Verplichten tot een boete of een straf.

Strengen of andere fysieke combinaties van specifieke objecten, zoals kolanoten, kaurischelpen, stukjes textiel, krijt of schors, die gecodeerde boodschappen met tal van verborgen verwijzingen bevatten. Ze worden gebruikt door de Yoruba in West-Afrika, als onderdeel van een communicatiesysteem op basis van symbolen.

Personen die het beheer voeren over bibliotheken en daarmee verbonden bibliotheekdiensten verrichten, inclusief het verwerven en verwerken van bibliotheekmaterialen, en het verschaffen van aanwijzingen en andere diensten aan bezoekers.

Reeks boeken met aanwijzingen aan biechtvaders in de vorm van gebeden, vragen en lijsten van zonden met penitentie.

Verwijst naar een inheemse Tibetaanse godsdienst die met het boeddhisme een van de twee voornaamste religies van het land is. Veel aspecten van Bon raakten vermengd met de boeddhistische tradities die in de 8ste eeuw werden ingevoerd uit India en die het Tibetaanse boeddhisme veel van zijn eigenheid hebben verleend. Onenigheid binnen de heersende klasse van Tibet leidde er in de 8ste en 9de eeuw toe dat de adellijke families voor Bon kozen en de heersende dynastie voor het boeddhisme. Bon werd rond de 11de eeuw een georganiseerde godsdienst, vooral dankzij de boeddhistische belangstelling voor geschreven teksten. Bon leeft voort in veel aspecten van het Tibetaanse boeddhisme en is bovendien nog altijd een bloeiende godsdienst in de noordelijke en oostelijke grensgebieden van Tibet. Onduidelijk is hoeveel continuïteit er bestaat tussen het oude en het moderne Bon. De kenmerken van het oude Bon zijn moeilijk vast te stellen omdat alle vroege beschrijvingen boeddhistisch zijn. Alles wat tegenwoordig over Bon bekend is, is zwaar beïnvloed door het Mahayana-boeddhisme. Het oude Bon lijkt elementen van animisme, sjamanisme en de uitoefening van magische riten te hebben bevat. De Bon-goden van lucht, aarde en zee werden als lagere goden in het boeddhistische pantheon opgenomen. Er zijn aanwijzingen voor een cultus van heilig koningschap waarin de koningen worden beschouwd als manifestaties van de luchtgod; dit geloof zou de oorsprong kunnen zijn van de gereïncarneerde lama’s van het boeddhisme. De orakelpriesters van Bon hebben hun tegenhangers in de boeddhistische waarzeggers. Bepaalde aspecten van de Bon-doctrine zijn vrijwel identiek aan die van het Tibetaanse boeddhisme, zoals de leer van het boeddhaschap en het ideaal van bodhisattva. Opvallend zijn de dzogchen-overtuigingen die het Bon deelt met de Nyingma-school van het Tibetaanse boeddhisme; zij houden in dat er een onuitsprekelijke toestand bestaat, voorbij alle boeddha’s en alle verschijningen. Verder is het kloostersysteem van Bon bijna gelijk aan dat van de Gelug-school. Toch bewaken de Bon-gelovigen nauwgezet hun niet-boeddhistische imago. Shenrab wordt beschouwd als de stichter van de godsdienst en de historische Boeddha Shakyamuni zou een manifestatie van hem zijn. Bon-geschriften zijn verdeeld in twee groepen: de Kanjur, met mythen, doctrines en biografieën van Shenrab, en de Katen, die commentaren en rituele en iconografische werken omvat. De naam Tibet komt uit de Bon-religie.

Middelen waarmee de gebruikers van een gebouw of complex worden ingelicht over de locatie van, of richtingaanwijzingen krijgen voor individuen, organisaties of diensten binnen dat gebouw of complex.

Snaarinstrumenten met toetsenbord, genoemd in teksten uit de 14de tot de vroege 16de eeuw. Een nauwkeurige beschrijving van de constructie ontbreekt, maar er zijn aanwijzingen dat het een soort klavechord betrof. Dit zou hebben geleken op een orgel maar het geluid werd voortgebracht door snaren. De eerste bekende verwijzing dateert uit 1360, toen koning Edward III van Engeland een door Jehan Perrot gebouwd exemplaar schonk aan koning Jan van Frankrijk. Verwijzingen naar klavechords beginnen rond het midden van de 14de eeuw te verschijnen; omdat de klavecimbel pas na 1390 opduikt, wordt aangenomen dat met een 'chekker' geen getokkeld maar een aangeslagen snaarinstrument met toetsenbord werd bedoeld, al geeft de documentatie geen uitsluitsel.

