De plank of planken die de achterkant vormen van een kast, en die soms boven de bovenkant uitsteken.

Stijve, dunne, brede planken die meestal tussen de beddeveren en de matras worden geplaatst.

De bedekking, meestal houten planken, multiplex of bouwplaten, die over het uitwendige houtwerk of de dakspanten van een gebouw wordt geplaatst. Het verschaft een draagvlak voor het aanbrengen van gevel- of dakbeplating.

Openkast-systeem om boeken in te zetten. Ze verschillen van 'boekenkasten met deuren' waarbij de planken door een deur worden afgesloten.

Stukken hardhout waar een ambachtsman zijn borst tegenaan drukt bij het hanteren van een borstboor of een soortgelijk gereedschap.

Planken waarop deeg wordt gekneed, het brood afkoelt en waarop het ook wordt gesneden.

Gladde, platte planken die zijn gemaakt van hout, steen of plastic waarop deeg wordt uitgerold of gekneed.

Voorwerpen die worden gebruikt om delen met afbeeldingen van een drukplaat of -steen te beschermen tegen contact met de hand tijdens het tekenen.

Plankachtige dienbladen om diverse kaassoorten te serveren. Gebruik 'kaasstolpen' voor houders die bestaan uit een bord met een koepelvormig deksel waaronder kaas wordt bewaard of geserveerd.

Plankje met losse letters, hulpmiddel voor het eerste leesonderwijs.

Plankachtige passieve zonne-instrumenten die meestal vlakbij het plafond zijn geplaatst en die uit de binnen- of buitenkant van ramen steken om daglicht of direct zonlicht diep in gebouwen te laten doordringen zonder dat het schittert of wordt gedimd, zodat de lichtgesteldheid binnen wordt verbeterd.

Platforms of promenades die zijn opgetrokken boven onvoltooide delen van een gebouw om toegang te verschaffen aan arbeiders en materiaaldragers.

Dunne, platte, onbuigzame voorwerpen, met - in vergelijking tot de dikte - een aanzienlijke lengte of breedte; meestal van hout, karton of een samengesteld vezelmateriaal.

Planken met een rij haken aan de onderkant waaraan men hoeden, kledingstukken, paraplu's of andere objecten kan ophangen.

Verwijst naar lange, brede, vierkant gezaagde vlakke delen geschaafd hout, die dikker zijn dan 'platen'. Een plank is meestal een stuk gezaagd hout dat bestemd is voor constructiewerk of andere doeleinden, met een dikte van vijf tot 15 centimeter en een lengte van 2 meter 50 of meer.

Eenvoudige kisten uit zes platen die samen zijn gevoegd, gelapt, gespijkerd en van scharnieren voorzien. Ze vormen een goedkoop alternatief voor kisten van schrijnwerk.

Wordt gebruikt voor paden gemaakt van latten of planken, meestal geplaatst langs de kust, met name langs stranden.

Eenvoudige stoelen die bestaan uit een platte, rechthoekige zitting, vier dunne rechte poten en een rugleuning die bestaat uit een plank die in een gleuf in de zitting wordt gevoegd.

Wordt gebruikt voor tijdelijke plaathekken rond bouwterreinen.

Te gebruiken voor smalle podiumdelen die uitsteken tot in de orkestbak of de zaal, gebruikt door uitvoerend kunstenaars en mannequins.

Afrikaanse maskers in de vorm van een langwerpige verticale plank die voor het gezicht van de gemaskerde wordt geplaatst en daarboven uitsteekt. Gedragen in Burkina Faso door de Gurunsi, Mossi, Bwa en andere volkeren.

Opslagruimte of constructie met planken waarop men boeken, dozen of andere zaken neerzet, bijvoorbeeld in bibliotheken, archieven of musea.

Rechthoekige stukken hout, plastic of aluminium op rolschaatswieltjes, waarop berijders staan en zichzelf voortbewegen.

Plat, peddelachtig gerei met lange handvatten die vooral door bakkers worden gebruikt voor het plaatsen en verwijderen van brood, taarten en soortgelijke voedingswaren uit een oven. Gebruik 'taartscheppen' voor gerei met twee lange tanden die worden gebruikt voor het plaatsen in en verwijderen van voedsel uit een oven.

Platen die over de uiteinden van daksparren worden gespijkerd en soms een dakgoot dragen.

Planken die van hout, plastic of ander synthetisch materiaal zijn gemaakt en die bij het snijden van voedsel als ondergrond worden gebruikt.

Gegraveerde planken waarop deeg wordt gedrukt zodat het ontwerp in het deeg verschijnt.

Horizontale stroken, meestal van hout, die op een bepaalde hoogte tegen de muur zijn bevestigd om te voorkomen dat de rugleuningen van stoelen het muuroppervlak beschadigen.

Te gebruiken voor platte planken of andere oppervlakken, gewoonlijk bedekt met stof en aan één zijde spits toelopend, waarop kleding en dergelijke worden gestreken; kunnen vrijstaand zijn met een inklapbaar onderstel of bevestigd aan een verticaal oppervlak.

Lange, brede, drijvende planken van meestal zo'n 1,50 tot 1,80 m lang en 0,90 m breed op het breedste gedeelte en meestal met lichte rondingen, vooral aan de voorkant, om op de branding mee te surfen.

Keukengerei dat vaak een plat, driehoekig blad heeft en wordt gebruikt voor het snijden en opdienen van taarten en gebak.

Te gebruiken voor buigzame, hellende planken om op af te zetten ter vergroting van de spronghoogte bij spring- en duikeloefeningen.

Ronde of rechthoekige platte schalen, in het algemeen gemaakt van hout, keramiek of metaal, waarin vlees of ander voedsel wordt gesneden of opgediend. Vroege houten exemplaren hebben vaak een dieper gedeelte voor het voedsel en een tweede kleinere uitsparing voor zout. Gebruik 'platte schotels' voor grote borden, meestal rond of ovaal en vaak van aardewerk of metaal, die worden gebruikt voor het serveren van vlees.

Wordt gebruikt voor kleine planken die zijn bedoeld om mee over het water te scheren wanneer ze met hoge snelheid worden getrokken door motorboten, en waar berijders op staan bij bepaalde watersporten.

Verwijst naar banken waarop steenhouwers blokken steen plaatsen om deze te bewerken en te prepareren.

Planken die vaak afneembaar zijn en die de zijkanten, of delen van de zijkanten van constructies vormen, zoals bij bedden, of bij karren en rijtuigen om hun draagvermogen te vergroten.

Oud-Romeinse rustbanken die worden gebruikt bij het diner en zodoende meestal geen plank aan het hoofd- en voeteneinde hebben.

