Een methode om te gieten volgens het verloren-wasgietprocédé, waarbij gebruik wordt gemaakt van een machine waar de gietvorm in ronddraait, zodat diens holte, door de centrifugale beweging en druk, wordt gevuld met gesmolten metaal.

Het smelten (in verband met glas ook het fuseren) en in een vorm gieten van materialen, bijvoorbeeld metaal of glas.

Het procédé waarbij voorwerpen van klei worden gemaakt door slib in gipsmallen te gieten.

De rechthoekige stukken die meestal van metaal zijn en aan één kant een letter of ander teken hebben, waarvan een tekst wordt samengesteld en gezet om te drukken. Gebruik 'lettertypen' voor series van druktekens die overeenkomsten tonen op het gebied van stijl of ontwerp.

Giettechniek voor metalen waarbij een gesmolten metaal (zoals zink, lood of een aluminiumlegering) in een vorm wordt geperst.

Wordt gebruikt voor de handeling van het maken van gietvormen of het vormen met behulp van een gietvorm; meestal wordt de vorm gevuld met een vloeibare of vloeibaar gemaakte stof. De uitdrukking "in een vorm gieten" dient te worden onderscheiden van 'modelleren' waarbij een materiaal door drukken in een bepaalde vorm wordt gebracht.

Het gieten van metalen beeldhouwwerken, met name holle bronzen, in een mal die gemaakt is van gieterijzand.

Lange, cilindervormige massa, meestal van kaarsvet of was, met een pit of losjes gedraaide linnen of katoenen draden, die worden aangestoken om licht te geven. Ze worden gegoten of getrokken in een metalen mal.

Aanduiding voor de onhandige, zware Romeinse munten van brons gegoten, over het algemeen uit de 3e eeuw v.C..

Wordt gebruikt voor oude Romeinse gegoten bronzen munten, gewoonlijk in de vorm van een baar. Ze werden voor 300 v.C. gebruikt en dateren van vóór de aes grave.

Bekers op voet, vaak met een driepasvormige voet, een gegoten balustervormige stam en een gedreven cuppa. Zo genoemd vanwege de gelijkenis met de bloem van de akelei.

Kannen waaruit het water gegoten wordt om aan tafel de handen mee te wassen, met name die van aardewerk, uit de Romeinse tijd, en die van metaal, vaak in de vorm van dieren, uit de Middeleeuwen.

Verwijst naar een verfijnde Romeinse aardewerkstijl, een soort terra sigillata die voornamelijk werd vervaardigd tijdens de Augustijnse periode. Strikt genomen is de term alleen van toepassing op dit type aardewerk dat werd gemaakt in Arezzo (Italië) maar hij wordt ook gebruikt om te verwijzen naar ander in Italië gevonden Romeins aardewerk dat de stijl van Arezzo imiteert. De stijl kenmerkt zich door een relatief vroege datering, verfijnde kwaliteit en kenmerkende patronen en figuurcomposities in navolging van zilverwerk, die ofwel afzonderlijk werden geslagen aan de hand van ontwerpen of werden gegoten uit mallen.

Verwijst naar de periode rondom de oude stad Ayutthaya die duurde van het midden van de 14de eeuw tot de 18de eeuw. In de beeldhouwkunst wordt deze periode vooral gekenmerkt door afbeeldingen van Boeddha die zijn gegoten in brons, of die zijn gemaakt van steen of stucwerk. In de vroege 14de eeuw culmineerde een verfijning van beeldhouwkundige stijlen in de eThong-stijl die werd gekarakteriseerd door verschillende subtypen van Boeddhabeelden. Eén type wordt gekenmerkt door de Boeddhafiguur met een prominent voorhoofd, amandelvormige ogen, rechte, bijna gesloten oogleden en conische krullen op het hoofd. Een tweede type toont sterkere Khmer-invloeden die zichtbaar zijn in het vierkante gezicht en de strenge gelaatsuitdrukking. Het derde type Boeddha-beeldhouwstijl wordt gekenmerkt door een uitgerekt lichaam en een glimlachende gelaatsuitdrukking. In de architectuur wordt deze periode gekenmerkt door tempel-sancturariumcomplexen die bekend zijn onder de naam ‘wat’. De belangrijkste zijn: Wat Thanmikarat, welke een trap bevat die is versierd met leeuwen van stucwerk en een bai sema of grenssteen gemaakt van leisteen; Wat Phutthaisawan, met door de Khmer-stijl beïnvloede galerijen, stoepa's met redans en muurschilderingen; Wat Yai Chaimongkhol, met complexe stoepa's en wihans en rechthoekige galerijen; en Wat Phra Ram, met een vierkant grondplan, een constructie van baksteen en kunstmatige bassins. Keramiekstijlen komen in deze periode ook tot volledige ontwikkeling en worden gekenmerkt door heldere kleuren: jadegroen, licht grasgroen, blauwgroen, bruin, honingbruin en wit.