Omvatten registers waarin de woorden en zinnen van een tekst voorkomen, met aanwijzing van de plaats waar zij staan, en ingangen waarmee het verband tussen verschillende verwijzingen naar hetzelfde trefwoord kan worden gelegd, namelijk door de referenties in twee kolommen naast elkaar te plaatsen.

Draaiboeken, die alleen door de regisseur mogen worden veranderd, met daarin alle audiovisuele aanwijzingen die voor het draaien van belang zijn, inclusief de dialogen, de geluidseffecten, de shots en de basis-editing van alle scènes in de volgorde waarin ze op het scherm vertoond dienen te worden.

Fysieke objecten die door mensen met een zekere vaardigheid zijn geproduceerd of vormgegeven, in het bijzonder werktuigen, wapens, ornamenten of andere voorwerpen die culturele aanwijzingen verschaffen over de persoon die ze hebben gemaakt of gebruikt, en die voorts worden gekenmerkt door hun archeologische of historische belang en door het feit dat ze door musea of voor privécollecties worden verzameld.

Literair of mondeling fictiegenre waarin een misdaad, vaak moord, onder mysterieuze omstandigheden wordt gepleegd en daarna door de hoofdpersoon of door een detective wordt opgelost door nauwkeurige observatie en een weldoordachte analyse van aanwijzingen en bewijs.

Wordt gebruikt voor de definitieve versies van scenario's. Ze bevatten alle dialogen en regie-aanwijzingen en zijn meestal opgedeeld in afzonderlijke scènes, waarbij de diverse shots - voor het gemak van de regisseur en eventueel dat van de acteurs - in chronologische volgorde zijn genummerd.

Verwijst naar de stijl in de kunst en architectuur die vanaf het eind van de 14de eeuw tot aan het midden van de 16de eeuw bloeide in Portugal en zijn kolonies. De stijl is genoemd naar Manuel I, koning van Portugal (van 1495-1521). De stijl groeide uit tot nationale stijl die zich bewust van de Spaanse stijl afzette. De stijl kenmerkt zich door de vermenging van de laatgotische stijl met inventieve verwijzingen naar Portugese reizen, die vooral tot uiting komen in de symboliek en de overdadige ornamenten. Nieuwe thema’s bestaan uit weelderige bladachtige en nautische motieven en verwijzingen naar het exotische, waaronder de islamitische kunst.

Verwijst naar populair 18de-eeuws gebruiksaardewerk waarbij de inscripties deel uitmaken van de decoratie, vandaar de naam, die 'pratend faience' betekent. Veel van dit aardewerk werd vervaardigd in het Franse Nevers, en het betreft hoofdzakelijk borden, kannen en kommen. Bij de inscripties gaat het onder meer om de namen van de eigenaar, familiewapens, vrijmetselaarssymbolen, verwijzingen naar poëzie, liederen of spreekwoorden, en de data van verjaardagen, jubilea of andere thema's.

Metalen plaatje dat op handhoogte aan de flambeeuw wordt bevestigd en dat verwijzingen kan bevatten naar een gilde.

Handleidingen met aanwijzingen en informatie, bijvoorbeeld voor reizigers.

Wordt gebruikt voor, meestal compacte, boeken die beknopte informatie bevatten. Meestal gaat het om regels of aanwijzingen die men nodig heeft om bepaalde taken of processen te kunnen uitvoeren.

Te gebruiken voor apparaten met daarin een vaste (niet verwijderbare) vaste schijf voor het opslaan en ophalen van digitale computergegevens. Gebruik 'vaste schijven' om te verwijzen naar de schijven zelf; gebruik 'schijfstations' voor algemene verwijzingen naar mechanismen waarbij magnetische media worden gebruikt voor opslag op vaste of verwijderbare schijf.

