Kleine torenspitsen op de nokken van daken of op de snijvlakken ervan, die op het dak lijken te rijden. Gebruik 'kruisingstorens' voor hogere en omvangrijkere torens op kruisingen van kerken.

Overlangse delen in de nokken van daken, die de bovenzijden van de daksparren ondersteunen.

Personen die paardrijden.

Bij elkaar passende kleding voor het paardrijden, meestal bestaande uit een jasje of jas en een vest en een rok, rijbroek of jodhpurs.. Er bestaan verschillende gradaties van formaliteit. Meestal gedragen met een @stock-tied overhemd, een cap of hoed en rijlaarzen.

Vrijgemaakte paden bedoeld voor paarden, en niet toegankelijk voor voertuigen.

Pistolen die zijn ontworpen om in foedralen op zadels te worden gedragen.

Scholen waar de ruiterkunst wordt onderwezen; doorgaans met een arena, voedselopslag en verblijfruimten voor paarden en uitrusting.

Scholen waar de ruiterkunst wordt onderwezen; doorgaans met een arena, voedselopslag en verblijfruimten voor paarden. Voor gebouwen waar lesgegeven wordt in paardrijden op een minder formele wijze gebruik 'maneges (scholen)'.

Beeldengroepen bestaande uit een ruiter te paard.

Achterste deel van de zadelboom, dat de rug ondersteunt en de ruiter in het zadel houdt.

Kleine uitgesneden houten of ivoren beeldhouwwerken, die bestaan uit een figuurtje - vaak een ruiter of een knielende vrouw - en een ondiepe kom. In de kom bevinden zich zestien gewijde palmnoten die worden gebruikt voor wichelaarsrituelen van de Yoruba's. Dergelijke beeldhouwwerken zijn kunstwerken die werden gemaakt in opdracht van begunstigers.

Ruiterkostuum voor vrouwen, in zwang sinds de 18e eeuw, met zwart als meest voor de hand liggende kleur. Bestaande uit zware wollen rok, met inzet om de benen ook in amazonezit te bedekken. Was lang meest mannelijke uitdossing in de vrouwelijke garderobe. De bovenkleding voor het bovenlijf zijn overeenkomstig aan formele kleding voor de man: jasje, overhemd en eventueel gilet.

Daksparren die een rechte hoek maken met de dakrand en van de muurplaat tot de nokruiter reiken.

Gebeeldhouwde figuren van het Afrikaanse Senufovolk. Het zijn meestal beelden van vrouwen, maar ook mannen, paren en ruiters zijn bekend. Alle figuren hebben een dik, zwaar voetstuk. Ze worden gebruikt in verschillende ceremoniële contexten zoals begrafenis- en initiatierituelen van de Iô-gemeenschap waarbij de deelnemers de beeldjes bij hun armen nemen en er ritmisch mee op de grond stampen.

'Double pieces' bestaande uit naar buiten welvende flenzen van plaatmetaal, ofwel vastgenageld aan de schouderstukken ofwel aan een stuk gesmeed met de 'gardbraces'; ontworpen om extra bescherming te bieden voor de nek. Werden vanaf halverwege de 15e tot halverwege de 16e eeuw gebruikt door ruiters en waren vaak zo gemaakt dat ze afgenomen konden worden voor gevechten te voet of voor op het veld.

Faciliteiten voor training, onderdak en zorg voor ruitersporters, meestal met renbanen, schuren, stallen en dierenhospitalen. Gebruik 'ruiterscholen' voor scholen waar de ruiterkunst wordt onderwezen.

Wordt gebruikt voor daksparren die niet reiken van de dakplaten tot de nokruiter; zij worden gebruikt in schilddaken om van de dakplaten tot de hoekkepers te reiken. Voor daksparren die reiken van de kielkepers tot de nokruiters wordt 'kielstutten' gebruikt.

Wordt gebruikt voor karbelen die reiken van een kielkeper tot een nokruiter.

Scholen waar op een minder formele wijze paardrijles wordt gegeven. Gebruik 'maneges' voor inrichtingen waar men kan paardrijden. Voor scholen die de ruiterkunst onderwijzen, gebruik 'ruiterscholen'.

Rapieren met extreem lange stijve kling van ruitvormige doorsnede bedoeld om door een harnas te dringen, gebruikt door ruiters.

Korte, lichte schoudervuurwapens met een scherp naar beneden gebogen geweerlade die is bedoeld om tegen de borst te worden geplaatst tijdens het vuren. Ze werden in de 16e en 17e eeuw vooral gebruikt door ruiters.

Degens met een meer dan 1 m. lange kling en een ingewikeld beugelgevest. In gebruik eind 15e tot eind 17e eeuw (niet voor ruiters). Het rapier is meer een kostuumaccessoire dan een oorlogswapen.

Korte zwepen, gewoonlijk gemaakt van gevlochten leer, die worden gebruikt door ruiters.

Hulpteugels waarvan één uiteinde onder de buik wordt vastgemaakt en het andere aan de neus- of keelriem. Wordt gebruikt om springpaarden of lastige paarden onder controle te houden en houdt het hoofd van het paard in de juiste positie zonder dat de ruiter aan de teugels moet komen.

Schijngevechten tussen twee geharnaste ruiters die elkaar met lansen aanvallen waarbij het doel is om de tegenpartij van het paard te stoten of diens lans te vernietigen.

Metalen, houten of leren constructies met een platte voetsteun en een gebogen gedeelte die zijn bevestigd aan het zadel met een stijgbeugelriem en worden gebruikt om de voeten van de ruiter te steunen.

Onderdeel van het hoofdstel, riem of koord dat vastgemaakt is aan het bit, waarmee de ruiter zijn rijdier bestuurt. Gemaakt uit leer, nylon of andere materialen.

Voetgangerswegen in de openlucht en soortgelijke fiets- of ruiterpaden, al dan niet verhard, die zijn ontworpen als vaste verbindingsweg tussen twee punten in een landschap. Termen voor overdekte verbindingspaden zijn samengebracht onder "circulatieruimten".

Wordt gebruikt voor zittingen die over een frame zijn gemaakt en op de rug van een dier worden geplaatst om ruiters te vervoeren. Kan ook worden gebruikt voor soortgelijke maar kleinere zittingen op voertuigen, zoals fietsen.