Strafwerktuigen bestaande uit een bundel soepele takken of twijgen van verschillende bomen waarmee de gestrafte op de blote huid geslagen werd.

Paneel met de gekalligrafeerde namen van leden van een broederschap. Vaak gepolychromeerd en versierd met beeldhouwwerk. Soms ook 'cataloog' genoemd. Hangt aan de muur van de kerk of van een andere ruimte.

Register van de namen en gegevens over de leden van een broederschap.

Een stok die men gebruikt voor een weefraam en waaraan iedere tweede scheringdraad wordt vastgebonden. De hevelroede kan van het raam af worden bewogen om het vak te openen of worden gebruikt om één vak vast te zetten, terwijl men het vak creëert door een ophaler te bewegen.

Een protestantse denominatie met een evangelische overtuiging die de nadruk legt op de centrale rol van Christus en die geweldloosheid bepleit. De Moravische broeders vertrouwen sterk op missiewerk en drukten in 1501 het eerste protestantse gezangboek, omdat hymnen een belangrijke rol spelen bij de Moravische aanbidding. De groep ontstond in 1457, toen Boheemse broeders zich verenigden. De groep werd in 1722 uit Bohemen verdreven, waarna ze zich in Saksen herenigden als Moravische broeders. De beweging verspreidde zich over Europa, waar zij werd beïnvloed door het piëtisme. Later, in 1732, kwam de beweging in Noord-Amerika terecht, waar tegenwoordig de meeste leden wonen.

Rechte, slanke, meestal cilindrische stok, staaf of staf.

Verwijst naar de techniek met behulp waarvan, door het meten van de bewegingen van een wichelroede, de aanwezigheid van water, mineralen, schatten, archeologische overblijfselen en zelfs dode lichamen kunnen worden gevonden. Oorspronkelijk was de wichelroede een y-vormige tak, waarvan de twee vertakkingen draaien en kantelen in de hand van de wichelroedeloper, ter indicatie van de aanwezigheid van het gezochte materiaal. Een alternatief is het gebruik van metalen staven, die enkele centimeters van elkaar parallel worden vastgehouden en naar elkaar toe bewegen. Het is onbekend wat voor soort prikkels deze reacties veroorzaken, maar volgens de meeste wichelroedelopers heeft het niets met waarzeggerij te maken.

Personen die de vaardigheid bezitten om water, mineralen, schatten, archeologische resten en zelfs lijken onder de grond op te sporen met behulp van een wichelroede. Wichelroedelopers houden de wichelroede bij de twee gevorkte uiteinden vast en lijken dan energie op te vangen vanuit het object of de substantie onder de grond, met als gevolg onwillekeurige spierbewegingen waardoor de wichelroede gaat krom staan of hevig gaat draaien of trillen. Sommige wichelroedelopers beweren dat ze al een begraven substantie kunnen opsporen door de wichelroede over een kaart van het betreffende gebied te bewegen. Voor deze gave bestaat nog geen wetenschappelijke verklaring, maar wichelroedelopers ontkennen meestal dat hun methode deels op giswerk berust.

Hulpmiddelen die worden gebruikt door mensen die boven de grond zoeken naar water, mineralen, kostbaarheden, archeologische vondsten en zelfs lijken onder de grond. Traditioneel bestaat een wichelroede uit een Y-vormige twijg, vaak van de hazelaar, lijsterbes of wilg, die wanneer de beide vertakkingen in de hand worden gehouden door een wichelroedeloper, draait en omlaag wijst zodra de gezochte stoffen of voorwerpen naderbij komen. De roeden kunnen ook bestaan uit twee metalen staven die evenwijdig aan elkaar worden gehouden met een paar centimeter tussenruimte en die over elkaar draaien wanneer het gezochte nadert.

Kasten waarin men archieven bewaart. Soms geeft een opschrift aan wat de functie is. De term wordt vaak gebruikt met betrekking tot archieven van een kerk, broederschap of gemeente.

