Luchtdichte of bijna luchtdichte, doosachtige houders van metaal of plastic, om brood en ander gebakken voedsel in te bewaren zodat het vers blijft.

Afgedekte houders in verschillende vormen, voornamelijk bestemd voor het bewaren van koekjes.

Kleine houders, meestal van metaal of plastic en met handvatten, om de lunch in mee naar school of naar het werk te nemen.

Wordt gebruikt voor de stenen cilinders die de schacht van een zuil vormen.

Term gebruikt voor blikken houders met een deksel of klep, gebruikt voor het verpakken van koekjes, crackers, tabak of iets dergelijks.

De verticale muur, rond of veelhoekig in opzet, die een koepel draagt.

Grote Franse bureaus die populair waren aan het eind van de periode van Lodewijk XV en Lodewijk de XVI. Het kwartronde deksel kan over de schrijftafel worden getrokken. Dit type werd soms nagemaakt in andere landen, waaronder Frankrijk, vooral Duitsland en Scandinavië in het laatste decennium van de 18e eeuw en bijna in elk westers land tijdens de 19e en 20e eeuw.

Wordt gebruikt voor het aanbrengen van verf op kleine voorwerpen door ze te draaien in een polijsttrommel met verf en voor het verbeteren van de oppervlaktedeklaag van voorwerpen door ze in een trommel met schuurmiddelen te bewerken.

Revolvers, meestal achterladend, die zijn ontworpen om patronen af te vuren.

Slaginstrumenten, bestaande uit een resonerende holte, aan één of aan beide uiteinden bedekt met vel; bespeeld door erop te slaan, te wrijven, te tokkelen.

Stokken om op trommen te slaan, van hout, kunststof; ook aan een uiteinde bekleed met stof of een ander min of meer zacht materiaal.

Membranen die zijn uitgerekt over de geraamten of ketels van drumstellen, en die worden bespeeld door te worden geschuurd, geplukt of, wat gebruikelijker is, geslagen met handen of stokken.

Trommen, cilinder-, of kegelvormig, met parallelle, rechte zijden aan de bovenkant, onderkant in de vorm van een afgevlakte kegel, met 2 vellen waarvan het ene wordt aangeslagen en het andere deel uitmaakt van het vetersysteem; Oeganda, omliggende delen van Oost-Afrika.

Grote dubbelkonische trommen, rechtopstaand met een buisvormig open voetstuk, meestal in paren, waarbij elke trom een eigen toonhoogte heeft; vaak met een stel rinkelbellen over het trommelvel van een van de twee; oorspronkelijk ontwikkeld en bespeeld in West-Afrika, als sprekende trommen bij ceremonies en bij rituele zang en dans.

Wordt gebruikt voor zuilen met trommels die afwisselend groot en klein zijn, of sober en versierd.

Trommels met één vel en waarbij het belangrijkste deel van de klankkast beker- of cilindervormig is en geplaatst op een slanke schacht.

Besnaarde cilindertrommels met dubbel vel, oorspronkelijk ontwikkeld en bespeeld door de Yoruba in Nigeria in combinatie met klokken zonder klepel ter begeleiding van zang en dans bij oogstfeesten. Zie 'bembés' voor de Afro-Cubaanse trommen met doorgaans enkel vel.

Afro-Cubaanse trommen met enkel vel, met nagels opgespannen, cilinder- of tonvormig en open aan de onderzijde; bespeeld met twee trommelstokken. Zie 'bembes' Voor de besnaarde cilindertrommels met dubbel vel van de Yoruba in Nigeria.

Machines die cement, aggregaat en water mengen in een ronddraaiende trommel om beton te maken.

Afro-Cubaanse hardhouten cilindertrommels, soms kegelvormig, wel of niet stembaar en met de hand bespeeld; meestal in paren, horizontaal aan elkaar vastgemaakt, waarbij de ene trom een grotere doorsnede heeft dan de andere.

