Oorspronkelijk in de Romeinse tijd vrijstaande poorten of bogen ter ere van zegevierende veldheren of keizers; thans erepoorten.

Openingen waardoor een geweer kan worden afgeschoten, bijvoorbeeld in een vestingwerk of aan de zijkant van een schip.

Overdekte buitenruimten, die voertuigen en passagiers beschutten bij de ingang van gebouwen.

Decoratieve, gewoonlijk ronde poorten in Chinese tuinmuren of omheiningen.

Door een overheid afgegeven, officiële documenten waarop de identiteit en het staatsburgerschap van individuen staan vermeld en waarmee burgers over de landsgrenzen kunnen gaan; tevens door andere landen afgegeven vergunningen tot het vervoeren van goederen en tot het reizen binnen dat land.

Doorgangen door hekken of muren die twee aparte ruimten scheiden, of de bouwwerken of ornamentele constructies die zulke doorgangen afsluiten. Gebruik 'poortgebouwen' voor toegangsgebouwen die ook ruimte bieden aan een woning of stallen e.d.

Wordt gebruikt voor bouwwerken naast, bij of boven toegangspoorten, meestal met de woning van de poortwachter.

Torens waarin een versterkte poort is aangebracht. DEB.

Bouwconstructies in stadsmuren die toegang tot de steden geven, vaak door versterkingsmuren versterkt.

Decoratieve motieven die lijken op uiterst gestileerde ananassen; veelvoorkomend onder meer op rococo-meubilair, als fioelen op de stijlen van toegangspoorten, op tafelgerei, en gestempeld op leren boekbanden. Op boekbanden worden ze doorgaans geplaatst in ruitvormige compartimenten van een paneel, onderverdeeld door diagonale stroken.

Een eclectische islamitische bedelorde met haar oorsprong in de 12de eeuw bij een Anatolische derwisj genaamd Hadjdji Bektash, over wie weinig bekend is. De orde werd in de 16de eeuw in Anatolië (Turkije) definitief vormgegeven door Balim Sultan. Hoewel oorspronkelijk een soefi-orde binnen de orthodoxe soennitische islam, werd de orde in deze periode meer syncretisch en nam zij leden van de sjiietische geloofsgemeenschap aan. Ook aspecten van het christendom, zoals biecht-, absolutie- en initiatiepraktijken, werden opgenomen als gevolg van contact met christenen. De Bektashi zijn sjiietisch in die zin dat zij de twaalf imams (geestelijk leiders) erkennen en Ali vereren. Zij wijken echter af van de meeste moslimorden omdat zij traditionele islamitische rituelen als hypocrisie beschouwen en, zoals veel soefi-orden, niet streng toezien op de naleving van alledaagse moslimregels. De Bektashi staan vrouwen toe ongesluierd deel te nemen aan rituelen. Mystieke geschriften van de Bektashi leveren een belangrijke bijdrage aan de soefipoëzie. Door hun betrekkingen met de Janitsaren, een Ottomaans militair elitekorps dat werd gerekruteerd uit christelijke gebieden, behielden de Bektashi hun politieke belang van de 15de eeuw tot kort na 1826, toen de Janitsaren werden ontbonden. De orde der Bektashi werd in Turkije in 1925 net als alle overige soefi-orden opgeheven maar bleef in Albanië bestaan totdat godsdienst daar in 1967 werd verboden. Bektashi worden nog aangetroffen in sommige gemeenschappen in Turkije, Albanese delen van de Balkan en de Verenigde Staten. Aanhangers dragen witte mutsen met vier of twaalf vouwen, waarbij de vier de vier poorten van de islam en de twaalf de twaalf imams symboliseren.

Schriftelijke bewijsstukken waaruit blijkt dat iemand ergens ingezetene is, zoals paspoorten en geboortebewijzen.

Antieke paleizen in het Nabije Oosten en Anatolië met twee lange zalen met een portico ervoor, vaak geflankeerd door vleugels; kan ook betrekking hebben op antieke poortgebouwen.

Verwijst naar een belangrijke school of sekte binnen het religieuze taoïsme, in 1163 gesticht door Wang Chuan-yang (1112-1170) nadat hij een kluizenaar had ontmoet die zei een incarnatie van twee van de onsterfelijken te zijn en van wie hij geheim onderricht ontving. Chuan-yang baseerde zich op klassieke taoïstische bronnen en op bronnen buiten de taoïstische traditie, in het bijzonder uit het zenboeddhisme. Elke volgeling van deze school heeft als doel het bereiken van de tao-ervaring door inzicht in zijn eigen geest en aard in relatie tot de tao. De beweging had de voorkeur van de Mongolen, en de tweede patriarch, Chiu Chang-chun, werd uitgenodigd om naar Midden-Azië te komen en te preken voor Dzjengis Khan. De school was immens populair en de gemeenschappen van celibataire monniken bleven actief tot in de 20ste eeuw met het befaamde Klooster van de Witte Wolken in Peking als hoofdkwartier. Dit klooster behoort tot de school van Lung-men (Drakenpoort), een van de belangrijkste van verscheidene bewegingen die zijn voorgekomen uit Chuan-chen tao.

