Het in druppels of deeltjes verspreiden van een substantie over een oppervlak. Dit resulteert vaak in een oppervlak dat bedekt is met kleine vlekjes, stipjes, of spetters.

De gewrichten die de voet met het been (de poot) van een mens of een dier verbinden; ook gebruikt voor het grotere deel van het lichaam dat bestaat uit het slanke gedeelte van het been of de poot tussen dit gewricht en de kuit.

Vlakglas met een dikte van 3/32 in. (2,5 mm) dat voor vensters wordt gebruikt.

Sierbanden, -ringen of -kettingen die om de enkel worden gedragen.

Ladders die bestaan uit twee zijstukken die meestal evenwijdig lopen aan elkaar en zijn verbonden door sporten die met regelmatige tussenruimten aan de zijstukken vastzitten.

Te gebruiken voor korte, enkelhoge laarzen, vooral gedragen door vrouwen.

Te gebruiken om vuurwapens te beschrijven met één loop.

Te gebruiken om vuurwapens te beschrijven die voor ieder schot met de hand moeten worden geladen.

Bedekkingen van stof, leer of soortgelijk materiaal die over de enkel en soms het onderbeen worden gedragen en een (halfhoge) laars of schoen bedekken.

Bouwcontracten waar al het werk wordt uitgevoerd onder de verantwoordelijkheid van één hoofdaannemer.

Ramen die bestaan uit één verticaal opgehangen beweegbaar onderdeel en één vast onderdeel.

Gewelven met gladde intrados zonder ribben of kruisbogen.

Verwijst naar schermen die bestaan uit één paneel, doorgaans gemaakt van hout met lage poten. Het enkelvoudige scherm is in het algemeen de kleinste van de drie typen schermen in Oost-Azië. Enkelvoudige schermen uit China werden in standaards geplaatst en doorgaans gelakt; de panelen bevatten vaak een geschilderd tafereel, jadepaneel of spiegel. In Japan werden dergelijke panelen vaak vast gemonteerd en bij de ingang van een huis gebruikt als statussymbool of om aan te geven dat er een ceremonie aan de gang was.

Wordt gebruikt voor gebouwen met vijf verdiepingen of minder die alleen langs trappen kunnen worden bereikt; wordt algemeen toegepast in flatgebouwen en sommige commerciële gebouwen. Geen Nederlands equivalent. Zie 'laagbouw'.

Woongebouwen of delen van woningbouwcomplexen van één of enkele verdiepingen, in tegenstelling tot 'hoogbouw'.

Boeksneden die zijn versierd door ze te bespatten met een kleur of kleuren, meestal aardpigment dat is opgelost in een niet-alcoholhoudende oplossing.

Harpen uitgerust met een enkelvoudig werkend pedaalmechanisme waarmee men tijdens het spelen de toonhoogte van de snaren met een halve toon kan verhogen.

Een eenvoudige vaak houten, niet geconsacreerde kelk. Werd gebruikt in het seminarie bij de opleiding van toekomstige priesters. De term 'houten mis' voor de oefenmissen stamt af van deze houten kelk.

Gebogen schoren die meestal in paren voorkomen en worden gebruikt om de dakkapel te dragen en het effect van een boog geven.

Flessen waarbij in de hals een vernauwing is aangebracht die lijkt op een sluitring. Deze vernauwing beperkt de uitstroom van de inhoud tot druppels voor het schenken van producten die spaarzaam moeten worden toegediend. De zorg die aan de versiering van sprenkelflessen is besteed wekt de indruk dat de inhoud bestond uit luxeartikelen zoals dure parfums. Ze werden gemaakt en op grote schaal gebruikt in de midden- en laat-Romeinse keizertijd, vooral in Syrië, oostelijk Palestina en Mesopotamië. De vroegste bewaard gebleven sprenkelflessen zijn die uit Dura Europos in het noorden van Syrië, daterend van voor 256. De meest voorkomende decoratiepatronen zijn ribben met arcering en een honingraatpatroon. Vele zijn iriserend. Sprenkelflessen werden vrijwel zonder uitzondering geblazen in een mal, in twee delen die werden samengevoegd bij de hals.

Sprinklerinstallaties die in gebouwen worden geïnstalleerd om branden te blussen.

Instrumenten voor het besprenkelen met wijwater, meestal van metaal dat is bevestigd aan een absorberend materiaal. In de westerse kerk bestaat de wijwaterkwast uit een steel met daarop een geperforeerde bol, spons of borstelachtig uiteinde dat het water bevat. Sommige wijwaterkwasten hebben sponzen of interne reservoirs die wijwater afgeven als ermee wordt geschud, terwijl andere regelmatig moeten worden ondergedompeld in 'wijwatervaten (vaten)'. Het werktuig werd oorspronkelijk gemaakt van takken van hysop-, palm- of bukshout, een bosje stro of de staart van een vos (in het oud-Frans heet een vos een 'goupil'). In de 13de eeuw nam de wijwaterkwast zijn moderne westerse vorm aan van een steel met daarop een met haren bedekte rozenvorm. De stelen van het sprenkelgedeelte werden zeer rijk versierd. In de Grieks-orthodoxe kerk is de wijwaterkwast een rechtopstaand vat met een taps deksel, waarin gaten zijn aangebracht voor de besprenkeling. In de Russisch-orthodoxe Kerk is het een kwast die is gemaakt van stof, haar of takjes basilicum. Het werktuig is gebaseerd op oude bronnen, waarbij takken werden gebruikt om tijdens rituelen water, bloed of een andere vloeistof te sprenkelen. Dergelijke werktuigen werden gebruikt in het oude Rome, in het Midden-Oosten, bij oude Noorse rituelen en elders.

Te gebruiken voor kinderen in de Yorubacultuur in Nigeria, die jong sterven en vervolgens opnieuw worden geboren bij dezelfde moeder, waarna de cyclus van geboorte en vroege dood enkele malen wordt herhaald.

Verwijst naar kunststijlen die ontstonden als reactie op de traditionele Europese opvatting volgens welke de kunst wordt geacht de natuur te imiteren. In zijn meest strikte vorm verwijst de term naar 20ste-eeuwse westerse schilderkunst, beeldhouwkunst of grafische kunst waarvan de vormentaal in geen enkel opzicht verwijst naar objecten uit de zichtbare wereld. De term wordt ook wel toegepast op kunst waarin natuurlijke vormen op vereenvoudigde of veranderde wijze worden weergegeven, maar waarin deze vormen niet volledig zijn uitgebannen. Gebruik 'abstractie' voor het proces waarbij algemene begrippen worden geformuleerd door middel van abstrahering van gemeenschappelijke kenmerken van zaken.

Familie van ongeveer 250 genera en 2500 soorten tropische kruiden, struiken en slingerplanten. Enkele soorten vindt men ook in gematigde gebieden.

Gebruik voor kleinere bouwwerken met een enkel afhellende dak, tegen een muur of gebouw aangebracht.. Gebruik 'afdaken (vrijstaand)' voor vrijstaande constructies van dit type.

Gebruik voor een enkel vrijstaand dak op palen of leunend tegen bomen. Gebruik 'afdaken (aanbouwen)' voor soortgelijke kleine bouwwerken die tegen gebouwen aan zijn gebouwd.

Een term die in de glashandel wordt gebruikt voor een soort kunstglas, dat voor het eerst werd gefabriceerd door de New England Glass Co. in 1886. Wordt gekenmerkt door een glanzend vlekkenpatroon, verkregen door eerst het object te bedekken met een metalen kleurstof en het daarna te besprenkelen met een vervliegende vloeistof. De afwerking wordt gefixeerd door te bakken op een lage temperatuur.

Gouden schijven van het Afrikaanse Akan-volk, vaak verfijnd afgewerkt, doorgaans op de borst gedragen hangers, maar sporadisch ook bevestigd aan kapjes of het haar of de enkel. Ze waren oorspronkelijk bedoeld, met name bij de Asante, om de drager te onderscheiden als de 'akra' of 'zielenreiniger' van een koning, die verantwoordelijk was voor het reinigen van de ziel van de koning tijdens zuiveringsrituelen of ceremonieën ter vernieuwing van de ziel. Later kregen akrafokonmu meerdere functies en werden ze gedragen door koningen, stamhoofden, zwaarddragers, herauten, onderhoofden, krijgsheren, lagere functionarissen en jonge meisjes tijdens puberteitsrituelen.

Compositietechniek waarbij de componist een aanzienlijk deel van de controle over het stuk overlaat aan de musici of omstandigheden, uitgezonderd enkele traditionele manieren om dit te doen, zoals geleide improvisatie en maatloze rusten. In het algemeen worden drie methoden toegepast: (1) gebruik van toevalsprocedures in het maken van composities, (2) de musicus laten kiezen uit diverse mogelijkheden die door de componist worden aangereikt en (3) het gebruik van niet-traditionele of volledig nieuwe schema's of notaties en notatiesymbolen die zorgen voor lossere instructies van de componist en veel ruimte laten voor de interpretatie van de musicus. De techniek is sinds medio 20ste eeuw veelvuldig toegepast en een van de belangrijkste beoefenaars was de Amerikaanse componist John Cage.

Zwarte lange onderrok tot op de enkels, gedragen door misdienaars in de Oudkatholieke kerk onder de toga, wanneer deze te kort was geworden voor de drager.

Verwijst naar een Spaans type glazen sprenkelaars voor rozenwater. De buik van het vat is meestal ei- of peervormig boven een hoge uitlopende voet. Het vat moet worden gevuld door de hals. Uit de schouder komen vier dunne rechte tuiten. Almorratxa’s worden vooral gevonden in Catalonië.

Verplaatsbaar trapje van enkele treden, waarop de priester kan staan bij de plaatsing in en het terugnemen uit de expositietroon op het tabernakel van de monstrans of de expositieciborie.

Genus van bomen waarvan enkele soorten hoogwaardig hard hout hebben.

Kleine niet-vasculaire planten, gekenmerkt door grote hoornvormige sporofyten die op een afgeplatte gametofyt groeien. Gewoonlijk hebben ze één enkele grote chloroplast in elke cel. Voorheen ingedeeld bij Bryophyta.

Orde van in zee levende, klokvormige ongewervelde dieren met geslachtsklieren op de buik of op de zijkant van het manubrium. De zintuiglijke structuren bestaan uit gepigmenteerde oogjes (ocelli) en een skelet waarbij, indien aanwezig, de behuizing (hydrotheca) ontbreekt waarin de poliep zich kan terugtrekken. Enkele soorten hebben een kalkachtig exoskelet. Ze komen vooral voor in baaien en ondiepe kustwateren.

Verwijst naar de periode en cultuur van de Bronstijd die zich over een groot deel van het Italiaanse schiereiland uitstrekte. Deze kenmerkt zich door schaarste aan metalen voorwerpen, fijn afgewerkt aardewerk met complexe handvatten, en in het algemeen door kleine nederzettingen met enkele grotere als opmerkelijke uitzonderingen. Voorheen meende men dat het voornamelijk een semi-nomadische herderscultuur betrof, maar de meeste geleerden van tegenwoordig geloven dat velen in deze cultuur een vaste woonplaats hadden.

Leden van een taxon van reptielen die worden gekenmerkt door twee openingen in de schedel achter elk oog (diapsida). De achterpoten zijn langer dan de voorpoten. Sommige oude soorten liepen op twee poten. Een aantal soorten leven zowel op land als in het water en hebben poten met vliezen. De dieren leggen eieren en hebben tanden in holtes en een enkelvoudige penis. Omvat ook de uitgestorven groep dinosauriërs ��� zoals de pterosauriërs, plesiosauriërs, ichthyosauriërs en thecodontia ���, maar tevens de moderne vogels en krokodilachtigen.

Verwijst naar kant die werd gemaakt in Armenië, Cyprus, Turkije en de Griekse eilanden. Deze kant wordt gekenmerkt door het gebruik van een enkele naald en traditionele technieken en steken. De ontwerpen en steken verschillen per regio, maar in het algemeen wordt Armeense kant gekenmerkt door een extreme verfijndheid en gecompliceerde ontwerpen. Hij werd vaak gemaakt met zijden draad en gouden draden, en versierd met parels en verschillende kostbare edelstenen. Armeense kant was vooral populair in de 17de eeuw en werd gebruikt in kantranden op kleding, als kelkbedekkingen en op ander liturgisch linnengoed. Sommige wetenschappers denken dat Venetiaanse kant voortkomt uit 16de-eeuwse Armeense kant.

Het besprenkelen voor religieuze doeleinden. Het gebruik heeft zijn oorsprong in het oude Rome. In katholieke en anglicaanse kerken wordt de gemeente voor de mis, bij andere sacramenten of tijdens processies besprenkeld met wijwater.

Knopen van kleden geknoopt op schering strengen in paren, met een lus onder de ene streng en rond de andere, waarbij de uiteinden van de knoop tussen elke enkele streng apart omhoog komen om een opeenhoping te vormen. Ze kunnen zo geknoopt worden dat de uiteinden van de knopen of aan de linker- of aan de rechterkant van de omcirkelde strengen schering omhoog komen.

Rietinstrumenten, bestaande uit twee afzonderlijke, slanke cilindrische pijpen van hout of metaal met aan elk een enkel of dubbel riet. Beide rieten worden gezamenlijk in de mond gehouden en de pijpen wijken uiteen. Oorspronkelijk ontwikkeld en bespeeld in het antieke Griekenland.

Ruimvallende knie- of enkellange kledingstukken, vaak dichtgehouden met een ceintuur, die meestal van warm, absorberend materiaal zijn gemaakt en worden gedragen voor of na het baden of als gemakkelijke kleding binnenshuis.

Een religie die in de jaren 60 van de 19de eeuw is ontstaan uit de Perzische islamitische Babigemeenschap. Zij werd gesticht door Bahaullah, die zei dat hij de profeet was die door Ali Mohammed Shirazi, grondlegger van het Babigeloof, was voorzien. Het bahaïsme benadrukt niet alleen sociale doelen maar ook spirituele waarheden: de enkelvoudigheid van God, de eenheid van alle geloven, de harmonie van alle mensen, universeel onderwijs, trouw aan het wereldlijk gezag, het belang van een persoonlijk geweten en de onvermijdelijke eenwording van de mensheid. Vanwege dit vertrouwen in de eenheid van geloof en mensheid is elke vorm van vooroordeel onaanvaardbaar en wordt culturele diversiteit verwelkomd. Aanhangers worden aangemoedigd zelf op zoek te gaan naar de religieuze waarheid; daarom worden wetenschappelijke ontdekkingen niet onverenigbaar geacht met het geloof in het bahaïsme. Tot de bahaïstische doelstellingen behoort het streven naar een wereldregering die een einde maakt aan extreme armoede en rijkdom; dit doel zou dichterbij moeten worden gebracht met een universele hulptaal. Bahaullah verklaarde dat God zelf onkenbaar is maar zich heeft gemanifesteerd als Abraham, Mozes, Zoroaster, Boeddha, Jezus Christus, Mohammed en de Bab, met Bahaullah als de ultieme verschijning. Er bestaan geen sacramenten, pastors of initiatierituelen in het bahaïsme. De godsdienstoefening bestaat uit dagelijks gebed en schriftlezing. Op de hele wereld treft men bahaïstische godshuizen aan, vooral in de Derde Wereld, meestal bij een school, ziekenhuis, weeshuis of soortgelijke instelling. Het bestuurslichaam van het bahaïsme, het Universele Huis van Gerechtigheid, komt elke vijf jaar bijeen en heeft zijn hoofdkwartier in Haifa (Israël).

Grof gebouwde werkboten met gaffeltuig die in de Bahama-eilanden zijn gebouwd en worden gebruikt voor vissen en transport tussen de eilanden; zijn meestal 4 tot 6 m lang met een enkele mast voorin de boot, een los gaffelzeil, een buitenboords roer en soms een buitenboordmotor.

Broeken die wijd om de dijbenen zitten en strak vanaf net boven de knie tot de kuiten; gedragen door mannen en vrouwen bij het paardrijden. Gebruik 'jodhpurs' voor broeken die wijd om de heupen en dijen vallen en tot de enkels reiken.

Zeer wijde, enkellange onderrokken van grijs of wit paardehaar, gedragen om de rok uit te doen staan. Zie 'crinolines'.

Dikke, houten planken, soms met een korte enkele steun, waarop cakes worden gebakken voor een vuur.

Beenbedekkingen van de enkel tot de knie bestaande uit een smalle reep stof die spiraalsgewijs om het been wordt gewikkeld of een nauwsluitende dunne leren broek die is vastgemaakt met een riempje, een drukker of veters.

Besnaarde cilindertrommels met dubbel vel, oorspronkelijk ontwikkeld en bespeeld door de Yoruba in Nigeria in combinatie met klokken zonder klepel ter begeleiding van zang en dans bij oogstfeesten. Zie 'bembés' voor de Afro-Cubaanse trommen met doorgaans enkel vel.

Afro-Cubaanse trommen met enkel vel, met nagels opgespannen, cilinder- of tonvormig en open aan de onderzijde; bespeeld met twee trommelstokken. Zie 'bembes' Voor de besnaarde cilindertrommels met dubbel vel van de Yoruba in Nigeria.

Genus van ongeveer 500 soorten bladverliezende en groenblijvende struiken met doornige spruiten die inheems zijn in de gematigde en subtropische streken in Europa, Azië, Afrika en Noord- en Zuid-Amerika. Ze zijn nauw verwant aan het genus Mahonia, dat in sommige classificaties is opgenomen in Berberis. Struiken uit Berberis hebben geel hout, gele bloemen met zes bloemblaadjes en in de meeste gevallen doorns met drie stekels aan het begin van de bladstengels. De vrucht is een rode, gele, blauwe, paarse of zwarte bes met één of enkele zaadjes. Van de vruchten van verschillende soorten maakt men jam. Het hout van de stam en de wortels kookt men in water om een geconcentreerde gele kleurstof te extraheren.

Braziliaanse muziekbogen van Afrikaanse oorsprong, met een enkele metalen snaar en soms een klankbodem van kokosnoot of kalebas, die tijdens het spelen tegen de borst worden gehouden. De boog wordt met één hand vastgehouden; met dezelfde hand verandert men de toonhoogte door een metalen munt tegen de snaar te houden. De andere hand, meestal voorzien van een ratel, slaat met een stok tegen de snaar.

