Wordt gebruikt voor verscheidene simultaan verlopende procédés waarbij niet alleen één of meer acetylgroepen in een samenstelling worden gebracht maar waarbij ook door middel van hydrolyse een chemische reactie wordt veroorzaakt.

Verwijst naar de cultuur die zich in de oudheid ontwikkelde in het gebied van het tegenwoordige Turkije.

Aanduiding voor cirkelvormige, elliptische of hoefijzervormige eilandjes of een ring van zulke eilandjes; doorgaans bestaan ze uit koraalriffen en omsluiten ze een lagune.

Hoge geestelijken in de islam.

Grote zakpistolen.

Zwarte of paarse stola, vaak afgezet met goudgele biezen, gedragen door de priester bij afnemen van de biecht, rouwdiensten of uitvaarten.

Aan elkaar genaaide stukken bont die men om de schouders of armen kan dragen. Vaak is een bontstola gemaakt van de vacht van één enkel dier (met het hoofd van het dier eraan vast).

Een glazuur met een lage baktemperatuur dat meestal zinkoxide bevat.

Een hoogwaardig wit karton dat met kaolien is overgekalanderd. Het wordt ook gemaakt door vellen van zwaar registerpapier aan elkaar te plakken.

Tollen, met stukken riet erin die gaan trillen en brommen wanneer de tollen draaien; soms bedoeld als kinderspeelgoed.

Wordt gebruikt voor lijsten met een gebeeldhouwd lijstwerk die zijn versierd met kleine spiegeltjes en bloemen, onderbroken door onversierde stukken. Ze zijn vernoemd naar de Venetiaanse schilder Giovanni Antonio Canaletto uit de 18e eeuw.

Een voor commerciële doeleinden gemaakt etheralcohol met een hoog kookpunt, die vooral wordt gebruikt als een organisch oplosmiddel.

Liturgische kleding die door bisschoppen en priesters worden gedragen, bestaande uit een lange, smalle reep stof die om de hals wordt gedragen en van de schouders naar beneden hangt.

Europese, luitachtige, getokkelde chordofonen uit de Middeleeuwen, met een platte klankkast, korte hals en sleutelkast die allemaal uit één stuk hout zijn gesneden, en met een kam, één centraal klankgat of twee klankgaten aan de zijkanten, fretten en meestal met vier maar soms ook drie of vijf snaren.

Verwijst in specifieke zin naar foto's die zijn gemaakt op basis van een met de hand gekleurd positief beeldprocedé, zoals dat vanaf de jaren 80 van de 19de eeuw tot en met 1920 in gebruik was. Het bedoelde effect is dat van een schilderij op glas. Een albuminedruk wordt gehecht aan een gebogen stuk glas en het papier aan de achterzijde wordt tot aan de emulsielaag weggeschuurd. Dan wordt er een laagje olie aangebracht om het geheel doorschijnend te maken, waarna op de achterzijde de kleuren in detail worden aangebracht. Na het drogen wordt een tweede laag gebogen glas toegevoegd en met kleuren in brede banen beschilderd. Daarachter wordt een laag wit materiaal bevestigd, waarna het geheel aan elkaar wordt gelijmd. Het glas, de oplossingen en de kleefmiddelen waren tot aan de Eerste Wereldoorlog vrij in de handel verkrijgbaar. Het procedé was gebaseerd op 18de-eeuwse met de hand gekleurde gravures, de zogeheten mezzotintschilderijen.

Stola voor de diaken. Wordt schuin gedragen over de linkerschouder en gebonden onder de rechterarm.

Te gebruiken voor tollen die met de hand gedraaid horen te worden, en niet met een touwtje gezweept.

Vierkantige tollen met de Hebreeuwse letters non, gimmel, hé en shin op de verschillende zijdes, die worden gebruikt bij een kinderspel dat van oudsher wordt gespeeld op het joodse Chanoekafeest.

De studie van het Egypte uit de faraotijd, de periode tussen circa 4500 v. Chr. tot 641 n. Chr. De basis van de egyptologie werd gelegd met de publicatie van het werk 'Description de l’Égypte’ (1809-1828) door de onderzoekers die met Napoleon Bonaparte waren meegereisd bij diens verovering van Egypte (1798-1801). Daardoor konden Europese onderzoekers over enorme hoeveelheden bronmateriaal beschikken.

Personen die onderzoek doen naar het Egypte van de farao's, oftewel de periode tussen 4500 v. Chr. en 641 n. Chr.

De wetenschap of de leer van laatste dingen zoals het eind van de geschiedenis of van de huidige wereld, het lot van de ziel na de dood, het laatste oordeel van individuen en het scheppen of herstellen van een volmaakte wereld.

Verwijst naar lijsten die zijn gemaakt om foto's in standaardformaten (in Nederland: 9 x 13 cm, 10 x 15 cm, 13 x 18 cm enz.) in te lijsten. Ze worden doorgaans voorzien van glas(platen) ter bescherming van de foto en een uitklapbare staander aan de achterkant, zodat de lijst rechtop op een tafel, plank of ander vlak kan worden gezet.

Zij die met fotolithografie werken.

Een planografisch, fotomechanisch procédé dat uitgaat van hetzelfde principe als lithografie, te weten de afstoting van olie en water, maar waarbij de afbeelding met behulp van een fotografisch procédé op de plaat wordt overgebracht.

Fotomechanische afdrukken die geproduceerd zijn door middel van fotolithografie.

Luminescentie die wordt voortgebracht door de absorptie van infrarode straling, zichtbaar licht of ultraviolette straling.

Studie van het ouder worden en de specifieke problemen en vermogens van ouderen.

Zij die het verouderingsproces en de specifieke mogelijkheden en moeilijkheden van ouderen bestuderen.

Het trekken van stuk leer of ongelooide huid over een vaste, stijve rand, handmatig of machinaal, om het zachter en plooibaarder te maken. Te onderscheiden van 'slichten' omdat het leer beweegt en het gereedschap stilstaat.

Timmerhout waarvan de zijkanten zijn geschaafd en gevormd in een messing- en groefverbinding, zodat de stukken naast of achter elkaar kunnen worden gelegd.

Klokvormige glazen potten of deksels om gevoelige instrumenten of voorwerpen te beschermen tegen stof of beschadiging. Ook vaten voor gassen of vacuüms bij chemische experimenten.

Houten tollen met een houten of metalen pin onderaan waar de tol op ronddraait; de tol kan met de hand aan het tollen worden gebracht, of door aan een touwtje te trekken dat er omheen is gewonden.

Dekschalen voor het bewaren van kaas, doorgaans een vlakke schaal met een koepelvormig deksel, soms met zilveren rand of dekselknop. Gebruik 'kaasplanken' voor houten dienbladen gebruikt voor het serveren van kaas.

Verwijst naar een traditionele Noorse stoel die uit één massief houtblok is gemaakt door een stuk boomstam zodanig uit te hollen dat het onderste deel van de stoel de cilindervorm van de stam behoudt. De kubbestol wordt doorgaans versierd met traditionele Noorse beschilderingen en houtsnijwerken.

Schoudervuurwapens met een korte loop, die tegen de schouder of in de handen worden gehouden, en waarmee vol- dan wel halfautomatisch pistoolmunitie wordt verschoten.

Tak van de metafysica die zich bezighoudt met de aard en de relaties van het zijn.

Formele, machinaal leesbare specificaties van een conceptueel model, waarin concepten, eigenschappen, relaties, functies, beperkingen en axioma's expliciet zijn gedefinieerd. Verwijst naar een compilatie die technisch gezien geen gecontroleerd vocabulaire is, maar die een of meerdere gecontroleerde vocabulaires gebruikt voor een gedefinieerd domein en het vocabulaire uitdrukt in een representatieve taal die beschikt over de grammatica voor het gebruiken van vocabulairetermen die iets uitdrukken wat betekenis heeft. Ontologieën verdelen hun wereld meestal in de volgende gebieden: individuen, klassen, kenmerken, relaties en gebeurtenissen. De grammatica van de ontologie verbindt deze gebieden met elkaar via formele beperkingen, die bepalen hoe de vocabulairetermen of uitdrukkingen met elkaar mogen worden gecombineerd.

Tak van de biologie die zich bezighoudt met de levensvormen in vroegere geologische perioden, gebaseerd op het bestuderen van fossielen en andere bewaarde resten (zoals zeer oude bevroren resten) van planten en dieren.

