Arcatuur die aan de achterkant is gesloten en zodoende alleen een decoratieve functie heeft.

Verwijst naar vrijstaande constructies in de vorm van een kolom, met kapiteel, schacht en voet, maar zonder een volledige bovenbouw en opgericht als gedenktekens.

Wordt gebruikt voor drie of meer dicht bij elkaar geplaatste zuilen die duidelijk een groep vormen. Wanneer twee zuilen duidelijk een groep vormen, gebruik dan de term 'gekoppelde zuilen' of 'gewrongen zuilen'. Voor ondersteuningen die bestaan uit meerdere zuilen die zijn ingebouwd rond een centraal punt (vooral in middeleeuwse context) wordt 'colonettenbundels ' gebruikt.

Beschrijft gebouwen die dipteraal zijn gepland maar waarbij de binnenste rij zuilen is weggelaten.

Orde van 2 families en ongeveer 180 soorten nachtelijke roofvogels met een haaksnavel, sterke klauwen en zachte veren. Alle uilen hebben dezelfde algemene vorm: een plat gezicht, een kleine haaksnavel, een korte staart, ronde vleugels en grote, naar voren gerichte ogen. Men associeerde de vogels met Athene, de Griekse godin van de wijsheid. Uilen werden ook een symbool van intelligentie, omdat men geloofde dat ze gebeurtenissen konden voorspellen. Door het nachtelijke bestaan van de dieren en het oehoe-geluid dat ze maken, zijn uilen daarnaast vaak beschouwd als symbolen van het occulte. In de Middeleeuwen werd de uil een symbool van de duisternis die voor de komst van Christus heerste.

Verwijst naar een type skyphoi dat gemakkelijk te herkennen is aan de ongelijke handvatten, één horizontaal en één verticaal. De buik is soortgelijk aan die van skyphoi type A maar met een meer taps toelopend onderste gedeelte en een kleinere voet. Ze zijn bijna altijd versierd met een uil, vaak roodfigurig.

Een trechtervormige kuil waarin een rechtopstaande puntige staak in de bodem is aangebracht, meestal aangetroffen in groepen, in rijen, als defensief obstakel in middeleeuwse militaire vestingwerken.

Verwijst naar een gebouw, in het bijzonder een Oudgriekse of Romeinse tempel, met zuilen aan de voorkant maar niet aan de achterkant of zijkanten.

Wordt gebruikt voor een rij zuilen die een hoofdgestel dragen en vaak ook één kant van een dak. Onder deze term vallen ook de ruimten achter het vooraanzicht, mits deze lang zijn en worden gebruikt voor ventilatie.

Zalen waarvan het dak wordt gedragen door rijen zuilen.

Stijl van bidkleden die, of ze nu wel of niet afkomstig zijn uit Lâdik, een motief hebben dat is afgeleid van een 16e-eeuws ontwerp van het Osmaanse hof. De stijl bestaat uit drie bogen van ongelijke hoogte die worden ondersteund door ranke zuilen met daarop een paneel zoals eerder beschreven. De meeste zuilenladiks zijn gevonden in Europa en een aantal is mogelijk in de 17e en 18e eeuw in de Balkan gemaakt. Een minder subtiel en meer recent type met krachtigere kleuren komt uit de nabijgelegen stad Konya.

Wordt gebruikt voor rijen zuilen die voornamelijk dienst doen om binnenruimten van elkaar te scheiden.

Onderdelen geheel bovenop de kapitelen van zuilen, vaak sobere vierkante tegels, maar soms van vormgeving of versiering voorzien.

Verwijst naar een stijl van imitatie-gotisch meubilair in de jaren 20 en 30 van de 19de eeuw. De stijl dankt zijn naam aan het huis van Sir Walter Scott in Abbotsford in Roxburghshire en kenmerkt zich door schroefzuilen, cusps, bolvormig beeldsnijwerk, geestelijke motieven en het gebruik van houten overblijfsels uit de 15de en 16de eeuw.

Beschrijft gebouwen, in het bijzonder klassieke Griekse en Romeinse tempels en gebouwen met een gelijksoortige structuur, met een of meer rijen van acht zuilen aan een of beide zijden.

Wordt gebruikt voor nissen of kleine kapellen, vaak bedoeld voor beeldhouwwerken of raamwerken rond deuren of ramen die worden gevormd door zuilen, uitkragingen of pilasters, die een fronton of afdak ondersteunen.

Concave golflijnen in zuilen, waar de schacht ontspringt uit het basement of uitloopt in het kapiteel. Ook uithollingen of scheppende holen onder de echinus van sommige vroeg-Dorische kapitelen.

Vooral te gebruiken met betrekking tot beeldhouwwerken of architectonische en infrastructurele elementen zoals zuilen, muren of borden, die alleen staan. Gebruik bij voorkeur 'vrijstaand (positioneel kenmerk gebouw)' voor gebouwen die alleen staan.

Beschrijft gebouwen, in het bijzonder klassieke Griekse en Romeinse tempels en gebouwen met een soortgelijke structuur, met zuilen aan de voor- en achterkant, maar zonder zuilen aan de zijkanten.

Verwijst naar de stijl die is vernoemd naar het majestueuze tempelbergcomplex dat koning Suryavarman II (1113-1150 n. Chr.) in de 12de eeuw liet bouwen als graftempel voor zichzelf. Deze stijl wordt gezien als de laatste door het hindoeïsme beïnvloede stijl in Angkor vóór de opkomst van het Mahayana-boeddhisme. De tempel belichaamt de kenmerkende stijl van de kunst in het midden van de Angkor-periode (1080-1181 n. Chr.). Het tempelcomplex is gebouwd in lateriet en zandsteen en wordt gekenmerkt door gewelfde plafonds, houten dakspanten en het gebruik van blokken in plaats van duiveltjes voor het koppelen van kinderbalken en zuilen. Bij deze stijl deed het kruisvormige voorplein zijn intrede, ondersteund door overdekte galerijen met zuilen en onderling verbonden galerijen en paviljoenen, die door het daglicht werden verlicht dankzij een innovatief gewelfsysteem. Kenmerkend voor beeldhouwkunst in deze stijl zijn verhalende bas-reliëfs in plaats van vrijstaande beeldhouwwerken. Op reliëfpanelen worden taferelen uitgebeeld uit de Mahabharata en de Ramayana, evenals tableaus van Suryavarman II die koninklijke zaken afhandelt. Figuren van godheden en andere belangrijke personages in de friezen worden getypeerd door felle kleuren en goudbladaccenten. De tempel bevat talrijke standbeelden van apsarafiguren, die zijn afgebeeld met geplooide gewaden, versierd met bloempatronen. Acht andere tempelcomplexen in de koninklijke hoofdstad zijn volgens deze stijl gebouwd.