Verwijst naar boeken, perkamentrollen, schriftrollen of andere documentvormen die de heilige geschriften van het jodendom of het christendom bevatten. Bijbels kunnen daarnaast verluchtingen bevatten in de vorm van geschilderde scènes of decoraties. De Bijbel bestaat uit twee delen: de Hebreeuwse geschriften oftewel het Oude Testament, oorspronkelijk geschreven in het Hebreeuws (met enkele delen in het Aramees) inclusief de geschriften van het joodse volk, en het Nieuwe Testament, in het Grieks geschreven, waarin het verhaal van Jezus en de oorsprong van het christendom zijn opgetekend. De rooms-katholieke en oosters-orthodoxe versies van het Oude Testament zijn uitgebreider dan die van de protestantse bijbel, aangezien zij bepaalde boeken en delen van boeken accepteren die door de protestanten als apocrief worden beschouwd. De joodse Bijbel omvat alleen de boeken die de christenen kennen als het Oude Testament. De indeling van het joodse en christelijke canon toont grote verschillen. Van oudsher hebben de joden hun geschriften (het Oude Testament) in drie delen verdeeld: de Thora (de 'Wet') of Pentateuch; de Nevi'im (de 'Profeten'); en de Ketuvim (de 'Geschriften') of Hagiographa. De verhalen, de zedenleer en de theologische doctrines in de Bijbel leverden stof voor een immense hoeveelheid kunstwerken die zowel christelijke als joodse thema's verbeelden. Voor de christenen werd de canon van Bijbelboeken in de vroegchristelijke periode vastgelegd; ook nog lang daarna bleven er echter diverse apocriefe geschriften circuleren. Vanaf de late middeleeuwen genoten poëtische en dramatische interpretaties van Bijbelverhalen grote populariteit, wat aanleiding gaf tot een overvloed aan buitencanonieke literatuur die bijdroeg tot belangrijke thema's in de christelijke kunst.

Bij de conservatie van schilderijen: het aanbrengen van nieuwe verf enkel en alleen op de plaatsen waar de originele verflaag is verdwenen met als doel de continuïteit van het ontwerp te herstellen. Gebruik 'retoucheren' voor gelijkwaardig werk dat niet door restaurateurs wordt gedaan. Gebruik 'overschilderen' wanneer de aangebrachte verf geheel of gedeeltelijk de originele verflaag bedekt.

Kaarsenstandaards met een enkele kaarshouder op een platte schotel- of schaalvormige basis. Gebruik 'kandelaars' voor kaarsenstandaards met een enkele kaarshouder op een voetstuk met een verbrede basis of voet.

Vazen bedoeld om bloemen in te doen. Ze worden in vele soorten en maten gemaakt, voor grote boeketten, maar ook voor enkele bloemen.

Boeken waarvan het geheel aan tekst en illustraties voor elke bladzijde afzonderlijk is gedrukt vanaf één enkele gesneden houtblok.

Met de mond aangeblazen doedelzakken met basbourdon en een enkele speelpijp waarvan de klankbeker van hoorn is gemaakt; oorspronkelijk ontwikkeld en bespeeld in Duitsland.

Lijsttrommen met enkel vel van dierenhuid en een netwerk van touwen, stokken of draad over de open kant waarmee ze met één hand worden vastgehouden; met de vrije hand aangeslagen of afwisselend met de knoppen aan de beide kanten van een klopper. Oorspronkelijk ontwikkeld en bespeeld in Ierland.

Voorwerpen, zoals ringen, kettingen of ander sluitwerk, meestal van ijzer of een ander metaal, die aan de polsen of enkels worden vastgemaakt om iemand in zijn bewegingsvrijheid te beperken.

Gongspellen, waarbij de gongs zijn opgehangen in dubbele of enkele rijen in L- of U-vormige raamwerken, deel uitmakend van de gamelan. Oorspronkelijk ontwikkeld en bespeeld in Zuidoost-Azië.

Aan elkaar genaaide stukken bont die men om de schouders of armen kan dragen. Vaak is een bontstola gemaakt van de vacht van één enkel dier (met het hoofd van het dier eraan vast).

Bogen gevormd met een enkel centrum, zoals rondbogen, segmentbogen of hoefijzerbogen.

Wordt gebruikt voor dammen die de druk van het water weerstaan door gebruik te maken van het boogprincipe en die als plattegrond een enkele boog hebben die tegen een natuurlijke rotsformatie is aangebouwd.

Te gebruiken voor eenvoudige vaartuigen die zijn gebouwd door een enkele boomstam uit te hollen en te vormen; komen in culturen over de gehele wereld voor en zijn op zijn laatst ontworpen tijdens de Paleolithische tijdperk.

Enkele of dubbele haak aan een lange steel om een boot naar een andere boot, een boei of de oever te trekken of of een ander drijvend voorwerp af te duwen. De punt bestaat uit een halfronde puntige haak -waarmee getrokken kan worden- en een rechte punt -waarmee geduwd kan worden.

Delen van de wapenrusting die de voorzijde van de torso beschermen en die bestaan uit ofwel een enkele gevormde plaat, of twee of meerdere platen of harnasplaten die elkaar overlappen.

Kledingstukken die het hele lichaam bedekken en tot de knieën of enkels reiken, met mouwen of zijden die over schouders en armen worden gedrapeerd; Voornamelijk door mannen gedragen in de Sahelregio van West-Afrika, vaak over een broek.

Kanonskogels die meestal bestaan uit twee ronde kogels die aan elkaar zijn verbonden door een stuk ketting of ijzerdraad, of soms uit een enkele kogel met een stuk ketting bevestigd aan overliggende zijdes; werden gebruikt van de 17e tot de 19e eeuw om schade toe te brengen aan fortificaties en vooral aan de zeilen en tuigages van schepen.

Harnas voor de dijbenen, meestal onderaan bevestigd aan de knieplaten. Geïntroduceerd in de 14e eeuw, waarna ze zich ontwikkelden van enkele platen die de voorkant van het dijbeen bedekten tot gelaagde harnasplaatjes die het hele dijbeen bedekten.

Groot, complex genus van enkele honderden soorten bloeiende struiken. Vele daarvan produceren eetbare vruchten. De vrucht is geen echte bes. Botanisch wordt het een ���verzamelvrucht' genoemd, een vrucht die bestaat uit allemaal kleine steenvruchtjes. Men denkt dat het genus 36 miljoen jaar geleden al bestond.

Bijlen met een lang, breed blad met één enkele vouw om hout ruw te bewerken.

Een klem in hoefijzervorm in metaal of kunststof, die de broekspijp samenhoudt ter hoogte van de enkel om te verhinderen dat die bevuild wordt of verstrikt raakt bij het fietsen; is hetzelfde als een fietsklem.

Zware schoenen met open zijkanten; vooral grove leren schoenen die tot aan de enkels reiken.

Verwijst naar pijpen die deel uitmaken van andere blaasinstrumenten, niet zijn voorzien van vingergaatjes en worden gebruikt om een enkele noot aan te houden. Als zelfstandig muziekinstrument is het gewoonlijk vervaardigd van eucalyptushout en gemiddeld anderhalve meter hoog, en wordt dan 'didgeridoo' genoemd. Wordt vaak gebruikt bij ceremonies van de Australische inheemse bevolking.

Door bugaku-dansers gedragen maskers ter verfraaiing van ceremoniële dansen. Bugaku-maskers kunnen alles zijn tussen abstract, naturalistisch en fantastisch; soms hebben ze bewegende delen en zachte trekken. Enkele van de oudste voorbeelden van bugaku-maskers bevinden zich in de Tamukeyama-schrijn in Nara en dateren van 1052. De meeste nog bestaande maskers dateren van het midden van de Heian-periode tot de Kamakura-periode (1185-1333). In de 12de eeuw, die wordt beschouwd als de hoogtijdagen van de productie van bugaku-maskers, maakten boeddhistische meesterbeeldhouwers als Insho, Shamon Gyomy en Jokei uiterst verfijnde exemplaren. Bugaku-maskers kunnen worden onderverdeeld in drie groepen die slechts losjes in verband staan met bugaku-dansstijlen. De uitvoerders van de trage en verstilde hiramai-dansen dragen vaak geen maskers, maar de maskers die ze dragen, hebben doorgaans bijna-menselijke verhoudingen. Bij bunomai-dansen, die oorlogsdansen zijn, worden intens expressieve maskers gedragen met lange gezichten en gelaatstrekken zoals opengesperde neusgaten, dreigende ogen en borstelige wenkbrauwen. Bij hashirimai-dansen, waarbij energiek wordt gerend, worden dieren- of andere niet-menselijke maskers gedragen. Vormen van bogaku-maskers worden net als de dansen gegroepeerd in 'links' en 'rechts'.

Verwijst naar een gesloten net dat is bewerkt met zijde of vlas op een open, geweven ondergrond van gaas. Het is een variant van filetkant en een van de oudste kantsoorten. Het wordt gekenmerkt door een gedraaid net als achtergrond dat in de ene richting loopt, terwijl een enkele draad in de andere richting loopt. De ontwerpen worden op een vierkant raster genaaid.

Familie van circa 16 genera harshoudende bomen en heesters. Hoofdzakelijk inheems in de tropische regio's van Amerika, maar enkele soorten komen ook voor in Afrika en Azië.

Orde van tweezaadlobbige bloeiende planten, waaronder Buxaceae (90 tot 120 soorten in 4 tot 5 genera) en de kleine familie der Didymelaceae (2 soorten in 1 genus). Deze families zijn nauw verwant aan elkaar en worden soms in één enkele familie ondergebracht, de Buxaceae.

Bovenkleding die door vrouwen, voornamelijk in Afrika, wordt gedragen om de geslachtsdelen te bedekken en die meestal bestaat uit elementen van metaal of plantaardig materiaal die afhangen van een om de taille of heupen gebonden koord; kan ook gemaakt zijn van textiel terwijl enkele elementen kunnen doorlopen tussen de benen.

Rietinstrumenten met een enkel riet en een conische boring, met de vorm van een fagot.

Lampen met enkele of meerdere lontbuisjes die aan het topje van een stok vastzitten. Ze worden tijdens politieke demonstraties en fakkeloptochten gedragen. De lamphouders hebben vaak de vorm van sterren, adelaars, hoge hoeden of andere politieke symbolen.

Informele broeken voor vrouwen, met nauw toelopende pijpen die boven de enkel eindigen en vaak onderaan aan de buitenkant van het been een verticale split hebben.

Een enkele glazen tegel of een tegel met ingebrande kleuren, meestal vierkant of ruitvormig. Wordt gebruikt voor decoratieve beglazing.

Grote bladverliezende productieboom en in bossen voorkomende boom die inheems is in geheel Noord-Amerika. Een schimmel met de naam kastanjekanker die per ongeluk werd geïntroduceerd in het begin van de twintigste eeuw doodde echter de meeste bomen. Daarvoor was het een van de belangrijkste in bossen voorkomende bomen in zijn verspreidingsgebied. Er zijn nu nog maar enkele volwassen exemplaren binnen het oorspronkelijke verspreidingsgebied, hoewel er nog wel veel kleine spruiten zijn van bomen die zijn doodgegaan.

Strakke bovenkleding uit één geheel van nek tot enkels of voeten, meestal gemaakt van stretch materialen; dateert uit de tweede helft van de 20e eeuw. Gebruik 'stretchpakjes' voor strakke bovenkleding uit één geheel bedoeld voor lichamelijke activiteiten, zoals bijvoorbeeld dans of acrobatiek.

Een groep koolhydraten die bestaan uit lange ketens van enkelvoudige suikers (polysachariden genaamd), de belangrijkste koolhydraatverbinding in planten.

Wapens in de vorm van een enkele lange schacht als van een schermstok, die ceremoniële of rituele functies vervullen, bijvoorbeeld als ambtssymbolen of rijksinsignes.

Gesteunde mondbogen van de Shona in Zimbabwe, gemaakt van een enkele houten staaf, waarbij de snaar met een lus halverwege de boog is vastgemaakt.

Foto's die opeenvolgende fasen van een actie weergeven, meestal van een mens of dier in beweging. Het kan een enkele opname, een compositie of een serie aparte afbeeldingen zijn.

Commodes met een enkele la op hoge poten die waarschijnlijk zijn bestemd om onder een spiegel te staan.

Wordt gebruikt voor nederzettingen waarvan de inwoners uitsluitend of hoofdzakelijk afhankelijk zijn van één enkele werkgever die ook een aanzienlijk deel van het onroerend goed en de huizen bezit.

Banden die twee of meer boeken in een enkel deel samenvoegen.

Verwijst naar de stijl van Oudgriekse vaasschilderkunst die de overgang vormde tussen de stijl met de zwarte en de stijl met de rode figuren. Een van de kenmerken is dat sommige figuren werden geschilderd in de stijl van de zwarte figuren en andere, vaak de vrouwelijke, geen gegraveerde contouren hadden maar waren omlijnd met een kwast. Rond 530 v. Chr. banden enkele schilders de stijl van de zwarte figuren volledig uit en omlijnden alle figuren. Maar vervolgens schilderden zij de achtergrond zwart, waardoor de overgang naar de stijl van de rode figuren werd bewerkstelligd.

Helmen die bestaan uit een enkele bronzen plaat, zo gevormd dat deze de schedel, de neus, wangen en kin bedekt. De meest gebruikte soort militaire helm van het Oude Griekenland en aan het begin van de 6e eeuw v.C. tot in Italië verspreid.

Gebouwen in lokale stijl, van bescheiden afmetingen en met puntgevels aan de zijkanten, waarbij de voormuur meestal een eind naar binnen is geplaatst om een geïntegreerde veranda te maken onder één enkele steile dakkant; deze manier van bouwen werd oorspronkelijk naar Louisiana gebracht door Frans-Canadese (uit Acadië afkomstige) immigranten die kennis hadden van dakconstructietechnieken voor grote spanwijdtes.

Familie waartoe enkele soorten kleine in zee levende buikpotigen behoren.

Alfabet van geschreven Russisch, Slavisch en enkele niet-Slavische talen, oorspronkelijk gebaseerd op de 38 Griekse uncialen en inclusief latere toevoegingen.

Familie van twee genera schildinsecten die op cactussen voorkomen. Het achterlijf is aan de achterzijde niet versmald. Op de rug bevinden zich wasklieropeningen. Een anale ring ontbreekt. De wasklierkanaaltjes zijn zeer klein en ontspringen uit het midden van een groepje sessiele poriën. De setae zijn stevig en afgesneden aan het uiteinde. Moleculaire gegevens duiden erop dat schildluisschilden feitelijk gespecialiseerde eriococcidae zijn (Gullan & Cook 2001). Deze insecten zijn naar alle delen van de wereld getransporteerd als potentiële bron van rode kleurstoffen, maar lijken inheems te zijn in de Nieuwe Wereld. Ze komen daar overwegend voor in de woestijngebieden van het zuidwesten van de Verenigde Staten, in Mexico en in Midden- en Zuid-Amerika. De cochenilleluis D. coccus wordt al enkele eeuwen gebruikt als bron voor rode kleurstoffen.

Personen die boeken bijhouden waarin zij dagelijks verslag doen van persoonlijke ervaringen, meningen en waarnemingen. Meestal schrijven ze voor privédoeleinden, maar in enkele gevallen is hun werk bedoeld voor publicatie.

Een tegel voor dakbedekking die meestal is gemaakt van gebakken klei, beton of asbestcement en verkrijgbaar is in vele samenstellingen en soorten zoals platte dakpannen, enkelsnedige dakpannen en tegels die in elkaar grijpen.

Gefigureerd enkelvoudig weefsel waarin het patroon wordt gevormd door het contrast tussen twee bindingseffecten. In de oorspronkelijke vorm werd gebruik gemaakt van het ketting- en het inslageffect van dezelfde binding, meestal een satijnbinding. Hierdoor is de figurering van de verkeerde kant identiek aan die van de goede kant. Men kan echter ook twee of meer verschillende bindingen toepassen.

Weegschalen met vaste tegenwichten aan één uiteinde van een horizontale balk, met een verschuifbaar draaipunt waardoor de verhouding van de lengte van de armen kan worden veranderd, en met een enkel haakje om het te wegen voorwerp aan te hangen; gebruik 'unsters' voor weegschalen met een soortgelijke vorm maar met een vast draaipunt en verschuifbare gewichten.

Eenvoudige composities die worden gekenmerkt door enkelvoudige noten en waarbij een aantal woorden of lettergrepen een onbepaald aantal malen kan worden herhaald.

Harpen waarbij de snaren over het algemeen allemaal zijn gestemd in de tonen van een enkele toonsoort. Vaak wordt er in elk octaaf een extra snaar toegevoegd voor een kleine septime of soms voor een grote kwart.

Sets pijpen, bestaande uit een enkel stuk hout met twee smalle cilindrische boringen, waarbij beide een idioglot enkel riet hebben. Soms met twee pijpen die in een gezamelijk blok zijn geplaatst, waarin de rieten zijn bevestigd. Sommige eindigen in een klankbeker of zitten vast aan luchtzakken.

Wordt gebruikt voor huizen, meestal van boomstammen, waarin twee hokken van elkaar worden gescheiden door een gang en waarbij het geheel wordt overdekt door één enkel dak.

Het ceremonieel onderdompelen in of het besprenkelen met water van iemand als een inwijdingsrite of sacrament van de Christelijke kerk.

Kleine schoolgebouwen, met vaak slechts één of enkele leslokalen. Gebruik 'plattelandsscholen' voor scholen op het platteland.

Een combinatie van een enkele trap, lopend van de laagst gelegen verdieping naar de overloop, en een dubbele trap van de overloop naar de volgende verdieping.

Enkelvoudige fijne vezels, groepen van dergelijke vezels die stevig zijn samengedraaid of vezelige lengtes gevormd door het spinnen en twijnen van korte vezels tot een onafgebroken streng.

Computer-gegenereerde afbeeldingen van enkel de omrandingen van driedimensionale objecten, vaak zonder de lijnen weg te laten die normaliter zijn verborgen als de oppervlakken van het object ondoorzichtig zijn.

Draadsnijgereedschap met veel tanden of een enkele snijkant, speciaal gevormd om in- of uitwendige schroefdraden te snijden of af te werken. Worden meestal in combinatie met een draaibank gebruikt.

Drinkvaatwerk van glas bedoeld voor één enkel persoon.

Twee enkele deuren of deurvleugels die in hetzelfde kozijn zijn gehangen.