Een hoeveelheid van elk soort metaal dat in een geschikte vorm is gegoten voor opslag en transport om daarna te worden gewalst, gesmeed of omgesmolten of op een andere manier bewerkt.

Verwijst naar de vroege fase (circa 4800-4300 v. Chr.) van de neolithische Yangshao-cultuur. De cultuur is genoemd naar een neolithisch dorp in de omgeving van Xi'an in de provincie Shaanxi. In de Banpo-architectuur herkennen we reeds de traditionele naar het zuiden gerichte ingang en het gebruik van houten draagconstructies voor het dak. Banpo was een belangrijk keramiekcentrum. Zo is er een industriële oven opgegraven. Het vaatwerk werd doorgaans met de hand gevormd, maar soms ook wel uit rollen opgebouwd of in vormen gegoten. Typerende vormen voor deze periode zijn kommen met versmalde voet. Het vaatwerk werd gedecoreerd met gedrukte vormen of met zwarte of grijze engobe, en werden vervolgens gepolijst. Geometrische patronen overheersen, en in zeldzame gevallen is ook een menselijk masker als motief aangetroffen. Een reeks van circa 20 verschillende markeringen die op de randen van het vaatwerk zijn ingesneden, moet wellicht worden gezien als een primitieve wijze om gebeurtenissen vast te leggen.

V-gevormde voorwerpen die de hiel van een laars vasthouden om deze gemakkelijker uit te kunnen trekken. Wordetook gebruikt voor een inkeping of afgietsel dat in een soortgelijke vorm wordt gesneden of gegoten en wordt gebruikt voor hetzelfde doel.

Beton met een fijn aggregaat of mortel, dat in blokken of in kleine plakken wordt gegoten en waarbij speciale mallen gebruikt om deze op natuurlijke bouwstenen te laten lijken.

Kanonnen die in gebruik waren van de 14e tot de 16e eeuw, meestal voor een groot kaliber, die werden gemaakt van smeedijzer of gegoten brons en waarmee stenen kanonskogels werden afgevuurd.

Beeldhouwwerken gegoten in brons, in het bijzonder figuren en figuurgroepen. Gebruik indien mogelijk de materiaalbenaming plus een meer specifieke objectnaam, b.v. 'brons' + 'beeldjes'.

Aanduiding voor Chinese munten gemaakt van gegoten basismetaal met een vierkant gat in het midden die tussen de 7e en de 19e eeuw werden uitgegeven.

Een thermohardend plastic gemaakt van gegoten fenolformaldehydehars, met een hoge drukvastheid en een goede bewerkbaarheid.

Emaillering die tot stand komt door uit metaal groefjes of holten weg te snijden, waardoor een verhoogde lijn overblijft die de omtreklijn van het ontwerp vormt. Het email wordt in de holten gegoten, verhit en vervolgens gevijld en gepolijst.

Franse aardewerken stoofpot met twee handvatten, een hol deksel waarin water werd gegoten en een kleine opening waarlangs stoom kon ontsnappen. Deze pot werd oorspronkelijk gebruikt om een daube in te bereiden, een traditionele Provençaalse stoofschotel.

Algemene benaming voor geslagen, gegraveerde, gegoten, aan beide zijden versierde metalen penning of plaatje met een afbeelding van God, Christus, Maria, een heilige, een paus, een religieus object of een specifieke religieuze gebeurtenis.