Sets kleine stembare cilindertrommels, waarbij het trommelvel over de bovenkant van een open bamboestam is gespannen of over een diepe houten cilinder; ontwikkeld in de Verenigde Staten in de jaren '50 van de 20e eeuw.

Trommelstokken, bestaande uit sets metalen draden vastgemaakt aan een handvat, die soms wanneer niet gebruikt ter bescherming in het handvat kunnen worden getrokken.

Verwijst naar Japanse ceremoniële dansen in combinatie met muziek bij shintoïstische, boeddhistische en keizerlijke hofrituelen en feesten. De dans en muziek werden al vroeg vanuit China, Korea, India en Zuidoost-Azië in Japan geïntroduceerd. Tijdens de 9de eeuw werden deze dans- en muziekvormen door de Japanse keizers gestandaardiseerd. De dansen bestaan uit gestileerde bewegingen op de maat van een trommel, terwijl de algehele choreografie op eenvoudige geometrische patronen is gebaseerd. De maskers die door de dansers worden gedragen, vormen een belangrijk element bij bugaku. Er zijn twee basisdansvormen met begeleiding van specifieke muziek: saho no mai ('dansen van de linkerzijde'), begeleid door togaku (hoofdzakelijk gebaseerd op Chinese muziek); en uho samai no mai ('dansen van de rechterzijde'), begeleid door komagaku (muziek die oorspronkelijk uit Korea komt). De rijk geborduurde kostuums van de saho no mai-dansers zijn meestal rood, terwijl de kostuums van uho samai no mai-dansers doorgaans groen of blauw zijn. Een bugaku-programma begint meestal met een selectie die wordt uitgevoerd door de hoofddansers van beide vormen, waarna beurtelings dansen uit beide repertoires worden uitgevoerd. Als er uitsluitend muziek wordt uitgevoerd, gebruikt men de term 'gagaku'.

Concussievaten, bestaande uit een ronde, enigszins bolle metalen plaat, in diverse maten; bespeeld door ze tegen elkaar te slaan, of door ze aan te slaan met trommelstokken of brushes.

Draagbare, met een pal vastgezette lier die bestaat uit een bevestigingsmechanisme aan de ene kant en een haak die vastzit aan een kabel aan de andere kant. Wordt in werking gesteld door een hefboom waardoor een trommel draait die de kabel oppakt en trekkracht uitoefent op de haak.

Afrikaans-Cubaanse trommen met een lange, nauwtoelopende of tonvormige cilinder die wel 90 cm diep kan zijn, met één trommelvel van ongeveer 25 tot 30 cm in doorsnede, die meestal worden bespeeld met de handen; meestal maar niet altijd bespeeld in paren.

Schuurmachines waarin het schuurpapier is vastgezet op een smalle verticale trommel die op de werktafel van de machine is geplaatst.

Zandlopervormige trommen van het Indiase subcontinent, de Himalaya en Mongolië, met een klankkast die meestal van hout of metaal is gemaakt (en in Tibet vaak van menselijke schedels), met twee dunne vellen die rond houten ringen zijn gewikkeld en worden gespannen door veters in V-vorm met een kruislingse vetering in het midden. Aan de vetering in het midden zijn twee touwen bevestigd met knopen of met kogeltjes van hout, klei of een ander hard materiaal aan het einde; de knopen of kogeltjes slaan op de trommel wanneer deze wordt gedraaid.

Verwijst naar de prehistorische periode (4de tot 1ste eeuw v. Chr.) en cultuur van de regio Indochina in Zuidoost-Azië. Met de stijlontwikkelingen in deze periode, die later onder Indiase en Chinese invloed zou komen, is de grondslag gelegd voor de beschaving in deze regio, zo wordt algemeen gedacht. De periode wordt vooral gekenmerkt door de ontwikkeling van grote stenen monumenten die als religieuze heiligdommen fungeren. In deze periode maakte het bronswerk een grote bloei door: rituele keteltrommen, huishoudelijk gerei en maskers vervaardigd met de verlorenwasmethode, ceremoniële bijlen die als machtssymbool fungeerden, en rijk bewerkte trommels van uiteenlopende grootte. De bronzen producten werden vaak gesierd met menselijke en dierlijke reliëfpatronen die waren afgeleid van geweven ontwerpen in textiel. De spiraalvorm was een populair motief in deze periode en verscheen als decoratief element op textiel en bronswerk.