Rietpijpen, die ofwel bestaan uit twee met elkaar verbonden pijpen ofwel uit een enkel stuk hout met twee boringen, waarbij de luchtkolommen aan het trillen worden gebracht door middel van een idioglot enkel riet. Soms hebben beide pijpen vingergaten, soms heeft slechts één pijp vingergaten en dient de ander als brompijp; reeds bekend uit het oude Egypte.

Tapisserietechniek waarbij de inslagdraden van twee aangrenzende vlakken worden verbonden rond één scheringdraad, of, wat gebruikelijker is, tussen twee aan elkaar grenzende vlakken met een enkele of dubbele verbinding.

Europese rietinstrumenten die vanaf het einde van de 16e tot de vroege 18e eeuw zeer populair waren en die worden beschouwd als de voorganger van de fagot. Ze hebben een buis uit een enkel stuk hout, waarin twee evenwijdige conische kanalen zijn geboord, naar beneden en weer omhoog. Bovenaan bevindt zich de klankbeker, die onderdeel is van de buis, met ernaast een korte aanblaashals met een dubbel riet.

De Dynamische stijl behoort tot de oudste gedocumenteerde rotskunststijlen. De kunst wordt aangetroffen op afgelegen locaties in het westen van het Australische gebied Arnhem Land. Rotsschilderingen in de dynamische stijl beelden kleine, rode, geanimeerde lucifershoutachtige figuurtjes af die meestal bezig zijn met jagen, vechten of met ceremoniële handelingen. Deze geornamenteerde figuren worden afgebeeld met wapens, en een enkele keer met een dierenkop. Australische Aboriginals beschrijven deze figuren vaak als een uitbeelding van Mimi, een lange, dunne, bedrieglijke geest die zich ophoudt in spleten in grotten en andere afgelegen locaties. De hoogte van deze figuren varieert tussen 200 en 300 millimeter. De stijl kan niet precies worden gedateerd, maar het werk is naar schatting enkele duizenden jaren oud.

Verwijst naar perspectief dat wordt afgebeeld met gebruikmaking van een enkel verdwijnpunt. Deze techniek werd gesystematiseerd door de Renaissance-kunstenaar en theoreticus, Leon Battista Alberti, die een visuele piramide beschreef, waarvan de top zich in het oog van de kijker bevindt. De illusie van terugwijking in de ruimte wordt gecreëerd doordat parallelle lijnen samenkomen in één verdwijnpunt, dat zich gewoonlijk in of vlakbij het centrum van de compositie bevond en dat het 'centrale punt' werd genoemd. Alberti beschreef hoe men de juiste intervallen kon bepalen voor horizontale lijnen op steeds diepere posities in de ruimte, en hoe men voorwerpen en figuren op de juiste schaal kon tekenen ten opzichte van hun positie in de ruimte.

Enkelschots jachtgeweren, meestal op een punter of een speciaal ontworpen boot gemonteerd en worden gebruikt om watervogels in het water af te schieten.

Polygonen met één zijde en één hoekpunt, die in de euclidische meetkunde worden gezien als onmogelijke objecten. In de bolmeetkunde kan een eenhoek worden getekend door een enkele hoekpunt te plaatsen op een willekeurige plek van een grote cirkel; twee eenhoeken kunnen worden gebruikt voor de constructie van een diëder op een bol.

Citerachtige chordofonen uit het noorden en westen van Oeganda, met een ondiepe trogvormige klankbodem met twee lange, rechte en twee kortere, kromme zijden, waarop één enkele snaar wordt gedragen die door gaten of over inkepingen heen, op en neer van de ene naar de andere kant van het instrument is geregen.

Een type gitaar dat tussen 1750 en 1810 zeer geliefd was in Engeland. Ze hebben een plat of licht gebold achterblad en zes snarenkoorden van metalen snaren, waarvan de onderste twee enkel- en de bovenste twee dubbelgespannen zijn.

Verwijst naar een stijl en cultuur die in delen van Europa werd aangetroffen nadat de Gravettien-cultuur over het algemeen was verdwenen. In de cultuur worden veel kenmerken van de Gravettien-cultuur, met enkele lokale aanpassingen, gehandhaafd.

Te gebruiken voor rechtbanken in Groot-Brittannië en enkele Amerikaanse staten die zich specifiek bezighouden met het 'equity-recht' en werken volgens de vormen en beginselen van equity, in tegenstelling tot het gewoonterecht ('common law’) of wettelijk recht 'statutory law'.

Vensters, enkel of in een reeks, die een nis of uitsparing in een kamer vormen en die uit de muur steken in een rechthoekige, gebogen of polygonale vorm.

Schoenen met touwzolen en vaak een bovenstuk van canvas of katoen, soms met veters door het bovenleer en rond de enkel.

Klasse van schimmels met leden die zakachtige structuren (asci) produceren, met daarin ascosporen in de vorm van een gesloten vruchtlichaam (ascocarp) of van sporenballen. Tot de bekendste genera behoren Capronia (orde Chaetothyriales), waaronder enkele in zee levende schimmels vallen, Pyrenula (orde Pyrenulales), waartoe Pertusaria diluta behoort, en Eurotium (orde Eurotiales), waaronder soorten Aspergillus vallen waarvoor een seksuele voortplantingsfase is waargenomen.

Enkelvoudige stof of mengsel van stoffen; bij de ontleding plant zich een vlam- of schokgolffront door de stof voort met een snelheid van resp. enkele honderden meters tot enkele kilometers per seconde.

Familie van bloeiende planten (angiospermae) binnen de orde Fabales. Fabaceae - de op twee na grootste familie onder de angiospermae na de Orchidaceae (orchideeënfamilie) en de Asteraceae (asterfamilie) - bestaat uit meer dan 700 genera en ongeveer 20.000 soorten bomen, struiken, klimplanten en kruiden. Ze komen voor in de hele wereld. De belangrijkste commerciële soorten zijn Glycine max (soja), Pisum sativum (tuinerwt), Arachis hypogaea (pinda [aardnoot]) en Medicago sativa (alfalfa [luzerne]). De meeste houtige soorten zijn tropisch. Overblijvende (niet-houtige) soorten komen vooral voor in gematigde gebieden. De bladeren zijn meestal veervormig en soms driebladig of gelobd (de bladeren verspreiden zich vanuit een gemeenschappelijke punt). De bladeren van enkele soorten zijn eenvoudig of niet meer dan een dop. De vrucht is meestal een peulvrucht of een peul die openbarst als hij wordt gedroogd, waardoor de zaden vrijkomen.

Verzamelnaam voor de persoonlijke bescheiden van verschillende leden van een enkel gezin, meestal van ouders en hun kinderen, maar soms zijn ook de gegevens van de echtgenoten en hun families erin opgenomen.

Flesvormige vedels met een korte hals met of zonder fretten uit Ossetië in de Kaukasus, die uit een enkel stuk hout zijn gesneden. Ze hebben twee of drie snaren.

Banden die hun oorsprong vinden in het zestiende-eeuwse Parijs met een patroon van ineengevlochten linten, gekenmerkt door een dubbele lijn aan de ene kant en een enkele aan de andere die de banden in symmetrische vakjes verdelen welke soms worden ingevuld met gouden sierdruk.

Stoelen waarvan de rugleuning bestaat uit een enkel middenblad in de vorm van een viool.

Verwijst naar de kunst en expressievorm van het maken van films en bewegende beelden, die worden geproduceerd op film of videoband en waarop een reeks beelden in zo'n snel tempo worden gepresenteerd, dat de visuele illusie van natuurlijke beweging ontstaat. Het kan ook verwijzen naar vergelijkbare kunst die wordt geproduceerd op digitale media. De kunstvorm wordt meestal gekenmerkt door de presentatie van dramatische gebeurtenissen die emoties oproepen, waarbij op grote schaal gebruik wordt gemaakt van andere uitvoerende en visuele kunsten, in combinatie met een groot aantal technische mogelijkheden. Het kwam in de loop van de 20ste eeuw tot grote bloei en wordt qua populariteit en invloed door geen enkele andere kunstvorm geëvenaard. Gebruik 'films (informatiedragers)' voor de feitelijke werken die worden bestudeerd of gecreëerd.

Decoratief motief in de vorm van een gestileerde bloem, blad, ruit, ster of andere grafische figuur als een enkel teken in de boekdruk, dat wordt gebruikt om onder meer afzonderlijke paragrafen en opmerkingen van elkaar te scheiden en die kunnen worden herhaald voor de vorming van een decoratief kader.

Kleine mutsen voor binnenshuis, met een enkele of dubbele sierstrook als rand aan de voorkant en tot de oren reikend; werden door vrouwen in de 18e eeuw gedragen.

De grootste religieuze orde binnen de rooms-katholieke kerk, gesticht door St. Franciscus van Assisi in het begin van de 13de eeuw. De strenge en eenvoudige voorschriften van Franciscus leggen de nadruk op de gelofte van armoede, een voorwaarde die tot veel conflicten heeft geleid. St. Franciscus riep zijn volgelingen op rond te trekken en te preken, maar ook om de armen en zieken te helpen. Het effect van de vroege straatpredikers en met name van hun stichter was enorm, zodat er binnen 10 jaar 5000 Franciscanen waren. St. Bonaventura (1257-1274) bedacht een gematigde interpretatie van de regel van St. Franciscus, waardoor de verschillende stromingen die zich door de jaren heen hadden gevormd werden herenigd. Om deze reden wordt hij soms wel de tweede stichter van de orde genoemd. Onder St. Bonaventura breidde de orde zich uit en werd deze bekend om zijn theologische scholen. Enkele van de vroegere stromingen vinden hun weerklank in de drie onafhankelijke takken van de Eerste Orde der Franciscanen: de observanten, de conventuelen en de kapucijnen. De Tweede Orde is de orde van nonnen, gesticht door St. Clara onder leiding van St. Franciscus, bekend als orde van de arme klaren of clarissen. De Derde Orde bestaat uit religieuzen en leken, zowel mannen als vrouwen, en is verder onderverdeeld in de seculiere derde orde (levend in de wereld, zonder gelofte) en de reguliere derde orde (levend in religieuze gemeenschappen, met gelofte).

Verwijst naar de pre-Angkor-stijl en -periode rondom de Cambodjaanse koninkrijken van Funan (1ste tot 9de eeuw) die in hoge mate waren beïnvloed door Indiase ideeën. De stijl is vooral zichtbaar in de lager gelegen valleien van de Mekong-rivier. De beeldhouwkundige productie in deze stijl bestaat uit grote, vrijstaande zandstenen figuren van goden uit Hindoe-, Shiva-, and Visjnoe-teksten. Religieuze beeldhouwwerken bestaan vaak uit verschillende goden die zijn gecombineerd tot een enkele figuur en worden gekarakteriseerd door gladde, onafgebroken oppervlakken die zijn uitgebreid door middel van brede, frontale vlakken en door uitsparingen aan de zijkanten die zijn verbonden met het massieve blok. Deze periode werd tevens gekenmerkt door de rudimentaire ontwikkeling van niet-Indiase elementen zoals de zandstenen lateien die werden gemaakt voor deuropeningen van bakstenen schrijnen, het concept van de latei als speciaal attribuut van de geestschrijn en beeldhouwwerken in reliëf die waren gebaseerd op paren van monsterfiguren en bladontwerpen. Boeddhistische iconen in deze stijl zijn geconstrueerd in zandsteen en zijn minder zinnelijk en verfijnd dan Hindoe-figuren.

Doedelzakken met een enkel riet uit Oost- en Zuidoost-Europa en Klein-Azië. Ze komen in allerlei per streek of cultuur verschillende vormen voor, met een wisselend aantal pijpen, en worden aangeblazen met de mond of met een blaasbalg.

Overschoenen van rubber of ander waterafstotend materiaal, vooral die tot boven de enkel reiken en vaak gespen of andere sluitingen hebben. Gebruik `rubber overschoenen' voor overschoenen zonder gespen of sluitingen die tot onder de enkels reiken.

Continue draad, enkelvoudig of samengesteld, gemaakt van fijne vezels door afwikkelen (zijde), spinnen of twisten. Gebruik 'draad' wanneer de context niet uitsluitend textielmaterialen betreft. Gebruik 'koord' voor hetzelfde materiaal, maar dan dikker.

Wordt gebruikt voor het ontstaan van scheuren in een materiaal of een voorwerp, meestal langs een enkelvoudige of vertakte lijn.

Het gedeelte 'gebruiksartikelen en uitrusting' bevat descriptoren voor artefacten die primair en oorspronkelijk een gebruiksbestemming hebben (persoonlijke aankleding of inrichting van een ruimte) of die comfort, gemak of bescherming moeten bieden. Dergelijke artefacten zijn vaak verfraaid en worden in enkele gevallen zuiver als sierobject beschouwd.

Textieltechniek waarbij lussen met elkaar verbonden worden, gebruik makend van een enkele draad of koord en een enkele haaknaald.

Lage dessertglazen met een rudimentaire stam of helemaal geen stam, bestemd voor gelei of ijs. Vaak met een enkel of dubbel handvat.

Ontwerpwedstrijden die zich qua vorm tussen 'open' en 'besloten' competities bevinden; deelname is alleen mogelijk voor enkelen binnen een vakgebied, bijvoorbeeld alleen voor personen binnen een beperkt geografisch gebied.

Decoratief papier dat meestal als schutblad wordt gebruikt in gedrukte of blanco boeken. Gemarmerd papier wordt vel voor vel gemaakt; het procedé begint met een bad of trog met vloeibare gom, waarin de kleuren voor het marmerpatroon op het oppervlak worden gesprenkeld. Vaak worden ook terpentijn en olie, of gal, gebruikt. Vervolgens worden de patronen aangebracht door met een kam door de oplossing te roeren, of een andere methode te gebruiken die tot het gewenste ontwerp leidt. Als er dan een vel papier in het bad wordt gelegd, hechten de kleuren in de oplossing zich aan het papier. Het papier wordt daarna te drogen gehangen. Doorgaans wordt aangenomen dat het procedé in de 16de eeuw in het Nabije Oosten is uitgevonden en zich daarna al snel naar Europa verspreidde. Inmiddels worden er tal van verschillende, door het ontwerp geïnspireerde benamingen gehanteerd voor de diverse gemarmerde papiertypen; wetenschappelijk onderzoek heeft evenwel langs indirecte weg uitgewezen dat deze namen willekeurig zijn en zelfs misschien verkeerd zijn gebruikt in de loop der jaren.

Bont geschakeerd leer, meestal (maar niet altijd) kalfsleer, versierd met een onregelmatig gespikkeld patroon, dat ontstaat door het besprenkelen met verf of ijzersulfaat. Het verschil met gespikkeld kalfsleer is dat de verf of ijzersulfaat op dit laatste wordt aangebracht met een spons of een stuk katoen om een gespikkeld patroon te verkrijgen.

Te gebruiken voor elke combinatie van diverse materialen met de verwante technieken voor het maken van één enkel kunstwerk. Wordt in de drukkunst gebruikt wanneer meer dan één techniek wordt gebruikt voor één druk, zoals etsen en graveerwerk. Gebruik 'gemengde techniek' voor de verftechniek van het aanbrengen van olieverfvernis op tempera of temperavernis op olieverf. Gebruik ' multimedia werken' voor 20e eeuwse werken die heel verschillende kunstvormen gebruiken, zoals beeldhouwkunst en muziek. Gebruik 'intermedia' voor het begrip dat bepaalde 20ste eeuwse werken bekende kunstvormen combineren om een nieuw type in te luiden.

Methode die wordt gebruikt om pamfletten met maar één katern te binden door hechtnietjes door de enkelvoudige vouw te jagen.

Orde van bloeiende planten met 5 families, meer dan 1100 genera en bijna 17.000 soorten. Veel soorten gebruikt men als sierplanten of om medicijnen te maken. Ten dele worden ze gekenmerkt door bladeren die tegenover elkaar liggen of een krans vormen (twee of meer per knoop). De bladeren zijn enkelvoudig en vaak vergezeld van steunblaadjes (kleine bladachtige aanhangsels aan het begin van de stengel).

Lichtgolven die op een enkel vlak worden gevibreerd.

Bont geschakeerd leer, meestal (maar niet altijd) kalfsleer, versierd met een onregelmatig gespikkeld patroon, dat ontstaat door het aanbrengen van verf of ijzersulfaat met een spons of een stuk katoen. Het verschil met gemarmerd kalfsleer is dat dit laatste is besprenkeld met verf of ijzersulfaat om een gespikkeld patroon te verkrijgen.

Een serpentijn met meestal een groene hoofdkleur, hoewel er ook enkele paarse varianten zijn. Vaak lijkt het erg op graniet. Het beste gewone serpentijn komt uit het Italiaanse Ligurië.

Een benadering van sociale, culturele, wetenschappelijke en humanistische kwesties die de wereld als een enkel, interactief systeem ziet.

Procedés voor gedeeltelijke ontwikkeling van platinadrukken door op enkele plaatsen van een afdruk glycerine aan te brengen om beeldvorming te voorkomen.

Lange, smalle, tweezijdig asymmetrische platbodems met een hoge decoratieve boeg; voortbewogen met een enkele wrikriem en gebruikt als watertaxi's in de kanalen van Venetië.

Grote, versterkende delen van een wapenrusting voor steekspelen, meestal gemaakt van een enkele zware plaat die de linkerschouder en bovenarm, de linkerkant van het vizier en de borst beschermt. Deze werden gebruikt van de 15e tot en met de 17e eeuw.

Verwijst naar notities, krabbeltjes, schetsjes of tekeningetjes van de kunstenaar buiten het ontwerp zelf, op een af te drukken etsplaat. De gewoonte ontstond als manier om de sterkte van het zuur op een etsplaat te testen voordat de afbeelding werd ingeëtst. Graveursmerken werden gewoonlijk weggebrand voordat de ets werd gemaakt, maar soms werden enkele merken in de marge opzettelijk behouden in de afgedrukte versie, zodat verzamelaars zeldzame etsen konden verzamelen. Zie ook 'afdrukken met graveursmerk'.

Beschrijft de weergave van digitale afbeeldingen met een monochroom tintverloop. Afbeeldingen met grijswaarden verschillen van 1-bits zwart-witte afbeeldingen omdat ze zijn opgebouwd met intensiteitsniveaus in fasen van zwart naar wit, niet enkel in zwart of wit.

