Definitie van structuralisme: Theorie of methode die van toepassing is op vele gebieden waarin de onderlinge verhoudingen tussen de samenstellende elementen (zoals in een literair werk, een handeling of een benadering) als belangrijker wordt beschouwd dan de losse delen; wordt soms op alle menselijke handelingen en de producten daarvan toegepast, in zoverre dat zelfs gedachten als geconstrueerd en onnatuurlijk worden beschouwd.