Voor pijlers met verzonken figuurvoorstellingen, waarbij de pijler (en niet het standbeeld) de entablementen ondersteunt, zie, bijvoorbeeld, 'Osiris-zuilen'.

Ontvangsthallen in de paleizen van Achaemenidische heersers in Susa en Persepolis met zes rijen van zes zuilen en drie zuilengangen met elk twee rijen van zes zuilen. Deze constructies hebben mogelijk gediend als audiëntiezalen voor het hof van de koning en de ontvangst van bezoekende vazallen en ambassadeurs uit andere landen.

Kruisvormige markering in de kerk (meestal op de muren of op zuilen) van de plek waar de bisschop de kerk met chrisma wijdde. Behoort tot een serie van twaalf wijdingskruisen, die de twaalf apostelen symboliseren, daarom ook wel apostelkruisen werden genoemd.

Boogstellingen, bogen met rechtstanden (zuilen, pijlers) of ook bogengangen.

Metalen of houten balken, stangen of omlijstingen voor het stabiliseren en versterken van gebouwen of andere bouwconstructies. Wordt onder meer gebruikt voor de ondersteuning van smalle zuilen, zoals het geraamte van een tent, overhuiving of hangende onderdelen en in maaswerk. Gebruik 'armaturen (beeldhouwwerkonderdelen)' voor geraamten die het plastic materiaal van sculpturen ondersteunen tijdens het modelleren.

Sedert de vroegchristelijke tijd de hoven voor basilieken, omgeven door drie of vier zuilengalerijen, als bij het Romeinse atrium gedekt met naar binnen hellende daken. VWB

Wordt gebruikt voor hangende, uitspringende of losstaande luifels waarmee tronen, altaren, graven of deuropeningen worden overdekt. Voor op zuilen rustende overhuivingen van altaren wordt 'ciboria' gebruikt.

Zuilen die lijken op balusters en bestaan uit een voet, een vaas-achtig element, een ui-vormige steel en een kapiteel.

Wordt gebruikt voor zuilen met trommels die afwisselend groot en klein zijn, of sober en versierd.

Een bepaalde combinatie van zuilenorde en hoofdgestel uit de klassieke architectuur, met bepaalde standaardonderdelen.

Een brecciëmarmer dat rode, roze, witte of gele fragmenten bevat in een koraalrode matrix; dit marmer werd vaak gebruikt voor de binnenste zuilen van de Tempel van Mars Ultor in Rome. Er zijn echter maar weinig andere voorbeelden bekend en de oorspronkelijke vindplaats ervan is niet geïdentificeerd.

Wordt gebruikt voor onbuigzame raamwerkwerkconstructies met dicht op elkaar geplaatste zuilen die onbeweegbaar zijn verbonden met randbalken waardoor een buisachtige buitenconstructie ontstaat die alle uitstekende belastingen draagt, zoals bijvoorbeeld bij de torens van het World Trade Center in New York.

Wordt gebruikt voor een paar zuilen die in elkaar grijpen alsof de schacht van de ene zuil de schacht van de andere grijpt. Gebruik voor paren zuilen die dicht op elkaar zijn geplaatst om zo visueel een eenheid te vormen de term 'gekoppelde zuilen'.

Middeleeuwse rouwgebouwen bestaande uit hoge boogconstructies van hout of metaal met een aantal stijlen of zuilen die een of meer steile daken ondersteunen. Ze werden gebruikt om het stoffelijk overschot van een hooggeplaatst persoon in te plaatsen. De vorm was een voorloper van de katafalk.

Overdekte constructies met vier of meer zuilen die over een altaar heen zijn gebouwd. Voor opgehangen, uitstekende of vrijstaande overhuivingen boven bijvoorbeeld altaren, tronen of deuropeningen wordt 'baldakijnen' gebruikt.

Poten in de vorm van een groep zuilen of schachten.

Een fijnkorrelig, magnesiumrijk, wit marmer uit Cockeysville, Maryland. Het bevat spaarzame bleke strepen of stroken die een vaalgrijs effect creëren. Het is een van de meest populaire marmersoorten die in de 19de eeuw werden gebruikt in gebouwen in Washington D.C., onder andere in het bovenste tweederde deel van het Washington Monument, en in de monolithische zuilen van de aangebouwde delen van het Capitool.

Kraters met handvatten die op zuilen lijken en die vanaf de schouders naar de rand lopen. De voeten hebben de vorm van een echinus. Dit type vat was met name populair in zwartfigurige uitvoering.

Kleine of dunne zuilen. Het woord wordt vooral gebruikt voor dunnere dragende delen in de Romaanse en gotische architectuur. VWB. Voor middeleeuwse zuilen, meestal als elementen van architectonische kenmerken, wordt de term 'schacht (middeleeuwse zuilen)' gebruikt.

Wordt gebruikt voor pijlers die bestaan uit verschillende ingewerkte zuilen of pilasters die rond een centrale kern gegroepeerd zijn. Voor steunen die worden gevormd door drie of meer kort op elkaar geplaatste zuilen in een groep wordt 'gebundelde zuilen' gebruikt.

Wordt gebruikt voor platen die bestaan uit twee platte rechthoekige stukken steen onder twee of meer zuilen of zuilen en een muur, waarvan er één naar binnen ligt in plaats van langs de omtrek, zodat de voeding geen balkachtige vorm aan kan nemen.

Van oorsprong Griekse zuilenorde, die evenwel door de Grieken weinig is toegepast. Het kapiteel wordt gekenmerkt door twee kransen van acanthusbladeren, waarboven krullen als zich ontrollende bladeren. De abacus is aan de zijden gezwenkt. De hoogte van de zuil is tienmaal de onderdoorsnede. VWB.

Hoge podia op zuilen in moskeeën, vanwaaraf de assistent van de voorganger diens voorlezingen uit de Koran en diens gebaren herhaalt voor de gelovigen die verder weg staan.

Beschrijft gebouwen die aan alle kanten door twee rijen zuilen worden omringd.

bon om te ruilen tegen een specifiek beperkt te verkrijgen product, meestal levensmiddelen of brandstof.

Beschrijft gebouwen, in het bijzonder klassieke Griekse en Romeinse tempels en gebouwen met een soortgelijke structuur, met twee zuilen aan de voorkant tussen hoekpijlers, waarbij de pijlers worden gevormd door verlenging en verbreding van de zijmuren.