Sites waar sporen zijn aangetroffen van levensvormen die in vroegere geologische tijdvakken hebben bestaan. Gebruik 'archeologische sites' voor sites waar sporen van menselijke activiteit zijn gevonden.

Wetenschappers die het leven van vroegere geologische perioden bestuderen op basis van fossiele overblijfselen van planten en dieren.

Verwijst naar de periode in het zuiden van Mesopotamië, tussen ongeveer 4000 en 2900 v. Chr., waarin zich ontwikkelingen voordeden zoals de uitvinding van het schrift en verzegelde rollen, het ontstaan van grote steden en grootschalige handel, en het verschijnen van monumentale openbare gebouwen.

Verwijst naar de periode in Egypte van circa 304 tot 30 v. Chr., genoemd naar de eerste heerser van de dynastie, Ptolemeus I, aan wie Egypte ten deel viel bij de verdeling van het rijk van Alexander de Grote. De periode kenmerkt zich door het samenvloeien van sterke Griekse invloeden met traditionele Egyptische uitingsvormen, met name in de architectuur, en door veranderingen in de conventies van de beeldende kunst, zoals de afbeelding van de menselijke figuur in de beeldhouwkunst en reliëfsculptuur.

Kleine paarse stola met witte keerzijde meestal vervoerd in een foedraal. Wordt door de priester gebruikt bij het toedienen van de sacramenten buiten het kerkgebouw.

Verwijst naar een systeem van overtuigingen en religie dat in de jaren 50 van de 20ste eeuw in het leven is geroepen door L. Ron Hubbard. Dat systeem is gebaseerd op de beginselen van de dianetica, een door Hubbard ontwikkelde vorm van psychotherapie waarbij verschillende technieken worden gebruikt om de geest te bevrijden van pijnlijke ervaringen of engrammen. Scientology omvat een zeer gestructureerd stelsel van geloofsovertuigingen, onder meer over de rol van de ‘thetan’, iets dat vergelijkbaar is met de ziel of met levensenergie, in het fysieke universum. De leer beschouwt Jezus Christus als een belangrijke leraar en hecht veel waarde aan zelfbeschikking. Een van de hoofddoelen is om individuen te helpen het geluk te bereiken, met als uiteindelijk doel een planeet die wordt bevolkt door gelukkige, tevreden mensen.

Snaarinstrumenten bestaande uit een dikke rechte stok met dunne buigzame uiteinden, ingekerfd aan de punten, waaraan een metalen snaar is bevestigd. Deze wordt door een lus van darm verdeeld in 2 ongelijke delen die een kwart uit elkaar liggende grondtonen geven; bespeeld door te verkorten en te tokkelen; Zuid-Sotho, Zuidelijk-Afrika.

Lange, losvallende gewaden met of zonder mouwen, gedragen door Griekse en Romeinse vrouwen.

Sjaalachtige stroken van stof of bont die losjes rond de nek worden gedragen, waarbij men de uiteinden aan de voorzijde laat hangen. Gebruik 'lamfers' voor lange verlengstukken van een capuchon in de vorm van buisjes.

Gesteenten die zijn gevormd door het stollen van gesmolten magma.

Stolpbeelden zijn glazen stolpen die meestal decoratief zijn gevuld met een beeld, of beelden en andere elementen om zo een specifiek soort kunstwerk te vormen.

Glazen stolpen die meestal decoratief zijn gevuld met bloemen gemaakt van papier, was, zijde, schelpen, maar ook echte gedroogde bloemen. Beeldjes en andere decoratieve objecten en materialen worden ook gebruikt. Voor glazen koepels voor het beschermen van planten gebruik 'stolpen (hoveniers uitrusting).

Boerderijen met vierkant grondplan en houten geraamte waarop een piramidevormig, meestal rieten dak steunt. In de centrale ruimte wordt het hooi gestapeld, de ruimtes daar rond zijn ingericht tot woongedeelte, stallen en andere bergruimtes.

Wijde dubbele plooien waarvan het materiaal aan elke kant omgevouwen is. Gebruik 'box pleats' voor wijde dubbele plooien waarvan de platte vouw naar buiten in plaats van naar binnen gedraaid is.

Speelgoed dat meestal de vorm heeft van een omgekeerde kegel of peer of dat is gefacetteerd met een punt waarop het aan het draaien kan worden gebracht.

Voeten van meubels in de vorm van draaiende tollen.

Beschrijft de diverse soorten kunstwerken die zijn vervaardigd door een groep bewoners van het eiland New Britain. De Tolai kennen een traditie van beschilderd beeldsnijwerk die zich manifesteert in allerlei soorten snijwerk, zoals de bekende bebaarde maskers en hoofdtooien. Deze maskers en hoofdtooien bevatten de voorzijde van menselijke schedels, die zijn gemodelleerd met een pasta van parinariumnoot en gedecoreerd in rood, wit en zwart; ze zijn voorzien van een dwarsbalkje dat de drager tussen zijn tanden moet klemmen.

Toelaatbare variaties in enig meetbaar voorwerp.

Huis van een tolgaarder.

Zij die de communicatie vertalen tussen mensen die verschillende talen spreken; meer specifiek zij die dat mondeling doen terwijl de sprekers aanwezig zijn en converseren.

Navigatie-instrumenten die het noorden zoeken, een gyroscoop bevatten en die worden gebruikt voor de richtingsbepaling van een voertuig.

Ramen die draaien om een vaste verticale of horizontale spil die in of rond het centrum is geplaatst.

Inrichtingen op autowegen voor het innen van tol.

Gele, vaste, kristallijne stof, vrij ongevoelig voor schok of stoot.

Wordt gebruikt voor uit belastingopbrengsten gefinancierde auto(snel)wegen.

Wordt gebruikt voor auto(snel)wegen of voor achttiende en negentiende-eeuwse verkeerswegen waarvoor de gebruikers tol moeten betalen.

Kleine zakpistolen, meestal voor een groot kaliber.

Een gelige, drogende olie die voornamelijk wordt gebruikt voor het maken van verf voor kunstschilders.

Stollingsgesteenten met een hoog siliciumdioxidegehalte.

Tollen die rondgedraaid worden door er met een zweepachtig voorwerp tegen te slaan, in tegenstelling tot tollen die rechtstreeks met de hand aan het draaien worden gebracht.

Analyse en meting van zeer geringe hoeveelheden radio-isotopen in mineralen met behulp van een deeltjesversneller. Het wordt op vakgebieden als archeologie, antropologie, toxicologie, radiochemie en klimatologie gebruikt voor bijvoorbeeld de ouderdomsbepaling en het identificeren en beschrijven van materialen.

Spaanse tapijten met acht- of zeshoekige ornamenten, of met trapgewijs geplaatste ruiten,of met een ster in een ruit; ook met wapenschilden en niet-islamitische motieven zoals dieren of mensen; motieven afgeleid van Perzische of Anatolische tapijten.

Voegen in metselwerk waaruit overtollige mortel is verwijderd door middel van een haal met een troffel.

Het verzamelen, verwerken, hergebruiken en afvoeren van afgedankte of overtollige apparatuur, producten of materialen in welke vorm ook maar, inclusief vaste stoffen, olie, chemicaliën, vloeistoffen en gassen.

Te gebruiken voor de overgebleven of overtollige materialen of bijprodukten die niet bruikbaar zijn bij het desbetreffende werk of proces, bijvoorbeeld bij de bouw, drukkerijen, fabricage of industrie.

Een uitvloeings-stollingsgesteente, meestal donkergrijs van kleur, dat hoofdzakelijk bestaat uit oligoklaas of andesien-veldspaat met augiet, hoornblende, hyperstheen of biotiet.

