Proefdrukken aangewezen door de kunstenaar om als maatstaf te dienen, zowel esthetisch als technisch, voor het drukken van de oplage. Soms zijn deze identiek aan de drukproeven van de drukker.

Lijsten of overzichten van abonnementen en abonnees.

Aanschaf door vooruitbetaling van een reeks voorwerpen, evenementen of diensten, bijvoorbeeld een vastgesteld aantal nummers van een seriepublicatie, een reeks concerten of kabeltelevisie.

Slappe hoeden voor zuigelingen met een bol in de vorm van een capuchon die passend om het hoofd wordt gemaakt met behulp van een gerimpelde band die onder de kin wordt gestrikt.

Een pigmentsoort die blauw, lichtblauw, blauwachtig groen of groen is, meestal gemaakt door kalk of een bleekmiddel toe te voegen aan een oplossing van kopernitraat of aan gemalen azuriet (blauw) of malachiet (groen). Hoofdzakelijk gebruikt bij de productie van potloden en waterverf.

Verwijst naar een inheemse Tibetaanse godsdienst die met het boeddhisme een van de twee voornaamste religies van het land is. Veel aspecten van Bon raakten vermengd met de boeddhistische tradities die in de 8ste eeuw werden ingevoerd uit India en die het Tibetaanse boeddhisme veel van zijn eigenheid hebben verleend. Onenigheid binnen de heersende klasse van Tibet leidde er in de 8ste en 9de eeuw toe dat de adellijke families voor Bon kozen en de heersende dynastie voor het boeddhisme. Bon werd rond de 11de eeuw een georganiseerde godsdienst, vooral dankzij de boeddhistische belangstelling voor geschreven teksten. Bon leeft voort in veel aspecten van het Tibetaanse boeddhisme en is bovendien nog altijd een bloeiende godsdienst in de noordelijke en oostelijke grensgebieden van Tibet. Onduidelijk is hoeveel continuïteit er bestaat tussen het oude en het moderne Bon. De kenmerken van het oude Bon zijn moeilijk vast te stellen omdat alle vroege beschrijvingen boeddhistisch zijn. Alles wat tegenwoordig over Bon bekend is, is zwaar beïnvloed door het Mahayana-boeddhisme. Het oude Bon lijkt elementen van animisme, sjamanisme en de uitoefening van magische riten te hebben bevat. De Bon-goden van lucht, aarde en zee werden als lagere goden in het boeddhistische pantheon opgenomen. Er zijn aanwijzingen voor een cultus van heilig koningschap waarin de koningen worden beschouwd als manifestaties van de luchtgod; dit geloof zou de oorsprong kunnen zijn van de gereïncarneerde lama’s van het boeddhisme. De orakelpriesters van Bon hebben hun tegenhangers in de boeddhistische waarzeggers. Bepaalde aspecten van de Bon-doctrine zijn vrijwel identiek aan die van het Tibetaanse boeddhisme, zoals de leer van het boeddhaschap en het ideaal van bodhisattva. Opvallend zijn de dzogchen-overtuigingen die het Bon deelt met de Nyingma-school van het Tibetaanse boeddhisme; zij houden in dat er een onuitsprekelijke toestand bestaat, voorbij alle boeddha’s en alle verschijningen. Verder is het kloostersysteem van Bon bijna gelijk aan dat van de Gelug-school. Toch bewaken de Bon-gelovigen nauwgezet hun niet-boeddhistische imago. Shenrab wordt beschouwd als de stichter van de godsdienst en de historische Boeddha Shakyamuni zou een manifestatie van hem zijn. Bon-geschriften zijn verdeeld in twee groepen: de Kanjur, met mythen, doctrines en biografieën van Shenrab, en de Katen, die commentaren en rituele en iconografische werken omvat. De naam Tibet komt uit de Bon-religie.

Gongspellen, waarbij de gongs zijn opgehangen in dubbele of enkele rijen in L- of U-vormige raamwerken, deel uitmakend van de gamelan. Oorspronkelijk ontwikkeld en bespeeld in Zuidoost-Azië.

Boekjes met coupons die de houder recht geven op een bepaalde hoeveelheid van een gerantsoeneerd goed.

Schaaltjes in verschillende vormen en materialen die worden gebruikt voor het serveren van snoepgoed; ook de exemplaren die onderdeel zijn van bonbonnières. Gebruik 'dessertglazen' voor glazen op voet voor het serveren van snoepgoed.

Dozen met deksel voor het bewaren van snoepgoed.

Grote tafelstukken, bestaande uit een hoge standaard, bovenaan eindigend in een kleine houder, met langs de stam meerdere gekromde armen waaraan kleine mandachtige schaaltjes zijn bevestigd voor snoepgoed, voor het eerst vervaardigd in de 19e eeuw. Gebruik 'piramides (tafelstukken)' voor tafelstukken bestaande uit een aantal glazen voor snoepgoed of gelei op een glazen presenteerblad met een hoog glas in het midden, vaak trapsgewijs in drie lagen opgebouwd.

Snoep of snoepgoed met een laagje chocolade of fondant en een vulling van fondant, soms met fruit en/of noten bevat.

Ondiepe schalen voor snoepgoed of andere zoetigheden, soms op voet. Gebruik voor dergelijke houders met deksel 'bonbondozen'.

Een materiaal zoals bekistingsolie, dat wordt gebruikt om pasgestort beton niet aan de bekisting, muur of andere ondersteuning te laten kleven.

Personen die een verbond zijn aangegaan met anderen, zowel individuen als organisaties zoals soevereine staten.

Verbonden die specifiek zijn gevormd voor geïntegreerde gezamenlijke acties van twee of meer politieke mogendheden, meestal voor een specifiek doel zoals een gezamenlijke verdediging, handel of het verkrijgen of delen van macht.

Te gebruiken om werken te beschrijven van de gelijknamige Afrikaanse etnische groep die leeft in de Democratische Republiek Congo, de Centraal-Afrikaanse Republiek en de republiek Congo.

Te gebruiken om werken te beschrijven van de gelijknamige Afrikaanse etnische groep die leeft in het midden en zuidoosten van Gabon en het zuidwesten van de Democratische Republiek Congo.

Afro-Cubaanse hardhouten cilindertrommels, soms kegelvormig, wel of niet stembaar en met de hand bespeeld; meestal in paren, horizontaal aan elkaar vastgemaakt, waarbij de ene trom een grotere doorsnede heeft dan de andere.

Te gebruiken om werken te beschrijven van de gelijknamige Afrikaanse etnische groep die leeft in Somalië en Kenia.

Mutsen of baretten in verscheidene vormen maar zonder rand of klep; meestal van gebreide wol. Werden oorspronkelijk gedragen door mensen in het leger.

Kleine glazen voor zout of snoepgoed, meestal met dubbele ojiefvormige of komvormige kelken.

Driehoekige gesloten achterkanten die de kap of top vormen van een hoge kast.

Hoge, smalle en diepe kabinetten om de uitvoerig versierde hoeden uit de 18e eeuw in Normandië en Bretagne in te zetten.

Kerkelijke, meestal vierkante hoofddeksels met drie of vier rechtopstaande uitsprongen die van het midden van de bovenkant naar de rand lopen. Zijn rood, paars of zwart voor respectievelijk kardinaal, bisschop of priester. Soms met pompon.

Soort hominide die alleen voorkomt in de regenwouden in het lage stroomgebied van de Kongorivier. De verschillen met de andere bestaande soort uit het genus Pan, de chimpansee (Pan troglodytes), zijn de volgende: bonobo's zijn slanker, hebben langere ledematen, een smallere borst, een ronder hoofd met een gezicht dat minder ver vooruitsteekt, komen alleen uit de bomen om naar andere bomen te gaan en vertonen ander gedrag, bijvoorbeeld de sociale dynamiek in groepen is anders. In oudere classificaties werden de bonobo en de gewone chimpansee als één soort beschouwd.

Wordt gewoonlijk gebruikt voor het gebruik van vele kleuren.

De fijne, zachte, dikke, harige vacht van een zoogdier, meestal bestaande uit twee lagen haar, namelijk een laag relatief kort, zacht, krullend haar met baardjes, die dicht op de huid groeit en een beschermlaag van langer, gladder en stugger haar die erdoorheen groeit.

Kalksteen die gestreept is of een of meer verschillende kleuren heeft.

Sierstukken die vaak van bont zijn en om de hals worden gedragen en veelvuldig zijn afgezet met hoofden en staarten van het bontdragende dier.

Aan elkaar genaaide stukken bont die men om de schouders of armen kan dragen. Vaak is een bontstola gemaakt van de vacht van één enkel dier (met het hoofd van het dier eraan vast).

Personen die bont of bontproducten kopen en verkopen. Ook mensen die kledingstukken van bont maken, repareren, veranderen of schoonmaken.

Koopwaar die wordt aangeboden als toevoeging op of in combinatie met een product om kopers te lokken.

Waardebonnen, die meestal als geschenk worden gegeven, waarvoor de ontvanger naar eigen keuze tot een aangegeven bedrag artikelen uit een winkel kan kopen.

Een wit kristallijn poeder dat in de natuur hoofdzakelijk voorkomt in de vorm van de mineralen calciet en aragoniet.

Elk gesteente dat voornamelijk bestaat uit carbonaatmineralen zoals calciet, dolomiet of sideriet.

Type lichtgewicht doordrukpapier dat wordt gebruikt voor het dupliceren van typewerk of tekst die met potlood of pen wordt geschreven. Het papier is aan een kant bedekt met donker pigment en een oplosmiddel, gewoonlijk een mengsel van was en oliën, dat wordt overgebracht op een kopieeroppervlak, zoals papier, door de druk die tijdens het schrijven met de hand of typemachine wordt uitgeoefend. Vlekvrij carbonpapier heeft een extra laag plastic lak.

Lid van een groep van organische verbindingen, -COOH, waarin een koolstofatoom een dubbele binding heeft met een zuurstofatoom.

Verzamelnaam voor een groep intens zwarte, fijn verdeelde vormen van amorfe koolstof, meestal verkregen als roet na gedeeltelijke verbranding van koolwaterstoffen. De koolstof wordt gebruikt bij de vervaardiging van extreem zwarte, bijzonder goed dekkende pigmenten voor drukinkt, verf en carbonpapier, en ook bij de productie van beschermende coatings, plastics en weerstanden voor elektronische circuits. Bovendien komen de stoffen voor als versterkingsmiddelen in rubberen producten. Deeltjes carbonzwart hebben doorgaans een sferische vorm en zijn onregelmatiger kristallijn dan grafiet. Carbonzwart verandert in grafiet na langdurige verhitting op 3000 graden Celsius. Carbonzwart is, voorzover bekend, een van de meest fijn verdeelde materialen. De deeltjesgrootte en kleurintensiteit zijn afhankelijk van het fabricageproces.

bon om te ruilen tegen een specifiek beperkt te verkrijgen product, meestal levensmiddelen of brandstof.

Elastomeer dat het meest bestand is tegen oxidatie, chemische producten, olie, oplosmiddelen en hitte; veelvoorkomende toepassingen zijn remvoeringen, O-ringen, pessariums en brandslangen.

Methode voor boekbinden waarbij de rug van het boekdeel wordt bijgesneden om zo een blok met aparte bladen te verkrijgen, waarna de achtereinden worden opgeruwd, plakmiddel wordt gebruikt en de band wordt bevestigd.

Boekbindtechniek waarbij schuine insnijdingen worden gemaakt over de rug van een boek waar draden doorheen gaan die worden vastgemaakt met lijm.

Klavechords, met voor verschillende toonsoorten een eigen stel snaren

Fotografische procédés waarbij het lichtgevoelige zout gevormd wordt in de vezels van het papier in plaats van in het bindmiddel. Soms alleen bedoeld om ontwikkeld te worden, zoals bij het kalotypie, soms om ook afgedrukt te worden, zoals bij gebonden zoutpapierafdrukken.

Methode voor boekbinden waarbij apart van het boek een harde band wordt gemaakt, dat later aan het boek wordt bevestigd door de schutbladen aan de binnenzijden van de platten van de band te lijmen. Voor het eerst toegepast in Groot-Brittannië in de jaren '20 van de 18e eeuw.

Het procédé waarbij het tekstblok en de aangehechte schutbladen worden vastgezet in een band die apart is gemaakt.

Een zeer sterke methode om bladen of delen van boeken in te naaien, waarbij wordt geperforeerd en de zijkanten worden ingenaaid door van het ene gat (vaak het middelste) naar het volgende door te steken, vervolgens over de bovenkant en dan de onderkant van de rug van het boek. Het innaaien kan ook het naaien door de gaten en om de achterkant van het boek omvatten. Wanneer het is voltooid, worden de bladen of delen bij elkaar gebonden door een platte knoop aan de buitenkant.

Weeftechniek waarbij twee of meer uiteinden van de schering om elkaar draaien wanneer ze met de inslag verweven worden.

Meestal geweven of gebreide nabootsing van bont

Een compact geel marmer uit Estremoz in Portugal. Het lijkt enigszins op Siena-marmer maar is van een slechtere kwaliteit.

Procedé waarbij boeken met de hand worden gebonden, meestal inclusief innaaien, kaften (met een papieren omslag) en afwerken.

Een vochtvrij grijswit, geurloos, in water oplosbaar poeder (NA2CO3), meestal verkregen via het solvayprocédé en met ongeveer 1% aan onzuiverheden die bestaan uit sulfaten, chloriden (zouten) en bicarbonaten. Het wordt gebruikt bij de vervaardiging van glas, keramische objecten, zeep, papier en petroleumproducten, en als schoonmaakmiddel, bleekmiddel en opgelost in water voor medische behandelingen.

Te gebruiken voor het proces waarbij een bewerkt kapitaal aan het boekblok wordt bevestigd door de draad waarmee het kapitaal is gevormd, langs de achterkant naar beneden wordt geleid naar een punt onder het kettingnaaisel, door de vouw van de katern en vervolgens weer naar boven, om rond de kern van het kapitaal te worden geleid; dit kan worden uitgevoerd door alle katernen, of om de zoveel katernen.

Familie van twee soorten waterplanten. Sommige deskundigen menen dat deze twee soorten een aparte orde vormen (Nelumbonales), omdat belangrijke botanische kenmerken van de planten erop wijzen dat ze een andere evolutionaire oorsprong hebben dan andere waterlelies.

Te gebruiken om verzameld materiaal te beschrijven dat is gecollationeerd, maar nooit gebonden, zoals stukken die in bladen of katernen zijn gelaten. Gebruik @'pulled' (ALT of 'pulling') om verzamelde stof te beschrijven die uit zijn boekband is genomen om opnieuw te worden ingebonden. Gebruik 'disbinding' voor verzameld materiaal uit een samengesteld werk, dat is verwijderd om op zichzelf te staan.

Het uiteenvallen in verschillende delen; wordt met name gebruikt voor organische materialen of voor ontbindingsverschijnselen op moleculair niveau.

Te gebruiken voor het boekbindproces waarbij touwen strak rond een boek worden gewikkeld dat tussen speciaal daarvoor gemaakte platen wordt gehouden en de waarbij de touwen die over de rug aan beide zijden van de opgetilde banden lopen, over de platten en onder de voorrand van het boek, zodat de bekleding stevig aan de platten vasthecht. Ook te gebruiken voor het proces waarbij touwen van de kop tot de staart op de rug van een boek worden gewikkeld om de kapjes vast te klemmen.

Doorstiktechniek waarbij twee parallelle stiklijnen worden gemaakt door twee lagen stof heen, waarna zwaar garen of koord tussen de twee lagen wordt gevoegd binnen de stiklijnen, wat een verhoogd lijnenpatroon creëert op een overigens vlakke ondergrond.

Schrift in de oudste tot nu toe ontdekte Chinese geschriften; de karakters zijn gegraveerd op schildpadschilden of dierlijke beenderen als verslagen van profetieën die werden gedaan door koningen in de tweede helft van de Shang-dynastie (14de tot 11de eeuw v.Chr.). De overgrote meerderheid van de orakelbeenderen is opgegraven in het tegenwoordige dorp Xiaotun bij de stad Anyang in de provincie Henan (of in de resten van Yinxu, de laatste hoofdstad van de Shang-dynastie).

Thermoplastisch polyester dat wordt gebruikt voor beglazing, met inbegrip van kogel- en explosiebestendige laminaten.

Leisteen dat opvalt door de lichtgekleurde strepen of banden die erdoorheen lopen. Het werd hogelijk gewaardeerd als materiaal voor bannerstones en andere oud-Amerikaanse ceremoniële voorwerpen. Wat bouwtoepassingen betreft staat het bekend als minder duurzaam dan andere typen leisteen, aangezien de banden zwakker zijn dan de donkere gebieden eromheen.

Bewerkte lijsten met linten die een spiraalbeweging om een stok maken.

Stoelen met verstrengelde spijlen in de vorm van gevlochten linten, die bekendheid kregen door Chippendale en vanaf het midden van de 18e eeuw voorkwamen in Engeland en Amerika.

Een getallenrij waarin elk getal de som is van de twee voorafgaande getallen.

De eigenschap of conditie om samen te gaan met bepaalde seizoenen van het jaar of daarmee te veranderen.

Voetgangersbruggen, meestal bestaande uit een brugdek dat wordt versterkt door bogen of hangkabels om de horizontale beweging tot een minimum te beperken.

Blaasinstrumenten met een telescopische schuif waarmee de lengte van de buis veranderd kan worden, cilindrische boring, cupmondstuk.

Identificerende merken die aan goederen worden bevestigd om aan te geven dat ze zijn geproduceerd door leden van een vakbond.

Trombone met minstens drie ventielen. Ontstaan omstreeks 1825.

In algemene zin het in elkaar zetten of samenstellen van een volledig voorwerp of een onderdeel door het samenvoegen van delen. Verwijst specifiek naar de constructie van lichte vormen van houtwerk, waaronder meubilair dat in elkaar is gezet met zwaluwstaarten of andere verbindingen en elementen als deuren en trappen in gebouwen.

Zwartfigurige kylikes met kenmerkende handvatten in de vorm van een vorkbeen.