Verwijst naar de periode Champa die wordt geassocieerd met het koninklijke kloostercomplex Dong-Duong dat werd gesticht door koning Indravarman II (875-889 n. Chr.) en dat in het gebied floreerde van de 9de tot de vroege 10de eeuw. Bouwkundige kenmerken uit deze periode zijn gebaseerd op het Dong-Duong-complex en bestaan onder andere uit in baksteen opgetrokken heiligdommen die zijn gegroepeerd binnen interne omheiningen, zalen met pilaren, interne en externe penanten ter ondersteuning van de stupa, stenen kalan met meerdere verdiepingen, zuilconstructies die bekend zijn als stambah's en die qua vorm vergelijkbaar zijn met boeddhistische torenstupa's, een lange zaal die de vih'ra wordt genoemd en die beelden van Boeddha bevat, en altaren die tegen muren zijn geplaatst. In de beeldhouwkunst manifesteert deze periode zich in de religieuze trend van het Mahayana-boeddhisme, gekenmerkt door Boeddha-figuren die op Chinese wijze zijn gekleed, dv'rap'las-figuren met krachtige uitdrukkingen, dikke lippen, gestileerde oren en kortgeknipte bakkebaarden, bronzen beelden van Boeddha die zijn gegoten met behulp van het verlorenwasgietprocédé, bas-reliëfs die timpanen en altaren decoreren, en die verschillende koninklijke personages tonen in gestileerde handelingen, beelden van olifanten met gebogen achterpoten en met hun kop naar voren of met hun lichaam opgericht. Shaivitische koppen en vrouwelijke afbeeldingen van Tara uit deze periode worden gekenmerkt door een sterke frontaliteit en overdreven gelaatstrekken.

Kan waarmee het doopwater boven het doopbekken over de dopeling wordt gegoten.

Sint-jacobsschelp, hetzij een echte, hetzij een van (edel-)metaal óf een schelpvormig schaaltje, waarmee het doopwater boven het doopbekken of doopvont over het hoofd van de dopeling wordt gegoten.

Japanse bronzen klokken uit het Yayoi-tijdperk, die in doorsnede de vorm hebben van een ellips met puntige uiteinden, met een zijaanzicht in de vorm van een hoog trapezium met een platte bovenkant en omringd door een wijde metalen boog voor de ophanging. Ze werden in één stuk gegoten en rijkelijk versierd en men vermoedt dat ze eerder voor rituele of symbolische doeleinden werden gebruikt dan voor alleen muzikale doelen. Een klein aantal van de bewaard gebleven exemplaren hadden waarschijnlijk klepels

Vormingsproces voor plastic waarbij een korrelig, verpoederd of vloeibaar plastic in een afgesloten gietvorm wordt gegoten die zowel horizontaal als verticaal wordt geroteerd. Het plastic wordt dan tegen de wanden van de vorm geperst.

Verwijst naar de stijl die in verband wordt gebracht met de regio Flores in Indonesië. De stijl wordt gekenmerkt door bewerkte schelpen en botten, gedetailleerd kraalwerk en vergulde, met edelstenen bezette sieraden. Bij deze stijl worden ook niet-inheemse materialen zoals glas en koraalkralen toegepast in inheemse ontwerpen. Hoofd- en halssieraden worden vaak gegoten met het verlorenwasgietprocedé, en versierd met motieven van buffelkoppen en -hoorns. Monumentale beeldhouwwerken in deze stijl dragen sterke religieuze invloeden, met offeraltaren en heilige megalietstructuren, menhirs, dolmens en terrasvormige grafheuvels. Na de introductie van het hindoeïsme en het boeddhisme werden in de monumentale beeldhouwkunst ook symbolen van Boeddha en Shiva gebruikt. In de beeldhouwkunst in deze stijl bestaat een sterke houtsnijwerktraditie, waarbij vaak een mythische draak-slang wordt afgebeeld ter versiering en als symbool van bescherming.

Gebouwen of installaties waar metaal of glas in vormen wordt gegoten.

Mallen uit één stuk, met een open bovenkant, die worden gebruikt om glaswerk te maken dat in vorm wordt gegoten.

Te gebruiken in de industrie en de bouw voor voorwerpen die zijn gegoten. Gebruik 'afgietsels' voor sculpturen die zijn gegoten.

