Definitie van polyvinylalcohol: Een thermoplastische hars die in water oplost of uitzet en na een verloop van tijd onoplosbaar kan worden als gevolg van het ontstaan van onderlinge bindingen; het wordt hoofdzakelijk gebruikt als emulgator, hechtmiddel en laagjes die bestendig zijn tegen oplossing en slijtage. Het wordt ook gebruikt voor het maken van gegoten en geëxtrudeerde producten en polyvinylacetaal.