De weergave van natuurlijke verschijningsvormen, geluiden en bewegingen, zoals vormen, gesproken taal en gebaren, die meer overeen komen met artistieke idealen of conventies dan met de waarneming van individuele voorbeelden van deze vormen.

Verwijst naar de stijl en periode in de christelijke kunst die zich ontwikkelde in het oostelijke Middellandse-Zeegebied tijdens het Byzantijnse Rijk (330-1453), zich verspreidde over een groot deel van de christelijke wereld en in Oost-Europa bleef voortbestaan tot in de 16de eeuw. De stijl kenmerkt zich door de keizerlijke en religieuze onderwerpskeuze, en door een verwijdering van de Griekse naturalistische vormen ten gunste van een ritualistische stilering, bedoeld om spiritualiteit te suggereren.Gebruik ‘vroegchristelijk’ voor de stijl en periode in de christelijke wereld van Italië en het westelijke Middellandse-Zeegebied van de 3de tot het midden van de 9de eeuw.

Schriften die zijn ontwikkeld bij het schrijven en overschrijven van documenten, en die vaak neigen tot cursivering en informaliteit. Soms worden ze gekenmerkt door speciale stilering of versiering.

Een doorlopend element dat bestaat uit een golvende stilering van een wolk, veel gebruikt in Chinese kunst en in oosterse tapijten.