Verwijst naar de bouwkundestijl die wordt geassocieerd met de eerste van de drie Griekse architectuurordes en de latere vijf traditionele klassieke bouwordes in de architectuur die, met de Ionische, Corinthische, Toscaanse en composiete stijl werd toegepast door de Romeinen en tot in de Renaissance en daarna. De stijl heeft wellicht zijn oorsprong in houtconstructies uit de Bronstijd, terwijl stenen versies van de stijl zich ontwikkelden op het vasteland van Griekenland, waarschijnlijk in het Dorische Corinthe en andere steden zoals Athene, in de 8ste en 7de eeuw v. Chr. In de antieke Griekse architectuur wordt de stijl gekenmerkt door een simpele vorm en een imposante schaal, een sobere abacus en echinus, zuilen zonder basement of sokkel met schachten met twintig ondiepe cannelures, en een entablement met drie onderdelen, een onversierde architraaf, een fries van afwisselend triglieven en metopen, en een krachtig uitstekende kroonlijst. De Romeinse en latere aanpassingen vertonen vaak afwijkingen van de strenge Griekse regels en kunnen enige versiering en een basement voor de zuilen bevatten. De term is te onderscheiden van de term 'Dorische orde', aangezien een bouworde slechts kan verwijzen naar het specifieke samenstel van onderdelen dat moet voldoen aan eenduidige, vastgelegde regels en verhoudingen, afhankelijk van de functie van elk onderdeel in het geheel.

Bouworde die wordt gekenmerkt door zuilen die over het algemeen geen basement hebben, relatief eenvoudige kapitelen en een fries die bestaat uit elkaar afwisselende 'triglyfen' en 'metopen'.

Middelen voor het verwijderen van vervuilende stoffen uit de lucht van een systeem, door de lucht door verschillende roosters en droge poreuze materialen te leiden.

Verwijst naar de decoratieve en architecturale stijl in 19de-eeuws Amerika die is verbonden met de meubelontwerpen van Charles Locke Eastlake. In architectuur ontleent deze stijl vormen aan meubelontwerpen, met zuilen die op tafelpoten lijken, gekromde draagstenen, spijlen en knoppen met verschillende vormen die bestaan uit cirkelvormige perforaties.

Het convexe lijstwerk dat de abaci van Dorische zuilen ondersteunt, en dat zich tussen de voluten op Ionische kapitelen bevindt.

Een geelgroen mineraal bestaande uit een calciumsilicaat, aluminium en ijzer. Het kan voorkomen in massieve vorm of als korrels, zuilen en monocliene kristallen.

Verwijst naar mensen die zich bezighouden met het transporteren of verzenden van handelsgoederen van het ene land naar een of meer andere landen om deze te verkopen of te verruilen.

Gallo-Romeinse tempel die vaak gebouwd werd op een origineel Keltische religieuze site. Het grondplan was beïnvloed door eerdere Keltische heiligdommen. Bestond uit een centrale cella met een (zuilen)galerij met lessenaarsdak, beiden vierkant van vorm.

Grote bunkers met luchtafweergeschut die de Luftwaffe in de Tweede Wereldoorlog gebruikte om geallieerde vliegtuigen neer te halen, te schuilen tegen luchtaanvallen en de luchtverdediging te coördineren. Ze hadden betonnen muren van soms wel 3,5 meter dik en werden als onverwoestbaar beschouwd.

Wordt gebruikt voor funderingen die belastingen dragen door het te verspreiden over een groot, plat oppervlak. Kunnen een of meer zuilen, pijlers of muren ondersteunen.

Overdekte, naar één kant open gangen doorgaans met zuilen en bogen, die buiten langs of door een gebouw lopen. Voor ruimten boven de zijbeuken in kerken, die geopend zijn naar het schip wordt 'tribunes (verdiepingen)' of 'triforia' gebruikt.

Dichtbij elkaar geplaatste parallelle groeven gebruikt ter versiering van zuilen en pilaren; in de kunstnijverheid gebruikt op houtwerk, metaalwerk, glas en keramiek.

Wordt gebruikt voor zuilen die zijn ingebouwd door wandpijlers aan de zijkanten.

Wordt gebruikt voor groepen van twee zuilen die dichter bij elkaar zijn geplaatst dan andere op dezelfde lijn, of die op een andere manier visueel een eenheid vormen. Gebruik voor zuilen met wederzijds doordringende schachten de term 'gewrongen zuilen'.

Het verwijderen van niet noodzakelijk materiaal, met name wanneer dit inferieur of vervuilend van aard is.

Wordt gebruikt voor horizontale bouwdelen op een tussenliggend niveau, die zich uitstrekken tussen stijlen of zuilen en die als versteviging of ondersteuning voor liggers dienen.

Bij het grafaltaar wordt het altaarblad (mensa) gedragen door vier platen van hout of steen, die veelal in hoekzuilen samenkomen. De voorzijde kan worden geopend om bij het (relieken)graf te kunnen komen. Een grafaltaar functioneert daadwerkelijk als een graf.

Een gebouw of architectonisch element in de vorm van een uitgerekte piramide. Wordt gebruikt om rechtopstaande en taps toelopende constructies te beschrijven die niet onder een andere technische term vallen. Gebruik 'obelisk' voor monolithische zuilen met deze vorm.

Zuilen die ongeveer over de halve dikte voor een muur of pijler uitspringt. VWB.

Te gebruiken voor het kopen, verkopen of ruilen van producten.

Wordt gebruikt voor kuilen of omsloten ruimten voor het houden van hanengevechten.

Kapitelen van hoekzuilen.

Wordt gebruikt voor zuilen die zijn geplaatst binnen hoeken die worden gevormd door onderdelen van een gebouw, zoals daar waar de stijl van een deur de buitenmuur raakt.

Wordt gebruikt voor binnenposten en -zuilen die worden ommanteld door een gefreesde koker.

Wordt gebruikt voor constructies van rechtopstaande posten of zuilen die horizontale balken of dwarsbalken ondersteunen. Hieronder vallen niet balloon frames en platform frames waar de ondersteuning wordt geleverd door stud walls.

Verwijst naar mensen die zich bezighouden met importeren, het binnenbrengen van handelsgoederen in een land vanuit het buitenland om deze te verkopen of te verruilen.

De bovenste delen van zuilen, pijlers en pilasters.