Oud-Romeinse zijrafels of dressoirs die meestal een tafelachtig onderstuk en een bovenstuk met planken hebben. Ze worden gebruikt om kostbaarheden te vertonen.

Abecedariums die dikwijls bestaan uit slechts een vel perkamentpapier of uit een laagje papier dat op een dun houten bord is geplakt. Vroeger werden zulke plankjes soms beschermd door een doorzichtige plaat van hoorn en werden er, behalve de letters van het alfabet, ook wel andere zaken op afgedrukt, zoals de getallen 0 tot en met 9 of het Onze Vader.

Kartonnen of houten leesboekjes die bestaan uit twee of drie bladzijden waarop de letters van het alfabet alsmede getallen, eenvoudige tekst en soms afbeeldingen worden (af)gedrukt. Vaak wordt het afgedrukte ter bescherming voorzien van een laklaag. Te onderscheiden van 'ABC-boekjes'. Deze abecedariums bestaan meestal uit TTn vel perkamentpapier of een laagje papier dat op een dun houten bord is geplakt. Vroeger werden zulke plankjes soms beschermd door een doorzichtige plaat van hoorn.

Grote boomsoort die inheems is in Hawaï en die werd gebruikt voor houtsnijwerk, kano's, vroege surfplanken en andere voorwerpen. Het uit de schors gewonnen looizuur wordt gebruikt voor de verwerking van leer. Er zijn nog weinig koabossen over, vanwege overmatige kap als gevolg van het waardevolle hout.

Negentiende-eeuwse Amerikaanse klokken waarvan de vorm in grote lijnen op een eikel lijkt en die voorkomen in variaties voor op de plank, schoorsteenmantel en voor aan de muur.

Te gebruiken voor lichte, schuin afgekante, voor en achter gelijke 'guideboats', afkomstig uit het gebied rond de Adirondack Mountains in de Amerikaanse staat New York. Ze zijn 4 tot 5,5 m lang, uitgerust met een juk, hebben een platte bodem en worden net zoals een dory om een van nature gekromd spant beplankt; de beplanking is meestal gladboordig of karveelwerk.

Te gebruiken voor objecten die dienen om ruimten binnenshuis onder te verdelen, waarbij vaak gebruik gemaakt wordt van boekenplanken of kastjes. Gebruik 'tussenwanden' voor al dan niet permanente binnenmuren die het ene gedeelte van een gebouw van het andere afscheiden.

Sterk gestileerde antropomorfe beeldgesneden sculpturen, vervaardigd uit vlakke planken en gedecoreerd met rode, zwarte en witte verf. Deze figuren werden aan de zuidkust van Nieuw-Guinea gebruikt voor het tonen van schedeltrofeeën in de ceremoniële huizen van de mannen. De sculpturen beelden belangrijke voorouders of stichters van een geslacht af.

Oud-Romeinse wandkasten die meestal bestaan uit een rechthoekige kast op poten, deuren die min of meer van boven tot onder reiken, een puntige of platte bovenkant en planken aan de binnenkant.

Schuine planken of frames waarop huiden worden gelooid.

Plankjes van hard, glad hout van verschillende afmetingen, bij het boekbinden gebruikt tijdens het aanbrengen van de platten om het leer aan de rugzijde aan beide zijden van de ribben glad te strijken; hebben soms aan één kant een groef die over een rib past, waardoor beide kanten in één keer kunnen worden gladgestreken.

Verwijst naar de metselaars die de steen op hun werkplank in de bouwloods beeldsneden. Zij legden de laatste hand aan de gemetselde steenblokken.

Dikke, houten planken, soms met een korte enkele steun, waarop cakes worden gebakken voor een vuur.

Een draagbare plaat of plank waarop men de klei kan plaatsen om te draaien of te boetseren. Kan ook worden bevestigd op een pottenbakkerswiel of als plank in de oven.

Gevormde verlengstukken van achterplanken.

Kruisen met brede en platte houten planken waarop de gekruisigde Christus is geschilderd, vaak op ware grootte of monumentale schaal en met aanvullende afbeeldingen of taferelen op de uiteinden van de armen van het kruis en de gedeelten boven en onder de afbeelding van Christus. Beschilderde kruisen kwamen met name veel voor in Byzantijnse en vroeg-Italiaanse kunst. Gewoonlijk hingen ze boven of bij het kerkaltaar.

Kasten die boekenplanken bevatten en worden gesloten met deuren, gewoonlijk van glas, en soms voorzien van traliewerk.

Ladders waarmee de bovenste planken van een boekenkast kunnen worden bereikt. Ze zijn vaak in een stoel, kruk, tafel of ander soort meubel verwerkt.

Kussens, krukjes of plankjes om op te knielen, die vaak vastzitten aan de kerkbanken.

Meetinstrumenten, meestal in de vorm van platte stokken, met verschillende schaalverdelingen voor het berekenen van de Amerikaanse standaardmaten van planken.

Kasten om boeken in te zetten waarbij meestal meerdere planken door een deur worden ingesloten. Ze verschillen van 'boekenplanken' die een openkast-systeem hebben waar boeken op staan.

Grote opgeblazen of opgevulde zakken, meestal van leer en opgehangen vanaf een horizontale plank waar met de vuisten tegenaan wordt gestompt om de arm- en schouderspieren te versterken en om bepaalde boks- of vechtsportmanoeuvres te oefenen.

Duitse variant op de plankenstoel.

Te gebruiken voor lichte rijtuigen met vier wielen en een eenvoudige kast die is geplaatst op lange veerkrachtige planken - in plaats van springveren - die aan de assen zijn bevestigd, en met zitplaatsen die bij het midden direct op de vloerplanken zijn gezet; ontwikkeld in de Verenigde Staten aan het begin van de 19e eeuw; latere, aangepaste varianten hebben wel springveren.

Oorspronkelijk de benaming voor een kist of koffer waarin men objecten bewaarde en ook voor een hok in de vorm van een kist waarin dieren werden opgesloten. Tegenwoordig gebruikt men de term voor een meubel in de eetkamer bestaande uit een blad op een stevige constructie of solide poten en daarop een kast met deuren of open planken.

Te gebruiken voor aan voor en achterzijde gelijke boten met een bodem van boomstammen of meer recente platbodems van dezelfde vorm met weinig diepgang. De beplanking wordt op een lijst bevestigd en de boten hebben twee achteroverhellende masten met daaraan een fok en driehoekige zeilen; worden gebruikt voor vissen op zee en voor algemeen vrachtvervoer in het gebied rond Chesapeake Bay, in de Verenigde Staten.

