Veelhoeken met drie zijden en drie hoeken.

Polygonen met één zijde en één hoekpunt, die in de euclidische meetkunde worden gezien als onmogelijke objecten. In de bolmeetkunde kan een eenhoek worden getekend door een enkele hoekpunt te plaatsen op een willekeurige plek van een grote cirkel; twee eenhoeken kunnen worden gebruikt voor de constructie van een diëder op een bol.

Vlakke figuren met elf zijden en elf hoeken.

De driehoekige of gesegmenteerde tussenruimten die door een fronton of een boog worden ingesloten.

Banden waarin de rug en ongeveer een derde van de breedte van het plat bedekt zijn, meestal met leer of stof, gecombineerd met onevenredig grote hoeken van hetzelfde materiaal.

Wordt gebruikt voor gebieden binnen objecten waar convergerende lijnen of vlakken samenkomen. Als bijvoeglijk naamwoord dat de plaats van iets in of bij de hoek van iets beschrijft wordt 'hoek' (Kenmerken en Eigenschappen) gebruikt.

Gebogen of gekromde voorwerpen met een of meer punten, meestal met weerhaken, gebonden aan het uiteinde van een vislijn voor het vangen van vis.

De vormen, of afmetingen van de vormen, die worden gevormd door twee lijnsegmenten die bijeenkomen in één punt.

Krachtdiagrammen die een draad laten zien die tussen twee punten hangt en waaraan gewichten zijn gehangen op verschillende plaatsen, waardoor de krachten worden uitgebeeld als een reeks aangrenzende driehoeken.

Vlakke figuren met negen hoeken en negen zijden.

In boekontwerpen: rechte hoeken op de hoeken van titelpagina's en boekomslagen die worden gevormd door het kruisen van één of meer randlijnen.

In de meetkunde zijn tweehoeken polygonen met twee zijden en twee hoekpunten; tweetallen hoekpunten die met elkaar verbonden zijn door twee zijden. Een tweehoek is ontaard in een euclidische ruimte, maar kan niet-ontaard zijn in een sferische ruimte.

Vlakke figuren met zeven hoeken en zeven zijden.

Met de vorm of omtrek van een achthoek, een vlakke figuur met acht zijden en acht hoeken.

De figuren of ornamenten op de onderste hoeken of apex van een gevelveld, deze worden in het algemeen gesteund door plinten.

Verwijst naar de stijl en beweging in Italië die in de jaren dertig en vroege jaren veertig van de 20ste eeuw werden afgekondigd in de Manifesto dell' Aeropittura (1929) door kunstenaars als Giacomo Balla, Gerardo Dottori en Tato, en die voortkwam uit een tweede golf van het futurisme. Deze beweging, die meer gefascineerd was door de dynamiek van beweging, hield zich bezig met een naturalistische weergave van landschappen bezien vanuit extreme hoeken van perspectief en beweging, abstracte weergaven van cirkels, spiralen en elkaar doorsnijdende vormen die beweging symboliseren, en gemanipuleerde en artistieke vormen om analogieën voor beweging te creëren, bijvoorbeeld in de vorm van roterende cirkelvormen die het draaien van de aarde moeten voorstellen.

Decoratieve rand van contrasterende houttypen gesneden in afwisselende hoeken ten opzichte van de nerf, zoals voor afwerking van hoeken en randen van meubilair.

Decoratieve ingelegde rand van verschillende houttypen diagonaal over de nerf gesneden, doorgaans gebruikt voor afwerking van hoeken en randen van meubilair.

Voorwerpen met rechte kanten die worden gebruikt om bij pleisterwerk hoeken te vormen en af te bakenen.

Vroege met goud bewerkte boekbanden die in Venetië en andere plaatsen in Noord-Italië werden vervaardigd. De hoeken zijn vaak gedecoreerd met gestileerde arabesken of een kleine driepasvorm, een zogeheten 'Aldine-fleuron'. Kenmerkende decoraties voor deze banden zijn geometrische vlechtbandmotieven of rechthoekige panelen met gouden riemlijsten, met de titel van het boek of de naam van de schrijver in het midden gestempeld.

Verwijst naar een perspectiefsysteem dat is gebaseerd op het orthodox lineair perspectief, maar gebruikmaakt van de extreme vertekening van vormen op het afbeeldingsvlak bij zeer brede zichthoeken. Het maakt gebruik van de optische trucage van anamorfose, waarbij een op een afbeeldingsvlak weergegeven vorm lateraal zo extreem wordt uitgerekt dat het van voren gezien onherkenbaar is, maar vanuit een zeer schuine hoek wel te onderscheiden valt.

Pleistergereedschap dat voornamelijk wordt gebruikt om druk toe te passen op de binnenhoeken om materiaal af te werken voordat het is uitgehard.

Verwijst naar een Vroeg-Minoïsche aardewerkstijl, genoemd naar opgravingen in de buurt van Phaistos, die zich kenmerkt door het veelvuldig gebruik van geschilderde lijnen, in plaats van de vroeger gebruikte ingekerfde of gepolijste patronen. Er zijn twee verschillende fasen te herkennen. In de eerste fase bestonden de ontwerpen uit parallelle of dubbel gearceerde geschilderde rode lijnen die liepen langs de kromming van de vaalgele aardewerken vaten. In de latere fase werd de geschilderde rode versiering meer volgens een ontwerp aangebracht, werd minder de ronde vorm van het aardewerk gevolgd en bestond de decoratie vooral uit dubbel gearceerde driehoeken of andere eenvoudige geometrische ontwerpen die werden aangebracht onder de hals van kannen en kruiken en aan de binnen- en buitenzijde van kommen en koppen.

Losse ondoorzichtige of doorschijnende elementen die een bron afschermen van direct zicht uit bepaalde hoeken, en die ongewenst licht absorberen.