Algemene benaming voor het kerkgestoelte voor de armenmeesters van een broederschap. Vanuit deze bank werden levensmiddelen en zaken voor de eerste levensbehoeften uitgedeeld aan armen, ouden van dagen, wezen en gebrekkigen die hiervoor in aanmerking kwamen, veelal op vertoon van een aan hen geschonken armenpenning. Gesneden voorstellingen van de bank kunnen duiden op het gebruik.

Een christelijke geloofsgemeenschap die in 1848 in Richmond (Virginia) in de Verenigde Staten is gesticht door John Thomas (1805-71), die voorheen een volgeling was geweest van Thomas en Alexander Campbell. John Thomas wilde terugkeren tot de geloofsovertuiging en de praktijken van de eerste discipelen, vandaar de naam, die 'broeders van Christus' betekent. De naam werd tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog aangenomen ter rechtvaardiging van het pacifisme van de gelovigen. Thomas verwierp de doctrine van de Heilige Drie-eenheid en die van het bestaan van Christus voor zijn geboorte. Christadelphians geloven in de volledige nauwkeurigheid van de Bijbel. Centraal in het geloof van de Christadelphians staat het chiliasme. In het bijzonder geloven zij dat Christus zal wederkomen om een theocratie te vestigen vanuit Jeruzalem. Christadelphians zijn het niet eens over de vraag of alle mensen zullen herrijzen, maar over het algemeen wordt aangenomen dat ieder ander dan de ware gelovige in vergetelheid zal raken. Volwassen volgelingen moeten worden gedoopt door onderdompeling. Er zijn geen gewijde voorgangers en lokale gemeenten worden 'ecclesia’s' genoemd. Christadelphians vervullen geen militaire dienst, gaan niet in de politiek en doen niet mee aan verkiezingen.

Handmatig aangedreven bioscooptoestel dat aan het einde van de 19de eeuw ontwikkeld is door de gebroeders Lumière. Het kon gebruikt worden als filmcamera, ontwikkelaar en projector.

18e-eeuwse benaming voor grote wandkasten met schuivende planken achter dichte deuren, waarin kleding wordt opgeborgen. Gebruik 'kleerkasten' voor grote kasten met haken, knijpers of roedes om kleren aan te hangen.

Orde van ongeveer 211 soorten in 10 families, waaronder die van de bijeneters, scharrelaars, todies en motmots. Ze vormen een heterogene groep holbroeders. Veel soorten hebben een lange puntige snavel en een blauw of groen verenkleed. Alle soorten hebben twee tenen die bij de basis aan elkaar vastzitten.

Leden van islamitische religieuze broederschappen.

Meestal vrij grote vogelhuisjes voor duiven, doorgaans met kleine interne uitsparingen voor het nestelen en broeden.

Wordt gebruikt voor ambtssymbolen die bestaan uit een bundel roeden om een bijl gebonden waarvan het blad uitsteekt. Werd voor romeinse magistraten gedragen als symbool van hun macht.

Valletjes waarbij de stof stof die rondom een roede, stang of bevestigingslat gedrapeerd of hiervan afhangt. Ze worden zowel zelfstandig als bij gordijnen gebruikt.

Verwijst naar gezworen fraterniteiten, broederschappen of verenigingen, gevormd voor de wederzijdse steun en bescherming van de leden of de behartiging van beroepsmatige belangen. In de kunst en aanverwante vakgebieden verwijst de term naar verenigingen van kunstenaars, handwerksmannen, ambachtslieden of handelaren, die hun bloeitijd kenden in Europa tussen de 11de en 16de eeuw en in die periode een belangrijk onderdeel vormden van de economische en sociale structuur. De meeste gilden hadden betrekking op een bepaalde stad. Gilden waakten meestal over de opleiding, de productienormen en het welzijn van hun leden. Gilden verschaften ook aanzienlijke steun aan de kunsten.

Behangsels van stof voor ramen, deuropeningen of andere openingen, meestal met zomen, omslagen voor de gordijnroede, plooien of franjes en aan de bovenzijnde van de openingen opgehangen; ter bescherming tegen licht, tocht of inkijk, of ter decoratie.