Verwijst naar de ijzertijdcultuur die werd gevestigd in het Minusinsk-bekken van de rivier de Jenisej en die bestond van circa 1200 tot circa 70 v. Chr. Op sites zijn elleboogvormige messen gevonden die verwant zijn aan de messen die tussen de 14de en 11de eeuw v. Chr. in China werden gebruikt tijdens de Shang-periode. Opvallend zijn ook de zuilen met gestileerde ramskoppen of menselijke figuren.

Wordt gebruikt voor de basementen van Ionische zuilen met een patroon dat in Klein Azië is ontwikkeld. Ze hebben een bovenste torus die op een schijf van ondiepe scheppende holen rust, waarbij beide elementen meestal horizontaal zijn gecanneleerd.

Wordt in de bouwkunde gebruikt om te verwijzen naar cilindrische of enigszins taps toelopende, rechtopstaande metselwerken, die meestal een dragende functie hebben of lijken te hebben. Ze bestaan uit drie onderdelen: voetstuk, kapiteel en schacht. De term kan ook verwijzen naar alle rechtopstaande delen in een stalen of betonnen raamwerk. Ook komen zuilen soms ook voor als vrijstaand monument, bijvoorbeeld de Zuil van Trajanus in Rome of de Zuil van Nelson in Londen. Zuilen kunnen voorts als decoratief element in meubilair worden toegepast. Zie 'pijlers (dragende elementen)' voor vierkante of rechthoekige delen, in metselwerk of klassiek bewerkt, en voor de massieve rechtopstaande delen uit de middeleeuwse architectuur. Zie 'palen' voor vierkante, rechtopstaande stutten van hout.

Wordt gebruikt voor architectonische orde waarbij de zuilen, pilasters of pijlers zich uitstrekken over twee verdiepingen.

Te gebruiken voor het kopen, verkopen en ruilen van kunstwerken.

Oud-Grieks en Romeins vaatwerk, vaak gebruikt om wijn uit te schenken; ze waren vooral populair in de hellenistische periode. De lagona had een smalle, lange hals, een uitpuilende buik, een brede schouder en een horizontaal handvat. De lagonavorm komt oorspronkelijk uit het oosten van Griekenland. Er zijn ten minste twee plaatsen in het Middellandse Zeegebied bekend waar lagonae werden geproduceerd.

Ietwat beangstigende en groteske zwarte poppen, meestal met uitpuilende ogen en een grote rode mond; ze zijn gebaseerd op een figuur uit kinderboeken van rond 1890.

Bedden met een baldakijn dat aan de wand achter het hoofd of aan het plafond is bevestigd en niet door posten of zuilen wordt ondersteund.

Overdekte ruimten in of aan gebouwen, die aan één tot drie zijden open zijn, waarbij het dak wordt gedragen door arcaturen of zuilenrijen.

Verwijst in hoofdzaak naar de periode van de belangrijke Late Ly-dynastie (1010-1225 n. Chr.), die in de delta van de Rode Rivier tot ontwikkeling kwam, maar kan ook verwijzen naar de stijl en periode van de minder ontwikkelde Vroege Ly-dynastie (544-603 n. Chr.). De stijl van de Late Ly-dynastie ontstond in een sfeer van dynastieke stabiliteit en heeft de stijl van de moderne Vietnamese staat mede beïnvloed, zo wordt algemeen gedacht. In de architectuur wordt de periode gekenmerkt door boeddhistische tempels met inheemse innovaties zoals het gebruik van steen, bovengeplaatste spanten, balken en halfzuilen, en het gebruik van overhangende dakranden met symbolen in terracotta. Een voorbeeld bij uitstek van de architectuur uit deze periode is de Lotustempel (1049 n. Chr.) in Hanoi, met decoratieve motieven in terracotta langs de dakranden, een duidelijk lotusvormige constructie en een complex spantensysteem met elkaar kruisende balken en zuilen. In de beeldhouwkunst wordt de periode gekenmerkt door Boeddhafiguren gezeten op verhogingen die gedecoreerd zijn met draken- en bloemmotieven, reliëfpanelen uitgevoerd in een Cham-stijl of Chinese stijl, stoepa's met gebeeldhouwde motieven van eiken- en druivenbladeren, en beelden van leeuwen, olifanten, buffels en paarden die afzonderlijk op een lotusvoetstuk zijn geplaatst en zijn beeldgesneden uit één blok steen.

Klassieke diermotieven van Indiase oorsprong die algemeen ingang vonden in de Aziatische kunst, met afbeeldingen van een fabeldier samengesteld uit delen van een krokodil en een olifant, waarbij lofwerk een gekrulde staart moet voorstellen. Dit motief fungeert vaak in de architectuur, doorgaans in combinatie met lateien bij vrijstaande poorten gedragen door bewerkte zuilen op een gegoten voet.

Geïmproviseerde of provisorische objecten, met name objecten die zijn gemaakt om oude, kapotte of afgedankte voorwerpen een nieuwe functie te geven. Meestal gaat het om kleding, meubels of huishoudelijke artikelen, bijvoorbeeld een nieuw kledingstuk dat is gemaakt van oude kledingstukken of een kapot stuk spiegel dat in een nieuwe lijst wordt geplaatst. De term is te onderscheiden van 'spolia', wat verwijst naar oudere architectonische materialen (bijv. oude zuilen of gravures) die in een nieuwe constructie zijn ingebouwd (bijv. een middeleeuws gebouw).

Zuilenhallen of veranda-achtige structuren die deel uitmaken van Noord-Indiase hindoetempels. Ze kunnen rechtstreeks in verbinding staan met het heiligdom, naar tussenruimten leiden of volledig los staan van het heiligdom zelf.

Verwijst naar de beeldhouwkunst in steen en overige materialen uit de periode van de heerschappij van de Maurya-keizers, en meer in het bijzonder naar kunst die werd gemaakt tijdens de veertigjarige heerschappij van Ashoka, de derde Maurya-keizer (gestorven 232 v. Chr.), die regeerde over heel India. Eerdere beeldhouwkunst was over het algemeen gemaakt van hout, maar tijdens de Maurya-periode werd steen het meest populaire materiaal. In heel India verrezen gepolijste monolithische edict-pilaren met gedetailleerde, beeldgesneden kapitelen. De kapitelen, die waren gemaakt van een geelbruine zandsteen, Chunar genaamd, vormen de beste bewaard gebleven voorbeelden van keizerlijke kunst uit de Maurya-periode. De unieke glans van hun oppervlak staat bekend als de 'Maurya-glans.' De onderwerpen van de kapitelen betreffen vaak aspecten van het boeddhisme in symbolische termen, evenals de positie van Ashoka als verlicht wereldheerser. De stijl van beeldsnijden is sterk beïnvloed door Perzische, of meer in het bijzonder, Achaemenidische, beeldhouwkunst. De praktijk van het oprichten van monumentale zuilen is mogelijk afkomstig uit India; recent bewijs wijst erop dat de edict-zuilen van Ashokan hun oorsprong vinden in een oude traditie van een cultus van de kosmische zuil, de 'Axis Mundi.' Slechts enkele Mauryaanse figuurbeelden zijn bewaard gebleven: de vroegst bekende twee beelden van Jain Tirthankaras en enkele yakshi- en yaksha-figuren (vrouwelijke en mannelijke aardegeesten). Deze beelden zijn bekend om hun monumentale en weelderige karakter. De oudste bewaard gebleven Indiase architectuur dateert uit de Maurya-periode: deze uit steen gehouwen kamers die door Ashoka voor monniken werden gebouwd, vormden het begin van een lange Indiase traditie die belangrijk werd voor alle religieuze gemeenschappen van India.

