Zittekisten waarbij onder de zitting een bergruimte zit die door middel van een scharnierende klep toegankelijk is.

Een brecciëmarmer dat grijsachtig violet is met opvallende felrode of goudgele strepen en langwerpige witte, gele of rode fragmenten. Het marmer is afkomstig van het eiland Skyros en is genoemd naar Septimius Bassus, die in de oudheid aan de Via Tusculana in Rome een villa bezat die weelderig was gedecoreerd met deze marmersoort.

Open helmen die worden gekenmerkt door een amandel- of peervormige helmkap, meestal met een korte piek erop en een smalle, platte bovenrand.

Wordt gebruikt voor lijsten met eenvoudige achterkanten met lapnaad en lijstwerk dat is afgeleid van een entablement.

Cassettes met couverts. Doosachtige houders met vakjes, bestemd voor reizigers en militairen om borden, bestek en ander eet- en drinkgerei in te vervoeren.

Beschermende houders waarvan één kant open is, voor boeken of andere voorwerpen van dezelfde vorm en afmeting.

Gesloten en vaak lichtdichte houders met film, microfilm, magnetische geluidsband of videoband op twee spoelen. Cassettes kan men in een geschikte taperecorder, camera, computer of videorecorder doen en direct gebruiken. Ze zijn meestal gemaakt van plastic of lichtgewichtmetaal en hebben een platte en rechthoekige vorm.

Terugspringende panelen, meestal vierkant of achthoekig, die in plafonds, gewelven of soffieten gezet zijn.

Beschermende houders in de vorm van een boek, ontwikkeld in de 18e eeuw, voor het opbergen van botanische exemplaren en later voor het opbergen van boeken, prenten en andere documenten.

Plafonds met verdiept liggende gedecoreerde panelen tussen elkaar kruisende balken van een zoldering.

Betonnen kruisvloersystemen waarbij het vloerstuk wordt versterkt door ribben die in beide richtingen lopen, waardoor een wafelpatroon ontstaat.

Kleine bankjes met twee of drie gecombineerde stoelrugleuningen. Ze hebben armleuningen, een rug en poten die lijken op die van de stoelen met open rug uit de betreffende periode.

Accessoires of basiskledingstukken die worden gebruikt om de open of laag-uitgesneden lijfjes van jurken te vullen of die onder een jasje worden gedragen. Ze zijn gemaakt van fijne materialen, al dan niet met mouwen, en werden gedragen van de 18e tot begin 20 eeuw.

Zeer nauw sluitende onderkleding die loopt van bij, of onder de buste tot aan de taille of lager; verstevigd met metalen of baleinen strips, of met ruimte voor een houten latje (busk heeft geen Nederlands equivalent) middenvoor, soms soepeler gemaakt met elastische geren en soms aan te trekken met veters en te sluiten met haakjes; gedragen door vrouwen ter ondersteuning en vorming van het figuur.

In detail uitgewerkte elementen die zijwaarts uitsteken bij de hoeken van deuren en raamkozijnen.

Frame waarin fotografische film wordt vastgezet alvorens het in een camera of onder een scanner te schuiven. De vorm en grootte van het frame hangt af van het formaat van de film.

Rustbanken met een hoge rugleuning en scharnierende armleuningen die verticaal staan of schuin oplopen vanuit de zitting. Ze zijn genoemd naar het unieke eerste exemlaar uit Knole Park in Kent en waren populair bij de rijke provincialen van Engeland in de jaren twintig en dertig van deze eeuw.

Te gebruiken om werken te beschrijven van het Algonquian-sprekende inheemse Amerikaanse volk dat het kustgebied tussen Niantic Bay en de rivier Connecticut bewoonde.

Zeer kleine audiocassettes, ruwweg vier keer zo klein als standaard audiocassettes. Gebruik ���minicassettes' voor cassettes met een vergelijkbare grootte, maar waarbij geen gebruik wordt gemaakt van een capstan-aandrijfsysteem.

Kleine audiocassettes, ongeveer vier keer zo klein als standaard audiocassettes. De band wordt alleen met spoelen bewogen. Gebruik ���microcassettes' voor cassettes met ruwweg dezelfde grootte, maar waarbij gebruik wordt gemaakt van een capstan-aandrijfsysteem.

Vaak kostbaar gedecoreerde doedelzakken, uit Frankrijk, 17de, vroege 18de eeuw.

Verwijst naar de cultuur van de Narragansett, een Algonkin-sprekende indianenstam die vrijwel het gehele gebied bewoonde dat tegenwoordig behoort tot Rhode Island, ten westen van de Narragansett Baai.

Relatief kleine reliekhouder in de vorm van een rechthoekige kist. De bovenkant heeft de vorm van een puntdak.

