Speelfilms die zijn gemaakt zonder een fotografisch of magnetisch geluidsspoor dat op de film zelf wordt gedragen.

Beschrijft speelfilms met een beeldbreedte van 16 millimeter. Bij stomme films zijn de beelden aan beide zijden geperforeerd; bij gesproken films slechts aan één zijde, aangezien de andere zijde als geluidsspoor fungeert. De 16-millimeterfilm kwam in 1923 op de markt voor amateurgebruik en ontwikkelde zich tot een standaardmedium voor thuisfilmmakers en voor cineasten die hun werk niet voor algemene vertoning in bioscopen wilden produceren. Filmmateriaal van dit formaat wordt doorgaans gebruikt voor onafhankelijke films, documentaires en educatieve films.

Vroeg filmgenre, dat werd beoefend vóór 1910. Het bestond uit stomme films van zeer korte lengte die mensen en gebeurtenissen uit het dagelijks leven lieten zien, gewoonlijk in authentieke vorm maar soms gemanipuleerd.

Vroege stomme films, gemaakt vóór 1910, gewoonlijk van zeer korte lengte, die mensen en gebeurtenissen uit het dagelijks leven lieten zien. Meestal werden ze direct naar het leven opgenomen maar soms ook gemanipuleerd.

Visueel effect dat zich voordoet als een film met minder dan 24 frames per seconde wordt opgenomen, zodat de actie bij projectie van de film op normale snelheid versneld lijkt. De meeste stomme films werden opgenomen met ongeveer 16 frames per seconde, zodat bij de vertoning de beweging er sneller uitziet, en met dit soort schokkerige beweging worden deze films soms geassocieerd. Fast motion was een favoriete techniek van regisseur Mack Sennet, die het gebruikte in stomme komedies en is sindsdien ook gebruikt in modernere films, zoals 'Tom Jones' van Tony Richardson (1963).