Figuratieve kandelabers of kandelaars, uit het midden tot het eind van de 19e eeuw, die van gegoten koper met een goudlaagje zijn gemaakt. Ze hebben een marmeren voetstuk met geslepen prisma's rond de kaarshouder en worden vaak gebruikt in setjes bestaande uit een kandelaber met twee kandelaren. De benaming werd oorspronkelijk gebruikt voor zowel de gehele set als de individuele onderdelen. De naam duidt ook een decoratieve muurkandelaar aan, met één of meerdere armen, die aan een muur of aan de zijkanten van een spiegel zijn bevestigd.

Samengesteld beton van marmer dat op de plaats zelf wordt gegoten of wordt voorgegoten en glad geslepen; wordt vooral gebruikt als een decoratieve vloer- en muurbedekking.

Letters die door lettergieters uit vrij hard metaal zijn gegoten en worden verkocht aan letterzetters.

Beeldhouwwerken die dienst doen als cultusobjecten en zijn verbonden met de handcultus van het Afikaanse Binivolk; ze worden gemaakt van gegoten brons of uit hout gesneden in een cilindrische vorm met een uitstekende bovenkant, uitgesneden beelden aan de zijden rondom en figuren op de platte bovenzijde.

Groot geschut op een onderstel, sinds de 14e eeuw ontwikkeld in Europa, dat voor het grootste gedeelte bestaat uit een ijzeren, bronzen of stalen loop die uit één stuk is gegoten of is opgebouwd uit een reeks smeedstukken.

Geld dat in Centraal-Afrika werd gemaakt en gebruikt, in de vorm van in zand gegoten baren van een koperlegering, meestal in de vorm van een kruis, een X of een H.

Stalen gereedschap dat enigszins op een beitel lijkt en meestal wordt gekenmerkt door een lang, dik, plat, uit één stuk gegoten blad met een smaller handvat en slagoppervlak. Wordt samen met een breeuwhamer gebruikt om diverse materialen in naden en gleuven te slaan om verbindingen water- en luchtdicht te maken.

Diverse apparaten waarin koffie wordt gegoten, gezet, gefilterd of warmgehouden.

Wordt gebruikt voor een wijze van schurend reinigen waarbij verharde, gegoten metaalkogels gebruikt worden als schuurmiddel, in tegenstelling tot 'zandstralen', waarbij zand gebruikt wordt.

Machines om lettervormen samen te stellen die tijdens de samenstelling geen gebruik maken van warme zetting, inclusief de apparaten die gegoten lettervormen mechanisch samenstellen en de apparaten die gebruik maken van 'strike-on composition'.

Te gebruiken voor vaten van koperlegering, gegoten volgens het verloren wasmodel en gebruikt door de Akan volkeren in Ghana om kostbaarheden in te bewaren, zoals goudpoeder en kralen, en voor verscheidene rituele doeleinden; in verschillende vormen en stijlen uitgevoerd en vaak voorzien van een scharnierend deksel.

Verwijst naar de pre-Angkor-stijl van het midden van de 9de eeuw, waarvan het tempelcomplex van Sambor Prei Kuk een goed voorbeeld is. Tempels in deze stijl volgen de Indiase Gupta- en post-Gupta-bouwplannen en worden vooral gekenmerkt door een bakstenen constructie, centrale sanctuaria, gegoten basementen, muren die door pilasters zijn verdeeld in verticale panelen en die zijn versierd met blinde deuropeningen, nissen, reliëfpanelen en piramideachtige torens die op kleinere schaal het ontwerp van de grote tempelfaçade imiteren. De stijl wordt vaak gekenmerkt door beeldgesneden lateien die worden ondersteund door cirkelvormige colonnetten en gewelfde banden met bloempatronen die verspreid zijn aangebracht tussen cirkelvormige medaillons met een afbeelding van een god of heilig dier. De beeldhouwkundige stijl toont tevens sterke vroege hindoeïstische invloeden met veelarmige goden rondom, een sterk gevoel van gewichtverschuiving in grote beeldhouwwerken, het zelden voorkomen van beeldhouwwerken in hoogreliëf, subtiel gestileerd realisme, sobere kleding en lichaamsversieringen.