Gordijnen met zachte, golvende vouwen in de vorm van een halve maan. De vouwen ontstaan door een enkel gordijn recht omhoog te trekken of door een enkel of tweedelig gordijn diagonaal omhoog en naar de zijkant te trekken door middel van ringen en koorden die aan de achterkant zijn vastgemaakt.

Een grote categorie rechthoekige gebouwen die worden bedekt door een enkel dak, met twee verschillende functies aan de beide uiteinden, maar vaak met een gemeenschappelijke ingang; de ene kant huisvest een familie en de andere kant vee. In gebruik sinds de neolithische periode, vooral in de koudere klimaten van Europa en Noord-Amerika.

Delen van een wapenrusting die de hals en het bovenste gedeelte van de borst beschermen en bestaan uit een enkele plaat of twee basis voor- en achterplaten die met scharnieren aan elkaar vast zitten, vaak met extra harnasplaatjes aan de bovenkant die de nek omsluiten.

Franse schalmeien uit de Renaissance die bestaan uit een windkapsel, zes enkele toongaten, één dubbel toongat en één duimgat aan de achterkant.

Enkelvoudige, vaste bedbehangsels aan het hoofdeinde van een bed, doorgaans passend bij de bedgordijnen. Gebruik 'head curtains' voor gordijnen aan beide zijden van het hoofdeinde van een bed.

Diazoprocédé uitgevonden door J.N. de Nilpce in 1825, waarbij bitumen die in een coating werden aangebracht op glas of metaal zich verharden in relatie tot de belichting. Na wassen met lavendelolie bleef enkel het verharde gedeelte van de plaat over.

Verwijst naar de reeks uiterst diverse geloven en gebruiken die in het algemeen verwijzen naar de Indiase beschaving en cultuur van de afgelopen tweeduizend jaar. De religie heeft een sterke invloed op de Indiase kunst, literatuur, maatschappij en politiek. Het hindoeïsme omvat diverse religieuze geloven en gebruiken en in plaats van andere goden, andere godsdiensten en andere religieuze concepten als fout of onverenigbaar te zien, worden de hoogste goddelijke machten gezien als elkaar aanvullend. De religieuze waarheid wordt niet gezien in dogmatische termen aangezien wordt geloofd dat de waarheid alle woordelijke definities overstijgt. In plaats van op een reeks doctrines ligt de nadruk op de juiste manier van leven (dharma). Er zijn aanzienlijke verschillen per regio. In de meeste vormen van het hindoeïsme ligt de nadruk op het concept van reïncarnatie of zielsverhuizing; de bevrijding (moksha) van de cyclus van samsara is het uiteindelijke spirituele doel van hindoes. Brahma, Visjnoe en Shiva zijn de belangrijkste hindoeïstische godheden en vormen gezamenlijk een drie-eenheid, de Trimurti. Verder is er een groot aantal lagere goden. Het hindoeïsme heeft geen specifieke oprichter of ontstaansmoment en er is geen centrale autoriteit. De hindoeïstische literatuur is erg rijk en gevarieerd en geen enkele specifieke tekst wordt als gezaghebbend beschouwd. De Veda's, die afkomstig zijn uit de Vedische periode (ca. 1200-500 v. Chr.), zijn de oudste overgebleven geschriften. Religieuze wetboeken en heldendichten zoals de Ramayana en de Mahabharata zijn altijd erg invloedrijk geweest.

Genus van één soort, H. mancinella. Vroeger dacht men dat dit genus verschillende soorten bevatte, maar in de meeste classificaties beschouwt men die tegenwoordig als één veelvormige soort (één enkele soort met meerdere vormen).

Wordt gebruikt voor schoenen die althans gedeeltelijk van hout zijn gemaakt, vooral die uit een enkel stuk hout gesneden zijn. Ze werden oorspronkelijk gedragen door boeren en andere werklieden in Nederland, Frankrijk en België.

Klasse van gewervelde, haaiachtige waterdieren die geen schubben hebben. De dieren hebben vier kieuwparen onder één kieuwopening aan beide zijden en een erectiele rugvin. De mannetjes hebben een grijporgaan voor de interne bevruchting van de vrouwtjes, die eieren leggen met leerachtige schalen. In tegenstelling tot haaien hebben ze een bovenkaak die vastzit aan de hersenschedel, aparte anale en urogenitale openingen en enkele grote permanente tandplaten waarmee ze voedsel vermalen, in plaats van tanden. In sommige classificaties zijn ze opgenomen in dezelfde klasse als roggen en haaien.

Werktuig voor het maken van ronde gaten in o.a. leder. Het is een metalen buis met scherpe randen. De doorsnede varieert van enkele millimeters tot enkele centimeters. Men legt een stuk leder of ander materiaal op een houten, loden of koperen steun om de snede niet te beschadigen. Vervolgens plaatst men de holpijp op de plaats waar men het gat wenst en slaat erop met een hamer.

Aarden dammen, meestal relatief klein, die men maakt met één soort materiaal met één enkele structuur, vaak zanderige klei, om een ondoordringbare fundering te maken met relatief vlakke zijkanten die voor stevigheid zorgen.

Bijensoort die inheems is in Europa, Azië en Afrika en die begin 17de eeuw in Noord-Amerika werd geïntroduceerd. De bij heeft een lengte van circa 1,2 cm, een kop en borststuk met een enigszins borstelig aanzien en een kleur die per stam varieert. De twee grote samengestelde ogen en drie enkelvoudige ogen (ocelli) bevinden zich boven op de kop. Het scherpe zicht wordt gecomplementeerd door twee gevoelige geurdetecterende voelsprieten. Er komen allerlei rassen, ondersoorten en stammen van deze soort voor. Net als andere bijen zijn honingbijen sociale insecten die in nesten of korven samenleven. Al eeuwen worden bijenkolonies door mensen verzorgd en onderhouden voor het oogsten van honing en voor hun functie in de landbouw als bestuivers van gedomesticeerde planten.

Rietinstrumenten met een enkel riet die eindigen in een naar boven gebogen klankbeker die gemaakt is van een dierlijke hoorn. Ze komen voor in verschillende vormen: met toongaten, met meerdere pijpen of uitgerust met een luchtzak.

Te gebruiken voor nijverheid thuis bij een zelfstandig ondernemer en zijn/haar familie, vaak met de hulp van enkele leerlingen.

Dressoirtafels zonder laden of met een enkele rij laden onder het blad. Dit type wordt gemaakt in de zuidelijke staten van Noord-Amerika.

Historische harpen uit Ierland met karakteristieke koperen snaren, een naar buiten buigende voorzuil en een resonanskast gemaakt uit een enkel blok wilgehout. Ook te gebruiken voor 19e eeuwse kleine, met darm bespannen harpen met een handmatig systeem voor het stemmen.

Verwijst naar de religie en filosofie die in de 6de eeuw v. Chr. in India is gesticht door Vardhamana, een van de religieuze figuren die in opstand kwam tegen de orthodoxe dogma's van de Vedische religie. Kenmerkt zich door een afkeer van de gangbare offerriten in Vedische tradities, en stelt het geloof in de ethische doctrine ahimsa centraal, waarbij ernaar wordt gestreefd om geen enkel levend wezen pijn te doen en het volmaakte ideaal van menselijke perfectie wordt nagestreefd door een devoot leven in het klooster.

Losvallende, tot de enkel reikende herengewaden, die informeel werden gedragen van de 17e tot begin 19e eeuw, oorspronkelijk naar het model van de Japanse kimono, maar later ook verzamelnaam voor soortgelijke, doch minder op de kimono gelijkende, gewaden.

Broeken die wijd om de heupen en dijen vallen, nauw toelopen bij de knie en nauw sluiten van de knie tot de enkel, vooral met laarzen gedragen bij het paardrijden of wandelen. Gebruik 'rijbroeken' voor broeken die wijd zijn rond de heupen en tot de kuit reiken.

Ruimvallende broeken van lichtgewicht of zachte, absorberende stof, meestal met een koord in de tailleband en nauwsluitende of elastische boorden rond de enkels; wordt vaak gecombineerd met een sweatshirt of een trainingsjack om zo een trainingspak te vormen.

Onderkaak die bestaat uit een enkel bot of volledig vergroeide beenderen.

Lichtarmaturen met een enkele, scherpe punt of één of meerdere kaarshouders om kaarsen in te zetten. Soms hebben ze een druiprand om was op te vangen, veermechanismen en andere toevoegingen voor het verwijderen van het kaarsstompje of verstelbare onderdelen om de positie van de vlam te regelen.

Ovens die bestaan uit een rij van aangrenzende kamers die een ring of ovaal vormen waarin een vuur brandt. Hierbij duurt het enkele dagen voordat het vuur is rondgeweest.

Kaarsenstandaards met een enkele kaarshouder die op een voetstuk rust met een verbrede basis of voet voor de balans. Het voetstuk is vaak zuilvormig. Gebruik 'blakers' voor kaarsenstandaards met een enkele kaarshouder die op een platte schotel of blad staat.

Verwijst naar werken die zijn vervaardigd door de gelijknamige Afrikaanse etnische groep, die in de Democratische Republiek Congo leeft. Mokango is een enkelvoudsvorm, Bakango is een meervoudsvorm.

Rechters van een lage rang met jurisdictie over kleinere overtredingen en enkele civiele zaken die per statuut zijn voorgeschreven.

Wordt gebruikt voor standplaatsen langs karavaanroutes die overnachtingsgelegenheid bieden en voorzieningen voor karavanen en mensen met hun dieren; meestal gekenmerkt door lange centrale binnenplaatsen, één enkele ingang en vaak winkeltjes. Gebruik 'chans' voor islamitische bouwwerken met een soortgelijke functie, maar in steden en met meer handelsvoorzieningen.

Schijfvormige wielen op de branders van verlichtingsmiddelen, die zich aan uiteinde van de schacht bevinden, waarmee de schacht en diens kouswiel of wielen handmatig kunnen worden gedraaid. In sommige branders vervangt een enkele lus het wiel.

Een onderdeel van een deur, bestaande uit een enkele knop die bevestigd is aan de ene kant van een krukpen, waarvan aan de andere kant een roos of plaat is bevestigd om de knop en de pen aan de kastdeur te bevestigen. Te onderscheiden van 'deurknoppen', die bestaan uit twee knoppen aan weerszijden van een krukpen om de deurkruk los te maken.

Verwijst naar middeleeuwse monumentale kruisen, gewoonlijk van steen, die werden gebruikt als markering van plaatsen in het landschap, meestal een heilige plaats, een graf of een verzamelplaats in het Keltische Ierland, Schotland of elders. Ze dragen in het algemeen inscripties of versieringen in bas-reliëf in een door Vikingkunst beïnvloede Keltische stijl. De typische vorm is die van een Latijns kruis met een ring rond het snijpunt van de verticale en de horizontale balk; enkele van de oudste voorbeelden bestaan echter uit een losse stenen zuil met versieringen en inscripties.

Verwijst naar een uitbeelding van de gebeurtenissen rond de geboorte van Christus. Een kerststal is meestal driedimensionaal en bevat het kindje Jezus in de kribbe, de maagd Maria en Sint Jozef, schapen, de os en de ezel en andere aanwezigen, zoals herders, de Wijzen en engelen. De Engelse term 'crèche' is afgeleid van de kribbe waarin de maagd Maria, volgens enkele vertalingen van het Evangelie van Lucas, de pasgeboren Jezus legde. Volgens de legende werd de kerststal populair gemaakt door Sint Franciscus van Assisi, die in 1223 in het Italiaanse Greccio de nachtmis opdroeg in een stal waarin mensen en dieren de geboorte van Jezus naspeelden.

Groepen van zakelijke ondernemingen van dezelfde soort of met dezelfde functie, zoals restaurants, winkels, theaters of hotels, die met elkaar zijn verbonden in een enkel systeem met een enkele eigenaar en een enkel management of bestuur.

Algemeen te gebruiken voor alle rietinstrumenten met een enkel riet en doorgaans een cilindrische boring. Specifiek te gebruiken voor die rietinstrumenten met een enkel riet die als solo- en orkestinstrumenten worden gebruikt in westerse klassieke, jazz-, volks- en fanfaremuziek.

Haken met een enkel uitsteeksel, om aan de zijwanden van kasten en kleerkasten te gebruiken.

Fotografische negatieven die op enkelvoudige basis de kleurschakeringen en de lichtheid van een afbeelding in complementaire relatie tot de waargenomen waarden van de afbeelding vastleggen; bijvoorbeeld lichtblauw wordt vastgelegd als donkergeel. Gebruik 'kleurscheidingsnegatieven' voor afbeeldingen waar de kleur is vastgelegd op een apart fysiek negatief.

Verdedigingswerk gebouwd bovenop een klif, zodat het enkel bereikbaar is via een smalle strook land en dus makkelijker te verdedigen valt. De meeste dateren uit de Ijzertijd.

Serie gestemde vaste klokken die binnen of buiten hangen en die bespeeld worden door er tegen te slaan. Ze zijn minder uitgebreid dan carillons, met een bereik dat beperkt is tot minder dan twee octaven. Zie 'bekkens' voor een enkele klok.

Orde van 141 soorten in 2 families, waaronder die van de koekoeken, renkoekoeken en hoatzins. Sinds 1600 is 1 soort uitgestorven. Het zijn vogels met een lange staart en tenen die naar achteren of zijwaarts gericht zijn. Ze eten zowel vruchten als kleine dieren. De meeste leven in bomen, maar enkele soorten leven op de grond. Sommige soorten zijn broedparasieten.

Tafels met een enkele stijl als steun.

Verwijst naar de christelijke kerk van Egypte, waar de islam de belangrijkste godsdienst is. Vóór de verovering door de Arabieren in de 7de eeuw duidden de Egyptenaren zichzelf en hun taal aan met de Griekse term Aigyptios (met Kopt als westerse vorm). Later namen de Egyptische moslims afstand van de term Aigyptioi en ging deze fungeren als specifieke aanduiding van de christelijke minderheid in Egypte. Sinds de 5de eeuw zijn deze christenen monofysitisch: ze erkennen slechts één natuur van Christus. Afgezien van de monofysitische kwestie hebben de kopten dezelfde geloofsleer als de oosters-orthodoxe kerken. De erediensten worden vrijwel geheel in het Arabisch gehouden, en de kerkboeken, met liturgieën die zijn toegeschreven aan Marcus, de Heilige Cyrilus van Alexandrië en Gregorius van Nazianzus, zijn geschreven in het Koptisch (het Bohairische dialect van Alexandrië), met daarnaast de Arabische tekst in een tweede kolom. Na de jaren 90 van de 19de eeuw introduceerde de kerk een democratische bestuursvorm met aan het hoofd de patriarch, die in Cairo woont. Buiten Egypte zijn er nog enkele koptisch-orthodoxe kerken te vinden in het Heilige Land, en Khartoem (Sudan) heeft een koptisch bisdom. De Ethiopische, Armeense en Syrische Jacobietenkerken vormen een gemeenschap samen met de koptisch-orthodoxe kerk. Er bestaat een overvloed aan koptische religieuze kunst. Ook is de kerk actief op het gebied van scholing. De ruim drie miljoen kopten vormen weliswaar een minderheid in Egypte, maar zijn niettemin sterk vertegenwoordigd in allerlei beroepsgroepen. Kopten hebben vaak onder vervolging te lijden gehad, ook nog in deze tijd. Gebruik 'Koptisch (periode)' om specifiek te verwijzen naar de vroegmiddeleeuwse periode in Egypte.

Familie van ongeveer 300 soorten giftige slangen, gekenmerkt door korte giftanden aan de voorkant van de bovenkaak. De soorten die op het land leven, lijken gewoonlijk op de meer voorkomende gladde slangen, terwijl de soorten die in het water leven soms vinvormige staarten hebben en ook op andere manieren zijn aangepast aan het leven in de zee. De meeste soorten leggen eieren, maar er zijn enkele soorten, hoofdzakelijk in Australië, die levend baren.

Beenbedeksels die soms verwoven zijn met het slipje,die tot aan de enkel reiken en meestal de voet bedekken; zijn over het algemeen gebreid of gewoven, doorzichtig of ondoorzichtig en van dikke of dunne stof. Wordt onderscheiden van `schoeisel' dat primair als bedekking voor de voeten wordt gedragen.

Arcering waarbij een netwerk van lijnen ontstaat door vanuit verschillende hoeken in verschillende richtingen te arceren. De delen waar kruisarcering heeft plaatsgevonden, zijn donkerder dan de delen die een enkele arcering hebben.

Schoeisel waarvan de schacht tot boven het enkelgewricht loopt.

Verwijst naar de tweede helft van de Gerzeïsche periode in boven-Egypte. De periode kenmerkt zich door het ontstaan van artistieke gebruiken van de hierna volgende Eerste Dynastie, die zijn terug te vinden in de versierde stenen paletten en scepterkoppen, wandschilderingen en enkele van de eerste grote beeldhouwwerken.

Kleine educatieve gebouwen in dunbevolkte gebieden voor het openbare, meestal lagere, onderwijs aan de lokale bewoners. Gebruik wanneer de functie of de locatie van dergelijke gebouwen benadrukt wordt. Gebruik 'dorpsscholen' voor scholen in dorpen die vaak slechts één of enkele lokalen hebben.

Wordt gebruikt voor tuig dat over het algemeen wordt gekarakteriseerd door een enkele mast, een driehoekig zeil waarvan de vooruitstekende hoek scherp achteroverhelt en is aangehecht aan een recht rondhout of ra, die op zijn beurt weer is aangehecht aan de mast, en een giek die voorwaarts uitstrekt van de mast.

Banden die kinderen leiden en ondersteunen bij het leren lopen. Soms van versterkte stof die is bevestigd aan de schouders en tot de enkels hangt.

De hiërarchie Lichamelijke en Geestelijke Activiteiten bevat descriptoren voor activiteiten die variëren van enkele acties tot complexe reeksen fysieke en mentale bezigheden. Geestelijke activiteiten zijn activiteiten die geheel of voornamelijk worden uitgevoerd met de hersenen. Lichamelijke activiteiten zijn activiteiten die worden uitgevoerd met andere delen van het lichaam of met het lichaam als geheel. Relatie tot Overige hiërarchieën: descriptoren voor procedés die fysiek op of met materialen of objecten worden uitgevoerd (bijv. beeldsnijden) zijn te vinden in de hiërarchie Procedés en Technieken. Descriptoren voor organisatorische, administratieve of intellectuele activiteiten die worden uitgevoerd om specifieke doelen te bereiken (bijv. analyse) zijn te vinden in de hiërarchie Functies. Descriptoren die gebeurtenissen aanduiden, waaronder gebeurtenissen wanneer activiteiten in deze hiërarchie zouden kunnen plaatsvinden (bijv. zeilen, basketbal) of die altijd afhankelijk zijn van een duidelijk gedefinieerde reeks omstandigheden voordat ze plaatsvinden, (bijv. races) zijn te vinden in de hiërarchie Gebeurtenissen.

