De staat van het begeren van een persoon, voorwerp of gebeurtenis.

Betekent in psychologisch onderzoek de dissociatie of discrepantie tussen gedrag en het zich bewust zijn van het gedrag. Het begrip beschrijft in het algemeen onschuldig gedrag dat is gestoeld op vertrouwdheid en herhaling. Het wordt echter vaker gebruikt om pathologische gedragingen te beschrijven die voortkomen uit psychologische conflicten tussen bewuste en onbewuste verlangens, en die zintuiglijke hallucinaties en lichte tot ernstige catatonie tot gevolg hebben. Het is van invloed geweest op surrealistische theorieën die verband houden met de potentie en legitimiteit van onbewuste expressie, vrije associatie en primaire creatieve krachten.

Seksualiteit die wordt gekenmerkt door romantische gevoelens of seksueel verlangen naar beide geslachten.

Verwijst naar de filosofie en religie die zijn gebaseerd op de verlichting en leer van Boeddha Gautama in de vroege 6de eeuw v. Chr. in het Noord-Oosten van het moderne India. Deze religie, die een dominante rol speelt in de kunst en cultuur van Zuidoost-Azië en Oost-Azië, is gebaseerd op het overstijgen van menselijk lijden en pijn door het accepteren van de grenzen van de individualiteit, het opgeven van wereldse verlangens en wensen die voor teleurstellingen en verdriet zorgen en het loslaten van het niet-permanente van het leven en het afzonderlijke ego met de bijbehorende welvaart, sociale positie of familierelaties, allemaal door het proces van de verlichting (nirvana). Bij deze religie staat ook 'anatman' centraal, het idee dat 'het zelf' altijd in ontwikkeling is of deel uitmaakt van een reeks veranderende verschijningsvormen in plaats van een vaste, metafysische substantie. De structuur van de religie is gebaseerd op de Triratna ('drie juwelen' van boeddha), een drieledige structuur voor het leven gebaseerd op drie elementen: boeddha (de leraar), dharma (de leer) en sangha (de gemeenschap).

Seksualiteit die wordt gekenmerkt door romantische gevoelens of seksueel verlangen naar het andere geslacht.

Seksualiteit die wordt gekenmerkt door romantische gevoelens of seksueel verlangen naar hetzelfde geslacht.

Verwijst naar de stroming en de stijl in de schilderkunst in het 19de-eeuwse Amerika waarin het verlangen centraal stond de natuur te doorgronden door licht en sfeer realistisch en gedetailleerd weer te geven. De stijl kenmerkt zich door een sterk gevoel van innerlijke diepte en het creëren van een magische sfeer met nauwkeurige, onzichtbare penseelstreken. Aangenomen wordt dat de stroming werd geïnspireerd door de opkomst van de fotografie en door de literaire filosofieën van Ralph Waldo Emerson (1803-1882), die een meditatieve, pantheïstische verbondenheid met de natuur en het landschap propageerde. Later werd deze stijl verdrongen door de technieken van het impressionisme.

Begrip uit de Indiase esthetische traditie dat verwijst naar de esthetische ervaring die een kunstwerk oproept. De term wordt soms vertaald als smaak, gemoedstoestand of esthetische verrukking. Theoretici onderscheiden acht hoofdstemmingen: liefde (of erotisch verlangen), humor, heldhaftigheid, woede, mededogen, verwondering, schrik en afschuw. Een kunstwerk diende naast een hoofdstemming ook secundaire stemmingen, determinanten en consequenten te hebben; de diverse combinaties waarin deze eigenschappen voorkomen, brengen de totale esthetische ervaring teweeg. Elke van de acht rasa's wordt geassocieerd met een bepaalde kleur.