Grote klokken waarvan de wijzerplaten op een afstand van het mechaniek zijn gezet. Ze worden meestal geplaatst in torens of op andere opvallende plaatsen op openbare gebouwen.

Huiselijke versies van torenklokken die lopen op gewichten, met ijzeren mechanieken in opengewerkte kasten die zijn versierd met gotische decoraties; ze werden vooral vervaardigd in Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland in de 15e en 16e eeuw en halverwege de 19e eeuw geïntroduceerd in de Verenigde Staten.

Echappementen, met name gebruikt in torenklokken, waart een constante impuls wordt gegeven aan het pendulum door een gewicht dat wordt opgetild en altijd dezelfde afstand valt.