Te gebruiken om te verwijzen naar de anglicaanse kerk (Church of England); gebruik 'episcopaal' om te verwijzen naar de episcopale kerk in Amerika. De term verwijst naar een christelijke geloofsrichting met zowel protestantse als katholieke elementen die ontstond na de breuk tussen de Engelse koning Hendrik VIII en de rooms-katholieke kerk (circa 1532-34). Het anglicanisme is de officiële Britse staatsgodsdienst, en de Britse soevereine vorst is nog altijd het officiële hoofd van de anglicaanse kerk. Aanvankelijk droeg de kerk nog een overwegend katholiek karakter, maar onder Edward IV en Elizabeth I werden er hervormingen doorgevoerd en werd een meer protestants georiënteerde geloofsleer geïntroduceerd, met een nieuwe versie van het Book of Common Prayer en de Negenendertig Artikelen. Hoewel de huidige anglicaanse kerk in het algemeen wordt gekenmerkt door een tolerante houding, zijn de spanningen tussen protestants en katholiek gezinde stromingen binnen de kerk nooit verdwenen en heerst er weerstand tegen nieuwe vrijzinnige en evangelische invloeden. Het anglicanisme berust op episcopaal gezag en op een structuur van parochies, welke van fundamenteel belang is voor de kerkelijke organisatie.

Verwijst naar de beeldhouwstijl die zich ontwikkelde in het gebied van Aphrodisias, in Caria, Klein-Azië, het huidige Turkije. Het was een belangrijk centrum voor de verering van een oude Anatolische vruchtbaarheidsgodin en later van de godin Aphrodite en wordt daarom in verband gebracht met de artistieke voortbrengselen uit het tweede millennium v. Chr. of eerder. De bloeiperiode als artistiek centrum begon echter pas met de heerschappij van de Julisch-Claudische keizers in de 1ste eeuw v. Chr. en duurde tot de 5de eeuw n. Chr. Het beeldhouwwerk kenmerkt zich door het gebruik van verfijnd marmer dat in de buurt werd gewonnen, een tweekleurig marmerpalet, thematische subtiliteit, creatieve oorspronkelijkheid en een wijde verspreiding over grote delen van het Romeinse Rijk. Sommige geleerden menen dat ook in Rome zelf een werkplaats van deze school heeft bestaan.

Stola's gedragen door Britse monarchen tijdens de kroning.

Verwijst naar de periode van circa 1920 tot 1740 v. Chr. in Anatolië. De periode kenmerkt zich door contacten met Mesopotamië die vooral verliepen via de handel met Assyrische kooplieden die kolonies stichtten zoals de stad Kultepe in Anatolië.

Mineraal dat voorkomt in stollingsgesteenten zoals basalt.

Verwijst naar de filosofische en theologische ideeën en doctrines die zijn afgeleid van het werk van de Heilige Augustinus (354-430), bisschop van Hippo, en die worden geassocieerd met de augustijner kloosterorden. De intellectuele traditie van het augustinisme is invloedrijk geweest sinds het in de middeleeuwen tot ontwikkeling kwam. Augustinus bood een optimistische ontologie en een ontsnapping aan het scepticisme. Ook formuleerde hij een kosmische theorie om de veelvormigheid in de wereld te verzoenen met de eenmaligheid van Gods scheppingsdaad. Augustinus beschreef verder het uiteindelijke doel van de mens als een leven van zaligheid gecombineerd met ethisch-politieke verantwoordelijkheid. Het primaat van het geloof, kennis van de ziel, goddelijke verlichting en genade zijn allemaal essentiële aspecten van het augustinisme. Augustinus geloofde dat de waarheid in de menselijke ziel zetelde en dat de mens alleen leerde van die waarheid. Deze waarheid, het grootste bewijs voor het bestaan van God, schenkt vreugde en geluk. Ook Augustinus’ speculaties over de aard van de Drie-eenheid en over predestinatie zijn zeer invloedrijk geweest.

Wordt gebruikt voor doorgaande snelwegen, al dan niet tolvrij, met meerdere, gescheiden rijstroken, zonder gelijkvloerse kruisingen, en waarop geen particuliere wegen zijn aangesloten.

Wordt gebruikt voor snelwegen, al dan niet tolvrij, met meerdere rijstroken en een minimum aan verkeersborden. Hoewel de belangrijkste kruispunten ongelijkvloers zijn, kunnen er ook gelijkvloerse kruisingen voorkomen.

De bestudering van waarden, vooral intrinsieke waarden (zoals die binnen de ethiek, esthetiek en religie), maar ook instrumentele waarden (zoals in de economie), in het bijzonder met betrekking tot de manier waarop zij kunnen worden gekend of ervaren, hun aard en soort en ontologische status.

Gereedschappen die in een buis of riool worden gebruikt om overtollig specie of afzetting te verwijderen.

Een eclectische islamitische bedelorde met haar oorsprong in de 12de eeuw bij een Anatolische derwisj genaamd Hadjdji Bektash, over wie weinig bekend is. De orde werd in de 16de eeuw in Anatolië (Turkije) definitief vormgegeven door Balim Sultan. Hoewel oorspronkelijk een soefi-orde binnen de orthodoxe soennitische islam, werd de orde in deze periode meer syncretisch en nam zij leden van de sjiietische geloofsgemeenschap aan. Ook aspecten van het christendom, zoals biecht-, absolutie- en initiatiepraktijken, werden opgenomen als gevolg van contact met christenen. De Bektashi zijn sjiietisch in die zin dat zij de twaalf imams (geestelijk leiders) erkennen en Ali vereren. Zij wijken echter af van de meeste moslimorden omdat zij traditionele islamitische rituelen als hypocrisie beschouwen en, zoals veel soefi-orden, niet streng toezien op de naleving van alledaagse moslimregels. De Bektashi staan vrouwen toe ongesluierd deel te nemen aan rituelen. Mystieke geschriften van de Bektashi leveren een belangrijke bijdrage aan de soefipoëzie. Door hun betrekkingen met de Janitsaren, een Ottomaans militair elitekorps dat werd gerekruteerd uit christelijke gebieden, behielden de Bektashi hun politieke belang van de 15de eeuw tot kort na 1826, toen de Janitsaren werden ontbonden. De orde der Bektashi werd in Turkije in 1925 net als alle overige soefi-orden opgeheven maar bleef in Albanië bestaan totdat godsdienst daar in 1967 werd verboden. Bektashi worden nog aangetroffen in sommige gemeenschappen in Turkije, Albanese delen van de Balkan en de Verenigde Staten. Aanhangers dragen witte mutsen met vier of twaalf vouwen, waarbij de vier de vier poorten van de islam en de twaalf de twaalf imams symboliseren.

Timmerhout dat zowel is geschaafd als gestolpt, gerabat of gemodelleerd.

Overtollig materiaal of onregelmatigheden wegsnijden, waardoor de omvang van een voorwerp wordt verminderd.

Antieke paleizen in het Nabije Oosten en Anatolië met twee lange zalen met een portico ervoor, vaak geflankeerd door vleugels; kan ook betrekking hebben op antieke poortgebouwen.

Vuurwapens, vaak pistolen maar niet altijd, met meerdere lopen rond een centrale as die soms kunnen draaien en die afzonderlijk van elkaar worden afgevuurd.

Verwijst naar een productieve Indiase schilderschool die verbonden is met het vorstendom Bundi in het zuidoosten van Rajasthan. Het andere grote centrum van de Bundi-schilderschool was het naburige vorstendom Kotah, waarmee Bundi ook familiebetrekkingen onderhield. Andere idioomvormen van de Bundi-stijl, zoals Indargarh, Khatoli, Toda Rai Singh, Raghugarh, Uniara en Kapren, hebben zich eveneens ontwikkeld uit deze school, die aanvankelijk uitsluitend door de Bundi-heersers werd ondersteund. De Mogolinvloeden lieten zich met name gelden in de Rajasthan-school, die een periode vanaf de 17de eeuw tot het einde van de 19de eeuw omvat. Bundi-schilderijen vertonen ook overeenkomsten met de Deccan-schilderijen uit het zuiden, een regio waarmee de heersers van Bundi en Kotah intensieve contacten onderhielden. De schilderijen werden meestal uitgevoerd als wandschilderingen in het paleis of als miniatuurkunst. Kenmerken van de Bundi-school zijn bewegende figuren, ronde hoofdvormen, symmetrische, waaiervormige platanen, weelderige plantengroei, spectaculaire nachtluchten en een opvallende weergave van water (lichtgekleurde wervelende vormen tegen een donkere achtergrond). Met name de schilderijen die werden geproduceerd onder Rao Bhao Singh (heerste van 1658-81) en Rao Anurad Singh (heerste van 1681-95) hadden een herkenbaar, gerijpt en verfijnd karakter. Bovendien was de repertoirekeuze vergroot. De schilders in Kotah hadden belangrijke opdrachtgevers als Rao Jagan Singh (heerste van 1658-84), Maharao Umed Singh (heerste van 1770-1819), Maharao Ram Singh (heerste van 1827-66) en Maharao Shatru Sal (heerste van 1866-89); vooral populair waren de weelderige schilderijen van jachttaferelen waarin de heerser een rol speelde, uitgevoerd in de vorm van wandschilderingen of als miniaturen.