Verwijst naar de stijl die is vernoemd naar de tempelberg die is gebouwd door koning Yashovarman I (889-900 n. Chr.) in het midden van de hoofdstad ter ere van de god Shiva. De architectuur van de tempel is het eerste voorbeeld van de getrapte piramidevorm en fungeerde als model voor latere tempelbergcomplexen. Het tempelcomplex bestaat uit vijf lagen die rechtstreeks uit de rotsen zijn gehouwen, met torens in een vijfpuntige rangschikking, axiale trappen onder specifieke hoeken die leiden naar sanctuaria, bakstenen sanctuaria, terrassen, vier beelden van de heilige stier Nandi die de basis van de piramide bewaakt, en trappen die worden geflankeerd door zittende leeuwen. Kenmerkend voor beeldhouwwerk in deze stijl is een overgang van de vlezigere, gepolijste stijlen naar meer hoekige, knokige, bijna onmenselijke voorstellingen van godheden, vanaf de voorzijde bezien. Gebeeldhouwde figuren worden getypeerd door hun brede gestalte, vierkante kaken, abstracte, onbewogen gelaatsuitdrukkingen, lineaire gezichtsdetails en het ontbreken van gracieuze bewegingen.

Bekroning op de vier hoeken van een baldakijn - draagbaar of nagelvast - bijvoorbeeld struisvogelpluimen of andere ornamenten.

Term uit de 19e eeuw voor omhoogstaande mannenhoeden met een rand die plat tegen de voorkant en achterkant staat en twee hoeken vormt.

Troffels die worden gebruikt om binnenhoeken af te werken.

Microscopen die bestaan uit één microscoop voor elk van beide ogen, zo opgesteld dat het specimen vanuit enigszins verschillende hoeken wordt bekeken, waardoor een driedimensionaal beeld ontstaat. Ze worden op grote schaal toegepast in de chirurgie.

Rechthoeken van pianovilt of schuimrubber, die worden gebruikt tussen het papier en de roller van een rolpers.

Baksteen die speciaal wordt gemaakt voor gebruik wanneer twee muren elkaar raken in een stompe hoek, om te voorkomen dat doorgehakte bakstenen moeten worden gebruikt met rechte hoeken en een oneven scherpe kant.

Verwijst naar een soort kloskant die in de 17de en 18de eeuw werd gemaakt in Brussel. Deze kant was heel kostbaar en populair aan het hof. De kloskant kenmerkt zich door een specifiek maaswerk dat bestaat uit zeshoeken, waarbij elke zeshoek bestaat uit vier gedraaide zijden en twee vier keer gevlochten zijden. Ook kunnen delen van het motief zijn verbonden door middel van een spijlenfond. De ontwerpen bestonden meestal uit grote gebogen vormen, krachtige, uitbundige bloem- en bladpatronen, en landschappen en figuren in verhalende scènes. Afzonderlijke motieven of kleine secties van het patroon werden soms apart gemaakt en op het maaswerk bevestigd. De kant dankte zijn faam aan het hoogwaardige garen van Brabants vlas waarvan deze was gemaakt. De term verwijst ook naar de imitaties van Brusselse kant die later en/of elders werden gemaakt.

Troffels die precies het tegenovergestelde zijn van binnenhoektroffels. Worden gebruikt om buitenhoeken te bepleisteren.

Verwijst naar een neolithische stijl en cultuur die bloeide in het gebied van het huidige Bosnië en is genoemd naar de opgravingen bij Butmir. Deze stijl kenmerkt zich door hoogwaardige vazen op voetstukken en ander aardewerk, versierd met linten, driehoeken, ruitvormen en spiralen, en kleifiguren met expressieve hoofden en overdreven gelaatstrekken, veelal in de vorm van een grimas van verrassing of angst.

Hoeken aan meubels met brede groeven op de kruisingen van de voor en de zijkanten.

Wordt gebruikt voor lijsten waarin de decoratie van hoeken en centra wordt benadrukt. Dit gebeurt meestal door het plaatsen van cartouches.

Manier van boekversiering die tussen 1550 en 1650 in Engeland populair was, gekenmerkt door ontwerpen die waren geïnspireerd op islamitische kunst en die men gewoonlijk in de band perste, met zowel versiering van de hoeken als het middelste gedeelte. Voorheen noemde men dit de 'Lyonees boekbinden'.

Navajo schouderdekens die zo zijn geweven dat ze breder zijn dan lang en die horizontaal worden gedragen; ze worden gekenmerkt door een eenvoudig patroon van inslagstroken in gemoireerd inslagweefsel, soms met rechthoeken of ruiten in tapisserieweefsel. Niet geassocieerd met sociale positie.

Laatneolithische Chinese cilindervorm in jade, met een vierkant gemaakt buitenoppervlak en een holle, ronde binnenkant. Congs zijn meestal op de hoeken versierd met gezichtselementen, soms geabstraheerd tot concentrische cirkels of oogvormen, en verfraaid met ingesneden horizontale balkjes op de vlakken. Ze worden op grafplaatsen aangetroffen. Hun functie is niet bekend.

Te onderscheiden van 'omtrektekeningen' vanwege het feit dat de lijnen in contourtekeningen ook de voornaamste ruimtelijke hoeken in het silhouet volgen. Verschillend van 'contourkaarten' die regelmatig de omtreklijnen van verhogingen afbeelden. Verschillend van 'cross-contour drawings' waarin de lijnen de omtrek overdwars over het oppervlakte van de vorm volgen.

Boekbanden met een versiering op de vier hoeken van de voorkant en soms van de achterkant.

T-vormige tassen met een gegroefd oppervlak aan één kant en een vierkant uiteinde aan de andere kant. Worden gebruikt bij metaalbewerking om hoeken en randen te vormen.

Borden, meestal lange, smalle rechthoeken van hout, voor het bijhouden van de score tijdens het spelen van cribbage, met gaatjes in de bovenkant waar pennetjes in kunnen worden gestoken om de score en de vooruitgang van spelers aan te geven.

In detail uitgewerkte elementen die zijwaarts uitsteken bij de hoeken van deuren en raamkozijnen.

