Studie van de geografische aspecten van politieke verschijnselen, waaronder de geografische bases van de macht van landen en de geografische invloeden op machtsverhoudingen in de internationale politiek.

Het besturen van een entiteit, met name een politieke entiteit, zoals een natie, en het beheren van de interne en externe betrekkingen van deze entiteit.

Hoofdkwartieren voor de politie in een bepaald district, vanwaar politieagenten worden uitgezonden en waar arrestanten naartoe worden gebracht.

Georganiseerde activiteiten met als doel de publieke opinie in het land vóór of tegen een bepaald politiek doel te beïnvloeden of om het stemgedrag bij een verkiezing van leden van de wetgevende macht te beïnvloeden.

Bij elkaar horende beschrijvingselementen voor organisaties die bestaan uit een bestuurlijk orgaan en een bevolking, en een gebied dat in bepaalde of alle opzichten onder hun jurisdictie vallen.

Te gebruiken voor kunst die met een expliciet politieke inhoud of een politiek doel is gemaakt.

Moorden op hoge staatsambtenaren of andere prominente personen door één persoon of een samenzwering van meerdere personen.

Korte, zware knuppels die bestaan uit een stok, meestal van hout, met een handvat zonder kop, die veelal worden gedragen door politieagenten op patrouille of als uitrusting voor het in bedwang houden van menigten.

Administratieve instanties onderworpen aan overheersing of een hoge mate van politieke controle door een of meer buitenlandse mogendheden maar toch buiten de officiële grenzen van deze mogendheden.

Verwijst naar de stijlen binnen de cultuur en het erfgoed van de Afro-Amerikanen in Noord-Amerika. In deze stijlen manifesteert zich de essentie van de Afro-Amerikaanse ervaringen, en de wijze waarop individuele en politieke verzetsdaden en overwinningen op rassenvooroordelen en maatschappelijke achterstelling een verrijkende bijdrage hebben geleverd aan de muziek, de kunst, en de literatuur van de Amerikaanse cultuur in haar totaliteit.

Ontleend aan de agitatie en propaganda, bedoeld om politieke actie te inspireren. Voor de beeldende kunsten te gebruiken voor de specifieke kunstbeweging in het voormalig Sovjet Unie na de bolsjewistische revolutie.

Wordt gebruikt in de context van, of in het bijzonder geassocieerd met de hedendaagse politieke eenheid van de Verenigde Staten van Amerika.

Een politieke theorie die is gericht op een zo groot mogelijk persoonlijke vrijheid en op de afschaffing van de staat en al het overheidsgezag.

Sociaal, politiek en economisch systeem van rassenscheiding dat rechten aan klassen van mensen toekent op basis van hun ras; superioriteit wordt toegekend aan mensen van blanke Europese afkomst, en wetten worden uitgevaardigd die de politieke deelneming en economische vooruitgang van Afrikanen, Aziaten en van andere, gemengde, rassen belemmeren.

Militaire groeperingen van de Fante uit Ghana, de belangrijkste verdedigingseenheden van de Fante-staten. Deze voeren ook politieke, sociale en religieuze taken uit. Ze genieten grote bekendheid om hun kleurrijke vlaggen tijdens belangrijke festiviteiten.

Verwijst naar de filosofische en theologische ideeën en doctrines die zijn afgeleid van het werk van de Heilige Augustinus (354-430), bisschop van Hippo, en die worden geassocieerd met de augustijner kloosterorden. De intellectuele traditie van het augustinisme is invloedrijk geweest sinds het in de middeleeuwen tot ontwikkeling kwam. Augustinus bood een optimistische ontologie en een ontsnapping aan het scepticisme. Ook formuleerde hij een kosmische theorie om de veelvormigheid in de wereld te verzoenen met de eenmaligheid van Gods scheppingsdaad. Augustinus beschreef verder het uiteindelijke doel van de mens als een leven van zaligheid gecombineerd met ethisch-politieke verantwoordelijkheid. Het primaat van het geloof, kennis van de ziel, goddelijke verlichting en genade zijn allemaal essentiële aspecten van het augustinisme. Augustinus geloofde dat de waarheid in de menselijke ziel zetelde en dat de mens alleen leerde van die waarheid. Deze waarheid, het grootste bewijs voor het bestaan van God, schenkt vreugde en geluk. Ook Augustinus’ speculaties over de aard van de Drie-eenheid en over predestinatie zijn zeer invloedrijk geweest.

Verwijst naar de periode en de stijl rondom de cultuur van het eiland Bali. De stijl vormt een afspiegeling van de rijke religieuze en politieke geschiedenis en is beïnvloed door het hindoeïstische saivisme, het boeddhisme, de islam, voorouderverering, tantrische riten en het animisme. In de stijl staan het geloof in reïncarnatie en de thematische idee van de nietigheid van de mens ten opzichte van de natuur centraal. In de schilder- en tekenkunst manifesteerde de stijl zich in afbeeldingen op rotswanden en later, toen Europese invloeden zich deden gelden, in naturalistische en romantische schilderijen in krijt, olieverf of gouache waarop gestileerde dierlijke en menselijke figuren werden afgebeeld met twee of drie horizons op de achtergrond. Beeldhouwwerken kenmerken zich door stenen constructies die Balinese vorsten als goden voorstellen, dierlijke en demonische figuren, en hindoeïstische en boeddhistische standbeelden. Voor beeldsnijwerken werd ook gebruik gemaakt van been en schildpad. In de keramiek werd deze stijl gebruikt voor aardewerken gebruiksvoorwerpen en abstracte beeldjes van zowel menselijke als mythische figuren. Sieraden als armbanden, halskettingen, zegelringen, krissen, hoofdtooien en haarspelden werden vervaardigd met robijnen, barokparels, ivoor en bloedkoraal, waarbij technieken als drijven en repoussé werden toegepast. De hofsieraden in deze stijl zijn voorzien van complexe iconografie.

Een eclectische islamitische bedelorde met haar oorsprong in de 12de eeuw bij een Anatolische derwisj genaamd Hadjdji Bektash, over wie weinig bekend is. De orde werd in de 16de eeuw in Anatolië (Turkije) definitief vormgegeven door Balim Sultan. Hoewel oorspronkelijk een soefi-orde binnen de orthodoxe soennitische islam, werd de orde in deze periode meer syncretisch en nam zij leden van de sjiietische geloofsgemeenschap aan. Ook aspecten van het christendom, zoals biecht-, absolutie- en initiatiepraktijken, werden opgenomen als gevolg van contact met christenen. De Bektashi zijn sjiietisch in die zin dat zij de twaalf imams (geestelijk leiders) erkennen en Ali vereren. Zij wijken echter af van de meeste moslimorden omdat zij traditionele islamitische rituelen als hypocrisie beschouwen en, zoals veel soefi-orden, niet streng toezien op de naleving van alledaagse moslimregels. De Bektashi staan vrouwen toe ongesluierd deel te nemen aan rituelen. Mystieke geschriften van de Bektashi leveren een belangrijke bijdrage aan de soefipoëzie. Door hun betrekkingen met de Janitsaren, een Ottomaans militair elitekorps dat werd gerekruteerd uit christelijke gebieden, behielden de Bektashi hun politieke belang van de 15de eeuw tot kort na 1826, toen de Janitsaren werden ontbonden. De orde der Bektashi werd in Turkije in 1925 net als alle overige soefi-orden opgeheven maar bleef in Albanië bestaan totdat godsdienst daar in 1967 werd verboden. Bektashi worden nog aangetroffen in sommige gemeenschappen in Turkije, Albanese delen van de Balkan en de Verenigde Staten. Aanhangers dragen witte mutsen met vier of twaalf vouwen, waarbij de vier de vier poorten van de islam en de twaalf de twaalf imams symboliseren.

Verwijst naar kaarten waarop de patronen van menselijke of dierlijke populaties zijn aangegeven, vaak binnen het kader van politieke bestuurlijke grenzen. Ook kunnen deze kaarten informatie geven over demografische kenmerken, bijvoorbeeld de levensomstandigheden van gemeenschappen, aan de hand van geboorte-, overlijdens- en ziektestatistieken.

Verbonden die specifiek zijn gevormd voor geïntegreerde gezamenlijke acties van twee of meer politieke mogendheden, meestal voor een specifiek doel zoals een gezamenlijke verdediging, handel of het verkrijgen of delen van macht.

Gevallen waarbij een groep mensen zich onthoudt van commerciële of sociale relaties met bepaalde mensen, groepen of organisaties als middel tot dwang of intimidatie, meestal om economische of politieke redenen.

Ingezetenen van een staat of een gemenebest die deelnemen aan het politieke proces dat leidt tot de verkiezing van politieke leiders en die het openbare beleid bepalen of beïnvloeden.

Het zich begeven in of het voeren van een systematische koers van agressieve activiteiten met een bepaald doel voor ogen. In politieke context betreft het de verkiezing in een openbare functie, of het aannemen of afwijzen van een bepaald openbaar vraagstuk, zoals bij een referendum.

Lampen met enkele of meerdere lontbuisjes die aan het topje van een stok vastzitten. Ze worden tijdens politieke demonstraties en fakkeloptochten gedragen. De lamphouders hebben vaak de vorm van sterren, adelaars, hoge hoeden of andere politieke symbolen.

Personen die humoristische afbeeldingen maken om daarmee commentaar te leveren op bijvoorbeeld actuele gebeurtenissen, sociale gewoonten of politieke tendensen, waarbij de afbeeldingen meestal op losse of schetsmatige wijze zijn uitgevoerd.

Beambten die publicaties, speelfilms, correspondentie of andere vormen van openbare of persoonlijke informatie onderzoeken met als doel het onderdrukken van materiaal daarin, dat op moreel, politiek, militair of andere gebied aanstoot gevend wordt geacht.

