Hout van de soort Catalpa bignonioides, dat licht van gewicht is en een fijne nerf heeft. Het wordt gebruikt voor het decoreren van voorwerpen en kasten.

Trompetachtige blaasinstrumenten met een conische boring, die meestal zijn voorzien van vijf kleppen. Ze werden voor het eerst in 1801 gemaakt in Wenen en kwamen tot 1840 veel voor.

Trompetten in de vorm van een verlengde maansikkel; Europa, begin 19de eeuw.

Rokken die aan de onderkant nauwer zijn dan bij de knie, zodat de draagster met kleine trippelpasjes moet lopen, gedragen omstreeks 1912/1913.

Buisvormige trompetten waarbij het mondgat naar de as wijst.

Wordt gebruikt voor segmenten van een gewelf die aan de buitenkant worden gebruikt als ondersteuning van uitstekende delen.

Franse term die letterlijk 'het oog bedriegen' betekent en verwijst naar afbeeldingen die zo realistisch zijn dat de beschouwer zou kunnen denken dat de weergegeven objecten, taferelen, structuren of gezichtspunten echt zijn, en dus niet slechts een afbeelding. De term verwijst doorgaans naar westerse kunstwerken, meestal tweedimensionaal of in bas-reliëf uitgevoerd. Trompe-l'oeil werd reeds toegepast bij de oude Grieken en werd later verfijnd door de Romeinen. De techniek was geliefd tijdens de renaissance in Europa, en later breidde de populariteit zich ook uit naar Amerika. Er werd gebruik gemaakt van effecten zoals geschilderde hout- of marmerstructuren op muren of zuilen, illusionistische doorkijkjes omlijst door antiquiserende vensters, geschilderde lijsten rondom een stilleven of portret dat de ruimte van de beschouwer lijkt binnen te treden, en afbeeldingen van schappen of kasten met diverse objecten, gezien door een half openstaande deur. Aan het einde van de 20ste eeuw werd soms zelfs de volledige buitenzijde van gebouwen in trompe-l'oeil geschilderd.

In algemene zin: alle blaasinstrumenten, bespeeld door lipspanning, en meestal met cylindrische boring. In specifieke zin: blaasinstrumenten in moderne westerse context met een wijd mondstuk, smalle boring, kleppen en een middelgrote klankhals en klankbeker.

Boomsoort uit de trompetboomfamilie.

Genus van grote, voornamelijk bladverliezende bomen die inheems zijn in het oosten van Azië, het oosten van Noord-Amerika en West-Indië. De bomen hebben grote bladeren die voor veel schaduw zorgen en een geschikte habitat vormen voor een groot aantal vogels en andere dieren. De Latijnse naam is afgeleid van de naam van de Catawba-indianen voor deze bomen (de tribale totem). De beschrijvende botanist nam de naam verkeerd over en maakte er ���Catalpa' van.

Familie bloeiende planten met ongeveer 120 genera en 650 tot 750 soorten, voornamelijk bomen en struiken.

Gedraaide poten die op een rechtopstaande trompet lijken. Kenmerkend voor meubilair uit de William and Mary-periode.

De spiraalvormige schelp van buikpotige weekdieren; er kan op worden geblazen om geluid voort te brengen.

Snaarinstrumenten met een slanke, driekantige, spitstoelopende klankkast van dunne plankjes, kam waarvan één van de voeten een fractie boven het bovenblad hangt, waardoor de kam daartegenaan roffelt tijdens het bespelen, 1 snaar; 15de eeuw tot midden 18de eeuw.

Zij die de trompet bespelen, ook personen die dit instrument gebruiken om signalen te blazen.

Verwijst naar een sierrand voor wandtapijten, die voor het eerst rond 1714 werd ontwikkeld in de wandtapijtenfabriek Gobelins, waarschijnlijk voor de door Coypel ontwerpen reeks Don Quichotte-wandtapijten. Alentours wordt gekenmerkt door het simuleren van een brede, overdadige damastrand rond een verhoudingsgewijs klein tafereel. De rand is doorgaans gedecoreerd met trompe l'oeuil-festoenen met linten, bloemen, dieren, koorden of vruchten.

