Hard solderen met een elektrische boog, dat wil zeggen: met elektrische ontlading tussen twee elektroden.

Wordt gebruikt voor het procédé waarbij twee stukken metaal aan elkaar worden bevestigd door er soldeer tussen te voegen en hitte te gebruiken, en waarbij de te verbinden oppervlakken soms, maar niet noodzakelijkerwijs, worden onthard of verhit. Deze toepassing vindt meestal plaats bij een temperatuur tussen 183 en 310 graden Celsius, met een maximum van 750 graden Celsius. Gebruik 'hardsolderen' voor hetzelfde procédé waarbij de temperatuur tussen de 750 en 900 graden Celsius ligt. Gebruik 'lassen' voor het procédé waarbij twee stukken metaal worden verbonden en waarbij het nodig is de oppervlakken te ontharden of te smelten en waarbij lasmetaal wel of niet gebruikt kan worden.

Wordt gebruikt voor het procédé waarbij twee stukken metaal aan elkaar worden bevestigd door er een lasmetaal als hard soldeer tussen te voegen en hitte aan te wenden, bij temperaturen tussen de 750 en 900 graden Celsius; soms, maar niet noodzakelijkerwijs, worden de te verbinden oppervlakken week gemaakt of gesmolten. Gebruik 'solderen' voor hetzelfde procédé, wanneer de temperatuur onder de 750 graden Celsius ligt. Gebruik 'lassen' voor het procédé waarbij twee stukken metaal worden verbonden en waarbij het nodig is de oppervlakken te ontharden of te smelten en waarbij lasmetaal wel of niet gebruikt kan worden.

Soldeerlegering die gaat smelten bij hogere temperaturen; typisch is het koper met zilver, waarbij voor het smelten temperaturen nodig zijn tussen de 750 en 900 graden Celsius.

Verschillende legeringen, meestal van lood en tin, die worden gebruikt bij het solderen; de voornaamste vereiste is dat ze een lager smeltpunt hebben dan de metalen oppervlakken die moeten worden verbonden.

Hete, ijzeren voorwerpen die door loodgieters worden gebruikt voor het afwerken van gesoldeerde verbindingen. De Engelse benaming is ook van toepassing op gereedschap dat wordt gebruikt voor het snijden van glas.

Gereedschap dat wordt gebruikt om metalen aan elkaar te solderen, met een wigvormig metalen deel, meestal van koper, dat wordt verhit.

Lasmethode waarbij een al dan niet holle hoeklas, een pluglas of een zittinglas wordt gemaakt met behulp van een niet-ijzerhoudend lasmetaal dat een smeltpunt heeft dat beneden dat van het basismetaal ligt.

Kleine, draagbare branders die vaak worden gebruikt voor solderen en verwijderen van verf.

Gereedschap met een pistoolhandgreep en een klein, elektrisch verhit onderdeel dat zeer snel op werktemperatuur komt. Wordt gebruikt om elektrische onderdelen te solderen.

Zacht soldeer van eutectische samenstelling, met het laagste smeltpunt van alle soorten soldeer; samengesteld in verhoudingen van 60% tin en 40% lood.

Soldeer van een loodlegering met tin, met een smelttraject dat meestal tussen 130 en 180 graden Celsius ligt, met een bovengrens van rond de 300 graden Celsius; wordt meestal niet gebruikt voor het solderen van edelmetalen.

Solderen bij een temperatuur die lager is dan normaal, meestal tussen de 130 en 180 graden Celsius.

Een emailprocédé waarbij de tekening in dunne metalen stroken op een metalen of porseleinen ondergrond wordt vastgesoldeerd. Deze stroken omgrenzen een aantal cellen (cloisons), die met de gekleurde glaspasta (het email) worden opgevuld.

Te gebruiken voor toegepaste decoratie bestaande uit een dunne laag metaal, meestal zilver, gesneden uit een geplet blad om een rand of vlak silhouetontwerp te creëren en die aan een voorwerp is gesoldeerd.

Variant van de cloisonné-techniek waarbij de tekening wordt uitgevoerd in metalen draden die aan een ondergrond worden vastgesoldeerd. Emailpoeder wordt in de ruimten tussen de draden aangebracht en wanneer dat poeder na het smelten is samengetrokken verheft het door de metalen draden gevormde patroon zich boven het oppervlakte van het email.

Hardsolderen waarbij de vlam van een gasontwikkelaar wordt gebruikt om de metalen en de soldeermaterialen te verhitten.

Techniek van het decoreren van sieraden waarbij minutieuze korreltjes goud of zilver worden aangebracht op een voorwerp van hetzelfde metaal. Vroeger werd dit gedaan zonder het gebruik van een soldeermiddel, tegenwoordig wordt dit mét een soldeermiddel gedaan.

Wordt gebruikt voor het procédé waarbij twee stukken metaal aan elkaar worden bevestigd door de te verbinden oppervlakken te ontharden en te smelten door middel van warmte, met of zonder toegevoegd lasmetaal en met of zonder gebruik van druk. Als bij het verbinden van metaal soldeer moet worden toegevoegd, maar de te verbinden oppervlakken niet noodzakelijkerwijs week hoeven te worden gemaakt of gesmolten hoeven te worden, dan kan men de term 'solderen' gebruiken wanneer de verhittingstemperatuur onder de 750 graden Celsius ligt.

Hardsoldeermethode waarbij in een verwarmingselement met behulp van elektriciteit hitte wordt geproduceerd, die in de te solderen delen wordt geïnduceerd.

Hetzelfde als overlapnaden, maar vooral gebruikt om te verwijzen naar bladmetaal, en soms platen, die zijn gelast, gesoldeerd of vastgenageld aan de overlappende voeg.

Hardsoldeermethode waarbij alle onderdelen, inclusief juist aangebracht(e) soldeerlegering en vloeimiddel, in een oven op soldeertemperatuur worden gebracht.

Een emailprocédé dat vergelijkbaar is met de cloisonné-techniek, behalve dat de smalle metalen draden of stroken aan elkaar vast zijn gesoldeerd in plaats van aan een metalen ondergrond. De term wordt doorgaans gebruikt in verband met sieraden en metalen voorwerpen, maar kan ook betrekking hebben op porselein dat met behulp van deze techniek is versierd, zoals het porselein dat in de 19e eeuw in Limoges werd gemaakt.

Branders die bestaan uit metalen schijven met luchtgaten en één, twee of soms drie vertinde pithouders van 0,6 mm of minder in diameter, die rechtop zijn gesoldeerd en die in de zijkant een gat voor de pit hebben. De pithouders lopen verder door onder de schijf, het brandstofreservoir in, dan erboven.