Verwijst naar een Zuid-Chinese dynastie uit de periode 557 tot 589 n. Chr., de laatste van de Zes Dynastieën. De dynastie werd gesticht in 557, nadat Chen Baxian de Liang-keizer had afgezet; het door de Chen beheerste gebied was evenwel kleiner dan dat van hun voorgangers in de reeks dynastieën. Jiankang, de hoofdstad van de Zes Dynastieën, was een belangrijk cultureel, politiek en religieus centrum waarheen kooplieden en boeddhistische missionarissen vanuit Zuidoost-Azië en India trokken. De schilderkunst, kalligrafie, muziek en dichtkunst beleefden een bloeiperiode, mede dankzij het mecenaat van de Chen-keizers en de aristocratie. De werken van Yao Zui en Xie He laten duidelijk zien dat ook de literaire kritiek en kunstkritiek zich hadden ontwikkeld. Nadat generaal Yang Jian, hertog van Sui, zijn macht in het noorden had gevestigd, nam hij Jiankang in 589 in en vestigde daarmee de Sui-dynastie; heel China was nu verenigd.

Verwijst naar de periode die is genoemd naar de stad Chiang Mai in noordelijk Thailand. De stijl van deze periode wordt beïnvloed door de lange politieke en religieuze geschiedenis van het gebied. In de architectuur wordt deze periode gekenmerkt door vele wat-tempelcomplexen die Birmese stilistische invloeden, Europese koloniale invloeden en de vernieuwingen van de monnik Khruba Srivijaya in de jaren 30 van de 20ste eeuw weerspiegelen. Prominente tempels uit deze periode zijn de Wat Chiang Man-tempel (1297 n. Chr.) met een vierkante stoepa die sterke Mon-invloeden weerspiegelt, de Wat Umong-tempel (1296 n. Chr.) met een stucwerkconstructie en eveneens zeer duidelijke Mon-invloeden, de Wat Phra Sing Luang-tempel (1345 n. Chr.), waarin een verguld bronzen Boeddhabeeld staat en de Wat Chedi Chet Yot-tempel (1455 n. Chr.), een grafmonument met zeven spitsen op een hoog basement van lateriet, dat is versierd met naar Sukhothai-stijlen gemodelleerde heiligenfiguren. Beeldhouwwerken uit deze periode weerspiegelen Sukhothai-methoden en ademen over het algemeen een sfeer van krachtige sereniteit. In deze periode zijn niet-vergulde bronzen beelden gemaakt en Boeddhabeelden in de m'ravijaya mudr-positie, met de rechterhand rustend op de rechterknie en gestrekt naar de grond wijzend, en gekenmerkt door brede torso's en grote haarkrullen die zijn versierd met de knop van een lotusbloem.

Op luchtfoto's gebaseerde kaarten waarbij gebieden worden ingedeeld met behulp van verschillende kleuren of tinten; de meeste geologische en politieke kaarten en bodemkaarten zijn van dit type.

Een christelijke geloofsgemeenschap die in 1848 in Richmond (Virginia) in de Verenigde Staten is gesticht door John Thomas (1805-71), die voorheen een volgeling was geweest van Thomas en Alexander Campbell. John Thomas wilde terugkeren tot de geloofsovertuiging en de praktijken van de eerste discipelen, vandaar de naam, die 'broeders van Christus' betekent. De naam werd tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog aangenomen ter rechtvaardiging van het pacifisme van de gelovigen. Thomas verwierp de doctrine van de Heilige Drie-eenheid en die van het bestaan van Christus voor zijn geboorte. Christadelphians geloven in de volledige nauwkeurigheid van de Bijbel. Centraal in het geloof van de Christadelphians staat het chiliasme. In het bijzonder geloven zij dat Christus zal wederkomen om een theocratie te vestigen vanuit Jeruzalem. Christadelphians zijn het niet eens over de vraag of alle mensen zullen herrijzen, maar over het algemeen wordt aangenomen dat ieder ander dan de ware gelovige in vergetelheid zal raken. Volwassen volgelingen moeten worden gedoopt door onderdompeling. Er zijn geen gewijde voorgangers en lokale gemeenten worden 'ecclesia’s' genoemd. Christadelphians vervullen geen militaire dienst, gaan niet in de politiek en doen niet mee aan verkiezingen.

Wordt gebruikt voor oude Romeinse plaatsen voor politieke samenkomsten voor uiteenlopende wettelijke of bestuurlijke functies.

Het economische en politieke systeem waarin land en kapitaalgoed publiek bezit zijn en de authoriteiten de productie, prijzen en distributie bepalen.

Aanduiding voor interneringscentra die worden opgericht los van het gangbare gevangenissysteem, waarin mensen worden opgesloten met het oog op de militaire of politieke veiligheid of voor bestraffing of exploitatie; mensen worden meestal gevangen gezet per decreet of op militair bevel, vaak ook hele klassen of groepen mensen, zonder rekening te houden met de schuldvraag van ieder individu afzonderlijk.

Een politieke visie die waarde hecht aan en streeft naar het behoud van instituties, tradities respecteert als belichaming van door de eeuwen heen opgebouwde wijsheid en zich meestal verzet tegen liberalisme en socialisme.

Wordt gebruikt voor de ambtelijke hoofdkantoren van gezanten uit een ander land die vooral zijn aangesteld om toezicht te houden op de economische belangen van hun thuisland en deze te beschermen in het buitenland; gebruik 'ambassades' als zulke hoofdkantoren zijn bedoeld voor gezanten die ambassadeurs heten, die zijn benoemd om te onderhandelen in aangelegenheden van internationale politiek en zaken met een buitenlandse regering. Gebruik 'gezantswoningen' voor de ambtelijke woningen van buitenlandse gezanten in het algemeen.

Verwijst naar de periode in Egypte van circa 1075 tot 664 v. Chr. van de Eenentwintigste tot en met de Vijfentwintigste Dynastie. Sommige bronnen laten deze eindigen bij de Vierentwintigste Dynastie, rond 715 v. Chr. Het is een periode van politieke onrust, waardoor er tijdens sommige dynastieën weinig activiteit was op het gebied van kunst en architectuur. Kenmerkend voor deze periode zijn het toenemende belang van metaalbewerking, een tendens om de beeldhouwkunst te archaïseren, en een hoge artistieke kwaliteit.

Verwijst naar de periode in Egypte van circa 1756 tot 1630 v. Chr. Deze periode kenmerkt zich door politieke onrust, hoewel een voortzetting van de culturele tradities uit de Twaalfde Dynastie duidelijk zichtbaar is aan de kwaliteit en stijl van zowel de koninklijke als de particuliere beeldhouwkunst.

Een regeringsvorm of politiek systeem waarbij de heerser absolute macht of controle uitoefent.

Het situationistische concept van de integratie van bestaande artistieke uitingen of elementen in nieuwere kunstobjecten met het doel maatschappelijk, politiek of artistiek commentaar te leveren.

Mensen in dienst bij een nationale overheid of heerser om officiële onderhandelingen te voeren en politieke, economische en sociale banden met andere naties en internationale organisaties te onderhouden.

Personen die het oneens zijn met of zich verzetten tegen de gevestigde, orthodoxe waarden en meningen van de meerderheid, met name die van een kerk of politieke partij.

Een soort faience parlante, gewoonlijk borden en kannen, met inscripties en afbeeldingen met betrekking tot de Franse revolutie, de bijbehorende ideologie of andere nationale politieke gebeurtenissen. De eerste voorbeelden verschenen rond 1745 en waren voorzien van het Franse koninklijk wapen. Al snel verschenen ook republikeinse thema's, waaronder de vrijheidsmuts, de Gallische haan, ploegen, eikenbomen, gedrapeerde vlaggen, de Bastille en slogans en scènes met betrekking tot de vrijheid, de mensenrechten, de burgerij en de landbouw.

Verwijst naar beweging in Amerika die floreerde van ongeveer 1785 tot 1820 en die was gebaseerd op de opleving van Romeinse architectuurstijlen bij het ontwerp van regeringsgebouwen. De beweging, die werd gestimuleerd door Thomas Jefferson en Benjamin Latrobe, is gebaseerd op het metaforische concept van de Verenigde Staten als zijnde analoog aan de Romeinse Republiek in zijn grandeur en politieke filosofie.

De sociale en politiek kritische theorie en stroming die opkomt voor de inherente eigenwaarde van vrouwen en vrouwelijke eigenschappen, en die werkt aan de verdediging en het bevorderen van de rechten en belangen van vrouwen.

Te gebruiken in algemene zin voor de bestudering van taal en letterkunde samen. Wordt specifiek gebruikt voor het bestuderen van de geschiedenis van taal, vooral wanneer er sprake is van een nauwkeurige analyse van literaire teksten in het kader van cultureel en politiek onderzoek.

Verwijst in algemene zin naar diegenen die tegelijkertijd taal en literatuur bestuderen. Verwijst in het bijzonder naar diegenen die de taalhistorie bestuderen, met name wanneer deze personen een nauwkeurige analyse van literaire teksten uitvoeren in de context van cultureel en politiek onderzoek.

Het bijeenbrengen van geld voor niet-persoonlijke, niet commerciële doeleinden, zoals bijvoorbeeld non-profit organisaties of politieke aangelegenheden.

Verwijst naar de literaire en kunstzinnige stroming, met Italië als centrum, die wordt gekenmerkt door snelheid, dynamiek, energie en verwerping van het oude. De aanzet tot het futurisme werd gegeven door een manifest van Filippo Tommaso Marinetti uit 1909. Het futurisme kwam ook in Rusland tot bloei, maar was daar overwegend revolutionair en politiek getint. In de schilderkunst wordt de stijl aanvankelijk gekenmerkt door het gebruik van divisionistische technieken, maar in 1912 deden de simultane weergave en vlakvervorming van het kubisme hun intrede. In de bouwkunst vonden de futuristische ideeën hun uitwerking in tekeningen en stadsontwerpen van utopische gemeenschappen.