Houtskeletwoning met één of anderhalve woonlaag, overdwars zadeldak, centrale schoorsteen, steil dak en kenmerkende buitenwanden van overnaadse planken of dakspanen. Dit waren kleine huizen die werden aangetroffen in het koloniale New England, met name in Massachussetts, tijdens de 18de eeuw. Het Cape Cod-huis werd ook in de 20ste eeuw in de Verenigde Staten populair, toen de stijl nieuw leven werd ingeblazen.

Engelse schrijftafels uit de 18e eeuw met rechthoekig tafelblad waaronder ondiepe laden zitten en vier slanke, taps toelopende poten die zijn verbonden met een plank. Ze zijn vaak van satijnhout gemaakt.

Ingebouwde asymmetrische en verspringende planken die men vaak tegenkomt in huizen die zijn ingericht in de shoin-stijl. Deze stijl werd populair aan het eind van de Muromachi-periode (1392-1573).

18e-eeuwse benaming voor grote wandkasten met schuivende planken achter dichte deuren, waarin kleding wordt opgeborgen. Gebruik 'kleerkasten' voor grote kasten met haken, knijpers of roedes om kleren aan te hangen.

Te gebruiken voor grote, overdekte vrachtwagens die worden gekenmerkt door hun gebogen, bootvormige zijaanzicht met welvende achterkleppen en panelen van planken langs de zijkanten met een reeks korte, rechtopstaande paaltjes; werden meestal getrokken door zes paarden en gebruikt in de tweede helft van de 18e en de eerste helft van de 19e eeuw in Ohio, Virginia, Maryland en Pennsylvania. Gebruik 'prairiewagens' voor soortgelijke wagens met meer rechte lijnen en een linnen kap, die werden gebruikt om vracht en emigranten te vervoeren door de prairies en vlakten van hetr westen van de Verenigde Staten.

Franse dressoirs met één of meerdere laden onder het blad en een plank tussen de poten. Ze hebben meestal de vorm van een D maar zijn soms rechthoekig. Ze worden gebruikt om voedsel te serveren.

Grote, maar tamelijk lage wandkasten met bovenin een opbergkast en onderin een openkast-systeem of planken. Dit type werd in de 16e en 17e eeuw in Engeland en in de 17e eeuw in Amerika gemaakt. Te onderscheiden van 'perskasten' die een dichte boven- en onderkant hebben.

Planken of een plat raamwerk waarop de oorspronkelijke bewoners van Amerika traditioneel en ook tegenwoordig nog vaak een kind op binden.

Kleine tafels of planken bij het altaar in een kerk, wordt gebruikt voor de eucharistische elementen voor wijding. Of kleine bijzettafels waarop schalen en borden klaar worden gezet om aan tafel geserveerd te worden in een eetzaal. Ze verschillen van 'credenzas (dressoirs)" doordat ze meestal kleiner zijn en de vorm van een tafel hebben in plaats van een bergmeubel.

Verwijst naar de neolithische cultuur en stijl van de Cris, een volk dat leefde in het gebied van het huidige Bulgarije, Roemenië en het zuiden van Rusland. Vooral kenmerkend zijn de tamelijk grof uitgevoerde vrouwenfiguren van klei, die doen denken aan paleolithische figuren, met een groot, plankvormig achterwerk dat mogelijk een zittende houding aanduidt. Deze cultuur is verwant met de Köröscultuur. Beide culturen worden soms samen aangeduid als 'Cris-Körös'.

Vierkante, doosachtige en pretentieloze buggy's met twee of meer uitneembare zitplanken op dezelfde hoogte als de bestuurdersplaats.

Brede, meestal lage ladekasten of kastmeubilair op poten, met kastruimte. De kasten worden langs de muur van een eetkamer geplaatst en gebruikt als bewaarplaats en voor het opdienen van voedsel, alsmede voor het uitstallen van borden en ander kostbaar tafelgerei. Vroege exemplaren bestonden vaak slechts uit een plank die bij de eettafel werd geplaatst, en kwamen uitsluitend voor in ruimten waar werd gegeten. Gedurende de middeleeuwen vervulde de kast dezelfde functie. Vroege Europese dressoirs waren vaak etagegewijs opgebouwd, met schappen waarop koppen en schotels konden worden uitgestald. In de 17de eeuw werden de dressoirs ontworpen met een kast of een aantal laden onder een vlak tafelblad. De bovenzijde was hoger dan bij een gewone tafel, waardoor de borden beter zichtbaar waren en het voedsel eenvoudiger bereikbaar was voor een staand persoon. Soms gebruikte men ook dressoirtafels of zijtafels waarop al het voedsel werd uitgestald, en dienden de kostbaarder uitgevoerde dressoirs uitsluitend voor het uitstallen van servieswaar. 'Keukenkasten (wandkasten)' kunnen ongeveer dezelfde vorm en functie hebben, maar kwamen meestal in keukens voor en niet in eetkamers. Gebruik 'dressoirtafels' voor wandtafels die langs de wand van eetkamers worden gebruikt.

Een 'dry sink' met een gesloten kast of open planken erboven.

Smalle planken die worden gebruikt om een gebogen oppervlak op te bouwen.

Horizontale planken tussen laden.

Vuurschermen waaraan een plank of schuif is bevestigd om op te schrijven bij het haardvuur.

Openkast-systeem met planken boven elkaar, waarop kleine voorwerpen worden vertoond. Ze hebben vaak een spiegel aan de achterkant en soms laden of een kastje aan de onderkant.

Wordt gebruikt voor de platte strips op Ionische en Corinthische architraven. Voor planken die over de uiteinden van dakspanten in houtconstructies zijn gespijkerd wordt 'sierborden' gebruikt.

Planken die aan het uiteinde smal toelopen en in een kozijn zitten, met een verhoogd middendeel, veld of paneel.

Verwijst naar lijsten die zijn gemaakt om foto's in standaardformaten (in Nederland: 9 x 13 cm, 10 x 15 cm, 13 x 18 cm enz.) in te lijsten. Ze worden doorgaans voorzien van glas(platen) ter bescherming van de foto en een uitklapbare staander aan de achterkant, zodat de lijst rechtop op een tafel, plank of ander vlak kan worden gezet.

Het maken van een lange, smalle groef of inkerving in een oppervlak, zoals de groef die in een plank wordt gemaakt om de messing van een andere plank in vast te zetten.

Banden die zo ontworpen zijn dat het boek aan een vast onderdeel zoals een plank of een werktafel geketend kan worden.

Wordt gebruikt voor het samenvoegen van twee smalle planken, waarbij beide planken glad zijn geschaafd, met lijm ingesmeerd en net zolang tegen elkaar gewreven tot alle luchtbellen en overtollige lijmresten uit de voeg zijn verdwenen. Klampen is niet nodig en de verbinding is bijzonder stevig.

Te gebruiken voor gladde, hellende planken of goten waarover kinderen omlaag kunnen glijden.