Wordt gebruikt voor de sets van ballen, houten hamers en poortjes die nodig zijn voor het spelen van croquet.

Barrières die draaien, schuiven, kantelen, of vouwen om een deuropening af te sluiten, meestal van een massieve en afgewerkte constructie en die meestal leiden naar binnenruimtes of die scheiden. Wordt ook gebruikt voor vergelijkbare elementen die een bak of een kast afsluiten. Voor minder massieve of afgewerkte constructies en die meestal twee buitenruimtes scheiden wordt 'hekken (poortonderdelen)' gebruikt.

Buitenwerken van middeleeuwse vestingwerken, zoals poorttorens, maar vaker een vooruitgeschoven post die wordt gebruikt om de toegang tot een poort te versterken.

Te gebruiken voor wooncomplexen die voor niet-bewoners zijn afgesloten met hekken of muren voorzien van toegangspoorten; zijn soms ook voorzien van bewakers of andere vormen van surveillance en beveiliging.

Wordt gebruikt voor poorten of poorttorens van Zuid-Indiaase tempels of tempelgronden.

Posten waaraan de poorten hangen.

Spoortreinen die snelheden kunnen halen boven 200 km per uur op een alleen voor daarvoor bestemd spoor.

Wordt gebruikt voor indrukwekkende, monumentale ingangen, poorten of deuropeningen, meestal van gebouwen of binnenplaatsen, vooral diegenen met imposante architectonische bewerking.

In verband met de antieke Romeinse architectuur verwijst deze term doorgaans naar doorgangen die aan beide uiteinden konden worden afgesloten. Oorspronkelijk fungeerden deze constructies als bruggen of kruisingen van het pomerium. De term werd later gebruikt voor poorten en in de loop der tijd werden stijl-en-kalf-deuren vervangen door bogen. Later werden jani ook overwelfd. Er waren diverse opmerkelijke jani in Rome, waarvan de Janus Geminus de belangrijkste Janus-schrijn van de stad was. Wanneer de poorten van de Janus Geminus gesloten waren, was Rome in oorlog en wanneer ze openstonden, leefde de stad in vrede. Het is niet bekend of alle jani op de een of andere manier heiligdommen waren, maar de term heeft beslist een religieuze bijbetekenis.

Overdekte poorten bij de ingang van kerken of begraafplaatsen waar een doodskist geplaatst kan worden.

Flexibele platen of bladen die samengevoegd zijn met een pin om een draaibeweging in één richting mogelijk te maken van de delen waaraan ze zijn bevestigd, zoals een deur of een poort.

Verwijst naar de periode van het Javaanse Majapahit-rijk (1292- circa 1500 n. Chr.). Deze periode wordt gekenmerkt door de heropleving van pre-hindoe-elementen. De bouwkundige stijl in deze periode is het meest bekend om de reliëfpanelen die de punakawan afbeelden, clowneske personages uit Javaanse gedichten. Prominente voorbeelden van bouwkundige stijlen uit deze periode zijn Candi Brahu, met een constructie van baksteen, Candi Tikus, met zijn zwembaden, Candi Wringin Lawang, met een poorttype dat bekend is als candi bentar ('gespleten poort') en Candi Sukuh, met zijn afgeknotte piramidestructuur. Later in deze periode werden in de tempelstijlen cilindrische lichamen toegepast, vierkante basementen, complexe sanctuaria met trappen en beeldhouwwerken van gehoornde banaspatihoofden die de kroonlijsten ondersteunden.

Klassieke diermotieven van Indiase oorsprong die algemeen ingang vonden in de Aziatische kunst, met afbeeldingen van een fabeldier samengesteld uit delen van een krokodil en een olifant, waarbij lofwerk een gekrulde staart moet voorstellen. Dit motief fungeert vaak in de architectuur, doorgaans in combinatie met lateien bij vrijstaande poorten gedragen door bewerkte zuilen op een gegoten voet.

Kansels in moskeeën met een klein platform voor de spreker, een balustrade, een baldakijn, een smalle trap en meestal met een poort aan de voet van de trap.

Wordt gebruikt voor Chinese sierpoorten met één, twee of drie doorgangen, meestal herdenkings- of triomfpoorten.

Kleine foto's zoals op paspoorten en dergelijke legitimatiepapieren moeten worden aangebracht.