Gebieden, inclusief die regio's die van oorsprong een hoge mate van politieke zelfstandigheid of zelfbestuur bezitten, die zijn ingelijfd binnen de grenzen van een andere bestuurlijke eenheid.

Zij die officieel zijn gekozen door een groep of organisatie, zoals de regering of het regionale lidmaatschap van een politieke partij, om voor hen of overeenkomstig hun instructies te spreken of te handelen op een conventie, conferentie of andere bijeenkomst.

Verwijst naar de school in het Tibetaanse boeddhisme die in 1409 is begonnen toen Tsongkapa (1357-1419) het klooster Riwo Ganden stichtte. Als laatste van de grote scholen is Gelug ook de grootste geworden. De dalai lama en de panchen lama zijn beiden lid van deze school. De Kadampa, de oudste orde van het Tibetaanse boeddhisme, is erin opgegaan. De Gelug is sinds de 17de eeuw de overheersende school en heeft een enorme politieke macht gehad van de tijd van de vijfde dalai lama, die heerser van Tibet werd, tot de Chinese inval van 1951. De leden hechten waarde aan eruditie en organiseren regelmatig debatten tussen vertegenwoordigers van tegengestelde filosofische standpunten. Dogmatiek en logica worden beschouwd als hulpmiddelen om verlossing te bereiken omdat het continuüm van een persoon wordt gezien als een cognitieve en lumineuze energie die kan worden gezuiverd door meditatie en contemplatie. De school staat bekend om het rigoureuze onderwijssysteem dat bestaat uit een aantal klassen die een monnik moet doorlopen; de meest begaafde leerlingen gaan op voor de graad van Geshe ('professor'), waarvoor zij 24 jaar moeten studeren. De nadruk ligt op kloosterdiscipline (vinaya), celibatair leven, onthouding van bedwelmende middelen en geweldloosheid. Tantristische lessen worden daarom aangepast aan de celibataire leefstijl en zijn alleen beschikbaar voor hen die eerst de theorie onder de knie hebben gekregen. Aanhangers worden vaak ‘geelkappen’ genoemd vanwege de gele kappen die Tsongkapa aan de Gelug-monniken voorschreef om zich te onderscheiden van Nyingma-monniken, die rode kappen dragen. De school heeft met centra in Europa en de Verenigde Staten ook veel weerklank gevonden buiten Tibet. Het hoofdkwartier staat in Dharmasala in het noorden van India, waar met een ambitieus uitgeefproject wordt getracht de Tibetaanse teksten te conserveren en te verspreiden.

Politiek afhankelijke territoria onder gezamenlijk bestuur van twee of meer buitenlandse mogendheden.

Stedelijke politieke eenheden met een zelfstandige bestuurlijke status. Een gemeente kan een grote of kleine stad of een regio zijn.

Specialisten op het gebied van de geopolitiek, de studie van de geografische aspecten van politieke verschijnselen, waaronder de geografische bases van de macht van landen en de geografische invloeden op machtsverhoudingen in de internationale politiek.

Nederzettingsgebieden die bestaan uit een centrale stad en omliggende gemeentelijke of politieke districten.

Gebied binnen de geschiedenis dat qua onderwerp en bronmaterialen duidelijk is beperkt tot een bepaalde plaats; beslaat over het algemeen specifieke buurten, gemeenschappen, graafschappen of andere specifieke onderverdelingen van grotere geopolitieke eenheden.

Sieraden die worden gedragen ter herinnering aan een bepaalde gelegenheid zoals een politiek evenement, koninklijk huwelijk, kroning of sterfgeval.

Verwijst naar de reeks uiterst diverse geloven en gebruiken die in het algemeen verwijzen naar de Indiase beschaving en cultuur van de afgelopen tweeduizend jaar. De religie heeft een sterke invloed op de Indiase kunst, literatuur, maatschappij en politiek. Het hindoeïsme omvat diverse religieuze geloven en gebruiken en in plaats van andere goden, andere godsdiensten en andere religieuze concepten als fout of onverenigbaar te zien, worden de hoogste goddelijke machten gezien als elkaar aanvullend. De religieuze waarheid wordt niet gezien in dogmatische termen aangezien wordt geloofd dat de waarheid alle woordelijke definities overstijgt. In plaats van op een reeks doctrines ligt de nadruk op de juiste manier van leven (dharma). Er zijn aanzienlijke verschillen per regio. In de meeste vormen van het hindoeïsme ligt de nadruk op het concept van reïncarnatie of zielsverhuizing; de bevrijding (moksha) van de cyclus van samsara is het uiteindelijke spirituele doel van hindoes. Brahma, Visjnoe en Shiva zijn de belangrijkste hindoeïstische godheden en vormen gezamenlijk een drie-eenheid, de Trimurti. Verder is er een groot aantal lagere goden. Het hindoeïsme heeft geen specifieke oprichter of ontstaansmoment en er is geen centrale autoriteit. De hindoeïstische literatuur is erg rijk en gevarieerd en geen enkele specifieke tekst wordt als gezaghebbend beschouwd. De Veda's, die afkomstig zijn uit de Vedische periode (ca. 1200-500 v. Chr.), zijn de oudste overgebleven geschriften. Religieuze wetboeken en heldendichten zoals de Ramayana en de Mahabharata zijn altijd erg invloedrijk geweest.

Verwijst naar kaarten waarop politieke bestuurlijke grenzen of andere kenmerken van een regio uit het verleden zijn weergegeven. Meestal bevatten ze historische namen van plaatsen, de historische spreiding van bevolkingsgroepen en de historische situatie van fysieke kenmerken.

Verwijst naar de stijl van kunst die in verband wordt gebracht met de heerschappij van keizer Hongwu, stichter van de Ming-dynastie in China. De hernieuwde aanwezigheid van een krachtige inheemse dynastie bracht politieke en economische steun voor alle vormen van kunst met zich mee. Schilderkunst, keramiek, lakwerk en textiel werden verder ontwikkeld dan ooit tevoren.

Verwijst naar Franse protestanten uit de 16de en 17de eeuw. Nadat de Reformatie in 1517 in Duitsland was begonnen, breidde deze zich uit naar Frankrijk, waar de aanhang vooral groot was in economisch zwakke gebieden, bevolkt door mensen met grieven tegen de overheid. De hugenoten werden vaak streng vervolgd; de eerste martelaar van de hugenoten belandde in 1523 op de brandstapel. Meaux, de eerste gemeenschap van hugenoten op Frans grondgebied, werd gesticht in 1546 naar het model van Straatsburg. In 1559 riep de protestantse kerk de synode bijeen in Parijs en werd een geloofsbelijdenis opgesteld die sterk was beïnvloed door Johannes Calvijn. Na de lange en gewelddadige godsdiensttwisten verkregen de hugenoten uiteindelijk religieuze en politieke vrijheid in 1598 met het Edict van Nantes. De strubbelingen duurden echter voort en het Edict werd in 1685 herroepen. Als gevolg hiervan emigreerden honderdduizenden Franse protestanten. Hoewel sporadisch vervolging bleef plaatsvinden en hun aantallen sterk verminderden, zijn de hugenoten nooit volledig geëlimineerd. Bij het begin van de Franse Revolutie bekrachtigde de Assemblée Nationale in 1789 de vrijheid van godsdienst en verleende protestanten toegang tot alle overheidsfuncties. De gereformeerde kerk van Frankrijk organiseerde zich in 1938, waarbij een aantal gereformeerde groepen fuseerden die tijdens en na de 16de eeuw waren ontstaan in Frankrijk.

Gebruik voor elk gestructureerd geheel van ideeën en opvattingen, in het bijzonder over de structuur en de werking van de samenleving, dat een programma van praktisch politieke en sociale handelingen omvat dat min of meer geïnstitutionaliseerd is en gedeeld wordt met anderen. Oorspronkelijk gebruikt voor een tak van kennis die zich bezighout met de geschiedenis en het wezen van ideeën.

Verwijst naar de stroming in Latijns-Amerika in de vroege 20ste eeuw die een nieuwe sociale en politieke rol propageerde voor de inheemse volkeren van gebieden die voorheen werden gedomineerd door Europese elites. De stroming werd invloedrijk tijdens het presidentschap van Lázaro Cárdenas (1934-1940) en streefde ernaar het indiaanse erfgoed nieuw leven in te blazen door middel van kunst en revolutionaire bewegingen, zoals Aprismo, een sociale beweging in Peru waarvan de leden voorstelden om de naam 'Latijns-Amerika' te veranderen in 'Indo-Amerika'.

Te gebruiken voor de tak van de politieke wetenschap die zich bezighoudt met politieke, militaire en economische betrekkingen tussen landen en tussen sommige organisaties en individuen met een internationale status.

Te gebruiken voor de politieke theorie of overtuiging dat politieke activiteiten gericht dienen te zijn op de universele menselijke toestand en niet op de belangen van een bepaald land. Gebruik ‘globalisering’ voor de vergelijkbare filosofische benadering die zich niet beperkt tot de politieke context, maar wordt besproken en toegepast in een bredere maatschappelijke, culturele, wetenschappelijke, ecologische of humanistische context.

Verwijst naar grafische of fotogrammetrische voorstellingen van het aardoppervlak of een gedeelte daarvan, inclusief fysieke kenmerken en politieke grenzen, waarbij elk punt overeenkomt met een geografische positie of positie in het heelal volgens een bepaalde schaal of projectie. Kan ook verwijzen naar soortgelijke voorstellingen van andere planeten, zonnen, andere hemellichamen of gebieden in het heelal. Kaarten worden gewoonlijk afgebeeld op een plat medium, zoals papier, een muur of een computerscherm. Gebruik 'globes' voor soortgelijke voorstellingen op een bol.