Historische benaming voor kleine ontbijttafels die in het begin van de 19e eeuw werden gemaakt om te gebruiken in boudoirs of eethoeken.

Halve of incomplete metopen van Dorische friezen, die zich meestal op hoeken bevinden.

Instrumenten voor het meten van de hoogte en de diameter van bomen met gebruik van principes die zijn gebaseerd op de relatie tussen de zijdes van gelijkvormige driehoeken.

Compacte camera's die er uitzien als diverse voorwerpen, zoals boeken of toneelkijkers, of in kleding kunnen worden verborgen. Gebruikt om ongezien en uit onverwachte hoeken foto's te nemen.

Schuin lopend ten opzichte van een referentielijn op de wijze waarop een rechte lijn twee tegen elkaar liggende hoeken van een rechthoek verbindt.

Zitnissen aan woonkamers, bestemd om maaltijden te gebruiken. Geen Nederlands equivalent. Zie 'eethoeken'.

Boekbanden met zachte randen, die over de hoeken van de pagina's gevouwen kunnen worden om ze te beschermen.

Kapitelen waarvan de hoofdvorm bestaat uit een kubus met aan de onderzijde afgeronde hoeken, zoals een dobbelsteen (teerling) die een dergelijke afronding aan alle hoeken heeft. VWB.

Veelhoeken met twaalf hoeken en twaalf zijden.

Stijl van tempelarchitectuur uit Zuid-India die wordt gekenmerkt door terrasvormige torens, soms met een piramidevorm, met bovenaan een koepelstructuur; ieder terrasniveau is omsloten door een balustrade, met rondom kleine architecturale aediculae. De aediculae kunnen de vorm hebben van structuren met een vierkante koepel op de hoeken (kuta's) en halverwege geplaatste ruimten met een tongewelf (sala's) welke met elkaar zijn verbonden door segmenten met een overdekte kloostergang in miniatuurvorm (hara). Deze stijl van in steen uitgevoerde tempelarchitectuur is in de 17de eeuw ontstaan en heeft zich door de eeuwen heen verder ontwikkeld.

Platte voorwerpen van plastic, hout of ander materiaal die in diverse driehoekige vormen en maten worden gemaakt. Worden gebruikt als geleiders om lijnen onder verschillende hoeken te tekenen.

Met de vorm of omtrek van een veelhoek met drie zijden en drie hoeken.

Tak van de wiskunde die zich bezighoudt met de relaties tussen de zijden en hoeken van driehoeken en tussen nauw aan elkaar gerelateerde grootheden, vooral met methoden om van gegeven delen andere benodigde delen af te leiden.

Verwijst naar een bepaald type kralen met een cilindrische, buisvormige of ronde vorm, meestal van agaat. Ze komen oorspronkelijk uit de Tibetaanse cultuur en worden in het bijzonder gewaardeerd door de Tibetaanse en Chinese boeddhisten, en andere Aziatische groepen. De kostbaarste kralen stammen uit de oudheid, hebben een roodachtige of donkerbruine kleur en worden gekenmerkt door opvallende ivoor- of goudkleurige patronen, zoals cirkels die op ogen lijken, ovalen, golflijnen, strepen, rechthoeken en andere symbolische patronen. De kralen, die geëtst of beeldgesneden kunnen zijn, zouden talismaneigenschappen bezitten: vaak zijn ze in de aarde gevonden door boeren of herders uit het Himalaya-gebergte, en gelovigen denken dat ze met een geheimzinnig verloren gegaan procedé zijn vervaardigd of dat ze een bovennatuurlijke oorsprong hebben. Bij de fabricageprocessen lijkt men de natuurlijke patronen van het agaat te hebben benut, de kralen vervolgens te hebben geëtst of beeldgesneden en patronen te hebben aangebracht met behulp van chemische middelen, waarna het agaat in een industriële oven werd gebakken. Er bestaan Chinese schriftelijke bronnen die aangeven dat de kralen al zeker in de 7de eeuw n. Chr. werden vervaardigd, maar onderzoekers denken dat de technische kennis voor het maken van dzi-kralen al in de vroege oudheid vanuit Iran of India naar Tibet is gebracht, mogelijk samen met het oude Bon-geloof. De kralen lijken op de gebandeerde agaatkralen en de geëtste carneoolkralen waarin reeds in het derde millennium v. Chr. werd gehandeld tussen Mesopotamië, het gebied dat nu tot Afghanistan behoort en de Indusvallei.

Verwijst naar de Hollandse stijl die is voortgekomen uit de theorieën van de beweging De Stijl in de jaren 20 van de 20ste eeuw. Op basis van de neoplastische bedenkingen tegen rechte hoeken en rechte lijnen wordt in deze stijl afstand gedaan van de relatie tussen horizontalen, verticalen en het beeldvlak, en worden de diagonaal in ere hersteld om meer dynamische composities te bereiken.

Met de vorm of de omtrek van een elfhoek, een vlakke figuur met elf hoeken en elf zijden.

Kleine koepels die in hoeken uitsteken bovenop torens of parapetten, meestal als onderdeel van een vestingwerk.

Fotometers die zijn ontworpen om de intensiteit te meten van licht dat onder verschillende hoeken van een oppervlak wordt gereflecteerd.

Soort schrobzagen met tanden aan de hiel die in een hoek van 90 graden met het zaagblad staan. Worden gebruikt om hoeken te zagen.

Assemblages van onderdelen (zoals balken, stangen of staven), vooral wanneer opgesteld in een driehoek of combinaties van driehoeken, om zo een onbuigzaam geraamte te vormen (om een gewicht over een groot gebied te ondersteunen), dat niet kan worden vervormd door de werking van een van buitenaf inwerkende kracht zonder dat een of meer van de onderdelen vervormen.

Gevormd tot een boog en doorlopend, zonder hoeken, afwijkend van de rechte of vlakke vorm.

Decoratieve rand van verschillende houttypen dwars op de nerf gesneden, doorgaans gebruikt voor afwerking van hoeken en randen van meubilair.