Boomsoort, inheems in Sri Lanka, India en Maleisië, die wordt gebruikt als geneesmiddel, bactericide en antistollingsmiddel, voor de rode verfstof brasiline die wordt gebruikt voor het verven van stof en de productie van rode verf en inkt, en voor het hout, dat iets lichter van kleur is dan brazielhout.

Verwijst naar de aardewerkstijl zoals aangetroffen in centraal Anatolië van circa 3400 tot 2700 v. Chr. De stijl kenmerkt zich door elegante vormen versierd met geschilderde paarsbruine ontwerpen op een oranje slip.

Een zware, olieachtige substantie die is gedestilleerd uit een antraceenolie- of creosootoliefractie van koolteer, soms behandeld met chloor of iets anders; wordt gebruikt als een houtconserveringsmiddel, desinfectans of insecticide.

Verwijst naar de aardewerkstijl die voorkwam in de Konya vlakte van Anatolië rond 5.000 v. Chr. Deze is genoemd naar de archeologische vindplaats Catal Hüyük West. De stijl kenmerkt zich door potten, simpele kommen, en bekers, versierd met rode geschilderde, lineaire ontwerpen op een bruingele of rode ondergrond, die soms werden gepolijst.

Kantoor waar tol moet worden betaald.

Verwijst naar een protestantse gezindte waarbij elk lid van de kerk autonoom is. Hoewel congregationalisten geloven dat de christelijke kerk voornamelijk een verzamelde gemeenschap van gelovigen is, leveren zij een belangrijke oecumenische bijdrage met hun nadruk op het primaat van de lokale kerk. De stroming is voortgekomen uit de Separatisten van de 16de-eeuwse Engelse Reformatie. Vervolging dreef de congregationalisten naar Nederland en de Verenigde Staten (de Pilgrim Fathers in 1620). Kerkbijeenkomsten, missiewerk en godsdiensttolerantie en -vrijheid zijn de belangrijkste kenmerken.

Een extrusief zuur stollingsgesteente, dat soms gedeeltelijk uit glas bestaat en is samengesteld uit plagioklaas en kwarts met biotiet, hoornblende of pyroxeen.

De fysische en chemische veranderingen die in sedimenten optreden tussen het moment van depositie en het moment van stolling.

Te gebruiken om vuurwapens te beschrijven, meestal pistolen of revolvers, waarbij één keer de trekker overhalen eerst de haan van het vuurwapen spant en dan loslaat om het af te vuren.

Pistolen die speciaal zijn gemaakt voor formele tweegevechten, meestal in paren, in een kistje en over het algemeen gekenmerkt door een hoge technische kwaliteit en bescheiden versiering. Ze dateren meestal van eind 18e tot midden 19e eeuw.

Lijmpistolen voor synthetische, thermohardende kleefmiddelen die onmiddellijk uitharden.

Oosters-orthodoxe religieuze stola waarvan de twee uiteinden aan elkaar zijn vastgenaaid en recht naar beneden hangen, tot op de knieën of tot de grond, met een opening aan de bovenkant voor het hoofd. De voorkant kan ook van één stuk stof zijn gemaakt in plaats van twee aparte stukken. De sticharion en epitrachelion worden bijeengehouden door de zone (gordel), een smalle riem van wollen stof met gespen. Het verschil met stola's uit de westerse kerk is erin gelegen dat het epitrachelion recht hangt en niet gekruist over de borst.

De temperatuur waarop een eutectische legering of samenstelling smelt of stolt.

Een algemene term die wordt toegepast op lichtgekleurd stollingsgesteente met afanitisch zuur, dat voornamelijk bestaat uit veldspaat en kwarts en dat al dan niet fenokristen kan bevatten.

Verwijst naar fotomechanische kleurenafdrukken die lithografisch werden geproduceerd van fotografische negatieven. De techniek werd in de jaren 90 van de 19de eeuw ontwikkeld door het Zwitserse Art Institute Orell Füssli, ook bekend als Photoglob Zürich. De techniek werd geïntroduceerd tijdens de Wereldtentoonstelling in Parijs in 1898 en werd gebruikt tot de jaren 30 van de 20ste eeuw. De techniek was een van de meer succesvolle pogingen om kleurenafbeeldingen te produceren voor de komst van de kleurenfotografie. Fotochroomafbeeldingen lijken inderdaad bedrieglijk veel op kleurenfoto's, tenzij ze worden bekeken met een vergrootglas. Een zwart-witfoto diende als basis en een vorm van fotolithografie met maximaal zestien kleuren werd gebruikt voor de uiteindelijke afbeelding. Fotochroomafdrukken onderscheiden zich van chromolithografieën door hun harde, heldere coating. Het gepatenteerde proces werd in licentie gegeven aan bedrijven in Engeland en Amerika. De meeste fotochroomafdrukken zijn vergezichten van het westen van de Verenigde Staten, Europa en het Midden-Oosten. William Henry Jackson en de Detroit Publishing Company produceerden een groot aantal fotochroomafbeeldingen. Voor de onderschriften werden vaak gouden letters gebruikt in het onderste gedeelte van de recto's, met vermelding van de locatie op de afbeelding en soms de maker. Het proces was arbeids- en tijdintensief en er kwamen snellere en eenvoudigere technieken voor in de plaats.

Stollingsgesteente dat lijkt op dioriet, hoofdzakelijk samengesteld uit ferromagnetische mineralen met kristallen die met het blote oog zichtbaar zijn. Het heeft dezelfde minerale samenstelling als basalt.

Wordt gebruikt voor het samenvoegen van twee smalle planken, waarbij beide planken glad zijn geschaafd, met lijm ingesmeerd en net zolang tegen elkaar gewreven tot alle luchtbellen en overtollige lijmresten uit de voeg zijn verdwenen. Klampen is niet nodig en de verbinding is bijzonder stevig.

Het wrijven of schrapen van de vleeszijde van leer met een handgereedschap zoals een slichtmaan (circelvormig mes) of een #staaf om het zacht en plooibaar te maken. Te onderscheiden van 'stollen', omdat het leer is bevestigd en het gereedschap beweegt. Het is een mildere behandeling dan 'stollen' en wordt voornamelijk op huiden met bont of wol of op kwetsbare huiden toegepast.

Kabinetten die speciaal zijn ontworpen voor pistolen, geweren en andere soorten handwapens. De deuren zijn vaak van glas.

Variabele grijsachtige kleur die lijkt op de kleur van graniet, een grofkorrelig stollingsgesteente dat vaak in de bouw wordt gebruikt.

Het meest voorkomende intrusieve zure stollingsgesteente van de aardkorst. Het heeft een zichtbaar kristallijnen textuur, is meestal rood, witachtig of grijs van kleur, zeer hard en duurzaam, en kan fijn gepolijst worden. Het bestaat voornamelijk uit kwarts, orthoklaas of microklien, met een kleine hoeveelheid zuur plagioklaas.

Type granulair, zuur stollingsgesteente dat in samenstelling tussen kwartsdioriet en kwartsmonzoniet ligt en kwarts, oligoklaas of andesiet, en kaliveldspaat bevat, met biotiet, hoornblende of, minder vaak, pyroxeen als mafische componenten; granodioriet is het intrusieve equivalent van rhyodaciet.

Gom die wordt verkregen door het sap te koken van bepaalde bomen die alleen op Borneo, Maleisië en Nieuw-Guinea voorkomen; het is zeer buigzaam en vezelachtig, niet zo elastisch als rubber maar een betere isolator en het is harder na stolling. Wordt bijvoorbeeld gebruikt in de tandheelkunde, in golfballen en elektrische bedrading en gedurende de tweede helft van de 19e eeuw voor speelgoed en poppen.

Zakpistolen die zijn ontworpen om in de palm van de hand te worden gehouden en te worden afgevuurd door een vuist te maken.

Verwijst naar de periode van circa 1650 v. Chr., toen Hettitische heersers voor het eerst een belangrijke rol gingen spelen in Centraal-Anatolië, tot circa 700 v. Chr., toen de Assyriërs de overgebleven Hettitische stadstaten in het zuidoosten van Anatolië en het noorden van Syrië verwoestten.