Verwijst naar een christelijke geestelijke kerkfunctionaris die officieel is verbonden aan een bepaald huishouden of instituut. Het betreft bijvoorbeeld een geestelijke die werkzaam is voor het hof of de huishouding van een soeverein vorst of heer, of voor een kasteel, schip, garnizoen, regiment of andere groep binnen de landmacht of marine, universiteit of hogeschool, schoolinstelling, armenhuis, gevangenis, begraafplaats, wetgevende kamer of andere openbare instelling. De term kan ook in zijn oorspronkelijke betekenis worden gebruikt en verwijst dan naar de priester of een andere geestelijke die de diensten in een kapel leidt of verzorgt.

Wordt gebruikt voor gebouwen, van oudsher verbonden met kloosters, grote abdijen, rechterlijke macht, edelen of welvarende steden, waar vanuit aalmoezen werden uitgedeeld; kan ook de woonplaats zijn van aalmoezeniers. Gebruik 'armenhuizen' voor gebouwen waar bejaarden, armen of hulpelozen worden verzorgd en te werk gesteld op kosten van de overheid.

Wordt gebruikt voor schuren die zijn verbonden met het hoofdgebouw, ook wel met nog tussenliggende bijgebouwen.

Keramische of metalen potten of keukengerei die worden gebruikt om voedsel, zoals bonen, zachtjes te laten koken.

Verwijst naar de kunst en cultuur die zijn verbonden met de islamitische dynastie met deze naam die werd gesticht in 750, toen deze het Umayyad-kalifaat omverwierp. De Abbasids waren een Mexicaanse familie die afstamde van Abbas, de oom van Mohammed. Hun hoofdkwartier bevond zich in Mesopotamië en ze stichtten de stad Bagdad in 762. Perzische ideeën overheersten tijdens deze periode en de Abbasids regeerden in pracht en praal als oriëntaalse monarchen. Ze stimuleerden een intensieve intellectuele en artistieke activiteit. Er werden veel paleizen en moskeeën gebouwd en de productie van luxeartikelen werd een industrie. Er ontwikkelde zich een eenvormige kunststijl die was geïnspireerd op het oude Perzië in plaats van op het christelijke Syrië. De verwoeste stad Samarra, die in de 9de eeuw werd bezet door de Abbasids, is een uitstekend voorbeeld van deze invloed, vooral met betrekking tot de Sassaniaanse constructiemethoden. Samarra staat bekend om zijn ornamentaal stucwerk, vooral om de 'afgeschuinde' manier van decoreren die is afgeleid van Scythisch-Siberisch abstract ontwerp. Hoogwaardig Chinees porselein werd geïmiteerd door pottenbakkers uit deze periode; de resultaten waren echter duidelijk islamitisch, met Arabische inscripties en ontwerpen. Abbasid-weefsels kregen eveneens een herkenbaar islamitisch karakter. Het grote rijk werd onbeheersbaar en toen het centrale bestuur zwakker werd, werden er rivaliserende kalifaten gevestigd. De Abbasids bleven tot 1258 een gedeelte van de islamitische wereld regeren, maar hun dominantie duurde slechts tot het midden van de 10de eeuw.

Kerken die het centrum vormen van een abdij of ander monachaal complex. Deze grenzen meestal aan het klooster en staan via een zogenaamde 'nachttrap' in verbinding met de slaapvertrekken. De kerken hebben een vergaderruimte of een kapittelzaal, die meestal is verbonden met het koor in het oostelijk deel van het klooster.

Lampen met een bak voor calciumcarbid, een reservoir met water en een kraantje, en een mondstuk of brander voor de ontsteking van het acetyleengas, dat ontstaat wanneer het water in contact wordt gebracht met het carbid. De term wordt ook gebruikt voor lampen met acetyleenbranders die met een centrale acetyleenbron zijn verbonden.

Vorm van carbonzwart dat zuurstofloos wordt geproduceerd in vuurvaste kamers, door het uiteenvallen van acetyleengas dat tot 800 graden Celsius is voorverhit. Als pigment is het zachter, blauwer en intenser dan andere soorten carbonzwart. Het wordt ook gebruikt bij industriële toepassingen die een hoge elektrische geleiding vereisen, bijvoorbeeld in droge cellen.

Kap boven een fornuis om de lucht af te zuigen, gewoonlijk voorzien van een ventilator en verbonden met een schoorsteenpijp.

Inert korrelig materiaal zoals zand of grind dat, wanneer het tot een geconglomereerde massa wordt gebonden, beton of mortel vormt.

Buisvormige handelskralen uit West-Afrika, bekend sinds de 15de eeuw, met verschillende en bont geschakeerde kleuren. De waardevolste waren blauw met een groenachtige schijn. Het fabricaat en het materiaal van de componenten is onbekend.

Verwijst naar de kunst en architectuur die is verbonden met de islamitische dynastie met deze naam die van 800 tot 909 heerste over Tunesië, Algerije en Sicilië. De dynastie bereikte haar hoogtepunt onder Abu Ibrahim Ahmad (regeerde 856-63) toen de Grote Moskee van Kairouan werd verfraaid. Kairouan werd een belangrijk religieus en cultureel centrum, dat onderzoekers en handwerkslieden aantrok die lokale varianten van Abbasid-stijlen ontwikkelden. De Zaytuna-moskee in Tunis, een gebouw dat wedijverde met de Grote Moskee van Kairouan, werd gerestaureerd in een campagne die werd voltooid in 864-5. In kunsthistorisch opzicht is de Aghlabid-dynastie ook bekend vanwege een groep Koran-manuscripten die werden gevonden in de bibliotheek van de Grote Moskee van Kairouan. De oudste van deze manuscripten worden traditioneel toegeschreven aan de Aghlabid-periode en omvatten een aantal van de beste voorbeelden van vroege islamitische kalligrafie en boekbindkunst.

Verwijst naar opvallende medicijnpotten die tussen de 15de en 18de eeuw werden geproduceerd, hoofdzakelijk in het Midden-Oosten en in Spanje en Italië. Ze waren bedoeld als houder voor zalven en geneesmiddelen in droge poedervorm, of voor verfpigmenten. Ze zijn meestal 18 à 20 centimeter hoog, vaak van majolica of faience, en cilindrisch van vorm, met holle of verdiepte zijkanten om het vastpakken te vergemakkelijken; veelal zijn ze voorzien van een brede opening om de inhoud gemakkelijker bereikbaar te maken. Soms hebben ze dicht bij elkaar geplaatste handvatten. Ze zijn evenwel niet bedoeld voor het bewaren van vloeistof en zijn daarom niet voorzien van een tuit of rand en meestal niet van handvatten, en hebben evenmin een bolle vorm. Doorgaans hebben ze geen deksel, en werd een stukje papier of perkament rond de rand gebonden om de pot af te dekken.

Wordt gebruikt voor ongepubliceerde reeksen bladen, gebonden of los, waarin materiaal van allerlei aard bevestigd is of kan worden.

Ingebonden verzamelingen met handgeschreven teksten, geschriften en tekeningen van de vrienden en kennissen van de eigenaar. Men denkt dat ze voor het eerst werden gemaakt in het midden van de zestiende eeuw in de Duitstalige gebieden in Europa. De gewoonte werd verspreid door studenten die van de ene universiteit naar de ander reisden. Ook niet-studenten gingen ze gebruiken, met name mannen en vrouwen uit de bourgeoisie. De albums van mensen van adel bevatten gewoonlijk afbeeldingen van hun wapens.

Kalksteen die grotendeels bestaat uit de resten van calciumcarbonaatproducerende algen, of waarin dergelijke algen dienen om de fragmenten van andere producenten van calciumcarbonaat te binden.

Verwijst naar de kunst en cultuur die zijn verbonden met de islamitische Berberdynastie die regeerde in Noord-Afrika en zuidelijk Spanje (1130-1269). Deze periode is opmerkelijk omdat het voor het eerst was dat de hele Maghrib was verenigd onder één dynastie. De Almohads stonden op tegen de Almoravids in 1121 en veroverden Marrakesh in 1147. De dynastie verloor macht toen ze werd verslagen door Alfonso VIII in 1212, waarbij Andalusië verloren ging, en in 1269, toen men Marrakesh kwijtraakte aan de Berberse Marinids. De Almohad-hoven in Marrakesh en Sevilla waren centra van islamitische kunst en islamitisch onderwijs, vooral op het gebied van filosofie. Almohad-architectuur staat bekend om de combinatie van puriteins, eenvoudig ontwerp en overvloedige decoratie. Er werden enorme congregationalistische moskeeën gebouwd in Sevilla, Rabat en Marrakesh. Eenvoudige interieurs worden verlucht door middel van weelderige, gelobde bogen en andere details. Herhaald gebruik van een architecturale eenheid zoals een arcade of nis om gerichte doorkijkjes en een diep gevoel van ruimte te creëren, is een andere kenmerkende eigenschap. Sobere exterieurs contrasteren sterk met de rijk geïllustreerde, gigantische vierkante minaretten (laat 12de eeuw) van de drie moskeeën. Deze minaretten zijn rijkelijk voorzien van venstervormige openingen en elke zijde heeft verschillende rasterontwerpen die zijn uitgevoerd in verhoogd metselwerk. De moskee van Tinmal, met zijn karakteristieke Maghribi T-vorm, wordt beschouwd als een Almohad-meesterwerk. De locatie van de minaret achter de mihrab is een belangrijke vernieuwing van Tinmal. Almohad-moskeeën zijn gewoonlijk vergroot ten koste van hun binnenhoven. Andere kunsten zoals het maken van boeken, metaalwerken en luxe weefsels floreerden eveneens. Verschillende exemplaren van de Koran tonen aan dat papier tijdens deze periode perkament begon te verdringen. Een boekband op een prachtige, meerdelige Koran (1256) is het vroegst gedateerde voorbeeld van goudsierdruk. In textilia is net als in boekbanden een voorkeur te zien voor geometrische patronen.

Verwijst naar de kunst en cultuur die zijn verbonden met de islamitische Berberdynastie die regeerde in Spanje en Noord-Afrika van 1054 tot 1147, toen deze dynastie werd opgevolgd door de Almohad-dynastie. De Almoravids ontwikkelden zich uit een puriteinse beweging in westelijk Afrika die Noord-Afrikaanse Berbers aansprak. De Almoravid-leider Yusuf b. Tashfin stichtte Marrakesh in 1069. Vanaf 1090 bestuurde de dynastie Andalusië en via deze connectie werd de Umayyad-kunst van Spanje overgebracht naar Noord-Afrika. Er was ook sprake van een Egyptische invloed. De Almoravids stonden bekend om hun puriteins fanatisme en waren vooral begunstigers van religieuze architectuur. Ze bouwden moskeeën in Tilimsen en Algiers die waren geïnspireerd op de moskee van Córdoba; andere opmerkelijke moskeeën werden gebouwd in Fez. Almoravid-architecten stonden bekend om hun vindingrijke manipulatie van driedimensionale ruimte waarbij gebruik werd gemaakt van ornamentele bogen en decoratieve gewelven, architecturale vormen die traditioneel gescheiden werden gehouden. Deze en andere architecturale vormen verlevendigen in plaats van toegepaste decoratie hun gebouwen. Het kenmerk van hun karakteristieke Maghribi-muqarnas is dat het exterieur niets onthult van de interne configuratie. Het muqarnas-gewelf van Fez is gebouwd over een rechthoekige ruimte en fungeert op deze manier visueel eerder als een hangend plafond dan als een traditionele koepel. Een fontein die eens deel uitmaakte van de Grote Moskee van Marrakesh is bekend om zijn gelobde en gekrulde boogvormen die een krachtig ritme in de beeldhouwwerken creëren.

Wordt gebruikt voor de hekken die de altaarruimte van de ruimte erachter scheiden. Te onderscheiden van 'reredoses' die visueel met het altaar verbonden zijn en een onderdeel kunnen zijn van de binnenkant van het altaarscherm.

Hardhout afkomstig uit de snel groeiende Aziatische amboyna (pterospermum indicum) een boom die voorkomt in de Molukken. Het hout van de amboyna heeft een fijne nerf en een aantrekkelijk gedraaid en gevlekt aspect. Het hout is licht roodbruin tot oranje van kleur. Amboyna wordt vaak gebruikt voor marqueterie en kabinetten. De naam dateert uit de 19de eeuw en is afgeleid van het eiland Ambon in Indonesië.

Altaarstukken die bestaan uit verschillende beschilderde panelen of andere afbeeldingen die zijn verbonden door een architecturale constructie.

Verwijst naar de stijl die is vernoemd naar het majestueuze tempelbergcomplex dat koning Suryavarman II (1113-1150 n. Chr.) in de 12de eeuw liet bouwen als graftempel voor zichzelf. Deze stijl wordt gezien als de laatste door het hindoeïsme beïnvloede stijl in Angkor vóór de opkomst van het Mahayana-boeddhisme. De tempel belichaamt de kenmerkende stijl van de kunst in het midden van de Angkor-periode (1080-1181 n. Chr.). Het tempelcomplex is gebouwd in lateriet en zandsteen en wordt gekenmerkt door gewelfde plafonds, houten dakspanten en het gebruik van blokken in plaats van duiveltjes voor het koppelen van kinderbalken en zuilen. Bij deze stijl deed het kruisvormige voorplein zijn intrede, ondersteund door overdekte galerijen met zuilen en onderling verbonden galerijen en paviljoenen, die door het daglicht werden verlicht dankzij een innovatief gewelfsysteem. Kenmerkend voor beeldhouwkunst in deze stijl zijn verhalende bas-reliëfs in plaats van vrijstaande beeldhouwwerken. Op reliëfpanelen worden taferelen uitgebeeld uit de Mahabharata en de Ramayana, evenals tableaus van Suryavarman II die koninklijke zaken afhandelt. Figuren van godheden en andere belangrijke personages in de friezen worden getypeerd door felle kleuren en goudbladaccenten. De tempel bevat talrijke standbeelden van apsarafiguren, die zijn afgebeeld met geplooide gewaden, versierd met bloempatronen. Acht andere tempelcomplexen in de koninklijke hoofdstad zijn volgens deze stijl gebouwd.

De studie van scheikundige reacties en eigenschappen van alle elementen en hun verbindingen, met uitzondering van koolwaterstoffen; omvat gewoonlijk echter wel koolstofmetalen, kooloxiden, metaalcarbonaten, koolstof-zwavelverbindingen en koolstof-stikstofverbindingen.

Een kleurloze, kristallijne verbinding die ontstaat door de gefractioneerde destillatie van koolteer en bestaat uit drie aan elkaar verbonden aromatische ringen. Het wordt gebruikt voor de productie van het synthetische pigment alizarine en andere organische kleurstoffen, harsen, weekmakers en looimiddelen.

Kaart bedoeld om terug te sturen naar de afzender van de brief waarin de kaart zat en waarop de ontvanger bepaalde gegevens kan invullen, bijvoorbeeld in verband met het nemen van een abonnement, het maken van een afspraak, het accepteren van een uitnodiging, enzovoort.

Variant van de kooldruk voor het maken van contactafdrukken. Het beeld wordt gevormd uit pigment, meestal carbonzwart, in een colloïdesuspensie die lichtgevoelig is gemaakt met behulp van bichromaten.

Het concept dat de maatschappelijke of tijdgebonden omstandigheden kunnen leiden tot artistieke experimenten en vernieuwing, ingaand tegen de geslotenheid en de gerichtheid op tradities en ideeën uit het verleden.

Verwijst naar christelijke kloosterorden of gemeenschappen van mannen of vrouwen die zich houden aan de regel van de Heilige Augustinus, bestaande uit voorschriften voor een religieus leven geschreven door de theoloog Augustinus, bisschop van Hippo (354-430). In de augustijner regel ligt de nadruk op de verbondenheid met anderen in een gemeenschappelijke liefde voor God. De eersten die de regel volgden waren de Reguliere Kanunniken, ook wel Augustijner Kanunniken genoemd, en goedgekeurd in 1059-63. De term verwijst vaak in het bijzonder naar een van de twee augustijner hoofdstromen, namelijk de bedelorde die bekendstaat als de Augustijner Heremieten. De orde van de Augustijner Heremieten ontstond in 1256 toen verspreide orden van Italiaanse kluizenaars werden verenigd. Andere bekende kloosterorden die de regel overnamen zijn de premonstratenzers en de hiëronymieten. Augustijners zijn verantwoordelijk voor vele missies, kloosters, scholen en bekende ziekenhuizen overal ter wereld.

Aardewerken tegel van Spaanse of Portugese makelij, geverfd en geglazuurd in bonte kleuren. Gewoonlijk groot, en gebruikt ter decoratie van de buitenmuren van gebouwen. De term is waarschijnlijk van Arabische oorsprong, hoewel dat niet voor iedereen vaststaat.

Een mineraal op koperbasis, kopercarbonaathydroxide, dat vaak wordt gebruikt in sieraden. De kleur varieert van zeer diepblauw tot bleekblauw. Azuriet wordt vaak samen gevonden met het groene mineraal malachiet, als gevolg van verwering en oxidatie van kopersulfide.

Te gebruiken om werken te beschrijven van de gelijknamige Afrikaanse etnische groep die leeft in het zuidoosten van Kameroen, het noorden van de Democratische Republiek Congo, het noordoosten van Gabon en het zuidwesten van de Centraal-Afrikaanse Republiek.

Gebeeldhouwde stenen die worden aangetroffen op oude Noord-Amerikaanse vindplaatsen en waarschijnlijk onderdeel zijn geweest van een atlatl of speerwerper. Gedacht wordt dat een bannerstone aan het midden van dunne, wilgachtige schachten van de atlatl werd gebonden, waardoor de buigzaamheid van de speerwerper werd vergroot en een doelmatige, zwiepende beweging mogelijk werd. Bannerstones werden vaak zorgvuldig gehouwen uit decoratieve stenen en waarschijnlijk beschouwd als luxeartikelen en statussymbolen.

Een witachtig, smeedbaar metaalelement uit de groep alkalische aarde, die vooral als een sulfaat (bariet) voorkomt en soms als een carbonaat (witheriet). Zouten van barium worden gebruikt als pigment in verf, keramiek, glas, kunststoffen en rubber, als vulstof, als pesticide en voor het maken van de groene kleur in vuurwerk.

Bariumverbinding en fixatief dat bij gebruik met een ammoniumcarbonaatoplossing de aantasting door kristallisatie van calciumsulfaat op fresco-oppervlakken kan herstellen.

