De techniek van het vertellen van verhalen.

Verzamelingen moraliserende vertellingen, zoals die in de middeleeuwen veel werden geschreven, over bestaande of mythische dieren.

Verwijst naar de periode en stijl in de kunst, vooral de beeldhouwkunst en architectuur, die samenviel met de regeerperiode van Constantijn de Grote van 311 tot 337 n. Chr. In de beeldhouwkunst kenmerkt de stijl zich door het loslaten van het klassieke Griekse illusionisme en naturalisme, met een grotere nadruk op symboliek, expressionisme en heldere vertellingen om de leer van het Christendom over te brengen. In de architectuur kenmerkt de stijl zich door de toevoeging van een transept en apsis aan Romeinse basilieken, waardoor de typische kruisvorm van de vroeg-christelijke kerken ontstond.

Beeldende vertelling waarin twee of meer opeenvolgende gebeurtenissen van hetzelfde verhaal worden afgebeeld in hetzlfde kader. Een personage kan daarom meerdere keren in hetzelfde schilderij of beeldhouwwerk voorkomen.

Traditionele en expressieve vormen van cultuur zoals zang, vertelling, dans, ritueel, handwerk, kunst, eetgewoonten, klederdracht, gebruiken, godsdienst, architectuur en vakkundigheid en van de ontwikkelingen en betekenissen die hieraan ten grondslag liggen.

Prozavertellingen over het bovennatuurlijke, waarin levende figuren in aanraking komen met verschijningen van de geesten van doden.

Betrekkelijk korte, verzonnen prozavertellingen.

Vertellingen die de schoolervaringen van een kind of een jongere als onderwerp hebben. Oorspronkelijk speelden deze verhalen zich af op kostscholen, maar in modernere varianten wordt ook wel het leven op dagscholen geschilderd.

School van miniatuurschilderkunst die in verband wordt gebracht met de staat Mewar in Rajasthan, een belangrijk centrum van de Rajput-cultuur. De bevolking in deze regio beleed een strenge vorm van het hindoeïsme, en Mewar was het laatste Rajput-machtscentrum dat ten prooi viel aan de Mogols. Sinds de 17de eeuw of nog eerder vormt Mewar een van de belangrijkste en productiefste scholen van Rajasthani-schilderkunst. De stijl wordt gekenmerkt door krachtige contouren, een zeer helder coloriet en enigszins archaïsche conventies, bijvoorbeeld het (narratief) tonen van opeenvolgende episoden binnen één afbeelding. Het traditionele aspect van de Mewarkunst wist lang stand te houden, in weerwil van invloeden van de Mogols, Deccan en Europeanen, hetgeen toe te schrijven is aan het behoudende karakter van dit Rajputhof en de traditionele structuur van de kunstenaarsfamilies. De kunstenaars verwerkten de typische Mewar-details op consequente wijze in hun werk, zoals lokale architectuur en flora en fauna. In de 17de eeuw maakte de inheemse traditie van mythologische en poëtische manuscriptillustraties hier een ware wedergeboorte door. In de 18de eeuw gingen de door de Mogols geïnspireerde hofportretten en beeldvertellingen een prominentere rol spelen. Na 1947, het jaar waarin de vorstendommen werden ontbonden en er een eind kwam aan het koninklijk mecenaat, verdween de stijl naar de achtergrond.

Genre en traditie die het onderzoek naar de verzameling mythen van een cultuur tot onderwerp hebben. Deze mythen maken deel uit van een bepaalde heersende religieuze of culturele traditie en zijn te vinden in symbolische vertellingen, iconografie of typeringen, meestal aan de hand van verschijningsvormen en persoonlijkheden van goden.

Denkwijze die ontstond in de late jaren 50 van de 20ste eeuw onder Franse filmers, onder wie Louis Malle, François Truffaut, Alain Resnais en Jean-Luc Godard. De stroming is het meest bekend vanwege de bijbehorende theorieën die waren gebaseerd op het idee dat regisseurs die hun films domineerden de auteur en maker van de film werden. De stijl kenmerkt zich door innovaties in het editen van film, bijvoorbeeld snelle scènewisselingen of springers, die zorgen voor verwarrende, disjunctieve effecten in de vertelling als geheel.

Wordt gebruikt voor korte prozaverhalen die in de renaissance populair waren en voor moderne prozavertellingen die korter zijn dan romans maar langer dan korte verhalen.

Verslagen van reizen die de vorm hebben van een geïllustreerde lezing, of van een film of video, meestal met een beeldende vertelling, bedoeld om informatie en een algemene indruk te geven over bezochte plaatsen.

Vertellingen in proza of versvorm, zich vaak afspelend in de middeleeuwen, waarin grootse, fantastische of bovennatuurlijke gebeurtenissen worden beschreven.

Prozavertellingen die het leven op of aan zee als onderwerp hebben.