Gebruiken of gedragspatronen die regelmatig op een vaste, nauwkeurige manier worden uitgevoerd voor persoonlijke of openbare doeleinden.

Voorwerpen die in een bepaald rituele activiteit worden gebruikt, vaak als onderdeel van een ceremonie. In sommige disciplines wordt aan deze term de voorkeur gegeven boven de iets meer algemene "ceremoniële objecten", maar in andere disciplines overlapt de betekenis en het onderscheid is betwistbaar.

Verwijst meestal naar Chinees bronzen vaatwerk dat wordt gebruikt bij het offeren van voedsel en wijn.

Een fundamenteel begrip in de religie van de Australische Aboriginals dat verwijst naar een mythologische periode in de tijd voor mensenheugenis toen de wereld werd gevormd en vermenselijkt door het optreden van mythische voorouderlijke wezens. Sommige van deze wezens hebben een menselijke of dierlijke (totem)vorm terwijl andere van vorm veranderen. Zij zijn verantwoordelijk voor de schepping van de verschillende soorten planten en dieren, met inbegrip van de mensen, en voor het vestigen van een lokale sociale orde en wetten om na te leven. In het geloof van de Aboriginals zijn deze voorouders spiritueel nu nog net zo levend als zij vroeger waren. Als geloofssysteem omvat de altjeringa totemisme: de mens wordt beschouwd als een onderdeel van de natuur dat niet fundamenteel verschilt van zijn mythische voorouders of van dieren, die allemaal een gemeenschappelijke levenskracht hebben. Deze verbinding wordt vaak zichtbaar gemaakt door het gebruik van totemfiguren.

Verwijst naar de beoefening van zelfbeheersing en zelfverloochening als daad van godsdienstige devotie en middel om een groter spiritueel bewustzijn te bereiken; wordt in verschillende vormen en in uiteenlopende mate aangetroffen bij alle godsdiensten. Tot de ascetische gebruiken behoren vasten, kluizenaarschap, meditatie, celibaat, afstand doen van bezittingen en zelfkastijding.

Kistje dat gewijde aarde of as van aswoensdag bevat ter uitstrooiing in de doodskist. Door dit ritueel was de overledene in gewijde aarde begraven. Stamt uit de tijd dat katholieken op begraafplaatsen geen kerkelijke ritus mochten uitvoeren. In oud-katholieke parochies is het nog gebruik dat op een kist in het crematorium gewijde as uit een beaardingskistje over de kist wordt gestrooid.

De boeddhistische term voor meditatie, waarvan twee typen bestaan: ontwikkeling van de geest (citta-bhavana), dat wil zeggen kalme meditatie die tot rust leidt, en ontwikkeling van het inzicht (vipassana-bhavana), dat wil zeggen meditatie die tot meer spiritueel inzicht leidt.

Formeel optreden of meerdere optredens, met name die welke uitgebreid en plechtig en volgens de voorgeschreven procedures in een protocol of ritueel van religie, staat, gerecht, maatschappij of stam worden uitgevoerd. Gebruik 'herdenkingen' voor gebeurtenissen die dienen om iets of iemand te herdenken.

Bijlen, vaak gestileerd van vorm of rijkelijk versierd, die worden gebruikt bij ceremoniële aangelegenheden zoals symbolen of uitingen van sociale positie, macht, rijkdom of andere kenmerken van prestige zoals goddelijkheid of gespecialiseerde kennis op het gebied van godsdienst en ritueel.

Een type Chinees ritueel vaatwerk van brons, gebruikt voor het drinken van wijn, met twee symmetrische en puntige schenktuiten. Dit vaatwerktype kwam op in de Shangperiode en bleef bestaan tot de Westelijke Zhouperiode.

Chinees ritueel vat van brons in de Oostelijke Zhoustijl, gebruikt voor water. Heeft de vorm van een lage ronde kookpot zonder poten.

Een vorm van sacrament en centraal element van de eredienst bij veel christelijke kerkgenootschappen, met als basis het Laatste Avondmaal, waarop Jezus de wijn die hij ronddeelde en het brood dat hij brak als respectievelijk zijn bloed en lichaam omschreef. Het ritueel bestaat doorgaans uit de wijding van brood en wijn door de predikant of priester en de verdeling onder de gelovigen. De term is afgeleid van het Griekse woord 'eucharistia', dat 'dankzegging' betekent.