Met de hand gesmede handvaten bezet met plaatjes in de vorm van limabonen.

Wordt gebruikt voor detailhandels die zijn verbonden aan, meestal in het bezit zijn van en worden geleid door het bedrijf ten behoeve van hun werknemers, die vaak worden verplicht daar hun inkopen te doen.

Een vorm van houtskool die wordt geproduceerd door dierlijke botten te verhitten met gebruikmaking van een beperkte hoeveelheid lucht. Dit materiaal wordt gebruikt als pigment en voor het verwijderen van gekleurde onzuiverheden uit vloeistoffen. Het bevat slechts 12 procent elementaire koolstof; de rest van het materiaal bestaat voornamelijk uit calciumfosfaat en calciumcarbonaat.

Een eclectische islamitische bedelorde met haar oorsprong in de 12de eeuw bij een Anatolische derwisj genaamd Hadjdji Bektash, over wie weinig bekend is. De orde werd in de 16de eeuw in Anatolië (Turkije) definitief vormgegeven door Balim Sultan. Hoewel oorspronkelijk een soefi-orde binnen de orthodoxe soennitische islam, werd de orde in deze periode meer syncretisch en nam zij leden van de sjiietische geloofsgemeenschap aan. Ook aspecten van het christendom, zoals biecht-, absolutie- en initiatiepraktijken, werden opgenomen als gevolg van contact met christenen. De Bektashi zijn sjiietisch in die zin dat zij de twaalf imams (geestelijk leiders) erkennen en Ali vereren. Zij wijken echter af van de meeste moslimorden omdat zij traditionele islamitische rituelen als hypocrisie beschouwen en, zoals veel soefi-orden, niet streng toezien op de naleving van alledaagse moslimregels. De Bektashi staan vrouwen toe ongesluierd deel te nemen aan rituelen. Mystieke geschriften van de Bektashi leveren een belangrijke bijdrage aan de soefipoëzie. Door hun betrekkingen met de Janitsaren, een Ottomaans militair elitekorps dat werd gerekruteerd uit christelijke gebieden, behielden de Bektashi hun politieke belang van de 15de eeuw tot kort na 1826, toen de Janitsaren werden ontbonden. De orde der Bektashi werd in Turkije in 1925 net als alle overige soefi-orden opgeheven maar bleef in Albanië bestaan totdat godsdienst daar in 1967 werd verboden. Bektashi worden nog aangetroffen in sommige gemeenschappen in Turkije, Albanese delen van de Balkan en de Verenigde Staten. Aanhangers dragen witte mutsen met vier of twaalf vouwen, waarbij de vier de vier poorten van de islam en de twaalf de twaalf imams symboliseren.

Te gebruiken om werken te beschrijven van de gelijknamige Afrikaanse etnische groep die leeft in Gabon, Equatoriaal-Guinea en Kameroen.

Vorm van carbonzwart die is geproduceerd uit benzeen, dat op zijn beurt hoofdzakelijk afkomstig is uit cokesovengas. Als pigment is benzolzwart zachter, blauwer en intenser dan andere soorten carbonzwart.

Hoge (±50 cm), cilindervormige militaire mutsen van bont, meestal berenvacht, voornamelijk gedragen door Europese en Canadese militairen, in het bijzonder grenadiers en infanteristen, vanaf de 17de eeuw. Eventueel versierd met kleurrijke en contrasterende zak op de top met kwastje. Net als de militaire mijter is de berenmuts ontstaan uit de slaapmuts.

Personen die het beheer voeren over bibliotheken en daarmee verbonden bibliotheekdiensten verrichten, inclusief het verwerven en verwerken van bibliotheekmaterialen, en het verschaffen van aanwijzingen en andere diensten aan bezoekers.

Kunstenaarspenselen met erg lang, fijn haar, gewoonlijk van marter- of eekhoornbont, vaak gebruikt om er strepen mee te schilderen.

Verwijst naar een school van Indiase schilderkunst die wordt geassocieerd met het vorstendom Bikaner in het noordwesten van Rajasthan. Van alle Rajasthan-scholen is de Bikaner-school sedert zijn ontstaan, halverwege de 17de eeuw, het sterkst schatplichtig aan de Mogolstijl. Een verbond dat Bikaner eind 16de eeuw met de Mogols had gesloten, resulteerde namelijk in de komst van kunstenaars die in Bikaner-ateliers in het Delhi van de Mogols hadden gewerkt. Telkens terugkerende kenmerken zijn een elegante lijnvoering, zachte kleuren en een voorkeur voor de religieuze en literaire thema's die bij de koninklijke hindoe-opdrachtgevers in de smaak vielen. Tegen het einde van de 18de eeuw ging de stijl meer op die van Rajasthan lijken.

Brede stroken stof die bijvoorbeeld om het middel van een baby worden gebonden ter ondersteuning van de rug en de buik.

Gebieden met vrijwel stilstaand water die verbonden zijn met een stroom, maar zo goed als niet door de stroming daarvan worden beïnvloed.

Gemaskerden, overwegend van Afrikaanse afkomst, die op allerlei plaatsen in de wereld verkleed als indiaan deelnemen aan carnavalsoptochten, bijvoorbeeld in New Orleans, Toronto, Londen, Brooklyn (New York), Brazilië en Haïti, en andere eilandstaten in het Caribisch gebied. Ze zijn bekend om hun rijke, bontgekleurde kostuums, die met de hand zijn gemaakt.

Diagrammen waarbij gebruik wordt gemaakt van gemerkte blokken die door rechte lijnen met elkaar zijn verbonden om aan te kunnen geven hoe verschillende delen of fasen zich tot elkaar verhouden.

Te onderscheiden van 'houten huizen' doordat ze over het algemeen eenvoudiger zijn gebouwd, van balken die rond zijn gelaten en aan de uiteindes met elkaar zijn verbonden door overlappende zadelvormige inkepingen.

Ongestandaardiseerde pigmentnaam voor verschillende materialen, waaronder synthetisch kopercarbonaat (blauw kopergroen), pigment dat wordt geproduceerd door het vermalen van het kopercarbonaatmineraal azuriet en het pigment smalt.

Zeer lange elliptische bontjes, gemaakt van veren, bont of andere pluizige materialen en vooral in de jaren negentig van de 19e eeuw populair.

Verzamelingen van houten of ivoren tabletten, of vellen papier, perkament of soortgelijk materiaal, die blanco, beschreven of bedrukt zijn, en die aan elkaar zijn geregen of gebonden. Gewoonlijk vele gevouwen en gebonden bladen met ononderbroken drukwerk of tekst; wanneer het gedrukt materiaal betreft gaat het vooral om een gebonden band of een band van redelijke formaat.

Die delen van het boek die bestaan uit bladzijden en katernen die worden gebonden; materiaal zoals schutbladen en borden, die ook tijdens het binden worden aangebracht, worden hierbij niet meegerekend,

Een club waarvan het abonnementsgeld wordt besteed aan het kopen of lenen van boeken voor gemeenschappelijk gebruik door de leden.

Leven, gewoonten en karakter van iemand die zichzelf uitsluit, of door zijn gewoonten wordt uitgesloten, van de maatschappij waartoe hij anders zou behoren. Met name een artiest, literair persoon of voordrachtskunstenaar die een vrij, vagebondachtig of onregelmatig leven leidt, zonder voorkeuren voor het gezelschap waarin hij vaak verkeert, en met minachting voor sociale conventies in het algemeen.

Instrumenten die bestaan uit een kromme, veerkrachtige stok waarvan de uiteinden door een koord met elkaar zijn verbonden; wordt om verschillende redenen gebruikt, bijvoorbeeld om een boor heen en weer te laten bewegen.

Twee knopen, de een groter dan de ander, met elkaar verbonden door een schacht, in de knoopsgaten aan de boord van een overhemd gestoken.

Borstbeschermers van wol, flannel of bont die ook dienst deden als buste-verbeteraars. Werden gebruikt aan het eind van de 18e, begin 19e eeuw.

Kanonskogels die meestal bestaan uit twee ronde kogels die aan elkaar zijn verbonden door een stuk ketting of ijzerdraad, of soms uit een enkele kogel met een stuk ketting bevestigd aan overliggende zijdes; werden gebruikt van de 17e tot de 19e eeuw om schade toe te brengen aan fortificaties en vooral aan de zeilen en tuigages van schepen.

Een booglasprocédé waarbij onderdelen worden verbonden door middel van verhitting tussen een metalen verbindingsbout en het andere te bewerken deel totdat de beide oppervlakken aan elkaar vastzitten.

Verwijst naar een soort kloskant die in de 17de en 18de eeuw werd gemaakt in Brussel. Deze kant was heel kostbaar en populair aan het hof. De kloskant kenmerkt zich door een specifiek maaswerk dat bestaat uit zeshoeken, waarbij elke zeshoek bestaat uit vier gedraaide zijden en twee vier keer gevlochten zijden. Ook kunnen delen van het motief zijn verbonden door middel van een spijlenfond. De ontwerpen bestonden meestal uit grote gebogen vormen, krachtige, uitbundige bloem- en bladpatronen, en landschappen en figuren in verhalende scènes. Afzonderlijke motieven of kleine secties van het patroon werden soms apart gemaakt en op het maaswerk bevestigd. De kant dankte zijn faam aan het hoogwaardige garen van Brabants vlas waarvan deze was gemaakt. De term verwijst ook naar de imitaties van Brusselse kant die later en/of elders werden gemaakt.

Sensoren en onderling verbonden controleapparaten die branden of de effecten ervan ontdekken en alarmsystemen activeren.

Verwijst naar handwerken of materialen die worden gemaakt door het verbinden van lussen in een lang of doorlopend eind garen of draad met behulp van twee naalden; met verschillende soorten lussen of steken worden patronen of ontwerpen gemaakt. Sommige breiwerkvormen worden gemaakt met ronde naalden of meer dan twee naalden. Lussen in de lengterichting worden ribbels genoemd; lussen overdwars worden #courses genoemd. Breiwerk wordt meestal verwerkt tot kleding, spreien, kleden of andere huishoudelijke artikelen. De term kan ook verwijzen naar gebreide stoffen die met de hand of machinaal zijn gemaakt van onderling verbonden reeksen lussen van een of meer garens, waarbij elke rij in de voorgaande rij haakt.

Een synthetisch geproduceerd azuurblauw pigment dat wordt gemaakt van koperhydroxide en kopercarbonaat, als vervanger van natuurlijk azuriet. Het heeft deeltjes die ronder en regelmatiger van grootte zijn dan natuurlijk azuriet. Bremer blauw werd waarschijnlijk voor het eerst geproduceerd in de 18e eeuw en werd in de 19e eeuw gebruikt voor zowel het schilderen met tempera als voor op olie gebaseerde verf voor het interieur van huizen.

Decoratieve accessoires die op bretels lijken; met gevormde banden die over beide schouders lopen en soms aan een bijpassende broeksband zijn bevestigd. De banden zijn soms met elkaar verbonden door middel van horizontale banden over de borst of rug.

Boeken met blanco of gelinieerde bladzijden waarop brieven zijn geschreven die verstuurd moeten worden. Ook kopieën van brieven, oorspronkelijk op losse bladen, die meestal in chronologische volgorde zijn samengebonden.

Een religieuze orde volgens de kloosterregel van de Heilige Augustinus die werd gesticht door de middeleeuwse mystica Sint Brigitta van Zweden (overleden in 1373). Na de dood van haar echtgenoot wijdde Brigitta haar leven aan het gebed en kreeg zij visioenen, in een waarvan zij opdracht kreeg de Orde van de Allerheiligste Verlosser te stichten. Kort na Brigitta’s dood werd haar dochter, Sint Catharina van Zweden, de eerste abdis van het oorspronkelijke klooster in Vadstena (Zweden). Andere kloosters volgden, elk met niet meer dan zestig nonnen. Aan elk klooster was een parallelle gemeenschap van monniken verbonden, die hetzelfde liturgische leven leidden onder het bestuur van de abdis. Tot de bijdragen van de brigittinessen aan de Scandinavische cultuur behoort een van de eerste drukpersen, gebouwd in de abdij van Vadstena. De orde, die de nadruk legde op nederigheid, eenvoud en contemplatie, bloeide tot de Reformatie en werd in Zweden verboden in 1595. Daarna waren er geen brigittenmonniken meer, al zijn er wel vier autonome nonnenkloosters blijven bestaan: één in Engeland, één in Beieren en twee in de Nederlanden. Elisabeth Hesselblad begon in 1911 een nieuwe tak van de oude orde, die zij vervolgens nieuw leven heeft ingeblazen door kloosters te stichten in Zweden, Italië, Engeland, India, Zwitserland en de Verenigde Staten. Hoewel de orde een lange geschiedenis heeft, is zij modern in haar pogingen tot vernieuwing van het kloosterleven en in oecumenische kwesties.

Verwijst naar een geborduurd ajourwerk met als belangrijkste ontwerpelement de oogjes, kleine gaatjes die zijn verbonden door satijnen lapjes. Het wordt meestal verwerkt in katoen als de randen van kleding of linnengoed. De gaatjes - of oogjes - zijn gegroepeerd in patronen die verder zijn afgebakend door eenvoudige borduursteken op het omliggende materiaal. Het werk wordt meestal uitgevoerd met witte draad op witte stof. De techniek ontstond in het 16de-eeuwse Europa en was niet beperkt tot Engeland, zoals de naam suggereert. In de 19de eeuw werd het veel gebruikt op nachtkleding en ondergoed. Moderne broderie anglaise wordt meestal machinaal vervaardigd.

Verwijst naar een Belgische kloskant die is bewerkt met fijne draad in grote corsages. Duchesse-kant wordt gekenmerkt door gekloste bloemenmotieven die soms lijken op 'tape-motieven' en zijn verbonden door strepen. Het werd vanaf 1840 in de 19de eeuw gemaakt in Brussel en Brugge. De meeste voorbeelden worden beschouwd als inferieur aan andere kant die in Brussel werd gemaakt, maar deze kant was goedkoop en een commercieel succes.

Te gebruiken om werken te beschrijven van de gelijknamige Afrikaanse etnische groep die leeft in Gabon

Wordt gebruikt voor onbuigzame raamwerkwerkconstructies met dicht op elkaar geplaatste zuilen die onbeweegbaar zijn verbonden met randbalken waardoor een buisachtige buitenconstructie ontstaat die alle uitstekende belastingen draagt, zoals bijvoorbeeld bij de torens van het World Trade Center in New York.

Verwijst naar een productieve Indiase schilderschool die verbonden is met het vorstendom Bundi in het zuidoosten van Rajasthan. Het andere grote centrum van de Bundi-schilderschool was het naburige vorstendom Kotah, waarmee Bundi ook familiebetrekkingen onderhield. Andere idioomvormen van de Bundi-stijl, zoals Indargarh, Khatoli, Toda Rai Singh, Raghugarh, Uniara en Kapren, hebben zich eveneens ontwikkeld uit deze school, die aanvankelijk uitsluitend door de Bundi-heersers werd ondersteund. De Mogolinvloeden lieten zich met name gelden in de Rajasthan-school, die een periode vanaf de 17de eeuw tot het einde van de 19de eeuw omvat. Bundi-schilderijen vertonen ook overeenkomsten met de Deccan-schilderijen uit het zuiden, een regio waarmee de heersers van Bundi en Kotah intensieve contacten onderhielden. De schilderijen werden meestal uitgevoerd als wandschilderingen in het paleis of als miniatuurkunst. Kenmerken van de Bundi-school zijn bewegende figuren, ronde hoofdvormen, symmetrische, waaiervormige platanen, weelderige plantengroei, spectaculaire nachtluchten en een opvallende weergave van water (lichtgekleurde wervelende vormen tegen een donkere achtergrond). Met name de schilderijen die werden geproduceerd onder Rao Bhao Singh (heerste van 1658-81) en Rao Anurad Singh (heerste van 1681-95) hadden een herkenbaar, gerijpt en verfijnd karakter. Bovendien was de repertoirekeuze vergroot. De schilders in Kotah hadden belangrijke opdrachtgevers als Rao Jagan Singh (heerste van 1658-84), Maharao Umed Singh (heerste van 1770-1819), Maharao Ram Singh (heerste van 1827-66) en Maharao Shatru Sal (heerste van 1866-89); vooral populair waren de weelderige schilderijen van jachttaferelen waarin de heerser een rol speelde, uitgevoerd in de vorm van wandschilderingen of als miniaturen.

Meubelvoeten die de vorm hebben van drie met elkaar verbonden lobben.

Bovenkleding die door vrouwen, voornamelijk in Afrika, wordt gedragen om de geslachtsdelen te bedekken en die meestal bestaat uit elementen van metaal of plantaardig materiaal die afhangen van een om de taille of heupen gebonden koord; kan ook gemaakt zijn van textiel terwijl enkele elementen kunnen doorlopen tussen de benen.

Gecementeerde afzettingen van calciumcarbonaatmaterialen.

Een christelijke kloosterorde, rond 1012 gesticht door de Heilige Romualdus van Ravenna (ca. 920-1027) in Camaldoli bij Arezzo (Italië). Als zelfstandige tak van de benedictijnen begon de orde in het kader van de 11de- en 12de-eeuwse kloosterhervormingsbeweging. De orderegel schrijft een combinatie voor van het solitaire leven van de kluizenaar en een sobere versie van het gewone monnikenleven. Hoewel zij deel uitmaken van de federatie van benedictijnen beschouwen de camadulenzen zich als afstammelingen van de woestijnvaders en -moeders, die aan zowel Benedictus als Romualdus voorafgingen. Nieuwelingen wonen in het klooster en de meer gevorderde monniken leven als kluizenaar in de hermitage; samen vormen zij één eenheid. Dit ideale verbond werd niet altijd aangehouden en er zijn ook onafhankelijke kloosters en hermitages gesticht. In 1935 werden de beide takken herenigd. De Congregatie van Monte Corona, in 1523 gesticht door een groep hervormingsgezinde camaldulenzen, bestaat nog steeds met een klein aantal leden.

Apparaat waarmee men opnames kan maken van dieren in het wild. Een cameraval is in wezen een onbemande camera (voor foto's of filmopnames) die is verbonden met een apparaat dat de camera activeert wanneer een dier aan lokaas trekt of voor de camera langsloopt.

