Definitie van sociale ecologie: De interdisciplinaire studie van de onderling aanpassende wisselwerking tussen individuen en hun nabije omgeving; omvat aspecten van demografie, huishoudkunde, huisvesting, ontwerp, sociale diensten en gezinsgedrag. Gebruik 'sociale geografie' voor de studie van bredere ruimtelijke en organisatorische patronen van mensen verspreid over het landschap.