Luchtig, plat gebak met een typisch ruitjespatroon. Het deeg bestaat uit bloem, melk en eieren en wordt in een wafelijzer gebakken.

Apparaten die worden gebruikt voor het bakken van wafels en bestaan uit twee metalen platen die met een scharnier aan elkaar vastzitten zodat ze, als ze op elkaar worden geklapt, op elkaar aansluiten en een vierkant, rond of ovaal ontwerp in de wafel drukken tijdens het bakken.

Ontwerpen die bestaan uit herhaalde geometrische patronen over het hele vlak en vaak een netwerk vormen van motieven als ruiten of geformaliseerde bladeren.

IJzeren tangen met lange handvatten en een uiteinde met een mal die tijdens het bakken in de wafel wordt gedrukt.

Betonnen kruisvloersystemen waarbij het vloerstuk wordt versterkt door ribben die in beide richtingen lopen, waardoor een wafelpatroon ontstaat.

Geweven ontwerpen met gecompartimenteerde vormen rondom een groot centraal bloemmotief in een wafelpatroon dat doet denken aan kant of mazen; populair in Engeland tussen 1690 en 1730.