Houten trompetten met een cilindrische of conische boring; oorspronkelijk ontwikkeld en bespeeld in de Alpen.

Koperblaasinstrumenten met kleppen behorend tot de kornetfamilie, met een altbereik; met conische boring, middelgrote klankbeker en een ongeveer twee meter lange buis, gedraaid in de vorm van een tuba, orkestrale trompet of helikon. De grondtoon is meestal Es of F.

Trompetten, bestaande uit een rechte houten buis, een flesvormige klankbeker van een kalebas; oorspronkelijk ontwikkeld en bespeeld door de Teso in Oeganda.

Lange rechte trompetachtige aërofonen met een licht conische boring gemaakt van messing of zilver en waarvan de verbindingsstukken worden verborgen met ornamentele uitstulpingen en met een wijd uitlopende klankbeker. Ze werden in de Middeleeuwen in Europa gebruikt als herautentrompetten en droegen vaak het wapen van een edelman.

Koperen blaasinstrument dat in de Ijzertijd werd gebruikt door de Kelten, gelijkend op een lange trompet die verticaal wordt gehouden en eindigt in een beker in de vorm van een dierenkop, meestal een zwijn. Werd gebruikt bij oorlogsvoering om de troepen op te hitsen en vijanden te intimideren.

Europese, koperen ventieltrompetten in tenorstemming die in 1837 werden ontwikkeld, met een smalle boring en drie ventielen; werden in de 19e eeuw voornamelijk gebruikt in Franse en Italiaanse militaire kapellen.

De term wordt gebruikt om een ​​breed scala aan decoratieve schildertechnieken oorspronkelijk bedoeld om materialen, zoals marmer en hout met verf na te bootsen te beschrijven. Gebruik omvat vele andere decoratieve afwerkingen voor wanden en meubels, en wordt algemeen gebruikt om verschillende technieken te beschrijven in de context van interieur inrichting. Voor illusionistische schilderingen in de context van beeldende kunst gebruik "trompe l'oeil".

Natuurlijke rechte trompetten van eucalyptus of bamboe, ca. 90 cm of langer, met min of meer conische boring; toppelings geblazen volgens een ingewikkelde techniek gebruik makend van vibratie van de lippen, tongbewegingen, stemgeluiden, circulerende ademhaling en bewegingen met de mondholte, staand of zittend bespeeld; oorspronkelijk ontwikkeld en bespeeld in Australië.

Lange rechte metalen op trompetten gelijkende instrumenten met conische boring, bestaande uit verschillende gedeelten die in elkaar geschoven kunnen worden wanneer het instrument niet gebruikt wordt; aangeblazen aan het uiteinde en met de grote klankbeker rustend op de grond of een andere ondersteuning bij het spelen; oorspronkelijk ontwikkeld in Tibet en in paren bespeeld tijdens boeddhistische rituelen.

Trompetten van schelp, met een metalen mondstuk en klankbeker; aangeblazen aan het uiteinde; oorspronkelijk ontwikkeld in Tibet en bespeeld in paren tijdens boeddhistische rituelen.

Koperblaasinstrumenten met ventielen, voornamelijk tenortuba's, met Bes als grondtoon, een lengte van 2,70 m, een wijde conische boring en een ketelmondstuk, gemaakt in de vorm van een helicon, tuba of trompet.

Sopraanbugels met ventielen, een wijde conische boring en een middelgrote klankbeker, die met een ketelmondstuk worden bespeeld. Ze hebben de vorm van een helicon, trompet of tuba en werden tussen 1820 en 1830 in Oostenrijk uitgevonden.

Lage bekers op voet met een ondiepe, brede cuppa met rechtopstaande wanden, lage trompetvoet, en een vrijwel vlak deksel. Geen Nederlands equivalent.

Zeer lange metalen, op trompetten lijkende, blaasinstrumenten met conische boring en gemaakt in twee delen. Oorspronkelijk ontwikkeld in West Afrika en bespeeld in ceremoniële muziek, meestal geassocieerd met koningen en emirs.