Digitaal elektromagnetisch opslagmedium dat bestaat uit een niet-beweeglijke schijf met een grote opslagcapaciteit. Gebruik 'harddrives' voor eenheden waarin de harde schijven zijn ondergebracht, soms in een reeks, en in combinatie met een lees/schrijf-armatuur. Gebruik 'schijfstations' voor algemene verwijzingen naar opslageenheden voor computergegevens waarbij schijfopslagmedia worden gebruikt.

Decoratiemotief in de vorm van een gestileerde iris of lelie, voorzien van drie (soms vijf) gekrulde bloembladen, waarvan er één de centrale as van het symmetrische ontwerp vormt. Het ontwerp is gebaseerd op de iris, die gelijk was gesteld aan de lelie en dezelfde symbolische verwijzingen bezat; vermoedelijk ontwikkeld vanuit het motief van de kamperfoelie.

Verwijst naar het hoogtepunt van de hellenistische periode, van circa 220 tot circa 150 v. Chr., ingeluid door de Romeinse overwinning na Macedonische en Syrische pogingen een hegemonie te vestigen, en de verschuiving van macht en rijkdom van de oostelijke koninkrijken naar Rome. De periode wordt gekenmerkt door belangrijke programma’s in beeldhouwkunst en architectuur die meestal nostalgische verwijzingen bevatten naar de glorie en rijkdom van de klassieke periode. In kunst en architectuur wordt de periode gekenmerkt door neoklassieke stijlen en compositiepatronen die zijn aangevuld met actieve houdingen en nieuwe, emotionerende retoriek, zoals weergegeven in grote en invloedrijke werken als het altaar van Zeus bij Pergamon en de kunst aan het Ptolemeïsche hof in Alexandrië.

Leden van een grote, solitaire, strikt vleesetende beersoort die in het gehele Noordpoolgebied wordt aangetroffen, met een gedrongen bouw, een lange nek, een relatief kleine kop, korte geronde oren, een korte staart, een isolerende onderhuidse vetlaag, een zwarte huid en een vacht die bestaat uit een dichte ondervacht en een buitenlaag van beschermharen die wit of beige lijken maar in feite doorzichtig zijn. De ijsbeer legt grote afstanden af over enorme verlaten vlakten, vaak op oceaanijsschotsen, op zoek naar zeehonden, zijn voornaamste prooi. De soort wordt met uitsterven bedreigd door verlies van habitat als gevolg van de opwarming van de aarde. Volgens fossiele en genetische aanwijzingen is de ijsbeer circa 200.000 jaar geleden ontstaan uit de bruine beer, toen een populatie bruine beren waarschijnlijk geïsoleerd is geraakt tijdens een ijstijd in het Pleistoceen.

Geautomatiseerde informatiediensten die rechtstreeks of op grond van verwijzingen uit gegevensbronnen gegevens zoeken, localiseren en opvragen uit elektronisch opgeslagen databanken als antwoord op vragen van gebruikers. Men geeft de voorkeur aan 'on line referentiediensten' voor met name die diensten die zorgen voor directe antwoorden op vragen van gebruikers of die zorgen voor directe toegang tot bronnen die de nodige gegevens bevatten.

Personen die aan de hand van aanwijzingen of werktekeningen ontwerpen op (ansicht)kaarten, kalenders, kaarten en soortgelijke artikelen met de hand kleuren of spuiten; daarbij wordt gebruik gemaakt van gekleurde inkt en pennen of airbrushes.

Informatie in de vorm van uiteenzettingen omtrent te volgen handelswijzen, zoals aanwijzingen of opdrachten.

Theorie met betrekking tot de relaties en wederzijdse beïnvloeding van ongelijksoortige beelden van en verwijzingen naar andere teksten en werken van beeldende kunst of architectuur die zijn geplaatst binnen een tekst of een werk van beeldende kunst of architectuur.

Boomsoort die inheems is in het oostelijke Middellandse Zeegebied en die elders wordt gekweekt. Hij is zeer goed bestand tegen de droogte. De boom kan ongeveer 15 meter hoog worden, heeft glanzende groenblijvende bladeren en produceert lange leerachtige peulen die maximaal 15 harde bruine zaden bevatten in een zoete, eetbare pulp. De gerijpte peulen worden gebruikt als diervoeder en vermalen voor verschillende andere toepassingen. De zaden worden vermalen tot een gom. In de Bijbel staan diverse verwijzingen naar de boom. Zo verwijst het synoniem naar de overtuiging dat Johannes de Doper zich in het Bijbelverhaal voedde met deze peulen.