Verwijst naar de functies, regeerperioden of domeinen van kaliefen. Het kalifaat, een politiek-religieuze staat, groeide na de dood van Mohammed in 632 uit tot een mosliminstituut. Door veroveringen groeide het kalifaat de eerste eeuwen snel in omvang, maar na de overwinning van de Mongolen bij Bagdad, in 1258, hield het op te bestaan. Ondanks de slinkende macht bleef het kalifaat een symbool van moslimeenheid, en men heeft diverse keren geprobeerd om het nieuw leven in te blazen.

Verwijst naar de periode en stijl in de kunst die zich ontwikkelde tijdens de opkomst van het Kamakura-shogunaat van 1185 tot 1333. In deze periode verkreeg de klasse van provinciale strijders een politieke machtspositie, werd een militaire regering ingesteld, ontstonden nieuwe boeddhistische sekten en breidde de religie zich van de aristocratie uit naar het gewone volk. In de kunsten kenmerkt de stijl zich door dramatische, energieke houten beelden, perkamentrollen waarop veldslagen werden weergegeven en de opkomst van de Zenshuyo- en Tenjinkuyo- stijl in de architectuur.

Heersers of hoogste monarchen van een imperium, een politieke eenheid die bestaat uit een aantal territoria of naties en die wordt geregeerd door één oppermachtige autoriteit. Vaak wordt de term alleen gebruikt om te verwijzen naar dergelijke heersers in bepaalde delen van de wereld, zoals in het oude Romeinse keizerrijk, het vroegchristelijke Romeinse keizerrijk en de keizerrijken van Oostenrijk-Hongarije, China, Japan, Marokko, India, Klein-Azië en Duitsland. In andere delen van de wereld hebben de heersers van conglomeraties van politieke staten doorgaans andere titels. De term 'keizers' verwijst altijd naar mannen, terwijl 'keizerinnen' altijd naar vrouwelijke heersers verwijst.

Verwijst naar vrouwelijke heersers over keizerrijken (politieke eenheden die een aantal gebieden of naties omvatten en worden geregeerd door één hoogste autoriteit). De term kan ook verwijzen naar de vrouw of weduwe van een keizer.

Verwijst naar politieke eenheden die bestaan uit een aantal territoria of naties en worden geregeerd door één hoogste autoriteit die 'keizer' of 'keizerin' wordt genoemd. De term kan ook verwijzen naar grote politieke gebieden waarin een soevereine staat een aantal afhankelijke gebieden regeert of beheerst.

Wordt gebruikt voor openbare gelegenheden waar koffie en andere dranken geserveerd worden en goedkoop eten; vaak de ontmoetingsplaatsen voor levendige politieke discussies; vooral populair in Europa vanaf de 17e tot de 19e eeuw.

Woonverblijven op heuveltoppen en toevluchtsoorden, met name in Azië, die door koloniale ambtenaren zijn gebouwd om het warme klimaat of politiek instabiele situaties te ontvluchten.

De uitbreiding van politiek en economisch beheer over een gebied door een buitenlandse bezettende staat, die meestal organisatorisch en militair superieur is.

Genre waaronder theater-, literatuur- en improvisatievormen vallen waarvan het belangrijkste doel is mensen te amuseren en aan het lachen te maken. Tragedie wordt in het algemeen vaak ter contrastering gebruikt. Komedie kan een maatschappijkritische vorm krijgen door middel van satire en politieke of intellectuele spitsvondigheid, of kan puur spektakel zijn in de vorm van klucht of burleske.

Verwijst naar de stijl van kunstvoorwerpen zoals voortgebracht op het Egeïsche eiland Kreta, in het bijzonder tijdens de Minoïsche periode van circa 3500 tot 1050 v. Chr., toen Kreta een bloeiperiode kende als politiek, economisch en cultureel centrum van de Egeïsche wereld. De belangrijke kunstvoorwerpen waren fantasierijk en decoratief aardewerk, kleine beeldhouwwerken, zoals slangengodinnen, en de bouw en decoratie van koninklijke paleizen.

In brede zin gebruikt voor delen van het aardoppervlak die gemeenschappelijke, zich herhalende, kenmerken hebben, die in een oogopslag kunnen worden waargenomen. Landschappen zijn meer dan natuurschoon of een politieke eenheid. Het zijn systemen met natuurlijke en culturele samenhang. Gebruik, indien mogelijk, een specifiekere term.

Verwijst naar de periode in Egypte van ongeveer 664 tot 332 v. Chr. die liep van de Zesentwintigste tot de Eenendertigste Dynastie. Sommige bronnen tellen vanaf de Vijfentwintigste dynastie, ongeveer 750 v. Chr. De periode is de laatste waarin Egypte functioneerde als onafhankelijke politieke entiteit. De cultuur stond onder toenemende druk van grote beschavingen uit het oostelijke Middellandse Zeegebied en het Nabije Oosten. De kunstvoorwerpen, met name de beeldhouwwerken, kenmerken zich door een uniforme, geïdealiseerde stijl die bekend staat als de Saite-stijl die werd ontwikkeld tijdens de Zesentwintigste Dynastie, die de gehele Late periode domineerde.

Apparaten, in allerlei vormen, uitvoeringen, afmetingen, gebruikt om lawaai te maken bij festiviteiten, sportwedstrijden, politieke bijeenkomsten.

Te gebruiken voor informeel of formeel georganiseerde samenlevingsvormen die zijn gebaseerd op een ideologische, religieuze of politieke verwantschap.

Wordt alleen algemeen gebruikt voor de officiële woningen voor gezanten uit het buitenland. Gebruik 'consulaten' wanneer deze woningen ook de kantoren bevatten van gezanten die vooral zijn benoemd om toezicht te houden op de economische belangen van het thuisland en deze te beschermen, maar gebruik 'ambassades' wanneer de kantoren en woningen van gezanten zijn die ambassadeurs heten en zijn benoemd om zaken van internationale buitenlandse politiek uit te voeren in een gastland.

Politieke pamfletten of boekjes waarin men een publieke figuur hekelt, met name dergelijke geschriften die tijdens het ancien régime in Frankrijk werden geschreven.

De religieuze beweging die begin 19de eeuw in Duitsland ontstond. Centraal hierin staan opvattingen over modernisering en aanpassing door het verlaten van traditionele joodse overtuigingen en wetten die als verouderd en onjuist werden beschouwd in de sociale en politieke situatie in de moderne wereld. Deze stroming in het judaïsme trekt de absoluutheid van rituele wetten en gewoonten die in de Thora en Talmoed zijn vastgelegd, in twijfel en bepleit hervorming en liberalisme. Een belangrijk kenmerk van deze stroming is dat mannen en vrouwen gezamenlijk bidden, in plaats van in aparte groepen zoals orthodoxe stromingen voorschrijven.

Een politieke filosofie die is gebaseerd op het geloof in vooruitgang, de essentiële goedheid van de mens en de autonomie van het individu. Ook staat het voor verdraagzaamheid en vrijheid voor het individu van willekeurig gezag.

Beeldgesneden houten staven van het Afrikaanse Akan-volk. Ze zijn bekroond met beeldgesneden fioelen van diverse figuren en zijn vaak met bladgoud bedekt; ze vertegenwoordigen ten minste één spreekwoord of gezegde. Tijdens publieke gebeurtenissen worden ze gedragen en getoond door de belangrijkste adviseurs van belangrijke stamhoofden, waarbij de staven fungeren als functieaanduiding van deze adviseurs; het spreekwoord of gezegde verwijst naar de continuïteit en politieke soevereiniteit van het stamhoofd en de staat, de verantwoordelijkheden van het stamhoofd, en het juist en verstandig handelen van diens onderdanen.

Zij die zijn geschoold in of werkzaam zijn op het gebied van de streekgeschiedenis, een gebied binnen de geschiedenis dat qua onderwerp en bronmaterialen duidelijk is beperkt tot een bepaalde plaats, en dat over het algemeen specifieke buurten, gemeenschappen, graafschappen of andere specifieke onderverdelingen van grotere geopolitieke eenheden beslaat.

Het bezitten van kracht, invloed en overwicht op anderen, op persoonlijk, politiek of nationaal niveau.

Stijlen en culturen uit Noord- en Noordwest-Afrika (in Europa voorheen bekend als Klein-Afrika of Barbarije) tussen de Atlantische Oceaan en Egypte, bestaande uit de kustvlakte en het Atlasgebergte van Marokko, samen met Algerije, Tunesië en soms ook Tripolitanië (in het huidige Libië). In recent gebruik verwijst de term specifiek naar de landen Marokko, Algerije en Tunesië als een sociale, politieke of economische eenheid.

Formele, schriftelijke afkondigingen die worden uitgevaardigd door een vorst of door de uitvoerende autoriteiten van een staat of een natie, en waarin, bijvoorbeeld, de motieven voor een oorlogsverklaring, of een andere internationale actie bekend worden gemaakt. Wordt ook gebruikt voor openbare verklaringen of proclamaties van politieke, sociale, artistieke of andere beginselen.

De politieke, economische en sociale theorieën gepropageerd door Karl Marx, Friedrich Engels en hun volgelingen; omvat ook de theorie over waarden, het dialectisch materialisme, de invloed van de economie op het menselijke handelingen en de klassenstrijd als fundamentele drijfveer voor de geschiedenis.