Verwijst naar de periode in de Vietnamese Bronstijd (circa 15de of 14de eeuw v. Chr.) die wordt geassocieerd met de site in noordelijk Vietnam in de provincie Thanh Hoa die bekend staat als Dông-Son. Deze periode wordt gekenmerkt door de hoge productie van bronzen rituele voorwerpen en bronzen keteltrommels die sterke Indonesische stilistische invloeden weerspiegelen en een voorkeur voor dierenmotieven. Objecten die in deze periode werden geproduceerd vertonen ook een affiniteit in vorm en stijl met Chinees aardewerk en bronswerk. In de architectuur wordt deze periode gekenmerkt door huizen en tempels met gewelfde daken en ondersteunende constructies die zijn gebaseerd op een pijlersysteem.

Fluit met twee vingergaten en een duimgat. Gewoonlijk werd een trommel gespeeld in de andere hand. Het was door overblazen mogelijk een volledige diatonische toonladder te spelen. Heel wat volkse wijsjes en dansen lagen daardoor binnen het speelbereik.

Blokxylofoons van de Gwere in Oeganda, met zes platen en een trom, die rusten op twee boomstammen en door stokjes uit elkaar worden gehouden; de trommel wordt bespeeld als een extra plaat.

Beschrijft de diverse soorten kunstwerken die zijn vervaardigd door de bewoners van de Fiji-eilanden, waarvan de kolonisten bekend zijn om hun Lapita-aardewerk. De Fijische mannen gebruiken vaak hout als primair medium voor de kunstproductie. Gespecialiseerde Fijische timmerlieden maken beeldhouwwerken, kommen, kano's, trommels, wapens, hoofdsteunen en ornamenten. Aan het eind van de 20ste eeuw werden op de Fiji-eilanden onder meer traditionele objecten voor de ambachtsmarkt en voor lokaal gebruik vervaardigd, alsmede reproducties van 19de-eeuws werk en souvenirs voor de toeristenindustrie.

Vroege fonografisch opnameapparaten van het type dat in 1857 werd uitgevonden door Léon Scott de Martinville, bestaande uit een hoorn of trommel waarmee geluidsgolven op een membraan werden gericht. Aan het membraan zat een stekelhaar van een varken die over een lampzwarte cilinder heen en weer ging. Op die manier werden de geluidsgolven visueel vastgelegd. Het was het eerste apparaat waarmee geluid kon worden geregistreerd, maar men kon er nog geen geluid mee reproduceren.

