Het veranderen van de kleur van een voorwerp of het geven van kleur door het aanbrengen van kleurstof, zoals verf.

Verwijst naar houtgravures, met een of twee tinten van houtblokken.

Afdrukken die op glas zijn geplakt waarna het papier is weggeschuurd en de achterkant is ingekleurd. Populair aan het einde van de 17e eeuw en het begin van de 18e eeuw.

Het handmatig aanbrengen van een kleur.

Waargenomen eigenschappen die het resultaat zijn van het reageren van de visuele zintuigen op de golflengte van weerkaatst of overgebracht licht. De belangrijkste kleurdimensies zijn de variabelen of kenmerken kleurschakering, tint en intensiteit. Zie 'kleuren' voor afzonderlijke chromatische kleuren en achromatische kleuren of neutrale kleuren.

Additieve kleurenrastermethode waarbij een kleurenraster wordt gebruikt met een onregelmatig patroon, gevormd uit gekleurde zetmeelkorrels. Het raster is aangebracht op een glasplaat en de bovenzijde van het raster is bedekt met een panchromatische zwart-wit emulsie. De afbeelding is zichtbaar door het glas en kan vanaf de emulsiekant worden bekeken.

Verwijst naar een procedé voor het creëren van kleuren op basis van gekleurd licht in een bepaalde mengverhouding. Dat een dergelijke uit een lichtbron ontstane kleur door het oog wordt waargenomen, is het gevolg van emissie en niet van reflectie, de methode waarbij de waarneming van de kleuren in het pigment het resultaat is van subtractieve kleurenmenging. Een additief kleurensysteem verwijst naar licht dat door een bron wordt uitgestraald en omvat meestal de additieve primaire lichtkleuren rood, groen en blauw, waarmee de andere kleuren worden gemaakt, overeenkomstig het RGB-kleurenmodel. Het combineren van een van deze additieve primaire kleuren met gelijke hoeveelheden van een andere primaire kleur geeft de additieve secundaire kleuren cyaan, magenta en geel. Door het variëren van de luminescentie van iedere kleur kan een volledig kleurenspectrum worden opgebouwd. Het combineren van alle drie de primaire additieve kleuren met gelijke intensiteit resulteert in wit licht.

Zilverachtig gekleurd papier met een laag aluminiumpoeder.

Stereofoto's waarbij de twee afbeeldingen contrasterende kleuren hebben en een driedimensionaal effect geven wanneer ze door gekleurde filters worden bekeken.

Verwijst naar stijlen en methoden van keramiekproductie die sinds de 1ste eeuw werden toegepast in Vietnam. De stijl weerspiegelt over het algemeen sterke Chinese invloeden; tegen de 11de eeuw ontwikkelden de technologie, vormen en ontwerpen van keramiek zich echter tot duidelijkere Vietnamese stijlen. De stijl kan worden onderverdeeld in pre-exportaardewerk (gekenmerkt door bruinwitte ingesneden urnen, bassins en hurkkruiken met bloem-, blad-, lotus- en chrysantbloesemmotieven), vroege-exportaardewerk (gekenmerkt door een identificeerbaar wit of grijsachtig lichaam, een harde en fijne textuur en een donkere chocoladekleurige of lichter bruin gekleurde basis) en blauwwit aardewerk, dat wordt gekenmerkt door een speciaal onderglazuur dat werd gebruikt in de 14de eeuw, door bloemontwerpen, lotuskrullen en zwemmende vissen, en door opgeglazuurd email in rood, groen en geel. Blauwwit aardewerk bleef zich ontwikkelen tot in de 18de en 19de eeuw.

Algemene term die verwijst naar circa 18 soorten in verschillende genera papegaaien, die met elkaar gemeen hebben dat ze groot, kleurrijk en inheems in tropisch Amerika zijn, een zeer grote donkergekleurde snavel hebben, en een kale lichtgekleurde vlek in het gezicht.

Zacht rood oker, een natuurlijk mengsel van gehydrateerde silicaatklei die is gekleurd met rood ijzeroxide. In elk geval sinds de 17e eeuw is het gebruikt als basis voor bladgoud en als een rood aardepigment.

Randen met bijzonder rijk borduurwerk of met gouddraad of gekleurd zijde geweven patronen, vaak verfraaid met juwelen of kralen. Gebruikt als ornamentele banden op kleren, zoals koninklijke of religieuze gewaden. De term verwijst naar de Frygiërs, die bekendstonden om hun grote vaardigheden in het borduren met goud.

Roosters van fijne, ondoorzichtige draden of andere fijne, ondoorzichtige patronen waardoor beelden worden gefotografeerd om gekleurde delen in fijne patronen te verdelen voor het afdrukken.

Luchtdichte zakken van rubber, plastic, papier, zijde of soortgelijk lichtgewicht materiaal, in verschillende vormen en groottes, gewoonlijk helder gekleurd, die, wanneer ze zijn opgeblazen met lucht of een gas dat lichter is dan lucht, bijna zo licht als of zelfs lichter dan lucht zijn. Kleine ballonnen die door kinderen kunnen worden gehanteerd, zijn bedoeld als speelgoed of versiering. Meer dan levensgrote exemplaren, vaak voorstellingen van echte of fictieve wezens en voorwerpen, worden gebruikt in parades en andere openbare vertoningen.

Blokken die worden gebruikt om gekleurde houtsneden te drukken; het zijn tevens de blokken met de meest gedetailleerde afbeelding, waardoor ze worden gebruikt als voorbeeld voor de aanvullende blokken.

Een vorm van houtskool die wordt geproduceerd door dierlijke botten te verhitten met gebruikmaking van een beperkte hoeveelheid lucht. Dit materiaal wordt gebruikt als pigment en voor het verwijderen van gekleurde onzuiverheden uit vloeistoffen. Het bevat slechts 12 procent elementaire koolstof; de rest van het materiaal bestaat voornamelijk uit calciumfosfaat en calciumcarbonaat.

Japanse houtsneden waarop de belangrijkste met de hand ingekleurde gedeelten zijn uitgevoerd met "beni", een rood pigment.

Japanse kleurhoutsneden waarin de kleuren, meestal rood (beni) en groen, werden gedrukt in plaats van met de hand gekleurd.

Zachte, plastische en lichtgekleurde klei gevormd door chemische veranderingen in vulkanische as. Wanneer het in water wordt geplaatst kan het tot een aantal maal de originele grootte opzwellen.

Soort borduurwerk dat stamt uit de 19de eeuw, meestal gemaakt met kamgaren, waarbij een gekleurd patroon wordt gevolgd aan de hand van een schematische voorstelling; zo genoemd omdat vroeger de belangrijkste toevoer van deze patronen, garens en doeken uit Berlijn kwam. Voornamelijk een Victoriaans fenomeen.

Gemaskerden, overwegend van Afrikaanse afkomst, die op allerlei plaatsen in de wereld verkleed als indiaan deelnemen aan carnavalsoptochten, bijvoorbeeld in New Orleans, Toronto, Londen, Brooklyn (New York), Brazilië en Haïti, en andere eilandstaten in het Caribisch gebied. Ze zijn bekend om hun rijke, bontgekleurde kostuums, die met de hand zijn gemaakt.

Gebruikt voor reproductieve afdrukken van architectonische en andere technische tekeningen met witte afbeeldingen op een blauwe achtergrond, die zijn geproduceerd door middel van het blauwdrukprocédé. Voor blauwe afbeeldingen op een witte achtergrond wordt 'blauwlijnfilm-afdrukken' gebruikt. Voor blauw gekleurde foto's die zijn geproduceerd door middel van het blauwdrukprocédé wordt 'cyanotypieën' gebruikt.

Hout van de boom behorende tot de soort Eucalyptus globulus, inheems in Tasmanië en Victoria in Australië. Het heeft vaalgekleurd spinthout en lichtbruin kernhout, en wordt gebruikt voor het maken van steigerdekken, schachten en palen, en in de scheepsbouw.

Brusselse tapijten die zeer veerkrachtige zijn en een meervoudige omlijsting hebben waarin alle gekleurde kamgaren patroondraden mee worden geweven in het tapijt en worden opgehaald en in het patroon opgenomen volgens het ontwerp.

Textielmateriaal voor boekomslagen, meestal van geweven katoen of linnen. Voor versteviging, kleuring en versiering en voor het verbeteren van de duurzaamheid wordt het onder meer gebleekt, gekleurd, gesteven, geïmpregneerd, geglazuurd en gebosseleerd.