Verwijst naar de stijlen van het precolumbiaanse gebied dat het tegenwoordige midden en centrale zuiden van Mexico omvat, alsmede het schiereiland Yucatán, Guatemala, Belize en El Salvador, en delen van Honduras, Nicaragua en Costa Rica. In culturele zin verwijst de term naar een reeks gemeenschappelijke kenmerken op technisch, maatschappelijk, economisch, religieus en politiek gebied van een groep culturen, onder andere de Azteken, Huazteck, Maya's, Olmeken, Tarasken, Teotihuacán, Tolteken, Totonaken, West-Mexicanen en Zapoteken.

Verwijst naar de Mexicaans-Amerikaanse stroming in de Verenigde Staten in de 19de en 20ste eeuw die zich kenmerkt door artistieke en politieke discussies over sociale kwesties die relevant zijn voor de Mexicaanse gemeenschap en de Chicano-gemeenschap. Centraal in deze stroming staan de herontdekking van Precolumbiaanse inheemse stijlen, de ontwikkeling van een zeer expressionistische Mexicaanse muurschilderstijl en geschillen over culturele studies omtrent het biculturalisme en het etnische erfgoed en de etnische identiteit. De stroming wordt ook gekenmerkt door sterke regionalistische elementen, waarbij de nadruk wordt gelegd op lokale vormen en technieken om de traditionele en hedendaagse iconografie af te beelden. In stedelijke gemeenschappen kenmerkt de stroming zich door het maken van customized auto's, de zogenoemde low-riders, en door graffitikunst.

Verwijst naar de Elamitische periode van circa 1450 tot 1100 v. Chr., toen de staat Elam een militaire en politieke macht was in het zuidwesten van Iran, met name onder de heerschappij van Untash-Napirisha, Shutruk-Nahunte I en Shilhak-Inshushinak.

Verwijst naar de periode in Meso-Amerika van circa 1000 tot 300 v. Chr. die wordt gekenmerkt door ontluikende politiek-religieuze structuren en nuclei die zich uitstrekten tot de Zapotec-beschaving in de Vallei van Oaxaca in de Zuidelijke Hooglanden. Beeldhouwkundige stijlen uit die periode omvatten ceremoniële en monumentale steensculpturen zoals grote stenen hoofden, altaren, stèles en andere volledig ronde vormen en bas-reliëfvormen. Het naast elkaar plaatsen van de menselijke figuur en dierlijke kenmerken zoals jaguarmonden en neusgaten komt veelvuldig voor in beeldhouwkunst en schilderkunst. De stijlen van edelsteenbewerking in deze periode omvatten gevarieerde jaden beeldjes en andere, kleine, complexe objecten. Piramide-achtige architectuur toont complexere en gevarieerdere vormen zoals de piramidevormige gecanneleerde kegelstructuur.

Mensen die zijn belast met het behouden, verbeteren en herstellen van de natuurlijke omgeving, maar ook met het beleid en de politiek met betrekking tot milieubehoud.

Wordt gebruikt voor steden en stadjes ontworpen en gebouwd om een specifieke politieke, militaire, economische of pedagogische functie te vervullen en waaraan een voorgeschreven vorm is opgelegd.

Politieke sympathie voor een monarchie of voor monarchistische grondbeginselen.

Verwijst naar de Japanse periode en stijl in de kunst die tot ontwikkeling kwam tijdens de opkomst van het Asikaga-shogunaat (1338-1573). Ondanks politieke onrust als gevolg van de Onin-oorlog (1467-1477) werd tijdens de periode de theeceremonie, het bloemschikken, het door China beïnvloedde zwart-wittekenen en de verfijnde lakgravures. In de architectuur kenmerkt de stijl zich door eenvoudige en sobere constructies en het gebruik van grote landschapstuinen waarvan het ontwerp op beroemde schilderijen was gebaseerd.

Verwijst naar de periode van 1337 tot 1392, toen twee rivaliserende hoven elkaar het legitieme recht op de troon betwistten. De tweedeling symboliseerde een overgang waarin de burgerlijke aristocratie van Kyoto zijn politieke en economische macht verloor aan de militaire klasse in de provincie.

Verwijst naar de op één na grootste school in het Tibetaanse boeddhisme, die soms de 'oude orde' wordt genoemd. De wortels gaan terug tot de Indiase Vajrayana-meester Padmasambhava (8ste eeuw), die werd beschouwd als 'tweede Boeddha'. De school zegt diens oorspronkelijke leer te verbreiden. De school is ontstaan tijdens de eerste verspreiding van het boeddhisme van India en Midden-Azië naar Tibet in de 8ste en 9de eeuw; Padmasambhava bezocht Tibet in de 8ste eeuw en een andere belangrijke Indiase leermeester, Santiraksita, stichtte het eerste klooster van Tibet in Samye rond 775. Nyingma werd een afzonderlijke orde in de 10de eeuw. Deze school legt meer nadruk op de religieuze praktijk en de mystieke aspecten van de Vajrayana-traditie dan op academisch werk. Het is ook de minst politiek en filosofisch gerichte van de Tibetaanse boeddhistische scholen. Sjamanistische gebruiken en lokale goden, ontleend aan de inheemse Bon-religie, vindt men ook in Nyingma. Andere overeenkomsten met Bon zijn de dzogchen-lessen, oude tantra’s die door latere tradities zijn verworpen, en priesters die mogen trouwen. De school kent een traditie van het ontdekken van teksten die door Padmasambhava verborgen zijn; deze teksten voorspellen dat boeddhisten in de toekomst vervolgd zullen worden. Sommige ideeën van de school worden in leerstellingen van het Tibetaanse boeddhisme als ketters beschouwd.

Officiële brieven waarbij ontslag wordt gevraagd of verleend ten aanzien van een positie, baan, politieke functie of een ander betrekking.

Overheidsambtenaren die zijn belast met de plicht belastingen in te zamelen die wettelijk verschuldigd zijn aan de regering van de politieke bestuursorganisatie waarvoor ze werken.

Verwijst naar een Chinese dynastie uit de periode 317 tot 420 n. Chr., de tweede van de zogeheten Zes Dynastieën die elkaar opvolgden in zuidelijk China. Na de verwoesting van Luoyang en Chang-an in 317 vluchtten de Chinezen naar het zuiden om daar een nieuwe zuidelijke staat te vestigen. De keizers van de Sima-familie slaagden er niet in het noorden te heroveren, en dat gebied zou onder de heerschappij blijven van allerlei groepen die gezamenlijk bekend stonden als de Zestien Koninkrijken; een uitzondering werd gevormd door het gebied dat tegenwoordig de provincie Sechuan omvat en dat in 347 werd geannexeerd, waardoor een route naar Centraal-Azië werd opengelegd. In politiek opzicht was dit weliswaar een weinig stabiele periode in de Chinese geschiedenis, maar de literatuur en kunsten maakten een ongekende bloeitijd door. De hoofdstad Jiankang was een bloeiend cultureel centrum dat door boeddhistische missionarissen en kooplieden uit Zuidoost-Azië en India werd bezocht. Een van de vroegst bekende boeddhistische verguld-bronzen beelden werd in 338 gegoten, als imitatie van een Gandhara-model. Wang Xizhi, de invloedrijkste kalligraaf uit de Chinese geschiedenis, was werkzaam gedurende deze periode. De keramiekvormen van de Oostelijke Jin waren innovatiever dan die van de Westelijke Jin. Een aantal graftombes uit deze periode is opgegraven bij de berg Gugui in Nanjing, die volgens literaire bronnen fungeerde als begraafplaats voor de keizerlijke families van de Oostelijke Jin.

De hiërarchie Organisaties bevat descriptoren voor groepen mensen die zijn georganiseerd met een doel, gewoonlijk gekenmerkt door een min of meer constant aantal leden, een lichaam van functionarissen of vertegenwoordigers en een reglement dat hun activiteiten en gedrag voorschrijft. Opgenomen zijn publieke organisaties, zoals sociale diensten, particuliere organisaties, zoals firma's, alsmede organisaties die beide kunnen zijn, zoals liefdadigheidsinstellingen. Tot deze hiërarchie behoren ook bestuurlijke en politieke organisaties, zoals staten en koninkrijken, die zowel een geografisch gebied en een bevolking als een bestuursstelsel omvatten. Relatie met andere hiërarchieën. Descriptoren voor groepen mensen die geen organisaties vormen (bijvoorbeeld sociale klassen) zijn te vinden in de hiërarchie Personen. Descriptoren voor verzamelingen objecten die worden samengebracht en beheerd door een organisatie of persoon (bijvoorbeeld bedrijfscollecties) zijn te vinden in de hiërarchie Objectgroepen en systemen. Descriptoren voor nederzettingen (bijvoorbeeld steden) en districten (bijvoorbeeld schooldistricten) die een organisatie omvatten maar waarin het begrip fysieke ruimte de overhand heeft, zijn te vinden in respectievelijk de hiërarchie Nederzettingen en landschappen en de hiërarchie Gebouwde complexen en gebieden. Descriptoren die gelijk zijn voor een gebouw en de daarin gehuisveste organisatie (bijvoorbeeld kerken en ziekenhuizen) zijn te vinden in de hiërarchie Bouwwerken.

Verwijst naar de periode die samenviel met de heerschappij van de Kim-familie die het koninkrijk van Silla in Korea stichtte, van 57 v. Chr. tot 668 n. Chr. Hoewel de politieke en artistieke ontwikkeling langzamer verliep dan die van naburige gebieden, bevatten beroemde graftombes zoals die van de Gouden Kroon en de Gouden Bel waardevolle objecten zoals gouden kronen, juwelen, metalen vazen en fijn aardewerk. De architectuur uit deze periode is bekend door bewaard gebleven pagodes, lantaarns en stèles en door het oudste bewaard gebleven astronomische observatorium in het Verre Oosten.