Lange cilindervormige harnasplaten die de onder en bovenarmen moeten beschermen en deze gedeeltelijk of geheel omsluiten; ze werden over het algemeen in paren gedragen, waarbij ze bij de ellebogen werden verbonden met elleboogkappen.

Pennen met een punt in de vorm van een zeer dunne cilindrische buis. De opening aan de ene kant komt in contact met het schrijfpapier en de opening aan de andere kant is verbonden met een inktreservoir (maar het kunnen ook dooppennen zijn). Ze worden voornamelijk gebruikt in registratieapparatuur, maar ook om mee te schrijven en te tekenen. In tegenstelling tot andere soorten pennen die ook gebruik maken van de capillaire werking van dunne buisjes, hebben ze aan het uiteinde geen balpunt, viltstift, naald of een ander object, maar zorgt de kleine diameter van de buis en de externe luchtdruk voor regulering van de inktstroom.

Werktuig waarmee een capsule (een metalen dop met pinnetjes onderaan) over de spon van een wijnton geplaatst wordt, zodat deze verzegeld is en klaar voor transport. Het is een houten langwerpige cilinder met onderaan een rond metalen (koperen) onderdeel dat met twee veren verbonden is met de rest van het werktuig. De capsule wordt in het werktuig geplaatst, dat vervolgens over het spongat geplaatst wordt. Met een hamer klopt men op het werktuig en de capsule wordt in de ton gedreven. De capsule is groter dan het spongat en omsluit het dus. Het spongat is op deze wijze hermetisch afgesloten.

Te gebruiken voor de feestelijke periode van bals, maskerades, optochten en algehele prtetmakerij,gehouden vóór de Vasten, gedurende de periode tussenKerstmis en Vastenavond tot de laatste paar dagen voor de Vasten, dat per stad en land verschilt. Gebruik 'kermissen' voor reizende of seizoensgebonden amusement met attracties, kansspelen, ritjesin een reuzenrad en ander soortgelijk vermaak.

Concussie-instrumenten die bestaan uit een paar kleine, ondiepe komvormige stukken hardhout die met de holle kanten naar elkaar toe met elkaar verbonden zijn door een koordje. De speler houdt ze vast met een lus die rond de duim is geslagen. De twee delen worden tegen elkaar getikt met de vingers. Meestal worden er twee paren tegelijk bespeeld, waarbij het ene paar een hogere toon heeft dan het andere.

Te gebruiken voor vaartuigen, meestal zeilboten, met twee even grote rompen, die boven het wateroppervlak zijn verbonden door middel van een stijve constructie.

Term die tijdens de 18e en 19e eeuw werd gebruikt om de zachte bodem of bol van bonnetten en hoeden aan te duiden. Geen Nederlands equivalent.

Verwijst naar de regionale stijl van Centraal-Java. Decoratieve kunsten en kostuums uit dit gebied worden vaak gekenmerkt door het gebruik van teritik voor het omlijnen van motieven, textielproducten die worden gedragen als hoofddoeken, grote ceremoniële omslagdoeken en sjerpen en kain kembangan bloem- en plaidmotieven. De textielmethode van de productie die bekend staat als ‘ikat’ wordt gebruikt voor het aanbrengen van patronen, waarbij gedeelten van patronen van draad worden afgebonden om de verfstof tegen te houden. Hofkledingstijlen werden gekenmerkt door appliqué op geïmporteerde zijden textielstoffen die over het effen, centrale ruitvormige gebied van een borstkleed en ceremoniële omslagdoeken werden aangebracht. In de beeldhouwkunst wordt de stijl gekenmerkt door de vroegste voorbeelden van stenen monumenten en candi's, zeldzame afbeeldingen van hindoegoden, reliëfpanelen die rigide, kloksgewijze narratieve sequenties afbeelden en Boeddhabeelden gezeten op leeuwentronen. Centraal in religieuze beeldhouwkundige programma's staat het elitaire karakter van het boeddhisme, waardoor boeddhistische iconografie en kunst de overhand hadden. In tegenstelling tot stijlen in andere gebieden van Java, wordt deze stijl niet gekenmerkt door een traditie van gegraveerde stenen afbeeldingen. In de architectuur wordt de stijl gekenmerkt door getrapte sanctuaria, afgeknotte piramideconstructies en makara-ornamenten ter versiering van trappen.

Engelse schrijftafels uit de 18e eeuw met rechthoekig tafelblad waaronder ondiepe laden zitten en vier slanke, taps toelopende poten die zijn verbonden met een plank. Ze zijn vaak van satijnhout gemaakt.

Soort hominide die voorkomt in tropische bossen en op natte savannen in het westen en midden van Afrika, hoewel hun verspreidingsgebied vroeger veel groter was. Ze hebben een lichaam dat grotendeels is bedekt met donkerbruin haar en duimen en grote tenen die opponeerbaar zijn. De verschillen met de andere bestaande soort uit het genus Pan, de bonobo, zijn de volgende: chimpansees hebben een robuuster lichaam en een gezicht dat verder vooruitsteekt, ze brengen minder tijd door in de bomen en vertonen ander gedrag, bijvoorbeeld de sociale dynamiek in groepen is anders. In oudere classificaties werden de bonobo en de gewone chimpansee als één soort beschouwd.

Een gedeeltelijk ontbonden veldspaat-graniet gevonden in China en gebruikt met klei om oosters porcelein te maken.

Verwijst naar een van de meest voorkomende vormen van oinochoai. Dit type, meestal in roodfigurige stijl, heeft een klaverbladmond (met drie schenktuiten) en een bolvormige buik met een doorlopende kromming van hals tot voet. De chous was een standaardmaat, het equivalent van circa 3,28 liter. De choes waren vooral verbonden met de Anthesteria, een Atheens festival ter ere van de wijn, de wijngod Dionysos en de doden. De tweede dag van het festival droeg de naam Chous. Het was de gewoonte om tijdens het festival wijn te drinken en plengoffers op graftomben te schenken uit choes. Roodfigurige miniatuurchoes, versierd met taferelen van spelende kinderen, werden waarschijnlijk als feestgeschenken aan kinderen gegeven of geofferd op kindergraven.

Het vaste residu dat overblijft wanneer steenkool zonder luchttoevoer of met beperkte luchttoevoer (carbonisatie) wordt verhit. Cokes worden hoofdzakelijk gebruikt als brandstof of als reduceermiddel in de ijzer- en staalindustrie, hoofdzakelijk in hoogovens.

Gesloten, vuurvaste kamers waarin kolen door carbonisering worden omgezet tot cokes.

Bedongen overeenkomsten over de lonen en de arbeidsvoorwaarden, die zijn gesloten tussen groepen, meestal in een vakbond georganiseerde werknemers enerzijds, en een of meer werkgevers of ondernemingen anderzijds.

Beton waarbij het aggregaat wordt gebonden aan een cementbrij die de mogelijkheid heeft om verspreide vaste deeltjes in zwevende toestand vast te houden.

Onderwijsinstellingen waarvan de voorzieningen en lesprogramma's nauw verbonden zijn met het leven en de behoeften van de hele gemeenschap die er ook in kan meedelen.

Computer-randapparatuur, bestaande uit een monitor of een printer en een toetsenbord, die met elkaar verbonden zijn en functioneren als een op zichzelf staande in/uitvoereenheid.

Draagbare accordeons met twee zeshoekige kastjes die door een uitschuifbare blaasbalg met elkaar zijn verbonden. Ieder kastje heeft een eigen druktoetsenbordje.

Tussen twee of meer staten opgestelde overeenkomsten of contracten die door erkende vertegenwoordigers officieel worden ondertekend, en die meestal door de wetgevende organen van de betrokken staten als vredesverdragen, bondgenootschappen of handelsverdragen worden geratificeerd.

Indianenfluiten, die traditiegetrouw van hout of riet werden gemaakt, waarbij de boring door een tussenschot geblokkeerd wordt zodat de lucht door een gat naar buiten wordt gedrukt. Boven dit gat is een houten blokje op de buis gebonden zodat de lucht aan de buitenkant van de fluit naar een tweede gat wordt geleid, waar de lucht de aanblaasrand beroert; werd oorspronkelijk gemaakt als instrument om vrouwen het hof te maken.

Paren natuurlijk gebogen timmerhout die uit de grond of een buitenmuur van een gebouw omhoog steken om een vorstbalk te ondersteunen. Ze worden bovenaan met elkaar verbonden door middel van een bindbalk.

Kleine vierkante stukjes goud afgewisseld met velijn, op stapeltjes gelegd en bij elkaar gebonden met stroken perkament die vervolgens worden geplet in het eerste stadium van de handmatige productie van bladgoud, waarna ze worden overgebracht naar de ‘shoder’.

Te gebruiken voor het computerkundige begrip van een locatie binnen de gezamenlijke geheugens en onderling verbonden computernetwerken, gevuld met virtuele 'spullen' en bevolkt door mensen met virtuele lichamen. Te onderscheiden van 'virtual reality' dat een volledige virtuele fysieke omgeving met user interfaces is.

Verwijst naar hedendaagse Zoroastrische hogepriesters. Dasturs houden toezicht op de liturgie in de belangrijke vuurtempels waaraan ze zijn verbonden, met hulp van een groep mobeds. Deze priesterrang is vergelijkbaar met die van een christelijke bisschop. De dasturs staan van oudsher bekend om hun grote geleerdheid, met name onder de Parsi's van Bombay.

Karafhouders of flessenbakken, gewoonlijk van zilver, op wieltjes gemonteerd met een draaihandvat en met elkaar verbonden door een koppeling. Ze zijn in Engeland ontwikkeld tijdens de regering van George IV om te voorkomen dat disgenoten aan weerszijden van de koning moesten opstaan om de wijn door te geven.

Lussen van leer, lint of koord waarbij de twee uiteinden worden verbonden door een knoop, een kwastje of een met vilt bedekte versiering. Ze worden vastgemaakt aan het gevest van het zwaard en om de pols van de gebruiker gedaan zodat het een beveiligende werking heeft wanneer het zwaard valt of uit de hand wordt gestoten.

Verwijst naar een sleutelbegrip met verschillende betekenissen in het hindoeïsme, boeddhisme en jaïnisme. In het hindoeïsme is de dharma de religieuze en morele wet die de samenleving en het individuele gedrag bestuurt en activeert. Deze dharma wordt aangetroffen in de eerste religieuze handboeken, de dharmasoetra’s, en is later uitgebreid tot grotere wetscompilaties genaamd dharmashastra. Dharma heeft in het boeddhisme de hindoeïstische betekenis van kosmische wet en orde behouden maar wordt daar ook toegepast op de lessen van Boeddha, die wordt gezien als een manifestatie van de universele waarheid die de dharma is. Zo is de dharma de praktische toepassing van deze waarheid in het boeddhisme. De triratna ('drie juwelen') is een fundamenteel aspect van het boeddhisme en bestaat uit Boeddha, de dharma en de sangha (gemeenschap van gelovigen). Binnen de boeddhistische metafysica verwijst de term in het meervoud (dharma’s) naar de onderling verbonden elementen waaruit de empirische wereld bestaat. Behalve dat dharma in de jaïnistische filosofie gewoonlijk wordt opgevat als morele deugd, verwijst de term hier ook naar een eeuwige 'substantie' (dravya) die het middel vormt waardoor levende wezens kunnen bewegen. Deze betekenis is uniek voor het jaïnisme. De term kan eenvoudigweg verwijzen naar de leerstellingen van de Jina. Voor de jaïnisten heeft dharma een tegenpool, adharma, dat 'fout' en 'immoraliteit' betekent maar ook 'de mogelijkheid om te rusten of pauzeren'.

Stola voor de diaken. Wordt schuin gedragen over de linkerschouder en gebonden onder de rechterarm.

Type carbonzwart dat voorkomt als anilinepigment, waarbij aniline, een primaire aromatische amine, wordt omgezet in een diazoniumzout dat als tussenstof fungeert bij de productie van kleurstoffen.

Oud-Griekse krukken zonder rugleunig met vier gedraaide poten die soms onderling zijn verbonden met dwarsbalken.

Het stelsel van methoden, regels, gebruiken en privileges dat is verbonden met het voeren van onderhandelingen tussen nationale regeringen of hun vertegenwoordigers met de bedoeling wederzijds bevredigende betrekkingen te bereiken.

Kaart waar rantsoenbonnen op worden verzameld.

Voorwerpen die van drijvende materialen zijn gemaakt en aan een lijn of net zijn gebonden om tijdens het vissen te kunnen zien hoe diep de haak of het net ligt.

Samengestelde rietpijpen, bestaande uit een luchtdichte zak van leer, textiel of rubber als luchtreservoir, één of meerdere speelpijpen met vingergaten, waarop de melodie wordt gespeeld, en meestal ook nog één of meer brompijpen die een constante achtergrondtoon veroorzaken. Alle pijpen hebben rieten en zijn aan de zak bevestigd met houten pijpen die in de openingen van de zak zijn gebonden.

Kalksteen die het gecombineerde carbonaat van kalk en magnesium bevat, vaak gebruikt in de bouw.

Een kalksteensoort met een calciumcarbonaatgehalte dat tegen de 45% loopt; wordt gebruikt als vloeimiddel bij het smelten van ijzer, als bekleding voor gewone staalsmeltovens, voor de productie van magnesiummetaal, om mee te filteren en als bouwsteen.

Locaties op het internet of een ander netwerk die subdomeinen kunnen bevatten en die met een uniek adres worden aangeduid. Een domein wordt onderhouden door een individu of organisatie. Een 'domeinnaam' is dat deel van het domeinadres dat fungeert als specificatie van de naam, met inbegrip van alle delen van die naam, die met het domein is verbonden. Een 'domeinnaamserver' of DNS is de computer die de programma's en bestanden bevat waaruit het domein is opgebouwd.

Constructies met een aantal onderling verbonden gangen die een zeer complex patroon vormen, waardoor het moeilijk is om de uitgang te vinden. Ze gaan terug op de klassieke oudheid. De term is mogelijk afgeleid van ���labrys', Grieks voor ���dubbele bijl' of ���plaats van dubbele bijlen', omdat labyrinten werden aangegeven met een teken in de vorm van een dubbele bijl. Men gaat ervan uit dat de term voor het eerst werd gebruikt voor het mythische labyrint van Knossos op Kreta, waar Theseus de Minotaurus doodde.

Vellen papier of stof, meestal leeg, die tussen bladen met tekst of illustraties worden geplaatst, geplakt of gebonden met een beschermende of decoratieve functie, of om aantekeningen op te maken.

Dit vroegste cursieve schrift ontstond tijdens de Oostelijke Han-dynastie (25-220 n.Chr.) als een verkorte vorm van het klerkenschrift. De halen binnen een karakter zijn met elkaar verbonden, maar elk karakter staat op zichzelf en heeft geen verbinding met een ander. De penseelstreken hebben kenmerken van het klerkenschrift behouden.

Stijl van tempelarchitectuur uit Zuid-India die wordt gekenmerkt door terrasvormige torens, soms met een piramidevorm, met bovenaan een koepelstructuur; ieder terrasniveau is omsloten door een balustrade, met rondom kleine architecturale aediculae. De aediculae kunnen de vorm hebben van structuren met een vierkante koepel op de hoeken (kuta's) en halverwege geplaatste ruimten met een tongewelf (sala's) welke met elkaar zijn verbonden door segmenten met een overdekte kloostergang in miniatuurvorm (hara). Deze stijl van in steen uitgevoerde tempelarchitectuur is in de 17de eeuw ontstaan en heeft zich door de eeuwen heen verder ontwikkeld.

Drukproeven bestemd voor de drukker, soms gemerkt met P.P. Deze kunnen identiek zijn aan de bon à tirerdrukken. Drukkersproeven zijn meestal gelijk aan de afdrukken van de normale oplage, afgezien van de annotaties waaruit blijkt dat ze proeven zijn. Ze kunnen ook worden gebruikt als strokenproeven of opgemaakte proeven, waarop drukkers en typografen vragen en correcties kunnen zetten waarna de klant of kunstenaar ze controleert, van aantekeningen voorziet en terugstuurt. Als de proeven hiervoor worden gebruikt, zijn ze meestal voorzien van een desbetreffend stempel (bijvoorbeeld MASTER of MASTERVERSIE).

Houten keukengootstenen, met name uit de 19e eeuw, die niet met een externe wateraanvoer zijn verbonden. Ze hebben boven een ondiepe zinken of tinnen bak waarin een afwasteil kan worden geplaatst en eronder meestal een kastje.

Bussen met twee niveaus voor zitplaatsen, de één boven de ander, die met elkaar zijn verbonden door één of twee trappen.

Idiofonen die zijn samengesteld uit twee klepelloze holle cilinders, gewoonlijk van metaal maar soms ook van hout, die verschillende toonhoogten hebben en die aan de bovenzijde door een handvat met elkaar zijn verbonden. Zij worden bespeeld door er aan de buitenkant met een stok op te slaan, meestal als onderdeel van een ceremonie.

Rietpijpen, die ofwel bestaan uit twee met elkaar verbonden pijpen ofwel uit een enkel stuk hout met twee boringen, waarbij de luchtkolommen aan het trillen worden gebracht door middel van een idioglot enkel riet. Soms hebben beide pijpen vingergaten, soms heeft slechts één pijp vingergaten en dient de ander als brompijp; reeds bekend uit het oude Egypte.

Tapisserietechniek waarbij de inslagdraden van twee aangrenzende vlakken worden verbonden rond één scheringdraad, of, wat gebruikelijker is, tussen twee aan elkaar grenzende vlakken met een enkele of dubbele verbinding.

Voorouderschermen van het Kalibaravolk in Nigeria, over het algemeen bestaande uit een reeks bamboelatten in een houten raam, versierd met houtsnij- en schilderwerk. Aan het scherm is een afbeelding vastgebonden van de voorouder voor wie het scherm is gemaakt, vergezeld van twee figuren die bedienden voorstellen. Samen met een altaar voor het ontvangen van plengoffers vormt het scherm een schrijn voor de voorouder. De term betekent letterlijk ‘voorhoofden van de doden’.

Maatstokken die bestaan uit lichte stroken hout die zo aan elkaar zijn verbonden dat de afzonderlijke delen kunnen buigen en meestal ook in meer dan één vlak kunnen draaien; ze zijn meestal ongeveer een halve meter lang met vier scharnieren. Worden historisch gezien opgevolgd door @zigzag rules, die meestal langer zijn, met stroken die zigzaggend kunnen worden gevouwen in één vlak, en door metalen meetlinten.