Een klein, rechthoekige blok, meestal van graniet, dat wordt gebruikt voor het plaveien van straten en wandelwegen.

Zittekisten die in bedden kunnen worden veranderd.

Zittekisten met een scharnierende rugleuning die omlaag kan worden gebracht tot op de armleuningen zodat er een tafel ontstaat.

Wordt gebruikt voor gebouwen die een verscheidenheid aan individuele, gezins-, sociale, educatieve en recreatieve voorzieningen huisvesten voor nieuwe immigranten of bewoners van achtergestelde buurten m.n. van grote steden; vooral voorkomend in Engeland en de Verenigde Staten sinds het einde van de 19 eeuw.

Verzameling grote rechtopstaande stenen geplaatst in de vorm van een schip. Vooral aangelegd in het stenen tijdperk en de tijd van de Vikingen. Stenen schepen vindt men in heel Scandinavië. Soms bevatten ze een of meer graven. Men denkt dat ze grafmonumenten zijn, misschien voor mensen die op zee waren verdwenen. Ook is gesuggereerd dat de oriëntatie van de stenen moest overeenstemmen met de opkomende en ondergaande zon op de dag van de zonnewende.

Opnames op videoband die in cassettes worden bewaard.

Apparaten die (televisie)beelden opnemen op en afspelen van videocassettes. Prototypen van videocassetterecorders werden ontworpen in de late jaren 60 van de 20ste eeuw. In de jaren 70 waren ze goedkoop genoeg geworden voor thuisgebruik door consumenten.

Dunne latjes, vroeger gemaakt van been maar tegenwoordig meestal van plastic of metaal, die worden gebruikt om verscheidene delen van een kostuum te verstevigen, zoals korsetten, lijfjes zonder schouderbandjes en kragen van overhemden.

Catboten die in de jaren 70 van de 19e eeuw zijn ontwikkeld in het gebied rond Cape Cod en Martha's Vineyard, in de Amerikaanse staat Massachusetts, en over het algemeen worden gekenmerkt door de verhouding 1:2 tussen de breedte en lengte van de boot, een hoog vrijboord, grote kuip, een vierkante, loodrechte achtersteven en een groot buitenboords roer; werden in eerste instantie gebouwd voor de visserij en later als plezierjacht gebruikt. Ze onderscheiden zich van de 'Great-South-Baycatboten', doordat die een lager vrijboord, een smallere breedte en een overhangendhek hebben.

Houtskeletwoning met één of anderhalve woonlaag, overdwars zadeldak, centrale schoorsteen, steil dak en kenmerkende buitenwanden van overnaadse planken of dakspanen. Dit waren kleine huizen die werden aangetroffen in het koloniale New England, met name in Massachussetts, tijdens de 18de eeuw. Het Cape Cod-huis werd ook in de 20ste eeuw in de Verenigde Staten populair, toen de stijl nieuw leven werd ingeblazen.

Benaming die door verzamelaars wordt gebruikt voor Amerikaanse gedraaide leunstoelen uit de 17e eeuw die zijn gevormd naar een stoel van John Carver die gouverneur was van de kolonie van Massachusetts Bay. Zulke stoelen hebben sterk gedraaide poten en decoratieve spijlen. In tegenstelling tot Brewsterstoelen zitten de spijlen alleen aan de achterkant en onder de armleuningen en niet onder de zitting.

Benaming uit de 19e en 20e eeuw die werd gebruikt voor kleine, beklede sofa's of '@settees' waarop twee mensen konden zitten.

Foto's, meestal daguerreotypieën, ambrotypieën of ferrotypieën, die zijn gemonteerd in stevige cassettes.

Visserschoeners met twee masten, lange smalle boegen, rechte kielen en een diepte van maximaal 3 tot 3,5 m om van de ondiepe aanlegplaatsen in de haven van Gloucester, in de Amerikaanse staat Massachusetts, gebruik te kunnen maken; kwamen vooral voor van ongeveer 1900 tot de jaren 30 en werden gebruikt voor het afvissen van zandbanken en vissen voor de markt.

Wordt gebruikt voor 'betty lamps' die op een standaard of opbergkastje staan. Dit type is afkomstig uit de streek Ipswich in Massachusetts.

Smalle elastieken of stoffen banden die rond de taille of de heupen worden gedragen met hangende riempjes en sluitingen om kousen op te houden. Gebruik 'taillecorsetten' voor korte gordels die worden gedragen om het middel in te snoeren en die vaak ook kousophouders hebben.

Onderlijfjes vergelijkbaar met korsetten maar dan ruimer en zonder baleinen; gedragen in de 18e eeuw. Geen Nederlands equivalent.

Kleine lepels die voornamelijk worden gebruikt voor het opdienen van jus. Deze lepels zijn in het algemeen langer dan room- of sauslepels en maken soms deel uit van een bestekcassette.