Te gebruiken voor een techniek waarmee afbeeldingen worden gemaakt van objecten, constructies of andere kenmerken die zich ondergronds vlak onder de oppervlakte bevinden, door geluidsgolven vanuit verschillende hoeken op de objecten af te sturen en de signalen op te vangen en te verwerken om een aantal deelweergaven te verkrijgen. Deze worden vervolgens gecombineerd om een volledig beeld te krijgen. Tussen 1984 en 1987 ontwikkeld door Alan J. Witten.

Tak van de wiskunde die zich bezighoudt met de meting, verhouding en eigenschappen van punten, lijnen, krommen, hoeken, vlakken en ruimtelijke figuren.

Verwijst naar een periode en stijl van Griekse kunst en cultuur die zich eerst ontwikkelde in Attica maar uiteindelijk is aangetroffen in heel Griekenland, in Italië en in de Levant. Over het algemeen wordt de periode gedateerd van circa 900 tot circa 700 v. Chr., hoewel sommige classificatiesystemen de protogeometrische periode weglaten en de geometrische laten aanvangen in 1100 v. Chr. Het aardewerk wordt gekenmerkt door donker-op-lichte decoraties, geordend in regelmatig afgebakende horizontale banden, en verschilt van de protogeometrische stijl doordat de ontwerpen drukker zijn, met banden die vrijwel het gehele vat bedekken. De ontwerpen bestaan uit keperbanden, driehoeken, meanders, swastika’s en kenmerkende gestileerde, hoekige menselijke en dierlijke figuren. Soortgelijke ontwerpen en figuursoorten werden gebruikt in de beeldhouwkunst en andere kunstvormen.

Trappen die zijn gemaakt zonder gebruik van trapspillen op de hoeken of draaipunten.

Wiskundigen die gespecialiseerd zijn in metingen, relaties en eigenschappen van punten, lijnen, krommen, hoeken, oppervlakken en vaste lichamen.

Geperst glas gemaakt in de jaren 20 van de 20ste eeuw door automatische machines in fabrieken in het Midden-Westen van Amerika. Het wordt gezien als kenmerkend voor de soberheid van het naoorlogse leven. Sommige patronen doen denken aan 19de-eeuwse ontwerpen, terwijl in andere de scherpe hoeken en precieze lijnen van de Art Deco-stijlen zijn terug te vinden.

Verwijst naar een systeem dat is gebaseerd op geometrisch projectie en dat in de kunst, architectuur, cartografie en andere disciplines wordt gebruikt voor het weergeven van driedimensionale voorwerpen in een tweedimensionaal oppervlak, waarbij bepaalde regels strikt worden nageleefd, waarin uiteen wordt gezet dat er denkbeeldige gezichtslijnen lopen van het oog van de toeschouwer naar het voorwerp, die het mogelijk maken om een beeld van het voorwerp over te dragen naar een transparant oppervlak (het beeldvlak). De rekenkundige voorwaarde van een projectie is dat elk punt in het voorwerp en de overeenkomende punt in de afbeelding zijn verbonden door een rechte lijn, de projectiestraal. Projectiestralen lopen doorgaans door het midden van de projectie. In veel gevallen wordt ervan uitgegaan dat het midden van de projectie oneindig ver is verwijderd van het voorwerp, waardoor alle projectiestralen parallel zijn en niet samenkomen om de suggestie te wekken dat ze terugwijken in diepte. Hoewel de betekenis enigszins overeenkomt met 'perspectief', wordt 'projectie' gebruikt voor technische en architectonische tekeningen die de nadruk leggen op de rekenkundige eigenschappen van de afgebeelde voorwerpen. 'Perspectief' wordt gebruikt voor kunstwerken en weergaven met vervormingen van lengte, hoeken, vormen en de rechtheid van lijnen die zich optisch voordoen als voorwerpen die terugwijken in de diepte.

Te gebruiken voor figuren die bestaan uit geroteerde vierkanten of ruiten zodat hun hoeken op de horizontale en verticale assen liggen. Veel voorkomend als los motief, in een ruitpatroon of in een doorlopende serie.

Instrumenten die zijn ontworpen om hoeken te meten, vooral de hoeken van kristalvlakken.

Instrumenten die worden gebruikt voor het uitzetten of meten van hoeken, vaak ontworpen als bogen met schaalverdelingen.

Wordt gebruikt voor steunberen die zijn bedoeld als vierkanten of rechthoeken, waarin de hoek van een gebouw is binnengedrongen.

Motieven die vaak bestaan uit een verticale rij driehoeken of ruiten, met daartussen balken die doorlopen tot de zijkanten met een andere ruit aan het einde. Er zijn meestal ruiten of balken aan de boven- en onderkant van het motief. Het is een symbool van de huwelijkswens.

Gebruik voor de boekbanden, waarbij de rug en de hoeken van de omslag van leer zijn en de rest van de kanten van een ander materiaal.

Platte kunstenaarspenselen met ronde hoeken die meestal van varkenshaar zijn gemaakt.

Diverse instrumenten voor het meten van verticale hoeken, bijvoorbeeld voor buiging, hellingsgraad of hoogte.

Veelhoeken met zes zijden en zes hoeken.

Te gebruiken om iets te beschrijven dat zich aan of bij een hoek bevindt. Gebruik 'hoeken' uit de hiërarchie Onderdelen, als verwijzing naar die delen van dingen waar lijnen die naar één punt toe leiden, samenkomen.

Beitels met twee snijvlakken die in een rechte hoek samenkomen. Worden gebruikt om hoeken van pengaten te maken.

Klemmen die worden gebruikt om hoeken vast te zetten tijdens het lijmen.

Pleistergereedschap dat wordt gebruikt om oppervlakken te prepareren voor een toplaag, door uitstekende delen af te platten, hoeken schoon te maken en te schuren.

Wordt gebruikt voor zuilen die zijn geplaatst binnen hoeken die worden gevormd door onderdelen van een gebouw, zoals daar waar de stijl van een deur de buitenmuur raakt.

