Tempera waarbij het hele ei wordt gebruikt, met toegevoegde oliën of harsen; heeft de eigenschappen van zowel eitempera als olieverf.

Tempera waarbij ei het bindmiddel is, van oudsher alleen het eigeel maar in sommige gevallen ook het eiwit.

Verwijst naar het bakken van keramiek bij een relatief hoge temperatuur, zoals bij porselein dat wordt gebakken bij een temperatuur van maximaal 1280 graden Celsius.

Verwijst naar het bakken van keramiek bij een relatief lage temperatuur, zoals bij aardewerk dat wordt gebakken bij een temperatuur van 900 tot 1200 graden Celsius.

Schildersmateriaal bestaande uit gemalen pigmenten in een emulsiedrager waarvan het olieachtige bestanddeel lijnolie of standolie is, of meestal een mengsel van standolie en damarvernis; geëmulgeerd met een Arabische gomoplossing en glycerine.

Tempera waarvan het oplosmiddel wordt gevormd door een water-in-olie emulsie in plaats van de meer gangbare olie-in-water emulsie.

Verf bestaand uit een emulsie van vettige en waterige bestanddelen. De standaardemulsie bestaat gewoonlijk uit eigeel en water; er worden ook varianten gebruikt met een heel ei, lijnzaadolie, caseïnelijm, gom of was.

De mate van warmte zoals deze wordt gemeten op een relatieve schaalverdeling.

Brandverklikkers die hitte waarnemen zodra die voldoende is om de aanwezigheid van open vuur aan te geven.

Apparaten die onder andere bestaan uit een differentiële thermometer, gebruikt om de variaties van de omstandigheden in de lucht te berekenen, met name van de kracht van het zonlicht en de temperatuursveranderingen die daar het gevolg van zijn. Uitgevonden door Sir John Leslie.

Thermometers waarvan het warmtegevoelige element zich op een afstand bevindt van het element dat de temperatuur aangeeft.

Een term die in de glashandel wordt gebruikt voor een soort kunstglas, dat voor het eerst werd gefabriceerd door de New England Glass Co. in 1886. Wordt gekenmerkt door een glanzend vlekkenpatroon, verkregen door eerst het object te bedekken met een metalen kleurstof en het daarna te besprenkelen met een vervliegende vloeistof. De afwerking wordt gefixeerd door te bakken op een lage temperatuur.

De alcoholmeter van Gay-Lussac is een hydrometer die is uitgevonden door de Franse natuur- en scheikundige Louis Gay-Lussac. Dit instrument wordt in België en Frankrijk gebruikt voor de wettelijke bepaling van het alcoholgehalte in graden Gay-Lussac. Dit is nodig voor het bepaling van de hoogte van de accijnsheffing. Eén graad Gay-Lussac komt overeen met één volumeprocent ethanol in een vermenging van ethanol en water bij een exacte temperatuur van 15°C.

Natuurlijk voorkomende zwarte, vaste bitumen die oplosbaar zijn in koolstofdisulfide en die gaan smelten bij temperaturen boven de 110 graden Celsius.

Luchtdichte kamers die kunnen worden gevuld met stoom onder druk of zijn omringd door een andere kamer die zorgt voor de stoom en worden gebruikt om te steriliseren, koken of voor andere doeleinden die vochtige of droge temperaturen boven 212 graden Fahrenheit vereisen zonder te koken.

Meteorologische instrumenten die automatisch de temperatuur en druk vastleggen.

Instrumenten die automatisch atmosferische druk, temperatuur en vochtigheid vastleggen in een grafiek.

Oceanografische instrumenten die de temperatuur meten en vastleggen op verschillende dieptes in de oceaan; ze worden vaak gebruikt door schepen onderweg.

Verwijst naar de aardewerkstijl die wordt aangetroffen in het zuiden van Mesopotamië en in het zuidwesten van Perzië gedurende het vijfde millennium v. Chr. De stijl kenmerkt zich door op hoge temperatuur gebrand aardewerk, vaalgeel gepolijst en versierd met zwart geschilderde afbeeldingen. Het aardewerk komt in verschillende vormen voor, waaronder grote gekielde en bolronde schalen.

Dun, gehamerd bladmetaal gebruikt als verguldsel om een zilverachtig effect te creëren. Bladpalladium wordt vaak gebruikt als vervanging van bladzilver, aangezien palladium een edelmetaal is dat deel uitmaakt van de platinagroep van elementen, en bij normale temperaturen ongevoelig is voor metaalaanslag. Bladpalladium is iets doffer van tint dan bladzilver.

Keramiekglazuur, al of niet doorzichtig, dat wordt aangebracht op een eerder geglazuurd en gebakken oppervlak en dat bij een lagere temperatuur wordt gebakken dan de oorspronkelijke glazuurlaag.

Een synthetisch geproduceerd azuurblauw pigment dat wordt gemaakt van koperhydroxide en kopercarbonaat, als vervanger van natuurlijk azuriet. Het heeft deeltjes die ronder en regelmatiger van grootte zijn dan natuurlijk azuriet. Bremer blauw werd waarschijnlijk voor het eerst geproduceerd in de 18e eeuw en werd in de 19e eeuw gebruikt voor zowel het schilderen met tempera als voor op olie gebaseerde verf voor het interieur van huizen.

Een glazuur met een lage baktemperatuur dat meestal zinkoxide bevat.