Haakvormige, bronzen trompetten, bestaande uit een slanke buis met cilindrische boring en een naar boven gebogen klankbeker; oorspronkelijk ontwikkeld en bespeeld door de Etrusken en de Romeinen.

Zijdelings geblazen trompetten gemaakt van een langwerpig kalebas of lange bamboebuis, met een koperen klankbeker erop bevestigd door middel van een gebogen hoorn zodat de beker loodrecht op de buis staat; oorspronkelijk ontwikkeld en bespeeld in Ethiopie.

Sets van vijf of zeven ivoren trompetten; oorspronkelijk ontwikkeld en bespeeld door de Ashanti en andere volkeren in het zuiden van Ghana, aan het hof van opperhoofden.

Zijdelings geblazen ivoren trompetten gebruikt om signalen te geven tijdens jacht en oorlog; oorspronkelijk vervaardigd en bespeeld in Zaïre en Angola.

Trompe l'oeil-decoraties die objecten zoals enveloppen, speelkaarten en scharen afbeelden, onwillekeurig geordend en weergegeven zodat het lijkt alsof ze schaduwen; veelal geassocieerd met laat achtiende-eeuws Royal Copenhagen porcelein en Meissen-aardewerk uit iets eerdere tijd.

Middelgrote, rechte, geelkoperen, op trompetten gelijkende blaasinstrumenten, met conische boring; aangeblazen aan het uiteinde; in paren bespeeld tijdens boeddhistische rituelen in Tibet.

Tibetaanse trompetten, van oudsher gemaakt van een menselijk scheenbeen, hoewel de term tegenwoordig verwijst naar bottrompetten bedekt met metaal en kleine metalen trompetten in het algemeen. Ze worden gewoonlijk bespeeld in paren.

Korte buizen met trompetvormige mond, die het stemgeluid versterken en verder uitdragen.

Zijdelings geblazen trompetten van het Afrikaanse Swahilivolk, meestal met een conische, iets gebogen boring en gemaakt van koper, hout of ivoor.

Boom die inheems is in Mexico en Midden-Amerika, met opvallende trompetvormige gele bloemen die de hele kroon bedekken nadat de bladeren zijn gevallen. Het hout is hard en heeft een lichte kleur. Men gebruikt het voor meubels en inlegwerk.

Te gebruiken voor aërofonen met over het algemeen een conische boring en een houten klankkast, gemaakt van of omwonden met berken- of andere schors, met vingergaten, een bekervormig mondstuk en een hoornen beker aan het andere uiteinde; voorbeelden hiervan zijn aan het begin van de jaren dertig van de 20ste eeuw gemaakt door Teppo Repo, afkomstig uit de Russische regio Ingra, die het instrument meenam naar Finland. Ook heel algemeen gebruikt voor uiteenlopende houten hoorns uit Finland, meestal gemaakt van of bedekt met berkenschors, met of zonder vingergaten, sommige lijkend op trompetten of kornetten, andere met een enkel riet.

Verwijst naar de muurschilderstijl die zich ontwikkelde na de aardbeving in Pompeji in 62 v. Chr. Deze stijl werd populair gemaakt door schilders die voor keizer Nero in Rome werkten. De stijl wordt gekenmerkt door uitvoerige architectonische ontwerpschetsen, trompe-l'oeil, genrestukken, stillevens en naast elkaar geplaatste geschilderde en echte lijstwerken.

Klimmende struik die inheems is in Eurazië. De stengels worden tot 6 meter hoog. De trompetvormige bloemen zijn geplaatst in kransvormige trossen en zijn geelachtig met een paarse tint. De vrucht is een rode bes. Sommige tuinvariëteiten worden gewaardeerd om hun geur.

Trompetvormige aleglazen, ongeveer een meter hoog die ongeveer een halve liter ale kunnen bevatten. Gemaakt met een vlakke, ronde basis of met een holle bol. De laatste werden gebruikt als schertsglazen.