Personen die de vaardigheid bezitten om water, mineralen, schatten, archeologische resten en zelfs lijken onder de grond op te sporen met behulp van een wichelroede. Wichelroedelopers houden de wichelroede bij de twee gevorkte uiteinden vast en lijken dan energie op te vangen vanuit het object of de substantie onder de grond, met als gevolg onwillekeurige spierbewegingen waardoor de wichelroede gaat krom staan of hevig gaat draaien of trillen. Sommige wichelroedelopers beweren dat ze al een begraven substantie kunnen opsporen door de wichelroede over een kaart van het betreffende gebied te bewegen. Voor deze gave bestaat nog geen wetenschappelijke verklaring, maar wichelroedelopers ontkennen meestal dat hun methode deels op giswerk berust.

Verwijst naar de techniek met behulp waarvan, door het meten van de bewegingen van een wichelroede, de aanwezigheid van water, mineralen, schatten, archeologische overblijfselen en zelfs dode lichamen kunnen worden gevonden. Oorspronkelijk was de wichelroede een y-vormige tak, waarvan de twee vertakkingen draaien en kantelen in de hand van de wichelroedeloper, ter indicatie van de aanwezigheid van het gezochte materiaal. Een alternatief is het gebruik van metalen staven, die enkele centimeters van elkaar parallel worden vastgehouden en naar elkaar toe bewegen. Het is onbekend wat voor soort prikkels deze reacties veroorzaken, maar volgens de meeste wichelroedelopers heeft het niets met waarzeggerij te maken.