Het vervaardigen van een wettelijk of officieel record of lijst van personen of voorwerpen. In het bijzonder in de museologie het proces van het aanleggen van een geschreven record voor een voorwerp in een verzameling om dat te kunnen identificeren en om informatie er over, zoals herkomst, toestand of waarde, vast te leggen.

Documenten die als bewijs van registratie fungeren.

Documenten die door regeringen worden verstrekt aan schepen die buitenlandse handel drijven, waardoor de herkomst en het eigenaarschap van het schip worden vastgesteld. Hiermee heeft het schip recht op alle voordelen en privileges die de schepen die tot dat land behoren ook genieten.

Lichtdichte dozen met een lens die door een lensopening steekt waardoor een beeld van een voorwerp op film of ander lichtgevoelig materiaal wordt vastgelegd, of waarin het beeld wordt omgezet in elektrische pulsen voor rechtstreekse overdracht of videoregistratie.

Pennen met een punt in de vorm van een zeer dunne cilindrische buis. De opening aan de ene kant komt in contact met het schrijfpapier en de opening aan de andere kant is verbonden met een inktreservoir (maar het kunnen ook dooppennen zijn). Ze worden voornamelijk gebruikt in registratieapparatuur, maar ook om mee te schrijven en te tekenen. In tegenstelling tot andere soorten pennen die ook gebruik maken van de capillaire werking van dunne buisjes, hebben ze aan het uiteinde geen balpunt, viltstift, naald of een ander object, maar zorgt de kleine diameter van de buis en de externe luchtdruk voor regulering van de inktstroom.

Permanente huwelijksregistraties die door een ambtenaar van een staat of stad worden bewaard, waarin de namen van de echtelieden, de meisjesnaam van de vrouw, hun adressen en de huwelijksdatum zijn opgenomen.

Personen die zijn geschoold in een technisch vak. In sommige jurisdicties is deze benaming in de technische zin wettelijk beperkt tot personen die een verplichte studie hebben voltooid en voldoen aan de eisen met betrekking tot registratie of vergunning.

Registratiedocumenten die door de overheid van de Verenigde Staten worden uitgegeven voor vaartuigen van 20 ton of meer die zich uitsluitend bezighouden met binnenlandse handel, kusthandel of visserij.

Verwijst naar registratiesystemen die werden gebruikt in het Incarijk en oudere culturen in het Andesgebied. De term 'khipu' is een orthografische weergave van het Quechua-woord voor knoop. Een khipu bestaat meestal uit koorden of draden van gekleurd katoen (of alpaca) met numerieke waarden die mogelijk met knopen zijn gecodeerd volgens het tientallig (decimaal) systeem. Khipu's bestaan uit een hoofdkoord waaraan een wisselend aantal hangende touwtjes is bevestigd; het aantal touwtjes kan uiteenlopen van twee tot bijna 1500 snoeren. Aan deze touwtjes kunnen op hun beurt ook weer kleinere touwtjes zijn bevestigd. De meeste khipu's bevatten drie soorten knopen. Het geheim van de khipu is nog niet ontcijferd en er zijn tal van theorieën over de hoeveelheid informatie die ze zouden bevatten. Volgens recente theorieën werden ze gebruikt om eenheden van arbeidsbijdragen bij te houden, met een verwijzing naar het geografische gebied dat de arbeid leverde. Andere onderzoekers zijn van mening dat khipu's niet als schriftvorm waren bedoeld, maar als een systeem van geheugensteuntjes voor Inca-administrateurs, of als een combinatie van deze twee, voor het bijhouden van een administratie. Khipu's werden niet alleen door hoge ambtenaren in de hoofdstad Cuzco gemaakt en bijgehouden, maar ook door regionale hoofden en dorpsoudsten. Na de verovering van het Incarijk begin 16de eeuw door de Spaanse conquistadores werd het gebruik van de khipu verboden en werden de meeste vernietigd. Er zijn nog slechts circa 600 Inca-khipu's bewaard gebleven. In de hooglanden van Peru wordt het gebruik van de khipu nog voortgezet, zij het in een vrij primitieve vorm.

De hiërarchie Meetinstrumenten bevat descriptoren voor instrumenten of houders die zijn bedoeld en vaak gekalibreerd zijn voor het meten van bijvoorbeeld omvang, hoeveelheid, capaciteit, massa of positie, op basis van een standaardeenheid of vaste hoeveelheid. Instrumenten die zijn bedoeld voor de weergave of registratie van de verkregen gegevens zijn eveneens opgenomen. Opgenomen zijn descriptoren voor instrumenten bestemd voor de waarneming en meting van licht, warmte, universele basiskrachten en het weer, alsmede tijdregistratie-instrumenten en weegschalen. Relatie met andere hiërarchieën: descriptoren voor de componenten van meetinstrumenten (bijvoorbeeld 'balansveren', 'gnomons') zijn ondergebracht in de hiërarchie Componenten. Instrumenten die kunnen worden gebruikt voor meting of registratie, maar die voornamelijk zijn bedoeld om mee te tekenen (bijvoorbeeld 'stokpassers') of iets te vervaardigen (bijvoorbeeld 'dividing engines') vindt u in de hiërarchie Gereedschap en Uitrusting. Vaten zonder een vaste maat die vloeistoffen of vaste stoffen kunnen bevatten (bijvoorbeeld 'lampetkannen') en waarmee weliswaar hoeveelheden kunnen worden vergeleken maar waarvan de functie als houder belangrijker is dan de maatfunctie, zijn ingedeeld bij de hiërarchie Houders.

Verwijst in algemene zin naar alle fysieke objecten of fysieke verschijnselen die niet door mensen worden geproduceerd. Het universum van fysieke objecten wordt vaak onderverdeeld in realia, de natuurlijk voorkomende objecten en verschijnselen, en 'artefacten', door de mens gecreëerde objecten en verschijnselen. In specifieke zin verwijst de term realia binnen classificatiesystemen voor bibliotheken naar andere fysieke voorwerpen dan de boeken, tijdschriften of muziekregistraties die doorgaans in een bibliotheek zijn gecatalogiseerd. Eveneens in specifieke zin verwijst de term naar objecten uit de natuur, in huis of in andere situaties uit het dagelijks leven die voor klassikaal onderwijs worden gebruikt.

Gestandaardiseerde informatieweergave over een kunstwerk of andere culturele objecten met daarop de unieke gegevens van het object en een beschrijving daarvan. Vaak staat de naam van de kunstenaar erop, de titel van het kunstwerk, het jaar waarin het gemaakt is, het gebruikte materiaal, de afmetingen en de locatie. Doorgaans bevat het ook een uniek identificatienummer (zoals een registratienummer), informatie over auteursrechten en een vermelding van degene die het werk ter beschikking heeft gesteld (indien van toepassing).