Tak van de rechtswetenschap die zich bezighoudt met misdaden.

Algemene term voor instellingen die faciliteiten beheren voor de opsluiting van mensen die zijn beschuldigd van of veroordeeld wegens het overtreden van de wet en waarin eventueel wordt geprobeerd om de daders op de een of andere manier te heropvoeden of te rehabiliteren.

Bedrijven die worden gevormd door een of meerdere advocaten voor het uitvoeren van juridische werkzaamheden, wat inhoudt dat ze adviseren en als vertegenwoordiger optreden bij burgerlijke rechtszaken of strafrechtelijke zaken, zakelijke transacties en andere zaken waarvoor juridisch advies nodig is.

Documenten die ergens toestemming voor geven. Ze worden vooral gebruikt in het burger- en het strafrecht voor het aanhouden van personen of het oproepen van getuigen.

De wetenschappelijke bestudering van misdadigers, van misdaad als een sociaal verschijnsel en van het strafrechtelijk systeem.

De studie en toepassing van medische kennis op vraagstukken uit het burgerlijk- en strafrecht, met name in rechtszaken.

Amerikaanse advocaten die zijn aangesteld of gekozen door een stad of provincie om tijdens een strafrechtelijke zaak op te treden als een voltijds, officiële verdediger van burgers die zelf de kosten niet kunnen dragen; de kosten zijn dan voor de staat.

Gebouwen met daarin instellingen voor opsluiting en verbetering, waarin met hard werk en strenge discipline wordt geprobeerd te ingezetenen te verbeteren. Vooral gebruikt voor dergelijke gebouwen vanaf de 16e eeuw in Europa en koloniaal Amerika. Gebruik 'strafrechtelijke instellingen (gebouwen)' om in het algemeen te verwijzen naar verbeteringsgestichten.

Bepaalde soorten instellingen voor opsluiting en heropvoeding met behulp van dwangarbeid en een strenge discipline. Deze term gebruikt men met name voor dergelijke instellingen die vanaf de zestiende eeuw werden geopend in Europa en koloniaal Amerika. Gebruik 'strafrechtelijke instellingen (instellingen)' als algemene term.