Fenomeen waarbij de oppervlakte en de onderste lagen van de dampkring van een planeet blijvend een relatief hoge temperatuur hebben, omdat de dampkring meer zichtbare straling van de zon doorlaat dan infrarode straling van de planeet. Het wordt zo genoemd omdat de dampkring van de aarde enigszins is te vergelijken met het glas van een broeikas, dat licht binnenlaat maar geen warmte laat ontsnappen. De term wordt vaak gebruikt om specifiek te verwijzen naar de toegenomen omvang van dit effect in de moderne tijd, in samenhang met de opwarming van de aarde: gassen die vrijkomen na de verbranding van fossiele brandstoffen en andere bronnen - zoals waterdamp, koolstofdioxide, methaan en chloorfluorkoolstofverbindingen - absorberen infrarode straling, waardoor de vrijgekomen energie de aarde niet kan verlaten. Dit leidt tot een verhoging van de gemiddelde oppervlaktetemperatuur op aarde.

Verwijst naar een Hellenistische aardewerkstijl genoemd naar de stad Canosa in Apulië (Italië). De stijl kenmerkt zich door weelderige decoraties en combineert plastische ornamenten met geschilderde decoraties in een techniek waarbij een witte slip het oppervlakte bedekt en de ontwerpen zijn aangebracht in temperakleuren.

Verwijst in het algemeen naar artikelen van keramiek, dat wil zeggen van een hard, breekbaar, hittebestendig en corrosiebestendig materiaal zoals klei, dat eerst wordt gevormd en vervolgens bij hoge temperatuur wordt gebakken.

Doorschijnende bovenste glazuurlaag die bij zeer lage temperaturen wordt gebakken.

Element met symbool Cl en atoomnummer 17, bij normale temperaturen een geelgroen gas dat toxisch is en de ogen en het ademhalingssysteem aantast. Bij -34 graden Celsius wordt chloor vloeibaar. De stof komt veel voor in natuurlijke verbindingen, bijvoorbeeld in keukenzout. Vrije chloor wordt gebruikt voor sterilisatiedoeleinden, bijvoorbeeld van water.

Thermometers die worden gebruikt om de gemiddelde temperatuur aan te geven en die gedeeltelijk bestaan uit een tijdmechanisme waarvan de snelheid een functie is van de temperatuur.

Thermometers voor het meten van lage temperaturen.

De temperatuur waarop de lucht wordt verzadigd zodra het afkoelt zonder de toevoeging van vocht of enige verandering in druk; verdere afkoeling leidt tot condensatie.

Interne verbrandingsmotoren waarin een in lucht ingespoten olienevel, samengedrukt tot een temperatuur van ongeveer 538 graden Celsius, ontbrandt bij een vrijwel constante druk.

Een methode om te kijken hoe een materiaal zich gedraagt als de thermische omstandigheden zich wijzigen. Door een monster van het materiaal te verwarmen of af te koelen en de temperatuur ervan te vergelijken met die van inert referentiemateriaal onder vergelijkbare omstandigheden, kunnen de temperatuursveranderingen, de richting en omvang ervan worden geobserveerd.

In keramiek het barsten dat zich voordoet tijdens het bakken of koelen als gevolg van de temperatuursveranderingen; kan voorkomen in biscuit of geglazuurd aardewerk.

De toename van een materiaal of een lichaam in lengte of volume, die wordt veroorzaakt door, bijvoorbeeld, temperatuursverandering of bevochtiging.

Ovens waarin door middel van elektriciteit zeer hoge temperaturen worden geproduceerd, vooral gebruikt voor het smeden van legeringen en vuurvaste materialen.

De temperatuur waarop een eutectische legering of samenstelling smelt of stolt.

Een bepaalde plasticsoort die wordt gekenmerkt door bestendigheid tegen agressieve omgevingen, waaronder extreme weersomstandigheden en temperaturen van bijna 0 tot 260 graden Celsius.

Apparaten voor het meten van de fysiologische effecten van afkoeling, door de resultaten te vergelijken met de effecten op een koperen bol die op een constante temperatuur wordt gehouden die gelijk is aan de interne lichaamstemperatuur van mensen.

Verwijst naar een stof in gasvormige toestand. De gasvormige toestand is de toestand die zich onderscheidt van de vloeibare en vaste toestand door een zeer lage dichtheid en viscositeit, relatief hoge uitzetting en inkrimping bij wijzigingen in druk en temperatuur, de mogelijkheid om zich snel te verspreiden en de spontane tendens om zich evenwichtig te verdelen over elke willekeurige houder.

Verwijst naar het proces waarbij klei of een ander materiaal door hitte op een open vuur of in een speciale vuurkuil wordt geprepareerd, behandeld of omgevormd. Wordt gekenmerkt door de vrije circulatie van zuurstof - waardoor het ijzer en andere onderdelen van het materiaal oxideren - en de relatief lage temperatuur. Het verschil met bakken in een oven is dat dit laatste een hogere temperatuur mogelijk maakt en dat de bakruimte kan worden afgesloten voor zuurstof.

Het samentrekken of het verminderen van de omvang, voornamelijk als gevolg van temperatuursveranderingen of vocht.

Te gebruiken voor met hars geïmpregneerde materialen zoals papier of stof, die zijn vervaardigd onder hoge temperaturen en druk. Te onderscheiden van 'gelamineerde kunststof' die bestaat uit een dun vel van op elkaar gelegde lagen plastic, gehecht of geïmpregneerd met hars en onder verhitting samengeperst.

Te gebruiken voor een dun vel bestaande uit lagen plastic die bovenop elkaar zijn gelegd; de lagen worden met hars gehecht of geïmpregneerd en onder verhitting samengeperst. Te onderscheiden van 'plastic laminaat' dat wordt gebruikt voor met hars geïmpregneerde materialen zoals papier of stof die bij hoge temperaturen en hoge druk worden gemaakt.