Harnasonderdelen die bestaan uit een enkele plaat of een reeks harnasplaatjes die soepel aan elkaar zijn bevestigd door middel van riempjes en klinknagels. Ze hangen aan de voorkant van beide zijden van de @'fauld' of de borstplaat, ter bescherming van het bovenste gedeelte van de dij.

Tekens die samengesteld zijn uit twee of meer lettertypen, die zijn verenigd in een enkele grafische vorm.

Meestal metalen onderdeel van een enkelrietinstrument dat het riet stevig tegen het mondstuk houdt, maar het ook toelaat om vrij te trillen wanneer erop geblazen wordt.

Verwijst naar een Vroeg-Minoïsche aardewerkstijl die voornamelijk werd vervaardigd in het noordoosten van Kreta, maar die op het hele eiland werd gebruikt. Deze stijl is mogelijk voortgekomen uit Vasiliki-aardewerk, toen geschilderde ornamentatie voor het eerst weer verscheen in de vorm van enkele opgeschilderde witte lijnen. In volwaardige vorm kenmerkt deze stijl zich door bondige motieven in gebroken wit op een donkere engobe. De ontwerpen bevatten vaak complexe diagonale banden en spiralen.

Een veelgebruikte, drogende olie die als oplosmiddel in verf wordt gebruikt; verhardt in de loop van enkele weken wanneer delen van de olie polymeriseren en een onoplosbaar bindmiddel vormen.

Genus van ongeveer 30 soorten die inheems zijn op het noordelijk halfrond. Enkele soorten gebruikt men als sierbomen of schaduwbomen. Behoort tot de elegantste loofbomen, met hartvormige en grofgetande bladeren, geurige crèmekleurige bloemen en kleine bolvormige vruchten die aan smalle bracteeën hangen. Dit genus bracht men vroeger onder in de familie Tiliaceae, maar genetisch onderzoek heeft ertoe geleid dat het tegenwoordig wordt beschouwd als een genus van Malvaceae.

Wordt gebruikt voor orgelpijpen die geluid voortbrengen door de vibraties van een flexibel metalen rietje. Voor de eenvoudige pijpen, die afzonderlijk gebruikt worden als complete en onafhankelijke instrumenten, waarin geluid wordt voortgebracht door de vibratie van een enkel, dubbel of vrij rietje, wordt de term 'rietpijpen' gebruikt.

Verwijst naar een Chinese dynastieke stijl en periode tussen 420 en 479. De Liu Song, die de Oostelijke Jin-dynastie opvolgde, bracht in cultureel opzicht een voortzetting van de ontwikkeling die tijdens de Jin was begonnen. Lu Tanwei (hoogtijperiode 460-485) was een vermaard hofschilder die diende onder keizer Mingdi (heerste van 465-473); geen enkel werk van zijn hand is bewaard gebleven. De dynastie wist zijn machtspositie slechts korte tijd vast te houden.

Flessen gebruikt om reukwater over de handen te sprenkelen aan het eind van een maaltijd; vaak voorzien van een bevestigingsmechanisme waardoor ze aan kettingen kunnen worden opgehangen.

Geschreven of geschilderd symbolen die een heel woord voorstellen. Schriftsystemen die gebruik maken van logogrammen zijn onder meer het Chinees, Egyptische hiërogliefen en vroege spijkerschriften. Er is geen schriftsysteem bekend dat volledig logografisch is: alle logografische systemen bestaan zowel uit logogrammen als symbolen die bepaalde geluiden of lettergrepen representeren. In stenografie is een logogram een letter of een enkel streepje waarmee men op een korte manier een woord representeert.

Houten tweewielers met een stuurmechanisme; eerdere modellen konden enkel recht vooruit bewegen. Uitgevonden in 1817 in Duitsland.

Verwijst naar de periode die alle Khmer-kunst of op Khmer geïnspireerde kunst markeert die wordt geassocieerd met het gebied dat tegenwoordig bekend is als Thailand. Artistieke productie uit deze periode wordt in het algemeen gekenmerkt door Khmer-ontwerpen en artistieke en intellectuele bewegingen met enkele lokale aanpassingen en variaties.

Kleine plant, gekenmerkt door de vruchtbare sporenhouder op de stokachtige, rechtopstaande stengel en de zeer kleine microfyllen. Een microfyl is een soort blaadje dat onafhankelijk van de bladeren van andere vaatplanten ontstond en evolueerde. Microfyllen hebben maar één enkele onvertakte strook vaatweefsel. Hoewel deze stam tegenwoordig een kleine en onopvallende groep planten vormt, waren sommige soorten die in het Carboon voorkwamen bomen die bossen vormden en meer dan 35 meter hoog werden. Lycophyta is de oudste bestaande groep vaatplanten en 40 miljoen jaar lang was het in grote gebieden de dominante groep.

Officieren met de hoogste rang in het leger van Groot-Brittannië, Duitsland en enkele andere landen, overeenkomstig met generaals in het leger van de Verenigde Staten. In het tegenwoordige Frankrijk en voor het begin van de 17e eeuw in Groot-Brittannië was dit de op één na hoogste rang na de generaals.

Een verzameling decoratieve technieken die betrekking hebben op het aanbrengen van gekleurde poeders op lakwerk. De letterlijke betekenis is 'besprenkelde afbeelding'. Het goud, zilver of gekleurd pigment wordt aangebracht wanneer de lak nog vochtig is. Deze technieken waren zeer populair tijdens de Heian-periode (794-1333), toen dit de meest gebruikte methode was voor het versieren van Japans lakwerk. Ze worden vaak samen met 'kirikane' gebruikt.

Verwijst naar de kunst en architectuur die is verbonden met de mammelukken, een krijgerskaste die Egypte en Syrië regeerde vanaf ongeveer 1250 tot de vroege 16de eeuw, en die in het Midden-Oosten meer dan 700 jaar invloedrijk en machtig is geweest. Mammeluk-architectuur was in wezen conservatief en niet erg vernieuwend, maar wel rijk en over het algemeen van zeer hoge kwaliteit. Mammeluk-architectuur wordt gekenmerkt door het gebruik van zeer fijn afgewerkte minaretten, enorme façades en portalen, en de tendens om structuren voor verschillende toepassingen te bouwen in een enkel complex. Begunstigers bouwden hun belangrijke monumenten gewoonlijk ook dichtbij elkaar. De mammelukken staan ook bekend om hun technische virtuositeit in stenen constructies; metselaars gebruikten verschillend gekleurde stenen op de oppervlakken van gebouwen. Er zijn bijna 3000 belangrijke mammelukmonumenten bewaard gebleven of bekend gebleven via teksten; de meeste monumenten in de oude wijken van Caïro, Damascus, Tripoli en Aleppo zijn mammeluks, evenals de meeste monumenten op de Haram ash-Sharif in Jeruzalem, buiten de Rotskoepel. Net als architectuur bereikten ook de overige kunsten van de mammelukperiode een hoog niveau van technische perfectie, maar staan ze niet bekend om hun originaliteit; er bestaan wel bezienswaardige voorbeelden van ingelegd metaalwerk, kalligrafie, moskeelampen en houten objecten.

Verwijst naar een oude religie uit het Midden-Oosten die nog voorkomt in Irak en Khuzistan (een provincie in het zuidwesten van Iran). Zij wordt meestal beschouwd als een gnostische sekte en is als zodanig de enige overgebleven vertegenwoordiger van het gnosticisme. Er zijn ongeveer 15.000 tot 20.000 mandeeërs. Het mandeïsme benadrukt, net als andere dualistische geloofssystemen, de verlossing van de ziel door esoterische kennis (gnosis). De spirituele ziel zal worden bevrijd van de materiële wereld door hun verlosser, Manda d'Hayye, maar de slechte archonten verhinderen de opstijging van de ziel. In het mandeïsme wordt Jezus beschouwd als een valse messias maar wordt Johannes de Doper vereerd omdat hij wonderbaarlijke genezingen heeft bewerkstelligd door middel van de doop. De mandeeërs ontwikkelden een uitgebreid cultusritueel, vooral voor de doop, die voor zover bekend bij geen enkele andere gnostische sekte voorkomt. De doop zuivert een mens van de zonde en kan vaak worden herhaald. De oorsprong van de religie is duister en blijft omstreden. Op basis van Babylonische elementen in mandeïsche magische teksten, het gebruik van de Iraanse kalender en de overname van verscheidene Iraanse woorden in de mandeïsche taal, menen sommige geleerden dat het mandeïsme in de pre- of vroegchristelijke tijd is ontstaan in het zuidwesten van Mesopotamië. Anderen denken aan een Syrisch-Palestijnse oorsprong op basis van de Haran Gawaita, een quasihistorisch mandeïstisch document dat verhaalt over de exodus van de nazareeërs (de mandeïstische priesterkaste die zich onderscheidde van de mandeeërs of leken) van Palestina naar Mesopotamië in de 1ste eeuw n. Chr. Ook zekere opmerkelijke overeenkomsten met het jodendom verdienen de aandacht: bekendheid met het Oude Testament, parallellen met de joodse zedenleer, vooral de grote waarde die wordt gehecht aan het huwelijk, het gebruik van de Hebreeuwse engelenleer en het belang van een zuivere cultus. Ook zijn er overeenkomsten met het manicheïsme. De mandeeërs zijn misschien de in de Koran genoemde Sabanen. De mandeïsche literatuur, geschreven in een Aramees dialect en in een apart schrift, is tamelijk uitgebreid. Belangrijke bewaard gebleven werken zijn de Ginza (het Boek van Adam); het Boek van Johannes; het Boek van de Zodiak en de Doop van Hibil Ziwa. Mandeeërs zijn van oudsher bekwame zilversmeden.

Tokkelinstrumenten met toets, sleutelkast en een ronde klankast die of gesneden is uit een enkel stuk hout dat geleidelijk overgaat in hals en sleutelkast, of is opgebouwd volgens een luitachtige constructie.

Moskeeën met een mihrab maar geen minbar, meestal voor de dagelijkse gebeden van enkelingen of kleine groepjes maar niet voor de dienst op vrijdag.

Verwijst naar de cultuur, met name de beeldhouwkunst, van Mathura, een kosmopolitische stad aan de rivier de Jumna, gedurende de Kushana-periode van oud India; Mathura lijkt een tweede hoofdstad van de Kushana-dynastie te zijn geweest, en het was een van de twee belangrijkste artistieke centra van de dynastie, naast Gandhara. Tot de boeddhistische Mathura-beeldhouwkunst behoren Boeddha-portretten die zijn gebaseerd op yaksha-modellen (mannelijke aardegeest), en enkele van de vroegste voorbeelden van geheel Indiase boeddhafiguren. De vele levendige en openlijk seksuele yakshi-figuren (vrouwelijke aardegeesten) zijn welbekende voorbeelden van Mathuran-beeldhouwkunst. Een van de meest opmerkelijke prestaties uit deze periode was de assimilatie van de staande kolos in Maurya-stijl voor boeddhistische doeleinden. Kenmerken van Mathura-beeldhouwkunst zijn monumentale frontaliteit, de weergave van omgeslagen, transparante stoffen als kleine, ringvormige plooien; en later boeddhafiguren met grote aureolen, versierd met rolwerk voorzien van bladpatronen. Diep reliëf wordt veel toegepast in de 2de eeuw, terwijl een gelijkmatigere en meer lineaire stijl wordt aangetroffen in de 5de eeuw. Veel Mathura-beeldhouwkunst wordt gehakt uit plaatselijke Sikri-zandsteen, dat roze is of gespikkeld rood in combinatie met geelachtig wit. Mathura-iconen werden geëxporteerd naar andere delen van India en werden ook gekopieerd door andere werkplaatsen. De Kushana-dynastie raakte in de 3de eeuw in verval, maar de Kushana-kunststijl van Mathura bleef bestaan en leidde later tot de verdere ontwikkeling van het Boeddha-icoon in de Gupta-periode.

Verwijst naar de beeldhouwkunst in steen en overige materialen uit de periode van de heerschappij van de Maurya-keizers, en meer in het bijzonder naar kunst die werd gemaakt tijdens de veertigjarige heerschappij van Ashoka, de derde Maurya-keizer (gestorven 232 v. Chr.), die regeerde over heel India. Eerdere beeldhouwkunst was over het algemeen gemaakt van hout, maar tijdens de Maurya-periode werd steen het meest populaire materiaal. In heel India verrezen gepolijste monolithische edict-pilaren met gedetailleerde, beeldgesneden kapitelen. De kapitelen, die waren gemaakt van een geelbruine zandsteen, Chunar genaamd, vormen de beste bewaard gebleven voorbeelden van keizerlijke kunst uit de Maurya-periode. De unieke glans van hun oppervlak staat bekend als de 'Maurya-glans.' De onderwerpen van de kapitelen betreffen vaak aspecten van het boeddhisme in symbolische termen, evenals de positie van Ashoka als verlicht wereldheerser. De stijl van beeldsnijden is sterk beïnvloed door Perzische, of meer in het bijzonder, Achaemenidische, beeldhouwkunst. De praktijk van het oprichten van monumentale zuilen is mogelijk afkomstig uit India; recent bewijs wijst erop dat de edict-zuilen van Ashokan hun oorsprong vinden in een oude traditie van een cultus van de kosmische zuil, de 'Axis Mundi.' Slechts enkele Mauryaanse figuurbeelden zijn bewaard gebleven: de vroegst bekende twee beelden van Jain Tirthankaras en enkele yakshi- en yaksha-figuren (vrouwelijke en mannelijke aardegeesten). Deze beelden zijn bekend om hun monumentale en weelderige karakter. De oudste bewaard gebleven Indiase architectuur dateert uit de Maurya-periode: deze uit steen gehouwen kamers die door Ashoka voor monniken werden gebouwd, vormden het begin van een lange Indiase traditie die belangrijk werd voor alle religieuze gemeenschappen van India.

Extra lange rokken die meestal tot de enkel reiken. Ook soortgelijke delen van een jurk of jas. Term te gebruiken voor kleding vanaf de jaren '20 van de 20e eeuw; modekleding eind jaren '60 van de 20e eeuw.

Pauken waarvan alle stelschroeven tegelijkertijd worden bediend door middel van een pedaal, een enkele hoofdschroef of draaiing.

Wordt gebruikt voor het buitenste vel of stuk karton dat een deel is van, of gehecht is aan een aantal bladen, of dit nou een dik blok is of een enkel katern. Soms verwijst de term simpelweg naar de eerste pagina van een document, zoals bijvoorbeeld bij een folder, mits die dan ontworpen is als wezenlijk anders dan de rest van het document.

Familie van 51 genera en ongeveer 575 soorten die inheems zijn in tropische en subtropische gebieden. Het zijn voornamelijk bomen, maar ook enkele struiken behoren tot deze familie.

Vrij grote structuren voor het onderbrengen en melken van melkkoeien, soms voorzien van melkmachines en met plaats voor enkele tot tientallen stuks melkvee; gebruik 'veestallen' voor grote structuren waarin vleeskoeien zijn ondergebracht; gebruik 'schutstallen' voor onderkomens met één of meer open zijden.

Prosobranchia met zeven tandachtige uitsteeksels of tanden. Het zijn meestal planteneters, maar enkele families zijn parasiet of roofdier.

Slaginstrumenten bestaande uit metalen staven in een enkele of in een dubbele rij.

Verwijst naar een fase uit de Chinese neolithische Yangshao-cultuur. De naam is ontleend aan het dorp Miaodigou in de provincie Henan, waar de eerste vondst uit deze cultuur werd gedaan. Er zijn twee verschillende perioden te onderscheiden: Miaodigou I, daterend van circa 4000 tot circa 3300 v. Chr., en Miaodigou II, van 3300 tot 2600 v. Chr. Keramiek van de Miaodigou-cultuur is meestal vervaardigd uit fijne rode klei, soms bedekt met rode of witte engobe. Enkele objecten uit het dunne, harde aardewerk met zijdeglans dat zo typerend is voor de Longshan-cultuur zijn opgegraven op Miaodigou-vindplaatsen. Rond om de dorpen bevonden zich greppels en omheiningen, en de dorpen zelf waren onderverdeeld in afzonderlijke woon-, werk- en grafgedeelten. Als grafgift werd meestal keramiek meegegeven, maar er zijn ook wel stenen werktuigen en benen ornamenten aangetroffen.

Verwijst naar een fase in de Chinese neolithische Miaodigou-cultuur tussen circa 4000 en circa 3300 v. Chr. Het aardewerken vaatwerk was soms beschilderd, meestal zwart, maar soms ook zwart in combinatie met witte en rode engobe. Het decor was meestal geometrisch, maar in enkele gevallen worden ook vogel-, kikker- en plantenmotieven aangetroffen. Ook is er een opvallende tonvormige kan met een deksel in de vorm van een mensenhoofd gevonden.

Lampen die in mijnen worden gebruikt, met name gietijzeren lampen die vaak een ronde houder met deksel hebben waarin een enkel kanaal of buisje voor een lampenpit zit en een D-vormige beugel op draaipennen die uitloopt in een scherpe punt, of ondiepe bekkens met een pitkanaal of of pithouder en een halve beugel die in een haak of een scherpe punt uitloopt. De benaming wordt ook gebruikt voor tuitlampen van vertind plaatijzer in de vorm van een koffiepot die op de helmen van mijnwerkers werden gedragen.

Een witte tot lichtgrijze marmersoort met een blauwe of grijze tint. Het is grofkorrelig en bevat enkele stylolieten.

Pantserhandschoenen die bestaan uit een kokervormige pantsermanchet, een enkele plaat of verscheidene scharnierende harnasplaatjes die de rug van de hand bedekken en harnasplaatjes die de vingers bedekken, waarbij alleen de duim onafhankelijk kan bewegen. Ze waren populair van de 15e tot halverwege de 16e eeuw in die delen van Europa die door de Duitsers werden overheerst.

