Kleuren die ontstaan door vermenging van twee primaire kleuren, in het bijzonder oranje, groen en violet.

Verwijst naar een procedé voor het creëren van kleuren op basis van gekleurd licht in een bepaalde mengverhouding. Dat een dergelijke uit een lichtbron ontstane kleur door het oog wordt waargenomen, is het gevolg van emissie en niet van reflectie, de methode waarbij de waarneming van de kleuren in het pigment het resultaat is van subtractieve kleurenmenging. Een additief kleurensysteem verwijst naar licht dat door een bron wordt uitgestraald en omvat meestal de additieve primaire lichtkleuren rood, groen en blauw, waarmee de andere kleuren worden gemaakt, overeenkomstig het RGB-kleurenmodel. Het combineren van een van deze additieve primaire kleuren met gelijke hoeveelheden van een andere primaire kleur geeft de additieve secundaire kleuren cyaan, magenta en geel. Door het variëren van de luminescentie van iedere kleur kan een volledig kleurenspectrum worden opgebouwd. Het combineren van alle drie de primaire additieve kleuren met gelijke intensiteit resulteert in wit licht.

Cirkeldiagrammen met wigvormige segmenten van aan elkaar grenzende spectraaltinten, bestaande uit primaire kleuren (bijvoorbeeld rood), secundaire kleuren (bijvoorbeeld oranje) en tertiaire kleuren (bijvoorbeeld roodoranje), waarbij complementaire kleuren (bijvoorbeeld oranje en blauw) tegenover elkaar zijn geplaatst. Er zijn kleurenschijven in verschillende typen, afhankelijk van hun functie: het illustreren van de vermenging van kleurpigmenten, kleurwaarneming of kleurenpsychologie.

Binnen de theorie van de beeldende kunst, effecten die ontstaan door het naast elkaar plaatsen van verschillende kleuren en tinten en tonen van dezelfde kleur, in plaats van de pigmentverven voor het aanbrengen te mengen. Zo verkregen de neo-impressionistische schilders secundaire kleuren met een nog grotere helderheid door het naast elkaar plaatsen van vlekjes in primaire kleuren die samen de secundaire kleur vormen.

Verwijst in algemene zin naar de traditionele primaire pigmentkleuren rood, geel en blauw, welke niet door vermenging van andere kleuren kunnen worden geproduceerd en waarmee in theorie alle pigmentkleuren kunnen worden vervaardigd. Het resultaat van vermenging van twee primaire kleuren is een secundaire kleur; een voorbeeld is oranje, dat uit een combinatie van rood en geel ontstaat. Gebruik 'psychologische primaire kleuren' of 'fysieke primaire kleuren' voor primaire kleuren binnen de specifieke context van kleurenwaarneming.

Verwijst naar een procedé of toestand waarbij kleuren ontstaan door vermenging van pigmenten, verven, kleurstoffen of inkten. De waarneming van deze kleuren wordt bepaald door de mate waarin ze sommige golflengten van licht absorberen en andere golflengten weerkaatsen; het verschil met een additief kleursysteem is dat het object zelf geen kleur of licht uitstraalt. De kleur die het object zelf lijkt te bezitten, wordt bepaald door het specifieke deel van het elektromagnetisch spectrum dat erdoor wordt weerkaatst, in samenhang met de geabsorbeerde delen van het spectrum. Een subtractief kleurensysteem verwijst naar het licht dat wordt geabsorbeerd of weerkaatst door de primaire pigmentkleuren, waarmee vervolgens de andere kleuren worden geproduceerd, overeenkomstig het CYMK-kleurenmodel. Door het combineren van één of twee van deze subtractieve primaire kleuren met gelijke hoeveelheden van een andere primaire kleur ontstaat een subtractieve secundaire kleur, een secundaire kleur samen met een primaire kleur geeft een tertiaire kleur, en door het combineren van twee complementaire kleuren ontstaat zwart.

Kleuren die ontstaan door vermenging van een primaire kleur met een aangrenzende secundaire kleur; voorbeelden zijn roodoranje en blauwgroen.