Verwijst naar de eerste van drie grote perioden van de Egyptische beschaving, van circa 2650 tot 2150 v. Chr. De periode loopt van de Derde tot de Zesde Dynastie. Sommige bronnen tellen echter vanaf de Vierde Dynastie, circa 2575 v. Chr. tot aan de Achtste Dynastie, die circa 2134 ten einde loopt. De periode kenmerkt zich door kwalitatief uiterst hoogstaande koninklijke monumenten, zoals de piramidecomplexen van de vierde dynastie, die de absolute soevereiniteit van de Egyptische koningen symboliseerde, en de voortdurende toepassing van de artistieke conventies die in de Vroeg-Dynastieke periode waren geïntroduceerd. Het eind van de periode kenmerkt zich door een algemene neergang in de kunsten als gevolg van de politieke omstandigheden van de tijd.

Quilts die uiting geven aan patriottische gevoelens en gewoonlijk zijn gedecoreerd met vlaggen en andere nationale symbolen, portretten van nationale leiders of politieke slogans. Geen Nederlands equivalent.

Dualistische christelijke geloofsgemeenschap, in de 7de tot 11de eeuw ontstaan in Armenië en het oosten van het Byzantijnse Rijk. De identiteit van Paulus, de naamgever van de paulicianen, is omstreden. De beweging, in het midden van de 7de eeuw gesticht door een Armeniër genaamd Constantijn, lijkt een wijdverbreide politieke en militaire opstand te hebben veroorzaakt. Behalve gedurende een korte periode waarin zij in de gunst was bij de iconoclastische keizers van de 8ste en 9de eeuw, werd de beweging voortdurend vervolgd met als consequentie dat zij een bondgenootschap aanging met de moslims. De beweging is vooral beïnvloed door de dualistische overtuigingen van het marcionisme en het manicheïsme. De fundamentele dualistische doctrine van de paulicianen stelde dat er een slechte God en een goede God bestaat, van wie de eerste de schepper en heerser van deze wereld is en de laatste de schepper en heerser van de wereld die komen gaat. Hieruit leidden zij de ketterse notie af dat Jezus niet werkelijk de zoon van Maria was. Terwijl de paulicianen het evangelie van Lucas en de brieven van Paulus in ere hielden, verwierpen zij het Oude Testament en de brieven van Petrus. Ook de sacramenten, de eredienst en de hiërarchie van de gevestigde kerk werden verworpen. Ondanks de vervolging verspreidden de doctrines van de beweging zich, in het bijzonder onder Macedonische, Bulgaarse en Griekse boeren. De paulicianen hebben invloed gehad op een andere neomanicheïstische gezindte, de bogomielen die in de 10de eeuw opkwamen. In de vroege 19de eeuw werden nog kleine pauliciaanse gemeenschappen aangetroffen in de door Russen bezette delen van Armenië.

Ruimten waar persmensen evenenten kunnen bijwonen, zoals bijvoorbeeld bij sportevenementen en politieke bijeenkomsten, en die meestal zijn uitgerust met communicatiefaciliteiten.

De sociale wetenschap die zich bezighoudt met de principes, instellingen en handelswijzen van de politiek en regering, inclusief het politieke gedrag van individuen en organisaties.

Zij die zich bezighouden met het bestuderen van de principes, instellingen en handelswijzen van de politiek en de regering, inclusief het politieke gedrag van individuen en organisaties.

Verwijst naar mensen die actief betrokken zijn bij de politiek, in het bijzonder partijpolitiek, of meer specifiek naar mensen die een politieke functie bekleden of nastreven.

Politieke en economische dogma's van de populisten, die voorstanders zijn van agrarische belangen, vrije aanmunting en een overheidstoezicht op monopolies.

Omvat de periode in Meso-Amerika van circa 900 tot 1521 n. Chr., die gekenmerkt wordt door de politieke eenwording van Meso-Amerika, dankzij de opkomst van de Toltekenstaat en het latere Aztekenrijk, en door het verval van de grote Mayastaten uit de vroege postklassieke periode. De periode wordt onderverdeeld in twee subperioden: vroeg postklassiek en laat postklassiek.

Het historische, politieke en culturele complex van mondiale koloniale ervaringen en hun nasleep in het laatste deel van de 20ste eeuw; het omvat het koloniale verleden, de huidige tijd na beëindiging van de koloniale status in een bepaalde regio, de ballingschap en diaspora van de gekoloniseerde en koloniserende volkeren, en de politiek van het multiculturalisme.

In het algemeen te gebruiken voor personen in een machtige of gezaghebbende positie die deze op een onderdrukkende, wrede of onrechtvaardige manier gebruiken, meestal maar niet altijd personen met het hoogste politieke gezag. Wordt met name gebruikt voor heersers met die titel in het oude Griekenland en Sicilië die zich de macht van de rechtmatige autoriteiten hebben toegeëigend, vaak met de steun van het volk. Gebruik 'dictators ' voor heersers die hun status niet uit erfopvolging hebben verkregen en die absolute, onbeperkte macht uitoefenen over het bestuur van een natie, al of niet op wrede of onrechtvaardige wijze.

Verwijst naar de eerste fase van de Minoïsche kunst en cultuur, volgens het classificatiesysteem van de archeoloog Nikolas Platon. De fase kenmerkt zich door een Kretenzische samenleving die is opgedeeld in een reeks kleine eenheden die in politiek en economisch opzicht onafhankelijk zijn, met grote regionale verschillen en een aantal culturele overeenkomsten. De fase overlapt met de vroeg-Minoïsche periode.

Erezwaarden die worden overhandigd door vorsten, prinsen, pausen, verenigingen of bewonderaars in het algemeen aan individuen als beloning of blijk van erkenning van verdiensten in oorlog of de politiek; voornamelijk rapieren, staatsiedegens of sabels.

Een verouderde benaming die vroeger gebruikt werd voor de architectuur van bepaalde personen die werden beschouwd als buitenstaanders van andere, politiek overheersende culturele groepen; werd voornamelijk gebruikt met betrekking tot bevolkingsgroepen uit het gebied ten zuiden van de Sahara, de eilanden in de Stille Oceaan en de inheemse Noord- en Zuid-Amerikaanse stammen gaat. Gebruik in plaats daarvan andere termen zoals 'inheemse architectuur', of gebruik de meest specifieke benaming voor de cultuur of herkomst die bekend is.

Een verouderde benaming die vroeger gebruikt werd voor kunst van bepaald personen die als buitenstaanders werden beschouwd van andere, politiek overheersende culturele groepen; werd voornamelijk gebruikt met betrekking tot bevolkingsgroepen afkomstig uit het gebied ten zuiden van de Sahara, de eilanden in de Stille Oceaan en de inheemse Noord- en Zuid-Amerikaanse stammen. Gebruik in plaats daarvan de meest specifieke benaming van de cultuur of herkomst die bekend is. Te onderscheiden van 'primitivisme', een term die wordt gebruikt voor artistieke stijlen of stromingen die bedoeld zijn om, vaak op romantische of sentimentele wijze, het uiterlijk na te bootsen van kunstvormen die daarvoor als primitief werden bestempeld en andere kunst, geproduceerd door kunstenaars die buiten de grote kunstmarkten werken.

De constituerende, politieke en bestuurlijke delen binnen verschillende soevereine staten, b.v. historische zoals het Romeinse Rijk en hedendaagse staten met een federaal systeem, zoals Canada en Spanje .

Verwijst naar de denkrichting die in de jaren zestig en zeventig van de twintigste eeuw navolging vond in Noord-Amerika, die verband hield met de verwerping van de stabiele waarden van de middenklasse en de conservatieve houding ten opzichte van mode, politiek, muziek, opleiding en sociale waarden. De beweging wordt in het algemeen gekenmerkt door radicale politieke overtuigingen, seksuele vrijheid, provocerende kleding en drugsgebruik. In beperktere zin was dit de beweging die de katalysator was voor de burgerrechten- en milieubeweging in de jaren zestig van de twintigste eeuw.

Een in de jaren 30 van de 20ste eeuw in Jamaica opgerichte religieuze en politieke beweging, die de voormalige Ethiopische keizer Haile Selassie beschouwt als de Messias en Afrikanen als het uitverkoren volk uit de Bijbel. Rastafari, of rasta's, zijn gebonden aan gedragscodes en kledingvoorschriften, zoals het dragen van dreadlocks, het roken van cannabis als een sacrament en een voedingspatroon zonder varkensvlees en schaaldieren.

Bestuurlijke eenheden van grotere naties, territoria of andere districten, als vastgesteld voor politieke, religieuze, militaire, juridische of andere doeleinden.

Te gebruiken voor aangrenzende gebieden die homogeen zijn met betrekking tot bepaalde natuurlijke, historische, economische, politieke of culturele kenmerken, en zich daarmee onderscheiden van andere gebieden. Gebruik bij voorkeur meer specifieke termen samengebracht onder 'administratieve instanties', zoals 'gewesten', 'naties', 'gebieden' of 'landschappen (omgevingen).' Gebruik 'regiones' voor de specifieke Italiaanse politieke gebiedsdelen.

Naties waar de politieke macht berust bij een groep burgers die het recht heeft om te stemmen en waarbij die politieke macht wordt uitgeoefend door gekozen ambtenaren en vertegenwoordigers, die aan die groep verantwoordelijk is en het land volgens de wetten besturen.

Verwijst naar de periode in de geschiedenis en stijl in de kunst die zich ontwikkelde toen Rome werd geregeerd door de Republiek, van 509 v. Chr. tot de slag om Actium in 31 v. Chr., of tot aan de officiële stichting van het rijk in 27 v. Chr. In de kunst uit deze tijd werden weergaven van de politieke macht, lofwerken en belangrijke voorouders van de heersende families weergegeven. Dit resulteerde in vele portretten en historische reliëfs. De stijl kenmerkt zich door de invloed van de Grieks Klassieke kunst en een nadruk op uitgesproken realisme.