Kussentjes, bestaande uit een houten plank bekleed met een laag katoen, wol of vloeipapier, bedekt met ruw leer met de binnenzijde naar buiten, die worden gebruikt als werkoppervlak om er bladgoud op te snijden.

Instrumenten die worden gebruikt om huiden of vellen te rillen, bestaande uit aan de ene zijde een gebogen, met kurk bedekte plank en aan de andere zijde een lus voor de arm van de drager, en een handgreep.

Modulaire architectonische elementen, zoals metselwerk of een triplex beplanking, die zo zijn geconstrueerd dat de verticale verbindingen van aangrenzende elementen niet parallel liggen.

Elke harde, compacte, stijve plank, vaak gemaakt van houtvezels die onder hitte en druk in een warme pers zijn verstevigd.

West-Afrikaanse snaarinstrumenten die bestaan uit een stok of smalle plank en een hoge ingekerfde kam waar de snaren in verticale richting overheen lopen.

Scheepsbouwmodellen bestaande uit een houten achterplank of een uitgezaagd deel van de scheepsromp met plankdelen erbovenop die het geraamte van het beoogde schip voorstellen.

Raamwerken aan de vierkante achterzijde van vaartuigen, eindigend bij de achtersteven. Ook te gebruiken voor de afzonderlijke planken of platen die de vierkante achtersteven van een vaartuig vormen.

Planken die als afwerking worden gebruikt tegen de buitenhoek van een houten bouwskelet en waartegen de uiteinden van de gevelbeplating worden gemonteerd.

Bedden die bestaan uit een metalen frame, springveren, matrassen en een plank aan het hoofdeinde, maar niet aan het voeteneinde. Dit type werd omstreeks 1945 in Amerika gemaakt.

Planken die ergens het hoofd van vormen, vooral van een bed.

Ondernemingen die zich vooral bezighouden met het produceren van vlakgemaakte planken door het zagen, schaven en bij elkaar passen van hout.

Lange hardhouten pennen die gebruikt worden om planken of balken te bevestigen in sommige skeletbouw-constructies.

Meetinstrumenten, meestal in de vorm van platte stokken, 1 tot 2 meter lang, met verschillende schaalverdelingen en tabellen om een schatting te maken van hoeveel planken er uit een hoeveelheid ongezaagde boomstammen kunnen worden gehaald.

Machines die gebruik maken van meerdere evenwijdige zaagbladen waardoor in één steek alle planken uit een boomstronk kunnen worden gezaagd.

Fabrieken waar boomstammen worden verwerkt tot planken door ze door een reeks zagen te laten lopen.

Smalle planken die in een hoek boven louvres worden geplaatst.

Legplanken boven en achter christelijke altaren, waarop het altaarkruis, de altaarkaarsen en vergelijkbare liturgische voorwerpen kunnen worden geplaatst.

Dekschalen voor het bewaren van kaas, doorgaans een vlakke schaal met een koepelvormig deksel, soms met zilveren rand of dekselknop. Gebruik 'kaasplanken' voor houten dienbladen gebruikt voor het serveren van kaas.

Bergmeubilair dat uit een aantal planken, kleine laadjes of vakjes bestaat waar één of meer deuren voor zitten. Ze zijn bestemd als opslagruimte en soms voor het vertonen van kleine voorwerpen. Er bestaan ook soortgelijke, vaste of ingebouwde kasten die vaak voor bepaalde doeleinden worden ontworpen zoals in een keuken of badkamer.

Houten of metalen bakken die meestal V-vormig zijn, een lang handvat hebben en aan één kant open zijn. Worden gebruikt bij metselwerk om pleister of plamuur naar de metselplank te dragen.

Bouwwijze van een schip waarbij de huidplanken met de zijkanten door middel van bouten, spijkers of houten pennen naast elkaar tegen de spanten worden bevestigd, wat een glad uitwendig oppervlak als resultaat heeft.

Massieve metalen of houten pen, met een verdikking als handgreep. Korvijnnagels dienen om diverse lijnen op zeilschepen snel vast te zetten, maar ook snel los te halen. Ze worden door een houten balk of plank gestoken.

Verwijst naar een dressoir of buffet voor het bereiden van voedsel en het uitstallen van borden, fijn tafelgerei en eet- en drinkgerei. In Engeland was de keukenkast in gebruik sinds de Tudorperiode, waar hij zich ontwikkelde uit een zijtafel met een rij laden. Aan het einde van de 17de eeuw omvatte de keukenkast meestal ook een lage achterplank en smalle schappen of laden, welke soms dienden voor het uitstallen van waardevolle borden. Keukenkasten van dit type waren in de 19de eeuw zeer geliefd. Franse en Engelse keukenkasten waren rijker bewerkt, en bestonden vaak uit een wandkast (met of zonder deuren) met daaronder een pottenkast.

Drijvende planken die door zwemmers worden vastgehouden met de handen of de armen bij het oefenen van bepaalde beenslagen.

Draagbare plankjes waarop men rechtstreeks tekent of schrijft, of die men gebruikt als platte, harde onderlegger voor ander materiaal zoals papier. Die waarop rechtstreeks wordt geschreven bevatten meestal een laagje klei, pleister of was waarin de letters of afbeeldingen worden gekerfd met een stift.

Schaven die worden gebruikt om langs de randen van planken vierkante of rechthoekige groeven te maken.

Bank-achtige meubels voor het gebruik door een persoon in gebed, bestaande uit een bidbank met een smalle opstaande voorkant met daarboven een lessenaar voor boeken of om de ellebogen te rusten en vaak een plankje daaronder om boeken te bergen. Voor soortgelijke meubels die in de vorm van een lage stoel, gebruik 'prie-dieu chairs'.

Grote messen met vaak een groot lemmet dat meestal een driehoekig profiel met een scherpe, puntig einde heeft. Is speciaal ontworpen voor het snijden op snijplanken.

Wordt gebruikt voor plankachtige platformen of andere, soortgelijke slaapplaatsen aan boord van transportvoertuigen, zoals boten, treinen of kampeerwagens.

Tweepersoons schaven met twee handvatten, die worden gebruikt om de zijkanten van planken glad en vlak te maken bij het aaneenvoegen van lange duigen.

Korte stukken timmerhout die de planken ondersteunen van een metselsteiger. Het ene uiteinde wordt ondersteund door de steiger, het andere is geplaatst in de kortelinggaten van de metselmuur.

Grote tweepersoons zagen die worden gebruikt om planken te zagen van boomstammen die over een grote kuil heen worden gelegd. De zagen worden bediend door een man die op de boomstam staat en een man in de kuil.