Spoortreinen die bestaan uit passagiersrijtuigen die in de eerste plaats passagiers vervoeren, maar eventueel ook wagons hebben voor aanverwante artikelen zoals bagage, post of spoedberichten, zolang het maar geen vracht is.

Gebouwen op het terrein van de landgoederen en parken gebruikt als de individuele woningen voor werknemers, zoals conciërges of poortwachters. Voor constructies gelegen aan de toegangsweg naar het terrein, en die al dan niet woontruimtes bevatten, gebruik "poortgebouwen."

Explosieve wapens die in de 17e eeuw en later werd gebruikt en bestaat uit een groot, vaak bronzen, omhulsel gevuld met fijn buskruit dat tegen een deur of poort werd gezet om deze op te blazen of tegen een muur om die te doorbreken.

Verwijst naar relatief geïsoleerde, stevige dragende elementen van metselwerk of ander materiaal, ontworpen om verticale druk te dragen, waaronder een vierkante of rechthoekige pilaar of pilaster, het massieve metselwerk tussen deuren en ramen, de pilaren waarop een boog rust of de pilaren of stijlen van een poort of deur. Een pijler kan ook een massieve structuur van metselwerk of ijzerwerk zijn die een telescoop of een ander groot instrument ondersteunt. Worden soms onderscheiden van zuilen of palen doordat ze massiever zijn en vaak vierkant of rechthoekig in dwarsdoorsnede. Gebruik 'zuilen (bouwelementen)' voor cilindervormige stutten en voor alle stutten in staal- en betonconstructies; gebruik 'palen' voor houten stutten die vierkant zijn in dwarsdoorsnede.

Monumentale poorten bij Egyptische tempels die bestaan uit twee torenachtige bouwconstructies met schuin aflopende muren aan weerszijden van de toegangsdeur; kan ook meer algemeen worden gebruikt voor grote, op zichzelfstaande bouwwerken die werden gebruikt om grenzen aan te geven, bijvoorbeeld bij toegangswegen naar bruggen of lanen.

Monumentale poorten of deuren uit de islamitische architectuur, vooral die met een rechthoekige afdekkende muur erboven die boven het dak uitsteekt van het achterliggende gebouw, meestal moskeeën, madrassen of karavanserais.

Grote poorten of doorgangen die over het algemeen de binnen- en buitenwerken van vestingen met elkaar verbinden en die geschikt zijn voor het gebruik door troepen die een uitval doen.

Hoofdpoort van zenboeddhistische tempels, bestaande uit twee verdiepingen. Letterlijk betekent de term ���verlichtingspoort', ���bergpoort' of ���drievoudige poort'. De afmetingen van de poort weerspiegelen de status van de tempel. De poorten kunnen drie doorgangen bevatten. Ze worden gezien als de symbolische scheiding tussen het wereldlijke en het heilige.

Te gebruiken voor koperlegering met silicium, die of bestaan uit bijna zuiver koper versmolten met silicium waarvan slechts een spoortje overblijft in het uiteindelijke metaal, of het is messing of aluminiumbrons dat silicium bevat.

Posten aan de kant van een poort waartegen deze sluit.

Defensief traliewerk, van massief ijzer of hout, verticaal beweegbaar in groeven die gesneden zijn in de stijlen van verstevigde poorten.

Sinds de oudheid bekende middelen die werden gebruikt om door de muren of poorten van een vesting te breken, die voornamelijk bestonden uit een lange balk met een zware metalen kop die op een kar met wielen of een raamwerk werd geplaatst, waarmee ze naar voren en naar achteren konden worden geslingerd of door mensen konden worden gedragen.