Bomen waarvan het loof is verwijderd en die zijn versierd met gekleurde flessen aan het einde van de takken, en volgens hun makers beschermende en helende krachten hebben; vooral in het zuidwesten van de Verenigde Staten. Geen Nederlands equivalent.

Beddenspreien van boucléstof met patronen, meestal uitgevoerd met gekleurde wol; volgens Frans-Canadese traditie. Geen Nederlands equivalent.

Verwijst naar een productieve Indiase schilderschool die verbonden is met het vorstendom Bundi in het zuidoosten van Rajasthan. Het andere grote centrum van de Bundi-schilderschool was het naburige vorstendom Kotah, waarmee Bundi ook familiebetrekkingen onderhield. Andere idioomvormen van de Bundi-stijl, zoals Indargarh, Khatoli, Toda Rai Singh, Raghugarh, Uniara en Kapren, hebben zich eveneens ontwikkeld uit deze school, die aanvankelijk uitsluitend door de Bundi-heersers werd ondersteund. De Mogolinvloeden lieten zich met name gelden in de Rajasthan-school, die een periode vanaf de 17de eeuw tot het einde van de 19de eeuw omvat. Bundi-schilderijen vertonen ook overeenkomsten met de Deccan-schilderijen uit het zuiden, een regio waarmee de heersers van Bundi en Kotah intensieve contacten onderhielden. De schilderijen werden meestal uitgevoerd als wandschilderingen in het paleis of als miniatuurkunst. Kenmerken van de Bundi-school zijn bewegende figuren, ronde hoofdvormen, symmetrische, waaiervormige platanen, weelderige plantengroei, spectaculaire nachtluchten en een opvallende weergave van water (lichtgekleurde wervelende vormen tegen een donkere achtergrond). Met name de schilderijen die werden geproduceerd onder Rao Bhao Singh (heerste van 1658-81) en Rao Anurad Singh (heerste van 1681-95) hadden een herkenbaar, gerijpt en verfijnd karakter. Bovendien was de repertoirekeuze vergroot. De schilders in Kotah hadden belangrijke opdrachtgevers als Rao Jagan Singh (heerste van 1658-84), Maharao Umed Singh (heerste van 1770-1819), Maharao Ram Singh (heerste van 1827-66) en Maharao Shatru Sal (heerste van 1866-89); vooral populair waren de weelderige schilderijen van jachttaferelen waarin de heerser een rol speelde, uitgevoerd in de vorm van wandschilderingen of als miniaturen.

Kleine reliëfs gesneden in edelstenen, halfedelstenen, glas, keramiek of schelpen met lagen van verschillende kleuren, zodanig dat de voorstelling in een bepaalde kleur afsteekt tegen een anders gekleurde achtergrond.

Verwijst naar een type glas dat wordt gekenmerkt door twee of meer kleurlagen, meestal een dunne laag gekleurd glas op een heldere of licht gekleurde glaslaag. Cameeglas wordt gemaakt door een kleine druppel donker glas in een pot met licht gekleurd glas te dopen en de druppel vervolgens te blazen tot een luchtbel, waarin de afzonderlijke lagen ontstaan. Cameeglas wordt gebruikt bij het maken van glas in lood, en wordt hoger gewaardeerd dan 'potmetaalglas' vanwege de mogelijke effecten: door de dunnere kleurlaag kan meer licht naar binnen vallen, terwijl de verzadigde kleur van potmetaalglas minder licht laat doordringen in het interieur.

Te gebruiken voor geperst glaswerk met een oranjegouden irisatie die is ontstaan door een gekleurde nevel in plaats van door de aanwezigheid van metaaloxides.

Beddenspreien vervaardigd uit effen vierkante stukken stof die om kleinere vierkantjes van gekleurd of bedrukt textiel worden gevouwen zodat het geheel wel wat op glas-in-lood ramen lijkt. Geen Nederlands equivalent.

Glanzend, transparant materiaal gemaakt van geregenereerd cellulose, typisch in de vorm van dunne vellen; gewoonlijk vochtdicht en soms gekleurd. Het is ongevoelig voor droge gassen, vet en bacterieën en wordt als verpakkingsmateriaal gebruikt voor voedsel en andere koopwaar, vensterenveloppen en zakjes die worden gebruikt voor dialyse.

Gehoekte gekleurde streep gedragen op de mouw van een uniform als rangonderscheidingsteken.

Een emailprocédé waarbij de tekening in dunne metalen stroken op een metalen of porseleinen ondergrond wordt vastgesoldeerd. Deze stroken omgrenzen een aantal cellen (cloisons), die met de gekleurde glaspasta (het email) worden opgevuld.

Te gebruiken voor zacht, duurzaam, fijnkorrelig en waterdicht gekleurd leer, plantaardig gelooid en gereinigd. Oorspronkelijk uitsluitend vervaardigd uit de buitenste huidlaag van het achterdeel van paarden, later ook uit geiten- en varkensleer.

Verwijst naar een type lakwerk dat vanaf de 17de eeuw in Midden- en Noord-China werd vervaardigd en dat met name in de 18de eeuw grote populariteit genoot in de gegoede kringen. Coromandel-lakwerk kenmerkt zich door de ingesneden decoraties, opgevuld met helder gekleurde lak of olieverf. De naam is ontleend aan een regio langs de zuidoostkust van India in de buurt van Madras, die als doorvoerhaven diende voor goederen uit het Verre Oosten die door de Britse East India Company naar Europa moesten worden verscheept. De bekendste voorbeelden van Coromandel-lakwerk zijn de grote Coromandel-kamerschermen. De term verwijst soms ook naar de laktechniek zelf. Ook de Japanners waren bekend met deze techniek, maar zij gebruikten hem zelden voor hun lakwerk.

Portretfoto-vergrotingen op gaslichtpapier, meestal ovaal, geretoucheerd (verzachte contouren) en gekleurd in pasteltinten, ingelijst; populair in de jaren voor de Eerste Wereldoorlog.

Verwijst naar een Laat Neolithische aardwerkstijl die zich ontwikkelde in Thessalië. Deze kenmerkt zich door decoratie in dikke witte of roze-gekleurde verf die pas werd aangebracht na het oorspronkelijke bakproces.

Verwijst in specifieke zin naar foto's die zijn gemaakt op basis van een met de hand gekleurd positief beeldprocedé, zoals dat vanaf de jaren 80 van de 19de eeuw tot en met 1920 in gebruik was. Het bedoelde effect is dat van een schilderij op glas. Een albuminedruk wordt gehecht aan een gebogen stuk glas en het papier aan de achterzijde wordt tot aan de emulsielaag weggeschuurd. Dan wordt er een laagje olie aangebracht om het geheel doorschijnend te maken, waarna op de achterzijde de kleuren in detail worden aangebracht. Na het drogen wordt een tweede laag gebogen glas toegevoegd en met kleuren in brede banen beschilderd. Daarachter wordt een laag wit materiaal bevestigd, waarna het geheel aan elkaar wordt gelijmd. Het glas, de oplossingen en de kleefmiddelen waren tot aan de Eerste Wereldoorlog vrij in de handel verkrijgbaar. Het procedé was gebaseerd op 18de-eeuwse met de hand gekleurde gravures, de zogeheten mezzotintschilderijen.

Een decoratietechniek die in Spanje werd gebruikt voor tegels en ander aardewerk, en die de cuerde seca-methode heeft verdrongen. Het betrof het drukken van het patroon op tegels om randen te vormen die voorkwamen dat de gekleurde glazuren zich zouden vermengen.

Een decoratietechniek voor tegels die in Spanje wordt aangetroffen en waarbij de omtrekken worden getrokken op het oppervlak van het aardewerk met een vettige substantie gekleurd met mangaan, wat de mogelijkheid geeft verschillende kleuren te gebruiken zonder dat ze door elkaar gaan lopen. Het vet verdwijnt tijdens het bakken.

Cowrieschelpen (Cypraeidae) en eierschelpen (Ovulidae) met een sterk gepolijste en felgekleurde schelp en een mantel die de schelp soms bedekt. Bij aanraking trekken leden van een groep zich plotseling terug, waarbij de kleurverandering roofvijanden moet verwarren. Komt algemeen voor in ondiepe tropische oceanen, maar sommige soorten leven in koelere wateren.

Snoer met donker- en lichtgekleurde kralen, met aan het einde soms een kruisje of medaille.Het werd aan de riem van het habijt gedragen in sommige vrouwenkloosters. Dagelijks werden de donkere en lichte kralen naar het midden geschoven om respectievelijk de begane fouten en deugden te tellen.