Wagens met gesloten kasten van gemiddelde hoogte die op platvormveringen zijn geplaatst en zijn voorzien van een groot aantal planken of vakken voor het opbergen van de koopwaar van reizende kooplieden.

Planken voor timmerwerk met weinig foutjes en geschikt voor zorgvuldig afgewerkt houtwerk.

Smalle planken of richels langs het bovenste deel van de muren van een ruimte, die een groef hebben om borden of decoraties in te zetten.

Planken die de beddeveren ondersteunen. Ze lopen meestal van de ene tot de andere zijkant van een ledikant.

Oud-Romeinse rustbanken die in verschillende vormen voorkomen maar meestal gedraaide poten en vaak zowel een plank aan het hoofd- als aan het voeteneinde hebben.

Houten latten of planken die in de standvinken verzonken zijn om extra ondersteuning voor de uiteinden van de dwarsbalken te geven.

Te gebruiken voor lichte arresleden met één paard en één zitplank voor twee of drie passagiers; rond 1800 ontwikkeld in de Verenigde Staten.

Scheepsbouwmodellen bestaande uit lagen van horizontale planken die zo zijn ontworpen dat ze kunnen worden verwijderd en die dienen als leidraad bij het bepalen van de waterlijnen van het beoogde schip.

Voegen waarbij een dunne strip hout (spie) dienst doet als een onafhankelijke messing die aan de uiteinden van twee gestuikte of verstekgezaagde planken in een groef past

Houten planken ter grootte van een hand, bedekt met kralen, schelpen en houtsnijwerk, gemaakt en gebruikt door de Mbudye, het geheime genootschap van het Lubavolk, om hun ontstaansmythe en andere complexe informatie over de geschiedenis, organisatie en werking van hun samenleving in herinnering te roepen.

Gebouwen voor de opslag van maïs, meestal met spleten tussen de planken voor ventilatie, schuine muren voor bescherming tegen het weer en geplaatst op palen om knaagdieren weg te houden.

Houten plank met een geribbelde onderzijde en een handvat langs de zijkant, gebruikt om kreuken uit het wasgoed te persen tijdens het strijken. Het wasgoed werd om een stok gewikkeld en de mangelplank werd vervolgens over de stok heen en weer gerold. De voorkant werd vaak gedecoreerd.

Wordt gebruikt voor vakwerkconstructies waarbij zwaar plankwerk, dat horizontaal of verticaal is geplaatst, wordt gebruikt om solide muren te vormen in plaats van beplanking en bekleding.

De hiërarchie Materialen bevat beschrijvingen van een groot aantal stoffen, van natuurlijke en synthetische ruwe materialen tot materiaalproducten. Materiaalproducten zijn hier opgenomen in plaats van in de sectie Objecten, omdat ze kunnen worden gebruikt bij de constructie van diverse objecten (bijvoorbeeld 'plank' voor vloeren of muren) en omdat ze niet een noodzakelijk onderdeel van een object zijn (bijvoorbeeld: 'dakspaan' is niet essentieel voor daken op dezelfde manier als overhangende dakranden of boeiboorden). Relatie met andere hiërarchieën: beschrijvingen van activiteiten die op of met materialen worden uitgevoerd zijn te vinden in de hiërarchie Procedés en technieken (bijvoorbeeld 'glasbewerking'). Beschrijvingen van objecttypen die worden gedefinieerd door het materiaal waaruit ze zijn gemaakt staan in de hiërarchie Objectgenres (bijvoorbeeld 'metaalwerk', 'textilia', terwijl de beschrijving van de materialen zelf in deze hiërarchie staan ('metaal', 'textiel'). Beschrijvingen van gereedschap dat wordt gebruikt om afbeeldingen te maken (bijvoorbeeld 'houtskoolpotloden', 'pennen') zijn opgenomen in de hiërarchie Gereedschap en Uitrusting, terwijl beschrijvingen van de materialen waarvan ze zijn gemaakt of die ze gebruiken, hier te vinden zijn ('houtskool', 'inkt').

Hout van de soort Heritiera javanica, afkomstig uit West-Afrika, Thailand, en vooral de Filippijnen. Het spinthout is bleek geelachtig-rood met een licht rood tot roodbruin kernhout. Het wordt gebruikt bij de bouw van kasten, vloeren, deuren, bootribben en planken.

Verwijst naar merktekens in de westerse architectuur die aangeven welke metselaar de steen op zijn werkplank in de bouwloods heeft gesneden. De oorsprong en functie van metselaarstekens verschillen door de eeuwen heen, en een volledig inzicht ontbreekt soms nog. Vroege metselaarstekens werden blijkbaar gebruikt om zekerheid te geven over de verantwoordelijkheid en kwaliteitsbewaking bij grote bouwprojecten waar een aantal minder vaardige metselaars werkzaam was. Vanaf de 13de eeuw gaven metselaarstekens vaak de werkzaamheid aan die met bepaalde stenen was verbonden, zodat de metselaars de juiste vergoeding zouden ontvangen. Metselaarstekens bevinden zich meestal op het werk van minder ervaren metselaars dan vrijmetselaars, die de profielen en figuren sneden. Het metselaarsteken ging uiteindelijk fungeren als aanduiding van de metselaar zelf. Vaak werd het teken ook buiten de context van de bouwplaats gebruikt.

Uitstekende planken onder opklapbare zittingen van een koorgestoelte, die steun geven aan de persoon die in het gestoelte staat als de zitting is opgeklapt. Vaak versierd.

Te gebruiken voor presentaties van kleding die wordt gedragen door levende modellen, gewoonlijk op een plankier of podium, meestal georganiseerd door een detailhandelszaak, ontwerper of fabrikant om de verkoop van modieuze handelswaar te bevorderen.

Violen voor het oefenen van het vioolspel, 4 snaren, gespannen over een gebogen plank met de toets van een echte viool.

Dikke, lange, met taps toelopende zaagblad, tweepersoons zaaggereedschappen zonder frame, met een bovenste dubbele handgreep en een lagere verstelbaar handvat, gebruikt voor het uit de lengte van de boomstammen zagen van planken.

Personen die voor het afdrukken zetplankjes met zetletters, illustraties en opschriften volgens proefopmaak opstellen, groeperen en vastzetten.

Zittekisten met platen over de bovenkant van de zijplanken.

Te gebruiken om de romp van houten vaartuigen te beschrijven waarvan het onderste einde van elke plank het bovenste eind van de plank eronder overlapt; de plek van overlapping wordt meestal vastgenageld, gespijkerd of geklonken.