Wordt gebruikt voor multifunctionele scheepvaartconstructies die bestaan uit een groep palen die dicht bij elkaar in de bodem zijn gedreven en stevig zijn samengebonden tot één geheel.

Meervoudige fluiten uit Slowakije, bestaande uit twee samengebonden afzonderlijke fluiten.

Verwijst naar een bepaald type kralen met een cilindrische, buisvormige of ronde vorm, meestal van agaat. Ze komen oorspronkelijk uit de Tibetaanse cultuur en worden in het bijzonder gewaardeerd door de Tibetaanse en Chinese boeddhisten, en andere Aziatische groepen. De kostbaarste kralen stammen uit de oudheid, hebben een roodachtige of donkerbruine kleur en worden gekenmerkt door opvallende ivoor- of goudkleurige patronen, zoals cirkels die op ogen lijken, ovalen, golflijnen, strepen, rechthoeken en andere symbolische patronen. De kralen, die geëtst of beeldgesneden kunnen zijn, zouden talismaneigenschappen bezitten: vaak zijn ze in de aarde gevonden door boeren of herders uit het Himalaya-gebergte, en gelovigen denken dat ze met een geheimzinnig verloren gegaan procedé zijn vervaardigd of dat ze een bovennatuurlijke oorsprong hebben. Bij de fabricageprocessen lijkt men de natuurlijke patronen van het agaat te hebben benut, de kralen vervolgens te hebben geëtst of beeldgesneden en patronen te hebben aangebracht met behulp van chemische middelen, waarna het agaat in een industriële oven werd gebakken. Er bestaan Chinese schriftelijke bronnen die aangeven dat de kralen al zeker in de 7de eeuw n. Chr. werden vervaardigd, maar onderzoekers denken dat de technische kennis voor het maken van dzi-kralen al in de vroege oudheid vanuit Iran of India naar Tibet is gebracht, mogelijk samen met het oude Bon-geloof. De kralen lijken op de gebandeerde agaatkralen en de geëtste carneoolkralen waarin reeds in het derde millennium v. Chr. werd gehandeld tussen Mesopotamië, het gebied dat nu tot Afghanistan behoort en de Indusvallei.

Verwijst naar de decoratieve en architecturale stijl in 19de-eeuws Amerika die is verbonden met de meubelontwerpen van Charles Locke Eastlake. In architectuur ontleent deze stijl vormen aan meubelontwerpen, met zuilen die op tafelpoten lijken, gekromde draagstenen, spijlen en knoppen met verschillende vormen die bestaan uit cirkelvormige perforaties.

Te gebruiken voor een paar koperen beeldjes, één mannelijk en één vrouwelijk, verbonden met een ketting, gewoonlijk rond de nek. De edan zijn een belangrijke beeldhouwvorm voor het geheime Afrikaanse genootschap Yoruba Ogboni.

De studie van het Egypte uit de faraotijd, de periode tussen circa 4500 v. Chr. tot 641 n. Chr. De basis van de egyptologie werd gelegd met de publicatie van het werk 'Description de l’Égypte’ (1809-1828) door de onderzoekers die met Napoleon Bonaparte waren meegereisd bij diens verovering van Egypte (1798-1801). Daardoor konden Europese onderzoekers over enorme hoeveelheden bronmateriaal beschikken.

Wordt gebruikt voor zowel elektrische geleiders, bestaande uit een aantal gedraaide of gevlochten draden, als voor elektrische geleiders die zijn samengebonden en van elkaar zijn geïsoleerd.

Eenvoudige chemische substanties die zijn samengesteld uit één soort atoom en die niet kunnen worden afgebroken, veranderd of ontbonden door gewone fysische of chemische middelen. Ze vormen de fundamentele chemische onderdelen van verbindingen en uiteindelijk van alle waarneembare materie in het heelal.

Een meestal ondoorzichtig, glasachtig deklaagje hoofdzakelijk bestaande uit kwarts, veldspaat, klei, natriumcarbonaat en borax, dat door inbranding wordt aangebracht op ondergronden van met name metaal, keramiek of glas; het glanst als het hard is geworden.

Landmeetkundige meetinstrumenten die bestaan uit 2,5cm lange stalen schakels die zijn verbonden in een ketting van 30 meter lang; vervanger van landmeterskettingen maar tegenwoordig achterhaald.

Ladders die bestaan uit twee zijstukken die meestal evenwijdig lopen aan elkaar en zijn verbonden door sporten die met regelmatige tussenruimten aan de zijstukken vastzitten.

Vellen of bladzijden waarop een lijst met correcties van tikfouten, omissies of andere fouten in de gedrukte tekst van een boek wordt vermeld. Worden los ingevoegd, gelijmd of, in zeldzame gevallen, ingebonden in het boek, gewoonlijk in het voorwerk, minder vaak achteraan.

Verbonden met of geplaatst aan de buitenkant van iets.

Onderwijsinstellingen, meestal verbonden aan universiteiten, die lesprogramma's bevorderen in een grote verscheidenheid aan onderwerpen die betrekking hebben op muziek, waarmee een graad kan worden behaald.

Groepen van personen die zijn verbonden door bloed, huwelijk, adoptie of samenwoning.

Wordt gebruikt voor ambtssymbolen die bestaan uit een bundel roeden om een bijl gebonden waarvan het blad uitsteekt. Werd voor romeinse magistraten gedragen als symbool van hun macht.

Verwijst naar de kunst en architectuur die is verbonden met de islamitische Berberdynastie met dezelfde naam die regeerde in Ifriqiya (in het tegenwoordige Tunesië) van 909 tot 972 en in Egypte van 969 tot 1171. De afkomst van de Fatimids, die behoorden tot de Shi'a-sekte, ging terug tot Fatima, de dochter van Mohammed. De Fatimids hadden vele rivalen met wie ze de strijd moesten aangaan. Daarnaast hadden ze te maken met de Kruisvaarders. Fatimid-kunst is opmerkelijk vanwege het internationale karakter: deze kunst slaat een brug tussen het oosten en het westen van de islamitische wereld en stond open voor de Hellenistische erfenis van het Mediterrane gebied en voor sommige ideeën van de christelijke machten uit het noorden. Hoewel Fatimid-kunstenaars materialen en technieken bleven gebruiken die werden ontwikkeld door de Tulunids, werd de abstractie waarmee de Tulunids graag werkten, vervangen door belangstellend verkennen van de traditie van figuratieve representatie die was overgenomen vanuit Irak. Schilderkunst, boekillustraties, hout- en ivoorsnijwerk en glas-, keramiek- en textielontwerp zijn voorzien van figuratieve decoratie die ongeëvenaard is in contemporaine islamitische kunst. Belangstelling voor naturalisme is eveneens evident. De iconografie van Fatimid-kunst is vaak schatplichtig aan Abbasid-hofkunst. Tegelijk met de ontwikkeling van figuratieve tradities werden ook ontwerpen ontwikkeld die waren gebaseerd op oneindige systemen van lineaire patronen; deze vorm van ornamentatie werd een van de meest succesvolle vormen van abstracte islamitische kunst. Figuratieve kunst was ongepast voor religieuze gebouwen, die in plaats daarvan werden versierd met een krachtige nieuwe stijl van beeldhouwen die gewoonlijk werd gekenmerkt door elegante inscripties in een karakteristieke vorm van Koefisch schrift, versierd met bladvormige en bloemelementen. Een tritonshoornschelpmotief dat bekend is uit de late oudheid, was populair bij de Fatimids, zoals te zien is op de façade van de moskee van al-Akmar. Er is niets bewaard gebleven van de twee Fatimid-paleizen die in het centrum van Caïro stonden, maar verhalen over deze paleizen getuigen van hun pracht.

Verbonden gevormd door een aantal voorheen geheel zelfstandige corporaties zoals genootschappen of naties, die een deel van hun soevereiniteit betreffende externe zaken hebben overgedragen aan hun gemeenschappelijk bestuur, maar het bestuur over zuiver interne of lokale zaken behouden.

Verwijst naar een dunne laag materiaal, vaak hout of plastic maar soms ook een kostbaar materiaal als ivoor, dat wordt verbonden met een meestal inferieur materiaal, om dit te bedekken.

Bont geschakeerd marmer met verscheidene tinten rood, roze en paars op een witte grondmassa; werd in de oudheid voornamelijk gedolven bij Epirus in Turkije.

Bont geschakeerd marmer in licht chocoladebruin en wit, afkomstig uit Italië.

Wegdek dat in nauw contact blijft met en het gewicht verdeelt over de funderingsgrondslag en dat voor stabiliteit afhankelijk is van inhaking, deeltjeswrijving en cohesie. Gebruik `star wegdek' voor wegdek dat meer onbeweeglijk gebonden is.

Verwijst naar stijl en beweging die is verbonden met een groep Poolse schilders en beeldhouwers die werkzaam waren tussen 1917 en 1922 en die van 1917 tot 1919 hoofdzakelijk bekend waren als Poolse Expressionisten. De Formisten stelden voor het eerst werken tentoon in Kraków in 1917, en streefden ernaar een duidelijke nationale stijl te creëren die in overeenstemming was met de ideologieën achter het Poolse modernisme.

De grootste religieuze orde binnen de rooms-katholieke kerk, gesticht door St. Franciscus van Assisi in het begin van de 13de eeuw. De strenge en eenvoudige voorschriften van Franciscus leggen de nadruk op de gelofte van armoede, een voorwaarde die tot veel conflicten heeft geleid. St. Franciscus riep zijn volgelingen op rond te trekken en te preken, maar ook om de armen en zieken te helpen. Het effect van de vroege straatpredikers en met name van hun stichter was enorm, zodat er binnen 10 jaar 5000 Franciscanen waren. St. Bonaventura (1257-1274) bedacht een gematigde interpretatie van de regel van St. Franciscus, waardoor de verschillende stromingen die zich door de jaren heen hadden gevormd werden herenigd. Om deze reden wordt hij soms wel de tweede stichter van de orde genoemd. Onder St. Bonaventura breidde de orde zich uit en werd deze bekend om zijn theologische scholen. Enkele van de vroegere stromingen vinden hun weerklank in de drie onafhankelijke takken van de Eerste Orde der Franciscanen: de observanten, de conventuelen en de kapucijnen. De Tweede Orde is de orde van nonnen, gesticht door St. Clara onder leiding van St. Franciscus, bekend als orde van de arme klaren of clarissen. De Derde Orde bestaat uit religieuzen en leken, zowel mannen als vrouwen, en is verder onderverdeeld in de seculiere derde orde (levend in de wereld, zonder gelofte) en de reguliere derde orde (levend in religieuze gemeenschappen, met gelofte).

Groepen mensen met een gezamenlijk religieus, liefdadig of ander doel of verbonden door een professie of activiteit.

Bekroning van een gevel, venster of ingang naar klassieke trant door een driehoekig segmentvormig lichaam. VWB. Tevens driehoekige of ruwweg driehoekige onderdelen, die soms ook gebogen of in het midden onderbroken kunnen zijn, en die portieken of openingen overdekken. Eveneens algemeen bij meubels, waaronder als bonnet tops.

Verwijst naar de pre-Angkor-stijl en -periode rondom de Cambodjaanse koninkrijken van Funan (1ste tot 9de eeuw) die in hoge mate waren beïnvloed door Indiase ideeën. De stijl is vooral zichtbaar in de lager gelegen valleien van de Mekong-rivier. De beeldhouwkundige productie in deze stijl bestaat uit grote, vrijstaande zandstenen figuren van goden uit Hindoe-, Shiva-, and Visjnoe-teksten. Religieuze beeldhouwwerken bestaan vaak uit verschillende goden die zijn gecombineerd tot een enkele figuur en worden gekarakteriseerd door gladde, onafgebroken oppervlakken die zijn uitgebreid door middel van brede, frontale vlakken en door uitsparingen aan de zijkanten die zijn verbonden met het massieve blok. Deze periode werd tevens gekenmerkt door de rudimentaire ontwikkeling van niet-Indiase elementen zoals de zandstenen lateien die werden gemaakt voor deuropeningen van bakstenen schrijnen, het concept van de latei als speciaal attribuut van de geestschrijn en beeldhouwwerken in reliëf die waren gebaseerd op paren van monsterfiguren en bladontwerpen. Boeddhistische iconen in deze stijl zijn geconstrueerd in zandsteen en zijn minder zinnelijk en verfijnd dan Hindoe-figuren.

Gebouwen verbonden met handelingen voorafgaande aan een begrafenis of gebouwen voor de doden op begraafplaatsen.

In eerste instantie gebruikt om het werk aan te duiden van een groep kunstenaars die actief was in San Francisco in de late jaren 50 van de 20ste eeuw. Later gebruikt als naam voor een tentoonstelling in Californië in 1967. De stijl wordt gekenmerkt door een preoccupatie met ziekelijke, schokkende en seksueel uitdagende beelden, die tot uiting komt in bizarre combinaties van materialen zoals leer, staal, klei, vinyl, bont en keramiek.

Het mineraal Smithsoniet (of zinkspaat) is een zink-carbonaat Het is ook bekend onder de benamingen galmei en kalamijn. De plaatsnaam La Calamine verwijst naar laatstgenoemde benaming.

Methode waarbij bladen samen worden gebonden tot een boekblok. Door de vellen van een katern worden sleuven of gaten gesneden of geslagen, door de gaten wordt dun kleefmiddel geperst om de vellen van de katern samen te kleven, vervolgens wordt een tweede, dikker kleefmiddel aan de rugzijde van de stapel katernen aangebracht om een boekblok te maken.

Type carbonzwart dat ontstaat door verbranding van aardgas.

Textieltechniek waarbij lussen met elkaar verbonden worden, gebruik makend van een enkele draad of koord en een enkele haaknaald.

Wordt gebruikt voor betonnen bouwwerken van uiteenlopende vormen, meestal met een betonnen schotel die is verbonden aan microfoons, die dienen als vroege waarschuwingssystemen om het geluid van aankomende zeppelins waar te nemen en uit te zenden; langs de Engelse kust geïnstalleerd aan de kant van het Continent, aan het begin van de 20e eeuw.

Kunstwerken waar geluid deel van uitmaakt, maar die eerder zijn verbonden met beeldende kunst dan met de podiumkunsten.

Bont geschakeerd leer, meestal (maar niet altijd) kalfsleer, versierd met een onregelmatig gespikkeld patroon, dat ontstaat door het besprenkelen met verf of ijzersulfaat. Het verschil met gespikkeld kalfsleer is dat de verf of ijzersulfaat op dit laatste wordt aangebracht met een spons of een stuk katoen om een gespikkeld patroon te verkrijgen.

Aanduiding voor scholen waarvan de voorzieningen en lesprogramma's nauw zijn verbonden met het leven en de behoeften van de hele gemeenschap die er ook in kan meedelen.

Groepen van soevereine staten en hun gebiedsdelen die zijn verenigd uit eigen wil en verbonden door gemeenschappelijke doelen en belangen. Voor het begrip naties of staten gebruikt men 'naties'.

Het maken van een harde oppervlaktelaag op staal, bijvoorbeeld door middel van carbonisatie of vlamharding of door het staal met cyanide te behandelen.

Puur, kunstmatig calciumcarbonaat, vaak een afvalproduct bij de vervaardiging van medicijnen en chemische producten. Het wordt in de industrie gebruikt als een inert pigment of in gesso onderlagen en pastelkrijt.

Verwijst naar een systeem dat is gebaseerd op geometrisch projectie en dat in de kunst, architectuur, cartografie en andere disciplines wordt gebruikt voor het weergeven van driedimensionale voorwerpen in een tweedimensionaal oppervlak, waarbij bepaalde regels strikt worden nageleefd, waarin uiteen wordt gezet dat er denkbeeldige gezichtslijnen lopen van het oog van de toeschouwer naar het voorwerp, die het mogelijk maken om een beeld van het voorwerp over te dragen naar een transparant oppervlak (het beeldvlak). De rekenkundige voorwaarde van een projectie is dat elk punt in het voorwerp en de overeenkomende punt in de afbeelding zijn verbonden door een rechte lijn, de projectiestraal. Projectiestralen lopen doorgaans door het midden van de projectie. In veel gevallen wordt ervan uitgegaan dat het midden van de projectie oneindig ver is verwijderd van het voorwerp, waardoor alle projectiestralen parallel zijn en niet samenkomen om de suggestie te wekken dat ze terugwijken in diepte. Hoewel de betekenis enigszins overeenkomt met 'perspectief', wordt 'projectie' gebruikt voor technische en architectonische tekeningen die de nadruk leggen op de rekenkundige eigenschappen van de afgebeelde voorwerpen. 'Perspectief' wordt gebruikt voor kunstwerken en weergaven met vervormingen van lengte, hoeken, vormen en de rechtheid van lijnen die zich optisch voordoen als voorwerpen die terugwijken in de diepte.

Het verkrijgen van materialen door individuele auteurs, bibliotheken, musea en andere instituten, waarbij zij onderling hun eigen publicaties of die van de instituten waar ze aan zijn verbonden zijn uitwisselen, dan wel dubbele exemplaren uit hun eigen collecties ter beschikking stellen.

Een samengesteld materiaal, bestaande uit keramische deeltjes of korreltjes die zijn gebonden met metaal. Dit materiaal wordt gebruikt bij toepassingen waarvoor zeer sterk materiaal is vereist dat bestendig is tegen zeer hoge temperaturen.

Het wrijven of schrapen van de vleeszijde van leer met een handgereedschap zoals een slichtmaan (circelvormig mes) of een #staaf om het zacht en plooibaar te maken. Te onderscheiden van 'stollen', omdat het leer is bevestigd en het gereedschap beweegt. Het is een mildere behandeling dan 'stollen' en wordt voornamelijk op huiden met bont of wol of op kwetsbare huiden toegepast.