Verwijst naar een Chinese neolithische periode en cultuur die deels samenvalt met Qinglian'gang. De naam is ontleend aan een vindplaats in Taian in de provincie Shandong. Dawenkou kende een bloeitijd tussen circa 4300 en circa 2400 v. Chr. en was gesitueerd in de gehele provincie Shandong, het westen van de provincie Henan, het noorden van de provincie Anhui en de gehele provincie Jiangsu. In de centrale regio van Shandong ontwikkelde Dawenkou zich uit de Beixin-cultuur. De cultuur werd opgevolgd door de Longshan-cultuur, en sommige kenmerken van het latere Longshan-aardewerk zijn reeds te herkennen in het Dawenkou-keramiek: rijk gedetailleerde ritueel vaatwerk, gepolijst zwart- en witgoed, en toepassing van het pottenbakkerswiel. Gedurende de late Dawenkou-periode (ca. 2900-ca. 2400 v. Chr.) maakte geschilderde decoratie plaats voor oppervlaktebehandelingen in de vorm van touw- of manddecoratietechnieken. Andere kenmerkende artefacten uit die periode zijn ivoren kammen en gesneden ivoren kokers. Op Dawenkou-grafplaatsen zijn de graven van rijke personen aangetroffen; sommige graven bevatten meer dan 100 waardevolle voorwerpen zoals bijlen en kralen van jade.

Traditionele en expressieve vormen van cultuur zoals zang, vertelling, dans, ritueel, handwerk, kunst, eetgewoonten, klederdracht, gebruiken, godsdienst, architectuur en vakkundigheid en van de ontwikkelingen en betekenissen die hieraan ten grondslag liggen.

Chinees ritueel bronzen vaatwerk voor wijn met een uitlopende bovenkant en de vorm van een hoorn. Een van de eerste vormen van dit type vaatwerk.

Een type Chinees ritueel vaatwerk van brons, gebruikt voor het offeren van voedsel, met een bolle vorm. Gui uit de Shangperiode hebben geen handvatten terwijl latere versies uit de Shang- en de Zhouperiode twee oorvormige handvatten hebben.

Een Chinees ritueel vat van brons, gebruikt voor wijn.

De avondmaalsviering is in protestantse kerken een van de twee sacramenten (het andere sacrament is de doop). Tijdens het avondmaal worden het lijden en het sterven van Jezus Christus herdacht door het eten van brood en het drinken van wijn. Het avondmaal lijkt op de eucharistie in de rooms-katholieke kerk, maar er zijn belangrijke verschillen in - en van opvattingen over - het wezen van het ritueel.

Gebeurtenissen die vaak maar niet altijd officieel of feestelijk zijn en dienen om iets of iemand te herdenken of om mensen of gebeurtenissen uit het verleden te eren. Gebruik 'vieringen' voor gebeurtenissen die dankbare of gelukkige tevredenheid of eerbewijs uiten. Gebruik 'ceremonies ' voor formele gebeurtenissen die uitgebreid en plechtig worden uitgevoerd zoals door ritueel of protocol wordt voorgeschreven.

Te gebruiken voor meestal houten of metalen voorwerpen die bestaan uit een lange steel met een gebogen of haakvormig uiteinde. Ze worden gebruikt om andere objecten te vangen of vast te houden, vooral als ze worden gebruikt om vee bijeen te houden of om hooi te verzamelen tijdens de oogst. Worden in sommige culturen gebruikt als een symbolisch of ritueel voorwerp, onder meer door de Yona-gemeenschap van het Dogon-volk in Mali.

Japanse rituele poppen van klei of porselein, gekleed in echte kleertjes, die worden gebruikt tijdens het jaarlijkse meisjesfestival Hina Matsuri, dat in maart plaatsvindt. Diverse poppen die de keizer, keizerin en hun hofhouding voorstellen, worden dan op een trappenaltaar tentoongesteld. Meisjes tussen de 7 en 17 jaar bekijken elkaars collectie en er worden verversingen aangeboden, eerst aan de koninklijke poppen en daarna aan de gasten. Dit ritueel is al ruim 900 jaar oud.