Verwijst doorgaans naar schilderingen op houten dragers, waaronder ook kleinere draagbare schilderingen en middelgrote schilderingen vallen zoals altaarstukken, waarbij verschillende houten planken zijn samengevoegd om een groter paneel te vormen. De term wordt dikwijls gebruikt om specifiek te verwijzen naar schilderingen op een houten drager in de westerse kunst, die doorgaans dateren uit het oude Griekenland en Rome tot in de renaissance. Pas daarna werd canvas standaard als drager gebruikt voor schilderingen in deze formaten. Bij het vervaardigen van Griekse en Russisch-orthodoxe iconen zijn paneelschilderingen nog steeds heel gebruikelijk.

Beschermmappen voor kunstwerken, documenten of andere, in het algemeen platte, voorwerpen. Ze zijn meestal gemaakt van karton of stevig papier en bestaan meestal uit een stevige plank waarop het voorwerp wordt geplaatst en een scharnierende plank erboven waarin een opening is gemaakt om het voorwerp te omlijsten.

Dressoirs met een la in het midden en een groot, doosachtig onderstel aan elke kant. Deze onderstellen worden vaak in compartimenten verdeeld en kunnen laden of planken hebben.

Kabinetten met smalle planken om pianolarollen op te bergen.

Wordt gebruikt voor massieve, vaste dragers die te vinden zijn onder bouwkundige elementen zoals zuilen of balustrades, of die erin zijn gebouwd om beeldhouwwerk te bevatten. Kan ook worden gebruikt voor dragers van vrijstaande meubelen, meestal voor decoratieve voorwerpen, soms met kabinetten en planken. Meestal traditioneel onderverdeeld in basement, dadoe en cap.

Term die tegenwoordig wordt gebruikt om te verwijzing naar Oudgriekse plaquettes of siertegels, hoewel met de term feitelijk een schilderij op een houten plank wordt bedoeld, en niet een keramische tegel.

Wordt gebruikt voor brede, platte, enigszins dikke en meestal onbuigzame voorwerpen; dikker dan bladen, breder dan latten of planken.

Haken die aan plafonds of aan de onderkanten van planken kunnen worden bevestigd.

De horizontale planken of balken in een muur bij een vakwerkconstructie, hetzij bovenop de standvinken van een muur, hetzij op de grond om andere balken of dwarsbalken te dragen.

Grote schotels, meestal rond of ovaal en vaak van aardewerk of metaal, die worden gebruikt voor het serveren van vlees. Gebruik 'voorsnijplanken' voor ronde of rechthoekige houten planken, waarop vlees of ander voedsel wordt gesneden of geserveerd.

Machinaal aangedreven, draagbare pompen die pleister met een slang op het te bepleisteren oppervlak spuiten, zonder gebruik te maken van pleisterplanken of troffels.

Benaming uit de middeleeuwen die meestal van toepassing is op grote wandkasten met deuren en planken om linnengoed, kleding en keukengerei in op te bergen. Gebruik 'clothes presses' voor presses met schuivende planken en dichte deuren.

Grote, maar tamelijk lage wandkasten met een afgesloten opbergruimte in het boven- en ondergedeelte. Dit type werd gemaakt in de 16e en 17e eeuw in Engeland en in de 17e eeuw in Amerika. Te onderscheiden van '@court cupboards', waarbij het bovengedeelte een afgesloten opbergkast en het ondergedeelte een of meerdere open planken heeft.

Grote boomzagen met een zaagbeugel. Worden gebruikt om boomstammen tot platen of planken te zagen.

Zagen die in een schaafachtig blok zijn gezet, met een verstelbare geleider en zaagblad. Worden gebruikt om groeven in de zijkant van een plank te zagen.

Te gebruiken voor lichte boten met weinig diepgang die rond het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw werden gebruikt om door het moeras te bomen bij het jagen op verschillende rallen. Ze hebben meestal een platte bodem, zijn zowel dwarsscheeps als langsscheeps beplankt en zijn aan voor- en achterzijde gelijk.

Decoratieve, verhoogde randen van hout of metaal die langs de achterkant en de zijkanten van een plank of de bovenkant van een meubelstuk lopen.

Banken met een plankje waarop men een boek kan leggen, zodat men het kan lezen als men achterover zit.

Te gebruiken voor raamwerken van ijzerdraad, pennen, stangen, roosters of planken waar objecten op of in kunnen worden geplaatst of gehangen, vaak voor opslag of berging; kan vrijstaand zijn of vastgezet tegen muren.

Wordt gebruikt voor Venetiaanse wandspiegels uit de eerste helft van de 16e eeuw, meestal met een plank en haakjes. Ze zijn vaak versierde met houtsnijwerk en kunnen verguld of geverfd zijn. Ze worden voornamelijk in slaapkamers gebruikt.

Verwijst naar toevoegingen geplaatst op de altaartafel in een christelijke kerk. Een retabel kan bestaan uit een eenvoudige plank of rand die is aangebracht boven de achterkant van het altaar en die wordt gebruikt als kaarsenhouder. Er kan ook een raamwerk of een andere constructie aan verbonden zijn waarin beschilderde of beeldgesneden panelen zijn gemonteerd, met of zonder een plank voor kaarsen. Een 'reredos' is iets anders; deze verrijst meestal vanaf de grond achter het altaar. Het retabel is kleiner en staat achter op het altaar zelf of op een sokkel achter het altaar. Veel altaren hebben zowel een reredos als een retabel. Gebruik 'retablo's' voor de kleinere Mexicaanse en Spaans-Amerikaanse schilderingen van christelijke heiligen en andere heilige figuren.

Stam van een groot aantal ongewervelde zeedieren. Kenmerkend zijn de regelmatige geplaatste verticale kammen bestaande uit trilharen die het hele lichaam van het dier bedekken en waarmee ze zich voortstuwen. De meeste soorten zweven in het water, hoewel een paar soorten kruipen of parasitair zijn. De dieren zijn hermafrodiet en komen overal ter wereld voor. Ze hebben een eivormig, gelatineachtig en bilateraal symmetrisch lichaam en slepen twee tentakels met kleefcellen achter zich aan om plankton te vangen.

Het reizen op de rug van dieren, in of op voertuigen (zoals auto's of rijtuigen), voor anker liggen of voortbewegen op het water (zoals op surfplanken).

Wordt gebruikt voor bureaus die door William S. Wooton in 1875 zijn uitgevonden en door de Wooten Desk Company werden gemaakt. Ze hebben een vlak of schuin geplaatst schrijfblad en een enkel of dubbel onderstel. Het onderstel bevat een scharnierend of draaiend kastachtig gedeelte waarachter tientallen ruimten, planken en vakjes zitten.

Wordt gebruikt voor dat gedeelte van een boek waar de katernen en bladzijden bij elkaar gebonden worden, of voor het materiaal dat deel bedekt en meestal zichtbaar is als het boek op een plank staat.