Kopieën die zijn gemaakt door middel van lichtgevoelige processen, vaak het diazoprocédé, en meestal van lijntekeningen waarin zwarte of gekleurde lijnen verschijnen op een witte achtergrond.

Beschrijft een techniek die de illusie van continue tonen of kleurdiepte creëert door het mengen van gekleurde stippen van een beperkt kleurenpalet. De term wordt meestal gebruikt in de context van digitale beeldbewerking of computergraphics en kan worden toegepast op kleur- of zwart-witafbeeldingen.

Met een dof, glansloos oppervlak. Gebruik 'plat' voor twee-dimensionale beelden zonder ruimtelijke eigenschappen en voor gekleurde vlakken zonder variatie.

Grof gedrukt en handgekleurd papier dat door marmerpapierfabrikanten is gemaakt en wordt gebruikt als behang, schutbladen in boeken of om dozen mee te bekleden.

Doopsuiker is een traditioneel geschenk bij de geboorte van een kind. Oorspronkelijk gaat het over een suikerboon. Dit is een amandelnoot, omgeven door een laagje (gekleurde) suikerglazuur. Een variant is de suikerboon waar de noot vervangen is door chocolade.

Combinatie van paraplu en parasol, voor alle weersomstandigheden; zijn over het algemeen felgekleurd maar niet versierd.

Hout van de boom behorende tot de soort Juglans regia, inheems in het Himalayagebied, Iran, Libanon, Klein-Azië en Griekenland. De boom werd rond het midden van de 15de eeuw in Groot-Brittannië ingevoerd. De kleurverschillen zijn groot, met spint dat een lichte strokleur heeft en grijsbruin kernhout, terwijl gekleurd infiltraat voor een donkerkleurig dooraderd effect zorgt. Het hout wordt gebruikt voor meubels en kabinetten. Gebruik 'Amerikaans notenhout' voor het donkerdere hout van de soort Junglans nigra die in het oosten van de Verenigde Staten voorkomt.

Grote vaten bestaande uit drie bolvormige flessen, bedoeld om gevuld te worden met verschillend gekleurde vloeistof (meestal water). Werden in de 19e eeuw geplaatst in het raam of op de toonbank van apothekerswinkels om de aandacht van klanten te trekken.

Een algemene term die wordt toegepast op lichtgekleurd stollingsgesteente met afanitisch zuur, dat voornamelijk bestaat uit veldspaat en kwarts en dat al dan niet fenokristen kan bevatten.

Divers gereedschap waarmee dunne, verfijnde gegraveerde lijnen worden gemaakt, zoals om een gekleurd gebied in een diepdruk of houtgravure te maken.

Een gekleurd uitspansel dat op een zekere, zij het enigszins onbepaalde, afstand van de waarnemer staat ondoorzichtig, maar niet op het oppervlak van een object, zoals het blauw van de hemel.

Te gebruiken voor de onderkant van glazen bekers of schalen, versierd met ontwerpen in gegraveerd bladgoud, beschermd door een laag gesmolten en soms gekleurd glas. Ze werden voor het eerst gemaakt ten tijde van het Romeinse Rijk, tussen de 3de eeuw en de vroege 5de eeuw.

Verwijst naar werken van gekleurd glas, over het algemeen in de vorm van een venster, zelfstandig paneel of lampenkap, waarvan het ontwerp bedoeld is om te worden bekeken door gebroken licht en de uitwerking in hoge mate afhangt van de hoedanigheid van het licht. De fasen van het productieproces zijn in een handboek uit de vroege twaalfde eeuw beschreven door de monnik Theofilus en het proces is sindsdien nauwelijks veranderd. Het glasobject wordt gemaakt door stukken gekleurd glas te snijden op basis van een karton op ware grootte en de stukken vervolgens te vatten in stroken lood. Op het glasoppervlak kunnen details worden geschilderd die worden gebrand in een oven voordat de glasstukken worden samengevoegd. De methode waarmee het glas waterdicht wordt gemaakt en wordt bevestigd in een raam is vaak zeer decoratief en vormt een belangrijk onderdeel van het ontwerp. Als hoogtepunten van gebrandschilderd glas worden de werken uit de Europese gotiek en de 19de-eeuwse neogotiek beschouwd.

Verwijst naar gekleurd glas dat is vervaardigd door metaaloxiden toe te voegen aan het gesmolten glas, waardoor verschillende kleuren ontstaan. Deze term wordt soms gebruikt voor beschilderd glas, waarbij pigment op het oppervlak is gesmolten. Strikt genomen is de term alleen van toepassing op glas waaraan metaaloxiden zijn toegevoegd om gesmolten glas te kleuren.

Verwijst naar de aardewerkstijl die werd vervaardigd op het Griekse vasteland vanaf de midden-Helladische tijd. Deze kenmerkt zich door een licht gekleurd oppervlak, en vormen waaronder een bokaal op een lage voet.

Het bedekken met een dunne, meestal glanzende, soms doorzichtige, deklaag. De term omvat tevens het aanbrengen van doorzichtige, gekleurde verf over gedeelten waarop reeds andere verf is aangebracht, om het uiterlijk of de kleur te veranderen.

Pottenbakkersgoed dat eruit ziet als gekleurd marmer, een effect dat wordt verkregen door klei van verschillende kleuren doorelkaar te werken of door gekleurde glazuren of slip te gebruiken.

De kleur van een oppervlakte die is veranderd door het licht gereflecteerd van een andere gekleurde oppervlakte.

Behandeling waarbij de huid wordt getekend of gekleurd door die met kleurstof in te prikken of door het maken van littekens, zodat onuitwisbare tekens ontstaan.

Verwijst naar een type glas waarbij gekleurd glas is vermengd met wit glas, resulterend in een opaalglans die aan wolken doet denken. Deze techniek wordt vaak gebruikt bij de vervaardiging van siervaten. Gewolkt glas lijkt op #'reamy glas' en op 'Clutha-glas', dat eveneens 'gewolkt glas' betekent.

Een amorfe, anorganische substantie die wordt gemaakt door silica (siliciumdioxide) te fuseren met een basisoxide, meestal transparant maar vaak ook doorschijnend of ondoorschijnend. Kenmerkende eigenschappen zijn de hardheid en stijfheid bij normale temperaturen, de plastische eigenschappen bij verhoogde temperaturen en de weersbestendigheid en bestendigheid tegen de meeste chemische stoffen, behalve waterstoffluoride. Het wordt gebruikt voor zowel gebruiksdoeleinden als decoratieve doeleinden, en kan worden gemaakt in diverse vormen, gekleurd en gedecoreerd. Glas is ontstaan als glazuur in Mesopotamië in ongeveer 3500 v. Chr. De eerste voorwerpen die geheel van glas zijn vervaardigd, dateren van ongeveer 2500 v. Chr.

Een twintigste-eeuwse techniek waarbij een stukje gekleurd of kleurloos glas op een ander stuk wordt aangebracht met een kleurloos plakmiddel zoals epoxiehars; de techniek kan meerdere lagen glas omvatten.

Raam, geheel of gedeeltelijk samengesteld uit stukken gekleurd of gebrandschilderd glas, die zijn gevat in betonranden.

Drijfampen vooral gebruikt in kerken of tempels, met een beker of vaas-vormige reservoir van gekleurd glas of metaal. Door traditie en eccliastical dictaat, is het verplicht voor Joodse tempels en vele Christelijke kerken om een constant brandende olielamp in het heiligdom hebben, in de nabijheid van de tabernakel.

Wordt gebruikt voor banden in de stijl die geassocieerd wordt met Jean Grolier, over het algemeen gekarakteriseerd door geometrische patronen en arabesken, soms gekleurd.

Reliëfproces voor kleuring en stereoscopie, in 1856 gepatenteerd door John Bishop Hall uit New York. Er werden twee vergelijkbare afdrukken gebruikt, waarvan er een transparant werd gemaakt met kunstharsvernis en de andere werd gewassen met gekleurde verf. De transparante afdruk werd boven op de geverfde aangelegd en ze werden samengevoegd met een glas- en een grondplaat.

Hemden van felgekleurde bedrukte stof met afbeeldingen van de Hawaïaanse eilanden: palmbomen, kano's met outriggers, vissen, bloemen, surftaferelen en hoeladansers. Worden doorgaans verkocht aan en gedragen door toeristen. Ze werden voor het eerst in de jaren 30 van de 20ste eeuw gemaakt van goedkope, uit Japan geïmporteerde stoffen en beleefden hun hoogtijdagen in de jaren 50 van de 20ste eeuw.