Verwijst naar de Japanse periode die begint bij de Onin oorlog (1467-1477) en eindigt met de inname van Kyoto in 1568. Sommige onderzoekers echter, laten de periode in de vroege jaren negentig van de 15de eeuw beginnen. In deze periode kwamen vestingsteden tot ontwikkeling die als commerciële en politieke centra fungeerden, en werden theeceremonies, de haiku, klassieke Chinese inkttekeningen en het pottenbakken populair.

Verwijst naar een minderheidsstroming van de islam, die zich onderscheidt van de populairdere soennitische stroming. Deze stroming ontstond in de vroege islamitische geschiedenis als politieke groepering die de heerschappij steunde van Ali, schoonzoon van Mohammed en vierde kalief van de moslimgemeenschap. Deze tak van de islam stelt dat de heerschappij over de moslimwereld is gebaseerd op afstamming; alleen nakomelingen van Ali kwamen in aanmerking voor het leiderschap. Het merendeel van de aanhangers van deze stroming van de islam bevindt zich in Syrië, Libanon, Oost-Afrika, India en Pakistan. De aanhangers worden vaak geassocieerd met militant islamitisch fundamentalisme.

Antropologen die de menselijke culturen bestuderen, vooral met betrekking tot de sociale structuur, taal, wetten, politiek, religie, toverij, kunst en technologie.

Politieke ideologie die een geleidelijke overgang naar een socialistische samenleving bepleit via het democratische proces. De beweging, oorspronkelijk een vorm van marxisme, begon in 1869 met de oprichting van de Duitse Sociaal-Democratische Arbeiderspartij, die uiteindelijk heeft geleid tot de Sociaal-Democratische Partij van Duitsland. De bijbehorende filosofie evolueerde en verwierp uiteindelijk militarisme, totalitarisme en revolutie als methoden van politieke verandering. Een belangrijk pleitbezorger van de sociaaldemocratie was de theoreticus Eduard Bernstein, die zich afkeerde van Marx en Engels en in tegenstelling tot hen stelde dat de democratie moest worden omarmd teneinde socialistische veranderingen door te voeren. Na de Tweede Wereldoorlog kwamen in verscheidene landen sociaaldemocratische regeringen aan de macht, onder meer in West-Duitsland en Zweden.

Politieke en economische ideologie die voorstander is van collectief- of staatseigendom als ook beheer van productiemiddelen en distributie van goederen.

Verwijst naar de tak van de islam die in het algemeen wordt beschouwd als de grootste en meest traditionalistische islamitische sekte. Deze tak van de islam is gebaseerd op de erkenning van een theocratische staat als een aards, tijdelijk rijk voor Allah. Het religieuze leiderschap wordt hierbij bepaald door hedendaagse politieke werkelijkheden, en is enkel het resultaat van een benoeming en niet gebaseerd op persoonlijke afkomst. De soennadoctrine omvat veel gebruiken en rituelen die niet in de Koran staan, maar zich in de loop van de geschiedenis hebben ontwikkeld.

Politieke eenheden, zoals staten, die over zelfbestuur beschikken en internationaal als zodanig worden erkend.

Hoogste en onafhankelijke macht van een politiek lichaam om wetten te maken en toe te passen binnen zijn eigen grenzen en om internationale betrekkingen te onderhouden.

Getekende afbeeldingen, die gewoonlijk met scherpzinnigheid en humor en kritiek leveren op actuele gebeurtenissen, maatschappelijke gewoonten of politieke tendensen.

De status waarmee iemand volwaardig lid is van een politieke gemeenschap met alle rechten, plichten en privileges van dien.

Bestuur door een intern autonome territoriale of politieke eenheid als onderdeel van een federatie onder een enkele overheid.

Verhalen die duidelijk een plaatselijk karakter hebben wat betreft onderwerp of bronmateriaal en betrekking hebben op specifieke buurten, gemeenschappen, provincies of andere delen van grotere geopolitieke lichamen.

Verwijst naar de latere fase van de Oostelijke Zhou-periode, van 403 tot 221 v. Chr., hoewel sommige onderzoekers deze periode tussen 475 en 221 v. Chr. dateren. De naam is afkomstig uit kronieken uit de periode. Deze werd gekenmerkt door ernstige versplintering die leidde tot economische en politieke neergang, maar werd ook gekarakteriseerd door fantasierijk vakmanschap. Deze creativiteit werd mogelijk bevorderd door een toename van het aantal mecenassen en door de concurrentie tussen de verschillende staten van de Zhou-dynastie. De graftombe van de markies van Zeng in Suizhou in de provincie Hubei is een belangrijke vindplaats voor de vroege periode van de Strijdende Staten; op deze site zijn meer dan 15.000 artefacten gevonden, zoals bronzen ritueel vaatwerk, klokken, wapens, lakwerk en objecten van hout en bamboe. Veel voorkomende decoratieve motieven op bronzen en keramische objecten waren vogels met gebogen vleugels en draken, wat duidt op contacten met de culturen van de Aziatische steppen, de Hunnen en de Tartaren.

Verwijst naar de laatste fase van de Minoïsche kunst en cultuur, volgens het classificatiesysteem van de archeoloog Nikolas Platon. Deze volgt op de ondergang van de heersende elite in Knossos, op Kreta, en duurt van circa 1375 tot circa 1000 v. Chr. Het kenmerkt zich door een toenemende politieke en economische versplintering op Kreta, het begin van een proces dat uiteindelijk zal leiden tot de ontwikkeling van machtige stadsstaten. Voorts kenmerkt de periode zich door de exodus van de Minoïsche inwoners van Kreta, die net als de Myceense inwoners behoorden tot de “Zeevolkeren” die Egypte bedreigden en die werden verslagen door Ramses III, om zich uiteindelijk te vestigen en bekend te worden als de Filistijnen.

Verwijst naar een Chinese dynastie uit de periode 589 tot 618 n. Chr. Gedurende deze periode werden het noorden en zuiden van China na jaren van scheiding herenigd. De Sui-dynastie heeft betrekkelijk kort bestaan, maar deze periode werd wel gekenmerkt door belangrijke vernieuwingen in de economie, de politiek en het onderwijs. Tijdens de Sui-periode kwam er een bloeiende handel met Centraal-Azië en het westen op gang. Ook op het gebied van techniek en architectuur was het een periode van vernieuwing, zoals blijkt uit het werk van Li Chun, een ingenieur, en de architect Kai Yuwen, die beiden dienden onder keizer Wendi (heerste van 581-604). Li Chun was verantwoordelijk voor 's werelds eerste open boogbrug van steen, de Anji-brug, terwijl Kai Yuwen het ontwerp leverde voor Daxing, dat zou uitgroeien tot de grootste stad met het hoogste bevolkingsaantal van zijn tijd. De Sui waren diepgelovige boeddhisten; veel van hun stenen beeldhouwwerken zijn bewaard gebleven, in tegenstelling tot hun in brons, hout en lakwerk uitgevoerde kunstwerken; ook hebben ze tal van oudere boeddhistische afbeeldingen gerestaureerd. Het Sui-beeldhouwwerk wordt als technisch hoogstaand beschouwd, maar blijft qua sierlijkheid achter bij het fraaiste beeldhouwwerk van de Noordelijke Qi. Sui-keramiek is zorgvuldig gemodelleerd maar overigens vrij sober. In zowel het noorden als het zuiden van China zijn Sui-celadons opgegraven, waarvan sommige zijn gedecoreerd met ingestempelde patronen. In steengoed of aardewerk uitgevoerde beeldjes van krijgers, ambtenaren en beschermende wezens werden in groten getale vervaardigd, met name als grafobject. Modellen van alledaagse voorwerpen zoals kachels en schoenen werden eveneens aan de overledene meegegeven voor gebruik in het hiernamaals. Kostbare militaire missers, natuurrampen en een autocratisch en spilziek bewind leidden tot het verval van de Sui-dynastie, die werd opgevolgd door de Tang-dynastie.

Verwijst naar de stijl en periode die samenvielen met de heerschappij van Süleyman I, die in Turkije bekend stond als Kanuni (wetgever) en in het westen als 'de grote', van 1520 tot 1566. Het bewind van Süleyman wordt beschouwd als het hoogtepunt van de Osmaanse politieke, economische en culturele ontwikkeling. De kunstinstellingen en begunstigingsprogramma's die tijdens zijn bewind werden opgericht, vormden een basis waarop door de twee opvolgers van Süleyman, Selim II en Moerad III, kon worden voortgebouwd. Onder Süleyman ondergingen twee belangrijke kunstinstellingen belangrijke veranderingen. De functie van hoofdarchitect werd gedurende het grootste deel van zijn heerschappij ingenomen door Sinan, die toezag op de bouw van een groot aantal religieuze, educatieve en handelsgebouwen. Sinan herstructureerde de sobere buitengevel van de Osmaanse moskee met een scala aan uitgesproken elementen, zoals portieken met een of twee ingangen, met elkaar verbonden koepels en semikoepels en een nieuw type slanke, potloodachtige, hoge minaret. Deze stijl komt het beste tot uitdrukking in de Selimiye-moskee van Sinan in Edirne (1569-1575). Onder Süleyman brachten twee vestigingen van de koninklijke ontwerpstudio een synthese teweeg van de nieuwe Osmaanse keizerlijke stijl in decoraties en boekillustraties. Iznik-tegels uit deze periode worden als uniek beschouwd wat betreft de veelzijdigheid en de diepte van de kleuren, met de introductie van felrood, paars, blauw en olijfgroen. Tapijten die werden vervaardigd in Ushak in zuidelijk Anatolië, werden complexer en kregen een meer gecontroleerd patroon, met rijkere, fluweelachtige oppervlakken.