Verwijst naar de Hettitische periode van circa 1400 tot 1200 v. Chr., toen de Hettitische heerschappij in Anatolië en Syrië werd hersteld. De kunst uit deze periode wordt gekenmerkt door monumentale beschermbeeldjes, uit de rotsen gehakte reliëfs en fijn metaalwerk.

Boom die inheems is op Cuba en Jamaica. Het mooie hout is slijtvast en wordt op grote schaal gebruikt voor kasten en decoratieve objecten als fotolijsten, kommen en houtsnijwerken. De binnenbast van de boom noemt men vaak ���Cubabast', omdat men de bast vroeger gebruikte om bundeltjes havannasigaren vast te binden. Traditioneel gebruikt men het hout om cuatro's te maken, een soort luit.

Leren of metalen houders om kleine vuurwapens in te dragen zoals pistolen, revolvers of, oorspronkelijk, haakbussen, zo ontworpen dat ze kunnen worden gedragen aan een riem of schouderharnas, of kunnen worden bevestigd aan een zadel. Ze zijn gevormd naar het vuurwapen en zijn aan de bovenkant open zodat het wapen makkelijk kan worden getrokken.

Verwijst naar het hoogtepunt van de hellenistische periode, van circa 220 tot circa 150 v. Chr., ingeluid door de Romeinse overwinning na Macedonische en Syrische pogingen een hegemonie te vestigen, en de verschuiving van macht en rijkdom van de oostelijke koninkrijken naar Rome. De periode wordt gekenmerkt door belangrijke programma’s in beeldhouwkunst en architectuur die meestal nostalgische verwijzingen bevatten naar de glorie en rijkdom van de klassieke periode. In kunst en architectuur wordt de periode gekenmerkt door neoklassieke stijlen en compositiepatronen die zijn aangevuld met actieve houdingen en nieuwe, emotionerende retoriek, zoals weergegeven in grote en invloedrijke werken als het altaar van Zeus bij Pergamon en de kunst aan het Ptolemeïsche hof in Alexandrië.

Middelgrote soort haagbeuk die voorkomt in Italië, Frankrijk, Oostenrijk, Slovenië, Griekenland, de Balkan, het zuiden van Zwitserland en Anatolië.

Zeer zware pistolen die worden gebruikt door jagers op groot wild als ze worden aangevallen door gewonde dieren en die aan het zadel of in de howdah, een stoeltje op een olifant, worden gedragen.

Bajonetten die permanent aan de loop van een vuurwapen zijn bevestigd en die indien nodig met de hand of met een soort veermechanisme naar voren kunnen worden geschoven of uitgevouwen: veel gebruikt op pistolen en donderbussen in de 18e en 19e eeuw en op sommige militaire geweren in de 20e eeuw.

Verwijst naar het aardwerk uit circa 2400 tot 2000 v. Chr. dat in het midden van Anatolië werd gevonden. De stijl kenmerkt zich door vazen die werden beschilderd met roze tot bruine geometrische motieven.

Verwijst naar de protoliteraire periode van circa 3100 tot 2900 v.Chr. in Zuid-Mesopotamië, genoemd naar de archeologische vindplaats Jemdet Nasr.

Plankachtige dienbladen om diverse kaassoorten te serveren. Gebruik 'kaasstolpen' voor houders die bestaan uit een bord met een koepelvormig deksel waaronder kaas wordt bewaard of geserveerd.

Een school in het Tibetaanse boeddhisme die momenteel de op twee na grootste van Tibet is. De school volgt de leer van Marpa, befaamd 11de-eeuws vertaler van boeddhistische teksten, en de tantrische yogi’s of siddha’s uit India. Esoterische tantrische leerstellingen worden gecombineerd met de kloosterdiscipline van het Kadam-boeddhisme. De nadruk ligt op de strengere praktijken van hatha yoga. Kenmerkend voor het Kagyu-gedachtegoed is een meer positieve ontologie van de uiteindelijke staat der dingen in vergelijking met het denken van de Gelugs, volgens wie alle verschijnselen zijn gespeend van een intrinsiek zijn. Milarepa, die als een groot Tibetaans dichter wordt beschouwd, was Marpa’s voornaamste leerling. Gampopa was op zijn beurt Milarepa’s belangrijkste leerling. Hij was verantwoordelijk voor de organisatie van Kagyu als echte school. Er ontwikkelden zich al snel zes aparte (maar doctrinair soortgelijke) Kagyu-scholen, waaronder de Tshal, Baram, Karma en Druk. Van deze subsekten is de Druk de belangrijkste boeddhistische school in Bhutan geworden, terwijl de Karma van de 15de tot de vroege 17de eeuw de belangrijkste rivaal was van de thans overheersende Gelug-school. Het idee van opvolging door reïncarnerende lama’s komt oorspronkelijk uit de Karma-school en is later overgenomen door andere Tibetaanse boeddhistische scholen waaronder de Gelug.

Verwijst naar de stijl die zich ontwikkelde in de kuststreek van Syrië, Libanon en Palestina van circa 3000 tot 1200 v. Chr. De stijl kenmerkt zich door eclecticisme waarin een mengeling van Egeïsche, Anatolische, Mesopotamische en Egyptische invloeden tot uitdrukking komt. Deze invloeden zijn vooral zichtbaar in de metaalnijverheid en het ivoorsnijwerk.

Verwijst naar de artistieke stijl in Kastri op Syros in de Cycladische archipel tijdens de vroeg-Cycladische periode. De stijl kenmerkt zich door aardewerken vormen die op Anatolische invloeden wijzen, zoals de zogenaamde depas-beker met een donkere, glanzende geschilderde afwerking.

Verwijst naar de stijl en periode die wordt geassocieerd met de Kelten, een vroeg Indo-Europees volk dat zich over Europa verspreidde van de Britse eilanden en het noorden van Spanje tot het oosten van Transsylvanië, de kusten van de Zwarte Zee en Galatia in Anatolië, van het 2de millennium tot de 1ste eeuw v. Chr. Elementen van deze stijl hielden eeuwenlang stand in het zuiden van Scandinavië en de Britse eilanden na de Romeinse tijd. De stijl kenmerkt zich door verwijzingen naar de kunst van het oude Italië, Griekenland en het Oosten, gecombineerd tot een nieuwe en individuele stijl met een sterk gevoel voor vorm en structuur, gestileerde vormen van planten, dieren en mensen, een balans tussen leegte en decoratie, krachtige vitaliteit en textuurcontrasten.

Handelsnaam voor kleine, min of meer archaische tapijtjes uit het westen van Anatolië met vaak een lichte ondergrond en een kenmerkend patroon dat uit gedetailleerde dubbelnissen bestaat.

Te gebruiken voor diverse speelgoedpistolen die gebruik maken van klappertjes om het geluid van echte pistolen na te bootsen.

Verwijst naar de stijl van het aardewerk dat werd gevonden op de plaats van Troje in Anatolië en dat dateert van circa 1150 v. Chr. Het aardewerk is ruw en handgemaakt, en vertoont overeenkomsten met een stijl die werd gevonden in Hongarije en Midden-Europa.

De hiërarchie Kleding bevat descriptoren voor objecten die worden gedragen om warmte of bescherming te bieden, als verfraaiing of voor symbolische doeleinden. De hiërarchie bevat descriptoren voor kledingstukken die als hoofdelement van de kleding worden beschouwd (bijvoorbeeld 'overhemden' of 'broeken'), descriptoren voor kleding die onder de hoofdkleding wordt gedragen (bijvoorbeeld 'onderhemden') en descriptoren voor kledingstukken die over de hoofdkleding worden gedragen (bijvoorbeeld 'parka's'). Daarnaast zijn descriptoren opgenomen voor: beschermende kledij, met inbegrip van soorten harnassen; liturgische gewaden en andere ceremoniële kledij; uniformen; plus een uitgebreide lijst accessoires, met inbegrip van accessoires die op het lichaam worden gedragen (bijvoorbeeld 'hoofddeksels', 'schoeisel') en accessoires die een persoon meedraagt (bijvoorbeeld 'avondtasjes', 'parasols'). Relatie met andere hiërarchieën: de descriptoren 'zakhorloges' en 'polshorloges', evenals andere soorten uurwerken, zijn opgenomen in de hiërarchie Meetinstrumenten. De descriptoren 'zakpistolen' en 'staatsiezwaarden' verschijnen naast andere wapentypen in de hiërarchie Wapens en Munitie. Descriptoren voor objecten die kunnen worden gebruikt voor het onderhoud van kleding of de verzorging van de persoon zelf (bijvoorbeeld 'kledingborstels', 'nagelknippers') verschijnen in de hiërarchie Gereedschap en Uitrusting. Descriptoren voor objecten die worden gebruikt voor de opslag of het vervoer van kleding of andere persoonlijke eigendommen (bijvoorbeeld 'handschoenendozen', 'koffers') verschijnen in de hiërarchie Houders. Samenstellende delen van kleding (bijvoorbeeld 'busks', 'taillebanden') zijn opgenomen in de hiërarchie Componenten.