Griekse mantels, bestaande uit een grote, rechthoekige linnen of wollen en dikwijls bontgekleurde lap stof, die los werd omgeslagen; buiten over de peplos of chiton gedragen, zowel door mannen als door vrouwen, en soms ook als enige kledingstuk door de man.

Verwijst naar een jaarlijks lentefeest dat het laatste feest op de hindoeïstische kalender vormt en wordt gevierd op de dag van de volle maan van de maand Phalguna (februari/maart). Het feest is waarschijnlijk al zeer oud en wordt gekenmerkt door speelsheid en het omkeren van normale gedragscodes. Dit is de enige dag dat de karakteristieke beperkingen van kaste, sekse, leeftijd en status terzijde worden geschoven. De feestvierders gooien gekleurd water en poeder naar elkaar en de festiviteiten staan bekend om hun ongeremdheid in taal en gedrag. Sommige deelnemers drinken 'bhang', een bedwelmende hennepdrank. Op de voorafgaande avond worden vreugdevuren ontstoken om de overwinning van het goede over het kwade en het eind van de winter te markeren; soms wordt in de vuren een stropop van de heks Holika verbrand. Het festival wordt met name geassocieerd met Krishna, de jonge god die bekendstaat om zijn frivoliteit. Het feest van Doloyatra, het 'zwaaien van de god', vindt plaats tijdens Holi. Op versierde platforms wordt met afbeeldingen van de goden gezwaaid onder begeleiding van speciale liederen.

Religieuze maskerades van het Afrikaanse Igbovolk, uitgevoerd in de noordelijk-centrale Igboregio bij heel speciale gelegenheden zoals yamfeesten en belangrijke gebeurtenissen rond het koningschap. Daarbij worden monumentale maskerkostuums gebruikt in de vorm van een enorme cilinder of kegel versierd met een ingewikkeld tableau van miniatuurfiguren van mensen, dieren, vogels en geesten die zijn gemaakt van felgekleurde stoffen gevuld met gras.

Gekleurd glazuur, lijmwater of wash die is aangebracht op een witte grondlaag om een eerste kleurtoon aan de ontwerplaag te geven.

Verwijst naar een type aardewerk dat voor het eerst werd ontwikkeld rond 1850 door de Thomas Minton-fabriek in Engeland. Wordt gekenmerkt door een rijk gemodelleerd oppervlak met een dikke, gekleurde glazuurlaag. Wordt gewoonlijk gebruikt voor grote objecten zoals parapluhouders, fonteinen, jardinières en figuren.

Personen die aan de hand van aanwijzingen of werktekeningen ontwerpen op (ansicht)kaarten, kalenders, kaarten en soortgelijke artikelen met de hand kleuren of spuiten; daarbij wordt gebruik gemaakt van gekleurde inkt en pennen of airbrushes.

Verwijst naar een stijl in de literati-schilderkunst waarin het accent lag op de specifieke relatie tussen inkt als medium en bamboe als thema; er vallen ook kalligrafische werken onder. Het werk is meestal monochroom of subtiel gekleurd, met opzettelijke benadrukking van de penseelvoering die nodig is om de stengels en bladeren van de bamboe te schilderen. Het penseelwerk is verwant aan dat van kalligrafie. Volgens de Chinese cultuur symboliseerde bamboe morele onkreukbaarheid, zuiverheid en het vermogen om tegenslag te overwinnen, alle eigenschappen waarmee de literati zichzelf wilden identificeren.

Schaalvormige gevlochten potdeksels, vervaardigd en gebruikt door de Zoeloes en andere volkeren in zuidelijk Afrika, traditioneel gemaakt van gras of meer recentelijk van gekleurde telefoonkabels. Soms ook gebruikt als schalen waarop kleine dingen of droog voedsel kan worden gelegd.

Lange, op jassen gelijkende kledingstukken, ter hoogte van de taille vastgemaakt met een sjerp en met extra lange mouwen. Meestal van felgekleurde katoen of zijde, vaak gestreept en met borduurwerk; meestal zonder kraag. Gedragen in het oostelijk Middellandse Zeegebied. In westerse landen in de mode in de jaren '60 en '70 van de 20e eeuw.

Verwijst naar de stijl van famille-verteporselein die tot ontwikkeling kwam tijdens de heerschappij van keizer K'ang-hsi (1662-1722). De stijl wordt gekenmerkt door verfijnd porselein, met als opvallendste voorbeeld een serie borden die bijzonder wit, dun en doorzichtig zijn. Gebruikelijke afbeeldingen zijn mooie vrouwen en vogels op takken. De afgevlakte rand is versierd met een roodgekleurd ruitjespatroon met cartouches met inscriptie.

Vloerbedekking zonder pool dat op een weefgetouw is gemaakt door twee verschillend gekleurde stoffen gelijktijdig door elkaar heen te weven, zodat eerst de ene stof en daarna de andere aan het oppervlak verschijnt. Het resultaat is een effen, omkeerbare vloerbedekking.

Verwijst naar registratiesystemen die werden gebruikt in het Incarijk en oudere culturen in het Andesgebied. De term 'khipu' is een orthografische weergave van het Quechua-woord voor knoop. Een khipu bestaat meestal uit koorden of draden van gekleurd katoen (of alpaca) met numerieke waarden die mogelijk met knopen zijn gecodeerd volgens het tientallig (decimaal) systeem. Khipu's bestaan uit een hoofdkoord waaraan een wisselend aantal hangende touwtjes is bevestigd; het aantal touwtjes kan uiteenlopen van twee tot bijna 1500 snoeren. Aan deze touwtjes kunnen op hun beurt ook weer kleinere touwtjes zijn bevestigd. De meeste khipu's bevatten drie soorten knopen. Het geheim van de khipu is nog niet ontcijferd en er zijn tal van theorieën over de hoeveelheid informatie die ze zouden bevatten. Volgens recente theorieën werden ze gebruikt om eenheden van arbeidsbijdragen bij te houden, met een verwijzing naar het geografische gebied dat de arbeid leverde. Andere onderzoekers zijn van mening dat khipu's niet als schriftvorm waren bedoeld, maar als een systeem van geheugensteuntjes voor Inca-administrateurs, of als een combinatie van deze twee, voor het bijhouden van een administratie. Khipu's werden niet alleen door hoge ambtenaren in de hoofdstad Cuzco gemaakt en bijgehouden, maar ook door regionale hoofden en dorpsoudsten. Na de verovering van het Incarijk begin 16de eeuw door de Spaanse conquistadores werd het gebruik van de khipu verboden en werden de meeste vernietigd. Er zijn nog slechts circa 600 Inca-khipu's bewaard gebleven. In de hooglanden van Peru wordt het gebruik van de khipu nog voortgezet, zij het in een vrij primitieve vorm.

Boeken met omtrektekeningen die kunnen worden ingekleurd met tekenstiften, aquarelverf, kleurpotloden of andere middelen, gewoonlijk bedoeld voor kinderen.

Cliché om individuele kleuren op gekleurde houtsneden te drukken. Hierbij wordt het over de afdruk van de basisstempel gedrukt.

Prenten gedrukt in twee of meer kleuren. Gebruik de termen 'gekleurd' (ALT van 'kleuren') + 'prenten' voor prenten, waarin de kleuren zijn aangebracht na het drukken. Gebruik 'kleurenafdrukken' in de context van foto's.

Negatieven die in monochroom de densiteiten van één kleurschakering per negatief vastleggen, gewoonlijk in setjes van drie negatieven. Elk wordt gebruikt voor het maken van een plaat of matrix voor het printen van één kleur, in register met de andere kleuren om een volledig gekleurde fotomechanische afdruk te maken.

Meestal elektrisch bediende signalen (zoals een systeem van gekleurde lichten) ter waarschuwing en regeling van het verkeer.

Goedkoop gekleurd papier dat geschikt is voor het maken van kleurkrijt- en inkttekeningen, aquarellen en voor het maken van papieren knipsels.

Gekleurde onderdeelsonderscheidingen op de kraag, die de functie of de rang aangeven.

Gemaakt door submicroscopische metalen deeltjes te vermengen met het glas. Wanneer ultraviolet licht door een negatief op het glas valt, slaan de deeltjes uit de oplossing neer en aangezien in de schaduwgebieden van het negatief het licht verder in het glas doordringt dan in de sterk verlichte gebieden, wordt een driedimensionaal, gekleurd beeld verkregen.