Wordt gebruikt voor series gedrukte karakters, die alfabetten, numerieken en andere symbolen omvatten die overeenkomen in bepaalde stijl- en ontwerpkenmerken. Voor de rechthoekige, meestal metalen stukken die aan een kant een karakter hebben waarmee een tekst wordt vervaardigd en klaargemaakt om gedrukt te worden, wordt 'losse gegoten letters' gebruikt.

Verwijst naar een vorm van minimalisme die wordt toegeschreven aan kunstenaars uit Zuid-Californië uit de jaren zestig en zeventig van de 20ste eeuw en die wordt gekenmerkt door een preoccupatie met licht, transparantie, reflectie en kleur. Deze kunstenaars gebruikten glas, hars en gegoten acryl, waarmee ze vaak aan de locatie aangepaste installaties maakten.

Methode voor mechanische letterzetting waarbij het zetsel wordt gegoten in afzonderlijke hele regels, ieder als één regel linotypezetsel.

Papier gemaakt van katoenen of linnen vodden. In het algemeen bestaat het fabricageproces van lompenpapier uit het koken, verscheuren en hameren van de vodden om de vezels te scheiden. De gladde pulp die hierdoor ontstaat, wordt in een dunne laag over een fijn schepraam gegoten en vervolgens gedroogd en geperst. Lompenpapier wordt gezien als de beste papieren drager voor schilderijen en soortgelijke kunstwerken.

Verwijst naar de periode waarvan de productie analoog is aan artistieke modellen van de Khmer die werden ontwikkeld in het gebied van het huidige Cambodja. In de architectuur kan deze periode worden onderverdeeld in drie subperioden: van de 7de tot de 9de eeuw grijpt deze periode terug op pre-ankorese Khmer-stijlen en wordt er gebruikgemaakt van constructies van baksteen, vierkante torens, sanctuaria met redans en hoekpilasters, met een draagsteen ondersteunde gewelfdaksystemen en met behulp van gegoten basementen met ingangen aan de oostzijde en blinde deuren aan de overigen drie zijden. Van de 10de tot de vroege 13de eeuw laat deze periode intensievere Khmer-invloeden zien en wordt ze gekenmerkt door de Prasat Wat Prang (10de eeuw) en Prasat Ban Chang, die beide stenen torens bevatten, met zandstenen deurkozijnen op een noord-zuidas, pilasters en drielobbige lampnissen, en door de Prasat Phra en Prasat Phanom Wan, die beide worden gekenmerkt door vestibules en mondops met relikwieën of Boeddha-afbeeldingen. Vanaf de late 13de tot de 14de eeuw ontwikkelde de architectuur regionale artistieke elementen, maar met behoud van traditionele Khmer-iconografie. Tempels in deze latere stijl worden gekenmerkt door laterietconstructies, uitgebreide sanctuaria die zijn gewijd aan Boeddha en bodhisattva’s, de prang, een karakteristieke Thaise constructie die wordt gekenmerkt door de opwaartse uitrekking van de kogelvorm van het klassieke Khmer-torensanctuarium en verdere variaties op de mondop en de vierkante toren met redans. In de keramiekproductie wordt deze periode gekenmerkt door voornamelijk platte, bruin- of groengeglazuurde werken met gegraveerde geometrische ontwerpen en modellering van dierlijke vormen op kruiken en potten.

Pasta of vloeistof die wordt gebruikt bij het gieten, om de binnenkant van een mal af te dekken zodat het gegoten gips er niet aan blijft vastkleven.

Letters die afzonderlijk werden gegoten, om te worden samengesteld tot tekst, te worden afgedrukt en vervolgens opnieuw te worden gerangschikt en gebruikt. De term wordt vooral gebruikt om te verwijzen naar de uitvinding ervan, tegen het eind van de 15e eeuw in Europa, maar al eerder in China en Korea, en in contrast met het drukken van verschillende tekens en soms beelden uit één stuk.

Tuitlampen, meestal van gegoten brons, vaak met drie of vier pithouders en een houder die op verschillende hoogtes kan worden ingesteld en op een verticale standaard rust. Dit type werd rond de Midellandse Zee gebruikt.

Methyl-methacrylaat, gefabriceerd door E.I. du Pont de Nemours and Company, Inc.; wordt op de markt gebracht in rolpoeder en in rollen, buizen en gegoten en geperste vellen.