Verwijst naar de cultuur die ontstond tijdens de Sunga-dynastie van de 2de en 1ste eeuw v. Chr. in India. De Sunga's wierpen het Maurya-keizerrijk omver in 185 v. Chr. Het Sunga-keizerrijk was niet zo uitgebreid als dat van de Maurya's. Hoewel van kunstwerken die gedurende deze periode zijn gemaakt kan worden gezegd dat ze behoren tot de Sunga-periode, impliceert deze term niet altijd dat er sprake was van een patronaat of dat Sunga de controle had over een bepaald gebied. Met de Sunga-periode brak een onafgebroken continuüm van Indiase kunst en architectuur aan. De vroegste overgebleven stoepa-balustrade, samen met een gedeelte van een poort, werd gevonden in Bharhut in oostelijk Madhya Pradesh en dateert van deze periode. Evenals het geval was met andere vroege stoepa-balustrades, werden figuren en reliëfs gedoneerd door personen van wie de namen erop werden gegraveerd. Vaak worden de afgebeelde scènes aangeduid met labels, aangezien boeddhistische iconografie nog in de kinderschoenen stond. In het algemeen werd de nadruk in Sunga-kunst gelegd op het overbrengen van een religieuze boodschap, ten koste van naturalisme; dit wordt ook een dominant kenmerk van latere Indiase kunst. Vaak worden gebeeldhouwde yakshi- en yaksha-figuren aangetroffen, en andere pre-boeddhistische heiligen die een plaats kregen binnen het boeddhisme. Een belangrijk verschil tussen deze en vroegere figuren is dat vele ervan een meer ontspannen linkerbeen hebben. De figuren zijn nog steeds stijf en zwaar zoals Maurya-figuren, maar de dikke kleding en hoge polijstingsgraad zijn verdwenen. Andere belangrijke sites zijn de in rotssteen uitgehouwen grotten in de westerse Ghats, met name die van Bhaja en Pitalkhora. Deze boeddhistische grotnederzettingen bestonden uit een caitya-zaal en verblijven voor de monniken (vihara's). De façades werden gewoonlijk gedecoreerd met hoefijzervormige bogen, terwijl de gebeeldhouwde versiering aan de binnenkant over het algemeen eenvoudig was; schilderingen en houten toevoegingen maakten waarschijnlijk ooit deel uit van de iconografische en decoratieve ontwerpen.

Aan de oppervlakte gemonteerde scharnieren in de vorm van een T. De horizontale 'poot' van de T is vastgemaakt aan het raamwerk van de deur terwijl de verticale 'stam' een deur of een poort ondersteunt.

Toegangspoorten naar Shinto-heiligdommen, die meestal bestaan uit twee pilaren en twee horizontale overspannende delen die vaak licht omhoog buigen aan de uiteinden.

Een standaardinterface voor randapparatuur, voor het aansluiten van apparaten als muizen, toetsenborden en camera's op personal computers. De term 'USB' wordt gebruikt om te verwijzen naar zowel de standaard als het aan te sluiten apparaat en de poort.

Officiële aantekening in een paspoort door de daartoe bevoegde ambtenaren, waarmee wordt aangegeven dat een paspoort is gecontroleerd en dat de houder toestemming heeft om verder te reizen.

Spoortreinen die bestaan uit goederenwagons.

Verwijst naar de oude cultuur van de Andhra-regio van centraal India, met name vanaf de 1ste eeuw v. Chr. tot de vroege 3de eeuw n. Chr. Aan het eind van de 1ste eeuw v. Chr. realiseerden de Andhra's indrukwekkende stenen renovaties en toevoegingen aan de stoepa van Sanchi, met name de vier beeldgesneden poorten (torana's), als gevolg waarvan de stoepa het grootste boeddhistische monument in India werd. De Andhra's bouwden nog andere boeddhistische complexen, waaronder de Grote Stoepa van Amaravati in de 2de eeuw. Amaravati was de belangrijkste stad van de Satavahana's, die uitstekende bouwers waren; de boeddhistische monumenten van deze stad luidden een nieuwe architectuurstijl in. De Grote Stoepa van Amaravati bood bijvoorbeeld een bovenste niveau voor een omgang, rijkelijk bewerkte leuningen en zuilen in plaats van torana's. Vroege Andhra-beeldhouwkunst, met name de weelderige architecturale reliëfs, staan bekend om hun decoratieve narratieve en encyclopedische kwaliteit; verfijnde bloemontwerpen, naturalistische afbeeldingen van dieren, en sensuele en weelderige menselijke figuren worden hoog gewaardeerd. Net zoals in vroege boeddhistische kunst wordt Boeddha gewoonlijk symbolisch weergegeven. Rond 200 n. Chr. wordt Boeddha echter ook weergegeven als een menselijke figuur; soms worden deze twee methoden van afbeelden aangetroffen op een en hetzelfde monument.

Openbare gebouwen waar men goederen woog als publieke dienst, met name dit soort gebouwen die in Europese steden zijn gebouwd voor 1800, voordat men internationale standaardgewichten invoerde. Vooral in Duitsland, Nederland en Polen stonden veel wagen. Gewoonlijk bouwde men ze in de buurt van marktpleinen, stadspoorten of havens. De autoriteiten gebruikten de gebouwen ook om belasting te heffen op goederen die door de stad werden vervoerd of er werden verkocht.

Te gebruiken voor diverse kleine doelen in de vorm van hoepeltjes, poortjes gebogen uit ijzerdraad of rechtopstaande constructies, waar met ballen op wordt gericht bij sporten als croquet of cricket.

Secundaire en meestal onopvallende achterdeuren of poorten, vooral in vestingwerken of ommuurde ruimten. Kan ook worden gebruikt voor minder belangrijke, privé- of zij-ingangen.