Schepen voor de kreeftvisserij, ontworpen in Kingston, aan Massachusetts Bay, in de Verenigde Staten, met twee masten en sprietzeilen, half verdekt en met een vierkant achtersteven; na ca. 1800 werden ze iets aangepast voor het wedstrijdzeilen en pleziervaart.

Type wit marmer met middelfijne structuur afkomstig uit Lee, Massachusetts. Het kan soms lichtgrijs van uiterlijk zijn. Een dunne band Lee marmer is gebruikt in het Washington-monument in Washington, D.C. maar het bleek te duur te zijn. Het is echter wel gebruikt in sommige delen van het Capitool, dat werd gebouwd in de jaren 50 van de 19de eeuw.

Een ruw biotietgraniet, gedolven in Milford, Massachusetts, meestal samengesteld uit lichtroze veldspaat met toevoegingen van grijs kwarts en donkere, groenzwarte spikkels van een chlorietachtig, zwart mica. Het is zeer sterk, zeer goed te polijsten en heeft een fijne, compacte structuur, waardoor het een van de meest gewilde granietsoorten is die in de Verenigde Staten worden gedolven voor algemene bouwdoeleinden en voor decoratieve doeleinden.

Lichte, voor en achter gelijke boten die in de branding opereren, 8 m lang zijn, plaats bieden aan tien roeiers, een midzwaard, een roer en een loggerzeil hebben; zijn in 1934 ontworpen door de Unites States Coast Guard, worden soms als gig gebruikt en zijn genoemd naar Monomoy Island, in Cape Cod, in de Amerikaanse staat Massachusetts.

Sloepen met midzwaard, grootzeil en kluiver, die meestal zo'n 4,9 tot 7,9 m lang zijn. Ze zijn halverwege de 19e eeuw in het gebied rond Muscongus Bay, in de Amerikaanse staat Maine, ontworpen om voor de kust van Maine en Massachusetts op kreeften en andere vis te kunnen vissen; voorlopers van Friendshipsloepen.

Te gebruiken om werken te beschrijven van de alonquian sprekende inheemse Amerikaanse bevolking die leefde in Massachusetts, Rhode Island en Connecticut.

Te gebruiken voor werkschepen die voor en achter gelijk zijn en een lengte van ongeveer 5 tot 6,5 m hebben. Oorspronkelijk hadden ze een kiel met een gat aan beide uiteinden ervan en twee masten, meestal met kleine sprietzeilen; later zijn ze voorzien van excentrisch geplaatste middenzwaarden. Ze zijn ontworpen om door de branding te water gelaten en op het strand gezet te worden en laat in de 19e eeuw ontwikkeld om op kreeft en mosselen te vissen in het gebied rond Martha's Vineyard, in de Amerikaanse staat Massachusetts en aan de kust van Rhode Island.

Verwijst naar stijl en cultuur van vroege Britse kolonisten aan de oostkust van de huidige Verenigde Staten, inclusief de cultuur van de Engelse Puriteinen die in 1620 de kolonie van Plymouth, Massachusetts stichtten en de culturen van andere 17de-eeuwse Britse nederzettingen.

Videorecorders die ofwel gebruik maken van videobanden op spoelen of gebruik maken van videocassettes.

Met baleinen verstevigde korsetten, in één of twee delen, met of zonder schouderbanden, die een kegelvorm aannemen wanneer ze worden aangetrokken; gedragen tot de 19e eeuw.

Kleine lepels die voornamelijk worden gebruikt voor het opdienen van sauzen. Ze zijn in het algemeen kleiner dan juslepels en maken soms deel uit van een bestekcassette.

Voor (speel)filmproducties geschreven verhalen die naast beschrijvingen van de personages, de scènes en de setting ook dialogen en regie-aanwijzingen bevatten.

Een groep kleden die volgens dezelfde techniek als de Para-Mamluk kleden worden gemaakt, maar niet zo fijn geweven en van een verschillend kleurengamma. Ze hebben een kenmerkend patroon van zeshoekige of achthoekige vormen die vaak met een cartouche-rosette rand zijn begrensd.

