Het vormen van een permanente verbinding tussen twee of meer stukken metaal door een klinknagel door gaten te steken die op één lijn liggen.

Assemblages waardoor twee deuren of de scharnierende vleugels van deuren op drie punten worden vastgeklonken.

Metaalwerk met minutieus geslepen en vastgeklonken sierknoppen, meestal gemaakt van staal. Vaak gebruikt voor broches, gespen, knopen en gevesten.

Delen van sommige gesloten helmen die de nek beschermen, en bestaan uit twee of drie scharnierende metalen harnasplaatjes, die aan de voorkant zijn vastgeklonken aan het kinstuk en aan de achterkant aan de helmkap. Ze vormen bij een open helm ook het onderste gedeelte van de naar beneden beweegbare buffe van een burgonet.

Handlussen, meestal van leer en slechts zelden van hout, die zijn vastgeklonken aan de binnenkant van het schild en worden gebruikt om het schild mee vast te houden. Normaliter heeft elk schild er twee, bestaande uit een vaste lus die wordt vastgehouden met de hand en een verstelbaar riempje dat rond de arm wordt bevestigd.

Metalen platen op bepaalde salades en gesloten helmen, die over de schedel heen buigen tot aan de rand van de wenkbrauwen en die dienen als extra bescherming van het voorhoofd. De eerste typen uit de eerste helft van de 15e eeuw bestonden uit één zware, gebogen, gepunte plaat, die was vastgeklonken aan de schedel van de helm. Tegen het einde van de 15e eeuw werd een afneembare vorm, gemaakt van twee platen, ingevoerd die tot halverwege de 16e eeuw in gebruik bleef op Duitse toernooihelmen.