Wordt gebruikt voor het procédé waarbij twee stukken metaal aan elkaar worden bevestigd door er soldeer tussen te voegen en hitte te gebruiken, en waarbij de te verbinden oppervlakken soms, maar niet noodzakelijkerwijs, worden onthard of verhit. Deze toepassing vindt meestal plaats bij een temperatuur tussen 183 en 310 graden Celsius, met een maximum van 750 graden Celsius. Gebruik 'hardsolderen' voor hetzelfde procédé waarbij de temperatuur tussen de 750 en 900 graden Celsius ligt. Gebruik 'lassen' voor het procédé waarbij twee stukken metaal worden verbonden en waarbij het nodig is de oppervlakken te ontharden of te smelten en waarbij lasmetaal wel of niet gebruikt kan worden.

Bont geschakeerd leer, meestal (maar niet altijd) kalfsleer, versierd met een onregelmatig gespikkeld patroon, dat ontstaat door het aanbrengen van verf of ijzersulfaat met een spons of een stuk katoen. Het verschil met gemarmerd kalfsleer is dat dit laatste is besprenkeld met verf of ijzersulfaat om een gespikkeld patroon te verkrijgen.

Het uitbreiden van de inhoud van een afzonderlijk boek na de uitgave door middel van het toevoegen van afdrukken, gravures, brieven of andere documenten. Dit leidt er vaak toe dat het boek opnieuw moet worden ingebonden.

Penning met aan de ene zijde Filips II, de landsheer van de Nederlanden en aan de andere zijde twee ineengeslagen handen door een bedeltas. Werd vanaf 1566 door opstandige edelen als herkenning om de nek gedragen ter aanduiding van hun gesloten verbond.

Verwijst naar de kunst en cultuur die is verbonden met de islamitische Turkse dynastie met deze naam die regeerde over Perzië, Afghanistan, Turkestan en noordwestelijk India. De Ghaznavids, oorspronkelijk Turkse militaire slaven die een Perzisch-islamitische levenswijze aannamen, regeerden vanaf de 10de eeuw tot de 11de en 12de eeuw, waarna ze werden verdreven door de Seljuks en Ghurids. Er is maar weinig Ghaznavid-kunst bewaard gebleven, maar de twee monumentale graftombes of minaretten die nog aanwezig zijn in Ghazni, geven een idee van de grootsheid van deze kunst. Deze bouwwerken zijn hoog en slank in een Perzische stijl, en werden gebouwd op het vlak van een achtpuntige ster. De oppervlakken ervan zijn verfraaid met Koefische inscripties en abstracte ontwerpen in baksteen.

Vingerringen die bestaan uit twee of soms drie afzonderlijke ringen die met elkaar zijn verbonden, waarbij de schacht in de lengte is verdeeld zodat de ringen onzichtbaar als één ring in elkaar passen.

Fijnkorrelige, marmerachtige variant van gips. De term wordt soms gebruikt voor calciumcarbonaat als het gaat om oude Egyptische artefacten. Albast is eenvoudig te bewerken en daarmee vrij broos. Het wordt al sinds de oudheid gebruikt als beeldhouwmateriaal.

Te gebruiken voor het decoratieve patroon dat bestaat uit golvende lijnen of andere golfachtige vormen. Gebruik 'golfkrullen' voor het specifieke doorlopende patroon van opeenvolgende, onderling verbonden spiralen.

Vlaggen die zijn opgehangen aan een dwarsbalk of frame dat op een paal is gezet, vaak met twee of drie wimpels of vaandels of anders vierkant van vorm, die vroeger werden gebruikt als standaarden tijdens gevechten of tijdens processies van militaire leiders, prinsen, steden en republieken. Dit werd vooral gedaan in Italië en door gildes en groepen die aan de kerk waren verbonden. Wordt tegenwoordig ook gebruikt door vakbonden.

Verwijst naar de stijl in de shintoïstische architectuur die zich ontwikkelde tijdens de Heian-periode (794-1185) en oorspronkelijk Ishinoma werd genoemd. De stijl wordt gekenmerkt door een type heiligdom waarin twee gebouwen zijn verbonden door een bestrate tussenruimte die is overdekt met een puntdak. De stijl is veel toegepast in mausoleums tijdens de Kamakura-periode (1185-1333) en wordt pas Gongen genoemd sinds de Edo-periode (1615-1868).

Wordt gebruikt voor bassins die zijn verbonden met een afvoer en meestal ook een watertoevoer, waarmee men kan wassen en het water laten wegspoelen.

Aanduiding voor plaatselijke ontmoetingsplaatsen voor leden van de Order of Patrons of Husbandry, een organisatie van boeren bekend als de Grange (Amerikaanse boerenbond). Geen Nederlands equivalent.

Zware, zeer ruimvallende herenoverjassen, oorspronkelijk gevoerd met bont. Geen Nederlands equivalent.

Ongestandaardiseerde term die verwijst naar verschillende groene pigmenten, waaronder pigment dat is gemaakt door geel auripigment toe te voegen aan smalt, pigment dat bestaat uit synthetisch kopercarbonaat, pigment dat bestaat uit natuurlijk kopercarbonaat dat is gemaakt door het vermalen van het mineraal malachiet, het pigment groene aarde en het pigment chroomoxydehydraatgroen.

Een licht- of donkergroene, zware serpentijnsteen, gewoonlijk met kleine adertjes van calciumcarbonaat en magnesiumcarbonaat. Dit gesteente kan worden opgepoetst en wordt in commercieel opzicht als een marmersoort beschouwd; het wordt ook gezien als een van de beste soorten serpentijn.

Bestaat grotendeels uit glauconiet, een groenachtig, korrelig mineraal dat tot 25% ijzer kan bevatten, met een hoog percentage aan silica en wat kaliumcarbonaat en aluminium; wordt vooral gebruikt als waterverzachter en als bron voor kaliumcarbonaat.

Verwijst in hoofdzaak naar de inheems Amerikaanse tekenaars en schilders uit de 19de eeuw die grootboeken of soortgelijke gelinieerde of ingebonden boeken gebruikten om beschrijvingen van het leven van de Prairie-indianen in vast te leggen.

Hoogwaardigheidsbekleders die zo worden genoemd in verschillende organisaties, zoals bij militaire ridderordes, broederschappen zoals de vrijmetselaars en vakbonden.

Een substantie die wordt gevonden op bepaalde eilanden en kustgebieden die vaak worden bezocht door zeevogels; bestaat voornamelijk uit hun deels ontbonden excrement. Het is rijk aan fosfaten en stikstofhoudende stoffen en wordt veelvuldig gebruikt als meststof. Wordt ook gebruikt voor excrement van vleermuizen.

Verwijst naar de stijl in de Shinto-architectuur die zich ontwikkelde gedurende de Heian-periode (794-1185). De stijl wordt gekenmerkt door een tempeltype waarin twee gebouwen rechtstreeks met elkaar zijn verbonden, zodat de dakranden elkaar raken.

Verwijst naar kunst en architectuur die is verbonden met de islamitische Hafsid-heersers van Tunis die een van vier regionale machten waren die opkwamen in de Maghrib na de ineenstorting van het Almohad-rijk in 1212. De Hafsids regeerden in het oostelijk gebied van Noord-Afrika. Belangrijke centra waren de kuststeden van Tunis, Sousse en Sfax. Hafsid-cultuur is een ontmoeting van oost en west: de vele Spaanse vluchtelingen in de regio brachten hun artistieke tradities met zich mee en de Hasfids onderhielden tevens nauwe banden met de mammelukken van Egypte. De Hafsids waren verantwoordelijk voor het introduceren van de madrasa bij de Maghrib en er werden er vele gebouwd, evenals talrijke moskeeën. De Hafsids, die zichzelf zagen als verdedigers van het islamitische geloof, gaven ook opdracht tot het vervaardigen van veel opmerkelijke religieuze manuscripten.

Stereografische kleurenfoto’s gemaakt door het gebruik van twee dezelfde afdrukken, waarvan de een is behandeld met dammarlak om hem transparant te maken en de ander is geschilderd met kleurspoelingen. De eerste wordt over de tweede heen gelegd en beide worden samengebonden met behulp van een glasplaat en een achtergrond, waardoor een driedimensionaal effect ontstaat.

Pantserplaten voor de nek van een paard die zijn gemaakt van harnasplaatjes die door scharnieren met elkaar zijn verbonden of harnasplaatjes die worden afgewisseld met banden van maliën.

Wordt gebruikt voor boeken die met een harde kaft zijn ingebonden.

Wordt gebruikt voor het procédé waarbij twee stukken metaal aan elkaar worden bevestigd door er een lasmetaal als hard soldeer tussen te voegen en hitte aan te wenden, bij temperaturen tussen de 750 en 900 graden Celsius; soms, maar niet noodzakelijkerwijs, worden de te verbinden oppervlakken week gemaakt of gesmolten. Gebruik 'solderen' voor hetzelfde procédé, wanneer de temperatuur onder de 750 graden Celsius ligt. Gebruik 'lassen' voor het procédé waarbij twee stukken metaal worden verbonden en waarbij het nodig is de oppervlakken te ontharden of te smelten en waarbij lasmetaal wel of niet gebruikt kan worden.

Kruisen met armen die lijken op (ongepelde) hazelnoten, met elkaar verbonden via grote stompe uiteinden en aan de andere kant met naar buiten wijzende gekrulde uiteinden.

Verwijst naar de Japanse stijl en periode die zich ontwikkelde van 794 tot 1185 n. Chr. en samenviel met de verplaatsing van de hoofdstad naar Heian (het tegenwoordige Kyoto) en de opkomst van het tantristisch boeddhisme, afkomstig uit China. De stijl wordt gekenmerkt door de nadruk op mandala’s in beelden en de komst van nieuwe figuurtypen, zoals boeddha’s met een kroon en sieraden, en godheden met meerdere ledematen en woeste gezichtsuitdrukkingen om bovennatuurlijke krachten aan te geven. De architectuur uit deze periode wordt gekenmerkt door grote woonhuizen gebouwd op rechthoekige stukken land. Deze huizen bestaan uit paviljoens en zalen, verbonden met overdekte gangen en omheind met aarden muren.

Onderkleding voor vrouwen in de vorm van een opgevulde worstvormige rol die rond de heupen werd gebonden om de rok wijd te doen staan en de heupen optisch te verbreden.

Een stok die men gebruikt voor een weefraam en waaraan iedere tweede scheringdraad wordt vastgebonden. De hevelroede kan van het raam af worden bewogen om het vak te openen of worden gebruikt om één vak vast te zetten, terwijl men het vak creëert door een ophaler te bewegen.

Griekse mantels, bestaande uit een grote, rechthoekige linnen of wollen en dikwijls bontgekleurde lap stof, die los werd omgeslagen; buiten over de peplos of chiton gedragen, zowel door mannen als door vrouwen, en soms ook als enige kledingstuk door de man.

Gebogen of gekromde voorwerpen met een of meer punten, meestal met weerhaken, gebonden aan het uiteinde van een vislijn voor het vangen van vis.

Constructie waardoor twee bouwdelen die in een hoek samenkomen of elkaar kruisen, aan elkaar worden verbonden.

Boekbanden in een eenvoudige stijl, bewerkt met republikeinse motieven en symbolen, in grote aantallen vervaardigd in opdracht van de Engelse republikein Thomas Hollis, die verzamelingen van op deze wijze gebonden boeken schonk aan universiteiten en bibliotheken in Europa en Amerika om het republicanisme te verspreiden en de bevorderen.

Aanduiding voor openbare sanitaire riolen waarmee zijriolen zijn verbonden.

Vorken, gebruikt bij het oogsten van gerst en andere granen met korte stengel, met een versteviging op de plaats waar de steel is verbonden met de tanden.

In de militaire architectuur, buitenwerken van twee halve bastions die zijn verbonden door middel van een gordijn en die aan het hoofdbouwwerk zijn vastgezet met twee evenwijdige vleugels.

Eéndelige kledingstukken die tot op de grond reiken, met lange mouwen en een zeer wijde rok, soms met sleep en soms met een riem, en vaak gevoerd met bont; door vrouwen gedragen in de 14e en 15e eeuw, en aanvankelijk ook door mannen.

Een wit mineraal bestaande uit calciummagnesiumcarbonaat dat voorkomt als krijtachtige massa's en wordt gebruikt als een wit pigment.

In sommige classificaties worden de Hydropotes beschouwd als derde onderfamilie van de familie Cervidae, samen met echte herten (subfamilie Cervinae) en schijnherten (subfamilie Capreolinae). Deze subfamilie is in het leven geroepen om de Chinese waterree (Hydropotes inermis) te kunnen onderbrengen. Het betreft hier een zeer klein Aziatisch hert uit de familie Cervidae (orde Artiodactyla) dat leeft op de vruchtbare rivierbeddingen van Korea en in het dal van de Yangtze-rivier (Chang Jiang) in China. Het is de enige hertensoort waarbij het mannetje geen gewei draagt, maar voorzien is van lange, gebogen scherpe hoektanden die uit de bek steken. Deze slagtandjes zijn soms meer dan 5 cm lang. Het waterhert is bovendien het enige hert met liesklieren. Door het ontbreken van een gewei lijkt het waterhert weliswaar op uitgestorven primitieve hertensoorten, maar het ontwikkelde zich uit voorouders die aanvankelijk een gewei droegen, dat echter later verdween. De bouw duidt erop dat het schijnherten betreft. Het mannetje heeft een schofthoogte van circa 50 cm en weegt maximaal 13 kg, terwijl het gewicht van vrouwtjes maximaal 11 kg is. De vacht is vrij uniform van kleur: geelachtig bruin boven en geelachtig wit beneden. De staart is zeer kort en de vlek op het achterdeel ontbreekt. De grove, dikke vacht en met bont bedekte oren zijn aanpassingen voor koude winters met sneeuw.

Verwijst naar de kunst en architectuur die is verbonden met de islamitische dynastie met deze naam die heerste in Marokko van 789 tot 985; de Idrisidische dynastie was de eerste islamitische dynastie die een onafhankelijke staat vestigde in Marokko en speelde een belangrijke rol bij de islamisering van Marokko. Islamitische stedelijke cultuur verscheen in Marokko gedurende de Idrisidische periode. Idris I, een afstammeling van Mohammed, stichtte de dynastie en ook de stad Fez. Fez werd de hoofdstad tijdens de heerschappij van zijn zoon, Idris II, en floreerde als een handelscentrum en als een religieus en intellectueel centrum onder het patronaat van Idris II. De Idrisids waren verantwoordelijk voor het ontwerp van het oude stadscentrum en de verdeling van de stad in twee afzonderlijke gebieden (voor de Kairouani's en de Andalusiërs), gescheiden door de rivier Fas. Helaas zijn fysieke overblijfselen uit deze periode beperkt. De Idrisids bouwden in Fez wat nu de Qarawiyyin-moskee is, maar alleen in de kern ervan zijn Idrisid-elementen bewaard gebleven. De tombe van Idris I bij Moulay Idris in de buurt van Volubilis (dat na 788 tot de hoofdstad van Idris I werd gemaakt) en die van Idris II in Fez worden beschouwd als de heiligste graftomben in Marokko; beide tomben werden in de 18de eeuw volledig herbouwd.

Verwijst naar de periode en cultuur die behoren tot de derde tijd in het drieperiodensysteem dat in 1836 werd ontwikkeld door Christian Jürgensen Thomsen. De cultuur van de IJzertijd ontstond meestal wanneer in de Bronstijd het punt werd bereikt waarop de kwaliteit van het ijzer vooral door carboneren, een rol ging spelen bij de vervaardiging van gereedschappen, wapens en werktuigen. De ijzertijd kwam op verschillende tijdstippen in verschillende delen van de wereld tot ontwikkeling, eerst in het Midden-Oosten en Zuidoost-Europa rond 1200 v. Chr. en rond 600 v. Chr. in China. Op de Amerikaanse continenten ontstond de ijzertijd niet vanuit de Bronstijd maar werd door Europese ontdekkingsreizigers geïntroduceerd bij culturen die zich in het stenen tijdperk bevonden.

Uitsparingstechniek waarbij strengen van draad zijn samengebonden en geverfd voordat ze worden verwerkt.

Beeldhouwwerken die dienst doen als cultusobjecten en zijn verbonden met de handcultus van het Afikaanse Binivolk; ze worden gemaakt van gegoten brons of uit hout gesneden in een cilindrische vorm met een uitstekende bovenkant, uitgesneden beelden aan de zijden rondom en figuren op de platte bovenzijde.

Verwijst naar de kunst en cultuur die is verbonden met de islamitisch-Turkse dynastie met deze naam die Syrië en Egypte regeerde van 935 tot 969. Van 946 tot 968 lag de meeste regeringsmacht bij de vizier en niet bij de zonen van de stichter van de dynastie, Mohammed ibn Tughj. De vizier, Abu al-Misk Kafur, was begunstiger van onderwijs en de kunsten. Hij verbond de eminente dichter al-Mutanabbi gedurende korte tijd aan zijn hof. De Ikhshidid-dynastie was de eerste die de orde in Egypte herstelde na de val van de Tulunids en legde de basis voor de nieuwe artistieke ontwikkelingen die plaatsvonden onder de Fatimids. In 969 stootten de Fatimids de laatste van de Ikhshidid-heersers, een kleinzoon van de stichter, van de troon, terwijl de Hamdanids de Ikhshidid-bestuurders verdreven uit het noorden van Syrië.

Een niet-kristallijnen massieve steen, gevuld met aggregaat en een matrix van 98% calciumcarbonaat in grijs of vaalgeel. Het is een oölitische kalksteen met kleine ronde korrels die op kuit lijken. Bijna de helft van alle kalksteen die in de Verenigde Staten in blokvorm wordt gebruikt, is Indiana-kalksteen.

Rustbanken die uit drie verbonden leunstoelen bestaan.

Wereldwijd computernetwerk dat gebruikers overal ter wereld toegang biedt tot een veelheid van informatiebronnen en communicatiefaciliteiten. Internet is opgebouwd uit met elkaar verbonden netwerken die opereren op basis van gestandaardiseerde communicatieprotocollen.

Te gebruiken om werken te beschrijven die in de jaren 90 van de 19de eeuw in een impressionistische stijl werden gemaakt en die vooral intieme, huiselijke taferelen van alledag weergeven. De stijl wordt geassocieerd met de Franse kunstenaars Pierre Bonnard en Edouard Vuillard.