Wordt gebruikt voor het procédé waarbij twee stukken metaal aan elkaar worden bevestigd door de te verbinden oppervlakken te ontharden en te smelten door middel van warmte, met of zonder toegevoegd lasmetaal en met of zonder gebruik van druk. Als bij het verbinden van metaal soldeer moet worden toegevoegd, maar de te verbinden oppervlakken niet noodzakelijkerwijs week hoeven te worden gemaakt of gesmolten hoeven te worden, dan kan men de term 'solderen' gebruiken wanneer de verhittingstemperatuur onder de 750 graden Celsius ligt.

Meestal alleen verwijzend naar weer, seizoen of klimaat en een aanduiding voor een aanhoudend gemiddeld warmteniveau: niet te warm en niet te koud; van milde en gelijkmatige temperatuur.

Het klimaat dat wordt gekenmerkt door variabele, gematigde temperaturen die tussen de pool en tropische klimaten liggen.

Te gebruiken voor elke combinatie van diverse materialen met de verwante technieken voor het maken van één enkel kunstwerk. Wordt in de drukkunst gebruikt wanneer meer dan één techniek wordt gebruikt voor één druk, zoals etsen en graveerwerk. Gebruik 'gemengde techniek' voor de verftechniek van het aanbrengen van olieverfvernis op tempera of temperavernis op olieverf. Gebruik ' multimedia werken' voor 20e eeuwse werken die heel verschillende kunstvormen gebruiken, zoals beeldhouwkunst en muziek. Gebruik 'intermedia' voor het begrip dat bepaalde 20ste eeuwse werken bekende kunstvormen combineren om een nieuw type in te luiden.

Wordt gebruikt voor het aanbrengen van olieverfglazuur op een laag temperaverf of voor temperaverfglazuur op een laag olieverf. Gebruik 'gemengde media' voor andere combinaties van materialen en technieken.

Een samengesteld materiaal, bestaande uit keramische deeltjes of korreltjes die zijn gebonden met metaal. Dit materiaal wordt gebruikt bij toepassingen waarvoor zeer sterk materiaal is vereist dat bestendig is tegen zeer hoge temperaturen.

Wordt gebruikt voor het procédé waarbij twee stukken metaal aan elkaar worden bevestigd door er soldeer tussen te voegen en hitte te gebruiken, en waarbij de te verbinden oppervlakken soms, maar niet noodzakelijkerwijs, worden onthard of verhit. Deze toepassing vindt meestal plaats bij een temperatuur tussen 183 en 310 graden Celsius, met een maximum van 750 graden Celsius. Gebruik 'hardsolderen' voor hetzelfde procédé waarbij de temperatuur tussen de 750 en 900 graden Celsius ligt. Gebruik 'lassen' voor het procédé waarbij twee stukken metaal worden verbonden en waarbij het nodig is de oppervlakken te ontharden of te smelten en waarbij lasmetaal wel of niet gebruikt kan worden.

Procedé waarbij metaal, glas of een ander materiaal wordt verhit tot een temperatuur onder het transformatiepunt, en vervolgens gereguleerd wordt afgekoeld om zo de hardheid, sterkte of buigzaamheid ervan te veranderen.

Een amorfe, anorganische substantie die wordt gemaakt door silica (siliciumdioxide) te fuseren met een basisoxide, meestal transparant maar vaak ook doorschijnend of ondoorschijnend. Kenmerkende eigenschappen zijn de hardheid en stijfheid bij normale temperaturen, de plastische eigenschappen bij verhoogde temperaturen en de weersbestendigheid en bestendigheid tegen de meeste chemische stoffen, behalve waterstoffluoride. Het wordt gebruikt voor zowel gebruiksdoeleinden als decoratieve doeleinden, en kan worden gemaakt in diverse vormen, gekleurd en gedecoreerd. Glas is ontstaan als glazuur in Mesopotamië in ongeveer 3500 v. Chr. De eerste voorwerpen die geheel van glas zijn vervaardigd, dateren van ongeveer 2500 v. Chr.

Ovens met hoge temperaturen die worden gebruikt voor het bakken en glazuren van porselein of geëmailleerd aardewerk dat wordt gedecoreerd met kleuren waarvoor hoge temperaturen nodig zijn. De temperatuur varieert van ongeveer 1100 tot 1450 graden Celsius.

Verwijst naar een porseleinsoort die is gemaakt van witte porseleinaarde, of 'kaolien' en 'petuntse', een natuurlijk smeltbaar veldspaathoudend gesteente. Het wordt 'hardgebakken' op een relatief hoge temperatuur van ongeveer 1450 graden Celsius. Het werd voor het eerst gemaakt in China en na 1700 in Europa geproduceerd.

Een baksteen die is gebakken op een hoge temperatuur, waardoor een grote samendrukkende kracht, met als resultaat een grote duurzaamheid en een lage absorptie.

Wordt gebruikt voor het procédé waarbij twee stukken metaal aan elkaar worden bevestigd door er een lasmetaal als hard soldeer tussen te voegen en hitte aan te wenden, bij temperaturen tussen de 750 en 900 graden Celsius; soms, maar niet noodzakelijkerwijs, worden de te verbinden oppervlakken week gemaakt of gesmolten. Gebruik 'solderen' voor hetzelfde procédé, wanneer de temperatuur onder de 750 graden Celsius ligt. Gebruik 'lassen' voor het procédé waarbij twee stukken metaal worden verbonden en waarbij het nodig is de oppervlakken te ontharden of te smelten en waarbij lasmetaal wel of niet gebruikt kan worden.

Soldeerlegering die gaat smelten bij hogere temperaturen; typisch is het koper met zilver, waarbij voor het smelten temperaturen nodig zijn tussen de 750 en 900 graden Celsius.

Met of gekenmerkt door een hoge temperatuur of een gevoel van warmte.

Een soort portlandcement dat vaak wordt gebruikt bij temperaturen onder het vriespunt, omdat het sneller volledig verhardt dan andere soorten portlandcement.