Wordt gewoonlijk gebruikt voor stenen die onderdeel vormen van hoeken of kanten bij muren, vooral wanneer ze liggen bij de fundering van een hoofdhoek, en met name wanneer de datum of de inscriptie van de bouwaanvang erin staat.

Leunstoelen die zijn bedoeld voor hoeken in kamers, met vier poten en een doorlopende rugleuning aan twee aanliggende zijden. Gewoonlijk heeft de rugleuning een ronde vorm, en de persoon op de stoel kan met het gezicht naar voren of naar een van de twee zijkanten zitten. Dit soort stoelen was in de achttiende eeuw populair in Europa en Noord-Amerika.

Ornamenten, vaak arabesken, die worden gebruikt om de hoeken van boekbanden te versieren, meestal met als doel overeen te komen met een middenstuk of een andere vorm van decoratie.

Decoratieve metalen beschermstukken die op de hoeken van een boekomslag worden bevestigd.

Pleistertroffels met een V-vormig blad waarmee hoeken kunnen worden bewerkt.

Stenen of metalen banden die bij metselwerk worden gebruikt om de hoeken van muren bijeen te houden.

Met een of meer scherpe hoeken.

Beddenlakens waarvan de hoeken zijn samengetrokken zodat ze om het matras sluiten.

Tapijten met een bepaald patroon van in elkaar gehaakte achthoeken dat zich eindeloos herhaald.

Tapijten met een geometrisch ontwerp van achthoeken die door rechthoeken worden omsloten.

Tapijten met een herhalend patroon dat uit twee hoofdelementen bestaat; een achthoek met dooreengevlochten hoeken en een kruisvormig motief met arabeske vormen.

Instrumenten die verticale hoeken meten door op iets in te stellen en te meten tegen een verticale slinger, of door de hoek te meten tussen het magnetische veld van de aarde en het horizonsvlak.

Langwerpige luiken of latten die aan één kant van de zwelkast van een orgel of harmonium zijn gebouwd, meestal met schuine hoeken en in sets verticaal of horizontaal met elkaar verbonden, en zo gedraaid dat de orgelspeler ze kan openen of sluiten wanneer hij wil door middel van het zwelkastmechaniek.

Assemblages van hellende, elkaar overlappende bladen, latten of schotten die vast kunnen zitten of verstelbaar kunnen zijn. Gemaakt om regen en sneeuw te weren, om lucht en licht in verscheidene mate binnen te laten, om een lichtbron vanuit bepaalde hoeken af te schermen, of om ongewenst licht te absorberen. Worden gebruikt bij deuren, ramen, verlichtingsapparaten en de in- en uitlaten van mechanische ventilatiesystemen. Voor gelijksoortige, maar beweegbare en afneembare, instrumenten die bestaan uit latten of baffles als bedekking voor openingen om zicht of licht te verhinderen of te reguleren, gebruik 'jaloezieën (bedekkingen)'.

Broeken van zware keperstof, vooral katoenen denim, vaak blauw, waarvan sommige delen zoals b.v. de zakken bij de hoeken worden versterkt met klinknagels.

Jasjes tot in de taille van denim of ander keperkatoen, vaak blauw, waarbij de patroondelen worden geaccentueerd met stiksels, met opgestikte zakken aan de voorkant, waarvan sommige delen, b.v. de zakken, bij de hoeken worden versterkt met klinknagels.

Kruisen met armen die uitmonden in kruisjes, met extra kleine kruisen in de vier open hoeken van de kruising van de armen van het grotere kruis.

Zes-hoekige sterren opgebouwd uit twee gelijkzijdige driehoeken, de een omgekeerd over de ander heengelegd.

Weven op een kaartweefgetouw, waarbij kaartjes worden gebruikt om het patroon te vormen. De kaartjes hebben gaten (meestal vier) op de hoeken. De schering wordt ingeregen door die gaten. Door de kaarten te draaien ontstaat een nieuwe gaap waarin je de inslag kunt inbrengen. Daar het aantal scheringdraden beperkt is vanwege het aantal kaartjes die kunnen worden benut, wordt deze methode meestal gebruikt voor smalle banden.

Verwijst naar de fase van de Karasoek-cultuur die wordt gemarkeerd door de productie van bronzen voorwerpen, zoals messen en armbanden met een reeks rechte of schuine lijnen die zijn uitgesneden in het oppervlak, met rijen driehoeken.

Hoeken van een gebouw, versierd met een uitstekende metsellaag, pilaster of dergelijk element.

Verwijst naar hoeken, hoekblokken of hoekprojecties in Noord-Indiase tempelstructuren.

Binnenhoeken van een dak die gevormd worden door het samenkomen van twee hellende oppervlakken.

Te gebruiken voor kunstmatige oppervlakken die zijn aangelegd om het oefenen van bergbeklimmen mogelijk te maken, waarbij de beoefenaar de beschikking heeft over verschillende oppervlakken, grepen, beklimmingen en hellingshoeken.

Scherpe, stalen staven die worden gebruikt om steen te splijten zodat de facethoeken kunnen worden gemeten.

Kopercarbonaatpigment dat groen van kleur is in plaats van blauw, de tegenhanger van malachietpigment. Het heeft meestal deeltjes van vergelijkbare grootte met afgeronde hoeken, met een blekere kleur dan natuurlijk malachietpigment. Natuurlijk malachiet werd voor de 16e eeuw en later soms gebruikt voor met tempera gemaakte schilderijen, terwijl kopergroen werd gebruikt voor zowel lijmverf als voor op olie gebaseerde verf voor het interieur van huizen in de 19e eeuw.

Arcering waarbij een netwerk van lijnen ontstaat door vanuit verschillende hoeken in verschillende richtingen te arceren. De delen waar kruisarcering heeft plaatsgevonden, zijn donkerder dan de delen die een enkele arcering hebben.