Kaarten met lijnen waardoor plaatsen met dezelfde declinatie of deviatie met elkaar worden verbonden

Petten die meestal van wol zijn gemaakt, met een klep aan de voor- en achterkant en oorkleppen die meestal omhoog staan en bovenop de pet zijn samengebonden; vooral gebruikt voor de soort die tijdens de jacht worden gedragen.

Langwerpige luiken of latten die aan één kant van de zwelkast van een orgel of harmonium zijn gebouwd, meestal met schuine hoeken en in sets verticaal of horizontaal met elkaar verbonden, en zo gedraaid dat de orgelspeler ze kan openen of sluiten wanneer hij wil door middel van het zwelkastmechaniek.

Verwijst naar de periode van de heerschappij van koning Jayavarman VII (1181-1220 n. Chr.) over het Angkor-rijk. Deze periode wordt gemarkeerd door de triomfantelijke verdrijving van de Chams-indringers uit Angkor. Deze periode kende een uitzonderlijke bouwactiviteit, en de stad werd versterkt ter verering van de almacht en het gecentraliseerde gezag van de koning en de instelling van Mahayana-boeddhisme als de staatsreligie. De architectuurstijl uit deze periode is verbonden met kolossale tempel-bergen die zijn gesitueerd in het centrum van de hoofdstad Angkor Thom. Bij tempels die zijn gebouwd in deze periode ging het in toenemende mate puur om de grootte en raakten de subtiele proporties van vroegere tempelstijlen op de achtergrond. In deze periode werden ook voor het eerst 'gezichtstorens' gebouwd in de tempelarchitectuur, grote stèle-superconstructies die in de hoofdrichtingen werden geplaatst en die werden versierd met grote gezichten op elke zijde, die de suprematie symboliseerden van de bodhisattva Lokeshvara en van de koning. Beeldhouwkundige stijlen uit deze periode weerspiegelen religieuze eenheid, grootsheid en uitbundigheid, door middel van nadruk op overdreven symboliek.

Een oude vorm van zitmeubilair, zonder rugleuning, met een stevige pen-en-gatconstructie en gedraaide poten die met dwarsbalken zijn verbonden.

Klosachtig speelgoed dat bestaat uit twee kleine dikke schijven die in het midden aan elkaar zijn verbonden met een korte deuvel waar een touwtje omheen is vastgemaakt waaraan de jojo rond kan worden gewenteld; afkomstig uit het oude Verre Oosten en in het Westen niet bekend tot in de 20e eeuw.

Televisiesysteem met gesloten circuit waarbinnen programma's via coaxiaal- of glasvezelkabel (dus niet via de ether) onder aangesloten abonnees worden verspreid.

Semicursief Chinees schrift dat zich ontwikkelde vanuit het lishuschrift van de Han-dynastie in dezelfde tijd waarin het reguliere kaishuschrift ontstond (1ste-3de eeuw n.Chr.). De karakters van het Chinese lopende schrift worden niet afgekort of met elkaar verbonden, maar de halen binnen een karakter lopen vaak wel in elkaar over. De kenmerkende ononderbroken penseelstreken van dit schrift zijn gemakkelijker te schrijven dan die van het formelere klerkenschrift of reguliere schrift, maar de lopende karakters zijn beheerster en leesbaarder dan die van het Chinees cursief. Dit is het meest gebruikte schrift voor dagelijks informeel schrijfwerk.

Homogene zandsteen met een cement of matrix van calciumcarbonaat dat de kwartsdeeltjes bindt waaruit zandsteen hoofdzakelijk bestaat. Deze zandsteen splijt in beide richtingen vrijwel even goed, is gemakkelijk te bewerken, maar desintegreert bij blootstelling. Zuivere kalkhoudende zandsteen is wit of crème van kleur. Andere kleuren zijn het gevolg van onzuiverheden: de aanwezigheid van ijzeroxiden veroorzaakt gele en rode kleuren, glauconiet zorgt voor een groene kleur en zwart is het gevolg van de aanwezigheid van mangaandioxide.

Ovenachtige apparaten, meestal lange, hellende cilinders, die langzaam worden gedraaid. Worden gebruikt voor het verhitten van calciumcarbonaat boven 900 graden Celsius voor het verkrijgen van ongebluste kalk.

Voornamelijk gebruikt in een antropologische en archeologische context voor kleine, verspreid liggende, tijdelijke of seizoengebonden nederzettingen, meestal bedoeld als schuil- of slaapplaats, die vaak verband houden met specifieke bezigheden en over het algemeen geen permanente architectuur hebben.

Een reeks ijzeren of koperen staven, meestal zes, die rechtop in een cirkel staan op een houten voetstuk en aan de bovenkant zijn verbonden door een platte, ijzeren ring. Een lagere ring met een oortje en een kaarshouder verschuift verticaal over de staven om de hoogte in te stellen.

Ruimten of kleine gebouwen die dienst doen als sanctuarium of christelijke gebedsplaats. Een kapel kan worden gebruikt voor besloten erediensten in of verbonden aan een kerk, paleis, huis, gevangenis, klooster of school. De kapel kan ook worden gebruikt voor openbare erediensten van de staatskerk, ondergeschikt aan of afhankelijk van de parochiekerk, waarvan de accommodatie op een bepaalde manier wordt aangevuld door de kapel. Het concept omvat zowel vrijstaande kapellen als ruimten die dienst doen als kapel in kerken of overige gebouwen. Het Latijnse 'cappella' wordt soms ook gebruikt voor 'kapel'. De term wordt soms ook gebruikt in de oorspronkelijke betekenis, waarbij specifiek werd verwezen naar het heiligdom waarin de koningen van Frankrijk de mantel van St. Martin bewaarden.

Een dakpan die op een bonnet lijkt en wordt gebruikt om de hoekkeper van een schilddak te bedekken.

Gesloten sociale klassen die streng zijn gebonden aan gebruik, recht of geloof en die zijn gebaseerd op erfelijkheid, die het prestige, beroep en de sociale betrekkingen, met name het huwelijk, van hun leden bepalen.

Stapels gevouwen bladen die op volgorde zijn gerangschikt en bij elkaar gebonden om een boek te vormen.

De hiërarchie Kenmerken en Eigenschappen bevat descriptoren voor intrinsieke kenmerken, in het bijzonder fysieke kenmerken van materialen en objecten. Uitgezonderd zijn descriptoren voor kleuren en kleureigenschappen, die deel uitmaken van de afzonderlijke hiërarchie Kleur. In algemeen gebruik is het onderscheid tussen welke karakteristieken 'kenmerken' en welke 'eigenschappen' genoemd kunnen worden niet altijd duidelijk, en daarom is er in de hiërarchie niet altijd een scheiding aangebracht tussen de twee. Als algemene richtlijn verwijst 'kenmerken' naar karakteristieken van individuele objecten, onderdelen of eenheden, en de descriptoren worden gewoonlijk gebruikt om de zaak te beschrijven; ze zijn vaak duidelijk waarneembaar, hoewel niet kwantificeerbaar volgens een vastgestelde norm. 'Eigenschappen' verwijst hier naar karakteristieken die suggereren hoe een materiaal, of soms een groep van dingen, zal reageren onder bepaalde omstandigheden; ze zijn vaak kwantificeerbaar, hoewel ze vaak niet waarneembaar zijn zonder onderzoek of tests. Relatie tot Overige hiërarchieën: overige descriptoren die kunnen worden beschouwd als kenmerken en die kunnen worden gebruikt om voorwerpen te beschrijven zijn beschikbaar in de vorm van alternatieve descriptoren in andere hiërarchieën (bijvoorbeeld gesneden, alternatief van snijden; houten, alternatief van hout). Descriptoren voor namen van kleuren zijn te vinden in de hiërarchie Kleur. Bepaalde fysieke fenomenen die nauw verbonden zijn met fysieke en chemische eigenschappen (bijvoorbeeld luminescentie) zijn te vinden in de hiërarchie Abstracte Begrippen. Uitdrukkingen die effecten van bepaalde fysieke omstandigheden op materialen of objecten beschrijven, zijn te vinden in de hiërarchie Toestanden en Effecten (bijvoorbeeld barsten). Descriptieve karakteristieken zijn ook te vinden in verschillende andere hiërarchieën als gedeelten van samengestelde descriptoren (bijvoorbeeld splitlevelwoningen).

Torens van kerken, doorgaans verbonden met het kerkgebouw, maar soms ook los hiervan staand.

Te gebruiken voor reizende of seizoensgebonden amusementsgezelschappen met attracties, kansspelen, ritjes in een reuzenrad en soortgelijk vermaak. Gebruik 'carnaval' voor de feestelijke periode van bals, maskerades, optochten en een algehele pretmakerij vóór de periode van vasten.

Gebouwen waarin ketelafdelingen staan die heet water of stoom leveren, meestal aan industriële gebouwen waarmee ze zijn verbonden.

Groepen van zakelijke ondernemingen van dezelfde soort of met dezelfde functie, zoals restaurants, winkels, theaters of hotels, die met elkaar zijn verbonden in een enkel systeem met een enkele eigenaar en een enkel management of bestuur.

Een reeks voorwerpen die, de één na de ander, met elkaar zijn verbonden; het zijn meestal ringen die door elkaar heen lopen.

Te gebruiken voor gebonden stiksels, met de hand aangebracht op de boven- en onderkant van een boekblok om naast elkaar gelegen katernen met elkaar te verbinden.

Rijen metselwerk met kopstenen die met regelmaat door metalen klemmen worden verbonden.

Diverse keukenapparaten die worden gebruikt voor het verpulveren of vermalen van graan, koffie, beenderen, gedroogde bonen en erwten of kruiden.

Te gebruiken voor vrije mensen die zichzelf onderhouden door de grond te bebouwen, als kleine landbezitter of als knecht. Gebruik 'boerenstand' voor de sociale klasse die deze mensen vormen. Gebruik 'lijfeigenen' voor personen die in het leenstelsel, diensten verschuldigd zijn aan een edelman en vaak zijn verbonden aan diens land.

Verwijst naar het volk en de cultuur in zuidelijk Afrika die de eerste Europese ontdekkingsreizigers aantroffen in gebieden in het achterland. De Khoikhoi leven nu in Europese nederzettingen of in officiële reservaten in Zuid-Afrika of Namibië. De meeste Khoikhoi zijn Nama of Oorlams. Deze laatste naam wijst op verwantschap met de 'Kaapse Hottentotten'. Daarnaast zijn veel Khoikhoi van gemengde afkomst. De grootste Nama-groepen zijn de Bondelswarts, Rooinasie, Swartboois en Topnaars; de grootste Oorlams-groepen zijn de Witbooi, Amraal, Berseba en Bethanie. Er zijn geen grote lichamelijke verschillen tussen de Khoikhoi en de San; de enige duidelijke verschillen zijn het iets grotere postuur en het onmiskenbaar langere en smallere hoofd van de Khoikhoi.

Zandsteen die rijk is aan silica, in het bijzonder als vrije silica, in tegenstelling tot silicaten. De silica is kenmerkend voor het cement of de matrix waardoor de kwartsdeeltjes worden gebonden die het hoofdbestanddeel vormen van zandsteen. Zuivere kiezelzandsteen is chemisch inert, een eigenschap die de steen bestand maakt tegen een rokerige omgeving, wat deze tot een populaire bouwsteen maakt in industriële gebieden. Kiezelzandsteen is hard en duurzaam, waardoor moeilijk te bewerken is. In zuivere vorm is de steen wit of crème van kleur. Andere kleuren zijn het gevolg van onzuiverheden: de aanwezigheid van ijzeroxiden veroorzaakt gele en rode kleuren, glauconiet zorgt voor een groene kleur en zwart is het gevolg van de aanwezigheid van mangaandioxide.

Verwijst naar een 18de-eeuwse Indiase schildersschool die is verbonden met de prinselijke staat Kishangarh in centraal Rajasthan. Net als andere Rajput-schilderstijlen is ook deze school enigszins schatplichtig aan contemporaine Mogol-schilderkunst. De school wordt gekenmerkt door zijn religieuze intensiteit en individualistische gelaatsuitdrukking die bestaat uit puntige kinnen en neuzen, diep gekromde ogen en golvende haarlokken. Panoramische landschappen vormen vaak de achtergrond voor de geïllustreerde scène. Een belangrijke begunstiger gedurende de vormende fase was Raja Savant Singh (regeerde 1748-57), die zelf een dichter en devoot lid was van de Vallabhacarya-sekte. Vooral de reeks schilderijen van Radha en Krishna zijn opmerkelijk. Er wordt gespeculeerd dat Savant Singh's minnares mogelijk model heeft gestaan voor het Kishangarh-gelaatstype. Nihal Chand is de meesterkunstenaar aan wie de verdienste wordt toegeschreven dat hij de romantische en religieuze aard van zijn begunstiger heeft omgezet in frisse, visuele beelden. De Kishangarh-school bleef haar activiteiten op een lager prestatieniveau voortzetten tot halverwege de 19de eeuw.

Samengestelde muren waarbij in het metselwerk het schoonmetselwerk en het vuilwerk zodanig gebonden zijn dat ze bij belasting gezamenlijk een reactie uitoefenen.

Dooslieren uit het oude Griekenland, met een vierkante, platte houten klankbodem, twee dikke, uitgeholde armen die bovenaan met een dwarsbalk zijn verbonden en met een wisselend aantal darmsnaren van gelijke lengte.

Genus waartoe ook de bonte knaagkever behoort.

Strafwerktuigen tot tuchtiging van misdadigers of tot zelfkastijding, bestaande uit bijeengebonden smalle riemen of touwen aan het einde voorzien van knopen, loden kogeltjes of ijzeren prikkels, en dienende om de rug en de lendenen te slaan.

Grondlichten gebruikt in de luchtvaart ter aanvulling op een baken van een luchtcorridor, gebruikt om de richting van de luchtcorridor aan te geven en, met een gecodeerd signaal, de locatie aan te geven van het baken waaraan het verbonden is.

Apparaten die worden gebruikt voor het branden van koffiebonen.

Vaten met een tuit en gewoonlijk een deksel en een handvat, bedoeld om koffie of een andere drank te bereiden op een fornuis of boven een vuur. Men kookt de koffiebonen of gemalen koffie in water. Vaak wordt kokend water door een houder met gemalen koffie geleid. Koffieketels zijn meestal gemaakt van ijzer of geëmailleerd metaal.

Kleine mechanische apparaten die koffiebonen vermalen.

Hoge hoofddeksels van zwart bont of zwarte veren, al dan niet met een pluim of kokarde en meestal met een zak die vanaf de bovenkant naar de rechterkant is gedrapeerd.

Zware staande persen die worden gebruikt om nieuw gebonden boeken samen te persen; de druk wordt aangebracht door het omlaag brengen van een degel door middel van een lange centrale schroef. Tegenwoordig worden deze persen vooral gebruikt voor handgebonden boeken. Een grotere versie (bijna twee keer zo groot) werd vroeger gebruikt om het vocht uit grote bladen nieuw papier te persen. Tegenwoordig wordt het meeste papier geperst met hydraulische persen.

Gebieden buiten de grenslijnen van zelfstandige staten waar men gemeenschappen heeft gevestigd met eigen mensen en die onder bestuur staan van, of hecht verbonden blijven met de moederstaat.

Netwerken van konijnenholen die uit meerdere, onderling verbonden ruimtes bestaan. Het kan de habitat van wilde konijnen betreffen of speciaal aangelegde stukken land voor het fokken van konijnen.

Element dat de structuur bepaalt van alle plantaardige en dierlijke weefsels. Chemisch symbool C, atoomnummer 6. Koolstof kan in allerlei vormen voorkomen: als diamant, grafiet, steenkool, carbonzwart of fullereen. Koolstof komt in hoge concentraties voor in steenkool, cokes, benzine en aardgas. Ook eiwitten zoals haar, vlees en zijde bevatten koolstof, naast andere elementen. Er bestaan meer dan zes en een half miljoen verschillende koolstofverbindingen, waaronder suiker, zetmeel en papier.

Verwijst naar werken die zijn vervaardigd door de gelijknamige Afrikaanse etnische groep, die in Gabon en Kameroen leeft.

Kopercarbonaatpigment dat groen van kleur is in plaats van blauw, de tegenhanger van malachietpigment. Het heeft meestal deeltjes van vergelijkbare grootte met afgeronde hoeken, met een blekere kleur dan natuurlijk malachietpigment. Natuurlijk malachiet werd voor de 16e eeuw en later soms gebruikt voor met tempera gemaakte schilderijen, terwijl kopergroen werd gebruikt voor zowel lijmverf als voor op olie gebaseerde verf voor het interieur van huizen in de 19e eeuw.

Hard materiaal bestaande uit calciumcarbonaat; de skeletafzetting van bepaalde zeedieren.

Gevesten met een handbeschermer gevormd als een korf of mand, die zijn gemaakt van een aantal met elkaar verbonden staafjes die de hand compleet bedekken.

Boekhouding die te maken heeft met het systematisch indelen, vastleggen, analyseren en samenvatten van de kosten die zijn verbonden met productie of het aanbieden van diensten.

Een fijnkorrelige kalksteen of zachte, aarde-achtige vorm van calciumcarbonaat die voornamelijk wordt gebruikt in stopverf, kleurkrijten, verf, rubberproducten en linoleum. Verder wordt het ook gebruikt als pigment en schuurmiddel.

Te gebruiken om werken te beschrijven van de gelijknamige Afrikaanse etnische groep die leeft in Gabon en de Republiek Congo.

Verwijst naar de periode in Meso-Amerika van circa 1200 tot 1521 die is verbonden met de opkomst van het Azteekse keizerrijk. Met betrekking tot aardewerk en keramiek wordt deze periode gekenmerkt door polychrome potten uit de regio's Cholula en Mixtec en potten met de afbeelding van dieren die zijn versierd met emblemen in plaats van narratieve voorstellingen. Beeldhouwkundige stijlen uit deze periode tonen bijna levensgrote, staande figuren met vaag gemodelleerde gelaatstrekken en gebeeldhouwde oppervlaktepatronen die kostuums, lichaamsverf of tatoeages aanduiden. Artistieke vernieuwingen in edelsteenbewerking worden in deze periode uitgebreid en hebben onder andere betrekking op jade, parels, potten van tecali, bergkristallen bekers met een voet, oorspoelen van kristal en lavaglas, en ornamenten van turquoise git, koraal en amber die worden gebruikt in rituele ceremonies. Veelvuldig gebruik van hardstenen beeldsnijwerk, onder andere voor het vervaardigen van ceremoniële potten versierd met een laag reliëf en met beeldhouwwerken van mensen, goden, dieren en plantenvormen die zijn gemaakt van jadeïet en andere groenstenen, dioriet, chalcedon en bergkristal. De Azteken verbreidden tijdens deze periode ook het gebruik van turquoise mozaïeken en veren hoofdtooien.