Grote onbehouwen stenen zuilen uit voorhistorische tijd in Keltische streken.

Aanduiding voor palen of zuilen die zijn geplaatst op het keerpunt op Romeinse renbanen.

Wordt gebruikt voor zuilen die een muur ondersteunen die aanzienlijk dikker is dan de zuilen zelf, en die min of meer op het middelpunt van die dikte zijn geplaatst.

Wordt gebruikt voor de twee middelste zuilen uit een rij, wanneer die verder uit elkaar staan dan de zuilen aan beide andere zijden.

Te gebruiken voor ontwerpoplossingen die rekening houden met de ozonafbrekende en vervuilende effecten van bouwmaterialen en bouwprocessen. Daarbij bevorderen ze het behoud van energiebronnen, natuurlijke rijkdommen en het recyclen en zijn over het algemeen ecologisch verantwoord.

Stukken zachte en of modderige grond, met name kuilen in onverharde wegen, die zijn gevuld met water en modder en daardoor onbegaanbaar zijn voor voertuigen, paarden, enzovoort.

Zuilen die uit een enkel stuk steen zijn vervaardigd.

Wordt gebruikt voor pijlers, waaronder een aantal zuilen of pilasters, die verdikkingen of uitsteeksels vormen van een muur.

Beschrijft gebouwen, in het bijzonder klassieke Griekse en Romeinse tempels en gebouwen met een gelijksoortige structuur, met een of meer rijen van negen zuilen aan een of beide zijden.

Een schelpmarmer dat meestal lichtpaars of roodachtig bruin is. De naam is Italiaans voor 'pauwenoog', als verwijzing naar de versteende oesterschelpen die op ogen lijken. Twee zuilen in de Biblioteca Apostolica Vaticana zijn van dit marmer gemaakt.

Verwijst naar de eerste twee eeuwen van de Assyrische periode in Mesopotamië, van 2.000 tot 1800 v. Chr. De contacten met Anatolië, door de handel en het ruilen van koloniën, waren van grote invloed op de stijl van deze periode.

Wordt gebruikt voor zuilen van hout, staal of voorgestort beton die dienen als onderbouwdragers voor verticale belastingen. Te onderscheiden van 'pijlers (funderingsonderdelen)' die groter zijn en nooit zijn gebundeld.

Verwijst naar de stijlen die horen bij het schiereiland van Thailand. De drijvende kracht achter de stijlen is de geografische locatie van het gebied, gekenmerkt door de zeehandel en het verkeer op de rivieren van het schiereiland, waardoor culturele uitwisselingen werden gestimuleerd. De architecturale stijl kwam tot stand tijdens de 8ste tot met de 13de eeuw, waarvan de Wat Kaeo het bewijs is. Deze bestaat uit een kruisvormige structuur met een centrale cella, heiligdommen waarin vijf Jina-boeddha's waren ondergebracht, grote stenen zuilen, colonnetten en decoratieve miniatuurbogen die doen denken aan de architectuur van Cham (negende en tiende eeuw) en Srivijayan. De beeldhouwkundige stijl toont bronzen mahayana-boeddhistische figuren en votieftabletten van klei met afbeeldingen van Boeddha en bodhisattva's in de Indiase laat Gupta-stijl.

Bouwconstructies voor tuinen bestaande uit latten en ondersteund door op gelijke afstanden van elkaar geplaatste palen of zuilen; vaak bekleed met klimplanten zoals druiven of rozen, om schaduw te geven aan een pad of doorgang. Te onderscheiden van 'priëlen' die minder uitgebreid zijn in omvang en opbouw en die geen pad begeleiden.

Omheinende muren of zuilenrijen die een temenos of heilig afgezonderd gedeelte omringen, en wordt daarom soms gebruikt ter aanduiding van het omheinde gedeelte zelf.

Peripteros is een tempel of ander bouwwerk dat rondom omgeven is door een zuilengang.

Binnenplaatsen aan de achterzijde van antieke Romeinse huizen, gewoonlijk een tuin omgeven door een zuilengang.

Wordt gebruikt voor massieve, vaste dragers die te vinden zijn onder bouwkundige elementen zoals zuilen of balustrades, of die erin zijn gebouwd om beeldhouwwerk te bevatten. Kan ook worden gebruikt voor dragers van vrijstaande meubelen, meestal voor decoratieve voorwerpen, soms met kabinetten en planken. Meestal traditioneel onderverdeeld in basement, dadoe en cap.

Verwijst naar relatief geïsoleerde, stevige dragende elementen van metselwerk of ander materiaal, ontworpen om verticale druk te dragen, waaronder een vierkante of rechthoekige pilaar of pilaster, het massieve metselwerk tussen deuren en ramen, de pilaren waarop een boog rust of de pilaren of stijlen van een poort of deur. Een pijler kan ook een massieve structuur van metselwerk of ijzerwerk zijn die een telescoop of een ander groot instrument ondersteunt. Worden soms onderscheiden van zuilen of palen doordat ze massiever zijn en vaak vierkant of rechthoekig in dwarsdoorsnede. Gebruik 'zuilen (bouwelementen)' voor cilindervormige stutten en voor alle stutten in staal- en betonconstructies; gebruik 'palen' voor houten stutten die vierkant zijn in dwarsdoorsnede.