Hoogwaardigheidsbekleders die zo worden genoemd in verschillende organisaties, zoals bij militaire ridderordes, broederschappen zoals de vrijmetselaars en vakbonden.

Gebouwen die instellingen herbergen (vaak liefdadigheidsinstellingen) voor de opvang, huisvesting en verzorging van pelgrims, reizigers of behoeftigen. De term werd oorspronkelijk alleen gebruikt voor dergelijke instellingen van de Maltezer Orde ('Hospitaalbroeders').

Vergaderzalen voor religieuze organisaties of broederschappen.

Een rooms-katholieke kloosterorde die in de 12de eeuw is ontstaan toen kluizenaars op de berg Karmel de levenswijze nastreefden van de profeet Elia. Toen de kruistochten waren mislukt trokken de karmelieten naar Europa, waar zij als bedelorde een grote bloei kenden. Afzondering, onthouding en gebed werden strikt nageleefd. In 1452 werden de broeders karmelieten aangevuld met nonnen (zusters van de Heilige Maagd Maria van de berg Karmel) van de tweede karmelietenorde. De karmelieten hebben geen stichter zoals de meeste orden, maar zij beschouwen Elia en Maria, beiden centrale figuren in het karmelieter bewustzijn, als hun oprichters. Belangrijke vernieuwers zijn Sint Theresia van Avila, die in 1562 de vrouwenorde hervormde, en de Heilige Johannes van het Kruis, die later in de eeuw op soortgelijke wijze de mannenorde hervormde. De hervormde tak werd in 1593 een zelfstandige orde; haar leden staan bekend als de ongeschoeide karmelieten.

Wordt gebruikt voor grote, rechtopstaande meubelstukken, met name de meubels met haakjes, knijpers of roedes om kleren aan op te hangen. Ze hebben meestal twee grote deuren en kunnen één of meerdere laden aan de onderkant hebben.

Bedden die overdwars tegen de muur staan en een koepelvormig baldakijn hebben dat wordt ondersteund door ijzeren roedes die vanaf de hoeken van het hoofdeinde omhoog buigen. De roedes zijn niet zichtbaar door de bedbekleding.

Wordt gebruikt voor de ontmoetingsplaatsen van afdelingen van broederschappen.

Leden van een religieuze broederorde die leven volgens een discipline die door hun orde wordt voorgeschreven. Monniken leggen vaak een eed van armoede, kuisheid en gehoorzaamheid af. Het uitvoeren van religieuze plichten en bezinning zijn traditionele prioriteiten. Monniken leven gewoonlijk in afzondering van de maatschappij samen in kloosters, maar enkelen leven alleen (kluizenaars of heremieten).

Constructies gemaakt, of plaatsen gekozen en aangepast door, een vogel, insect of ander dier om eieren in te leggen en broeden en meestal om de jongen te voeden. De term kan ook worden gebruikt voor constructies of plaatsen die worden gebruikt door dieren die geen eieren leggen, maar die nesten gebruiken om pasgeboren jongen te beschermen.

Verwarmde hokken voor het uitbroeden van de eieren van gevogelte, gewoonlijk met een houten geraamte en vloer en verplaatsbare constructies op steunbalken die men verwarmt met elektrische kachels of oliekachels. De kuikens verlaten het opfokhuis wanneer ze ongeveer zes weken oud zijn en geen verwarming meer nodig hebben. Commerciële opfokhuizen zijn vaak zeer groot en beschikken dikwijls over een groot aantal broedhokken, vloerverwarming of warmtelampen, ventilatoren, een automatische water- en voedselvoorziening en grote deuren waar tractoren en andere machines voor het verwijderen van afval doorheen kunnen.

Een stok die men dicht bij de hevelroede van een weefraam insteekt. Door de ophaler omhoog te trekken of naar beneden te duwen creëert men een vak.