Beton dat niet uiteenvalt wanneer het wordt blootgesteld aan constante of cyclische verhitting bij een temperatuur die lager is dan nodig om een keramische verbinding te maken.

In het algemeen afbeeldingen waarop een heilige entiteit is geportretteerd; de afbeelding zelf wordt als heilig beschouwd. In een meer specifieke betekenis heeft de term doorgaans vooral betrekking op christelijke afbeeldingen, gemaakt vanaf de 6de eeuw binnen de context van de oosters-orthodoxe kerken, aan de hand van voorgeschreven regels voor onderwerp (Christus, Maria, heiligen en hoogfeesten) en compositie, die dienden voor godsdienstige handelingen thuis of in de kerk. Meestal zijn iconen in tempera op paneel geschilderd, maar ook andere tweedimensionale media, waaronder fresco's of reliëfs, zijn mogelijk. Christenen die iconen vereren, maken onderscheid tussen aanbidding en verering, hoewel er in de praktijk geen duidelijk onderscheid is. Gebruik 'afgodsbeeld' of 'cultusbeeld' voor een niet-christelijk beeld dat heilig is of een godheid belichaamt.

Verwijst naar schilderingen en andere decoraties die zijn toegepast op boeken, rollen, of andere soorten documenten met als doel de tekst te illustreren of te versieren. Dit manifesteert zich in een van de volgende drie vormen: miniaturen, dit zijn kleine afbeeldingen die vaak apart staan van de tekst en omvatten een op zichzelf staand onderwerp; versierde beginletters, die zelf mogelijk een kleine scène bevatten; en in gedecoreerde randen, die ook mogelijk taferelen bevatten. Verluchtigingen zijn in het algemeen gemaakt met verf, inkt, en edele metalen op perkament, papier of zijde. Onder de oudste bewaard gebleven verluchte stukken bevinden zich de papyrus rollen van het oude Egyptische Dodenboek. Andere vroege voorbeelden zijn bewaard gebleven uit het klassieke Griekenland en Rome, alsook in de Azteekse picturale kaarten en in de handschriften van de Maya en de Chinezen. De kunstvorm kwam tot bloei in Bijbelse teksten en andere heilige boeken uit het middeleeuwse Europa, alwaar men meestal eitempera op perkament gebruikte. Ook werden verluchtingen toegepast in 19e eeuwse Indiase en islamitische miniaturen. Voor afbeeldingen die geen geschilderde miniaturen zijn,of die machinaal gedrukt zijn in boeken of reclame, gebruik dan "illustraties."

Een hard, wit, zeer sterk en snel uithardend cement dat sterk kan glanzen; het wordt gemaakt door gips bij hoge temperaturen te verhitten, het tot poeder te vermalen en er vervolgens aluin aan toe te voegen om het uitharden te versnellen. Het wordt vaak gebruikt voor oppervlaktes die veel te verduren krijgen en erg vochtig zijn.

Verwijst naar verschillende harde, broze, hitte- en corrosiebestendige materialen die worden vervaardigd door een niet-metalen mineraal, zoals klei, te vormen en vervolgens op een hoge temperatuur te bakken.

Apparaten die binnenshuis de temperatuur, vochtigheid en soms de zuiverheid van de lucht controleren.

Het hebben van of het worden gekenmerkt door een tamelijk lage temperatuur, maar niet zo laag als omschreven bij 'kou'.

Een methode voor de opslag van voedsel en andere bederfelijke waar, zoals filmrollen, op een lage temperatuur om achteruitgang te voorkomen.

Ruimten die op een lage temperatuur worden gehouden voor de opslag van bederflijke waren.

Kasten of ruimten die op een lage temperatuur worden gehouden door middel van ijs of mechanisch apparatuur om de inhoud, voornamelijk voedsel en dranken, goed te houden.

Systemen waarbij een koelmiddel wordt samengeperst, gecondenseerd en uitgezet als middel om warmte te verwijderen uit een koudereservoir; de warmte wordt elders met een hogere temperatuur afgestoten.

Gesloten goederenwagons die zijn uitgerust met apparaten om beperkt houdbare producten onderweg koel te houden; kunnen soms ook verwarmingsapparatuur bevatten ter bescherming tegen temperaturen onder nul.

Kleine thermometers die worden gebruikt om de lichaamstemperatuur van een menselijk lichaam nauwkeurig te meten.

Een legering van koper en beryllium die meestal niet meer dan 3% beryllium bevat. De legering heeft een kristallijne structuur die op brons lijkt en is onovertroffen in het vermogen moeheid, slijtage, en corrosie te weerstaan en wat betreft de elektrische geleiding bij hoge temperaturen.

Kopercarbonaatpigment dat groen van kleur is in plaats van blauw, de tegenhanger van malachietpigment. Het heeft meestal deeltjes van vergelijkbare grootte met afgeronde hoeken, met een blekere kleur dan natuurlijk malachietpigment. Natuurlijk malachiet werd voor de 16e eeuw en later soms gebruikt voor met tempera gemaakte schilderijen, terwijl kopergroen werd gebruikt voor zowel lijmverf als voor op olie gebaseerde verf voor het interieur van huizen in de 19e eeuw.

Te gebruiken voor de staat van lage temperatuur of om processen of situaties te beschrijven die plaats vinden onder omstandigheden van lage temperaturen.

Het op kamertemperatuur verbinden van metalen door middel van drukuitoefening.

Te gebruiken voor het zuivere metaalelement met het symbool Hg en het atoomnummer 80. Het is een glanzend zilverachtig metaal dat vloeibaar is bij normale temperaturen. Ook te gebruiken voor het metaal wanneer het wordt bewerkt en gevormd om, meestal in combinatie met andere stoffen, verscheidene voorwerpen en materialen te maken.

