Te gebruiken voor de voorstelling of uitbeelding van ontzagwekkende grandeur in een kunstwerk.

Voorzien van een in reliëf uitgevoerd patroon of ontwerp; of uítstekend boven een oppervlak waarop het is bevestigd of waarvan het deel uitmaakt. Gebruik 'verhoogd' voor de relatieve positie die als kenmerk wordt gebruikt om te verwijzen naar afzonderlijke zaken welke een hogere positie innemen dan andere zaken of plaatsen, met name boven de grond of een ander oppervlak.

Te gebruiken om iets te beschrijven dat zich aan of bij het hoogste of meest verheven deel van iets bevindt. Gebruik 'bovenkanten (delen)', uit de hiërarchie Onderdelen om naar die hoogste of meest verheven delen te verwijzen.

Wordt gebruikt voor de hoogste of meest verheven delen van objecten. Als bijvoeglijk naamwoord dat de plaats van iets aan of bij de bovenkant beschrijft wordt 'boven' (Kenmerken en Eigenschappen) gebruikt.

Verwijst naar de stijl die ontstond in het voormalige koninkrijk Champa en later opging in stijlen van de Vietnamese regio en andere delen van Zuidoost-Azië. De Cham-invloed in de Vietnamese regio groeit door de verspreiding van animistische geloven, Javaanse modellen en motieven, en stijlen en geloven met Indiase invloeden. Brahmaanse tempels versierd met vrouwelijke afbeeldingen, ceremoniële rites uitgevoerd ter ere van tot goden verheven helden, en uit het shivaïsme, visjnoeïsme en mahayana-boeddhisme overgenomen religieuze thema's nemen een belangrijke plaats in.

Verheven bouwwerken, vaak overdekt, waarop de doodkist of beeltenis van een overleden persoon ligt opgebaard of wordt rondgedragen. Het wordt onderscheiden van 'lijkbaar' die veel kleiner en simpeler is, en ook van een 'castrum doloris', wat een constructie is die de bier of katafalk beschermt.

Verhevenheid op een lanceerbasis vanwaaraf raketten worden gelanceerd.

Geëxalteerde lyrische gedichten waarin een verheven onderwerp wordt bezongen, vaak met gebruikmaking van complexe of onregelmatige metrische patronen.

Emotie die angst, eerbied en verwondering met elkaar combineert, opgewekt door gezag of door het heilige of verhevene.

Platte oppervlakken of vloeren, in het algemeen verheven boven de aangrenzende vloer of oppervlakte.

Verwijst naar de periode en stijl in de Gotische kunst in Frankrijk en elders in Europa van de late 12de tot en met de 13de eeuw. In deze tijd worden de Gotische idealen gerealiseerd in de architectuur en andere kunsten. In de beeldhouwkunst en schilderkunst wordt de stijl gekenmerkt door een terugkeer naar het evenwicht en naturalisme van de beeldhouwkunst in het oude Griekenland en Rome. In de architectuur wordt de stijl gekenmerkt door elegante, verheven proporties, een beweging naar een gevoel van grotere leegte dan volte, en symmetrie in het ontwerp, dat vaak niet exact werd uitgevoerd omdat plannen vaak werden gewijzigd of onvoltooid bleven. In de kerkarchitectuur omvatte het ontwerp meestal twee torens aan de westelijke gevel, verkorte transepten, drie of vier verdiepingen, luchtbogen, centraal geplaatste roosvensters en uitgebreide campagnes van steeds verfijnder beeldhouwwerk en glas in lood.

Esthetisch begrip of uitdrukking ontstaan eerst in de Europese schilderkunst van de 18e eeuw en later in de Europese architectuur van de 19e eeuw dat wordt gekenmerkt door ruwe, merkwaardige of ongewone vormen; het heeft vooral betrekking op rustieke landschappen en bouwvallige gebouwen die noch de ontzagwekkende grandeur van het verhevene hebben noch de rust en regelmaat van de schoonheid.

Beschrijft afzonderlijke dingen die een hogere positie innemen ten opzichte van andere plaatsen of dingen, vooral ten opzichte van de grond of een ander oppervlak. Gebruik 'verheven' voor het vormkenmerk dat iets beschrijft wat naar voren steekt boven een oppervlak waaraan het is bevestigd of waarvan het deel uitmaakt.