Tekenhaken die meestal bestaan uit een dun blad van hout of metaal, dat onder een rechte hoek aan het eind van een dikke stok is gezet die tegen de rand van een tekenbord of soortgelijke voorwerpen kan worden gehouden. Worden voornamelijk gebruikt om iets in rechte hoeken te tekenen of aan te geven.

Verlichtingsmethode waarbij het licht van twee kanten komt van onder redelijk gelijke en tegenover elkaar liggende hoeken.

Klasse die bestaat uit één orde (Cubomedusae) van zeewespen en dooskwallen, doosvormige tropische medusen. Het zijn krachtige zwemmers met afzonderlijke of groepsgewijs geplaatste tentakels die boven de vier hoeken uitsteken en zeer pijnlijke en voor de mens soms dodelijke steken veroorzaken.

In de vorm van een kubus, een geometrisch lichaam dat bestaat uit zes gelijke vierkanten en acht driedimensionale rechte hoeken.

Kompassen voor het meten van horizontale hoeken tijdens landmetingen, met verwijzingen naar de richting van een magnetische naald; meestal kunnen ze worden bevestigd op driepoten of andere stevige dragers en zijn ze uitgerust met een kijker.

Multifunctionele graafmachines met één blad in het midden dat aan alle kanten en hoeken kan worden opgetild zodat het naar alle kanten kan worden gedraaid. Worden meestal gebruikt voor egaliseren en afdekken.

Verwijst naar een neolithische Chinese cultuur en periode tussen circa 3300 en 2250 v. Chr. De opvallendste Liangzhu-artefacten zijn rituele voorwerpen van jade; in graven zijn platte schijven van uiteenlopende grootte en gesegmenteerde holle zuilvormige objecten aangetroffen. De zuilvormige jadeobjecten hebben scherpe hoeken met afbeeldingen van menselijke vormen, de vroegste voorbeelden in dit deel van de wereld. In handleidingen voor rituelen van latere datum worden de objecten omschreven als 'bi' (de platte schijven) en 'cong' (de zuilvormige objecten) en wordt hun rol toegelicht bij de aanbidding van hemel en aarde, en als hiërarchische rangaanduiding; de jade had ongetwijfeld een betekenisdragende functie, maar de latere teksten zijn misschien niet relevant voor de neolithische context.

Verwijst naar het perspectiefsysteem waarbij rechthoeken uitlopen in de richting van een of meerdere verdwijnpunten. In de westerse kunst verwijst de term vaak naar het systeem van het éénpuntsperspectief, dat werd ontwikkeld tijdens de Italiaanse renaissance, maar dat gebaseerd was op oude Griekse en Romeinse modellen.

Kant waarbij men het patroon maakt met stroken of linten op een baan van draad of tule. De kwaliteit kan men beoordelen door te kijken of het lint plat is en een continue ronding heeft (wat men alleen kan bereiken door klossen te gebruiken), dan wel kant-en-klaar is, in welk geval het lint bij de buigingen en hoeken is vastgenaaid en er onvermijdelijk plooien in komen. De beste lintkant produceerde men in de zeventiende eeuw in Genua met klossen. Kant-en-klaar lintkant maakte men in de jaren tachtig van de negentiende eeuw in België en Frankrijk, bijvoorbeeld het zogenaamde Renaissancekant.

Bedden die overdwars tegen de muur staan en een koepelvormig baldakijn hebben dat wordt ondersteund door ijzeren roedes die vanaf de hoeken van het hoofdeinde omhoog buigen. De roedes zijn niet zichtbaar door de bedbekleding.

Verwijst naar een vereenvoudigd type bed dat dateert uit de eerste helft van de 17de eeuw, waarbij de zware gesneden frames van oude bedden werden vervangen. Het frame van een lit à housse had een eenvoudige kubusachtige vorm die slechts werd onderbroken door prions met veren op de hoeken van het baldakijn, en was volledig overtrokken met textiel. Dit type bed had een hoge val en vier gordijnen: twee brede gordijnen liepen vanaf het midden van het voeteneinde via de buitenkant van de stijlen aan het voeteneinde naar het midden van beide zijkanten; de smalle gordijnen liepen vanaf het hoofdeinde van het bed naar midden van de zijkanten. Rond het eind van de eeuw werden lits à housse verfijnder afgewerkt en hoger, terwijl het frame volledig met textiel overtrokken bleef. Lits à housse worden zo genoemd omdat ze op vanwege de beschermende overtrekken doen denken aan voorname staatsbedden.

Doosjes voor het bevatten van lucifers. Wordt vooral gebruikt met betrekking tot kleine, metalen, rechthoekige dozen in zakformaat met afgeronde hoeken en drukke versieringen, hetzij gemaakt met een scharnierend deksel of met een glijdend vakje, als een lade.

Pleistertroffels waarvan de randen omhoog staan. Worden gebruikt om pleister in hoeken af te werken.

Verwijst naar een projectiesysteem dat doorgaans wordt gebruikt in de cartografie en is genoemd naar Gerardus Mercator, die deze projectie voor het eerst gebruikte voor een kaart uit 1569. Mercatorprojectie wordt doorgaans aangemerkt als een cilinderprojectie, hoewel het in feite om een wiskundige afleiding gaat. Zij wordt gekenmerkt door rechte, horizontale parallellen en rechte, verticale meridianen in rechte hoeken op de evenaar. Het systeem wordt vaak gebruikt voor navigatiekaarten, omdat elke rechte lijn in de juiste richting loopt aan de hand waarvan navigatoren een rechte koers kunnen uitzetten; voor wereldkaarten wordt het als onpraktisch gezien omdat de schaal vervormd is en gebieden die zich op grotere afstand van de evenaar bevinden buitenproportioneel groot worden weergegeven.

