Zwaar langsscheeps verbanddeel aan de bodem van een schip, dienende als fundament voor het stelsel van spanten en steven, bij zeilvaartuigen dienend om het dwarsscheeps afdrijven (drift) te voorkomen.

Verwijst naar grote, vierkant gezaagde of geschaafde, gebruiksklare houtdelen, met name bestemd voor het construeren van een naar buiten toe gebogen en vervolgens verticaal omhoog lopend segment van een scheepskiel; dergelijke spanten zijn doorgaans opgebouwd uit meerdere stukken hout, niet uit één stuk.

Korte, diepe scheepskielen in de vorm van een vin, meestal gebruikt bij zeiljachten om het zeilvermogen te loevert te verbeteren en de transversale stabiliteit onder zeil te verhogen.