Klassieke diermotieven van Indiase oorsprong die algemeen ingang vonden in de Aziatische kunst, met afbeeldingen van een fabeldier samengesteld uit delen van een krokodil en een olifant, waarbij lofwerk een gekrulde staart moet voorstellen. Dit motief fungeert vaak in de architectuur, doorgaans in combinatie met lateien bij vrijstaande poorten gedragen door bewerkte zuilen op een gegoten voet.

Een gegoten imitatiemarmer, gemaakt van Keene's cement.

Koperen mallen die met een puntbeitel zodanig zijn bewerkt dat er afzonderlijke letters mee kunnen worden gegoten.

Letterzetmachines die een gegoten linotypezetsel voor iedere regel zetsel maken.

Schriftstijlen die werden gegoten of gegraveerd op Chinese bronzen vazen en die ontstonden in de Shang-, Westelijke Zhou- en Oostelijke Zhou-tijd; vooral populair tijdens de Westelijke Zhou-dynastie (11de eeuw tot 771 v.Chr.). Metalen schriftstijlen waren afgeleid van inscripties op orakelbotten en werden door latere oudheidkundigen beschouwd als dragers van primitieve en archaïsche esthetische waarden.

Verwijst naar Latijns-Amerikaanse votiefbeelden, meestal gegoten in zilver, die als specifieke vorm van volkskunst worden gewaardeerd.

Zij die doorgaans van harde, niet-plooibare materialen zoals hout of steen modellen bouwen, bijvoorbeeld werkende modellen of showmodellen op schaal, van driedimensionale objecten, of modellen waarmee mallen voor gegoten producten worden geproduceerd. Zie 'modelleurs' voor mensen die modellen maken van klei, was of andere pletbare materialen.

Verwijst naar één groot blok steen met de vorm van een zuil, sculptuur of ander object. Gebruik 'betonnen monoliet' voor moderne bouwelementen uit gegoten beton.

Wordt gebruikt voor reproducties van hele objecten wanneer deze bedoeld zijn om te misleiden; geldt ook voor beeldhouwwerken die gegoten zijn zonder toestemming van de kunstenaar.

Gegoten ijzeren ketels, meestal staande op drie poten, met een nauwsluitend deksel waarop kolen kunnen worden gelegd bij het bakken in een open vuur.

Blikken met een lange tuit waardoor olie wordt gegoten of gespoten om bijvoorbeeld machines te smeren.

Vrijstaande schrijnfiguren van gegoten koper, symbolen van de Ogboni-samenleving van de Yoruba in Nigeria; ze komen vaak in paren voor. De naam betekent letterlijk ‘bezitters van de aarde’.

Verwijst naar een Chinese dynastie uit de periode 317 tot 420 n. Chr., de tweede van de zogeheten Zes Dynastieën die elkaar opvolgden in zuidelijk China. Na de verwoesting van Luoyang en Chang-an in 317 vluchtten de Chinezen naar het zuiden om daar een nieuwe zuidelijke staat te vestigen. De keizers van de Sima-familie slaagden er niet in het noorden te heroveren, en dat gebied zou onder de heerschappij blijven van allerlei groepen die gezamenlijk bekend stonden als de Zestien Koninkrijken; een uitzondering werd gevormd door het gebied dat tegenwoordig de provincie Sechuan omvat en dat in 347 werd geannexeerd, waardoor een route naar Centraal-Azië werd opengelegd. In politiek opzicht was dit weliswaar een weinig stabiele periode in de Chinese geschiedenis, maar de literatuur en kunsten maakten een ongekende bloeitijd door. De hoofdstad Jiankang was een bloeiend cultureel centrum dat door boeddhistische missionarissen en kooplieden uit Zuidoost-Azië en India werd bezocht. Een van de vroegst bekende boeddhistische verguld-bronzen beelden werd in 338 gegoten, als imitatie van een Gandhara-model. Wang Xizhi, de invloedrijkste kalligraaf uit de Chinese geschiedenis, was werkzaam gedurende deze periode. De keramiekvormen van de Oostelijke Jin waren innovatiever dan die van de Westelijke Jin. Een aantal graftombes uit deze periode is opgegraven bij de berg Gugui in Nanjing, die volgens literaire bronnen fungeerde als begraafplaats voor de keizerlijke families van de Oostelijke Jin.