Voegen die worden gevormd door twee planken met gewelfde randen. Ideaal voor tafels met opklapbare bladen omdat ze de opening tussen het tafelblad en het opklapbare blad in dichte positie minimaliseren.

Stevige tafels, soms uitgerust met onderzetters of buidels, meestal met een plank onder het tafelblad om glazen en stenen bierkroezen in te zetten zodat het blad vrij kon blijven voor het kaartspelen.

Lamellofonen bestaande uit een houten plank of klankbodem met tongen aan één uiteinde; bespeeld door de losse einden van de tongen met wijsvinger en duim neer te drukken en weer los te laten; Afrika.

Term die buiten Italië wordt gebruikt voor de houten, Italiaanse 'stoelen zonder armleuningen' uit de 16e eeuw die bestaan uit een stevige, bewerkte rugleuning en een kleine, meestal achthoekige zitting die niet door poten wordt ondersteund maar door bewerkte eindplanken aan de voor- en achterkant.

Constructieonderdelen die aan een muur zijn bevestigd of rechtop staan tegen een muur, waarvan ze ook uitsteken om een plank te ondersteunen.

Een term die meestal brede planken (zo'n 30 tot 40 cm breed) van lichtgewicht kwastvrij hout aanduidt, zoals cederhout, roodhout of wit grenenhout.

Een verstevigd geraamte van planken, palen of staalwerk, meestal vrij hoog, om een weg of een spoorweg over een laagte heen te voeren.

Wordt gebruikt voor een kleerkast, oorspronkelijk van een Duits type, waarin kleding en linnengoed wordt opgeborgen. Ze hebben meestal twee deuren met panelen en soms aan één kant laden en planken en aan de andere kant een open ruimte om kleren op te hangen.

Te gebruiken voor gemotoriseerde voertuigen die groter en zwaarder zijn dan autopeds en die een zadelachtige zitplaats hebben die op de voetplank is gemonteerd.

Te gebruiken voor een uitgebreide klasse kleine zeilboten, afkomstig van de oostkust van de Verenigde Staten, die worden gekenmerkt door een platte kruislings geplankte bodem, weinig diepgang, een fijnbesneden boeg en een rechte achtersteven.

Klokken met kasten die zijn ontworpen om op planken te staan.

Kasten op lage poten die in het victoriaanse tijdperk populair waren. De kast is verticaal in tweeën gedeeld, waarbij het ene deel bestaat uit planken met een houten of glazen deur ervoor, bedoeld voor boeken, borden of curiosa, en het andere deel uit een secretaire, een kabinet of een combinatie van een spiegel, laden en een neerklapbaar tafelblad. Te onderscheiden van chifforobes: kasten die ook verticaal in tweeën zijn gedeeld, maar die meestal in slaapkamers worden gebruikt, met een smal gedeelte voor kleren aan de ene kant en laden en een spiegel aan de andere kant.

Lange, smalle, plankachtige toestellen die worden vastgezet onder speciaal ontworpen hoge schoenen en gebruikt om mee over sneeuw te glijden; al meer dan 5000 jaar bekend en oorspronkelijk gemaakt van dierenbeen dat direct aan schoeisel werd bevestigd, maar tegenwoordig vervaardigd uit verschillende harde, duurzame materialen, met een taps toelopend en omhoogkrullend vooreinde.

Kleppers bestaande uit houten plankjes die aan één eind met een scharnier aan elkaar verbonden zijn; bespeeld door de plankjes tegen elkaar te tikken.

Houten kerken met muren van verticale planken, vooral in Scandinavië sinds in ieder geval de 9e eeuw.

Overzichtslijsten van het bezit van een bibliotheek, platenverhuurbedrijf of archief, gerangschikt naar de volgorde waarin de boeken op de plank staan.

Te gebruiken voor voertuigen die met de voet worden aangedreven, meestal met twee wielen achter elkaar, een lage voetplank die tussen de wielen is geplaatst waar de berijder op staat, en met een stuur dat meestal op een verticale stang is geplaatst; gebruik 'scooters' voor soortgelijke maar grotere, zwaardere, gemotoriseerde voertuigen waarop de gebruiker zit.

Kleine skiffs met een platte bodem die men kan roeien of zeilen of waaraan een buitenboordmotor kan hangen. De zijkanten zijn meestal gemaakt van twee planken naast elkaar en de kruislings beplankte bodem heeft de vorm van een strijkijzer.

Kleine dameswerktafels in de klassieke uitvoering, met randen rondom het tafelblad en rondom de plank die de poten verbindt, zodat hier ondiepe 'bakjes' ontstonden waar chiffons (reepjes lint en stof) en ander naaiwerk kon worden bewaard. Ze waren vierkant of rond en hadden meestal drie laden, waarvan de bovenste soms met schrijfgerei was uitgerust.

Kleine kasten met glazen deuren en meestal glazen planken om miniaturen of kunstvoorwerpen te vertonen. Ze zijn in Frankrijk ontwikkeld en elders overgenomen. De benaming geldt ook voor kleine tafels met een glazen bovenkant die voor hetzelfde doel worden gebruikt.

Een materiaal dat een hoge weerstand tegen warmtestroming biedt; meestal van slakkenlwol, kurk, asbest, schuimglas, schuimplastic of diatomeeënaarde in de vorm van watten, dekens, blokken, planken en korrelige of losse vulling.

Planken die zijn vastgemaakt op de halzen van sommige snaarinstrumenten, variërend in vorm zoals de karakteristieke kenmerken van specifieke instrumenten voorschrijven, waarover de snaren zijn gespannen en waartegen de snaren worden geduwd door de vingers van de speler.

Verwijst naar lage ladekasten met daarop een spiegel die doorgaans in slaap- of kleedkamers worden gebruikt voor de uiterlijke verzorging en om kledingstukken en toiletartikelen in op te bergen. In deze context wordt de term vooral gebruikt in de Verenigde Staten, en de Engelse term 'dresser' is afgeleid van het Europese begrip 'keukenkast (wandkast)', dat bestaat uit laden met planken daarop, maar wordt gebruikt om keukengerei in op te bergen.

Benaming die oorspronkelijk werd gebruikt voor kleine tafels en kisten met een bovenkant die is bedoeld om geld te tellen, soms met een kastje eronder. De benaming werd later gebruikt voor kasten of plankachtige oppervlakken die meestal op een zodanige hoogte zitten dat de persoon die ervoor staat, zoals in een keuken of winkel, of op een kruk ervoor zit, zoals in een restaurant of bar, er gemakkelijk bij kan.