Architectuurstijl die verwijst naar de tempeltypen van Noord-India welke vanaf de 6de eeuw tot ontwikkeling kwamen; de letterlijke betekenis van het woord is 'behorend bij de stad', hetgeen mogelijk verwijst naar de oorsprong van de vorm. Kenmerkend voor een vroege versie van deze stijl waren de hoekprojecties (bhadra) die als hoofdnis van de kubusvormige cella uitkraagden; de nissen bevatten doorgaans afbeeldingen van de in het heiligdom vereerde godheid. De projecties liepen langs de kromlijnige toren omhoog tot aan het hoogste altaar (uttaravedi), dat werd bekroond met een amalaka; tijdens de wijding werd een fioel, gesneden in de vorm van lustervaas, soms met bladerwerk, boven op de amalaka geplaatst. Nissen met wakende godheden (dikpala's) werden op de hoeken geplaatst en extra hoekprojecties werden toegevoegd. Uit deze basisstijl hebben zich diverse regionale vormen ontwikkeld, de zogeheten latina, zo genoemd vanwege de verticale 'klimplanten' of latas. Vanaf de 11de eeuw groeide de populariteit van vormen met meerdere spitsen.

Met de vorm of de omtrek van een negenhoek, een vlakke figuur met negen hoeken en negen zijden.

Verwijst naar de Nederlandse kunststijl die voortkwam uit de theorieën van De Stijl en die door Piet Mondriaan in 1919 als zodanig werd benoemd. De stijl kenmerkt zich door een strikt gebruik van rechte lijnen, rechte hoeken en primaire kleuren in combinatie met grijs, zwart en wit.

Kleine schaven waarvan de schaafopening kan worden afgesteld op grof of fijn werk; ze worden gebruikt in hoeken en andere moeilijk bereikbare plaatsen.

Veelhoeken met acht zijden en acht hoeken.

Instrumenten die zijn ontworpen om alle hoeken te meten die nodig zijn om hoogtes of afstanden vast te stellen.

Soort kloskant die sinds de 18de eeuw in Parijs werd gemaakt. Het is een stevige kant die minder geschikt is om te worden gefronst. Het voornaamste kenmerk is de zeshoekige tralie, die gevormd wordt door het door elkaar kruisen van driehoeken. De tekening bestaat vooral uit bloemen, bladeren of ranken, soms ook uit dierenmotieven.

Rechthoekige vooruitspringende onderdelen van grote gebouwen op de hoeken of in het midden van de gevel gelegen. Ook enigszins afzonderlijk gelegen afdelingen van ziekenhuizen of gestichten.

Spitsen die bestaan uit vier steile, ruitvormige dakvlakken, die diagonaal staan op de vier hoeken van de torenromp.

Veelhoeken met vijf zijden en vijf hoeken.

Verwijst naar alle grafische technieken waarmee wordt getracht diepte te suggereren, meestal op een tweedimensionaal vlak, door middel van een geometrische projectie waarbij een of meer verdwijnpunten, verkortingen en/of atmosferische effecten worden gebruikt. Onder deze technieken vallen terugwijkende lijnen, kleurgradaties, tint en textuur, en mate van helderheid. In de westerse kunst verwijst de term meestal naar de geometrische techniek van lineair perspectief, die in de vroege renaissance werd uitgevonden en die was gebaseerd op oude Griekse en Romeinse modellen. Hoewel de betekenis enigszins overeenkomt met 'projectie', wordt dit laatste begrip voornamelijk gebruikt voor technische en architectonische tekeningen die de nadruk leggen op de rekenkundige eigenschappen van de afgebeelde voorwerpen. 'Perspectief' wordt gebruikt voor kunstwerken en weergaven met vervormingen van lengte, hoeken, vormen en de rechtheid van lijnen die zich optisch lijken voor te doen als voorwerpen terugwijken in de diepte.

Kazak-tapijten met een veld dat bestaat uit een patroon van 5 bij 3 rozetten en een aantal andere rozetten die zijn geplaatst binnen veelhoeken die vier gekrulde haken hebben, zodat ze op een kroonwiel lijken.

Lichamen met een veelhoekige basis, waarvan elke zijde de basis van een driehoek vormt. De driehoeken in kwestie hebben een gemeenschappelijke top.

In de vorm van een piramide, een veelvlak waarvan één vlak (de basis) een polygoon is met een willekeurig aantal zijden en de andere vlakken driehoeken zijn met bases die de zijden van de polygoon vormen die samenkomen bij een gemeenschappelijk hoekpunt.

Platte kunstenaarspenselen met vierkante hoeken en haren die langer zijn dan die van tipkwastjes.

Verwijst naar de periode van de Tagar-fase toen het grafgedeelte van de koergan erg klein was, met vier hoge stenen op de hoeken en een lage muur. De grafkamer van de tombe zelf bevat slechts één graf en is doorgaans gemaakt van hout in plaats van steen. De grafvoorwerpen waren vaak bronzen wapens en aardewerk.

Dekens met een aantal korte, in de hoeken geweven strepen - 'points' genoemd - die formaat en gewicht aangeven. Geen Nederlands equivalent.

Lichamen die begrensd zijn door platte veelhoeken, zijvlakken genoemd.

Type metselwerk uit de Oudheid en toegepast werd in het Mediterraan gebied. Bestond uit grote blokken steen met een glad oppervlakte die in niet-rechte hoeken ineens gepast werden, zonder het gebruik van mortel. Het gewicht van de stenen moest de stabiliteit van de constructie garanderen.

Geometrische vlakke figuren met drie of meer zijden en hoeken.

Grote houten beeldhouwwerken van staande vogels met een lange gebogen snavel, ronde kop, uitstekende buik en rechte vleugels met scherpe hoeken, gewoonlijk op een hol voetstuk. Ze worden voornamelijk gemaakt voor gebruik tijdens rituelen in Centraal-Senufo, waaronder mannelijke initiatieriten bij de Poro en begrafenisceremonies voor hoogwaardigheidsbekleders.

Kleden met in de hoeken maritieme taferelen. Ze worden zo genoemd omdat de schepen, waarschijnlijk Europees, zijn bemand met mariniers in Portugese of Hollandse kleding. De kleden hebben een basis van katoen met asymmetrisch knoopwerk en een stuk jufti knoopwerk.

