Te gebruiken voor bepaalde benaderingen van architectuur die eerder steunt op een heroverweging van architectonische problemen dan op traditie, vooral in de specifieke bewegingen in Frankrijk en Engeland in de 18e en 19e eeuw, en in Italië in de jaren twintig van de 20e eeuw.

Een theorie dat ratio zelf een bron van kennis is, superieur aan en onafhankelijk van zintuiglijke waarneming.

Italiaanse kunststroming die in 1948 ontstond en was geënt op de Zwitserse Art Concret. De stroming was echter niet vast omlijnd en kende ook geen manifest. De kunstenaars wezen het sociaalrealisme af, evenals het automatisme en irrationalisme. Ook publiceerden ze maandelijks en jaarlijks een bulletin, dat vermaard werd om de unieke opmaak en typografie.