Een type Chinees ritueel vaatwerk van brons in de vorm van een stoompan met een geperforeerde plaat tussen de lagere gelobde standaard en de hogere kom.

Een type Chinees ritueel vat van brons, rechthoekig van vorm en met een deksel, gebruikt voor het bewaren van voedsel. Dit type verscheen tijdens de late Westerse Zhouperiode.

Een type Chinees ritueel vaatwerk van brons, gebruikt voor het drinken van wijn, met drie gebogen poten die een beker ondersteunen, vaak met twee gekapte verticale staanders op de lip.

Een type Chinees ritueel vaatwerk van brons, dat een van de vroegste vormen van een wijnbeker met tuit is en gebruikt werd van de Erlitou- tot de Westelijke Zhouperiode.

Terracotta of aardewerken komvormige vaten uit de Bronstijd met een reeks kleinere kopachtige vormen die rond de bovenrand zijn bevestigd. Het doel ervan is onzeker, maar lijkt ritueel te zijn.

Ceremonieel vaatwerk van de Inca’s, gebruikt voor het ritueel drinken van chicha, een alcoholische drank gemaakt uit maïs.

Een type Chinees ritueel vaatwerk van brons, gebruikt voor wijn.

Verwijst naar het vroege gedeelte van de Oosterse Zhou-periode, vanaf 722 tot 481 v. Chr., hoewel sommige onderzoekers de periode dateren van 770 tot 475 v. Chr. De periode is genoemd naar de kroniek voor de staat Lu, de 'Chunqiu.' Houtsnijwerk uit deze periode is verbonden met de zuidelijke staat Chu. Brons ritueel vaatwerk werd in grote aantallen en afmetingen gemaakt en werd gekenmerkt door een fijn afgewerkte decoratie die werd ontwikkeld gedurende de 6de en 5de eeuw v. Chr. Dergelijke vaten waren belangrijker tijdens deze periode dan tijdens de latere periode van Strijdende Staten toen vaatwerk vaak niet werd gedecoreerd. Het vroegste archeologische bewijs voor Chinese zegels komt uit de periode van de Lente en Herfst-annalen, hoewel er letterkundig bewijs is dat er vóór deze annalen al Chinese zegels bestonden. Goudbewerking was tot deze tijd niet wijdverbreid in centraal China.

Kroontjes die zijn gemaakt voor het begrafenisritueel voor jonge, ongetrouwde vrouwen in Engeland van de 17de tot en met de 19de eeuw. Ze waren niet bestemd om daadwerkelijk te worden gedragen en bestonden uit een koepelvormig houtskelet versierd met linten, bloemen, rozetten en de naam van de overledene. Ze werden voor de lijkkist uit gedragen of er bovenop gelegd. Geen Nederlands equivalent.

