Grote, scherp gepunte voorwerpen gemaakt van metaal, in het bijzonder ijzer, of van hout, die gebruikt worden om dingen stevig aan elkaar te verbinden.

Kleine bevestigingsmiddelen, met een puntig of taps toelopend uiteinde en gemaakt van uiteenlopende materialen, die worden gebruikt om iets vast te pinnen of iets vast te maken.

Wordt gebruikt voor windmolens met een houten kap die draait op een meerhoekige onderconstructie, die is bedekt met afbouwmateriaal.

Tafels met een zeer dun onderstel, soms met inklappoten.

Luitachtige tokkelinstrumenten met een basregister, met een klankkast met een geschulpt silhouet, een platte of licht gewelfde rug, een plat klankbord met een rond, versierd klankgat en een lange hals met een kop met gewoonlijk zijdelings geplaatste stelschroeven. Bandora’s zijn bespannen met zes of zeven dubbele metalen snaren, waarvan de laagste zijn gemaakt van twee of meer ineengedraaide draden. De kam is gelijmd en voorzien van een fretachtige koperen strip en een rij bevestigingspinnen langs de onderste rand; een luitachtig systeem van ribben is bevestigd onder het klankbord. Ze zouden voor het eerst gemaakt zijn in 1562 door John Rose in Londen en waren tot in de zeventiende eeuw populair als continuo-instrumenten in ensembles van snaarinstrumenten.

Wiggen of pinnen die gedeeltelijk in gaten aan de randen van een werkbank worden gestoken om een werkstuk vast te zetten of om te voorkomen dat het van de werkbank glijdt.

Te gebruiken voor scherpgekante of puntige voorwerpen, in pre-Columbiaanse Midden-Amerikaanse culturen gebruikt om slachtoffers te doden of bloed te vergieten als offer aan de goden; zij komen voor in verschillende vormen, waaronder door de mens gemaakte objecten zoals messen en scherpe pinnen met handvatten, en natuurlijke objecten zoals doornen en stekels van de pijlstaartrog.

Te gebruiken voor scherpe puntige voorwerpen, in pre-Columbiaanse Midden-Amerikaanse culturen gebruikt om in de huid te prikken en bloed te doen vloeien als zelfopoffering aan de goden; zowel door de mens gemaakte objecten die lijken op dolken of scherpe pinnen met handvatten als natuurlijke objecten zoals doornen en de stekels van pijlstaartroggen.

Algemene benaming die verwijst naar diverse insecten, spinnen en andere geleedpotigen, met inbegrip van wantsen, de orde Heteroptera.

Beelden van rooms-katholieke heiligen en van Christus aan het kruis, gemaakt in Mexico en Spaanssprekende delen van de Verenigde Staten van de Spaanse koloniale tijd tot het heden, in grootte variërend van klein (5 à 10 cm) tot levensgroot, vrijstaand gebeeldhouwd uit hout, meestal populier of grenen, voorzien van een laagje gesso en beschilderd in heldere kleuren. Ze kunnen zijn gemaakt uit één stuk of uit verschillende delen, vaak geleed of met pinnen aan elkaar bevestigd met behulp van stof of stroken leer, en worden soms in kleding gehuld.

Onderstam waartoe schorpioenen behoren, spinnen, mijten, degenkrabben en zeespinnen. Deze dieren hebben allemaal zes paren ledematen.

Enkelvoudige fijne vezels, groepen van dergelijke vezels die stevig zijn samengedraaid of vezelige lengtes gevormd door het spinnen en twijnen van korte vezels tot een onafgebroken streng.

Gereedschap dat in verschillende vormen voorkomt en wordt gebruikt om schroefdraden in metalen pinnen te snijden, om er bouten van te maken.

Taps toelopende pinnen die worden gebruikt in staalconstructies om gaten op een lijn te brengen voor het bouten en vastnagelen.

Verwijst naar oude Griekse dij- en kniebeschermers van wolbewerkers. Zij hebben de vorm van een halve cilinder van dik terracotta, aan één uiteinde open en aan het andere gesloten, waarvan het gesloten einde aansluit op de knie. Het precieze gebruik is onzeker, maar op enig moment tijdens de wolmakerij, na het kaarden en wellicht voor het spinnen, werden de vezels langs de bovenkant van een epinetron, ruw gemaakt met een ingesneden patroon, gewreven. Het knie-einde was soms versierd met een geperst vrouwenhoofd, toepasselijk aangezien weven en wolbewerking werden beoefend door vrouwen. Sommige van de met figuren versierde en uitvoeriger beschilderde epinetra werden waarschijnlijk als huwelijksgeschenken aan jonge vrouwen gegeven. Hoewel de term ‘onos’ vaak als synoniem van epinetron wordt gebruikt, was een onos een voetsteun voor wolbewerkers.

De lange pinnen die door de gewrichten van een scharnier worden gestoken om de twee helften van het scharnier bij elkaar te houden.

'Double pieces' van plaatharnas voor het schouderstuk; ze worden gedragen om de onderste driekwart van de voorkant van het schouderstuk te versterken en zijn eraan vastgemaakt met pennen, pinnen of klinknagels; verschenen voor het eerst in het begin van de 15e eeuw.

Continue draad, enkelvoudig of samengesteld, gemaakt van fijne vezels door afwikkelen (zijde), spinnen of twisten. Gebruik 'draad' wanneer de context niet uitsluitend textielmaterialen betreft. Gebruik 'koord' voor hetzelfde materiaal, maar dan dikker.

Het voorbereiden van relatief korte vezels om te spinnen, door ze te reinigen, te ontwarren en samen te voegen met behulp van een kaard.