Hout van de boom behorende de soort Platanus hybridia, waarvan wordt aangenomen dat het een hybride oorsprong heeft en voor het eerst voorkwam rond 1670. De bomen zijn te vinden in parken en straten, maar komen voor zover bekend niet in het wild voor. De kleur lijkt op die van beukenhout, maar het hout heeft een aantrekkelijke vlektekening, met roodachtig bruine sporen die contrasteren met de lichter gekleurde achtergrond, waardoor het vaak kwartiers wordt gezaagd. Het wordt gebruikt voor het maken van decoratief werk, interieurs en kabinetten, en fineer.

Visuele hulpmiddelen voor navigatie die witte en/of gekleurde lichtflitsen uitzenden. Ze worden gebruikt om de plaats van vliegvelden, oriëntatiepunten en bepaalde punten van de nationale vliegroutes in bergachtig gebied aan te geven en om voor gevaren te waarschuwen.

Een verzameling decoratieve technieken die betrekking hebben op het aanbrengen van gekleurde poeders op lakwerk. De letterlijke betekenis is 'besprenkelde afbeelding'. Het goud, zilver of gekleurd pigment wordt aangebracht wanneer de lak nog vochtig is. Deze technieken waren zeer populair tijdens de Heian-periode (794-1333), toen dit de meest gebruikte methode was voor het versieren van Japans lakwerk. Ze worden vaak samen met 'kirikane' gebruikt.

Verwijst naar de kunst en architectuur die is verbonden met de mammelukken, een krijgerskaste die Egypte en Syrië regeerde vanaf ongeveer 1250 tot de vroege 16de eeuw, en die in het Midden-Oosten meer dan 700 jaar invloedrijk en machtig is geweest. Mammeluk-architectuur was in wezen conservatief en niet erg vernieuwend, maar wel rijk en over het algemeen van zeer hoge kwaliteit. Mammeluk-architectuur wordt gekenmerkt door het gebruik van zeer fijn afgewerkte minaretten, enorme façades en portalen, en de tendens om structuren voor verschillende toepassingen te bouwen in een enkel complex. Begunstigers bouwden hun belangrijke monumenten gewoonlijk ook dichtbij elkaar. De mammelukken staan ook bekend om hun technische virtuositeit in stenen constructies; metselaars gebruikten verschillend gekleurde stenen op de oppervlakken van gebouwen. Er zijn bijna 3000 belangrijke mammelukmonumenten bewaard gebleven of bekend gebleven via teksten; de meeste monumenten in de oude wijken van Caïro, Damascus, Tripoli en Aleppo zijn mammeluks, evenals de meeste monumenten op de Haram ash-Sharif in Jeruzalem, buiten de Rotskoepel. Net als architectuur bereikten ook de overige kunsten van de mammelukperiode een hoog niveau van technische perfectie, maar staan ze niet bekend om hun originaliteit; er bestaan wel bezienswaardige voorbeelden van ingelegd metaalwerk, kalligrafie, moskeelampen en houten objecten.

Half transparante, rookachtig gekleurde obsidiaanklompjes in Arizona-erts; wordt gebruikt bij Indiaanse zilveren sieraden.

Pennen die uitwisbare gekleurde inkt bevatten en een verscheidenheid van puntige of stompe punten gemaakt van vilt, nylon of vezels.

Kleuring of kleuring van een materiaal, zodat het lijkt op marmer of een soortgelijke steen. Gewoonlijk alleen voor een ruimere, minder gevoelige techniek, zoals binnen- en buitenconstructies. Een bijvoorbeeld wanneer twee verschillend gekleurde materialen in elkaar worden gedraaid om een gemarmerd effect in de een aanrecht te vormen. Voor meer delicate, handmatige technieken, zoals bij handbeschilderde boekenschutbladen die op marmer lijken, gebruik 'marmeren (schildertechniek)'.

Verwijst naar een type glas dat wordt geblazen uit twee kleuren welke in gesmolten toestand worden gecombineerd, waardoor banen in verschillende kleuren ontstaan. De techniek wordt toegepast bij de vervaardiging van vensterruiten, maar ook wel bij glazen vaatwerk. Het verschil met #'reamy glas' is dat dit laatste type meestal witte banen bevat en onmiskenbaar doet denken aan room die met een gekleurde vloeistof is vermengd.

De neiging van twee gekleurde oppervlaktes, die op elkaar lijken als ze worden bekeken onder een soort licht, om te verschillen als ze worden bekeken onder een ander soort licht.

Glas dat wordt gemaakt met plakjes van gekleurde stengels, waarmee meestal bloemachtige patronen ontstaan.

Gekleurde lichten op voertuigen, bestemd om het effect van mist, stof of rook in de lucht te verminderen.

Ovens met een afsluitbare binnenkamer waarin voorwerpen worden beschermd tegen directe blootstelling aan vuur; ovens die worden gebruikt om bij lage temperatuur, meestal tussen 700 en 900 graden Celsius, gekleurde glazuurlagen op voorwerpen aan te brengen.

Chinese schildermethode of -techniek, waarbij gekleurde gewassen inkten zonder contouren wordt gebruikt.

Een decoratietechniek waarbij verschillend gekleurde metalen en legeringen worden gelamineerd en daardoor aaneengehecht.

Verwijst naar een soort agaat met bruine of zwarte mos- of boomachtige tentakelvormen. Meestal heeft het agaat een grijze tot melkwitte kleur, en het betreft dan een vorm van het mineraalkwarts silica. Mosagaat bevat opake, donkere insluitsels met veerachtige, zich vertakkende vormen die doen denken aan varens, mossen of andere vormen van vegetatie. Ze zijn evenwel van anorganische oorsprong, hoofdzakelijk mangaan en ijzeroxiden. Mosagaat wordt meestal aangetroffen als verweerde fragmenten van vulkanisch gesteente, in India, Brazilië, Uruguay, Midden-Europa en het westen van de Verenigde Staten. De steen werd van oudsher gebruikt voor decoratieve doeleinden, en is dan vaak vlak of afgerond geslepen, en soms ook gekleurd om de kleur te versterken.

Kleine, bijna vierkante stukken gekleurd marmer, glas of tegel die gebruikt worden bij het maken van mozaïeken.

Glas dat wordt gemaakt met plakjes van gekleurde stengels als versiering van muren en meubilair - gevormd als kralen en andere sieraden - of dat wordt geplaatst in mallen en samengesmolten tot bekers. Anders dan 'millefioriglas', dat glas is dat wordt gemaakt met plakjes van gekleurde stengels in helder gesmolten glas, waarmee meestal bloemachtige patronen worden gemaakt.

Een methode om oppervlakken te versieren met patronen of plaatjes die bestaan uit kleine, regelmatig gevormde stukjes duurzaam gekleurd materiaal, zoals steen of glas.

Vakmensen of kunstenaars die oppervlakken decoreren met patronen of afbeeldingen die zijn samengesteld uit kleine, regelmatig gevormde stukken gekleurd duurzaam materiaal, zoals steen of glas.

Lange, losvallende japonnen, meestal felgekleurd of versierd, vooral gedragen door Hawaïaanse vrouwen.

Heldere of gekleurde lak die op de vinger- of teennagels wordt aangebracht, meestal ter verfraaiing maar soms ook als beschermlaag.

Verwijst naar een type glas dat wordt gekenmerkt door het feit dat het één donkere kleur door en door heeft. Het vervaardigingsprocedé is al oud en is gebaseerd op een combinatie van silica, potas en kalk, waarbij de kleur ontstaat door toevoeging van metaaloxiden aan het gesmolten glas. De naam verwijst naar de metaaloxiden en naar de gewoonte om de verbinding in een pot van klei in de oven te smelten. Dit type glas werd doorgaans gebruikt bij de vervaardigd van glas-in-loodvensters, met als karakteristiek effect de betrekkelijk geringe hoeveelheid licht die door de warme, verzadigde kleuren van het glas heen dringt. Later werd een techniek ontwikkeld die 'cameeglas' werd genoemd, waarbij gekleurde lagen over helder of wit glas werden aangebracht, zodat het venster meer licht doorliet.

Techniek voor het schilderen op aardewerk en andere dragers, waarbij het ontwerp wordt beperkt tot ongeverfde delen tegen een gekleurde achtergrond.

Een optisch effect dat zich manifesteert als een reeks afwisselend licht en donker gekleurde ringen. Het wordt meestal veroorzaakt door een stuk glas met een rond oppervlak dat ligt op een ander stuk met een plat oppervlak. Hierdoor ontstaat een interferentie van lichtgolven. Genoemd naar de Engelse natuurkundige Sir Isaac Newton, die als eerste onderzoek verrichtte naar de eigenschappen van de ringen.

