Een gestrekt, plat binnenschip met vlakke bodem dat vanaf de middeleeuwen veel in Noord-Europa werd gebruikt.

Te gebruiken voor kleine vaartuigen die traditiegetrouw overnaads gebouwd zijn, maar tegenwoordig ook van meerlagenhechthout worden gemaakt en aan beide kanten zijn voorzien van platte panelen in plaats van de meer gebruikelijke balken; het paneel aan de boeg is meestal kleiner dan die aan het achterdek.

Verwijst naar watermerken die doorschijnend zijn en dus lichter dan het omringende gebied op het vel papier. Dit effect is het resultaat van een patroon in het draadwerk dat wordt bevestigd op het schepraam (bij handgeschept papier) of op de gaaswals (bij machinaal vervaardigd papier). Het ontwerp drukt tegen het papieroppervlak en perst de papiervezels opzij, waardoor het watermerk ontstaat. Dit is een vrij algemeen type watermerk.

De beter zichtbare parallelle lijnen in de lengterichting op gevergeerd papier. Ze zijn de afdrukken van de draden van het schepraam in de papierpulp. Waterlijnen zijn de dunnere lijntjes die loodrecht op de kettinglijnen staan.

Verwijst naar gedetailleerde watermerken die worden geproduceerd door het aanbrengen van een reliëfsculptuur op het schepraam. De techniek zou in 1848 zijn uitgevonden door de Engelsman William Henry Smith. Het licht- en schaduw watermerk resulteert in fijnere details dan bij een gewoon draadwatermerk. Dit type watermerk wordt vaak bij papiergeld toegepast om vervalsing te bemoeilijken.

Papier gemaakt van katoenen of linnen vodden. In het algemeen bestaat het fabricageproces van lompenpapier uit het koken, verscheuren en hameren van de vodden om de vezels te scheiden. De gladde pulp die hierdoor ontstaat, wordt in een dunne laag over een fijn schepraam gegoten en vervolgens gedroogd en geperst. Lompenpapier wordt gezien als de beste papieren drager voor schilderijen en soortgelijke kunstwerken.

Verwijst in het algemeen naar alle typen vervilte vellen of weefsels die bestaan uit vezels, die uit in water gedompelde pulp zijn gevormd en gedroogd op een fijn schepraam. De vezels kunnen dierlijk zijn, zoals haar, zijde of wol, of mineraal, bijvoorbeeld asbest. Ook kunstvezels zijn een mogelijkheid. Het meeste papier wordt echter gemaakt van plantenvezels van bijvoorbeeld houtpulp, gras, katoen, linnen en stro.

De fijne lijntjes in de breedterichting op gevergeerd papier. Ze zijn de afdrukken van de draden van het schepraam in de papierpulp. Kettinglijnen zijn de dikkere lijnen die loodrecht op de waterlijnen staan.