Het voorbereiden van vezels om te spinnen, door ze te reinigen, ontwarren en samen te voegen met behulp van een kam; wordt gebruikt om relatief lange vezels te behandelen en verwerken.

Wordt gebruikt voor de hellende platen of pinnen op zonnewijzers waarvan de schaduw de tijd aangeeft.

Kleine, puntige gebeeldhouwde houten pinnen, met een menselijk hoofd gegraveerd in het bovenste gedeelte. De godenstokken worden gebruikt als plaatsen die godheden tijdens rituelen kunnen betreden.

Verwijst naar een periode en cultuur uit de Bronstijd die zich manifesteerde in Europa rond 1600 v. Chr. Deze kenmerkt zich door sieraden, bepaalde karakteristieke pinnen met versierde kop, handelsnetwerken, onder andere de handel in barnsteen, en speciale grafheuvels of tumuli, waarin mensen meestal werden begraven of gecremeerd.

Banden die in de vijftiende en zestiende eeuw gebruikt werden in Frankrijk en Italië voor Griekse teksten en vertalingen daarvan. Karakteristiek hiervoor waren de kapitaalbandjes die uitstaken over de platten aan de boven- en onderkant van de rug, door dikke houten platten met ingekerfde randen en bandjes bevestigd aan pinnen die in de kerven zijn vastgezet.

Bronzen kurassen uit het oude Griekenland, meestal bestaande uit twee delen met aan één kant een scharnier en aan de andere kant een sluiting met metalen pinnen of lussen; ze worden gekenmerkt door een inwaartse bocht bij de taille, waaronder de onderste rand scherp naar buiten buigt. Ze kwamen veel voor tot het eind van de 6e eeuw v.C.

Het spinnen van vezels met de hand in plaats van machinaal, wat vaak een minder regelmatig garen oplevert.

Kandelaars met scherpe rechtopstaande punten om de kaars op vast te pinnen.

Standaarden met een grote, rechtopstaande post en een verschuifbare dwarsbalk, die op verschillende hoogtes kan worden ingesteld, met pinnen waaraan kaarten kunnen worden opgehangen.

Webben die worden gesponnen door spinnen en zijn gemaakt van verweven draden van een kleverige proteïnevloeistof die bij blootstelling aan lucht hard worden.

Korte koploze pinnen met een scherpe punt aan het ene uiteinde en weerhaken tussen de twee uiteinden, die meestal worden gebruikt voor het bevestigen van pen-en-gat verbindingen in een raamscharnier en voor hang- en sluitwerk van deuren.

Versieringen van metaal of hout die men in de traditionele Japanse architectuur gebruikte om de houten pinnen te bedekken waarmee lateien en stijlen aan elkaar werden vastgezet. De versieringen gebruikte men ook om grote spijkerkoppen in deuren te maskeren.

Lange, meestal smalle gebouwen of ruimten waarin touwen worden gemaakt, meestal door vezels tot draden te spinnen, draden tot strengen te draaien en drie of meer strengen samen te draaien tot touw.

Wapens die bestaan uit een grote zware metalen kop beslagen met pinnen die ofwel direct op een schacht is gezet of daarmee is verbonden door een stuk ketting.

Kleine metalen pinnen die zijn bevestigd aan het vizier of de rechterkant van de helm, gebruikt om het vizier omhoog te kunnen doen. Ze waren in gebruik van het eind van de 15e tot en met de eerste helft van de 17e eeuw.

Pinnen van hout of metaal die worden gebruikt om de verbinding van twee stukken hout te verstevigen; is tevens de benaming voor dunne ronde staafjes hout.

Leden van een familie bestaande uit 1500 soorten motten, waarvan de rupsen van sommige soorten een dikke zijden cocon spinnen. Hiervan wordt soms gebruikgemaakt voor de vervaardiging van commerciële zijde.

Stokken, gewoonlijk aan beide uiteinden spits toelopend, die als as worden gebruikt bij het handspinnen. Draden worden op de spindel getrokken en gedraaid vanuit een op het spinrok gestoken massa wol of ander materiaal. Het beeld van spindel en spinrok wordt van oudsher in verband gebracht met vrouwelijke kracht of deugd. Gebruik ‘spoelen’ voor soortgelijke cilindrische objecten die worden gebruikt om de draad na het spinnen te vergaren en bij het spinnen.

Textiel die is geweven, gevilt, gebreid, geknoopt, gevlochten, getwijnd, geklopt of op een andere manier tot een plat stuk gemaakt. Gebruik `garen' voor textiel in de vorm van doorlopende lange draden van fijne vezels door die te winden, te spinnen, te vlechten of te twisten.

Kleine rechtopstaande metalen plaatjes of pinnen, waarvan er een geplaatst is aan de binnenkant van elke toets in een clavichord; deze beroeren de snaren om de toon te produceren en regelen de toonhoogte door de snaren te dempen.

Metalen pinnen die worden gebruikt in metselwerk om een horizontale draad of lijn omhoog te houden. De metselaar plaatst de lijn en gebruikt hem dan als leidraad bij het juist op een lijn brengen van het werk.

Stof die meestal wordt vervaardigd uit wol of andere dierenharen, vaak vermengd met natuurlijke of synthetische vezels; de losse vezels worden met elkaar verbonden door de inwerking van warmte, vocht, chemicaliën en druk, zonder te spinnen, weven of breien.

Te gebruiken voor het dunne zijdeachtige materiaal dat wordt gesponnen door spinnen en de larven van sommige insecten.

Wierook verwerkt in de vorm van een kruisnagel. Zij worden als set van vijf in de paaskaars gestoken. Bestaan ook als metalen pinnen waar wierook in kan.

Grote manden met een voet, van het type dat bedoeld was voor het schoonmaken van ruwe wol alvorens het spinnen.