De wijze van mode van persoonlijke kledij en dracht met inbegrip van de manier van het dragen van het haar, de stijl van kleding, sieraden, kronen, scepters, en andere accessoires van persoonlijke versiering, behorend tot een bepaalde natie, klasse, periode, of speciale gelegenheid, met inbegrip van alle artikelen gedragen of door mensen voor warmte, bescherming, verfraaiing, of symbolische doeleinden uitgevoerd. In het Engels, in het algemeen uitgedrukt in het enkelvoud.

Een regeringsstelsel met een enkele, meestal door overerving bevoegd staatshoofd voor het leven dat regeringsbevoegdheden mag vervullen, variërend van alleen in naam tot absoluut.

Leden van een religieuze broederorde die leven volgens een discipline die door hun orde wordt voorgeschreven. Monniken leggen vaak een eed van armoede, kuisheid en gehoorzaamheid af. Het uitvoeren van religieuze plichten en bezinning zijn traditionele prioriteiten. Monniken leven gewoonlijk in afzondering van de maatschappij samen in kloosters, maar enkelen leven alleen (kluizenaars of heremieten).

Enkelsnedige dakpan die uit twee aparte delen bestaat die in combinatie worden gebruikt: een platte, tapse nonpan met opstaande randen en een half-ronde tapse monnikpan.

Te gebruiken voor vaartuigen met een enkele romp, met name om ze te onderscheiden van vaartuigen met meerdere rompen.

De aanbidding van één enkele god wanneer ook het bestaan van andere godheden wordt erkend. In een dergelijk systeem heeft één god een centrale en dominante positie, maar het principe van polytheïsme wordt niet afgezworen.

Zuilen die uit een enkel stuk steen zijn vervaardigd.

Druktechniek die wordt gecreëerd door een combinatie van alla prima en zeefdruk, lithografie of een andere traditionele drukvorm. Gebruik 'monotype (vlakdrukprocedés)' voor enkele afdrukken die op een plaat zijn geschilderd zonder gebruik van een drukvorm.

Trommen met enkel vel uit Zuid-Afrika. Ze worden gemaakt met twee handvatten en een open bodem.

Een van de twee belangrijkste typen handgemaakte kant, naast 'kloskant'. Het wordt gekenmerkt door de werkwijze, waarbij een patroon van draad met naald en draad wordt bewerkt. Er wordt in principe maar één steek gebruikt, de knoopsgatsteek en de geknoopte knoopsgatsteek. Het procedé zou in de 15de eeuw in Italië zijn ontwikkeld, geïnspireerd door ajourwerk en cutwork op linnen. Meestal wordt het ontwerp uitgetekend op papier of perkament, waaronder stof of een ander materiaal ligt. Het ontwerp wordt geschetst met een stiksel dat dient als het ondersteunende raamwerk voor het stuk. De opvulling en het patroon worden aangebracht met naald en enkele draad, met een reeks knoopsgatsteken die niet door de ondergrond worden gehaald. De steken worden in dicht bij elkaar liggende rijen aangebracht om het patroon op te vullen of verder uit elkaar om een maaswerk te vormen. Ook kunnen er rechte rijen steken worden toegevoegd. Een geklost of geweven lint wordt soms gebruikt voor onderdelen van het ontwerp. Het ontwerp wordt met een mes van de ondergrond losgemaakt.

Verwijst naar de periode die is genoemd naar het gebied van Nakhon Pathom in het Dvaravati-koninkrijk. Op het terrein van keramiek wordt deze periode gekenmerkt door hardgebakken houders van aardewerk, begrafenisurnen, votieftabletten van klei, kendi of watervaten met een bolvormige tuit en een lange hals met gevlamde rand, en olielampen, versierd in rood pigment of ingesneden, gestempelde patronen. Sommige keramiekstukken, zoals terracotta beeldjes, dienden als bouwkundige versieringen. In de beeldhouwkunst wordt deze periode gekenmerkt door Boeddha-afbeeldingen met enkele elementen in Mon-stijl, zoals brede gelaatstrekken en lange haarkrullen. De beeldhouwkunst is strikt frontaal en symmetrisch en de handen bevinden zich in de vitarka mudr-positie, waarbij de twee handen samen een verenigd gebaar maken, zoals in Dvaravati-beeldhouwkunst. Deze periode wordt ook gekenmerkt door Boeddha die is gezeten op de 'Europese' manier, met de benen naar beneden hangend en de knieën uit elkaar. Beeldhouwkunst in bas-reliëf uit deze periode wordt gekenmerkt door narratieve panelen verdeeld in twee registers en wordt gebruikt voor het versieren van stoepa-monumenten. Andere artistieke producties zijn gouden en zilveren votieftabletten die rijkdom en macht aanduiden, nek- en borstversieringen gemaakt van platte goudplaten, gouden betelsets, gouden plaquettes in reliëf, uit bladgoud gesneden afbeeldingen van Boeddha en ornamenten en beeldjes die zijn versierd met repoussé, filigreinwerk, emailleerwerk en niellowerk.

Familie van ongeveer 1000 soorten groenblijvende en bladverliezende bomen en struiken in 7 of 8 genera, gekenmerkt door afwisselend geplaatste enkelvoudige en geveerde bladeren, eenslachtige bloemen in de vorm van katjes en vruchten in de vorm van noten in napjes.

In algemene zin, zijn oorsprong hebben binnen de normale samenstelling en werking van zaken zoals die in de natuur worden aangetroffen, en die nauwelijks of geen enkele menselijke bewerking hebben ondergaan. Verwijst in specifieke zin naar blaasinstrumenten zonder kleppen, toetsen of andere mechanische voorzieningen voor het veranderen van de toonhoogte welke door het instrument wordt voortgebracht.

In zee levende koppotigen met een uitwendig schild met een groot aantal kamers en enkelvoudige septa. Wordt vertegenwoordigd door een gering aantal nog levende soorten, maar in het vroege Paleozoïcum leefden er wel 2500 soorten.

Megalitische grafconstructie uit de vroege Bronstijd die qua vorm lijkt op een omgekeerde boot en gebouwd is uit grote blokken steen. Komt enkel voor op het eiland Menorca in de Balearen.

Stam van ongeveer 900 bekende soorten. Het zijn de eenvoudigste dieren die een vatenstelsel hebben en een darmkanaal met een aparte mond en anus. Gewoonlijk is het lichaam lang en dun. Als de dieren bewegen, wordt het lichaam vaak ver uitgerekt. De meeste soorten leven vrij in de zee, maar er zijn ook enkele parasieten en sommige soorten leven in zoet water of op het land.

Rokkostuums uit de periode 1840-1850 met korte afgeronde slippen, de voorzijde sterk teruggesneden vanaf de borst naar de dijen, enkel- of dubbelrijig, vaak met zakken met kleppen; gedragen tijdens het paardrijden of als jas van een kostuum.

Theorie die stelt dat er in de realiteit geen universele essenties bestaan, dat het verstand geen enkel begrip of beeld vorm kan geven dat overeenkomt met een universele of algemene term en dat alleen individuele, concrete entiteiten bestaan.

Verwijst naar een noordelijke Chinese dynastie uit de periode 557 tot 581 n. Chr. De Yuwen-familie van de Xianbei-stam stichtte de Noordelijke Zhou-dynastie vanuit de marionettenstaat van de Westelijke Wei. De dynastie had haar machtscentrum in de vallei van de rivier de Wei, met als hoofdstad Chang'an, in de provincie Shaanxi. Tijdens het regime van keizer Wudi (heerste van 561-577) werden boeddhisten vervolgd, omdat de kloosters de staatskas te zwaar zouden belasten. De verovering door Wudi van de Noordelijke Qi-dynastie, waardoor het noorden van China tijdelijk werd verenigd, werd grotendeels gefinancierd uit de geconfisqueerde kloosterbezittingen; miljoenen monniken en nonnen verloren hun status en moesten dwangarbeid verrichten. Niettemin werd er nog wel boeddhistische kunst geproduceerd gedurende deze periode, met name in Chang'an. Indiase Gupta-modellen dienden als voorbeeld voor diverse Boeddhabeelden, en ook zijn er enkele wandschilderingen in de Noordelijke Zhou-stijl vervaardigd, in de Duizend Boeddhagrotten in Dunhuang. In dergelijke schilderingen neemt het landschap wel een voorname plaats in, maar blijft het ondergeschikt aan de figuren. De Noordelijke Zhou-dynastie werd opgevolgd door de Sui-dynastie, die in 1581 werd gesticht door Yang Jian, een lid van het koningshuis van de moederlijke tak.

De hiërarchie Objectgroepen en systemen bevat descriptoren die in enkelvoudsvorm verwijzen naar een groep verwante artefacten die niettemin afzonderlijk vermeld worden en als eenheid worden beschouwd, of een samenstel van apparaten en activiteiten dat een specifieke functie heeft. Relaties met andere hiërarchieën: descriptoren voor niet-objectgeoriënteerde groepen of systemen zijn ondergebracht in andere hiërarchieën, bijvoorbeeld de hiërarchie Organisaties, en onder "groepen personen" in de hiërarchie Personen.

Eéndelige enkellange bovenkleding voor vrouwen, binnenshuis in de privé-sfeer gedragen in plaats van een japon.

Blaasinstrumenten met een enkel riet, conische boring, snavelvormig mondstuk, kleine metalen klankbeker en 14 kleppen.

Miniatuurportretten van één enkel menselijk oog, vaak aangebracht op broches, kleine geëmailleerde doosjes of andere kleine objecten. De meeste komen uit de periode tussen de laatste jaren van de achttiende eeuw tot circa 1825. Vaak waren het geschenken van anonieme aanbidders, van vriendinnen aan elkaar, of als aandenken aan overleden dierbaren.

Intelligente en sociale hominide, de grootste levende primaat. Ze hebben een grote kop, brede borst, lange armen, een platte neus met grote neusgaten en een zwarte vacht. Volwassen mannetjes hebben een zilverkleurig ���zadel' op de rug. Vergeleken met de westelijke gorilla is de oostelijke gorilla groter en donkerder van kleur, heeft geen overhangende punt op de neus, heeft een robuuster lichaam en leeft minder in bomen en in grotere familiegroepen (van soms wel 40 individuen). In sommige classificaties beschouwt men de oostelijke en westelijke gorilla als één enkele soort.

Verwijst naar een cultuur, circa 16.000 v. Chr. tijdens de Late IJstijd die gereedschappen vervaardigde en die over het algemeen wordt geplaatst in de kustgebieden en enkele binnenlandse streken van Noord-Afrika. De cultuur volgde op de Aterian-cultuur en bestond waarschijnlijk deels gelijktijdig met de iets latere Capsien-cultuur, die prominent aanwezig was in binnenlandse gebieden. Hoewel aanvankelijk werd aangenomen dat de cultuur was voortgekomen uit de late Magdalénien-cultuur in Spanje, gaat men er tegenwoordig meestal van uit dat de Oraanse cultuur haar oorsprong vindt in de Halfan-cultuur in de Nijlvallei. De cultuur kenmerkt zich door snijwerktuigen met kleine achterkanten en onderscheidt zich vooral van de Capsien-cultuur door het ontbreken van burijnen of graveerstiften. De cultuur behoort waarschijnlijk toe aan een Noord-Afrikaanse tak van het Cro-Magnon-volk, de Mechta-el-Arbi.

Verwijst naar altaarstukken die bestaan uit een enkel paneel in plaats van meerdere panelen.

Banden versierd met enkele, dubbele of driedubbele lijnen, meestal aangebracht met een filet, die een rechthoek vormen die vaak langs de randen van de band loopt en soms op de rug.

Behang versierd met grote, enkelvoudige taferelen die vaak een landschap of onderwerp uit de literatuur of mythologie afbeelden en een panoramisch effekt geven.

Lange onderbroeken die bij de enkels zijn gegarneerd, gedragen door vrouwen en kinderen in de 19e eeuw.

Familie die 44 genera en circa 760 soorten overwegend kruidachtige planten omvat. Tot de familie behoren echter ook enkele houtachtige heesters en een genus van kleine tropische bomen. Alle soorten in de familie hebben tweeslachtige, regelmatige, schotelvormige bloemen met één hoofdstamper (vrouwelijke structuur) en diverse meeldraden (mannelijke delen). De knoppen en bloemen zijn doorgaans groot en vaak knikkend.

Deurscharnieren die elk een enkele voeg hebben, meestal met een modern ontwerp.

Verwijst naar kleine plaquettes die verkrijgbaar waren bij belangrijke heiligdommen welke door pelgrims werden bezocht, en die als aandenken of bewijsstuk werden gedragen door de pelgrims die de bedevaart met succes hadden afgelegd. De tekens zijn een eerbetoon aan de heilige of het devotieobject dat in het bedevaartsoord werd vereerd. De opvallendste pelgrimstekens zijn de tekens in de vorm van een jakobsschelp van het heiligdom van St. Jacobus in Santiago de Compostela, welke reeds in de 11de eeuw werden verkocht. De tekens waren meestal uit metaal vervaardigd en werden doorgaans aan een hoed vastgespeld. De tekens boden ook praktisch voordeel, want ze gaven de drager recht op bijvoorbeeld hulp, gastvrijheid of een vrijgeleide; ook waren er bovennatuurlijke voordelen aan verbonden, aangezien het meestal toegestaan was om met de tekens het heiligdom aan te raken, waardoor de tekens op hun beurt de status van secundair reliek verkregen. Pelgrimstekens waren met name populair in het Europa van de middeleeuwen, met als hoogtepunt de 14de en 15de eeuw, maar na de reformatie van de 16de eeuw nam hun populariteit af. Niettemin zijn er ook nu nog enkele heiligdommen waar pelgrimstekens in gebruik zijn.

Inlegwerk waarbij men harde en gepolijste steentjes in marmer of een ander hard materiaal heeft gezet. Een Florentijnse specialiteit, vaak gebruikt voor decoratieve tafelbladen en kleine wandpanelen. Het enkelvoud ���pietra dura' verwijst in Italië naar inlegwerk met één enkele steensoort, maar buiten Italië gebruikt men de term ook wanneer er sprake is van meerdere steensoorten. Dit soort inlegwerk maakte men al in het klassieke Rome, en de gebruikte technieken voor het snijden van de harde steensoorten werden in de zestiende eeuw opnieuw toegepast in Florence. Daar creëerde men onder de bescherming van groothertog Cosimo I de' Medici een werkplaats waar decoratieve panelen werden gemaakt. In 1588 kreeg dit atelier de naam Opificio delle Pietre Dure. De harde stenen die men gebruikte waren halfedelstenen als agaat, chalcedon, jaspis en lazuursteen. Men gebruikte geen marmer of edelstenen. Over het algemeen hebben de stenen een hardheid tussen 6 en 10 op de hardheidsschaal van Mohs, dat wil zeggen: een hardheid tussen die van orthoklaas en diamant in (lazuursteen is een uitzondering).

Schaalmodellen (door een raderwerk in beweging gebracht) van het zonnestelsel die de beweging van enkele of alle planeten rond de zon uitbeelden, en soms ook de beweging van manen rond hun planeten. Gebruik 'planetaria (gebouwen)' voor gebouwen waarin een projectietoestel is geplaatst dat de bewegingen van de hemellichamen in het zonnestelsel uitbeeldt door middel van projectie tegen de witte binnenwand van een koepel of voor die projectietoestellen zelf.

Het proces waarbij losse platten aan een boekblok worden bevestigd, meestal door de naaibanden en het rugbelegmateriaal te lijmen op de binnenkant van enkelvoudige platten of tussen gesplitste platten, of door de touwen aan te rijgen door de gaten of groeven in de platten. Gebruik 'inbinden' voor het bevestigen van een eerder gemaakt katern aan een boekblok.

Fototoestellen die in elkaar geklapt kunnen worden om ze compact op te bergen. Het objectief is bevestigd aan een balg die uitgetrokken wordt. Enkel wanneer de camera volledig uitgevouwen is, kan men correct scherpstellen. In gebruik tussen 1900 en 1945.

Shirts die over het hoofd worden aangetrokken, met korte of lange mouwen en een omslagkraag met een splitopening, soms met enkele knopen of een hals met een ronde boord. Meestal gemaakt van een zachte, absorberende stof zoals katoenen tricot.

Fighting bracelets bestaande uit een enkele schijfvormig kling met een gat en een inkeping om hem om de vuist te kunnen schuiven, met dunne schedes die zowel de binnenste als de scherpgemaakte buitenste randen bedekken; soms ook gebruikt als versiering of statusaanduiding.

Grote tandwalvis met een zeer hoge kop, die enkele malen op onze kusten is aangespoeld.

Te gebruiken voor de gekozen magistraten met deze titel van het republikeinse Rome die zorgden voor de uitvoering van enkele taken van de consuls, waaraan zij onderschikt waren. Wordt ook gebruikt voor presidenten of burgemeesters in Italië gedurende de 17e en 18e eeuw.

Draad met op regelmatige afstand van elkaar geplaatste weerhaken of scherpe haken of punten; wordt gewoonlijk gebruikt voor hekken of afrasteringen. Het kan bestaan uit enkele of meerdere in elkaar gedraaide strengen.

Sporen die zijn uitgerust met een enkele scherpe punt om het paard aan te drijven; werden algemeen gebruikt vanaf vóór de christelijke jaartelling tot de 13e eeuw. Middeleeuwse Europese modellen hebben over het algemeen kegelvormige punten of een opgehoogd profiel of knobbel vlakbij de punt om te voorkomen dat de punt te diep doordringt.

Orde van 16 families met ten minste ongeveer 300 soorten, waaronder de mens, mensapen, apen, lemuren en verwante soorten. Gewoonlijk hebben ze relatief ronde schedels, platte gezichten, korte kaken en neuzen, naar voren gerichte ogen en een opponeerbare vinger aan de handen en een opponeerbare teen aan de voeten (behalve bij mensen). De meeste soorten zijn afstammelingen van behendige boombewoners. Dit blijkt uit de kenmerken van de schedel, de tanden en de ledematen. Diverse soorten, zoals Homo sapiens, leven niet meer in bomen, maar hebben nog steeds veel van deze kenmerken. De hersenen van primaten hebben een unieke kloof, de fissura calcarina, tussen de primaire en secundaire visuele gebieden aan beide zijden van de hersenen. En alleen primaten hebben platte nagels en geen klauwen en hoeven, zoals andere zoogdieren. De meeste moderne primaten leven in de tropen of subtropen, maar enkele soorten komen ook voor in gematigde gebieden. De eerste primaten verschenen in het Vroeg-Eoceen (54,8 miljoen tot 49 miljoen jaar geleden) of misschien het Laat-Paleoceen (57,9 miljoen tot 54,8 miljoen jaar geleden).