Verwijst naar de Victoriaanse stijl, voornamelijk in de architectuur en de decoratieve kunsten, die werd toegepast van circa 1870 tot circa 1901. Hoewel de gotische revival nog steeds domineerde, gaven de architectuur en de decoratieve kunsten blijk van een hernieuwde belangstelling voor klassieke, barokke en streekgebonden vormen, en van nieuwe invloeden zoals de Queen Anne-stijl en de Beaux-Arts. In de decoratieve kunst zorgden de invloed van Japanse kunstvoorwerpen, de Arts and Crafts-beweging en de aesthetische beweging voor een vereenvoudiging van de Victoriaanse hang naar overdadige versiering.

Verwijst naar de kunstperiode in Meso-Amerika van circa 600 n. Chr. tot 900 n. Chr. Beeldhouwkundige stijlen uit die periode varieerden al naar gelang de regio. In Tierra Blanca bevatten aardewerk en schalen van keramiek rituele taferelen in hoogreliëf die met een mal waren gemaakt. Figuren uit Nopiloa zijn meestal gemaakt met behulp van een mal, maar bedekt met een crèmekleurig engobe. In de meeste regio’s worden bij aardewerk en kleibeelden staande en zittende vrouwelijke figuren afgebeeld met sierlijke hoofdtooien, kralenkettingen en geknoopte slangenriemen. Het gaat onder andere om schalen met crèmekleurig engobe die gedetailleerd zijn beschilderd met realistische en imaginaire dierenfiguren en gekostumeerde figuren die zijn gerangschikt in paren of trio's. Edelsteenbewerking uit deze periode wordt gekenmerkt door drie vormen die zijn verbonden met een heilig balspel: yuog, palma en hacha. In de architectuur wordt deze stijl gekenmerkt door stèles en altaarconstructies met grote, zoömorfe frontale figuren in hoogreliëf, versierd met compacte kostuumontwerpen. Schilderstijlen uit deze periode beelden mensen af in een stedelijke context te midden van piramides, tronen, trappen en marktplaatsen en hebben rijke, symbolische kleuren. Tempels en gewelven uit deze periode zijn versierd met muurschilderingen waarop expressieve, historische, militaire en rituele afbeeldingen zijn weergegeven.

Geraamte, meestal van hout of metaal, dat bestaat uit twee stukken die stijlen worden genoemd en met elkaar zijn verbonden door middel van dwarsstukken, meestal rond, die sporten worden genoemd. Worden gebruikt als middel om naar boven of beneden te klimmen.

Verlichtingsmiddelen met een houder voor de brandstof voor de verlichting, meestal vet of olie. De benaming wordt ook gebruikt voor lampen die met een aparte energiebron zijn verbonden, zoals gas of elektriciteit.

Voegen die worden gevormd tussen twee stukken hout die in een rechte lijn met de uiteinden aan elkaar verbonden zijn.

Een sterk alkalisch schoonmaakmiddel met als belangrijkste ingrediënten natriumcarbonaat en natriumbicarbonaat, dat wordt gebruikt voor textielverwerking en waspoeders. Katoen wordt geel van een dergelijke alkalische zeep.

Verwijst naar het vroege gedeelte van de Oosterse Zhou-periode, vanaf 722 tot 481 v. Chr., hoewel sommige onderzoekers de periode dateren van 770 tot 475 v. Chr. De periode is genoemd naar de kroniek voor de staat Lu, de 'Chunqiu.' Houtsnijwerk uit deze periode is verbonden met de zuidelijke staat Chu. Brons ritueel vaatwerk werd in grote aantallen en afmetingen gemaakt en werd gekenmerkt door een fijn afgewerkte decoratie die werd ontwikkeld gedurende de 6de en 5de eeuw v. Chr. Dergelijke vaten waren belangrijker tijdens deze periode dan tijdens de latere periode van Strijdende Staten toen vaatwerk vaak niet werd gedecoreerd. Het vroegste archeologische bewijs voor Chinese zegels komt uit de periode van de Lente en Herfst-annalen, hoewel er letterkundig bewijs is dat er vóór deze annalen al Chinese zegels bestonden. Goudbewerking was tot deze tijd niet wijdverbreid in centraal China.

Verwijst naar een Vroeg-Minoïsche aardewerkstijl die voornamelijk werd vervaardigd in het noordoosten van Kreta, maar die op het hele eiland werd gebruikt. Deze stijl is mogelijk voortgekomen uit Vasiliki-aardewerk, toen geschilderde ornamentatie voor het eerst weer verscheen in de vorm van enkele opgeschilderde witte lijnen. In volwaardige vorm kenmerkt deze stijl zich door bondige motieven in gebroken wit op een donkere engobe. De ontwerpen bevatten vaak complexe diagonale banden en spiralen.

Personen die onder het leenstelsel slavendienst deden, speciale diensten aan een heer moesten verlenen en vaak waren verbonden aan het land van de heer, waardoor hun diensten overgingen van de ene landbezitter naar de andere. Gebruik 'boeren' voor vrije mensen die zichzelf onderhouden door het bewerken van de grond als kleine landbezitters of gehuurde arbeiders.

Ten dele met de hand gemaakte kantsoort waarbij geweven of gevlochten bandjes met borduursteken met elkaar verbonden worden.

Instapschoenen met een lage hak van een mocassin-achtig model met een gegroefde gesp die aan het middenstuk van de schacht is gestikt. Ook soortgelijke schoenen versierd met een metalen kettinkje of vastgebonden kwastjes op het middenstuk van de schacht.

Verwijst naar de stijl van architectuur en decoratieve kunsten tijdens het bewind van Lodewijk XIV, 1643-1715. Luxueus maar formeel , het weerspiegelt klassieke en barokke vormen en motieven. De stijl is verbonden aan de patronage van de koning en met de meubels, wandtapijten, en decoratie gemaakt voor zijn paleis in Versailles. Periode 1700-1740.

In het algemeen elk voorwerp dat door soldaten, krijgsgevangenen of burgers is gemaakt van ongeacht welk materiaal, mits het voorwerp en de maker in tijd of plaats verbonden zijn met een gewapend conflict of de gevolgen daarvan. In het bijzonder voorwerpen van metaal, stof, been of hout die als aandenken zijn gemaakt tijdens of na de Eerste en de Tweede Wereldoorlog.

Brugachtige bouwconstructies voor voetgangers, gebouwd om één gebouw te verbinden met een ander aan de andere kant van een steeg of straat; gebruik 'overdekte voetgangersbruggen' voor een netwerk van onderling verbonden wandelgangen waar luchtbruggen ook een deel van zijn.

Beschrijft werken die zijn vervaardigd door het gelijknamige Afrikaanse volk, dat in Gabon en de Republiek Congo leeft.

Verwijst naar de stroming en de stijl in de schilderkunst in het 19de-eeuwse Amerika waarin het verlangen centraal stond de natuur te doorgronden door licht en sfeer realistisch en gedetailleerd weer te geven. De stijl kenmerkt zich door een sterk gevoel van innerlijke diepte en het creëren van een magische sfeer met nauwkeurige, onzichtbare penseelstreken. Aangenomen wordt dat de stroming werd geïnspireerd door de opkomst van de fotografie en door de literaire filosofieën van Ralph Waldo Emerson (1803-1882), die een meditatieve, pantheïstische verbondenheid met de natuur en het landschap propageerde. Later werd deze stijl verdrongen door de technieken van het impressionisme.

Schaallieren, klankbodem van het schild van een schildpad, ook een houten imitatie hiervan, onderblad van huid, 2 armen met houtsnijwerk die uit de schaal steken en bovenaan met elkaar verbonden door een dwarsbalk, wisselend aantal darmsnaren van gelijke lengte; Griekenland, 2de eeuw v.Chr.

Gebinten met twee verticale stijlen tussen de dakspanten en de bintbalk. De boeneinden van de verticale stijlen zijn verbonden door middel van een koppelstuk.

Maskerades van de Afrikaanse volkeren Lunda, Luvale, Chowke, Mbunda, Bakangala en Luchazi, verbonden met de besnijdenisceremonie Mukanda.

Familie bestaande uit 15 genera van 55 soorten makrelen, tonijnen en bonito's met twee rugvinnen, een aantal vinnetjes van de achterste rugvin tot achter de anale vin, en een staartvin die sterk verdeeld en stijf is met een slanke gekamde onderkant. Ze zijn in het algemeen snelle roofvissen in open zee. Sommige leden van de familie, zoals de tonijn, zijn warmbloedig.

De derde fase van de productie van bladgoud met de hand; stapels kleine gouden vierkantjes, die uit de ’shoders’ komen en in kleinere stukken zijn gesneden, met tussen de bladen goudslagersvlies en bij elkaar gebonden met perkamentstroken. De stapeltjes worden vervolgens met de hand platgeslagen om bladgoud te maken.

Variabele midden- tot donkergroene kleur die lijkt op de kleur van het mineraal en ruwe edelsteen malachiet, dat bestaat uit basisch kopercarbonaat.

Een belangrijk carbonaaterts en een kopererts van weinig betekenis, dat wordt gebruikt voor het maken van siervoorwerpen.

Verwijst naar de kunst en architectuur die is verbonden met de mammelukken, een krijgerskaste die Egypte en Syrië regeerde vanaf ongeveer 1250 tot de vroege 16de eeuw, en die in het Midden-Oosten meer dan 700 jaar invloedrijk en machtig is geweest. Mammeluk-architectuur was in wezen conservatief en niet erg vernieuwend, maar wel rijk en over het algemeen van zeer hoge kwaliteit. Mammeluk-architectuur wordt gekenmerkt door het gebruik van zeer fijn afgewerkte minaretten, enorme façades en portalen, en de tendens om structuren voor verschillende toepassingen te bouwen in een enkel complex. Begunstigers bouwden hun belangrijke monumenten gewoonlijk ook dichtbij elkaar. De mammelukken staan ook bekend om hun technische virtuositeit in stenen constructies; metselaars gebruikten verschillend gekleurde stenen op de oppervlakken van gebouwen. Er zijn bijna 3000 belangrijke mammelukmonumenten bewaard gebleven of bekend gebleven via teksten; de meeste monumenten in de oude wijken van Caïro, Damascus, Tripoli en Aleppo zijn mammeluks, evenals de meeste monumenten op de Haram ash-Sharif in Jeruzalem, buiten de Rotskoepel. Net als architectuur bereikten ook de overige kunsten van de mammelukperiode een hoog niveau van technische perfectie, maar staan ze niet bekend om hun originaliteit; er bestaan wel bezienswaardige voorbeelden van ingelegd metaalwerk, kalligrafie, moskeelampen en houten objecten.

Met elkaar verbonden sierknopen of knoopachtige artikelen om de manchetten van een overhemd te sluiten.

Kolonies en andere bezittingen in Afrika en Azië behorende aan de verslagen mogendheden uit de Eerste Wereldoorlog, die door de Volkenbond onder mandaat werden geplaatst van verschillende landen die tot de overwinnaars behoorden.

Argandlampen die meestal van koper of brons zijn met één of twee branders op armen die door buisjes zijn verbonden aan een reservoir van waaruit de brandstof naar de branders wordt gevoerd volgens het @bird-fountain principle. Ze zijn vaak versierd met prisma's die aan ringen rond het reservoir en de branders hangen. De benaming is afkomstig van het gebruik om de lampen alleen of met drie op de schoorsteenmantel te zetten.

Verwijst naar een steensoort die bestaat uit calcium-magnesium-carbonaat - kalksteen of dolomiet - in een kristallijnige of korrelige staat. Kan worden gepolijst en wordt veel gebruikt in beeldhouwkunst en architectuur.

Cement gemaakt met kaliumcarbonaat in plaats van aluin.

Beschrijft werk dat is vervaardigd door het gelijknamige Afrikaanse volk, dat in Gabon leeft.

Gewijde voorwerpen van het Bemba-volk uit Afrika, die verband houden met de initiatie en het huwelijk van vrouwen. De voorwerpen hebben verschillende verschijningsvormen, zoals keramische modellen, aardewerken vaatwerk, muurschilderingen en samengebonden huishoudelijke goederen. Alle voorwerpen hebben symbolische betekenis of een geheime naam.

Medium-Density Fibreboard of MDF is geperst board met een middelharde dichtheid. MDF is dus geen merknaam, maar een soortnaam. (De Brits-Engelse spelling is fibre.) De houtvezels zijn gedroogd en door middel van harsen met elkaar verbonden.

Landmeetkundige middelen om afstanden te meten, die bestaan uit onderling verbonden metalen schakels met een precieze lengte.

Kalkhoudende klei die uit maximaal 40% calciumcarbonaat bestaat.

Verwijst naar merktekens in de westerse architectuur die aangeven welke metselaar de steen op zijn werkplank in de bouwloods heeft gesneden. De oorsprong en functie van metselaarstekens verschillen door de eeuwen heen, en een volledig inzicht ontbreekt soms nog. Vroege metselaarstekens werden blijkbaar gebruikt om zekerheid te geven over de verantwoordelijkheid en kwaliteitsbewaking bij grote bouwprojecten waar een aantal minder vaardige metselaars werkzaam was. Vanaf de 13de eeuw gaven metselaarstekens vaak de werkzaamheid aan die met bepaalde stenen was verbonden, zodat de metselaars de juiste vergoeding zouden ontvangen. Metselaarstekens bevinden zich meestal op het werk van minder ervaren metselaars dan vrijmetselaars, die de profielen en figuren sneden. Het metselaarsteken ging uiteindelijk fungeren als aanduiding van de metselaar zelf. Vaak werd het teken ook buiten de context van de bouwplaats gebruikt.

School van miniatuurschilderkunst die in verband wordt gebracht met de staat Mewar in Rajasthan, een belangrijk centrum van de Rajput-cultuur. De bevolking in deze regio beleed een strenge vorm van het hindoeïsme, en Mewar was het laatste Rajput-machtscentrum dat ten prooi viel aan de Mogols. Sinds de 17de eeuw of nog eerder vormt Mewar een van de belangrijkste en productiefste scholen van Rajasthani-schilderkunst. De stijl wordt gekenmerkt door krachtige contouren, een zeer helder coloriet en enigszins archaïsche conventies, bijvoorbeeld het (narratief) tonen van opeenvolgende episoden binnen één afbeelding. Het traditionele aspect van de Mewarkunst wist lang stand te houden, in weerwil van invloeden van de Mogols, Deccan en Europeanen, hetgeen toe te schrijven is aan het behoudende karakter van dit Rajputhof en de traditionele structuur van de kunstenaarsfamilies. De kunstenaars verwerkten de typische Mewar-details op consequente wijze in hun werk, zoals lokale architectuur en flora en fauna. In de 17de eeuw maakte de inheemse traditie van mythologische en poëtische manuscriptillustraties hier een ware wedergeboorte door. In de 18de eeuw gingen de door de Mogols geïnspireerde hofportretten en beeldvertellingen een prominentere rol spelen. Na 1947, het jaar waarin de vorstendommen werden ontbonden en er een eind kwam aan het koninklijk mecenaat, verdween de stijl naar de achtergrond.

Ongestandaardiseerde term die verwijst naar verschillende groene pigmenten, waaronder malachiet (natuurlijk kopercarbonaat), Bremer groen (synthetisch kopercarbonaat) en Scheeles groen (koperarseniet).

Te gebruiken voor een genre in de Japanse volkskunst dat uitgaat van het beginsel dat de schoonheid en de bruikbaarheid van alledaagse gebruiksvoorwerpen van gewone mensen onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn; voorwerpen in dit genre worden gemaakt volgens traditionele ambachtelijke methoden zonder bewuste esthetische bedoelingen; te onderscheiden van de gebruiksgoederen van de aristocratie, waarmee wel een esthetisch effect werd beoogd, en van alledaagse gebruiksgoederen die het product zijn van de moderne industriële samenleving; het genre wordt beschreven en de term gebruikt sedert de jaren ’20 van de 20ste eeuw.

Zilveren of tinnen bekers, traditioneel gebruikt voor mint julep, een populaire cocktail in het zuiden van de VS. Deze bevat munt, bourbon, suiker en water. Het is een beker zonder oor die men aan de onderkant en de bovenrand vasthoudt. Aan de buitenkant kan zich een ijslaagje vormen wanneer de beker is gevuld met het ijskoude drankje. Mint julep serveert men tegenwoordig ook vaak in andere soorten glazen.

Verwijst naar de religie die is gebaseerd op de aanbidding van Mithra, de Iraanse god van de zon, rechtvaardigheid, verbondenheid, bemiddeling en oorlog in het Iran van vóór Zarathoestra. De term verwijst ook naar de religie in het Romeinse rijk tijdens de tweede en derde eeuw, die in het teken stond van de verering van Mithras, de beschermheilige van het keizerrijk. Deze religieuze stroming verdween na de erkenning van het christendom door keizer Constantijn in de vierde eeuw.

De kleinste componenten van een stof die zelfstandig kunnen bestaan en daarbij alle eigenschappen van die stof behouden. De atomen waaruit een molecuul bestaat, worden covalent gebonden, zoals bij kooldioxide, of elektrovalent, zoals natriumchloride.

De verschijnselen waarbij een kracht het lichaam waarmee het verbonden is om een punt of lijn laat draaien.

Mutsen, vaak van bont, met een ronde bol en zij- en achterflappen, die vanaf de 17e eeuw werden gedragen en oorspronkelijk voorkwamen bij Spaanse jagers.

Bouwwerken die door hun grootse, schone of kunstzinnige vormen opmerkelijk zijn of door de eraan verbonden historische associaties eerbiedwaardig worden geacht. Ook om hun betekenis voor de kunst- en bouwgeschiedenis, de geschiedkunde en de technologie kunnen de gebouwen hoog worden gewaardeerd. Gebruik 'gedenktekens' voor bouwconstructies of aard- en nagelvaste voorwerpen ter herdenking van personen of gebeurtenissen.