Karren of wagens die met een lage snelheid rijden en bedoeld zijn om passagiers te vervoeren over relatief korte afstanden (en incidenteel om lichte ladingen goederen te transporteren). Trams rijden op rails en halen de stroom voor hun elektromotoren uit bovenleidingen. Oorspronkelijk waren de rails platte houten planken, later gebruikte men steen. Tegenwoordig zijn de rails van ijzer. Het tramspoor kan gelijkvloers of verhoogd liggen. Trams kunnen met de hand of automatisch worden bestuurd.

Te gebruiken voor netten of doeken van sterk canvas die strak met touwen in een metalen raamwerk op pootjes zijn gespannen en vastgezet en worden gebruikt als springplank bij gymnastische of acrobatische oefeningen.

Hellende planken die de aantreden en de optreden van een trap ondersteunen.

Dameswerktafels met een blad met verhoogde rand, soms ook met planken. De naam komt van tricoter, breien, maar de tafel wordt gebruikt voor verschillende soorten naaiwerk. Een 19e-eeuwse term die voornamelijk voor 18e-eeuwse meubels wordt gebruikt.

Snaarinstrumenten met een slanke, driekantige, spitstoelopende klankkast van dunne plankjes, kam waarvan één van de voeten een fractie boven het bovenblad hangt, waardoor de kam daartegenaan roffelt tijdens het bespelen, 1 snaar; 15de eeuw tot midden 18de eeuw.

Schrijfplanken, kenmerkend voor shoin-architectuur, die naar buiten staken over de aangrenzende veranda, soms vanuit een erkerraam.

Muren binnen een gebouw die één gedeelte van een ruimte afsluiten van een ander. Soms zijn het permanente muren die een gebouw verdelen in afzonderlijke kamers, waarbij het kan voorkomen dat ze zijn ontworpen om opzij geschoven te kunnen worden om een ruimte te openen. Voor andere entiteiten dan muren die binnenruimten indelen, onder andere boekenplanken, kabinetten of laden, wordt de term 'afscheidingen (binnenruimten)' gebruikt. Zie ook 'wanden'.

Voegen die aan het eind van houten planken zitten en zo gevormd zijn dat een corresponderende ingekeepte en uitstekende V elkaar raken.

Voegen tussen twee in een rechte hoek dicht tegen elkaar staande planken die worden gemaakt door een groef te maken over de lengte van elke plank en ze in elkaar te zetten met een gemeenschappelijke messing.

Stel van twee schaven, de groef- en de messingschaaf, waarmee de groef en de messing geschaafd worden voor de verbinding van planken.

Te gebruiken voor boomstamkano's waarvan de zijkanten en uiteinden door middel van planken en soms spanten zijn opgehoogd.

Voegen die worden gevormd door twee planken met schuin aflopende randen.

Kleine slaapkamertafels, vaak geschraagd, met een tafelblad met brede rand en soms één of meerdere planken, waar een man de inhoud van zijn zakken op kan legen wanneer hij zich uitkleedt. Ze werden voor het eerst gemaakt in Frankrijk, rond 1720, en werden tegen het einde van de 18e eeuw eveneens populair in Frankrijk.

Stalen beitels met een breed blad en een lange schacht. Worden voornamelijk gebruikt om vloerplanken los te breken.

Lange schaven, tot 92 centimeter, gebruikt bij het maken van vloerplanken. Verschillen van de reischaven in hun grootte en gebruik.

Planken die ergens het uiteinde van vormen, vooral van een bed.

Bankschaven met een licht gebogen beitel, die worden gebruikt om de vlakke oppervlakken van ruwe planken te effenen.

Stoelen van schrijnwerk, uit de 16e en 17e eeuw, met een zitting van planken en een rugleuning uit massieve panelen. Ze zijn meestal van eikenhout gemaakt en zijn vaak met houtsnijwerk versierd.

Haken die men direct aan de muur bevestigt, of aan een plank of een ander voorwerp aan de muur, om jassen, hoeden of andere kledingstukken op te hangen.

Benaming die oorspronkelijk werd gebruikt voor planken of openplank-systemen waarop - met name zilveren - kopjes konden worden geplaatst of vertoond. De benaming werd in de Middeleeuwen vaak onderling verwisseld met buffetten en keukenkasten. In het begin van de 15e eeuw werden deuren toegevoegd.Tegenwoordig is het een algemene benaming voor alle vergaarplaatsen die met deuren worden afgesloten en soms zijn ingebouwd.

Kleine standaarden om op te wassen. Ze hebben vaak een gevormde ring om de wasbak in te hangen, kleine laden onder het fries en een plank aan de onderkant om een kan op te zetten.

Wandkasten met een onderste gedeelte dat met deuren wordt afgesloten waarachter melkemmers worden geplaatst, een open plank voor wateremmers en een bovengedeelte met ondiepe laden. Dit type werd gemaakt door de Duitsers in Pennsylvania.

Te gebruiken voor planken waarvan de neus naarboven buigt en die meestal breder en korter zijn dan sneeuwski's; ze worden aan de voeten gedragen en zijn ontworpen om over het water te scheren wanneer de drager met hoge snelheid wordt voortgetrokken.

Toestellen voor het werpen van een speer of een pijl, die bestaan uit een stok of een plank met een gleuf of een holte in het bovenoppervlak en een haak, riem of uitsteeksel aan de achterkant om het projectiel op zijn plaats te houden tot het wordt losgelaten.

Hoekige tuinstoelen die lijken op Adirondackstoelen maar van planken in plaats van latten zijn gemaakt en zwaarder en ruimer van proporties zijn. Ze werden gefabriceerd tussen 1904 en 1930 en zijn ouder dan de klassieke Adirondackstoelen. Gepatenteerd door Harry C. Brunnell.

Krukken van variërende hoogte, bestaande uit een horizontale plank die uiteenlopende vormen kan hebben, met drie of vier gedraaide of geschaafde poten, vaak verstevigd met dwarsbalken, die direkt in de zitting worden bevestigd..

Stoelen waarbij de zitting bestaat uit een bewerkte plank waarbij holtes in het bovenste en onderste oppervlak zijn geboord om de achterkant en het onderstel te verankeren. De achterpoten en de rugleuning staan los van elkaar in plaats van dat ze een doorlopend geheel vormen. De elementen van de rugleuning zijn verticaal, horizontaal of gebogen en spijlen kunnen een onderdeel van de stoel vormen.

Planken borden die aan het uitstekende deel van een dak hangen en de gevel bedekken; vaak uitgebreid gebeeldhouwd en versierd.

Speeltoestellen die bestaan uit een plank van ongeveer 3 tot 5 m lang die in het midden wordt gesteund en in balans gehouden en waarop twee kinderen, één aan ieder uiteinde, op en neer kunnen wippen.

Lange schaven, tussen de 46 en 52 centimeter lang, die worden gebruikt voor het glad maken van planken.