Verwijst naar een type traditionele Japanse muziek die hoofdzakelijk werd uitgevoerd bij ceremoniële gebeurtenissen aan het keizerlijk hof. De naam is afgeleid van de Japanse uitspraak van de Chinese tekens voor elegante muziek (ya yueh). Deze muziek werd in de 5de eeuw vanuit Korea in Japan geïntroduceerd en vormde vanaf de 8de eeuw een vast onderdeel van de hoftraditie. In de 9de eeuw werden de diverse vormen van de Noord-Aziatische, Chinese, Indiase, Zuidoost-Aziatische en inheemse Japanse muziek geherstructureerd tot twee hoofdgenres: togaku en komagaku. Togaku, de 'muziek van de rechterzijde,' is afgeleid van Chinese en Indiase vormen, terwijl komagaku, 'muziek van de rechterzijde,' Zuidoost-Aziatische en Japanse elementen bevat. Bij gagaku-uitvoeringen worden meestal combinaties van tokkelinstrumenten, blaasinstrumenten, trommels en een gong gebruikt. De hoofdtrommel en hoofdfluit van de twee typen verschillen onderling, en bij komagaku worden er geen snaarinstrumenten gebruikt. De term kangen verwijst naar zuiver instrumentale gagaku-uitvoeringen, terwijl bugaku ('dansmuziek') verwijst naar de muziek die wordt uitgevoerd in combinatie met een ceremoniële dans. Sommige elementen van het bijbehorende Shinto-rituelen en de oude stemmen zijn daarbij gehandhaafd; de solomuziek voor de gagaku-instrumenten is grotendeels verloren gegaan, maar sommige notaties zijn nog wel bewaard gebleven. De nog wel overgeleverde gagaku-muziek verschaft waardevolle informatie over de traditionele muziekvormen van Japan. Gagaku lijkt sterk op de wereldlijke muziek van China uit de Tang-dynastie, en verschaft daardoor inzicht in de muziek uit deze vroege periode.

Apparaten die worden gebruikt voor het tillen van zware voorwerpen; ze bestaan meestal uit een horizontale trommel die door een hefboom of slinger wordt gedraaid. Een kabel loopt van het object via een katrol naar de trommel waar deze wordt opgewikkeld of afgerold om het object te verplaatsen.

Het doen ronddraaien van huiden, vellen of vellen in een trommel om bijvoorbeeld water of andere vloeistoffen eruit te verwijderen, om bijvoorbeeld verf- of looistoffen eraan toe te voegen of om ze te wassen.

Chinese trommen, meestal in de vorm van een ton, die aan beide kanten een trommelvel hebben dat op de cilinder is vastgespijkerd in plaats van geregen; er wordt maar op één trommelvel geslagen, met twee kloppers.

Hout van de boom behorende tot het genus Carpinus van de berkenfamilie. Het kent allerlei toepassingen. Oorspronkelijk werd het gebruikt voor gedraaide en machinaal bewerkte onderdelen van windmolens. Tegenwoordig wordt het gebruikt voor het maken van poolkeus, trommelstokken en toetsmechanismen van piano's.

Beschrijft werken die zijn vervaardigd door de bewoners van de Hawaïaanse eilanden. De kunstproductie van de Hawaïanen omvatte vederwerk, schorsdoek en ornamenten; beeldhouwwerken van hout, steen en veren; rotsinkervingen of rotsgraveringen; en houten kommen, trommels en kano's.

Geronde muuroppervlakken die een overgang vormen tussen een koepel (of de trommel) en het dragend metselwerk.

Kleine, hardhouten trommen, meestal rechthoekig, met één of twee lange, uitgeholde sleuven, die worden bespeeld met t trommelstokjes of hamertjes.

Instrumenten van materiaal dat zelf kan klinken, omdat het taai en elastisch genoeg is om te trillen zonder daarbij een gespannen trommelvel of snaren nodig te hebben.

Verwijst naar de culturen en stijlen van Indonesië, en weerspiegelt de vermenging van verschillende regionale culturen uit het vasteland van Zuidoost-Azië en Oceanië. De stijl is over het algemeen beïnvloed door de filosofieën van het boeddhisme, hindoeïsme en de islam. Beeldhouwkundige productie in de regio wordt over het algemeen gekenmerkt door megalithische monumenten zoals menhirs, dolmens, stenen sarcofagen, terrasvormige grafheuvels, grote stenen die zijn uitgehakt in de vorm van dieren en mensen, en stenen schedeltroggen. Vroege beeldhouwstijlen in de regio worden gekenmerkt door gelijkmatige vlakken, welvingen, emotieloze uitdrukkingen en bewegingloosheid. Ornamentele werken uit deze regio imiteren Chinese Chou- en pre-Han-werken en tonen bronzen trommels met gemodelleerde flenzen en reliëfornamenten die bestaan uit gestileerde maskers met oorpiercings. Door Indiase stijl geïnspireerde werken worden gekenmerkt door verfijnde bronzen Boeddha's en bodhisattva’s. In de architectuur wordt de stijl gekenmerkt door tempelcomplexen die bekend staan als tjandi’s en candi’s.

