Apparaten die toegepast zijn op aërofonen en hoofdzakelijk op koperen instrumenten, om de lengte van de buis met een vastgestelde hoeveelheid te veranderen tijdens het spelen.

Trombone met minstens drie ventielen. Ontstaan omstreeks 1825.

Aërofonen met een conische boring en drie of soms vier ventielen die ongeveer 2, 70 m lang zijn, in Bes-stemming.

Europese, koperen ventieltrompetten in tenorstemming die in 1837 werden ontwikkeld, met een smalle boring en drie ventielen; werden in de 19e eeuw voornamelijk gebruikt in Franse en Italiaanse militaire kapellen.

Koperblaasinstrumenten met ventielen, voornamelijk tenortuba's, met Bes als grondtoon, een lengte van 2,70 m, een wijde conische boring en een ketelmondstuk, gemaakt in de vorm van een helicon, tuba of trompet.

Sopraanbugels met ventielen, een wijde conische boring en een middelgrote klankbeker, die met een ketelmondstuk worden bespeeld. Ze hebben de vorm van een helicon, trompet of tuba en werden tussen 1820 en 1830 in Oostenrijk uitgevonden.

Blaasinstrumenten met conische boring, wijd uitlopende klankbeker, trechtervormig mondstuk en een slanke buis in een wijde ronde spiraal gebogen; tegenwoordig ook voorzien van ventielen, meestal zo geplaatst dat ze met de linkerhand kunnen worden bespeeld.

Koperen blaasinstrumenten zonder kleppen of ventielen, met conische boring. Militair instrument gebruikt om het signaal van de infanterie te geven. 1825.

Koperblaasinstrumenten met ventielen, die een middelgrote conische boring hebben en met een ketelmondstuk worden bespeeld.

Ronde blaasinstrumenten van koper met ventielen en een conische boring.

Chromatische hoorns met beugelvormige buizen van verschillende lengte, met zuigers, glijdende sluiters en ventielen om met iedere gewenste buislengte te kunnen spelen; sinds de 19de eeuw.

Natuurlijke aërofonen zonder ventielen of kleppen met een brede conische boring, meestal, maar niet altijd, spiraalvormig en met een cupmondstuk; vooral gebruikt in het leger en in optochten.

Flessen die water onder druk bevatten, dat door een gebogen buisje in de hals naar buiten wordt gedreven door de druk van gas als een ventiel in de buis wordt geopend.

Type ventiel of haan gebruikt om de stroming van vloeistof door een kraan te reguleren, bijvoorbeeld in koffie- of theekannen, wijnfonteinen en dergelijke.

Dunne flexibele houten latjes die trekkracht uitoefenen en beweging van de ene plaats naar een andere overbrengen. In pijporgels zijn ze bevestigd aan de ventielen onder de pijpen en activeren die.

Blaasinstrumenten van koper met ventielen, een wijde conische boring en een wijd uitlopende klankbeker; bespeeld met een cupmondstuk, als de bas- of contrabasstemming.

Tuba's, elliptisch, met een conische boring die geleidelijk wijder wordt en eindigt in een klankbeker, 4 draaiende ventielen, mondstuk van een Franse hoorn.