Verzamelingen van veelvouden van eenzelfde werk die samen worden uitgebracht, zoals van een boek, afdruk, foto of gegoten beeldhouwwerk.

Een legering bestaande uit 45% koper, 30% nikkel, 24% zink en 1% ijzer, gelijkend op Berlijns zilver, en voor het eerst gebruikt door de oude Chinezen. Het is licht, hard en zeer geschikt om te worden gegoten.

Oud-Griekse houders in de vorm van een ondiepe kom zonder handvatten, vaak met een bodem die in het midden iets omhoog is geduwd. Gebruikt om uit te drinken of voor plengoffers van wijn of olijfolie bij oude Griekse rituelen. De plengoffers werden over een altaar gegoten ter ere van de goden of over een begraafplaats om de zielen van de overledenen te eren. Gebruik 'paterae' voor vergelijkbare Oud-Romeinse houders.

In een oplage gegoten metalen reliëfs voor decoratieve doeleinden; achterzijde gewoonlijk leeg, vooral gebruikelijk in de Renaissance.

Altaar gebruikt tijdens religieuze ceremonies om vloeibare offers te brengen, die erover worden gegoten, vaak met rytons. Het altaar helt soms af naar één kant, waar aan het uiteinde een bekken de vloeistof terug opvangt.

Vaten gebruikt tijdens libatie, een ritueel waarbij een vloeistof uitgegoten wordt als offer voor een godheid. Deze hadden vaak een zeer specifieke vorm, afwijkend van de vorm van alledaagse vaten.

Groep van thermoplastische harsen die worden vervaardigd door polyvinylalcohol te condenseren met een aldehyde; wordt voornamelijk gebruikt in de vorm van platen en vliezen, gegoten producten, deklagen en hechtmiddelen. Het gaat hierbij speciaal om hars gemaakt van acetaldehyde.

Een thermoplastische hars die in water oplost of uitzet en na een verloop van tijd onoplosbaar kan worden als gevolg van het ontstaan van onderlinge bindingen; het wordt hoofdzakelijk gebruikt als emulgator, hechtmiddel en laagjes die bestendig zijn tegen oplossing en slijtage. Het wordt ook gebruikt voor het maken van gegoten en geëxtrudeerde producten en polyvinylacetaal.

Keramisten die de apart gegoten of gevormde onderdelen van een beeld of ander keramisch object samenvoegen tot de uiteindelijke vorm.

Komvormige voorwerpen met een tuit waar kleisuspensie doorheen wordt gegoten om een voorwerp met sliertjes te versieren.

Machines die in melkveebedrijven en fabrieken worden gebruikt om room van volle melk te scheiden, bestaande uit een centrifuge in de vorm van een snel ronddraaiende kom met een aantal schijven en bevestigd op een as. De melk wordt van bovenaf in de kom gegoten en door de draaiende beweging wordt de zwaardere taptemelk naar de buitenwanden geslingerd en via de openingen afgevoerd terwijl de room in het midden van de kom achterblijft en wordt afgevoerd via een opening in het midden.

Zand dat wordt gebruikt in een luchtstraal voor het schoonmaken van gegoten voorwerpen en metalen artikelen, de verwijdering van verf en voor het geven van een doffe, ruwe afwerking aan glazen of metalen goederen.

Wordt gebruikt voor Romeinse bronzen munten met een waarde van een halve as, aanvankelijk gegoten en later geslagen munten van de Republiek tot aan de 2e eeuw n.C. Daarna gebruikt voor gouden munten met een waarde van een halve solidus, uitgegeven in het Oosterse Rijk van de 4e tot en met de 8e eeuw n.C.

Hartsvangers met korte kruisgevesten, die vaak zijn gemaakt van kostbare materialen zoals been, ivoor of gegoten zilver, rijkelijk verzierd en soms met een kettinkje dat de pareerstang aan de voorkant verbindt met de gevestknop; voor het eerst vervaardigd in het tweede kwart van de 17e eeuw en veel voorkomend in de 18e eeuw. Soms speciaal bedoeld voor de jacht.