Kleine Japanse tontrommen met twee over ringen liggende trommelvellen van hertenleer die over de cilinder heen aan elkaar vast zijn geregen. Ze worden horizontaal op een laag rek geplaatst en aan beide kanten bespeeld met trommelstokken.

Artefacten van uiteenlopende aard gemaakt van de gedroogde, uitgeholde bast van diverse soorten pompoenen. Het betreft bijvoorbeeld houders zoals flessen en drinkkalebassen, keukengerei zoals kommen en soeplepels, en muziekinstrumenten of componenten daarvan, zoals trommels en ratels. Kalebassen worden overal ter wereld gemaakt en gebruikt, met name in Afrika en Midden- en Zuid-Amerika.

Aanduiding voor halfronde, kapachtige koepels. De term is van toepassing op kleine semi-koepels zonder trommel of lantaarn, op kleine lage koepels die in het plafond van een kamer worden gebruikt om meer stahoogte te verkrijgen, op kleine koepels waarin geen oculi zitten, en koepelachtige oppervlakken van pleisterwerk die in dubbelwandige koepels zijn opgehangen en vaak zijn versierd.

Trommen met halfronde of eivormige klankkasten en één gespannen trommelvel.

Orkestbellen die lijken op de klepperbellen die rond de halzen van koeien en andere kuddedieren worden gehangen, maar zonder klepel Ze worden bespeeld door ze met een trommelstok aan te slaan.

Het gladmaken of polijsten van oppervlakken met behulp van metalen kogeltjes, balletjes of andere metalen vormen in een ronddraaiende polijsttrommel.

Afdrukken op fotografische materialen door gecontroleerde blootstelling aan wit, rood, groen of blauw licht en chemische bewerking. Te onderscheiden van elektrofotografische laserprints, waarbij afbeeldingen met een lichtstraal op een fotogeleidende trommel worden geprojecteerd en vervolgens elektrostatisch worden overgezet op papier.

Vaste hijsmachines met een draaibare trommel waar kabels, touwen of kettingen omheen zijn gewikkeld.

Trommen met één of twee trommelvellen die over een ondiep raamwerk of een ring zijn gespannen, waarbij de diepte van de cilinder kleiner is dan de straal van het trommelvel.

Slaginstrumenten, waarvan de klankbodems bestaan uit kalebassen met een door een trommelvel bedekt gat in de zijkant; bespeeld door het aanslaan van toetsen; Zuidelijk-Afrika.

Trommen met een uitgerekte tonvorm, met twee trommelvellen van verschillende diameter die aan een ring zijn bevestigd en op de klankkast vastgeregen. De trommelvellen worden gestemd met behulp van stelwiggen en het aanbrengen van pasta op de vellen, waarbij het grotere linkervel een octaaf lager wordt gestemd dan het rechter, uit Zuid India.

Keteltrommen van koper, messing, hout of aardewerk met trommelvellen van leer meestal bespeeld in paren op verschillende toonhoogtes, afkomstig uit de Islamitische wereld, Kaukasus, Centraal-Azië.

Stroming in de Duitse film die duurde van ongeveer 1969 tot de jaren 80 van de 20ste eeuw en die zorgde voor de opkomst van een nieuwe groep regisseurs, onder wie Rainer Werner Fassbinder, Volker Schlöndorff en Werner Herzog. Vanaf 1974 stelden de West-Duitse zendgemachtigden ARD en ZDF en het Filmförderungsanstalt (FFA) jaarlijks een geldbedrag beschikbaar aan televisieproducenten voor de productie van films voor bioscopen en televisie. De films waren in artistiek opzicht ambitieus en werden goed ontvangen, ondanks het beperkte budget. Beroemde films in deze stroming zijn Fassbinders 'Die bitteren Tränen der Petra von Kant' (1972) en Schlöndorffs 'Die Blechtrommel' (1979).