Verwijst naar de periode die de Nguyên-dynastie markeert (1802-1954). De stijl in het eerste gedeelte van deze periode is gebaseerd op de kunst van de Chinese Qing-dynastie (1644-1911) zoals blijkt uit de manier waarop de Nguyên-stad Hue is geconstrueerd als een duplicaat van de Verboden Stad in Peking. Tempels en schrijnen in deze periode worden gekenmerkt door houten beelden van Boeddha en van monniken in stijlen die vergelijkbaar zijn met de stijlen die in de 18de eeuw werden beoefend. In de vroege 20ste eeuw werden de Chinese en boeddhistische thema's over het algemeen verlaten om plaats te maken voor een meer Europese neoklassieke benadering, zoals blijkt uit de stichting van de Ecole des Beaux Arts de l'Indochine in Hanoi in 1925, waar westerse technieken zoals bronsgieten werden onderwezen. De periode wordt ook gekenmerkt door traditionele productiestijlen voor houtgravures, waarbij gebruik wordt gemaakt van rijstpapier dat wordt gekleurd met extracten van mineralen of planten. Afdrukontwerpen omvatten motieven die zijn gebaseerd op de maankalender, illustraties van populaire mythen, taferelen van dorpsfestivals en historische figuren.

Verwijst naar het werk van een school van schilders die actief was van de Edo-periode (1600-1868) tot de vroege Meiji-periode (1868-1912). De stijl kenmerkt zich door het gebruik van traditionele Japanse materialen en technieken, zoals de zwarte of gekleurde inkt gemaakt van mineralen, schelpen of planten, en het schilderen op papier of zijde.

Verwijst naar een noordelijke Chinese dynastie uit de periode 550-577 n. Chr. De dynastie ontstond toen Gao Yang, zoon van de stichter van de Oostelijke Wei-dynastie, in 550 aan de macht kwam en de naam van de dynastie wijzigde. Ye bleef de hoofdstad. Het boeddhisme bleef een belangrijk stempel drukken op de kunst, met invloeden uit India, Centraal-Azië en West-Azië. De grottempels van de Noordelijke Qi bevatten beeldhouwwerk dat tot de hoogtepunten van de Chinese boeddhistische beeldhouwkunst wordt gerekend. Dit beeldhouwwerk vormt een bewijs van de productiviteit in deze periode en van de ingrijpende stijlontwikkelingen die zich sinds de Noordelijke Wei hebben voorgedaan. Sommige massieve, sculpturale keramiekvormen dateren eveneens uit de periode van de Noordelijke Qi. Op de keramiek van de Noordelijke Qi werden twee of meer gekleurde glazuurlagen aangebracht, en ook ontwikkelde men aardewerk met een witte romp. Voorbeelden van het kwalitatief hoogstaande werk dat in deze periode tot stand kwam, zijn de wandschilderingen in de graftombe van de aristocraat Lou Rui en Taiyuan. Het bewind van Gao Yang werd gevolgd door een periode van tirannie, waarin bijna twee miljoen mannen werden te werk gesteld bij de bouw van de Grote Muur. Nadat de heersende elite verzwakt was geraakt, wist keizer Wudi van de Noordelijke Zhou in 577 de Noordelijke Qi te veroveren, waardoor noordelijk China feitelijk weer één werd.

Verwijst naar een type glas dat tijdens de neogotische periode van de 19de eeuw werd uitgevonden, en dat wordt gekenmerkt door een ongelijke dikte: dikker in het midden en dunner aan de randen. Dit type glas wordt gemaakt door het gesmolten mengsel in een rechthoekige mal te blazen, of door een bel glas in een vierkante vorm te blazen en vervolgens de zijden van het vierkant af te knippen, waardoor rechthoekige vormen van glas ontstaan. Het glas kan helder of gekleurd zijn.

Een zuurresistent zwart of donkergekleurd vulkanisch glas, met een opvallende glans en een gewelfd, glimmend oppervlak wanneer het wordt gespleten. Het wordt gebruikt voor het maken van sieraden, pijlpunten en kunstvoorwerpen en is genoemd naar Obsius, die het ontdekt zou hebben. Obsidiaan verandert in puimsteen wanneer het wordt gesmolten.

Het effect van geleidelijk kleurverloop in textiel, dat bij het weven of door het kleuren is geproduceerd. Het effect kan monochroom of polychroom zijn. De term wordt doorgaans gebruikt met betrekking tot textiel, maar er kan ook mee worden verwezen naar geschilderde of gekleurde oppervlakken met een geleidelijk kleurverloop.

Een dikkere en ietwat stuggere vorm van ‘railroad-karton’, meestal zes- of achtlaags dik. Opplakkarton is meestal slechts aan één kant bedekt met wit of gekleurd papier.

Hard, helder oranje gekleurd hout waar een verfstof uit wordt gewonnen.

Prenten vervaardigd door het blok in een deegachtige massa te drukken, die op papier was uitgesmeerd, waardoor een afbeelding in reliëf werd verkregen. Soms gedrukt met inkt, gekleurd deeg of met bladgoud in het deeg gedrukt. Vooral gemaakt in de 15e eeuw.

Gekleurde, katoenen kleden uit India waarop een dikke beschermlaag is geverfd, vaak met een patroon van een bloeiende boom. In Europa en Amerika worden ze vooral als dekbedovertrek en wandkleed gebruikt.

Verwijst naar de stijl van het Franse aardewerk dat werd gemaakt door Bernard Palissy aan het begin van de 16de eeuw, en dat werd geïmiteerd tot in de 19de eeuw. Het aardewerk werd versierd met reptielen en weekdieren, in reliëf weergegeven in gedempte, correct gekleurde glazuurlagen.

Lichte hoeden gemaakt van fijne, lichtgekleurde stro met een voorgevormde deuk van de voorkant naar de achterkant over de bol, met de hand gevlochten van de bladeren van de jippijappa in Midden- en Zuid-Amerika. Ook een term die gemakshalve vaak gehanteerd wordt voor soortgelijke zomerhoeden ongeacht het soort stro.

Leden van een superfamilie bestaande uit circa 14.000 soorten insecten die behoren tot vier families. De vleugels, rompen en poten van vlinders zijn, net als die van motten, bezet met stofachtige schubben. Anders dan motten zijn vlinders overdag actief en gewoonlijk helder gekleurd of voorzien van een opvallend patroon. Misschien wel de meest onderscheidende lichamelijke kenmerken van de vlinder zijn de antennes met knotsvormig uiteinde en de gewoonte om de vleugels in rust verticaal boven de rug te houden.

Procedé om met behulp van separatienegatieven tot kleurenafdrukken te komen. Met de negatieven worden drie fotografische drukvormen gemaakt, waarin een reliëf van gelooide gelatine is gevormd. Deze worden ingekleurd met zure kleurstoffen en op elkaar gedrukt op een gelatinedrager, die de kleuren opzuigt. Ontwikkeld door Leon Didier, 1903.

Een ononderbroken oppervlak hebbend zonder noemenswaardige buiging, helling, verhogingen of verlagingen. Verwijst ook naar tweedimensionale beelden zonder ruimtelijke eigenschappen en naar gekleurde vlakken zonder variatie. Gebruik 'mat' voor de afwerking van een oppervlak zonder glans of schittering.

Een stencilprocédé voor het maken van gekleurde afbeeldingen of voor het toevoegen van kleur aan een gedrukte belangrijke illustratie.

Wordt gebruikt voor tuinen met een complex ontwerp waarin bodembedekkers, laag struikgewas of gekleurde aarde zodanig dooreen zijn gevlochten dat knoopachtige patronen ontstaan.

Verwijst naar de oriëntaliserende fase van de Griekse kunst in Korinthe, van circa 720 tot 620 v. Chr., die min of meer samenvalt met de proto-Attische fase in Athene. De proto-Corinthische aardewerkstijl ontwikkelde zich in de 8ste eeuw v. Chr. in Korinthe en heeft zich tot circa 640 v. Chr. gehandhaafd. De stijl wordt gekenmerkt door vaatwerk, meestal bekers, kannen of cassolettes, met aanvankelijk nog geometrische decoraties maar later ook dieren- en mensenfiguren, soms ook voorzien van oriëntaliserende kromlijnige ornamenten. De latere voorbeelden onderscheiden zich door de ronde vormen en de dynamische figuren, als contour en silhouet uitgewerkt, waaraan ook ingesneden en witgekleurde motieven zijn toegevoegd.