De algemene term voor typen christelijk geloof die zijn ontstaan tijdens de Reformatie. Hoewel de vroegste vormen van protestantisme werden beoefend door de volgelingen van Luther, Calvijn en Zwingli, wordt de term tegenwoordig gebruikt voor de meeste overtuigingen die niet rooms-katholiek of orthodox zijn. Protestanten willen dichter bij de geloofsstijl van de vroege kerk staan, die volgens hen in de katholieke praktijk overschaduwd is geraakt. De term is afkomstig van het woord 'protestari', wat niet alleen 'protesteren' betekent, maar ook 'belijden'. Enkele algemene kenmerken van het protestantisme zijn: rechtvaardiging door het geloof alleen, de berusting van alle gezag bij de Bijbel en de leer dat alle gelovigen zelf hun zonden aan God kunnen belijden, waarbij het aanhoren van de biecht niet alleen aan priesters is voorbehouden.

Dubbele klarinetten bestaande uit twee evenwijdige pijpen, ieder met een enkel opslaand riet en een per streek verschillend aantal vingergaten, bevestigd op een ronde kalebas, die luchtdicht is afgesloten met was en die dienst doet als blaaspijp en windkamer. Meestal dient de rechter pijp als een melodiepijp en de linker als brompijp, waarbij de gaten waar nodig zijn gestopt; vervaardigd en bespeeld in India en Ceylon.

Wordt gebruikt voor rechthoekige door (overheids- of universiteits)gebouwen omgeven, bestrate of met gras begroeide ruimten. Te onderscheiden van 'binnenplaatsen' die door een enkel gebouw omsloten worden.

Door stoomkracht voortbewogen vaartuigen, aangedreven door een paar midscheepse schepraderen of een enkel scheprad bij de achtersteven; zijn aan het einde van de 18e eeuw ontworpen.

Lange sikkel- of S-vormige blaasinstrumenten met conische boring en enkele of dubbele klankbeker en zonder vingergaten of kleppen, geluid producerend door lipspanning van de speler; aangeblazen aan het uiteinde; oorspronkelijk ontwikkeld en bespeeld in India.

De drie buitenste uiteinden van de gevouwen katernen van een boek, meestal ingesneden zodat het boek kan worden geopend en soms ook bijgesneden. Ze kunnen zijn gedecoreerd door vergulding, beschildering, besprenkeling of op een andere manier.

Schoenmakerswerktuig waarmee het overhangende leder aan de zool gelijkmatig afgesneden wordt. Het heeft een S-vormig gebogen blad met een snede en een klein (enkele millimeters) uitsteeksel aan het hoofdeinde, bevestigd in een houten hecht. Het blad kan ook aan één lange zijde een omgebogen rand hebben.

Orde van 7 families, 199 genera en 4445 soorten bloeiende planten. De leden van deze orde zijn eenjarige of overblijvende kruiden of kruidachtige of houtachtige klimplanten, struiken en in enkele gevallen bomen. Ranunculales maakt deel uit van een groep families en ordes die men informeel ���basale eudicots' noemt. Een van de belangrijkste kenmerken die deze families en andere eudicots onderscheiden van de monocotyledonen (soorten met één kiemblaadje in hun zaadjes) en basale angiospermen, zijn de pollen, die doorgaans drie openingen (colpi) hebben in plaats van één. Daarnaast bevatten ze geen etherische oliën, in tegenstelling tot veel ordes van basale bloeiende planten. Bij planten uit Ranunculales lijken de bloemblaadjes te zijn geëvolueerd uit staminodia (steriele meeldraden) en niet uit bracteeën (schutbladen), en bij de meeste leden van deze orde zijn de vruchtbladeren niet met elkaar vergroeid.

Gasbranders met een enkel rond gat, die een lange dunne vlam produceren. Wordt voornamelijk gebruikt in een gewijzigde vorm als branders voor gaslantaarns.

Double-or single-breasted, driekwart- of enkellange nauwsluitende overjassen met wijde rokken, soms open aan de voorkant om de kleding eronder te tonen en meestal met grote kragen en revers. Ze werden vooral gedragen in de 18e en 19e eeuw door mannen en vrouwen. Oorspronkelijk gemaakt met een korte schoudercape.

Het concept waarbij een bepaald aspect van het zelf of de ziel na de dood een aantal keer kan worden wedergeboren in een nieuw lichaam (van mens of dier). Dit geloof maakt een fundamenteel deel uit van een aantal oosterse religies zoals het hindoeïsme en het boeddhisme en vindt ook navolging in enkele moderne westerse geloofsovertuigingen, zoals de theosofie.

Devotieobject van slechts enkele centimeters groot, dat ter bescherming in de zak van jurk of pak werd gedragen. Bestaande uit een kleine houder met een heiligenbeeldje of een klein doosje met een of meer amuletten.

Rietinstrumenten bestaande uit een pijp van riet, hout, been of metaal, waarbij het geluid wordt voortgebracht door de trilling van een enkel, dubbel of vrij riet. Gebruik 'tongpijpen' voor orgelpijpen die tonen voortbrengen door middel van de trilling van een flexibel metalen riet.

Wordt gebruikt voor groepen spoorwegmaterieel, meestal onder een enkele eigenaar of bestuurseenheid.

Dichte, soms geveterde enkellaarzen die halverwege de 19e eeuw werden geïntroduceerd en die als kenmerk hebben dat het bovenleer aan beide zijden doorloopt en zo een galoche vormt.

Stroken wegdek waarover een enkele rij voertuigen kan rijden.

Schaven met een enkele beitel, die worden gebruikt voor het ruwe werk of voorschaven; zijn geschikt voor ruwer werk dan de voorlopers.

Een kanaalvormige, taps toelopende daktegel met een enkele lapnaad.

Wordt gebruikt voor bureaus die door William S. Wooton in 1875 zijn uitgevonden en door de Wooten Desk Company werden gemaakt. Ze hebben een vlak of schuin geplaatst schrijfblad en een enkel of dubbel onderstel. Het onderstel bevat een scharnierend of draaiend kastachtig gedeelte waarachter tientallen ruimten, planken en vakjes zitten.

Overschoenen van rubber, vooral die zonder gespen en die niet helemaal tot aan de enkel reiken. Gebruik `galoches' voor overschoenen van rubber of waterafstotend materiaal die tot boven de enkel reiken en vaak gespen of andere sluitingen hebben.

Delen van de wapenrusting die de achterzijde van de romp beschermen en die bestaan uit verscheidene brede harnasplaten die met gespen aan elkaar vastzitten of uit een enkele plaat die met riemen, scharnieren of anderszins aan het borstschild is bevestigd.

Japanse dwarsfluiten gemaakt van een enkele bamboebuis. Net zoals de 'nokan' met zeven vingergaten op gelijke afstanden, een balansgewicht bovenaan, een roodgelakte boring en een omhulsel van schors of twijn. In tegenstelling tot bij de 'nokan' is een geborduurde versiering op rode achtergrond bovenaan aangebracht; voor hofmuziek en bij sommige volksdansen gebruikt.

Verwijst naar de cultuur die werd gecreëerd onder de Saisunaga-dynastie (circa 642-413 v. Chr.) en de Nanda-dynastie (circa 413-322 v. Chr.) in India. Informatie over deze cultuur is gevonden in latere Vedische literatuur; er wordt melding gemaakt van metaalwerk, ivoorsnijwerk, gebouwen met meerdere verdiepingen en handwerksgilden. Zeer weinig is overgebleven van pre-Maurya-datum: enkele cyclopische muren, er zijn graftombes en kleinere antiquiteiten zoals terracotta reliëfs en glas aangetroffen. Het hakken en polijsten van harde stenen bereikte een hoogtepunt in de 4de en 5de eeuw, dat niet werd overtroffen in latere oude Indiase kunst.

Volgens de botanische definitie vruchten die bestaan uit groepen of samenstellingen van meerdere delen. Vruchtverbanden bevatten zaden van verschillende vruchtbeginsels van een enkele bloem, zoals de braam en de framboos. Verzamelvruchten bevatten de vruchten van meerdere bloemen die zijn samengesmolten of dicht op elkaar zitten, zoals de moerbei die ontstaat uit een groep kleine afzonderlijke bloemen die worden samengeperst als ze zich tot vrucht ontwikkelen.

Verwijst naar de stijl en cultuur van de klassieke Samnieten, die verwant waren met de Sabijnen. Zij spraken Oskisch, bewoonden het bergachtige binnenland van Zuid-Italië alsmede enkele kustgebieden, en trokken in de 3de en 4de eeuw v. Chr. in drie opeenvolgende oorlogen ten strijde tegen de Romeinen om de zeggenschap in het gebied.

Te gebruiken voor diverse soorten platbodems afkomstig uit het Verre Oosten die worden voortbewogen met een enkele wrikriem of door middel van een zeil.

Klasse van gewervelde vissen die gelobde gepaarde vinnen hebben met een vlezige basis op een benig skelet. De vinnen zitten met één enkel bot aan het lichaam vast. De vissen hebben een blijvende chorda dorsalis, interne neusgaten en twee rugvinnen met gescheiden bases en niet zoals straalvinnige vissen een enkele rugvin. Deze onderklasse is zeer oud en verscheen in het Onder-Devoon, ongeveer 390 miljoen jaar geleden. Uit de onderklasse zijn amfibieën ontstaan. In sommige classificaties beschouwt men het als een klasse in plaats van een onderklasse. De erkenning van de onderklasse of klasse Sarcopterygii is controversieel, omdat sommige ichtyologen denken dat de twee grootste groepen, de Crossopterygii (waartoe de rhipidistia en de coelacanten behoren) en de Dipnoi, van verschillende voorouders afstammen, aangezien de huidige vormen van de twee groepen in hoge mate van elkaar verschillen. De primitieve soorten vertonen echter een aantal overeenkomsten, wat erop lijkt te duiden dat ze een gemeenschappelijke voorouder hadden.

Rietpijpen met een enkel riet, meestal van messing, met een wijde conische boring en een licht uitlopende klankbeker; gebouwd in negen verschillende maten, van sopranino tot contrabas; alle, behalve de twee kleinsten - de sopranino en de sopraan - teruggebogen in een U-vorm zodat de klankbeker naar voren wijst.

Verwijst naar muur- of meubeloppervlakken die zijn gemaakt van een fijn mengsel van gips met aluin, lijm, water en pigment, zodanig dat een effect ontstaat waarbij marmer of pietra-dura wordt geïmiteerd. Het werd toegepast als verf op een natte kalkonderlaag, verhit om uit te harden en vervolgens gepolijst, of gevormd in kleurrijke stukjes en ingelegd als een mozaïek. De techniek was bekend in het oude Rome en maakte een opleving door in het 16de-eeuwse Italië, waarna het zich uitbreidde naar andere plaatsen in Europa. Scagliola is goedkoper dan marmer of andere stenen oppervlakken, maar wel erg kwetsbaar. Nog slechts enkele voorbeelden zijn intact. Te onderscheiden van 'faux marbre' waarmee een marmereffect wordt gecreëerd door het schilderen van een oppervlak, bijvoorbeeld een muur.

Melodiepijpen op doedelzakken; deze kunnen een kegel- of cilindervormige boring hebben en voorzien zijn van een enkel of een dubbel riet.

Flexibele stukken stof, papier of ander materiaal die twee aparte delen bijeenvoegen en waarvan een of beide delen een draaiende beweging kunnen maken langs een enkele as. In boekbinden, geplaatst tussen de twee helften van een schutblad, waar het boek aan zijn kaft is bevestigd. Onderscheiden van 'verbindingen (verbindingsstukken)', de buigende buitenste voegen van de rug en kaft van boeken.

Lange ijzeren staven, voorzien van glijdende ketens en een slot, die worden gebruikt om de enkels mee te boeien.

Bedekkingen voor de voeten die soms tot boven de enkel lopen en over het algemeen van duurzaam materiaal zijn gemaakt. Wordt onderscheiden van `kousen en sokken' die primair beenbedekkingen zijn.

Schoeisel met een relatief stijve zool en hak dat gewoonlijk de voet tot op of onder het enkelgewricht bedekt.

Wordt gebruikt voor grote spiegels met verschillende vormen die boven schoorsteenmantels worden gehangen. Meestal zijn er twee hoofdtypen: spiegels die horizontaal hangen en meestal bestaan uit drie, soms uit vier glazen, waarvan de middelste zo'n twee keer zo breed is als de buitenste twee, en spiegels die verticaal hangen, meestal met een enkel vierkant of rechthoekig glas, soms met een schilderij binnenin de omlijsting, boven het bovenste gedeelte van de spiegel. Eventueel kunnen er kaarsenhouders aan zijn bevestigd.

De vroegste vorm van de scheenplaat, daterend van halverwege de 13e eeuw, bestaande uit gleufvormige buizen van metaal of leer, die aan één kant open waren en het scheenbeen bedekten van net boven de enkel tot net onder de knie.

Verwijst naar een type fictie dat in de 20ste eeuw als zodanig bekend werd, hoewel er ook in de 19de eeuw al enkele voorlopers waren, als reactie op de toenemende controverse ten aanzien van de invloed van de wetenschap op de maatschappij en het individu. In het algemeen heeft de term betrekking op fictie met fantasie als basis, maar ook met plausibele elementen, en waarin toekomstbeelden van de maatschappij een rol spelen die tot stand zijn gekomen door het extrapoleren van wetenschappelijke principes. Belangrijke voorbeelden in dit genre uit de 19de eeuw zijn 'Frankenstein' van Mary Shelley (1818) en 'Strange Case of Dr. Jekyll and Mr. Hyde' (1886) van Robert Louis Stevenson; voorbeelden uit de 20ste eeuw zijn werken van Jules Verne, H.G. Wells, Hugo Gernsback en Isaac Asimov. Later in de 20ste eeuw komen sciencefictionelementen voor in werken van Kurt Vonnegut, C.S. Lewis en Ray Bradbury, met toekomstscenario's voor de menselijke maatschappij en de mogelijke gevolgen van ruimtereizen en buitenaards leven.

Koplampen waarin de reflector en lens hermetisch aan elkaar zijn verzegeld met het gloeidraad in een enkele eenheid.

Te gebruiken voor in China en Japan ontwikkelde leporelloboeken, waarbij het boekblok bestaat uit losse gevouwen vellen, die zo zijn samengebracht dat de vouwen zich aan de achterzijde bevinden terwijl aan de snijzijde de rand van één blad van elk gevouwen vel is vastgelijmd aan de rand van het aangrenzende blad. Het boekblok is bedekt met één enkel vel dat is bevestigd aan het eerste en laatste blad maar niet aan de rug.

Een fijnkorrelige, rode, roodachtig-bruine en grijze zandsteen uit Seneca Creek, Maryland. Dit materiaal bevat ruw- tot fijnkorrelig hoekig kwarts, en enkele fragmenten van veldspaat en mica. Deze zandsteen is tamelijk eenvoudig te bewerken, maar wordt donker en hard als hij wordt blootgesteld aan lucht, waardoor het een van de meest duurzame bouwstenen is. Seneca-zandsteen was zeer populair in Washington D.C. tijdens het 'tijdperk van de bruinrode zandsteen' van circa 1840 tot 1880; het oorspronkelijke gebouw van de Smithsonian Institution is bijvoorbeeld gemaakt van Seneca-zandsteen.

Losse, enkellange broeken die worden gedragen door mannen en vrouwen in de Arabische regio, India en Zuidoost-Azië.

Cultuur en stijl van het oude Sicelen-volk uit het oosten van Sicilië, naar wie het eiland is vernoemd. Mogelijk arriveerden ze vrij laat vanuit het vasteland van Italië op Sicilië. Ze zijn archeologisch gezien moeilijk te identificeren, hoewel enkele woorden van hun Indo-Europese taal bekend zijn.

Een object, persoon of structuur afgebeeld op een zodanige manier dat de meest belangrijke aspecten er van in één oogopslag worden gezien, zonder rekening met perspectief of een enkelvoudig gezichtspunt te houden.

Wordt gebruikt voor woningen van boomstammen die bestaan uit een enkele kamer of een enkel hok.

Square-back Windsorstoelen met een enkele gedraaide staaf aan de bovenkant, die meestal de achterstijlen overdekt.

S-vormige poten met dunne enkels die breed uitlopen in een gevormde voet die op een slangekop lijkt. Wordt gebruikt op driepotige tafels uit de vroege 18e eeuw.

Verwijst naar de tak van de islam die in het algemeen wordt beschouwd als de grootste en meest traditionalistische islamitische sekte. Deze tak van de islam is gebaseerd op de erkenning van een theocratische staat als een aards, tijdelijk rijk voor Allah. Het religieuze leiderschap wordt hierbij bepaald door hedendaagse politieke werkelijkheden, en is enkel het resultaat van een benoeming en niet gebaseerd op persoonlijke afkomst. De soennadoctrine omvat veel gebruiken en rituelen die niet in de Koran staan, maar zich in de loop van de geschiedenis hebben ontwikkeld.

Harnasonderdelen voor de voet, vanaf de Middeleeuwen tot de 16e eeuw voorkomend in verschillende vormen binnen Europa, opgebouwd uit maliën of platen die de enkel omsluiten en harnasplaatjes die de voet bedekken, met een teenkap van plaat. Sommige soorten hadden een afneembare lange punt als teenkap.

Enkellange of driekwartjassen, meestal vervaardigd van verfijnde stoffen, gedragen bij formele of semiformele gelegenheden; vooral populair aan het begin van de 20e eeuw.

Enkellange gewaden van verschillende typen, maar meestal met lange, smalle mouwen; van de 12e tot de 16e eeuw gedragen door mannen en vrouwen, daarna vooral door geestelijken en anderen die deelnemen aan kerkdiensten; vanaf de 18e eeuw ook met knoopsluiting aan de voorzijde.

Bestuur door een intern autonome territoriale of politieke eenheid als onderdeel van een federatie onder een enkele overheid.

Volgens de botanische definitie vlezige vruchten die zijn ontstaan uit een enkelzadig vruchtbeginsel (soms meerzadig), met een harde steenachtige laag of endocarpium rondom het zaad. Ze worden meestal gekenmerkt door een schil aan de buitenkant, een dikke, vlezige middelste laag en een harde, steenachtige pit.