Verwijst naar de periode en stijl die samenviel met de heerschappij van de Romeinse generaal en dictator, Lucius Cornelius Sulla, die leefde van circa 138 tot 78 v. Chr. De periode kenmerkt zich door een nadruk op politieke en juridische hervormingen.

Verwijst naar de periode en stijl van de artistieke productie in de Etruskische stad Tarquinia in het bijzonder tussen de 7de en de 2de eeuw v. Chr. toen de stad zich ontwikkelde tot een economisch, politiek en cultureel centrum. De kunstwerken, die meestal in verband worden gebracht met graftomben, bestaan voornamelijk uit muurschilderingen, sarcofagen en reliëfs op deuren.

Verwijst naar de periode die wordt geassocieerd met de stad Thonburi, die in 1767 werd gesticht door de militaire leider Taskin nadat deze binnenvallende legers had verslagen en de politieke macht had gegrepen. In de stijl van deze periode staat het hernieuwde gevoel van militaire macht en politieke eenwording centraal. In de schilderkunst manifesteerde de stijl zich op muurschilderingen waarop boeddhistische onderwerpen, Thaise landschappen en details over de plattegronden en de constructie van gebouwen worden afgebeeld. Muurschilderingen decoreerden meestal de interieuren van koninklijke gebouwen of tempels. In deze periode floreerden bouwprogramma's voor tempels en paleizen, onder andere voor de Chakri Maha Prasat en de Wat Arun, een Chinees geïnspireerde tempel die wordt gekenmerkt door klokkentorens en met porselein bedekte timpanen, en door Thaise details zoals teakwoningen voor monniken. In de beeldhouwkunst manifesteert deze periode zich in grote beelden van Boeddha in koninklijke kledij die zijn gemaakt van verguld en gelakt stucwerk en gedecoreerd met ingelegd paarlemoer. Reusachtige bewakers zoals mythische half-menselijke, half-vogelachtige figuren en apsarasa's en Chinese stenen beelden verfraaien de binnenhoven van tempels in deze periode.

Een regeringsvorm waarbij de politieke autoriteit absoluut en gecentraliseerd gezag heeft over alle aspecten van het leven, het individu is onderworpen aan de staat en politieke oppositie en culturele uitingen zijn verboden.

Korte verhandelingen of pamfletten die zijn bedoeld om onder een breed publiek te worden verspreid en meestal handelen over een religieus of politiek onderwerp.

Verwijst naar de periode die de Trân-dynastie markeert (1225-1400 CE) en die wordt gekenmerkt door een sterke heropleving van boeddhistisch geïnspireerde kunst en politieke stabiliteit. In de beeldhouwkunst laat deze periode een combinatie zien van Chinese stijlen, zoals weerspiegeld in het gebruik van het lotusvoetstuk en draperieën, en van Cham-stijlen, zoals weerspiegeld in de overheersing van symmetrie en ranke, ritmische constructies, en in gelaatstrekken zoals grote ogen, een hoge neus en dikke lippen. Naturalistische stenen figuren van dieren op graflocaties komen veel voor in deze periode. Een voorbeeld is de graftombe van koning Tran Hien Tong (1329-1341 n. Chr.) met een rustende waterbuffel en een hond. De architectuur van deze periode imiteert de vormen die werden gebruikt tijdens de Ly-dynastie en wordt gekenmerkt door (bak)stenen constructies, lage buitenmuren die zijn versierd met beeldsnijwerken in bas-reliëf van bloemen, bladeren, golven en wolken, hogere buitenmuren met afbeeldingen van draken, heiligdommen, deuren van ijzerhout en zalen waarin wierrook wordt gebrand.

Verwijst naar de kunst en bepaalde artefacten van kleinschalige gemeenschappen. Met deze categorie bedoelt men meestal het werk van Native Americans en inwoners van Oceanië en Afrika ten zuiden de Sahara. Makers van inheemse kunst zijn als volgt te definiëren: 1. ze zijn politiek en economisch geïsoleerd van geavanceerde beschavingen; 2. ze maken gebruik van mondelinge overlevering en niet van schriftelijke; 3. ze leven in kleine, onafhankelijke bevolkingsgroepen, meestal in dorpen met niet meer dan een paar honderd inwoners in een sfeer van persoonlijke sociale interactie en informele sociale controle; 4. ze hebben een laag arbeidsniveau en weinig ambachtelijke specialisatie; 5. ze voorzien in hun levensonderhoud door jacht, visserij, het verzamelen van eetbare producten en/of kleinschalige landbouw; 6. ze gebruiken weinig technologie, behalve handgereedschap, vaak van steen en niet van metaal, en 7. culturele veranderingen verliepen traag tot het contact met Europeanen.

Stripboekjes die bedoeld zijn voor volwassen lezers en waarin controversiële maatschappelijke thema's ter sprake komen, zoals seks, geweld, drugs en politiek afwijkende meningen. Dergelijke strips ontstonden halverwege de jaren 60 van de 20ste eeuw in de Verenigde Staten en Groot-Brittannië. Ze werden goedkoop geproduceerd, vaak door de kunstenaars zelf, en werden doorgaans niet via traditionele kanalen verspreid.

Verwijst naar de periode van circa 1630 tot 1540 v. Chr. in Egypte. Sommige bronnen rangschikken deze dynastie onder de veertiende dynastie. De wordt gekenmerkt door politieke onrust en wellicht de eerste stroom Aziaten in het Noorden. Er is weinig bekend over de kunst en architectuur in deze periode.

Te gebruiken voor de studie naar de manieren waarop verschillende maatschappijen hun politieke structuren en overheden opzetten en gebruiken, met als doel het ontwikkelen van algemene theorieën over overheden, gebaseerd op de analyse van verschillen en overeenkomsten tussen politieke eenheden.

Wordt gebruikt voor posters waarop reclame wordt gemaakt voor verkiezingscampagnes of andere politieke publiciteit.

Te gebruiken voor retorische ontwerpen, die een theoretisch of speculatieve architectonische standpunt over sociale of politieke kwesties weerspiegelen. Vaak worden ze als voorlopers van hun tijd beschouwd en zijn meestal niet bedoeld om te worden uitgevoerd; vaak toegepast maar niet noodzakelijk beperkt tot ontwerpen van bepaalde Franse architecten uit de late 18e en vroege 19e eeuw.

Sociale groepen waarvan de leden geacht worden af te stammen van een gemeenschappelijke voorouder, en die bestaan uit talrijke families, geslachten of dorpen. Meestal bewonen ze een specifiek geografisch gebied, zijn ze homogeen op cultureel, religieus en taalkundig gebied en zijn ze politiek verenigd door één leider of hoofdman.

Zij die zich bezighouden met het uitbreiden of verlenen van politiek stemrecht aan personen die dit ontberen, zowel in het algemeen als aan specifieke groepen in de samenleving.

Gebied dat de geschiedenis en de hedendaagse sociale, politieke en culturele situatie van vrouwen behelst.

Landkaarten waarop in het bijzonder verkeerswegen staan aangeduid, maar ook politieke grenzen en eventueel interessante bezienswaardigheden.

Oorlogen waarbij bijna alle heersende politieke en militaire grootmachten van de wereld of het grootste gedeelte van de aarde zijn betrokken.

Verwijst in algemene zin naar iedere Japanse variant van de beeldende kunsten waarbij westerse technieken worden gebruikt. De term raakte in zwang gedurende de Meiji-restauratie (1868-1912) en was bedoeld om een onderscheid aan te brengen tussen de westers georiënteerde en de traditionele schilderstijlen van Japan. Reeds in de 16de eeuw kende Japan westers georiënteerde schilderstijlen, maar de belangstelling verdween door de invoering van een politiek van nationaal isolement, de sakoku-rei, ten tijde van het Togukawa-shogunaat (1603-1867). In 1855 riep het shogunaat een onderzoeksbureau voor westerse studies in het leven, en in 1876 werd de Technische School voor de Schone Kunsten gesticht. In de jaren 80 van de 19de eeuw kwam er verzet tegen de westers georiënteerde schilderkunst en bloeide de belangstelling voor de traditionele kunsten weer op.

Verwijst naar de cultuur van de Zhou-dynastie, een periode die duurde van circa 1050 tot 256 v. Chr. De Zhou-dynastie volgde de Shang-dynastie op. Het gebied waarover de Zhous regeerden, was erg groot, maar hun heerschappij was indirect en werd daarom vaak betwist. De Zhou-periode wordt verdeeld in de Westelijke Zhou (circa 1050-771 v. Chr.) en de Oostelijke Zhou (771-256 v. Chr.). Er was sprake van een grote regionale diversiteit in de Zhou-periode, maar over het algemeen was het een tijd van opmerkelijke, politieke, filosofische, religieuze en sociale veranderingen. Veel elementaire Chinese tradities werden gevestigd en de vroegste Chinese literatuur dateert uit de Zhou-periode, onder andere de geschriften van Confucius. De bevolking nam toe in deze periode en het gebruik van ijzeren gereedschap raakte wijder verbreid, wat leidde tot landbouwkundige vooruitgang. De opkomst van een koopmansklasse en de ontwikkeling van geld creëerde een grotere markt voor artistieke producten, waarvan bronzen voorwerpen het belangrijkst bleven. Deze voorwerpen werden wereldlijker en dienden als symbolen van status, rijkdom en autoriteit. Op Zhou-bronzen worden langere inscripties aangetroffen, die nu waardevolle getuigenissen zijn van vroege Chinese geschiedenis. Het decoreren van bronzen werd abstracter, geometrischer en kleurrijker, en werd gekenmerkt door een toegenomen gebruik van reliëf en kostbaar inlegsel. De vele kleine staten van de Zhou-dynastie werden praktisch onafhankelijk van het centrale gezag en de Qin versloeg uiteindelijk de overige staten en vestigde de eerste verenigde Chinese heerschappij.