Verwijst naar een stijl die zijn oorsprong heeft in het Mexico van het einde van de 18de eeuw. In de architectuur heeft de stijl zich ontwikkeld uit de Spaanse barok; hij wordt gekenmerkt door rijke, beeldgesneden façades met herkenbare taps toelopende estípites, fel gekleurde exterieurs van geglazuurde tegels, en portalen, vensters en dakniveaus met verschillende geometrische contouren. De stijl werd voor het eerst toegepast in Mexico Stad, in de façade van het Sagrarium van de Catedral Metropolitana (1749-1768), een ontwerp van de architect Lorenzo Rodríguez, en verspreidde zich daarna snel.

Verschillende gekleurde samenstellingen die worden verkregen uit bladgroen of verwante verbindingen, door de werking van koude alcoholhoudende alkali en zuurstof; nauw verwant aan chloriden.

Verwijst naar de stijl en periode die in verband worden gebracht met de heerschappij van de Qing-dynastie, van 1644 tot 1911. Peking bleef de Chinese hoofdstad en werd verfraaid met grootschalige, fel gekleurde gebouwen in baksteen en steen. Voor keramiek werden contrasterende stijlen van fijn afgewerkte, opake opgeglazuurde objecten en monochrome objecten ontwikkeld. Voor de schilderkunst werd een officiële academie opgericht, waar de traditionele landschapsstijl van de vier Wangs werd voortgezet.

Verwijst naar de stijl in de decoratieve kunst in Frankrijk tijdens de rehabilitatie van de Bourbons tussen 1815 en 1830. Hoewel voornamelijk een voortzetting van de Empire stijl, onderscheidt deze stijl zich daarvan door heldere kleuren, loggere vormen, het gebruik van lichtgekleurde houtsoorten, en de groeiende zichtbaarheid van de Troubadour-stijl.

Leisteen dat opvalt door de lichtgekleurde strepen of banden die erdoorheen lopen. Het werd hogelijk gewaardeerd als materiaal voor bannerstones en andere oud-Amerikaanse ceremoniële voorwerpen. Wat bouwtoepassingen betreft staat het bekend als minder duurzaam dan andere typen leisteen, aangezien de banden zwakker zijn dan de donkere gebieden eromheen.

Middelgrote boomsoort (ruim tien meter hoog) met een gladde grijze schors, die te vinden is van het zuiden van Mexico en Midden-Amerika tot Peru, Bolivia en Brazilië. De soort is ook geïntroduceerd in het Caribisch gebied, de Antillen, Florida en Afrika. De boom is waardevol om zijn fraaie bontgekleurde hout en de schors, die wordt gebruikt als verdovend middel, laxeermiddel en insecticide. Vanwege de grote spreiding heeft de boom veel verschillende namen en meerdere toepassingen. Aanvankelijk werd aangenomen dat de rode kabbes een soort 'partridge pea' was. Daardoor werd 'bois perdrix', de Caribisch-Franse benaming voor 'partridge pea', verkeerd geïnterpreteerd als patrijshout.

Verwijst naar de stijl van porselein dat in China werd gemaakt in de keizerlijke fabriek in Ju Chou in de provincie Honan tijdens de Sung-dynastie van 1107 tot 1127. De stijl wordt gekenmerkt door vaalgeel gekleurde voorwerpen met een dunne, licht-lavendelkleurige craquelé glazuurlaag.

Verwijst naar een aardewerkstijl die vanaf 1758 werd vervaardigd in Saint-Clément. Er zijn werken gemaakt in geglazuurd witbeige, en servies dat is versierd met gekleurd glazuur en verguldsel in de rococostijl van Sceaux aardewerk en porselein.

Doorstiktechniek waarbij voor de bovenkant dunne, doorzichtige stof wordt gebruikt en waarbij ofwel gekleurd garen voor de achtersteek wordt gebruikt, ofwel een gekleurde vulling die vaag zichtbaar is door de bovenkant.

Toestand waarbij er een opvallende harige groei zichtbaar is op het oppervlak van organische materialen. Het bestaat uit een massa van mycelium (massa's van vegetatieve filamenten of hyfen) en vruchtlichamen van verschillende schimmels. De meest voorkomende soorten zijn van de geslachten Aspergillus (zwart, geel en oranje) en Penicillium (groen). Schimmels kunnen organische zuren afscheiden, zoals citroenzuur, oxaalzuur en gluconzuur, die het groeisubstraat kunnen beschadigen. Dit resulteert in verkleuring van geverfd textiel, papier en leer. Ze produceren ook gekleurde lichamen die materialen verkleuren. Schimmelgroei kan worden afgeremd door schimmeldodende middelen of tot een minimum worden beperkt door een schone omgeving met zonlicht, een droge circulatielucht en relatief lage temperaturen.

Fotografische technieken om verschillende dichtheden in een gas vast te leggen als een patroon van gekleurde banden van licht en donker; wordt regelmatig gebruikt om patronen van stralingshitte vast te leggen. Niet alle vormen van deze techniek vereisen een camera en een lens.

Verwijst naar een type glas dat wordt gekenmerkt door een onregelmatig rimpeleffect in de kleur, veroorzaakt door het mengen van glas met een verschillende hardheid. Meestal is het glas een mengsel van wit en gekleurd glas. Het Engelse woord 'reamy' verwijst naar de roomwitte kleur. Dit glas, dat soms lijkt op 'marmerglas' of 'gewolkt glas', wordt vaak gebruikt voor het maken van vensters.

Verwijst naar het produceren van decoratieve plakboeken en albums, meestal met foto's en andere materialen die worden bevestigd op gekleurd en gedessineerd papier, dat op verschillende manieren kan worden geknipt of bedrukt en dat wordt voorzien van decoratieve belettering en andere versieringen.

Verwijst naar kunstwerken die worden gemaakt door een ontwerp te krassen of te graveren in karton of een ander oppervlak dat is geprepareerd door het te bedekken met inkt, zodat de kleur van het karton zichtbaar wordt in het ontwerp. Er kan gekleurde was of verf worden gebruikt om een ontwerp te maken op willekeurig karton of er wordt commercieel gemaakt ‘schaafkarton’ gebruikt. De was of verf wordt vaak bedekt met Oost-Indische inkt. Het krassen of schaven van het ontwerp gebeurt in het algemeen met een naald of een ander scherp instrument.

Kelkglas waarvan de stam uit een driedimensionaal in elkaar gedraaide en getordeerde, overlangs geribde glasstaaf bestaat die aan één uiteinde voorzien is van een, vaak blauw, gekleurde slangenkop.

Verwijst naar de relatief kortstondige cultuur die vernoemd is naar de archeologische vindplaats Solutré, die voornamelijk in het zuidwesten van Frankrijk floreerde tussen 21.000 en 17.000 jaar geleden.Deze kwam na de culturen van de Perigord en Aurignac en ging vooraf aan de Magdalenische, maar onderzoekers zijn het er niet over eens of deze cultuur ontstond uit lokale tradities of door invloeden van nieuwe indringers in het gebied. De cultuur kenmerkt zich door de vervaardiging van de voor die periode gebruikelijke werktuigen, maar met een nieuwe preoccupatie met ornamentatie, zoals: juwelen gemaakt van botten, werktuigen, en stenen voorwerpen, gekozen om hun schoonheid, waaronder gekleurde kwarts en jaspis, alsmede duidelijk symmetrische, tweezijdig afgeschilferde, laurierbladvormige en geschouderde vuurstenen punten, waarvan sommige waarschijnlijk eerder een rituele dan een gebruiksfunctie hadden.

Helder glas waarop aan één zijde gekleurd keramisch email is ingebakken; wordt gebruikt voor boogvullingen en dergelijke toepassingen.

Methode voor het creëren van meerdere exemplaren van een ontwerp door het uit te snijden uit een dun maar duurzaam vel, zoals bijvoorbeeld dun brons of plastic, en een gekleurde substantie door de openingen te deppen, stampen, spuiten of wrijven.

Gesatineerd papier met een patroon of textuur die ontstaat door objecten in een vochtige, vaak gekleurde pasta of stijfselpap die over het papier is uitgesmeerd te drukken te of schuiven. Regelmatig gebruikt als decoratieve schutbladen of omslagpapier.

Verwijst naar de stijl van het faience dat werd geproduceerd in de Straatsburgse aardewerk- en porseleinfabriek in de 18de eeuw. Deze werd op grote schaal gekopieerd in heel Europa en vertoont naturalistische bloemmotieven, weergegeven in helder gekleurd glazuur.

Schildering die volledig in zwarte inkt wordt uitgevoerd, dus zonder toegevoegde kleur, maar waarin wel vaak de indruk van gekleurdheid wordt gewekt door het gebruik van verschillende tinten zwart.