Een religieuze ideologie die in de 17de en 18de eeuw binnen het lutheranisme ontstond als hervormingsbeweging en als reactie op het starre protestantse dogmatisme. Het piëtisme legt de nadruk op goede daden, bestudering van de Bijbel en vroomheid. Het piëtisme beïnvloedde bewegingen en ideologieën zoals de evangelische leer, het methodisme en de Moravische broeders.

Verwijst naar de stijl in de beeldende kunst die voortkwam uit de Prerafaëlitische broederschap, een groep Engelse kunstenaars die actief was van 1848 tot 1853 en die werd geïnspireerd door de Italiaanse kunstenaars vóór Rafaël. De stijl kenmerkt zich door romantische en Middeleeuwse thema’s met een moraliserende ondertoon, heldere kleuren en verfijnde gedetailleerde composities.

Dunne, geplooide gordijnen die aan dubbele roedes hangen zodat het ene gordijn het andere overlapt. De linten die de gordijnen terugbinden zijn eveneens geplooid en hebben vaak een bijpassend, geplooid valletje.

Gordijnen die bestaan uit rechte stukken stof die aan de bovenkant van het raamkozijn zijn gespijkerd of soms aan een roede hangen met ringen of lussen die aan de bovenzijde van het gordijn vastzitten.

Glasgordijnen die meestal zijn gesmokt en die strak worden gespannen tussen de lichtgewicht roedes die boven en onder zitten, soms hangen de gordijnen los aan de onderkant. Ze worden veel gebruikt voor deuren, openslaande ramen en lage schuiframen die gordijnen nodig hebben die het openen en sluiten niet belemmeren.

Wordt gebruikt voor gebouwen die behoren tot of worden gebruikt door leden van beroeps-, broederschaps- of handelsorganisaties.

Stevige stokken of paaltjes met een puntig uiteinde die in de grond worden gedreven om een grens of een terrein te markeren, om een plant of een deel van een geraamte te ondersteunen of om roeden vast te zetten.

Gordijnen die opzij kunnen worden getrokken, met name de gordijnen die heen en weer glijden over een roede of rails en met een systeem van koorden en katrolletjes met de hand of elektrisch worden bestuurd.

Verwijst naar laksoort die gedurende de 18de eeuw in Frankrijk werd geproduceerd, als imitatie van Japanse en Chinese laksoorten. Het basisbestanddeel is kopalvernis, vermengd met metaalpoeder, vaak goudpoeder. Vernis Martin werd ontwikkeld door de gebroeders Martin, ambachtslieden uit Parijs, aan wie de lak tevens zijn naam te danken heeft. De lak werd gebruikt voor het decoreren van meubilair, koetsen, snuifdozen en andere voorwerpen.

De leer en praktijken van de broederschap van de 'Vrije en geaccepteerde metselaars', 's werelds grootste geheime genootschap. De vrijmetselarij verspreidde zich door de opmars van het Britse Rijk en is nog steeds het meest populair op de Britse eilanden en in andere landen die banden hadden met het rijk. Het genootschap zou zijn opgericht voor wederzijdse hulp en vriendschap. De leden geloven dat het historische wortels heeft die zijn terug te voeren op de Romeinen, de Egyptenaren en de bouw van de piramides. De vrijmetselarij bevat tradities en rituelen die symbolen gebruiken van of verwijzen naar de gereedschappen van middeleeuwse steenhouwers, met name de winkelhaak en de passer. Net als andere ambachtsgilden in het middeleeuwse Europa ontwikkelden veel metselaarsgilden die vrijmetselaars in hun gelederen hadden uitgebreide geheime rituelen voor het overbrengen van de kennis van hun ambacht en voor de inwijding van nieuwe leden. Deze rituelen veranderden in de loop van de vroegmoderne tijd. In het 16e-eeuwse Schotland nam de vrijmetselarij elementen over van het hermetisme uit die tijd. Vanaf het begin van de 17e eeuw laten de loges ook leden toe die niet zijn betrokken bij de bouwsector.