De studie van talen anders dan de moedertaal van de studenten, met de bedoeling om een bepaalde mate van vaardigheid in het gebruik van deze talen te verwerven.

Tak van de linguïstiek waarbij de aandacht vooral uitgaat naar de toepassing van taalkundige theorieën, methoden, en bevindingen op praktische taalproblemen zoals taalonderwijs, lexicografie, vertalen, stilistiek en logopedie.