Japanse prenten, populair in de tweede helft van de 17e eeuw, met de hand gekleurd met een naar het oranje neigend rood loodpigment.

Een ruw, bont geschakeerd marmer uit Hawkins County, Tennessee. Het is donker chocoladebruin of rood gekleurd en overdekt met witte strepen en plekken, en bevat gewoonlijk enkele fossielen.

Glas dat in de gordijngevels van wolkenkrabbers wordt gebruikt als boogvullingsbeglazing. Het is meestal gepolijst spiegelglas of patroonglas waarbij op één zijde gekleurd email is versmolten.

Een aluminiumsilicaat dat fluor bevat dat is gevormd door fluorhoudende dampen die zijn afgegeven tijdens de laatste fasen van het kristalliseren van stollingsgesteente. De topaas, die als edelsteen zeer geliefd is, komt voor in prismatische kristallen die transparant en glanzend zijn en een witte (kleurloze), gele, bruine, lichtblauwe, roze, rode of lichtgroene kleur hebben. Onder meer aangetroffen in Brazilië, Mexico, Saksen, Schotland, Japan en de Oeral. Kleurloos topaas kan worden aangezien voor diamant wanneer het is geslepen. Gekleurd topaas kan onstabiel zijn en verbleken door zonlicht. Men meent dat het mineraal dat moderne mineralogen met 'topaas' aanduiden, niet bekend was in het oude Griekenland en Rome en bij de schrijvers van het Oude Testament; de steen die door deze oude beschavingen 'topazos' werd genoemd, was waarschijnlijk het mineraal chrysoliet, ofwel peridot of gele saffier.

Weefsel met pool van symmetrische knopen van gekleurd kamgaren op een schering van hennep of linnen; werd vanaf het eind van de 16e tot halverwege de 18e eeuw gemaakt in Engeland. Het werd vooral gebruikt voor tafelkleden, vloerkleden, bekleding, kussens en soms wandtapijten.

Japanse prenten waarin sommige oppervlakken zijn gedrukt in zwarte, vernisachtige verf die glanzend blijft, en andere delen soms met de hand zijn gekleurd.

Verwijst naar karakteristiek glas vervaardigd in Venetië, Italië. Het kan verwijzen naar vroeg glas dat werd gemaakt vanaf ongeveer 450 n. Chr. toen glasmakers uit Aquileia daarheen vluchtten en anderen uit Byzantium zich al snel bij hen voegden. Verder is de term in het bijzonder van toepassing op de productie van glas op het Venetiaanse eiland Murano. Al voor 1292 werd hier glas gemaakt en dit is nog steeds het geval. Het is doorgaans een soort sodaglas, licht van gewicht en gemakkelijk bewerkbaar. Venetiaans glas kent een aantal stijlen en technieken. Venetiaanse glasmakers excelleerden echter vooral in het maken van gekleurd glas, agaatglas, melkglas (lattimo), cristallo, filigrana en millefiori. Gravering van het glas is zeldzaam. Emaillering en vergulding komen veelvuldig voor, vooral bij het 15de- en 16de-eeuwse glaswerk. Glasmakers konden het eiland Murano niet verlaten; dit zou hen de doodstraf opleveren. Op deze manier beschermden de Venetianen hun winsten en de geheimen van het Venetiaanse glas. Uiteindelijk werden de technieken echter geïmiteerd in glas uit Altare en het 'façon de Venise', op Venetiaanse wijze gemaakt glas ('façon de Venise').

Een gekleurde stof die zich in een vloeistof verspreidt of erin oplost en die afstaat door te kleuren of te worden geabsorbeerd, of door als pigment te dienen.

Een lak die is gekleurd met een transparant materiaal en het oppervlak een gekleurde deklaag geeft; minder doordringend dan echte beits.

Zwarte of gekleurde krijtjes, gewoonlijk in staafvorm, met een verwijderbaar, papieren omhulsel.

Lagen van gekleurd gips in een gietvorm die de nabijheid van het oppervlakte van het afgietsel aangeven, om schade aan het oppervlakte van het afgietsel te voorkomen wanneer de vorm van het gietsel wordt weggehakt.

Beelden van was (gewoonlijke bijenwas), met name beelden die objecten of personen voorstellen, vaak levensgrote beelden van personen, met hoofd, handen en buste van was, zodanig gekleurd en aangekleed dat ze levensecht zijn.

Verwijst naar de periode van de Zhou-dynastie van circa 1050 tot 771 v. Chr. Bronzen voorwerpen en voorwerpen van jade uit deze periode lijken op de voorwerpen uit de voorafgaande Shang-dynastie. Toen het systeem van voorouderverering begon af te brokkelen, werden bronzen door de Zhou gebruikt als giften en als trofeeën om volgelingen te belonen. De kwaliteit van keramiek en glazuurwerk verbeterde in deze periode, hoewel vaatwerk vaak grijsgekleurd was. Jadesnijwerk raakte geleidelijk in onbruik. Volgens de overlevering werden in deze periode keizerlijke hoofdsteden gevestigd in Feng en Hao aan de rivier de Feng in de centrale Shaanxi-provincie. De exacte locaties van deze centra zijn onbekend, maar er zijn ruïnes van paleizen opgegraven in Fengxi.

Verwijst naar de Duitse aardewerkstijl die werd vervaardigd in een tijdperk waartoe ook de Höhr-Grenzhausen en Grenzau behoren, na 1590. Deze stijl kenmerkt zich door grijze objecten, gedecoreerd met regelmatig geplaatste, ingekerfde of gestempelde vormen, of wapenschilden, gedeeltelijk gekleurd met kobaltblauw of mangaanpaars.

Verwijst naar de aardewerkstijl die werd gevonden op Cyprus in de Laat-Cypriotische periode van circa 1600 tot 1050 v. Chr. De stijl kenmerkt zich in het algemeen door kruiken met een dikke, romige, blanke engobe, gedecoreerd met donker gekleurde verf.

Flessen variërend van maat en vorm, die vooral zijn bestemd voor het bewaren of serveren van wijn. Vaak gemaakt van glas, dat wit of gekleurd kan zijn, en afgesloten met een kurk. Gebruik 'decanteerflessen' voor decoratieve flessen die worden afgesloten met een stop en worden gebruikt voor het bewaren en serveren van wijn.

Verwijst naar een Griekse aardewerkstijl die ontstond in het oosten van Griekenland rond het midden van de 7de eeuw v. Chr. Deze kwam voort uit Sub-Geometrische en Oriëntaliserende stijlen, en kenmerkt zich door een losse schilderstijl, waarbij gebruik wordt gemaakt van donkere verf op een licht gekleurde engobe, verlevendigd met paarse details, en met in licht uitgespaarde gezichten en anatomische details. De onderwerpen zijn vaak dieren, met name geiten, herten, ganzen en griffioenen.

Verwijst naar een type persoonlijke wapenrusting in Japan, voornamelijk bedoeld voor gebruik door boogschutters te paard en hoofdzakelijk gebruikt van de 9e tot de 16e eeuw. De yoroi was licht van gewicht vergeleken met andere wapenrustingen en opgebouwd uit meerdere stukken die bij elkaar werden gehouden door felgekleurde koorden of linten. De yoroi werd gewaardeerd om zijn praktische functie, maar ook om decoratieve en rituele redenen. Na de dood van de eigenaar werd het kledingstuk vaak geschonken aan een Shinto heiligdom.

Het maken van een ontwerp door het strooien van gekleurd zand, pigmenten in poedervorm uit mineralen of kristallen, of pigmenten van andere natuurlijke of synthetische bronnen op een oppervlak, zodat een vaste of onvaste afbeelding ontstaat. Ze worden vaak op de grond of de vloer gemaakt en niet op een aparte drager. De werken kunnen vast of onvast zijn.

Hout van de boom behorende tot het genus Casearia praecox, inheems in West-Indië, Venezuela en Colombia. De kleur van het hout varieert van citroengeel tot bijna wit, met weinig of geen verschil tussen spint- en kernhout. Het wordt gebruikt voor het maken van schietspoelen, spillen, pianotoetsen en wiskundige instrumenten. het wordt vaak zwart gekleurd om op op ebbenhout te lijken.

Prent met zegentekst en decoratie. Kan (voor)gedrukt en ingekleurd zijn.

Brillen met gekleurde of getinte glazen die de ogen beschermen tegen fel zonlicht.

Fotografische afdrukken waarbij de afbeeldingen bestaan uit grijstinten, zwart en wit. Kan één kleurschakering bevatten als gevolg van het ontwikkelen, toneren, verkleuren of het gebruik van een gekleurde drager.