Te gebruiken voor de situaties waarin, op bepaalde plekken in een bouwwerk en onder bepaalde klimatologische omstandigheden, warmteverlies of ongewenste warmtetoevoer in ruimten en vertrekken optreedt.

Lange, cilindrische verlengingen van kappen, die in de 14e en 15e eeuw door mannen werden gedragen. Gebruik voor lange, dunne loshangende linten die zowel vast aan als los bij het kledingstuk kunnen horen de term 'stola's (kledingaccessoires)'.

Gesmolten vulkanisch gesteente dat wordt uitgestoten door een vulkaan of afkomstig is uit een scheur in het aardoppervlak; ook gebruikt voor hetzelfde materiaal nadat het is afgekoeld en gestold.

Een stof met metallieke eigenschappen, bestaande uit twee of meer metaalelementen of uit metalen en niet-metalen elementen, die in gesmolten toestand mengbaar zijn en niet uiteenvallen in aparte lagen wanneer ze stollen.

Een vorm van fotolithografie, waarbij de drukplaat wordt geprepareerd met behulp van een bichromaat procédé. Delen met ongeharde gelatine houden water vast en stoten dus vettige inkt af. Geharde delen nemen inkt op en houden die vast in het karakteristieke wormachtige scheurtjespatroon

Verwijst naar de stijl van de kunst en de architectuur die in de oudheid voorkwam in de regio Lycia in de zuidwestelijke hoek van Anatolië. De stijl kenmerkt zich met name door monumentale graven die in het gebied veelvuldig voorkwamen van circa 500 v. Chr. tot circa 200 na Chr., en die Griekse, Perzische en Romeinse invloeden vertonen.

Verwijst naar de periode tijdens de 7de en het begin van de 6de eeuw v. Chr., toen het onafhankelijke koninkrijk Lydia het westen van Anatolië overheerste vanuit de hoofdstad Sardis. De kunstvoorwerpen uit deze periode kenmerken zich door Oost-Griekse invloeden vermengd met Anatolische tradities, met name in grafobjecten.

Verwijst naar de stijlen van het precolumbiaanse gebied dat het tegenwoordige midden en centrale zuiden van Mexico omvat, alsmede het schiereiland Yucatán, Guatemala, Belize en El Salvador, en delen van Honduras, Nicaragua en Costa Rica. In culturele zin verwijst de term naar een reeks gemeenschappelijke kenmerken op technisch, maatschappelijk, economisch, religieus en politiek gebied van een groep culturen, onder andere de Azteken, Huazteck, Maya's, Olmeken, Tarasken, Teotihuacán, Tolteken, Totonaken, West-Mexicanen en Zapoteken.

Verwijst naar de stijl van het aardewerk dat werd gevonden op de vlakte van Konya in het zuiden van Anatolië, vervaardigd tussen circa 3.300 en 2.500 v. Chr. Het aardewerk is handgemaakt en goed gebakken met scherpe profielen en afgeschuinde randen. Het kenmerkt zich door een vaalrode of vaalgele basis die vaak is versierd met geschilderde gearceerde witte, rode of oranje strepen of golvende lijnen, en later met een dekkende bruine of paarsachtige verf.

Gesteenten die worden gevormd door veranderingen in reeds bestaande gesteenten als gevolg van gewijzigde omgevingsfactoren, zoals variaties in temperatuur, druk en mechanische belasting, en de toevoeging of onttrekking van chemische bestanddelen. De reeds bestaande gesteenten kunnen stollinggesteenten, afzettingsgesteenten of andere metamorfe gesteenten zijn.

Een stollingsgesteente dat bestaat uit minuscule kwarts- en alkalieveldspaatkristallen.

Verwijst naar de Hettitische periode van circa 1500 tot 1400 v. Chr. in Anatolië, tijdens een duistere periode tussen het Oude Hettitische Koninkrijk en het Hettitische Rijk.

Verschillende soorten speelgoed waarvan de belangrijkste delen ronddraaien of -tollen.

Wordt gebruikt voor allegorische toneelstukken waarin zedelijk gedrag wordt gepredikt in dialogen tussen acteurs die personificaties zoals de Barmhartigheid, het Geloof of de Dood vertolken.

Verwijst naar een aardewerkstijl die werd gevonden in het zuidoosten van Anatolië van circa 3200 tot 2500 v. Chr. Het aardewerk is met behulp van een wiel vervaardigd en goed gebakken met een vaaloranje of vaal-lichtgroene ondergrond die is beschilderd met rood-oranje tot groen-zwarte of zwarte golvende lijnen.

Zeer oude onderklasse (of orde) waarvan Nautilus het laatste nog levende genus is. Oude exemplaren zijn paleontologisch belangrijk voor de datering van de lagen waarin ze voorkomen.

Wordt gebruikt voor diverse instrumenten, zoals kompassen, tolkompassen en sextanten waarmee navigators, meestal van vaartuigen of luchtvaartuigen, hun positie, koers en afgelegde afstand vaststellen.

Verwijst naar de Hettitische periode van circa 1000 tot 700 v. Chr., toen onafhankelijke Hettitische staten floreerden in het zuidoosten van Anatolië en het noorden van Syrië. De kunst uit deze periode kenmerkt zich door een voortzetting van de tradities van het Hettitische keizerrijk, dat met name merkbaar is in het gebruik van het Hettitische hiërogliefschrift voor monumentale inscripties in stenen.

Een schelpmarmer dat meestal lichtpaars of roodachtig bruin is. De naam is Italiaans voor 'pauwenoog', als verwijzing naar de versteende oesterschelpen die op ogen lijken. Twee zuilen in de Biblioteca Apostolica Vaticana zijn van dit marmer gemaakt.

Verwijst naar de periode van circa 850 tot 590 v. Chr. waarin het koninkrijk Urartu de heerschappij voerde over het gedeelte van Anatolië rond het Meer van Van. De kunst en architectuur van deze periode worden gekarakteriseerd door kenmerkende bronzen artefacten en forten van kwalitatief hoogstaand hardstenen metselwerk.

Verwijst naar de stijl en periode die in verband worden gebracht met de heerschappij van de islamitische dynastie die aan de macht kwam in Anatolië in 1281 tot de afkondiging van de grondwet van de republiek Turkije in 1924. Met ondersteuning van de Osmaanse sultans ontwikkelde zich een opvallende architectuurstijl waarin de islamitische tradities van Anatolië, Iran en Syrië werden gecombineerd met de tradities van de klassieke wereld en Byzantium. Het resultaat was een rationalistische benadering met een hoofdrol voor ruimtelijke eenheid en helderheid, met als belangrijkste structuur de kulliye, een complex met gebouwen voor religieuze, educatieve en charitatieve doeleinden. Het belangrijkste bouwkundige thema van dit complex was een overkoepelde vierkante ruimte en combinaties van uiteenlopende ruimtelijke en architectonische expressies. De moskee, en in sommige gevallen het moskee-klooster, vormde het hoogtepunt. Na de verovering van Constantinopel en de vestiging van nieuwe administratieve paleizen in het hele rijk, werd de relatie tussen Osmaanse beschermheren en de kunstenaar gecentraliseerd. Een staf van hofarchitecten nam architecten van verschillende rangen en standen in dienst en controleerde alle bouwactivieiten in het rijk. Een gemeenschap van kunstenaars en ambachtslieden werkte voor de centrale ontwerpstudio, waar versierde manuscripten, tegelwerk, houtsnijwerk, beeldhouwwerk, jade en metalen voorwerpen werden vervaardigd, evenals tapijten en stoffen. Met deze werken werden gewoonlijk de belangrijke momenten tijdens de heerschappij van de sultan gememoreerd. In de 18de en 19de eeuw raakte de Osmaanse kunst steeds meer verwesterd, vaak met elementen van de Europese barokstijl.

