Verwijst naar de cultuur die in de oudheid ontstond in een geografisch gebied dat zich uitstrekte van Turkije het westen tot Iran in het oosten.

Verwijst naar de Assyrische periode en stijl van circa 1000 tot 612 v.Chr. De heerschappij van afzonderlijke vorsten leidde tot verschillende stijlen die voornamelijk zichtbaar waren in de reliëfversieringen in de paleizen. Over het algemeen geven deze blijk van veel oog voor detail, hebben zij een beschrijvend karakter en een streven naar realisme dat niet eerder in de kunst van het Nabije Oosten werd vertoond.

Verwijst naar de culturen in het gebied rond de Middellandse Zee, die wordt omzoomd door Europa, Azië en Afrika. De term verwijst met name naar de eilandculturen en de culturen van het vasteland van Europa en het deel van het Nabije Oosten dat aan de Middellandse Zee grenst. Het omvat culturen die zich ontwikkelden in en rond de Tirreense Zee, de Ionische Zee, de Ligurische Zee, de Adriatische Zee en de Egeïsche Zee.

Verwijst naar de Oudgriekse stijl en periode die volgde op de Geometrische periode, van circa 725 v. Chr. tot circa 650 v. Chr. De stijl overlapte met het vroege deel van de Archaïsche periode in de Griekse geschiedenis. De stijl werd in Korinthië ontwikkeld en verspreidde zich over heel Griekenland, tot in Etrurië en andere plaatsen die met de Griekse wereld in contact stonden. De stijl kwam voort uit de enorm toegenomen Griekse handel en de invloed van het Nabije Oosten en de Egyptische culturen die hier het gevolg van was. Kenmerk van de stijl is het verdwijnen van de geometrische vormen en de dunne figuren uit de Geometrische periode ten faveure van kromlijnige vormen, gevulde figuren en nieuwe thema’s, waaronder exotische dieren en monsters zoals sfinxen en griffioenen.

Verwijst naar de periode vanaf de stichting van het Seleucidische rijk door Seleuckos I Nikator in 311 v. Chr. tot aan de nederlaag tegen de Romeinen in 64 v. Chr., tijdens welke de Seleucidische dynastie over een groot deel van het Nabije Oosten heerste.De kunst uit deze periode toont de etnische en regionale diversiteit van het rijk, die tot uiting komen in een mengeling van de voornaamste Hellenistische en traditionele Mesopotamische cultuureigenschappen.