Een zeer fijnkorrelig, gefolieerd en ongelaagd metamorf gesteente dat meestal wordt geproduceerd door metamorfose van schalie onder relatief lage druk en temperatuur. Het komt in veel variaties voor, waaronder klei, hoornblende, mica en talkleisteen. Een gemeenschappelijke eigenschap is dat het gemakkelijk kan worden gesplitst in dunne lagen.

Monoxide van lood dat van nature voorkomt als rood kristal of wordt verkregen in oranje vlokken of poeder door processen die worden uitgevoerd bij temperaturen die boven het smeltpunt liggen; wordt vooral gebruikt als een droogmiddel in verf en vernis, als vloeimiddel bij aardewerk, en in de glasproductie.

Het behandelen van huiden of vellen met hersenweefsel met fosforhoudende bestanddelen die vetten oxideren tot aldehyden. Het proces wordt niet echt beschouwd als looien omdat het resultaat omkeerbaar is en de krimptemperatuur van het resulterende materiaal niet boven het oorspronkelijke materiaal ligt.

Stromen lucht met een hoge snelheid en gecontroleerde temperatuur, die over de hele lengte van een opening naar beneden gericht zijn om warmte-overdracht te voorkomen. Op deze manier is het mogelijk een ruimte met een open toegang te klimatiseren.

Bouwsysteem voor het verlagen van de luchttemperatuur, voor comfort, procesbeheersing of het bewaren van voedsel.

Bouwsystemen waarbij lucht wordt behandeld om de temperatuur, vochtigheidsgraad, zuiverheid of verdeling te regelen.

Een vloeistof die bestaat uit moleculen van waterstof en zuurstof in een verhouding van 2 tot 1. In pure vorm is het kleur-, smaak- en reukloos. Het kan in gasvormige, vloeibare en vaste staat voorkomen. Op kamertemperatuur is het een vloeistof. Het is de vloeistof waaruit zeeën, meren en rivieren bestaan en die valt in de vorm van regen. Water is een van de meest overvloedige en essentiële verbindingen. Zonder water kan geen leven bestaan en het komt voor in vrijwel elk proces dat zich in de planten- en dierenwereld voltrekt. Een van de belangrijkste eigenschappen is de mogelijkheid om andere stoffen op te lossen. De veelzijdigheid van water als oplosmiddel is van essentieel belang voor levende organismen. De term 'water' wordt meestal gebruikt om te verwijzen naar de vloeibare vorm van deze verbinding. Gebruik 'ijs' en 'waterdamp' voor respectievelijk de vaste vorm en de gasvorm.

Verwijst naar de stijl van het aardewerk afkomstig uit het noorden van Mesopotamië tijdens het eind van het derde millennium v. Chr. Genoemd naar het metaalachtige geluid dat klinkt als scherven tegen elkaar worden geslagen. De stijl kenmerkt zich door grijs-zwarte, op een hoge temperatuur gebakken dichte, harde vazen die soms zijn versierd met gepolijste spiralen of geschilderde horizontale banen.

Gesteenten die worden gevormd door veranderingen in reeds bestaande gesteenten als gevolg van gewijzigde omgevingsfactoren, zoals variaties in temperatuur, druk en mechanische belasting, en de toevoeging of onttrekking van chemische bestanddelen. De reeds bestaande gesteenten kunnen stollinggesteenten, afzettingsgesteenten of andere metamorfe gesteenten zijn.

Instrumenten die zijn ontworpen om automatisch verschillende meteorologische elementen te meten en vast te leggen, bijvoorbeeld luchtdruk, temperatuur en vochtigheid.

Handelsmerk voor een soort commercieel geproduceerd plastic laminaat dat wordt gemaakt door lagen stof of papier bij hoge temperaturen en onder druk te hechten met hars; wordt vervaardigd in de vorm van platen, staven en buizen of andere vormen.

Ovens met een afsluitbare binnenkamer waarin voorwerpen worden beschermd tegen directe blootstelling aan vuur; ovens die worden gebruikt om bij lage temperatuur, meestal tussen 700 en 900 graden Celsius, gekleurde glazuurlagen op voorwerpen aan te brengen.

Elektriciteitscentrales die elektriciteit produceren door gebruik te maken van het temperatuurverschil tussen oppervlaktewater dat wordt verwarmd door de zon en koud water uit de diepte dat naar de oppervlakte wordt gepompt.

De laagste temperatuur waarbij dampen van een vluchtige vloeistof ogenblikkelijk zullen ontbranden wanneer er een vlammetje bij wordt gehouden.

De geleidelijke stijging in de loop der tijd van de gemiddelde temperatuur in de onderste lagen van de dampkring van de aarde.

Een craquelé-patroon in schilderijen dat dikwijls ook in de grondverf trekt, en ontstaat nadat alle lagen zijn opgedroogd als gevolg van nauwelijks merkbare bewegingen in de ondergrond, door bijvoorbeeld temperatuurveranderingen of vocht.

Hardsoldeermethode waarbij alle onderdelen, inclusief juist aangebracht(e) soldeerlegering en vloeimiddel, in een oven op soldeertemperatuur worden gebracht.

Aanduiding voor brugachtige voetgangerspaden of netwerken daarvan over straten, meestal overdekt en met geregelde temperatuur, gangen op de eerste verdieping binnen gebouwen en verscheidene activiteitscentra die detailhandels- en servicefirma's met elkaar verbinden, meestal in stadscentra. Voor de afzonderlijke brugachtige structuren over straten wordt 'luchtbruggen' gebruikt.

Thermometers waarvan het waarnemingselement een elektrisch weerstandje is waarvan de weerstand een nauwkeurig bekende functie is van de temperatuur.

Een superpolymeer die bij temperaturen boven de 200 graden Celsius voor lange tijd de oorspronkelijke mechanische en chemische toestand aanhoudt; het is zeer sterk en elastisch en is uitstekende bestand tegen oplosmiddelen, olie en corrosieve omstandigheden.

