Voor (speel)filmproducties geschreven verhalen die naast beschrijvingen van de personages, de scènes en de setting ook dialogen en regie-aanwijzingen bevatten.

Te gebruiken voor overzichten van verhalen of plots, bijvoorbeeld van toneelstukken, balletten, opera's, films en televisieprogramma's.

Voorlopige versies van scenario's, die na de synopsis maar voor de eerste versie van het scenario worden geschreven, waarin meestal een compleet verhaal wordt verteld, waaruit de voornaamste gebeurtenissen, handelingen en personages kort worden beschreven. Soms bevatten ze ook al de dialogen van een aantal sleutelscènes.

Onderwijsmethodologie waarbij cases worden gebruikt als pedagogisch hulpmiddel, bijvoorbeeld op het terrein van de rechten, het zakenleven, de geneeskunde of het onderwijs. Cases kunnen een echt of een fictief scenario betreffen, analyses van ernstige incidenten, casestudy's, karakterschetsen of anekdotes.

Wordt gebruikt voor de definitieve versies van scenario's. Ze bevatten alle dialogen en regie-aanwijzingen en zijn meestal opgedeeld in afzonderlijke scènes, waarbij de diverse shots - voor het gemak van de regisseur en eventueel dat van de acteurs - in chronologische volgorde zijn genummerd.

Auteurs van scripts en scenario's voor filmproducties.

Verwijst naar een type fictie dat in de 20ste eeuw als zodanig bekend werd, hoewel er ook in de 19de eeuw al enkele voorlopers waren, als reactie op de toenemende controverse ten aanzien van de invloed van de wetenschap op de maatschappij en het individu. In het algemeen heeft de term betrekking op fictie met fantasie als basis, maar ook met plausibele elementen, en waarin toekomstbeelden van de maatschappij een rol spelen die tot stand zijn gekomen door het extrapoleren van wetenschappelijke principes. Belangrijke voorbeelden in dit genre uit de 19de eeuw zijn 'Frankenstein' van Mary Shelley (1818) en 'Strange Case of Dr. Jekyll and Mr. Hyde' (1886) van Robert Louis Stevenson; voorbeelden uit de 20ste eeuw zijn werken van Jules Verne, H.G. Wells, Hugo Gernsback en Isaac Asimov. Later in de 20ste eeuw komen sciencefictionelementen voor in werken van Kurt Vonnegut, C.S. Lewis en Ray Bradbury, met toekomstscenario's voor de menselijke maatschappij en de mogelijke gevolgen van ruimtereizen en buitenaards leven.

Schriftelijke versies van toneelstukken, fillmscenario's en radio- of televisie-uitzendingen.

Een theaterproductiesysteem gebaseerd op een duurzame verbintenis met acteurs, en vaak met een vaste locatie of theaterstructuur. Professionele toneelgezelschappen kwamen tot ontwikkeling tijdens de Renaissance, met het verstedelijkingsproces in de grote Europese landen als stuwende kracht. Tegenwoordige toneelgezelschappen werken nog op basis van hetzelfde model als de vroegste vormen: een groep acteurs, scenarioschrijvers en technici die zich wijdt aan het verzorgen van toneelvoorstellingen.