Verwijst in de architectuur naar afzonderlijke verticale bouwelementen, als monoliet of in rijen gebouwd, en gemaakt van steen, baksteen, hout, metaal of een ander vast materiaal. Ze zijn slank of smal in verhouding tot de hoogte en hun doorsnede kan iedere vorm hebben. Een zuil fungeert meestal als verticale drager voor een bovenbouw, als stabiel bevestigingspunt voor een zwaar of oscillerend object, of is vrijstaand, als opvallend monument of ornament. De term kan ook verwijzen naar een natuurlijke pilaarvormige steen of andere formatie. De betekenis van het woord 'pilaar' is meeromvattend dan die van 'zuilen', 'palen' of 'pijlers', waarbij het in feite om pilaren met een bepaalde vorm, verhouding of functie gaat; een 'pilaar' kan in principe elke van deze betekenissen hebben.

Weinig uitspringende pijlers of rechthoekige zuilen die slechts gering uit een muur steken en die zich, bij klassieke architectuur, voegen naar een van de (bouw)orden. Ook algemeen bij meubels.

Wordt gebruikt voor zuilen en pijlers die tot op de grond reiken, gebouwd aan of zichtbaar vanaf de buitenkant en die een gevoel van openheid geven onder een groot, massief gebouw, zoals in de architectuur van Le Corbusier en zijn volgelingen.

Verwijst naar de stijl in de Spaanse en Spaanse koloniale architectuur en ornamentatie in de 15de en 16de eeuw. De term werd in 1677 voor het eerst gebruikt door Diego Ortiz de Zúñiga om een gevel te beschrijven. Het woord betekent “edelsmid-achtig” en de stijl kenmerkt zich door rijkelijk versierde oppervlakken die gebruikelijk waren in het fijnzinnige werk van de edelsmid. De stijl is afgeleid van de laatgotische, islamitische en Italiaanse renaissancekunst. De stijl, die in de architectuur vooral werd gebruikt in kleinere gebouwen, kenmerkt zich door gedraaide zuilen, heraldieke wapenschilden, golvende krullen en bloemachtige, op sieraden lijkende ornamenten die de onderliggende constructie aan het oog onttrekken.

Rechthoekige of vierkante voetstukken voor zuilen, pilasters of deurlijsten. Wordt ook gebruikt voor stevige, vaak versierde voetstukken van monumentale beelden of gedenktekens ondersteunen, of voor de onderste gedeelten van buitenmuren en de platformachtige onderlaag van gebouwen.

Verwijst naar de stijl van architectuur die gangbaar was in Zuid-Chiapas in Mexico, Zuid-Guatemala en Honduras, en westelijk El Salvador. De stijl weerspiegelt de klassieke Midden-Amerikaanse grootsheid en de Teotichuacaanse details in keramiek en maakt gebruik van decoratief Midden-Amerikaans groen vulkanisch glas. De stijl onderscheidt zich van de meer gedetailleerde laagland-Maya-stijlen door het ontbreken van stèle-altaren en zuilenrijen, het terughoudende gebruik van bogen op kraagstenen voor ondergrondse tomben, het zeldzame voorkomen van polychroom keramiek, imposante tempelontwerpen met pseudogewelven en structuren die overeenkomen met de cycli van hemellichamen.

Beschrijft gebouwen die ingelaten zuilen of pilasters langs de zijkanten en achterkant hebben en vrijstaande zuilen langs de voorzijde.

Zuilengangen langs de zijkanten van antieke tempels. DEB

Gaten, kuilen of andere meestal verticale uitgravingen die in de aarde worden uitgeboord, geslagen, gedrild of op een andere manier gebouwd om diverse vloeistoffen omhoog te halen, bijvoorbeeld water, brijn, aardolie of aardgas.

Antieke Romeinse binnenplaatsen met zuilengangen aan alle vier de zijden.

Verwijst naar een stijl van schilderkunst en beeldhouwkunst die werd verspreid door een koloniale kunstacademie in Ecuador, gesticht in 1552. Daarmee werd de basis gelegd voor een religieuze kunststroming die vooral houten polychrome beeldhouwwerken en schilderijen zou voortbrengen. In de architectuur heeft de stijl invloed uitgeoefend op kerken, kloosters en landhuizen, met kenmerkende elementen zoals barokzuilen en -plafonds, en omvangrijke, van bladgoud voorziene altaren.

Religieus seizoen in de islam, de negende maand van het islamitische jaar, de maand waarin de koran werd onthuld aan de profeet Mohammed. Tijdens deze maand vasten alle moslims zonsopgang tot zonsondergang en de inachtneming van de Ramadan is een van de vijf islamitische zuilen (de basistaken).

Verwijst naar de Engelse stijl in de architectuur en decoratieve kunst van de Restauratie van Charles II in 1660 tot de komst van William en Mary in 1688. Deze stijl kenmerkt zich door weelderige barokke vormen en motieven, en was beïnvloed door artistieke trends in de Nederlanden en Frankrijk en door het verschijnen van exotische import, zoals lakwerk uit Japan en sits uit India. Architectonische elementen zijn onder meer spiraalvormige zuilen, schilddaken, frontons en gebeeldhouwde figuren. De belangrijkste ontwikkeling in de decoratieve kunst bestond uit de voorkeur voor gefineerd notenhouten meubilair.

Prehistorische kuilen gevuld met verschillende voorwerpen zoals aardewerk, dierlijke beenderen en vuurstenen werktuigen die zorgvuldig werden uitgekozen en daar werden begraven als deel van een ritueel.

Bouworde gekenmerkt door zuilen met spiraalvormige schachten of spiraalvormige lijnen die in de schachten zijn gekerfd, bedoeld om de legendarische zuilen van de Tempel van Salomo in Jeruzalem na te bootsen, die volgens de traditie waren voorzien van spiraalvormige zuilen. Er waren al eerdere versies van deze orde, maar de elementen daarvan werden voor het eerst gedetailleerd beschreven door Jezuïtische theoretici, met name door Juan Bautista Villalpando.

Verwijst naar de stijl van de artistieke productie op het Egeïsche eiland Samos, een belangrijke plaats in de Hera cultus, in het bijzonder tijdens de heerschappij van Polycrates in de 6de eeuw v. Chr., toen het eiland een grote culturele en commerciële macht bezat. De artistieke productie omvat zowel grafzuilen, grafreliëfs, gedenkbeeldjes (korai en kouroi) en architectuur in de vorm van de tempel van Hera.

Verwijst naar de derde en laatste fase van de Cochise cultuur, van circa 500 v. Chr. tot Het begin van onze jaartelling. Deze kenmerkt zich door de ontwikkeling van vijzels en stampers, die in de plaats kwamen van eerdere maalstenen, het vervaardigen van aardewerk, en door kenmerkende holwoningen, die bestonden uit met palen en aarde bedekte kuilen.