Een taaie, lichte, stijve kunststof die wordt vervaardigd door de polymerisering van zeer zuiver propyleengas met een metaalorganische katalysator bij een relatief lage druk en temperatuur.

Het klimaat dat wordt gekenmerkt door de geringe hoeveelheid neerslag gedurende het hele jaar en de constante lage temperaturen, met korte, koele zomers.

In het algemeen een ondoorzichtig, glasachtig deklaagje dat op hoge temperatuur wordt ingebrand en wordt toegepast op metaal.

In algemene zin, alle vormen van aardewerk die zijn vervaardigd uit keramiek, een verzamelnaam voor diverse harde, broze, hitte- en corrosiebestendige materialen die ontstaan door het vormen en vervolgens bakken bij een hoge temperatuur van een niet-metallisch mineraal, bijvoorbeeld klei. In het specialistisch taalgebruik wordt porselein meestal niet tot keramiek gerekend; porselein is een type keramiekaardewerk dat is gemaakt van vuurvaste witte klei oftewel 'kaolien', en een veldspaathoudend gesteente, welke tijdens het bakken een reactie ondergaan waarbij de klei de vorm van het object vasthoudt en het gesteente versmelt tot natuurlijk glas.

Keramiek van poreus materiaal dat is gebakken bij een temperatuur lager dan 1200 graden Celsius. Is niet verglast en moet worden geglazuurd om het waterdicht te maken.

Siliciumhoudend of silicium- en aluminiumhoudend materiaal dat zelf weinig of geen cementerende waarde bezit, maar dat in fijnverdeelde vorm en bij aanwezigheid van vocht bij normale temperaturen chemisch zal reageren met calciumhydroxide, waardoor er verbindingen ontstaan met cementerende eigenschappen.

Kamers of kasten, gewoonlijk koel van temperatuur, waar men wijn of andere alcoholische dranken opslaat, en ook levensmiddelen zoals boter en kaas.

Instrumenten voor het meten van hoge temperaturen door de straling te meten die wordt uitgestraald door hete voorwerpen.

Wordt gebruikt voor instrumenten die de lucht in worden gedragen door vrij zwevende onbemande ballonnen, die zijn uitgerust met apparatuur voor het meten van temperatuur, druk en relatieve vochtigheid en die de gegevens automatisch kunnen verzenden per radio.

Pottenbakkersgoed bedekt met loodglazuur en gebakken met een heel lage temperatuur, waarbij de romp zacht en poreus blijft; oorspronkelijk in Japan ontwikkeld.

Zeer nauwkeurige klokken met een aperiodisch echappement en een slinger met temperatuurscompensatie, die worden gebruikt voor afstellen van andere klokken; meestal in de vorm van staande klokken.

De verhouding tussen het waterdampgehalte in de lucht en het waterdampgehalte dat aanwezig zou moeten zijn bij dezelfde temperatuur op het moment dat de vochtigheidstoestand in de atmosfeer maximaal zou zijn.

Verwijst naar relatief kleine paneelschilderingen met rooms-katholieke religieuze onderwerpen, gemaakt in Mexico, andere Latijns-Amerikaanse landen en de Spaanssprekende delen van de Verenigde Staten vanaf de Spaanse koloniale tijd tot nu. De onderwerpen kunnen heiligen zijn of wonderbaarlijke gebeurtenissen waarbij de opdrachtgevers van de schilderingen hulp krijgen door hemelse tussenkomst van de afgebeelde heilige personages. Ze zijn meestal geschilderd in heldere kleuren, gewoonlijk in olieverf of tempera, op panelen van grenenhout, zink, koper of vertind ijzer. De schilderingen maakten deel uit van huisaltaren of dienden als religieuze dank- of toewijdingsoffers.

Genus dat circa 100 soorten heesters en bomen omvat die voorkomen in de gematigde temperatuurzones van het noordelijk halfrond. De schors heeft een donkere kleur en is vaak voorzien van stekels, en de bladeren zijn donkergroen en ovaal. Veel soorten hebben een schors waaruit een gele kleurstof wordt gewonnen, terwijl de kleine zwarte vruchten als laxeermiddel worden gebruikt.

Een afzetting van kleine ijskristallen, die ontstaan wanneer waterdamp condenseert bij temperaturen onder het vriespunt.

Mineraal dat is samengesteld uit mangaancarbonaat (MnCO3) en voorkomt in de kleuren transparant tot ondoorzichtig roze tot dieprood. Het wordt gebruikt als siersteen en bron van mangaan. Het wordt samen met andere mangaanmineralen aangetroffen in hydrothermale aderen van ertsafzettingen met lage temperaturen, zoals de zilvermijnen in Roemenië, Duitsland en Groot-Brittannië. Het is ook te vinden in Zuid- en Noord-Amerika.

Vaak ongeglazuurd aardewerk dat van kleisoorten is gemaakt die in kleur variëren van geelbruin tot rood of zwart en die door het bakken een rode kleur krijgen; wordt meestal op een draaischijf gevormd en gebakken op een betrekkelijk lage temperatuur.

Verwijst naar de aardewerkstijl die ontstond doordat er grote hoeveelheden keramiek voor de export moesten worden geproduceerd tijdens de Ayutthaya-periode. De exportproducten bestonden onder andere uit grote schalen, kommen, vazen, olielampen, miniatuurolifanten, katrollen, loodgewichten en dakpannen. De keramiek van deze stijl kan worden verdeeld in vijf typen: celadon, op hoge temperatuur gebakken steengoed bedekt met een natuurlijk veldspaathoudend asglazuur, onderglazuur zwart, bruin en parelgrijs, bruin en wit. De kleuren van deze keramiek variëren van lichtgroen tot olijfgroen of blauwgroen, en van bruin tot licht-honingkleurig of gebroken wit. Aardewerk en keramiek in deze stijl was doorgaans eenvoudig en praktisch, maar sommige producten vertoonden gekamde of ingegrifte patronen onder het glazuur.