Het naamgevende kenmerk van de nokkenschijfhamer was de met waterkracht aangedreven hamer in een hamersmidse. Het opheffen van de hamer gebeurde door middel van een trommel waarop een nokkenschijf bevestigd was die de hamersteel periodiek ophief en liet vallen. De hamerkop maakte hierbij een beweging over een cirkelboog.

Trommen met dubbel vel uit Uganda. Ze worden aangetroffen in verschillende groottes en hoewel ze twee trommelvellen hebben wordt maar één zijde bespeeld.

Cilindertrommen uit Japan, veel gebruikt in de theatervorm kabuki. De trommen hebben twee aan elkaar geregen trommelvellen en worden bespeeld met stokken.

Trommen met een komvormige, resonerende cilinder, meestal van koper, het trommelvel van kalfsleer of kunststof en uitgerust met een mechanisme voor het stemmen van het instrument.

Balken, op de grond gelegd om er op te trommelen; bespeeld met stokken; Afrika, Azië, Oceanië, Brazilië.

Trommen, waarbij 1 trommelvel is gespannen over de opening van een aarden potten.

Optisch speelgoed dat bewegende beelden creëert en dat bestaat uit een reeks opeenvolgende plaatjes aan de binnenzijde van een draaiende trommel, die naar binnen zijn gekeerd waar ze worden gereflecteerd door een veelhoekige trommel met evenveel spiegeltjes erop als het aantal afbeeldingen tegen de buitenste trommel; de twee trommels draaien in tegengestelde richtingen en het geheel wordt bekeken door een speciaal oculair. Ontwikkeld aan het eind van de jaren 1870 als een verbetering op de phenakistoscoop en zoëtropen

Lijsttrommen met ondiepe ring, aan één kant bedekt met een trommelvel van perkament, dierenhuid of kunststof, voorzien van rinkelende metalen schijfjes of kleine belletjes, bespeeld met de hand; Nabije-Oosten.

Trommen die bespeeld worden door wrijving van het trommelvel met de hand, een stuk leer of stof, of door een koord of stok die door een gat in het trommelvel word getrokken. Bij sommige types wordt dit bereikt door het trommelvel te wrijven, maar niet te doorboren.

Te gebruiken voor gewoonlijk rijk versierde banden, sjerpen of riemen, diagonaal van schouder tot heup gedragen ter ondersteuning van een dolk, hoorn, zwaard of trommel.

Machines die worden gebruikt om hout glad te maken en om afdrukken van een zaag of draaibank en andere onzuiverheden te verwijderen. Variërend in grootte van handgereedschap tot grote trommels of banden waarmee grote vlakken kunnen worden behandeld.

Schijven of trommels met een abrasant eraan bevestigd voor het schuren met elektrische apparaten.

Draden van ingewanden, metaal of zijde bedekt met draad, die zijn uitgestrekt over dat vel van een trommel waarop niet wordt geslagen, zo gespannen dat het een felle, heldere toon aan de trommel geeft.

Trommen die zo worden aangeslagen dat er door de luisteraar bepaalde kenmerken van een niet-gevocaliseerde tekst in kunnen worden herkend, waarbij deze kenmerken als aanwijzingen dienen voor de betekenis van de woorden die worden getrommeld.

Violen voor het maken van geluidsopnames: lange, smalle plaat van hout of aluminium als klankkast, waarvan de bovenkant dient als toets voor de snaren, flexibel trommelvel met daarop een metalen klankbeker naast de kam; concertmodellen hebben soms 2 klankbekers; Londen, rond 1901.

Trommen, tonvormig met 2 trommelvellen waarvan er slechts één wordt aangeslagen; de vellen worden op de klankkast vastgespijkerd of eraan geregen, waarbij ze soms eerst over metalen ringen worden geslagen; grootte en verhouding diameter : lengte lopen sterk uiteen; Japan.