Wordt gebruikt voor kleine zuilen in de middeleeuwse architectuur die meestal in verbinding staan met muren, pijlers en dergelijke.

De delen van zuilen, colonetten of pilasters tussen het basement en het kapiteel.

Wordt gebruikt voor banden of lijstwerk, het meest aan te treffen in de Gotische architectuur, zich bevindend rond de schachten van zuilen of ingewerkte zuilen, maar niet aan de uiteinden daarvan. Vaak gebruikt om de voeg tussen twee delen van een schacht te bedekken of te versterken.

Volksverhalen rond mythische figuren die grappen of schelmenstreken uithalen; de verhalen zijn onderhoudend, maar stellen tevens wezenlijke maatschappelijke waarden ter discussie. Bekende voorbeelden zijn Broer Konijn, Coyote, Tijl Uilenspiegel en Ananse.

Zuilen in de vorm van een spiraal.

Hutten waarin men kan schuilen of verdekt kan opstellen om wild te jagen, te observeren enz.

Wordt speciaal gebruikt voor het illegaal of op bedrieglijke wijze kopen, verkopen of ruilen van producten.

Hutten, meestal in een ski-oord of park, waar skiërs, voornamelijk toeristen en sporters, kunnen schuilen of overnachten.

Wordt gebruikt voor zuilen met beeltenissen van slangen, als kenmerken van de Tolteekse architectuur.

Zuilen die zijn opgericht ter ere van een overwinning op zee en versierd met de rostra of voorstevens van schepen.

Vlakke blokken of plinten die dienst doen als voetstuk van beelden, zuilen en dergelijke. Wordt ook gebruikt voor onbewerkte bodems of plinten aan de onderkant van een muur of voetstuk.

Verwijst naar de stroming in de Colonial Revival-architectuur in de jaren 20 van de 20ste eeuw die zich manifesteerde in de bouwprogramma's in het westen en zuidwesten van de Verenigde Staten. Kenmerkend voor deze stroming zijn balkons, veranda's en arcades, torens, daken met S-vormige pannen, plaza's en binnenplaatsen. De belangrijkste kenmerken van deze stijl zijn het ontbreken van architectonisch lijstwerk en het intensieve gebruik van gesneden of gegoten ornamenten, op klassieke stijlen geënte zuilen, venstertralies, smeedijzer en gedraaide spijlen die doen denken aan de Spaanse koloniale architectuur in Mexico.

De convexe opvullingen van het lagere deel van sommige cannelures van klassieke zuilen of pilasters.

Verwijst in de architectuur of de bouw in het algemeen naar stevige, verticale, relatief geïsoleerde constructiedelen van aanzienlijke lengte. Palen zijn in doorsnede gewoonlijk rond, vierkant of rechthoekig en worden gebruikt ter ondersteuning van een grotere constructie of als vast punt voor zijwaartse bevestiging. Ze zijn gewoonlijk relatief weinig versierd en gemaakt van één houtsoort, maar kunnen ook van steen, metaal of een ander materiaal zijn of van een samenstelling van materialen. De term wordt voornamelijk gebruikt voor verticale stutten in een houten balkenconstructie. Gebruik 'pijlers (dragende elementen)' voor vierkante staanders in klassieke stijl en voor vierkante en rechthoekige gemetselde staanders. Gebruik 'zuilen (architecturale elementen)' voor cilindrische staanders in staal- en betonconstructies.

Wordt gebruikt voor constructieraamwerken waarbij alle zuilen en balken onbeweeglijk zijn verbonden, zonder scharnierpunten.

Zuilengangen in het antieke Griekenland.

Wordt gebruikt voor voetingen die een muur of een aantal zuilen op een rij ondersteunen.

Verwijst naar de stijl in de Japanse residentiële architectuur die werd ontworpen voor de theeceremonies en die zijn hoogtepunt bereikte tijdens de Momoyama-periode (1568-1600). De stijl kenmerkt zich door de nadruk op eenvoudige, strenge interieurs, welhaast zonder versiering, met zuilen van grof gehakte boomstammen en muren van aarde.

Lijsten die architectonische elementen bevatten die voornamelijk bestaan uit een paar zuilen of pilaren die het object flankeren, een fries en fonton ondersteunen en op een voetstuk rusten.

Constructies met vier vierkanten, twee elkaar kruisende doorgangen en vier façades. De assen zijn elk symmetrisch ingekaderd door architectonische zuilen en bogen. De term wordt doorgaans gebruikt in verband met monumentale antieke Romeinse architectuur. Quadrifrons bogen werden vaak gebouwd bij haakse wegkruisingen en waren meestal vrijstaand. Quadrifrons bogen konden triomf of eerbetoon uitdrukken. Quadrifrons bogen waren met name populair in Noord-Afrika. Beroemde voorbeelden zijn de boog van Marcus Aurelius in Tripoli en de Janus Quadrifrons in Rome. De term kan ook verwijzen naar een vorm van beeldhouwen die meestal werd gebruikt als architectonisch ornament dat bestaat uit vier gezichten of façades die in vier richtingen staan.

Wordt gebruikt voor ronde gebouwen uit de Klassieke tijd, met of zonder zuilengalerij.

Beschrijft gebouwen, in het bijzonder klassieke Griekse en Romeinse tempels en gebouwen met een soortgelijke structuur, met tien zuilen aan een of beide uiteinden.

Ronde stenen platforms of torens die zijn opgericht op heuvels waarop de parsen in India hun doden achterlaten, overeenkomstig de zoroastrische rituele gebruiken. Dergelijke uit steen of baksteen vervaardigde torens zijn circa 8 meter hoog en zijn voorzien van een rooster waarop de doden worden neergelegd. Nadat de lijken door gieren zijn verslonden, vallen de botten in een kuil eronder; zo wordt voldaan aan het zoroastrische gebod dat eist dat lijken, die als uiterst vervuilend worden beschouwd, niet de aarde mogen verontreinigen of in contact mogen komen met vuur. De torens worden beschouwd als bedreiging van de zuiverheid en zijn uitsluitend toegankelijk voor bevoegde lijkendragers, die rituele voorzorgsmaatregelen nemen voordat ze de toren betreden en zuiveringsrituelen ondergaan wanneer ze hun beroepsuitoefening beëindigen. Sommige leden van de zoroastrische gemeenschap pleiten voor afschaffing van dit traditionele lijkenritueel, terwijl anderen er fervent voorstander van blijven.