Toestand waarbij er een opvallende harige groei zichtbaar is op het oppervlak van organische materialen. Het bestaat uit een massa van mycelium (massa's van vegetatieve filamenten of hyfen) en vruchtlichamen van verschillende schimmels. De meest voorkomende soorten zijn van de geslachten Aspergillus (zwart, geel en oranje) en Penicillium (groen). Schimmels kunnen organische zuren afscheiden, zoals citroenzuur, oxaalzuur en gluconzuur, die het groeisubstraat kunnen beschadigen. Dit resulteert in verkleuring van geverfd textiel, papier en leer. Ze produceren ook gekleurde lichamen die materialen verkleuren. Schimmelgroei kan worden afgeremd door schimmeldodende middelen of tot een minimum worden beperkt door een schone omgeving met zonlicht, een droge circulatielucht en relatief lage temperaturen.

Kleine piramide- of kegelvormige objecten van vuurvast materiaal die bij een bepaalde temperatuur smelten. Men gebruikt ze in ovens zonder automatische temperatuurregeling.

Korrelvormig gehydrateerd silica dat wordt gebruikt als ontwateringsmiddel, vaak bij langdurige opslag van elektronica of optische instrumenten, bijvoorbeeld camera's. Afhankelijk van de omgevingstemperatuur kan silicagel vocht opnemen of afgeven. Feitelijk fungeert het niet als droogmiddel maar als vochtstabilisator.

Rubber gemaakt van silicone elastomeren en gekenmerkt door flexibiliteit, veerkracht en treksterkte bij een groot temperatuurbereik en bestendigheid tegen verwering en vele chemische producten.

Houders met een inhoud tussen de 50 en 100 liter voor het smelten, calcineren (door gloeiing oxideren) of filteren van een substantie bij hoge temperaturen; gemaakt van hittebestendig materiaal o.m. klei, grafiet, porselein, dat slechts smelt bij hoge temperaturen.

De temperatuur waarop een vaste stof vloeibaar begint te worden.

Verwijst naar de periode van de eerste verspreiding van de pottenbakkerij in Perzië, waarin het aardewerk wordt vermengd met plantaardig materiaal, en bij een lage temperatuur wordt gebakken.

Gereedschap met een pistoolhandgreep en een klein, elektrisch verhit onderdeel dat zeer snel op werktemperatuur komt. Wordt gebruikt om elektrische onderdelen te solderen.

De hoeveelheid calorieën die nodig is om 1 gram van een stof 1 graad Celsius in temperatuur te laten stijgen.

Verwijst naar een stijl van grijs steengoed dat vanaf de 5de tot de 10de eeuw werd vervaardigd. Het Sue-aardewerk komt oorspronkelijk uit het zuiden van het Koreaanse schiereiland, maar werd in de 5de en 6de eeuw ook in Japan geïntroduceerd, waar het 'hiwaibe doki' (uitverkoren doki) werd genoemd. Het bleef tot in de jaren 50 van de 20ste eeuw in productie. De stijl wordt gekenmerkt door spiraalvormig opgebouwde houders die werden gebakken bij een temperatuur boven de 1000 graden Celsius, waardoor een grijze kleur resulteert. Sue-aardewerk is meestal ongeglazuurd, afgezien van het natuurlijk asglazuur dat tijdens het bakken wordt gevormd, en is gedecoreerd met eenvoudige gekamde of gestippelde ontwerpen. Tijdens de Hein-periode (794-1185) ontstonden er nieuwe producten, zoals geglazuurde versies op basis van natuurlijk gevormd asglazuur en glazuurtechnieken uitgevoerd in groen of in drie kleuren.

Materiaal waarin geen elektrische weerstand is waar te nemen bij zeer lage temperaturen.

Polystyreen dat in omvang is toegenomen tot een meercellige massa met 1/6 van het gewicht van kurk en tevens bestand is tegen temperaturen van boven de 77 graden Celsius.

Onderzoeksmethoden waarbij een monster van een stof wordt verhit, vaak tot hoge temperaturen.

Wordt gebruikt voor bouwkundige componenten, meestal in passieve zonnesystemen, die ontworpen zijn om warmte-energie op te slaan welke gewoonlijk wordt teruggestraald in ruimten wanneer de omgevingstemperatuur daalt. Het woord is afgeleid van en mag ook gebruikt worden voor de potentiële warmteopslagcapaciteit die beschikbaar is in een bepaalde component of bepaald systeem.

De verandering van een stof of een lichaam in lengte of volume als gevolg van temperatuursverandering.

Luminescentiemethode om ouderdom vast te stellen door minerale monsters te verwarmen tot een temperatuur tussen de 400 en 500 graden Celsius en vervolgens te meten hoeveel opgeslagen energie er vrijkomt in de vorm van licht.

De temperatuur waarop een vloeistof gaat vertroebelen.

Het klimaat dat wordt gekenmerkt door hoge temperaturen en zware neerslag die gedurende het hele jaar valt of wordt afgewisseld met droge seizoenen.

Te gebruiken voor boomstamkano's die wijder zijn gemaakt door de zijkanten, meestal door middel van hoge temperaturen, te verzachten en te verbreden.

