De mate waarin de details in een afbeelding zijn te onderscheiden als een functie van de afstand tussen individuele optische elementen, zoals korrels lichtgevoelige chemicaliën in een foto of pixels in een elektronische beeld; een belangrijke factor voor beeldkwaliteit.

Officiële meningen van hogere autoriteiten omtrent zaken waarover zij besluiten mogen nemen, die voor lagere autoriteiten als voorschriften en instructies fungeren.

Beschrijft videoband met een beeldbreedte van 3/4 inch (19,7 mm). Jarenlang gebruikt door professionele filmers, tot de komst van compactere formaten met een betere beeldresolutie.

Beschrijft videoband met een beeldbreedte van 8 mm, hoofdzakelijk gebruikt voor handvideocamera's of camcorders. De beeldresolutie van 8-mm-videobanden is 240 lijnen.

Te gebruiken voor verwijzing naar fotografische en elektronische beelden, meestal met betrekking tot de duidelijkheid van details en vaak in verband met de mate van beeldresolutie.

Beschrijft videoband met een breedte van 12,7 mm voor professioneel gebruik en met een hogere resolutie dan standaard-VHS, Super-VHS of andere analoge videoformaten van vroegere datum. Oorspronkelijk ontwikkeld door Sony en in 1982 geïntroduceerd.

Betacam-videoband met een breedte van 12,7 mm voor professioneel gebruik, met een hogere resolutie dan standaard-Betacam. In 1987 door Sony geïntroduceerd.

Betacam-videoband met resolutie van digitale kwaliteit. Door Sony in 1993 geïntroduceerd.

8 mm-videoband met een resolutie van circa 400 lijnen, meestal bedoeld voor camcorders.

Televisiesysteemstandaard voor het doorgeven van televisiesignalen met een resolutie die twee keer zo hoog als de huidige Europese standaard PAL. Het systeem werkt op basis van een beeldverhouding van 16:9.

Groepen pixels voor digitale beeldopbouw ter grootte van één miljoen pixels. Te gebruiken voor het beschrijven van de resolutie van digitale camera's.

Fijnkorrelige film van een hoge resolutie die in een rol is gewikkeld, met afbeeldingen van documenten, die kleiner zijn dan het origineel.

Digitaal videoformaat voor het opnemen en afspelen van digitale video met een zeer hoge resolutie.

Te gebruiken voor de kleinste eenheid van elektrische weergave van door de computer gegenereerde beelden. Op een zwart-witscherm kent deze eenheid uitsluitend de positie aan of uit. Op een kleurenscherm wordt het aantal kleuren dat kan worden weergegeven, beperkt door de ‘pixeldiepte’ van het scherm, die in pixels wordt uitgedrukt; hoe hoger het aantal pixels, hoe hoger de resolutie (oplossend vermogen) van het weergegeven beeld.

Videoband met een breedte van 12,7 en een hogere resolutie (400 horizontale lijnen) dan standaard-VHS-banden.

Beschrijft videoband met een breedte van 12,7 mm; dit videoformaat, dat hoofdzakelijk bekend is als VHS (Video Home System), werd in de jaren 70 van de 20ste eeuw ontwikkeld ten behoeve van videorecorders voor thuisgebruik. Het systeem is gebaseerd op een beeldresolutie van 240 horizontale lijnen.