Wordt gebruikt voor doosvormige graven, meestal rechthoekig en bestemd als enkel graf, welke zijn uitgegraven in de grond en vaak langs alle kanten zijn afgedekt met stenen platen.

Foto's oorspronkelijk vervaardigd als één van een paar stereoscopische foto's, maar die vervolgens zijn afgedrukt of opgeplakt als een enkele afbeelding.

Afbeeldingen waarin de nadruk ligt op de weergave van levenloze voorwerpen, in tegenstelling tot kunst waarin zulke voorwerpen ondergeschikte elementen in een compositie zijn. De term wordt in het algemeen gebruikt voor voorstellingen van vruchten, bloemen, vlees of dode prooidieren, kruiken, eetgerei en andere voorwerpen, waaronder ook schedels, kandelaars en zandlopers, op bepaalde wijze gerangschikt op een tafel. Zulke afbeeldingen zijn bekend sinds de tijd van de oude Grieken en Romeinen, maar het onderwerp werd pas uitgewerkt door enkele 16de-eeuwse Italiaanse schilders en in hoge mate verfijnd in de 17de-eeuwse Nederlandse schilderkunst waar de kenmerken van vorm, kleur, materiaal en compositie werden gewaardeerd en de beelden vooral werden gebruikt om een allegorische boodschap over te brengen.Stillevens worden vooral aangetroffen in olieverfschilderingen, maar ook in mozaïeken, aquarellen, prenten, collages en foto’s. De term omvatte oorspronkelijk ook schilderijen waarbij de nadruk lag op rustende levende dieren, maar zulke afbeeldingen worden nu ‘dierenschilderingen’genoemd.

Horlepiepen, buis van hout of been, klankbeker van dierenhoorn, verlengd houten mondstuk, enkel riet; Zuid-Schotland.

Beschrijft werken die zijn vervaardigd door de bewoners van de eilanden in de Straat van Torres. De bekendste werken uit de Straat van Torres zijn de double-outrigger, een zeilkano die 12 passagiers of meer kan vervoeren. De kano's zijn gedecoreerd met gravures en beschilderingen. Er is geen enkel exemplaar van een gedecoreerde kano uit de Straat van Torres bewaard gebleven, behalve op foto's en tekeningen.

De kunst van het maken van verfijnde decoraties om de marges of delen van een kalligrafisch werk die anders leeg zouden blijven, te versieren. Deze techniek werd veel gebruikt in 17de- en 18de-eeuwse Europese schoonschrijfboeken en leverde vaak afbeeldingen van dieren, planten of mensen op die (schijnbaar) uit één enkele lijn bestonden.

Doosjes met geperforeerde deksels die vroeger werden gebruikt om radeerpoeder of fijn zand in te bewaren om over natte inkt te sprenkelen om het te af te vloeien; soms gemaakt als een onderdeel van een inktstel of bureauset.

Potjes met gaatjes in de deksel, gebruikt om radeerpoeder of fijn zand in te doen dat wordt gesprenkeld op natte inkt om het af te vloeien; soms gemaakt als onderdeel van een inktstel of bureauset.

Verwijst naar de kunst en cultuur van de islamitische dynastie met deze naam die als vertegenwoordigers van de Fatimid-kaliefs van Egypte van 1047 tot 1138 over Jemen regeerde. Al-Sayyida al-Hurra Arwa bint Ahmad, de vrouw van de machtige Sulayhid-heerser Al-Mukarram Ahmed (regeerde 1067-84), regeerde na de dood van haar echtgenoot en vestigde een nieuwe Sulayhid-hoofdstad in Dhu Jibla. Daar bouwde ze een paleis en een moskee die bekend stonden om de introductie van verschillende kenmerken die karakteristiek waren voor Fatimid-moskeeën in Egypte. Met Arwa's dood in 1138 eindigde de effectieve macht van de Sulayhid-dynastie, hoewel enkele Sulayhid-prinsen forten bleven bezitten tot het eind van de 12de eeuw.

Een schelpmarmer uit het Engelse Sussex. De hoofdkleur is grijs met enkele groene of blauwe plekjes. De oude plaatselijke naam 'winklestone' verwijst naar de grote hoeveelheid kleine slakkenhuizen (‘winkles’) in het marmer. Het werd in de middeleeuwen gebruikt om kerken te verfraaien en bleef nog eeuwenlang populair.

Uitgestorven onderklasse van reptielen. Kenmerkend was dat ze één enkel slaapvenster hadden bij de wang.

Japanse enkelsokken, gewoonlijk van katoen, met een los omhulsel voor de grote teen, door zowel mannen als vrouwen gedragen. Vaak voorzien van een dikke zool. Men draagt ze zonder schoeisel of in houten klompen die men ���geta' noemt.

Klokvormige 'drinkuit', met aan het uiteinde van de stam een belletje in plaats van een voet. Kan enkel leeg en omgekeerd op de tafel staan. De tafelbel werd geluid wanneer het glas leeggedronken was.

Verwijst naar de cultuur van de Vroege Nomaden die zich ontwikkelde op de steppen van het Minoesinsk-bekken. De cultuur wordt gekenmerkt door een karakteristiek type koergan, vaak met een kleine grafheuvel en een lage, rechthoekige stenen omheining met hoge, pilaarachtige stenen platen op de vier hoekpunten. Er is ook het type zonder grafheuvel en met een begraafplaats die is gemarkeerd met stenen pilaren in groepen van enkele tientallen tot een paar honderd.

Blaasinstrumenten met een houten klankkast, conische boring, dubbel riet en pirouette; 13de eeuw. Het hedendaagse model, heeft een enkel riet en klarinetachtig mondstuk; Hongarije.

Met betrekking tot één enkele pagina of vel, zoals een poster, wordt de term gebruikt voor het belangrijkste deel van het zetwerk of het geschreven werk, en dus niet voor de illustraties, marges, kantlijnen, kopteksten of andere elementen. Met betrekking tot een boek of tijdschrift wordt de term ook gebruikt voor het belangrijkste deel van het geschreven werk, te onderscheiden van voorwerk, noten, index, appendix en bibliografie.

Harpen, in allerlei vormen en maten, enkelvoudig, maar vanaf de 17e eeuw ook drievoudig gespannen; Wales.

Een ruw, bont geschakeerd marmer uit Hawkins County, Tennessee. Het is donker chocoladebruin of rood gekleurd en overdekt met witte strepen en plekken, en bevat gewoonlijk enkele fossielen.

Blaasinstrumenten met tenorbereik en enkel riet; 19e eeuw.

Verwijst naar de periode van de Tagar-fase waarin de koergans aanzienlijk variëren. Er zijn grote constructies met monumentale grafgedeelten die zijn gebouwd van steen met muren van een meter dik en anderhalve meter hoog. In het midden bevindt zich een grote graftombe die bestaat uit een uitgebreide houten constructie van twee verdiepingen, met een dak van boomstammen, die de resten bevat van enkele tientallen lichamen. Alle graftomben zijn in brand gestoken, de constructies zijn verkoold en op de meeste plaatsen tot as vergaan. Andere graftomben hebben kleinere grafruimten van platte stenen die rechtop in de grond zijn geplaatst, en die ofwel tegen elkaar aan zijn gebouwd, ofwel van elkaar zijn gescheiden door middel van een smalle tussenruimte en slechts een enkele graftombe bevatten. Sommige graftomben kunnen in de ruimten tussen grafgedeelten zijn geplaatst of in de ruimte tussen de belangrijkste graftombe en de muur van het grafgedeelte. In beide gevallen zijn de schedels van de overledene doorboord, bedekt met een kleilaag en beschilderd.

Rechthoekige schaven, die lijken op gladschaven maar een in alle richtingen gekromede zool hebben en een enkele of dubbele steunbeugel van 5 centimeter doorsnede. Deze steunbeugel is op maat gemaakt om op het vat te passen dat wordt schoongemaakt en geschaafd.

Tweedimensionale beeldende werken, die een bestaande locatie waarheidsgetrouw afbeelden, en die meer documentair dan kunstzinnig van aard zijn. Gebruik voor dergelijk voorstellingen die vooral een kunstzinnig karakter hebben 'landschappen (voorstellingen)', 'zeegezichten', 'marines (beeldmateriaal)', 'stadsgezichten' of 'dorpsgezichten'. Gebruik 'opmetingstekeningen', 'archieftekeningen' of revisietekeningen' voor getrouwe tekeningen van één enkel gebouw.

Wordt gebruikt voor oude Romeinse begrafenisbouwwerken van enkele verdiepingen hoog, die meestal oprijzen vanaf een vierkante of een rechthoekige basis met trappen en met bovenop een piramidevormig, koepelvormig of plat dak.

Wordt gebruikt voor railvervoersystemen die bestaan uit enkele wagons of korte treinen met meerdere stellen die met de hand worden bestuurd op elektriciteit, meestal met voorrang op straat en voor een gemiddeld aantal passagiers.

Glazen tafellampen met dubbele houders en branders op een enkele standaard en voetstuk.

Verwijst naar uitgesneden houten beeldhouwwerken die gestileerde hoofden en halzen van vogels uitbeelden. Het grotere type bevat een erg lange, vaak puntige snavel en een gezicht dat soms de trekken vertoonde van een crocodilem, een gehoornde figuur of een D'mba-figuur. Het gebogen halsstuk is bevestigd aan een afneembare bolvormige basis. Het andere belangrijke type is kleiner, gemaakt uit een enkel stuk hout, meer compact, voorzien van een kortere snavel, minder gedetailleerd uitgesneden en bevestigd op een holronde basis. Ze dienen vooral als heiligdomstukken en stellen de Almachtige God en de geestelijke beschermer van het familiegeslacht voor. Kan ook worden gebruikt als hoofdbedekking tijdens dansen en voor wichelarij, voor rituelen zoals de mannelijke en vrouwelijke inwijding en ceremoniën voor oogst, genezing, rechtspraak en begrafenissen.

Verwijst naar de pre-Angkor-stijl en periode rondom de Cambodjaanse koninkrijken van Tsjen-la (1e tot 9de eeuw) die in hoge mate waren beïnvloed door Indiase ideeën. Deze stijl is vooral zichtbaar in de lager gelegen valleien van de Mekong-rivier. De beeldhouwkundige productie in deze stijl bestaat uit grote, vrijstaande zandstenen figuren van goden uit Hindoe-, Shiva- en Visjnoe-teksten. Religieuze beeldhouwwerken bestaan vaak uit verschillende goden die zijn gecombineerd tot een enkele figuur en worden gekarakteriseerd door gladde, onafgebroken oppervlakken die zijn uitgebreid door middel van brede, frontale vlakken en door uitsparingen aan de zijkanten die zijn verbonden met het massieve blok. Deze periode werd tevens gekenmerkt door de rudimentaire ontwikkeling van niet-Indiase elementen zoals de zandstenen lateien die werden gemaakt voor deuropeningen van bakstenen schrijnen, het concept van de latei als een speciaal attribuut van de geestschrijn en beeldhouwwerken in reliëf die waren gebaseerd op paren van monsterfiguren en bladontwerpen. Boeddhistische iconen in deze stijl zijn gemaakt in zandsteen en zijn minder zinnelijk en verfijnd dan Hindoe-figuren.

Te gebruiken voor aërofonen met over het algemeen een conische boring en een houten klankkast, gemaakt van of omwonden met berken- of andere schors, met vingergaten, een bekervormig mondstuk en een hoornen beker aan het andere uiteinde; voorbeelden hiervan zijn aan het begin van de jaren dertig van de 20ste eeuw gemaakt door Teppo Repo, afkomstig uit de Russische regio Ingra, die het instrument meenam naar Finland. Ook heel algemeen gebruikt voor uiteenlopende houten hoorns uit Finland, meestal gemaakt van of bedekt met berkenschors, met of zonder vingergaten, sommige lijkend op trompetten of kornetten, andere met een enkel riet.

Verwijst in algemene zin naar leraren die instructie aan leerlingen geven buiten een normale klassituatie. Omvat privétutors die specifiek worden ingehuurd om leerlingen te helpen zich voor te bereiden op examens. Op sommige Amerikaanse universiteiten: leraren die in rang onder de docenten vallen, meestal ingehuurd voor een of enkele jaren. Op Britse en Ierse universiteiten: studenten die bijna afgestudeerd zijn of leden van het onderwijzend personeel die tot taak hebben een jongere student te begeleiden.

Orde van 240.000 soorten insecten met één enkel vleugelpaar op de mesothorax en achtervleugels die zijn geëvolueerd in een paar halters op de metathorax. Insecten uit andere ordes met het woord ���vlieg' in hun naam (bijvoorbeeld de schorpioenvlieg) zijn geen echte vliegen.

Doedelzakken met 1 speelpijp met dubbel riet, 3 bourdons met enkel riet in één blok, 3 of 4 dubbelrietpijpen met kleppen waar akkoorden op kunnen worden gespeeld, met blaasbalgen aangeblazen; Ierland, 18de eeuw.

Hoge en snel groeiende Europese iep die voornamelijk in Engeland en Wales voorkomt. Voor de komst van de iepziekte was het een van de meest voorkomende loofbomen in Europa. De soort is waarschijnlijk afkomstig uit Italië of Turkije. Uit genetisch onderzoek in Spanje, Italië en Groot-Brittannië is gebleken dat alle exemplaren van deze soort genetisch identieke klonen zijn van één enkele boom, waarschijnlijk door de Romeinen naar de Britse eilanden meegenomen om wijnstokken te ondersteunen en te leiden.

In het bijzonder te gebruiken voor de vrijzinnig protestantse beweging in de Verenigde Staten en Canada, die in de 18de eeuw voor het eerst als georganiseerde beweging van zich deed spreken en een confessionele status verkreeg in de 19de eeuw. Haar belangrijkste beginsel is het geloof in de redding van alle zielen, waarmee ze de calvinistische leer van de uitverkiezing van enkelen en de verdoemenis van velen afwijzen. Andere beginselen zijn onder meer de vrijheid van individuele interpretatie, tolerantie tegenover diversiteit en de onvervreemdbare waarde en waardigheid van iedere mens.In 1961 fuseerde deze beweging met de unitaristische beweging, waardoor het ‘unitaristisch universalisme’ ontstond. Ook in het algemeen te gebruiken voor de leer van de universele redding die op verschillende momenten in de christelijke geschiedenis terugkomt, te beginnen met de geschriften van Origen in de 3de eeuw.

Verwijst naar het tijdelijk aan elkaar bevestigen van twee of meerdere stukken stof of ander materiaal door een losse of tijdelijke bevestiging, anders dan opeenvolgende stiksels van een draad of ander filament. Ze kunnen worden vastgezet met enkele losse steken en met behulp van lijm of een ander kleefmiddel. Gebruik 'rijgen' voor het tijdelijk aan elkaar bevestigen van materiaal door lange, losse steken te naaien.

Beschermende brillen voor de ogen die speciale lenzen hebben met beschermdelen aan de zijkanten en soms beschermranden of oogbuizen. Kunnen bestaan uit twee lenzen of een enkel frame dat op zijn plaats wordt gehouden door twee zijstukken die achter de oren worden geplaatst of door een riem die om het hoofd wordt gedaan.

Een serpentijn uit de Italiaanse Rivièra, tussen La Spezia en Genua. Er zijn twee varianten: de ene is purperachtig of zwart gevlekt en donkerrood met enkele groene kiezels of aders, de andere is groen met veel witte aders. Het is moeilijk te bewerken, maar glanst wel snel. Het lijkt op sommige soorten gevlekt marmer uit de Amerikaanse staat Tennessee.

Een gele verfstof uit verschillende bronnen, meestal de stengels en wortels van de gewone berberis (Berberis vulgaris). Berberis bevat de kleurstoffen berberine (berberinebisulfaat, berberinesulfaat, berberinehydrochloride), berbamine en oxyacanthine, met daarnaast enkele oplosbare looizuren. De gele kleur is substantief op wol, leer en zijde. De verfstof werd ook gebruikt als een geel karmijnpigment voor kleurenafdrukken. Behalve de berberis zijn andere bronnen van berberine de plant van de Canadese geelwortel (Hydrastis canadensis) en de schors van de kurkboom (Phellodendron amurense).

Uitgestrekte bebouwde stedelijke gebieden die enkele geïsoleerde landelijke gebieden bevatten, en zijn gevormd door het samenvoegen van steden of gemeenten die daarvoor op zichzelf stonden. Gebruik 'megalopolissen' voor nog uitgestrektere of meer omvattende clusters van stedelijke gebieden.

Leden van een Peruaanse viervoetersoort met een vacht van lange, dunne wol. Met de lama is de alpaca klaarblijkelijk enkele duizenden jaren geleden gedomesticeerd door de indianen in het Zuid-Amerikaanse Andesgebergte. Alpaca's zijn aanmerkelijk kleiner dan lama's en worden in tegenstelling tot lama's niet als lastdieren gebruikt maar alleen gehouden om hun wol.

Tuitlampen, meestal van koperplaat, met een cilindervormig reservoir en een koepel- of kegelvormige deksel en een enkele pithouder, met een kanaal meteen eronder om de druppels op te vangen. Het geheel staat op een standaard met een verzwaard voetstuk. Dit type is afgebeeld op een schilderij van de Vlaamse school.

Dessertglazen voor het serveren van een individuele portie vla, die soms op een voet staan en een enkel handvat kunnen hebben.

Wordt gebruikt voor veel en georganiseerde oorlogsschepen en aanverwante strijdkrachten die onder bevel staan van een enkele gezagvoerder. Kan verder worden gebruikt voor andere grote groepen voertuigen onder een enkele bestuurder, zoals grote aantallen motorvoertuigen die eigendom zijn van één bedrijf.

Delen van het lichaam van een mens of een dier, gewoonlijk met tenen, die zich bevinden onder het enkelgewricht van de benen of poten, met als belangrijkste functie het bieden van steun en voortbeweging. Gebruik 'handen (dierlijke of menselijke lichaamsdelen' voor de uiteinden van armen.

Wordt in het algemeen gebruikt voor enkele van verschillende typen hefbomen die worden bediend met de voet en die worden gebruikt op geluidsapparaten voor verschillende doeleinden, zoals het wijzigen van de stemming van het instrument, het bedienen van een blaasbalg, het slaan tegen een trommelvel, het produceren van expressieve effecten, of functioneren als toetsen in een voetklavier.