Platen, schijven, voorkanten of andere oppervlakken met markeringen of cijfers voor het aangeven van informatie zoals tijd, maat of frequentie, meestal door middel van wijzers

Klokken, in de vorm van staande horloges of consoleklokken, die acht dagen kunnen lopen na het opwinden. Ze moeten om de zeven dagen worden opgewonden, maar de extra dag biedt de mogelijkheid van één dag uitstel. Ze zijn vaak te herkennen aan sleutelgaten op de wijzerplaat.

Amerikaanse hangklokken met slingers, met een ronde kast voor de wijzerplaat, een smal, taps toelopend lichaam en een doosachtige basis, waardoor het geheel lijkt op een banjo; het ontwerp werd bedacht en gepatenteerd door Simon Willard in 1802.

Klokken die de tijd aangeven met cijfers op een beeldscherm in plaats van met een wijzerplaat.

Zonnewijzers, in diverse soorten, waarvan de wijzerplaat schuin is gezet zodat hij parallel loopt aan de evenaar van de aarde en waarbij de gnomon loodrecht op de plaat staat in het midden daarvan, wijzend naar de noordelijke hemelpool; de plaatsing van de uurlijnen is niet afhankelijk van de geografische breedte.

De beschermende en versierende bedekkingen die een klokkenhuis en wijzerplaat bijeenhouden en omgeven.

Wordt gebruikt voor weegschalen die meestal worden gekenmerkt doordat ze een grote wijzerplaat hebben aan de voorkant van een doos waar zich het mechanisme in bevindt, met daar bovenop het weegoppervlak.