Verwijst naar een type Europees en met name Frans ornament waarbij apen in mensenkleding worden afgebeeld terwijl ze bijvoorbeeld drinken, dansen, jagen of een muziekinstrument bespelen. De apen worden vaak gesitueerd in een setting van lofwerk of vlechtbandmotieven. Apen werden reeds sinds de Middeleeuwen als decoratie gebruikt voor het parodiëren en bespotten van vulgaire menselijke activiteiten, maar pas aan het eind van de 17de eeuw, met het werk van Jean Bérain I en Claude Audran III, raakte een elegantere vorm van singerie in zwang. Dankzij de associatie met chinoiserie beleefde de singerie-decoratie zijn hoogtepunt in de 18de eeuw (in het werk van Christophe Huet), maar na de opkomst van het neoclassicisme verdween zij langzaam van het toneel. Singerie werd in de 19de eeuw opnieuw populair dankzij de op de 18de eeuw geënte neostijlen. Het ornament ontwikkelde zich als parodievorm op de buitenmatige voorliefde onder de adel en rijke burgerij voor neo-Chinese vormen, die door sommige kunstenaars als pretentieus werd beschouwd. Singerie wordt aangetroffen op porselein, faience en marqueterie, maar ook op geborduurd en bedrukt textiel, en op wandschilderingen.

Beweging rond de kunstenaar Otto Peine en kunstenaars van het Center for Advanced Visual Studies, dat deel uitmaakt van het Massachusetts Institute of Technology in Amerika. Sky artists maakten kunst in de lucht, zowel binnen als buiten de stad, met behulp van moderne technologie zoals laserprojectie en solar-tracked hologrammen, maar ook met eenvoudige technieken, zoals vliegers.

Het handmatig #setting out van leer of perkament, uitgevoerd op zeer dun en kwetsbaar leer of als een uitzonderlijke gladde nerfzijde vereist is, zoals bij velijn.

Tafelgerei voor het opdienen van soep, voor het overbrengen van de soep van terrine naar soepborden; komvormige schep aan een steel; gaat soms samen met een terrine of ze maken deel uit van een bestekcassette.

In de vroege 17de eeuw uitgevonden doedelzakken, vaak aangeduid als Italiaanse musettes. De complexe pijpen werden aangeblazen met een blaasbalg en hadden vier afzonderlijke schalmeien, waarvan twee gedeeltelijk met kleppen en twee volledig met kleppen, zodat de gebruiker vierstemmige muziek kon voortbrengen.

Te gebruiken voor cassettes van thermoplast bedoeld om portretfoto’s, meestal een daguerreotype of een ambrotype, te bevatten; in de regel scharnierend en aan de buitenkant versierd met reliëfmotieven. In de Verenigde Staten gepatenteerd door Samuel Peck in 1854.

Verwijst naar de stijl die is vernoemd naar de hoofdstad van Laos en werd gesticht door koning Setthathirath (1548-1571 n. Chr.). Deze stijl wordt gekenmerkt door culturele invloeden uit Chao Phraya, Mon Dvaravati, Thailand en Angkor. In de beeldhouwkunst in deze stijl zijn de thema's en iconen ontleend aan het boeddhisme. Monumenten zoals stèles bij ziekenhuizen weerspiegelen duidelijk de Angkor-stijl die dominant was tijdens de heerschappij van koning Jayavarman. Verder kwam het Phra Bang-Boeddhabeeld veel voor. In de architectuur laat de stijl zich typeren door opvallende tempelstructuren zoals het koninklijk paleis, Vat Ho Phra Kaeo en That Luang, een stoepa waar een relikwie van Boeddha wordt bewaard.

Eenvoudige, beklede '@settees', meestal met spijlen in de rugleuning. Ze worden binnenshuis of in een wagen gebruikt.

Te gebruiken om werken te beschrijven van de Algonkin sprekende, Indiaanse stam die leefde in de Amerikaanse staten Rhode Island en Massachusetts.

Catboten die zich van de 'Cape Cod catboten' onderscheiden door hun smallere romp, hogere vrijboord en opvouwbaar sprietzeiltuig; zijn in 1870 oorspronkelijk ontworpen om naar kreeft en vis te vissen onder de specifieke omstandigheden voor de kust van Woods Hole, in de Amerikaanse staat Massachusetts; werden later gebruikt voor wedstrijdzeilen.

Lange banken die in twee basistypen bestaan: een bank met armleuningen en een lage rug, en een bank met armleuningen, oren en een meestal massieve, hoge rugleuning. Gebruik 'box settles' voor een zittekist met een scharnierende zitting.

Kleine kersenboom, inheems in een groot deel van Europa en Zuidwest-Azië, nauw verwant aan de wilde kers (P. avium) maar met een vrucht die zuurder is. Waarschijnlijk zijn gekweekte zure kersen geselecteerd uit wilde bomen die voorkwamen in de gebieden rond de Kaspische Zee en de Zwarte Zee. Ze waren populair in Perzië en in de vierde eeuw v.Chr. al bekend bij de oude Grieken. In de eerste eeuw n.Chr introduceerden de Romeinen ze in Groot-Brittannië. Daar werden ze vooral in de tijd van Hendrik VIII populair. In 1640 waren er 20 geregistreerde cultivars van de bomen. Engelse kolonisten die zich in Massachusetts vestigden namen de zure kers mee naar Amerika.