Verwijst naar een natuurlijk voorkomend harsachtig exsudaat, gemaakt van het sap van de boom Rhus verniciflua of andere bomen uit de Anacardiaciae-familie die worden aangetroffen in het Verre Oosten. Urushi wordt toegepast in Japans en, in mindere mate, in Chinees lakwerk, evenals in Japanse prenten, de zogeheten 'urushi-e'. Urushi hardt uit door oxidatieve polymerisatie na blootstelling van dunne laklagen aan een hoge vochtigheidsgraad en een matige temperatuur. De term verwijst soms ook naar de objecten die met deze laksoort worden vervaardigd, en naar de laktechniek zelf.

Een materiaal dat bestaat uit twee platen spiegelglas met daartussen een plaat doorzichtig kunsthars. Het geheel wordt onder hoge temperaturen en druk samengevoegd. Als het hard wordt geraakt, barst het zonder in kleine stukjes te breken.

Verwijst naar plattegronden die de ligging en configuratie van verwarmingsvoorzieningen binnen een structuur laten zien. Meestal geven ze de positie aan van verwarmingsketels, radiatoren of andere verwarmingsbronnen, leidingen en ventilatiekanalen, alsmede het aantal ruimten en de gewenste temperaturen. Ook kunnen er specifieke symbolen en conventies in zijn opgenomen, bijvoorbeeld de toevoer van stoom of verwarmde lucht in rood, en de stoom- of luchtafvoer in blauw.

Instrumenten die de temperatuur meten door gebruik te maken van het gegeven dat de fysieke eigenschappen van stoffen veranderen al naar gelang met de mate van verwarming.

Te gebruiken voor een soort materiaal, meestal niet metallisch en vaak keramisch, dat bestand is tegen zeer hoge temperaturen en een smeltpunt heeft van boven de 1580 graden Celsius.

Klei dat is bestand tegen zeer hoge temperaturen, zonder dat het smelt of zachter wordt. Voornamelijk gebruikt voor vuurvaste steen en smeltkroezen.

Stenen gemaakt van vuurvast keramisch materiaal die bestand zijn tegen hoge temperaturen; ze worden gebruikt voor ovens, haarden en schoorstenen.

Het hebben van of het worden gekenmerkt door een tamelijk hoge temperatuur of een gevoel van warmte, maar niet zo hoog als omschreven bij 'hitte'.

Energie die zich verplaatst tussen een systeem en de omgeving, als gevolg van temperatuurverschillen.

Wordt gebruikt voor automatische instrumenten die de temperatuur reguleren door het openen of sluiten van de demper van de verwarmingsketel of door de gastoevoer te bepalen.

Spanning die in een bepaalde hoeveelheid materiaal wordt ontwikkeld ten gevolge van temperatuurveranderingen wanneer het materiaal niet in de vereiste mate kan uitzetten of inkrimpen.

De netto temperatuurdaling in een ruimte.

De verspreiding van watermoleculen in de lucht, veroorzaakt door verdamping bij omgevingstemperaturen, in plaats van door verhitting tot het kookpunt.

De toestand van de atmosfeer met betrekking tot factoren zoals wind, temperatuur, bewolking, vocht en druk. Gebruik 'klimaat' voor alle atmosferische variaties op een specifieke geografische locatie op langere termijn.

Het klimaat dat wordt gekenmerkt door de zeer geringe hoeveelheid neerslag en de extreme hoge tot lage temperaturen, met vrij grote dagelijkse veranderingen in temperatuur, behalve in de kustgebieden.

Verwijst naar een porseleinsoort die is gemaakt van witte porseleinklei en gepoederd glas, dat de veldspaathoudende steen van 'hard porselein' vervangt. Het wordt zacht gebakken op de relatief lage temperatuur van ongeveer 1200 graden Celsius. Kenmerkend is dat de niet geglaceerde gebieden in gebakken toestand kunnen worden gesneden met een vijl en dat het een doorschijnendheid heeft die varieert in intensiteit en kleur.

Een zwakke steen die niet bestand is tegen het klimaat; het wordt gebakken bij een lage temperatuur of boven een lage vlam in de oven. Is geschikt voor gebruik als achterwerker.

Solderen bij een temperatuur die lager is dan normaal, meestal tussen de 130 en 180 graden Celsius.

Familie van negentien soorten in tien genera. De dieren zijn in hoge mate aangepast aan het leven in het water, maar paren op droog land of op pakijs, en daar worden ook de jongen geboren. Ze hebben gladde, gestroomlijnde lichamen, tepels die ze kunnen intrekken, interne testikels, een penis in een interne schede, een laag blubber onder de huid, de mogelijkheid om bloed naar de blubber te sturen om hun temperatuur te regelen, voorflippers die ze voornamelijk gebruiken om mee te sturen en achterflippers die zodanig aan het bekken vastzitten dat de dieren ze niet onder het lichaam kunnen houden om erop te lopen. Ze hebben geen externe oren.

Een zelfklevend hechtmiddel dat vaak wordt gebruikt op tape, labels en postzegels, en dat wordt gekenmerkt door de hechting aan een ander oppervlak onder lichte druk bij kamertemperatuur. Dergelijke hechtmiddelen zijn te onderscheiden van andere hechtmiddelen doordat ze geen oplosmiddelverdamping of een chemische reactie nodig hebben om zich te hechten. Ze worden gebruikt voor doek, papier, film, folie en schuimsubstraten. Ze kunnen worden gemaakt van natuurlijk rubber, butylrubber, styreenbutatieenrubber, nitrilrubber, acryl, polyvinylalkylether of siliconensamenstellingen. Ze bevatten meestal additieven als kleefmiddelen, weekmakers, vulstoffen en antioxidanten. Ze worden gebruikt voor de industrie en op de commerciële markt in de vorm van plakband en folies die zijn bedoeld voor verpakking, montage en bevestiging, en maskering, en voor elektrische en chirurgische toepassingen.

Lijnzaadolie die bij hoge temperatuur verhit wordt met zoveel wit lood of loodglit als er mee verbonden kan worden.