Verwijst naar een oude religie uit het Midden-Oosten die nog voorkomt in Irak en Khuzistan (een provincie in het zuidwesten van Iran). Zij wordt meestal beschouwd als een gnostische sekte en is als zodanig de enige overgebleven vertegenwoordiger van het gnosticisme. Er zijn ongeveer 15.000 tot 20.000 mandeeërs. Het mandeïsme benadrukt, net als andere dualistische geloofssystemen, de verlossing van de ziel door esoterische kennis (gnosis). De spirituele ziel zal worden bevrijd van de materiële wereld door hun verlosser, Manda d'Hayye, maar de slechte archonten verhinderen de opstijging van de ziel. In het mandeïsme wordt Jezus beschouwd als een valse messias maar wordt Johannes de Doper vereerd omdat hij wonderbaarlijke genezingen heeft bewerkstelligd door middel van de doop. De mandeeërs ontwikkelden een uitgebreid cultusritueel, vooral voor de doop, die voor zover bekend bij geen enkele andere gnostische sekte voorkomt. De doop zuivert een mens van de zonde en kan vaak worden herhaald. De oorsprong van de religie is duister en blijft omstreden. Op basis van Babylonische elementen in mandeïsche magische teksten, het gebruik van de Iraanse kalender en de overname van verscheidene Iraanse woorden in de mandeïsche taal, menen sommige geleerden dat het mandeïsme in de pre- of vroegchristelijke tijd is ontstaan in het zuidwesten van Mesopotamië. Anderen denken aan een Syrisch-Palestijnse oorsprong op basis van de Haran Gawaita, een quasihistorisch mandeïstisch document dat verhaalt over de exodus van de nazareeërs (de mandeïstische priesterkaste die zich onderscheidde van de mandeeërs of leken) van Palestina naar Mesopotamië in de 1ste eeuw n. Chr. Ook zekere opmerkelijke overeenkomsten met het jodendom verdienen de aandacht: bekendheid met het Oude Testament, parallellen met de joodse zedenleer, vooral de grote waarde die wordt gehecht aan het huwelijk, het gebruik van de Hebreeuwse engelenleer en het belang van een zuivere cultus. Ook zijn er overeenkomsten met het manicheïsme. De mandeeërs zijn misschien de in de Koran genoemde Sabanen. De mandeïsche literatuur, geschreven in een Aramees dialect en in een apart schrift, is tamelijk uitgebreid. Belangrijke bewaard gebleven werken zijn de Ginza (het Boek van Adam); het Boek van Johannes; het Boek van de Zodiak en de Doop van Hibil Ziwa. Mandeeërs zijn van oudsher bekwame zilversmeden.

Verwijst naar de handeling of het proces van ernstige en langdurige geestelijke beschouwing of bezinning, vaak als persoonlijke godsdienstoefening. Meditatie wordt beschouwd als bevorderlijk voor het spiritueel bewustzijn of de somatische rust.

Oorspronkelijk gebruikt door de Syrische monofysieten en nestorianen, en later door moslims, om oosterse christenen aan te duiden die trouw bleven aan het gezag van het concilie van Chalcedon dat plaatsvond in 451 (waarbij werd aangenomen dat Christus zowel goddelijk als menselijk was) toen de meeste christenen monofysiet werden. De naam had aanvankelijk een negatieve connotatie omdat melkieten op theologisch gebied instemden met de Byzantijnse keizer (melkieten betekent 'royalisten' of 'mannen van de keizer'). Later wordt de term gebruikt om te verwijzen naar die orthodoxe, oostelijke christenen die een Arabische versie van het Griekse ritueel volgen, in het bijzonder die christenen die zijn verenigd in de gemeenschap van de rooms-katholieke kerk en toch hun eigen organisatie behouden.

Verwijst naar de stijl en periode die samenvielen met de heerschappij van Moerad I, zoon van Orhan, van 1362 tot 1389. Gedurende deze periode werd een aantal nieuwe moskeeën gebouwd bij Bursa, waarbij de sultan naar verluidt christelijke arbeiders zou hebben ingezet. In 1366 begon Moerad I aan de bouw van een kulliye, een gebouwencomplex met een moskee, Byzantijnse thermen, een grote soepkeuken en een school. De moskee werd voltooid in 1385 en had een kruisvorm met vier ruimten, met in twee daarvan een grote haard voor het comfort van de bezoekende derwisjen. Onder de centrale koepel bevond zich een fontein voor het wasritueel, vóór het verhoogde moskeegedeelte. Een uniek kenmerk van dit gebouw is de achthoekige koepel boven de mihrab, de nis in de muur van de moskee die de richting van Mekka aangeeft.

Personen die jongetjes besnijden conform het joodse ritueel.

Een type Chinees ritueel vaatwerk van brons, gebruikt om water in te bewaren tijdens abluties. Het heeft de vorm van een ondiepe kom die op een ondersteunende ring rust.

Vaten gebruikt tijdens libatie, een ritueel waarbij een vloeistof uitgegoten wordt als offer voor een godheid. Deze hadden vaak een zeer specifieke vorm, afwijkend van de vorm van alledaagse vaten.

Een type Chinees ritueel vaatwerk van brons in de vorm van een pot, gebruikt voor wijn. Verscheen tussen de Erligang- en de Anyangperiode.