Verwijst naar de stijl en periode die samenvielen met de heerschappij van Osman I, een Turkse vorst die actief was in Noordwest-Anatolië aan het eind van de 13de en het begin van de 14de eeuw. Zijn emiraat volgde op de heerschappij van de Sajuqs van Anatolië en religieuze oorlogsvoering vormde hierbij een centraal element. Onder Osman I breidde de staat zich snel naar het westen uit via Byzantijns gebied in Thracië en de Balkan. Er is maar weinig documentatie over de kunst uit deze periode.

Verwijst naar de eerste twee eeuwen van de Assyrische periode in Mesopotamië, van 2.000 tot 1800 v. Chr. De contacten met Anatolië, door de handel en het ruilen van koloniën, waren van grote invloed op de stijl van deze periode.

Verwijst naar de Hettitische periode van circa 1650 tot 1500 v. Chr., toen Hettitische heersers Hattusa tot hun hoofdstad uitriepen en centraal Anatolië en delen van Syrië beheersten.

Passages, zoals een bestrate vlonder of kanaal, voor overtollig water op of rondom een dam of een soortgelijke obstructie.

Verwijst naar een brede periode in Meso-Amerika, van 40.000 tot 15.000 v. Chr. De periode wordt doorgaans onderverdeeld in twee chronologische subperioden. Voorbeelden van archeologische en paleontologische sites uit de eerste periode, van circa 30.000 tot 15.000 v. Chr., zijn El Cedral en Valsequillo. Centraal in de daaropvolgende periode, van circa 15.000 tot 9000 v. Chr., staat de opkomst van jager-verzamelaarculturen, met een overvloed aan rotsschilderingen met afbeeldingen van negatieve of positieve handafdrukken, geometrische motieven en silhouetten van mensen en dieren.

Bestudering van stuifmeelkorrels, sporen en ander microscopisch plantaardig materiaal, levend of gefossiliseerd, in het bijzonder hun spreiding en toepassing in de stratigrafie en paleontologie.

Een grofkorrelig stollingsgesteente, hoofdzakelijk graniet, soms rijkelijk voorzien van zeldzame elementen zoals uranium, wolfraam en tantalium.

Sjaalachtige capes van bont of stof die om de hals worden vastgemaakt en aan de voorkant naar beneden afhangen. Gebruik 'stolen (liturgische kleding)' voor de bandstroken die over liturgische gewaden van geestelijken worden gedragen.

Gehard stalen platen met gaten van verschillende diameters. Worden gebruikt om pluggen te snijden, door ze door de gaten te persen waardoor overtollig hout achterblijft.

Verwijst naar de stijl en de cultuur van de 17de- en de 18de-eeuwse Duitse kolonisten in Pennsylvania en hun afstammelingen. Hun cultuur wordt gekenmerkt door het bewaren van traditionele Duitse stijlen van voedselbereiding en vakmanschap, en is vaak te herkennen aan specifieke decoratieve motieven, zoals geometrische hextekens die zijn geschilderd op schuren en bloem- en overige patronen die zijn gestempeld op meubels en huishoudelijke artikelen. Sommige afstammelingen rijden in door paarden getrokken karren, dragen eenvoudige kleren en leven volgens strikt religieuze principes. De grote stroom immigranten vanuit het Rijngebied in Duitsland werd aangemoedigd door de religieuze tolerantie van de koloniale regering van William Penn. Immigranten waren leden van verschillende groepen, zoals mennonieten, quakers, amish, Moraviërs, Schwenckfelders en Dunkers (of Duitse baptisten); tot latere immigranten behoorden lutheranen en leden van de Gereformeerde Kerken.

Verwijst naar de periode in de 8ste eeuw v. Chr. waarin het Phrygische koninkrijk floreerde in het westen van Anatolië, met name onder de heerschappij van koning Midas. De kunst uit deze periode kenmerkt zich door een mengeling van lokale tradities en neo-Hettitische inspiratie uit het oosten van Anatolië, en staat bekend om haar monumentaliteit.

Pistolen voor het schieten op schietschijven, tegenwoordig meestal half-automatisch met een kaliber van .22.

Stollingsgesteente dat in tegenstelling tot vulkanisch gesteente op grote diepte is gevormd door kristallisatie van magma en/of door chemische verandering. Het heeft doorgaans een granietachtige textuur met een gemiddelde tot groffe korrel.

Een donkerpaars-rood gesteente, voor het eerst gedolven in het oude Egypte, dat relatief grote kristallen bevat in een fijnkorrelige stollingsmatrix. Het is een van de hardste, gesteenten, is glad gepolijst en wordt gewaardeerd als duurzaam materiaal voor beeldhouwers en als een decoratief bouwkundig materiaal. Het wordt beschouwd als het beste materiaal voor de wrijfsteen en schuurplaat die door kunstenaars worden gebruikt voor het schuren van kleuren.

Omvat de periode in Meso-Amerika van circa 900 tot 1521 n. Chr., die gekenmerkt wordt door de politieke eenwording van Meso-Amerika, dankzij de opkomst van de Toltekenstaat en het latere Aztekenrijk, en door het verval van de grote Mayastaten uit de vroege postklassieke periode. De periode wordt onderverdeeld in twee subperioden: vroeg postklassiek en laat postklassiek.

Een gesteente van een groep extrusieve zure stollingsgesteenten, meestal porfierisch en met zichtbare stroomlijnen, met fenokristen van kwarts en kaliveldspaat in een glasachtige tot cryptokristallijnen grondmassa. Het extrusieve equivalent van graniet.

Instrumenten die worden gebruikt om de diameters te meten van ronde voorwerpen tot gespecificeerde toleranties, en die bestaan uit cilindervormige stalen ringen waarvan de diameter van de binnenkant overeenkomt met de grootste of kleinste toegestane afmetingen.

Te gebruiken voor draaiende schijfachtige toestellen die soepel draaien rond een centrale as en die aan de binnenkant zijn voorzien van vakjes, allemaal even groot, waarin een tollend balletje kan worden opgevangen tijdens het spelen van roulette.

Pistolen die zijn ontworpen om in foedralen op zadels te worden gedragen.

Snaphaansloten met een uitsteeksel aan het uiteinde van een combinatie van een haanpal en een trekkerhefboompje, die naar binnen uitsteken door een opening in de slotplaat precies voor de haan om deze half gespannen te houden. Vooral gebruikt op Schotse pistolen uit de 18e eeuw.

Te gebruiken om vuurwapens te beschrijven, meestal pistolen of revolvers, waarbij de haan met de hand moet worden gespannen voor het afvuren.

Wordt gebruikt voor zuilen met beeltenissen van slangen, als kenmerken van de Tolteekse architectuur.

Pistolen met een wijd uitlopende monding net als een spreidloopgeweer, voor gebruik op korte afstand. Ze waren bijzonder populair vanaf halverwege de 18e tot begin 19e eeuw.

Verhalen die zich afspelen in een ver verleden en waarin gebeurtenissen worden beschreven die in de echte wereld onmogelijk zouden kunnen plaatsvinden. Hoewel het vaak magische verhalen zijn waarin allerlei fantasiefiguren voorkomen, worden de hoofdrollen door mensen vertolkt.

Snijwerktuigen die worden gebruikt om de overtollige gietlopen van gesmolten metaal af te knippen nadat de gietvorm is verwijderd.

Witlinnen kraagje, afgezet met een sierrandje van kant. Wordt aangebracht aan de halszijde in het midden van de stola ter bescherming tegen vuil.

