Violen, een kwint lager gestemd de meest voorkomende en hooggestemde viool uit de vioolfamilie, qua bouw daaraan identiek, maar met groter klankkast en langere snaren.

Kleine vedels zonder fretten die meestal vier snaren hadden en in een groot aantal verschillende vormen werden gemaakt. Ze werden bespeeld tussen de 16e en 19e eeuw.

Violen voor het oefenen van het vioolspel, 4 snaren, gespannen over een gebogen plank met de toets van een echte viool.

Idiofonen met een ronde, platte houten klankbodem met spijkers of ijzeren pennen van verschillende lengtes in de zijkanten geslagen, ook met sympathische snaren.; bespeeld door de spijkers aan te strijken met een geharste strijkstok.

Violen voor het maken van geluidsopnames: lange, smalle plaat van hout of aluminium als klankkast, waarvan de bovenkant dient als toets voor de snaren, flexibel trommelvel met daarop een metalen klankbeker naast de kam; concertmodellen hebben soms 2 klankbekers; Londen, rond 1901.

Snaarinstrumenten; de sopraanleden van de vioolfamilie, klankkast met vernauwing in het midden, gewelfd boven- en achterblad, 2 f-vormige klankgaten in het bovenblad, hals eindigend in een schroevenkast met krul, 4 snaren.

Zij die viola's en aanverwante instrumenten, zoals violen en cello's maken, ontwerpen en repareren.

Koffer om een viool in te bewaren en te vervoeren. Vaak gemaakt van leer of kunststof en van binnen gevoerd met fluweel of een ander zacht materiaal.

Zij die de viool spelen.

Te gebruiken voor personen die de altviool of de viool bespelen.

Strijkinstrumenten, tenorleden van de vioolfamilie, een octaaf lager gestemd dan de altviool; lijken qua bouw op de viool, maar onderscheiden zich door hun relatief bredere zijbanden en kortere hals.

Grote chordofonen met een basbereik, verwant aan de viool. Ze werden gemaakt in New England in de 19e eeuw, hoofdzakelijk om kerkkoren te begeleiden.

Een citer is een muziekinstrument dat circa 1850 vanuit Oostenrijk in Engeland en Amerika werd geïntroduceerd. Het heeft dertig tot veertig snaren die onder aan de ondiepe houten klankkast het instrument in gaan. Het instrument is voorzien van meestal vijf metalen melodiesnaren met fretten, die met mechanische schroeven te stemmen zijn, en soms wel dertig of meer snaren zonder fretten van darm of nylon, die worden gestemd met metalen polsschroeven. Het instrument wordt bespeeld door met de vingers en duim te tokkelen. In sommige varianten is een toets met fretten aangebracht op een hartvormige klankkast (strijkciter) of een vioolvormige klankkast (vioolciter), en wordt het instrument bespeeld met een strijkstok.

De grootste en laagst gestemde instrumenten van de vioolfamilie, met vier, soms vijf, snaren; ze kunnen aanzienlijk variëren in grootte en vorm.

Stoelen waarvan de rugleuning bestaat uit een enkel middenblad in de vorm van een viool.

Hout van de soort Carpinus betulus, inheems in Europa, Azië en Iran. Het wordt gebruikt voor het maken van toetsmechanismen voor piano's, draaiwerk, biljartkeus en vioolbruggen.

Verwijst naar de stijl van werken die zijn voortgebracht door de Grotta-Peloscultuur op de Cycladische eilanden tussen circa 3200 en 2700 v. Chr., een periode die grofweg overeenkomt met de Vroeg-Cycladische. De kunstwerken bestaan voornamelijk uit aardewerk, marmeren vaten en marmeren beeldjes van het viool-, Plastiras en Louros type.

Volksvedels uit Noorwegen, in de vorm van een viool maar met een sterker gebogen bovenblad. Ze hebben vier melodiesnaren en vier of vijf sympathiesnaren.

Zij die gereedschappen maken voor fijn werk of precisiewerk. Combineer 'muziekinstrument' + 'makers' voor personen die muziekinstrumenten maken. Zie 'makers van snaarinstrumenten' voor hen die specifiek snaarinstrumenten maken, ontwerpen of repareren uit de families van de luit, harp, viola en viool, zoals gitaren, lijstharpen, viola da gamba’s en violen.

Italiaanse vedels uit de Renaissance, met een klankkast in dezelfde vorm als een viool, een brede toets, een relatief platte kam, een bladvormige sleutelkast, vijf melodiesnaren op de toets en twee bourdonsnaren ernaast.

Hybriden van de viool en de viola, populair in de late 18de eeuw.

Een stemschroef is onderdeel van een mechanisme om snaren te spannen. Je vindt ze op onder andere een viool, altviool en cellocontrabas. Elke snaar zit aan de ene kant vast aan de brug en aan de andere kant aan de stemschroef. Met de schroef wordt de snaar op de juiste toonhoogte gestemd.

Kleur die dat deel van het spectrum weergeeft dat zich tussen rood en blauw in bevindt, met een golflengte tussen 380 en 420 nanometer. De term kan verwijzen naar alle in helderheid en verzadiging variërende kleurschakeringen binnen deze groep kleuren. Voorbeelden van de kleur violet in de natuur zijn de kleur van de pruim of van het bloeiende viooltje, waaraan de kleur zijn naam ontleent. Violet is een secundaire pigmentkleur (ontstaan door vermenging van blauw en rood). Het violet uit het kleurenspectrum kan niet nauwkeurig worden geproduceerd in het RGB-kleurenmodel (gebruikt voor computerbeeldschermen).

Zagen (botte handzagen); bespeeld met de strijkstok van viool of cello.