Een christelijke sekte die in het midden van de 17de eeuw ontstond in Engeland en de Amerikaanse koloniën. Ze bepleiten de directe inwaartse vrees voor God, benadrukken de nabijheid van de leer en leiding van Christus en wijzen naar buiten gekeerde rituelen en geestelijke ambten af. Quakers geloven in een spiritueel doopsel en een spirituele communie. De groep heeft een lange traditie van strijd tegen oorlog en een actieve inzet voor vrede. De quakers vertegenwoordigen de extreem linkse vleugel van de 17de-eeuwse puriteinse beweging en werden vaak vervolgd om hun onconventionele christelijke beleving. Scheidingen in de 18de en 19de eeuw werden tijdens en na de Eerste Wereldoorlog hersteld, toen de afname van het onderlinge wantrouwen samenwerking en hereniging mogelijk maakte. George Fox (1624-91), stichter van het genootschap in Engeland, liet optekenen dat in 1650 'rechter Bennet uit Derby ons als eerste quakers noemde, omdat we oproepen te beven voor het woord van God.' Waarschijnlijk werd de naam ook gebruikt omdat ze tijdens hun samenkomsten daadwerkelijk trilden om hun religieuze beleving te tonen. Hoewel de term oorspronkelijk spottend was bedoeld, wordt de term door de quakers zelf gebruikt en kan deze tegenwoordig zonder schaamte worden gebruikt. Het kerkbestuur bij de quakers is gebaseerd op maandelijkse samenkomsten.

Prehistorische kuilen gevuld met verschillende voorwerpen zoals aardewerk, dierlijke beenderen en vuurstenen werktuigen die zorgvuldig werden uitgekozen en daar werden begraven als deel van een ritueel.

Een joodse feestdag op 6 sivan (in mei of juni) om te herdenken hoe God op de berg Sinaï de wetten aan Mozes heeft gegeven. Het is het tweede van de drie joodse pelgrimfeesten en valt vijftig dagen na de eerste dag van het joodse paasfeest. Oorspronkelijk markeerde dit feest het einde van de gerstoogst en het begin van de tarweoogst. Dit traditionele agrarische aspect is te herkennen aan de traditie om synagogen te versieren met bloemen, groene planten en fruit. In de middeleeuwen was dit de dag dat de kinderen voor het eerst naar de Hebreeuwse school gingen; tegenwoordig wordt op Sjavoeot een confirmatieritueel verricht. Naar gebruik worden het Bijbelboek Ruth en de tien geboden gelezen. Ook worden op Sjavoeot zuivelproducten genuttigd, omdat de Thora in het Hooglied wordt vergeleken met melk.

Verwijst naar de latere fase van de Oostelijke Zhou-periode, van 403 tot 221 v. Chr., hoewel sommige onderzoekers deze periode tussen 475 en 221 v. Chr. dateren. De naam is afkomstig uit kronieken uit de periode. Deze werd gekenmerkt door ernstige versplintering die leidde tot economische en politieke neergang, maar werd ook gekarakteriseerd door fantasierijk vakmanschap. Deze creativiteit werd mogelijk bevorderd door een toename van het aantal mecenassen en door de concurrentie tussen de verschillende staten van de Zhou-dynastie. De graftombe van de markies van Zeng in Suizhou in de provincie Hubei is een belangrijke vindplaats voor de vroege periode van de Strijdende Staten; op deze site zijn meer dan 15.000 artefacten gevonden, zoals bronzen ritueel vaatwerk, klokken, wapens, lakwerk en objecten van hout en bamboe. Veel voorkomende decoratieve motieven op bronzen en keramische objecten waren vogels met gebogen vleugels en draken, wat duidt op contacten met de culturen van de Aziatische steppen, de Hunnen en de Tartaren.

Aanduiding voor kleine gebouwtjes voor het Japanse theeritueel.