Verwijst naar de stijl en periode die samenvielen met de heerschappij van Süleyman I, die in Turkije bekend stond als Kanuni (wetgever) en in het westen als 'de grote', van 1520 tot 1566. Het bewind van Süleyman wordt beschouwd als het hoogtepunt van de Osmaanse politieke, economische en culturele ontwikkeling. De kunstinstellingen en begunstigingsprogramma's die tijdens zijn bewind werden opgericht, vormden een basis waarop door de twee opvolgers van Süleyman, Selim II en Moerad III, kon worden voortgebouwd. Onder Süleyman ondergingen twee belangrijke kunstinstellingen belangrijke veranderingen. De functie van hoofdarchitect werd gedurende het grootste deel van zijn heerschappij ingenomen door Sinan, die toezag op de bouw van een groot aantal religieuze, educatieve en handelsgebouwen. Sinan herstructureerde de sobere buitengevel van de Osmaanse moskee met een scala aan uitgesproken elementen, zoals portieken met een of twee ingangen, met elkaar verbonden koepels en semikoepels en een nieuw type slanke, potloodachtige, hoge minaret. Deze stijl komt het beste tot uitdrukking in de Selimiye-moskee van Sinan in Edirne (1569-1575). Onder Süleyman brachten twee vestigingen van de koninklijke ontwerpstudio een synthese teweeg van de nieuwe Osmaanse keizerlijke stijl in decoraties en boekillustraties. Iznik-tegels uit deze periode worden als uniek beschouwd wat betreft de veelzijdigheid en de diepte van de kleuren, met de introductie van felrood, paars, blauw en olijfgroen. Tapijten die werden vervaardigd in Ushak in zuidelijk Anatolië, werden complexer en kregen een meer gecontroleerd patroon, met rijkere, fluweelachtige oppervlakken.

Verwijst naar de stijl die in verband wordt gebracht met het eiland Sumba. De textielproductie in deze regio laat Sumatraanse en Indiase invloeden zien, met grote mantels (hinggi) met een ingeweven ikat-patroon, Indiase patola-ontwerpelementen en ceremoniële sarongs met ingeweven patronen. Populaire regionale motieven in het textiel zijn onder meer menselijke figuren, paarden, herten, slangen en leeuwen. De kleuren duiden op een klassenonderscheid, waarbij Turkse rode verf het meest luxe en zeldzaam is. In de edelsteenkunst wordt de stijl gekenmerkt door het gebruik van granaat, kristal, parels, amethisten, robijnen, rood koraal en ivoor. Kenmerkend voor decoratieve kunst in deze stijl zijn fijn afgewerkte kralen halskettingen en hoofdbanden.

Een phanoerokristallijn intrusief stollingsgesteente dat voornamelijk bestaat uit alkalisch veldspaat, eventueel met een kleine hoeveelheid plagioklaas en zonder noemenswaardige hoeveelheden kwarts of nefelien. De term kan ook verwijzen naar een granietsoort met biotiet en hoornblende, of met hoornblende in plaats van biotiet, die in de oudheid werd gewonnen in Syrene in Opper-Egypte.

Verwijst naar de kunst en architectuurstijl uit het zuidoosten van Anatolië en Noord-Syrië in de Neo-hittitische periode van circa 1000 tot 750 v. Chr. De stijl kenmerkt zich door een combinatie van Syrische en Hittitische tradities. Assyrische invloeden zijn met name zichtbaar in levensgrote reliëfs.

Kleine klasse van in zee levende manteldiertjes die tijdens de gehele levensduur vrij rondzweven. Ze hebben een mondopening die gericht is naar de achterzijde van iedere zoïde, en ongeslachtelijke knoppen die zich vanuit een ventrale stolon ontwikkelen. Soms worden ze geclassificeerd als orde in plaats van als klasse.

Een aluminiumsilicaat dat fluor bevat dat is gevormd door fluorhoudende dampen die zijn afgegeven tijdens de laatste fasen van het kristalliseren van stollingsgesteente. De topaas, die als edelsteen zeer geliefd is, komt voor in prismatische kristallen die transparant en glanzend zijn en een witte (kleurloze), gele, bruine, lichtblauwe, roze, rode of lichtgroene kleur hebben. Onder meer aangetroffen in Brazilië, Mexico, Saksen, Schotland, Japan en de Oeral. Kleurloos topaas kan worden aangezien voor diamant wanneer het is geslepen. Gekleurd topaas kan onstabiel zijn en verbleken door zonlicht. Men meent dat het mineraal dat moderne mineralogen met 'topaas' aanduiden, niet bekend was in het oude Griekenland en Rome en bij de schrijvers van het Oude Testament; de steen die door deze oude beschavingen 'topazos' werd genoemd, was waarschijnlijk het mineraal chrysoliet, ofwel peridot of gele saffier.

Kleden met een symmetrisch patroon met een boog aan elk einde, waarschijnlijk vervaardigd in Anatolië. Ze worden zo genoemd omdat er zoveel in de Transsylvanische regio zijn gevonden.

Anatolische bidkleden die worden gekenmerkt door twee achthoekige vormen in het patroon die aan de boven- en onderkant vanaf de rand het kleed opkomen.

Wordt gebruikt voor openingen in verticale oppervlakken, zoals muren, parapetten, kantlagen of verdedigingsmuren die ervoor zorgen dat overtollig water van horizontale vlakken af loopt.

In het bijzonder te gebruiken voor de vrijzinnig protestantse beweging in de Verenigde Staten en Canada, die in de 18de eeuw voor het eerst als georganiseerde beweging van zich deed spreken en een confessionele status verkreeg in de 19de eeuw. Haar belangrijkste beginsel is het geloof in de redding van alle zielen, waarmee ze de calvinistische leer van de uitverkiezing van enkelen en de verdoemenis van velen afwijzen. Andere beginselen zijn onder meer de vrijheid van individuele interpretatie, tolerantie tegenover diversiteit en de onvervreemdbare waarde en waardigheid van iedere mens.In 1961 fuseerde deze beweging met de unitaristische beweging, waardoor het ‘unitaristisch universalisme’ ontstond. Ook in het algemeen te gebruiken voor de leer van de universele redding die op verschillende momenten in de christelijke geschiedenis terugkomt, te beginnen met de geschriften van Origen in de 3de eeuw.

Spaanse uitklapbare schrijfkabinetten in de vorm van een rechthoekige kist die op een decoratieve pie de puente of schraag steunt. De binnenkant is vaak uitbundig versierd en bevat meestal een rij laden, soms aangevuld met vakjes en een klein kastje. De naam dateert uit het einde van de 19de eeuw en verwijst foutief naar de plaats waar dit type kast zou zijn gemaakt, namelijk het dorp Vargas in de provincie Toledo.

Muntjes die worden gebruikt voor het betalen van het gebruik van openbaar vervoer, tolbruggen, tolwegen e.d.

Persen van verschillend ontwerp, bedoeld om overtollig vet uit vlees te persen, teneinde het vet als reuzel of talg te gebruiken of het vlees gezonder voor consumptie te maken.

Anatolische tapijten die bestaan uit een witte ondergrond met een eindeloze herhaling van gestileerde, hoekige bladeren.

Het afdanken of weggooien van onnodig of overtollig materiaal, inclusief apparatuur, producten of materialen in welke vorm ook, olie, chemicaliën, gassen en vloeistoffen inbegrepen.

Stollingsgesteente dat in tegenstelling tot plutonisch gesteente bij een uitbarsting is uitgestoten of als lava is uitgevloeid en vervolgens op of dicht bij het aardoppervlak is gestold. Kenmerkend is de fijne kristallijnen of glasachtige structuur.

Vulkanisch stollingsgesteente met een glasachtige of glazige structuur; vulkanisch glas is een natuurlijk glas dat ontstaat door afkoeling van gesmolten lava, of een vloeibare fractie van lava, die zo snel plaatsvindt dat er geen kristalvorming kan plaatsvinden.

Te gebruiken voor speelgoedpistolen waarmee stralen vloeistof worden geschoten, meestal water.

Grote bladverliezende eik die 20 tot 40 meter hoog kan worden en inheems is in het grootste deel van Europa en Anatolië. De boom lijkt op Quercus robur (de zomereik). De verspreidingsgebieden van beide soorten overlappen elkaar grotendeels.

Anatolisch tapijtmotief dat een zeer gestileerde muil van een wolf voorstelt, oorspronkelijk een amulet dat herders tegen wolven moest beschermen.

Pistolen die klein genoeg zijn om in een zak of elders op het lichaam verborgen te worden gedragen.

Een mineraal dat verschillende kleuren heeft en een algemeen bijkomstig mineraal is in kiezelhoudende stollingsgesteenten, kristallijne kalksteen, schisten en gneisen.

Het grootste type steenfragment volgens sedimentologische indeling. Een zwerfkei is een losgeraakte steenmassa die groter is dan een straatkei, met een diameter van meer dan 256 mm (10 in.).