Associaties voor vlieger

Toegevoegd op: 16-8-2017

Zweefvliegtuigen waarbij de piloot de vlieghoogte en de baan van de glijvlucht bepaalt door te manoeuvreren in een hangend stoeltje of tuig; eind vorige eeuw zijn ze ontwikkeld en sinds de jaren zestig zijn het ultralichte luchtvaartuigen met soepele vleugeloppervlakken.

Toegevoegd op: 16-8-2017

Orde met één familie, twee genera en twee levende soorten vliegende lemuren.

Toegevoegd op: 16-8-2017

Te gebruiken voor lichte geraamtes, meestal van hout, die zijn bedekt met een dun materiaal en die op de wind vliegen aan het einde van een lang touw; ze waren in China al ten minste bekend vanaf de 3e eeuw v.C.

Toegevoegd op: 16-8-2017

Zonnebrillen met speciale vorm om het mondstuk plaats te bieden.

Toegevoegd op: 16-8-2017

Beschermende helmen gebuikt door straaljagerpiloten, voorzien van vizier en de mogelijkheid tot het aanbrengen van verbindingsapparatuur en zuurstofmaskers of radioapparatuur; soms met geïntegreerde kaakbescherming (integraal).

Toegevoegd op: 16-8-2017

De kunst of vaardigheid van het maken van lichte frames, meestal van hout, bedekt met een dun materiaal en bedoeld om aan het eind van een lang koord in de wind te laten vliegen. Bekend sinds in elk geval de 3de eeuw v. Chr. in China.

Toegevoegd op: 16-8-2017

Beweging rond de kunstenaar Otto Peine en kunstenaars van het Center for Advanced Visual Studies, dat deel uitmaakt van het Massachusetts Institute of Technology in Amerika. Sky artists maakten kunst in de lucht, zowel binnen als buiten de stad, met behulp van moderne technologie zoals laserprojectie en solar-tracked hologrammen, maar ook met eenvoudige technieken, zoals vliegers.

Toegevoegd op: 16-8-2017

Stootplaten van Japanse zwaarden die de kling van het gevest scheidt. Tsuba zijn gewoonlijk rond of vliegervormig, met een centrale opening voor de angel van de kling, soms omringd door kleinere openingen. Ze zijn tussen 8 en 15 centimeter groot, afhankelijk van de lengte van de kling. Tsuba waren een functioneel deel van het zwaard, maar het creëren ervan ontwikkelde zich in de late vijftiende eeuw tot een aparte kunstvorm, die zijn hoogtepunt kende in de negentiende eeuw. Een tsuba kan gemaakt zijn van verschillende materialen: ijzer, koper, staal, goud en zilver, en in zeldzame gevallen ivoor of hout.