Het maximale zuurgehalte dat een materiaal, zoals papier of leer, kan absorberen zonder in de loop van de tijd te slijten.

Glas met een hoog loodoxidegehalte en een relatief hoge brekingsindex. Verder heeft het een slechte zuurbestendigheid en een lage rigiditeit. Het wordt gebruikt in veel optische componenten, neonreclamebuizen en gloeilampen.