Staande klokken, aangedreven door een slinger, met een kast van 1,80 meter of hoger, die halverwege de 17e eeuw werden ontwikkeld in Engeland.

Wordt gebruikt voor kleinere versies van staande klokken, meestal 60 cm tot 1,5 meter hoog, met een koperen mechaniek voor acht dagen en een slinger; ze kwamen veel voor in de Verenigde Staten aan het begin van de 18e eeuw.

Zeer nauwkeurige klokken met een aperiodisch echappement en een slinger met temperatuurscompensatie, die worden gebruikt voor afstellen van andere klokken; meestal in de vorm van staande klokken.