Steunen met drie poten die worden gebruikt om de camera stabiel te te laten staan terwijl deze toch kan worden gekanteld, gedraaid, hoger of lager gezet.

Grote camera's die een matglas hebben voor de afbeelding om te kunnen zoeken of scherp te stellen.

Houders voor bieskaarsen, die scheef moeten staan om goed te kunnen branden. Ze bestaan meestal uit een rechtopstaande nijptang van smeedijzer, waarvan de bek door een veer wordt dichtgehouden of door een gebogen arm met tegenwicht van een metalen bol, een decoratief element of een kaarshouder. Het onderstuk kan bestaan uit een ijzeren statief of een houtblok, dat vaak decoratief is gedraaid.

Soort documentaire die veel dezelfde kenmerken vertoont als cinéma vérité, echter zonder de soepele en spontane camerabewegingen die meestal worden toegeschreven die met die stroming worden geassocieerd. Bij direct cinema valt de aanwezigheid van de camera nauwelijks op, met vaak lange shots vanaf een vast statief.

Draagbare standaarden met een zeer klein blad waarop een kaars of lamp kan staan. Ze hebben meestal een rond of gevormd blad dat op een middenpilaar steunt met een statief als onderstel.

Vouwcamera's van middelgroot of groot formaat die gewoonlijk dezelfde kenmerken hebben als een statiefcamera, zoals verschuifbare en verdraaibare staanders en een houder voor groothoeklenzen. Dit soort camera's wordt zo genoemd omdat de eerste modellen (circa 1910) bedoeld waren voor persfotografen, die een stevig apparaat nodig hadden met een groot negatief dat in de hand kon worden gehouden. Veel perscamera's zijn voorzien van spleetsluiters en draadframekijkers. Men kon er relatief snel foto's mee maken. Deze kenmerken en de stevige constructie waren een voordeel ten opzichte van statiefcamera's. Perscamera's werden tussen ongeveer 1910 en 1960 gebruikt. Daarna werden 35mm-camera's de norm in de persfotografie.