Vloeistof die wordt afgescheiden door het traanapparaat. Samen met andere afscheidingen vormen tranen een beschermende, precorneale laag aan de buitenkant van het oog. Tranen kunnen reflexmatig worden afgescheiden als reactie op verschillende stimuli (zoals fel licht). De afscheiding van tranen als gevolg van emotionele verstoring wordt 'huilen' genoemd.

Gebruik voor kolommen of zuilen opgericht om overwinningen, meestal militaire of overwinnaars herdenken

Franse term die letterlijk 'het oog bedriegen' betekent en verwijst naar afbeeldingen die zo realistisch zijn dat de beschouwer zou kunnen denken dat de weergegeven objecten, taferelen, structuren of gezichtspunten echt zijn, en dus niet slechts een afbeelding. De term verwijst doorgaans naar westerse kunstwerken, meestal tweedimensionaal of in bas-reliëf uitgevoerd. Trompe-l'oeil werd reeds toegepast bij de oude Grieken en werd later verfijnd door de Romeinen. De techniek was geliefd tijdens de renaissance in Europa, en later breidde de populariteit zich ook uit naar Amerika. Er werd gebruik gemaakt van effecten zoals geschilderde hout- of marmerstructuren op muren of zuilen, illusionistische doorkijkjes omlijst door antiquiserende vensters, geschilderde lijsten rondom een stilleven of portret dat de ruimte van de beschouwer lijkt binnen te treden, en afbeeldingen van schappen of kasten met diverse objecten, gezien door een half openstaande deur. Aan het einde van de 20ste eeuw werd soms zelfs de volledige buitenzijde van gebouwen in trompe-l'oeil geschilderd.

Wordt gebruikt voor platte betonnen kruisvloeren die worden ondersteund door balken die zijn opgehangen tussen zuilen in beide richtingen. Het vloerstuk en de balken worden uit één stuk gegoten.

Horizontale banden metselwerk, over het algemeen dunner dan andere lagen, die zich uitstrekken over de buitenmuur, en in sommige gevallen ook over pijlers of ingebouwde zuilen. Ze kunnen vlak zijn of uitsteken, en het oppervlak ervan kan plat zijn, bewerkt, of op een andere manier vormgegeven.

Wordt gebruikt voor zuilen waarvan de schacht bovenaan kleiner in doorsnee is dan onderaan, met name wanneer het verloop in een rechte lijn gaat en geen entasis vertoont.

Zuilen die gedeeltelijk in een oppervlak zijn gebouwd, en dus niet vrijstaand zijn.

Verwijst naar gebouwen, in het bijzonder klassieke Griekse en Romeinse tempels en gebouwen met een soortgelijke structuur, met een of meer rijen van vier zuilen aan een of beide uiteinden.

Verwijst naar de periode en stijl van de kunst van de Teutonische stammen, bestaande uit de Franken, Lombardijers, Vandalen, Ostrogoten en Visigoten, die het in verval geraakte Romeinse rijk tussen circa 370 tot circa 800 beheersten. De stijl beïnvloedde de architectuur, de beeldhouwkunst en de illustratie van manuscripten, maar is het duidelijkst zichtbaar in de draagbare objecten van de rondtrekkende bevolking, zoals de metalen voorwerpen en vaak gouden sieraden, soms ingelegd met email of granaat. De stijl kenmerkt zich door het verruilen van klassieke ontwerpen voor gestileerde en ornamentele ontwerpen, waarbij losstaande kleurvlakken en herhalende patronen van visgraten, kruizen, lijnen en stippels opvallen.

Verwijst naar de oude cultuur van de Andhra-regio van centraal India, met name vanaf de 1ste eeuw v. Chr. tot de vroege 3de eeuw n. Chr. Aan het eind van de 1ste eeuw v. Chr. realiseerden de Andhra's indrukwekkende stenen renovaties en toevoegingen aan de stoepa van Sanchi, met name de vier beeldgesneden poorten (torana's), als gevolg waarvan de stoepa het grootste boeddhistische monument in India werd. De Andhra's bouwden nog andere boeddhistische complexen, waaronder de Grote Stoepa van Amaravati in de 2de eeuw. Amaravati was de belangrijkste stad van de Satavahana's, die uitstekende bouwers waren; de boeddhistische monumenten van deze stad luidden een nieuwe architectuurstijl in. De Grote Stoepa van Amaravati bood bijvoorbeeld een bovenste niveau voor een omgang, rijkelijk bewerkte leuningen en zuilen in plaats van torana's. Vroege Andhra-beeldhouwkunst, met name de weelderige architecturale reliëfs, staan bekend om hun decoratieve narratieve en encyclopedische kwaliteit; verfijnde bloemontwerpen, naturalistische afbeeldingen van dieren, en sensuele en weelderige menselijke figuren worden hoog gewaardeerd. Net zoals in vroege boeddhistische kunst wordt Boeddha gewoonlijk symbolisch weergegeven. Rond 200 n. Chr. wordt Boeddha echter ook weergegeven als een menselijke figuur; soms worden deze twee methoden van afbeelden aangetroffen op een en hetzelfde monument.

Meestal voor kinderen bedoelde verhalende teksten of gedichtjes waarin wordt gewaarschuwd voor de gevolgen van slecht gedrag of dwaasheid of waarin dergelijk gedrag wordt berispt; wordt ook, op verschillende vakgebieden, gebruikt voor teksten waarin wordt gewaarschuwd tegen eventuele methodologische valkuilen.

Afkomstig van het Italiaanse woord 'galleria', dat oorspronkelijk verwees naar zuilengangen met winkels in Italiaanse steden, op basis van de antieke stoa's. Verwijst nu naar winkelcentra die qua architectuur lijken of geïnspireerd zijn op de Italiaanse galleria's. De term wordt ook gebruikt voor gebieden van een winkelcentrum die zo ontworpen zijn dat het lijkt alsof ze uit een aantal afzonderlijke winkels bestaan.

Beschrijft gebouwen, in het bijzonder klassieke Griekse en Romeinse tempels en gebouwen met een soortgelijke structuur, met een of meer rijen van zes zuilen aan een of beide uiteinden.

Zonder zuilen of pilasters of zonder het herhaalde gebruik daarvan op belangrijke locaties of als invloedrijke ontwerpelementen; wordt vooral gebruikt met betrekking tot gevels.

Zuilen die een figuur of figuren van één of meerdere mensen of dieren ondersteunen.

Wordt gebruikt voor zuilen of clusters schachten die door schachtringen zijn omgeven, en veel voorkomen in de middeleeuwse architectuur.

Gevormd in zuilen; in de vorm van een zuil of met de schacht van een zuil.