Ronde stenen platforms of torens die zijn opgericht op heuvels waarop de parsen in India hun doden achterlaten, overeenkomstig de zoroastrische rituele gebruiken. Dergelijke uit steen of baksteen vervaardigde torens zijn circa 8 meter hoog en zijn voorzien van een rooster waarop de doden worden neergelegd. Nadat de lijken door gieren zijn verslonden, vallen de botten in een kuil eronder; zo wordt voldaan aan het zoroastrische gebod dat eist dat lijken, die als uiterst vervuilend worden beschouwd, niet de aarde mogen verontreinigen of in contact mogen komen met vuur. De torens worden beschouwd als bedreiging van de zuiverheid en zijn uitsluitend toegankelijk voor bevoegde lijkendragers, die rituele voorzorgsmaatregelen nemen voordat ze de toren betreden en zuiveringsrituelen ondergaan wanneer ze hun beroepsuitoefening beëindigen. Sommige leden van de zoroastrische gemeenschap pleiten voor afschaffing van dit traditionele lijkenritueel, terwijl anderen er fervent voorstander van blijven.

Een samengesteld geheel van religieuze en maatschappelijke geloven en praktijken, waarbij individuen of groepen mensen zichzelf identificeren met of zien als verwant of spiritueel verbonden met een bepaald natuurlijk object, plant of diersoort.

Verwijst naar een funeraire aardewerkstijl uit de regio Akan in Zuid-Ghana, gekenmerkt door terracotta hoofden en ritueel aardewerk, gevonden in graven uit de 17de eeuw en later. De naam Hemang verwijst naar de plaats in de regio Akan in het zuiden van Ghana, waar dit aardewerk werd gevonden. Voorafgaand aan de kolonisatie was hier de staat Twifo gevestigd.

Verwijst naar de vorm van het hindoeïsme die is voortgekomen uit de Vasudeva-Krishna-cultus. Het visjnoeïsme is gebaseerd op de verering van de god Visjnoe en zijn verschijningsvormen, met name Rama en Krishna. Bij de religie ligt de nadruk op devotie (bhakti), waarbij het uiteindelijke doel van de gelovige is om met hulp van de goddelijke genade de cyclus van geboorte en dood te overstijgen, om een spiritueel verbond aan te gaan met Visjnoe.

Een type Chinees ritueel vaatwerk van brons, in combinatie met ‘p'an’ gebruikt om water te schenken tijdens abluties. In gebruik in de late Westelijke Zhouperiode.

In Indiase godsdiensten de middelen en technieken waarmee het bewustzijn wordt geoefend in een staat van volmaakt spiritueel inzicht en kalmte en in het bereiken van de vrijmaking van het karma en de samsara. De term kan specifiek verwijzen naar een systeem van lichaams- en ademhalingsoefeningen in combinatie met meditatie, uitgevoerd in het kader van de yogadiscipline om de beheersing van lichaam en geest te bevorderen. Yoga is waarschijnlijk van niet-Vedische oorsprong. Tegenwoordig bestaan er vele soorten yoga. In het westen wordt yoga minder gewaardeerd als theïstische hindoefilosofie en meer als een activiteit of discipline die goed is voor de geestelijke en lichamelijke gezondheid.

Een type Chinees ritueel vaatwerk met een gebogen buik en een handvat, gebruikt van de late Shangperiode tot het midden van de Westelijke Zhouperiode. Wijnhouders met verschillende vormen, van gedrongen tot lang, kunnen ‘you’ genoemd worden als er geen andere gedocumenteerde terminologie beschikbaar is en ze voldoen aan bovenstaande algemene typering.

Chinees ritueel vat van brons met de vorm van een kom, gelijksoortig aan de gui maar zonder handvatten, veel voorkomend in de Erligang- en de Anyangperiode. De stijl eindigt in de Westerse Zhouperiode.

Chinees type ritueel vaatwerk van brons in de vorm van potten met een brede lip die wordt gesteund door een hoge ring. Het werd gebruikt voor wijn. In de laatste helft van de Shangperiode werd deze vorm vervangen door een hoger profiel op basis van de ‘gu’. De term ‘zun’ verwijst soms ook naar een vat in de vorm van een dier.

Wordt gebruikt voor bouwwerken die worden verhit met stoom door water over hete stenen te gieten, en die worden gebruikt door indianen voor ritueel en therapeutisch zweten.