Verwijst naar de stijl en periode die wordt geassocieerd met de Kelten, een vroeg Indo-Europees volk dat zich over Europa verspreidde van de Britse eilanden en het noorden van Spanje tot het oosten van Transsylvanië, de kusten van de Zwarte Zee en Galatia in Anatolië, van het 2de millennium tot de 1ste eeuw v. Chr. Elementen van deze stijl hielden eeuwenlang stand in het zuiden van Scandinavië en de Britse eilanden na de Romeinse tijd. De stijl kenmerkt zich door verwijzingen naar de kunst van het oude Italië, Griekenland en het Oosten, gecombineerd tot een nieuwe en individuele stijl met een sterk gevoel voor vorm en structuur, gestileerde vormen van planten, dieren en mensen, een balans tussen leegte en decoratie, krachtige vitaliteit en textuurcontrasten.

Middel ter ondersteuning van een kruis op het altaar of, bij uitbreiding, ieder middel ter ondersteuning of bevestiging van een kruis bij of nabij het altaar. Al in de 5de en 6de eeuw zijn er in Byzantijnse kunst aanwijzingen te vinden van gedeeltelijke combinaties van kandelaars en kruizen, die de voorlopers vormen van de kruisvoeten zoals deze in de late middeleeuwen werden ontwikkeld. Er zijn vier hoofdsoorten van op het altaar geplaatste kruisvoeten: vierkantige, driekantige, ronde en architectonische.

Kompassen voor het meten van horizontale hoeken tijdens landmetingen, met verwijzingen naar de richting van een magnetische naald; meestal kunnen ze worden bevestigd op driepoten of andere stevige dragers en zijn ze uitgerust met een kijker.

Verwijst naar de periode van de heerschappij van Mahendravaman I van de Pallava-dynastie (late 7de tot late 8ste eeuw) die wordt gekenmerkt door een iconografisch ontwerp dat de wettiging van koninklijke macht door religie laat zien. Monumentale beeldhouwkunst uit deze periode wordt gekenmerkt door familietableaus die zijn samengesteld als allegorische verwijzingen naar goden. Deze periode wordt ook gekenmerkt door beeldhouwkunst in grotten waarin portiers of bewakers figureren die in reliëf zijn uitgesneden bij ingangen, cilindrische fallussymbolen in vierkante of octagonale voetstukken die godheid aanduidden en reliëfpanelen van hindoegoden. In deze periode werd in de beeldhouwkunst vooruitgang geboekt op het gebied van (verkort) perspectief: men nam meer vrijheid met betrekking tot de uitlijning met grondvlakken, met realistischere proporties als gevolg. De periode wordt ook gekenmerkt door de gangbaarheid van grotopschriften zoals muurinscripties en rotssnijwerken met heilige en literaire teksten in het Sanskriet. Hindoeïstische teksten maken deel uit van de rotsarchitectuur uit deze periode.

De Malanggan-stijl beschrijft een type figuratief houten beeldhouwwerk, snijwerk of masker met een verhalende ceremoniële functie dat afkomstig is uit Nieuw-Ierland, een eiland bij Papoea Nieuw-Guinea. De Malanggan-kunst bestaat uit één stuk zacht hout dat is gegraveerd, meestal in ajourwerk, en dat rood, zwart, geel of wit is beschilderd. Het snijwerk bevat verwijzingen naar specifieke personen, dieren en historische gebeurtenissen die een rol in het leven van de overledene hebben gespeeld. Er zijn talloze Malanggan-motieven bekend.

Hoeveelheden leerstof met betrekking tot bepaalde onderwerpen, inclusief doelstellingen, gebruiksaanwijzingen en toetsingsonderdelen.

Verwijst naar de cultuur van een Noord-Amerikaanse indianenstam die op de oostzijde van de Beneden-Mississippi woonde toen Europese kolonisten in de vroege 18de eeuw arriveerden in het gebied. Hun taal behoorde tot het Macro-Algonquian fylum en de Muskogean-familie; ze hadden een landbouwcultuur, verwant aan die van andere Muskogean-stammen. Ze worden vaak beschouwd als de laatste overlevenden van de grote Mississippi-cultuur. Hun voorstellingswereld wordt gekenmerkt door verwijzingen naar zonnedienst en vuur, en naar hun Groene Maïs midzomerfestival. Hun cultuur raakte in verval en het volk raakte verspreid na de komst van Europeanen.