Wordt gebruikt voor verschillende soorten oude Chinese gegoten bronzen munten, ongeveer in de vorm van een spade en mogelijk al uitgegeven in de 9e eeuw v.C. tot aan de 3e eeuw n.C.

Verwijst naar de stroming in de Colonial Revival-architectuur in de jaren 20 van de 20ste eeuw die zich manifesteerde in de bouwprogramma's in het westen en zuidwesten van de Verenigde Staten. Kenmerkend voor deze stroming zijn balkons, veranda's en arcades, torens, daken met S-vormige pannen, plaza's en binnenplaatsen. De belangrijkste kenmerken van deze stijl zijn het ontbreken van architectonisch lijstwerk en het intensieve gebruik van gesneden of gegoten ornamenten, op klassieke stijlen geënte zuilen, venstertralies, smeedijzer en gedraaide spijlen die doen denken aan de Spaanse koloniale architectuur in Mexico.

Gegoten ijzeren braadpannen, oorspronkelijk gemaakt met korte pootjes, zodat ze tussen de kolen in de haard kunnen worden gezet.

Kleine tot middelgrote figuren bestaande uit een gesneden of gegoten buste of half-figuur, die op een kooiconstructie is bevestigd. Deze kooi kan een hoepelrok lijken of eenvoudiger worden uitgevoerd. De kooi is meestal gemaakt van hout of metaal. De figuren zijn ontworpen om kleding te dragen, met lange rokken die de kooi. Veel staakbeelden zijn religieuze beelden, die de Maagd Maria, engelen, of heiligen, met inbegrip van maar niet beperkt tot dergelijke figurenin de Latijns-Amerikaanse traditie van "santos." Een ander gebruik van staakbeelden was als 'mannequins, om jurken in miniatuur weer te geven, zodat de klant een model uit kon kiezen.

Diepe, halfronde, geperforeerde schalen met aan de ene kant één of twee lange handvatten en aan de andere kant een haak zodat ze op de rand van een punchkom kunnen rusten. Worden gebruikt voor het zeven van sinaasappel- of citroensap dat direct in de punchkom wordt gegoten.

Voorwerpen aan de uiteinden van trapspillen die vaak in een decoratieve vorm zijn gegoten, gedraaid of gesneden.

Wordt gebruikt voor platte betonnen kruisvloeren die worden ondersteund door balken die zijn opgehangen tussen zuilen in beide richtingen. Het vloerstuk en de balken worden uit één stuk gegoten.

Een vroeg procedé voor de reproductie van foto's op basis van een negatief, dat rond de jaren negentig van de 19e eeuw in Frankrijk werd ontwikkeld. Het raakte in onbruik toen eenvoudigere technieken met autotypierasters beschikbaar kwamen. Voor de typogravure werd de drukplaat gegoten uit een lichtgevoelig gelatinereliëf, gevormd door het bloot te stellen aan zonlicht door een negatief en vervolgens uitgewassen. Het afgietsel bevatte veel verhoogde pieken van verschillende grootten, waarvan de gelatine werd weggespoeld in verhouding tot de mate van belichting. Deze pieken konden als bij de boekdruk worden gerold met inkt, waardoor een reeks punten ontstonden die zorgden voor de illusie van tintverloop.

Gietwerk, bijvoorbeeld holle metalen vormen, dat ontstaat door een procédé waarbij metaal in een metalen gietvorm wordt gegoten en er vervolgens meteen weer uit wordt gehaald, zodat er een dun, hard laagje metaal achterblijft op de wanden van de gietvorm.

Dunne staven van gegoten lood, met of zonder groeven, die worden gebruikt in openslaande ramen of gebrandschilderde ramen om de verschillende stukken glas op hun plaats te houden.

Pennen uit riet of bamboe die gebruikt worden om warme was aan te brengen op batik. De was wordt in een koperen reservoir gegoten aan het uiteinde van de pen en vloeit er weer uit langs een dunne naald.

Zamak is het handelsmerk voor een groep van legeringen met zink als hoofdbestanddeel. De legeringen hebben een relatief laag smeltpunt en kunnen gemakkelijk worden gegoten. De naam is een acroniem afgeleid van de initialen van de Duitse namen voor de metalen waaruit het materiaal bestaat: Zink, aluminium, magnesium, koper.