Trommen met een lange cilindrische klankkast, 2 vellen en 1 snaar op het bovenste trommelvel; Frankrijk, Provence.

Bekertrommen met een cilinder van gebakken klei, 1 trommelvel van dierenhuid, vastgemaakt met hennepdraad; bespeeld door ze aan te slaan met de vingers van beide handen; Bulgarije, Joegoslavië.

Verwijst naar een specifieke vorm van het boeddhisme die sterk is geënt op het Mahayana-boeddhisme, dat in de zevende eeuw in Tibet werd geïntroduceerd. Het Tibetaans boeddhisme bevat veel van de esoterische tantra-traditie van het Vajrayana-boeddhisme, alsmede elementen van het oeroude Bon-sjamanisme. Ook de kloosterdisciplines van het vroege Theravada-boeddhisme vormen een belangrijk bestanddeel van het Tibetaans boeddhisme. Deze religie wordt zelfs vaak beschouwd als de meest intellectuele vorm van boeddhisme. Avalokiteshvara, de Bodhisattva van Groot Mededogen, wordt met name vereerd in het Tibetaans boeddhisme. De Dalai Lama, de geestelijke en wereldlijke leider van Tibet, zou diens reïncarnatie zijn. Een opmerkelijk aspect van het Tibetaans boeddhisme is het opvallend hoge percentage van de bevolking dat actief deelneemt aan het geloofsleven: tot aan de Chinese machtsovername in de jaren 50 van de 20ste eeuw was ongeveer een kwart van alle Tibetanen lid van een geloofsorde. Typerend voor deze religie is ook het grote aantal heilige wezens. Bij de eredienst worden mantra's en gebeden uitgesproken en gezangen ten gehore gebracht, met begeleiding van trommels en hoorns. De canon van Tibetaanse geschriften omvat de 'Kangur' en de 'Tenjur;' het Tibetaans Dodenboek (Bardo Thödröl) beschrijft de bewustzijnsstaat tussen dood en wedergeboorte. Het Tibetaans boeddhisme verspreidde zich in de tweede helft van de 20ste eeuw naar het westen, met name door mensen die Tibet waren ontvlucht nadat het land door Communistisch China was bezet; onder deze vluchtelingen waren ook 'tulkus' of gereïncarneerde lama's, die in hoog aanzien stonden en bijdroegen tot de groei van de populariteit van het Tibetaans boeddhisme in de westerse wereld. Er zijn vier hoofdstromingen: Nyingma, Sakya, Kagyu en Geluk. In het westen wordt de Tibetaanse religie soms aangeduid met de onjuiste term lamaïsme, maar deze term wordt niet door de boeddhisten zelf gebruikt.

Trommen, zandlopervormig met 2 trommelvellen van huid, gespannen over ijzeren ringen die een eindje buiten de klankkast uitsteken en over de klankkast heen aan elkaar zijn geregen met touwen; de toonhoogte is te variëren door touwen meer of minder te spannen; Japan.

Wordt in het algemeen gebruikt voor enkele van verschillende typen hefbomen die worden bediend met de voet en die worden gebruikt op geluidsapparaten voor verschillende doeleinden, zoals het wijzigen van de stemming van het instrument, het bedienen van een blaasbalg, het slaan tegen een trommelvel, het produceren van expressieve effecten, of functioneren als toetsen in een voetklavier.

Zandlopertrommen met nauw middel, met koorden over de lengte voor het bevestigen en spannen van de trommelvellen; bespeeld door erin te knijpen, waardoor de stemming verandert.

Optisch speelgoed dat bewegende beelden creëert en dat bestaat uit een draaiende trommel met spleten waar een strook papier met opeenvolgende plaatjes in wordt geplaatst met de afbeeldingen naar binnen; ontwikkeld aan het begin van de 19e eeuw.