Omvat verwijzingen naar of interesse in verborgen, mysterieuze of bovennatuurlijke krachten die zich op alle gebieden van menselijk streven of creativiteit manifesteren. De occulte wetenschappen zelf vallen er niet onder.

Geautomatiseerde referentiediensten die zorgen voor directe antwoorden op vragen van gebruikers, of voor directe toegang tot elektronisch opgeslagen databases die de nodige gegevens bevatten. Gebruik 'informatiediensten' voor geautomatiseerde informatiediensten die de gegevens rechtstreeks of in de vorm van verwijzingen naar gegevensbronnen verstrekken.

Verwijst naar de voornaamste feestdag van de christelijke kerk, waarop de opstanding van Jezus Christus wordt gevierd. In westerse kerken gebeurt dat tussen 22 maart en 25 april, afhankelijk van de datum van de eerste volle maan na het begin van de lente. Orthodoxe kerken gebruiken de juliaanse datum voor het begin van de lente en vieren Pasen daarom meestal op een andere, latere datum. Sommige paastradities (zoals paaseieren en de paashaas) hebben een heidense oorsprong. Pasen is voortgekomen uit het primitieve 2de- en 3de-eeuwse christelijke feest dat de Pasch werd genoemd; het was de christelijke tegenhanger van het joodse Pascha, waarbij zowel de dood als de opstanding van Christus werd gevierd. De paaswake is in liturgische kerken de belangrijkste plechtigheid, die wordt gehouden op de avond voor Pasen; de paaskaars werd geïntroduceerd omstreeks de 4de eeuw. Hoewel Pasen op één bepaalde zondag wordt gevierd, wordt het belang van het paasfeest onderstreept door het lange voorbereidende vasten, door de plechtige diensten van de Goede Week en door de vijftig dagen van Pasen tot Pinksteren, een periode die de paastijd wordt genoemd. Het belang van Pasen blijkt uit het feit dat het hele liturgische jaar rond Pasen is ingericht, net als de kerkelijke kalender van veranderlijke feestdagen. In paasceremonies komen vaak verwijzingen naar de doop voor, die de vroegere gewoonte weerspiegelen om neofieten te dopen tijdens de wake.

Boek met aanwijzingen, zangteksten met melodie en gebeden voor een processie.

Te gebruiken voor verwijzingen naar vroegere beeldende kunst in een ander beeldend kunstwerk.

Aanwijzingen - inclusief een lijst met ingrediënten - voor het maken of bereiden van iets, met name voedsel.

Voor (speel)filmproducties geschreven verhalen die naast beschrijvingen van de personages, de scènes en de setting ook dialogen en regie-aanwijzingen bevatten.

Kaarten waarop de reliëfgegevens en andere kenmerken van een slagveld zijn aangegeven, meestal met een weergave van de posities en verplaatsingen van troepen. Ook kan de kaart verwijzingen bevatten naar militaire strategieën en tactieken.

Trommen die zo worden aangeslagen dat er door de luisteraar bepaalde kenmerken van een niet-gevocaliseerde tekst in kunnen worden herkend, waarbij deze kenmerken als aanwijzingen dienen voor de betekenis van de woorden die worden getrommeld.

Geschreven, gedrukt, of getypte kopieën van een originele tekst of woorden oorspronkelijk gesproken, zoals van een gerechtelijke procedure, uitzendingen of mondelinge geschiedenis. Transcripten zijn uiterst nauwkeurige kopieën met elke redactionele uitleg of aantekeningen duidelijk te onderscheiden van het origineel, inclusief aanwijzingen van spelfouten of redactionele omissies.

Boeken met voorschriften en aanwijzingen voor de religieuze diensten van kerkjaar van de Oosterse kerk.

Deel van het Internet dat documenten bevat die op allerlei locaties wereldwijd zijn opgeslagen, en die toegankelijk zijn via verwijzingen, zogeheten hyperlinks, in een grafische gebruikersinterface.