Verwijst naar een periode en stijl in de Griekse kunst en cultuur die zich voordeed van circa 1100 tot circa 900 v. Chr. Deze kenmerkt zich door de import van objecten en stijlen uit de Levant en Egypte, een vernieuwing van binnenlandse Griekse stijlen, en een algeheel herstel van de woelige periode die het gevolg was van de gewelddadige omverwerping van de Minoïsche/Myceense wereld in de 12de eeuw v. Chr. De overgeleverde kunstwerken bestaan uit eenvoudige fibulae, primitieve kleifiguren en aardewerk, meestal versierd met cirkels, bogen, driehoeken en golvende lijnen, vaak met meerdere streken aangebracht en geplaatst in horizontale banden op verschillende delen van de pot.

Een patroon dat bestaat uit vijf elementen die zijn aangebracht op elk van de vier hoeken van een vierkant of rechthoek, plus een in het midden. Vaak in serie gebruikt als motief in een rand of veld in de textiel.

Handweefgetouw voor het weven van rechthoeken stof, in verticale stand. Het garen wordt op spijkers in het raamwerk gewonden, en met weefstokken worden vakken gemaakt.

Decoratieve ingelegde rand van verschillende houttypen in de lengte van de nerf gesneden, doorgaans gebruikt in de hoeken en randen van meubilair.

Ergens een zodanige vorm aan geven dat zowel de hoeken als de zijden recht zijn.

Vierzijdige parallellogrammen met vier rechte hoeken.

Met de vorm of omtrek van een rechthoek, een vlakke figuur met vier zijden en vier rechte hoeken, waardoor de tegenoverliggende zijden gelijk en parallel zijn.

Merktekens, meestal in de vorm van rechte hoeken, kruizen of kruizen in cirkels, die op drukplaten worden gezet om ze volmaakt passend te maken voor kleurendruk. Registermerken worden ook aangebracht op verzamelmodellen met pikeersels om het juiste register te verkrijgen.

Verwijst naar de fase van de geometrische stijl in de 9de en het begin van de 8ste eeuw v. Chr. Deze kenmerkt zich door het toenemend aantal nieuwe patronen in de vaasschilderkunst, waaronder de introductie van gestileerde menselijke en dierlijke figuren met abstracte vormen zoals driehoeken, bogen en lijnen.

Met de vorm of omtrek van een rombus of ruit, een parallellogram met vier gelijke zijden en even grote tegenoverliggende hoeken: twee stompe en twee scherpe hoeken.

Gelijkzijdige parallellogrammen, meestal gebruikt voor dergelijke figuren met twee stompe en twee scherpe hoeken.

Verwijst naar een mesolithische stijl en cultuur die vooral floreerde in het zuidwesten van Frankrijk en het noorden van Italië tussen 9.000 en 5.000 v. Chr. Deze kenmerkt zich door specifiek gereedschap, waaronder microlithische werktuigen zoals driehoeken en dubbelschrabbers.

Tassen die met beide hoeken van de bovenkant aan een lange riem hangen en over één schouder worden gedragen.

Grote, houten handschaven waarvan de schaafopening schuin van zijkant tot zijkant loopt, zodat ze in hoeken kunnen worden gebruikt.

Manier van schrijven waarbij men de letters in een vloeiende beweging schrijft, zonder de pen op te tillen. De letters hebben veel ronde hoeken en lussen en staan schuin. Letters en lijntjes staan veelal aan elkaar (ligatuur).

Houten frames zonder verstelbare hoeken, die worden gebruikt voor het ondersteunen van canvas of ander textiel. Gebruik 'spanramen (benodigdheden voor inlijsten en monteren)' voor soortgelijke frames met verstelbare hoeken.

Voorwerpen of apparaten die worden gebruikt voor het strekken van stof zodat deze wordt gespannen, de kreukels worden verwijderd en dergelijke. De benaming wordt vooral gebruiktom te verwijzen naar frames waarop canvas of ander textiel wordt gespannen om erop te schilderen, waarbij de verstek gezaagde hoeken uit elkaar kunnen worden geduwd door wiggen of andere voorwerpen om het textiel goed te kunnen strekken. Gebruik 'spanklemmen' voor frames die canvas of ander textiel ondersteunen, zonder verstelbare hoeken.

Wordt gebruikt voor houten wiggen aan de hoeken van lijsten.

Chinees schrift dat een vereenvoudigde, gestileerde vorm van het klerkenschrift is; het klerkenschrift werd getransformeerd tot een vloeiender, eenvoudiger te schrijven schrift. Het script, gekenmerkt door scherpe hoeken en rechte halen van uiteenlopende dikte, ontstond aan het eind van de Han-dynastie en werd populair tijdens de Wei-, Jin-, Zuidelijke en Noordelijke perioden. Het beleefde zijn meest vitale ontwikkeling en was de belangrijkste schriftsoort tijdens de Tang-dynastie (618-907), toen een succesvolle loopbaan in het ambtenarenapparaat gedeeltelijk afhankelijk was van kalligrafische vaardigheden. Het is nog altijd als standaardschrift in gebruik en dient als model voor publieke functies en gedrukt schrift.

Wordt gebruikt voor afneembare, flexibele boekbanden, meestal van papier gemaakt, die gelijklopen met de boven- en benedenhoeken en om de voorste hoeken van de omslagen zijn gevouwen. Voor aangehechte buitenste vellen of kartonnen delen wordt de term 'meegenaaide omslagen' gebruikt.

Verwijst naar de eerste stroming van zuivere geometrische abstractie in de schilderkunst, die rond 1913 door Kasimir Malevich werd ontwikkeld. De stijl kenmerkt zich door eenvoudige vormen, zoals cirkels, vierkanten en driehoeken, meestal in een beperkt aantal kleuren, zoals zwart, rood, groen en blauw, met een witte achtergrond. In de jaren 20 van de 20ste eeuw ging El Lissitzky op basis van suprematistische ideeën experimenteren met nieuwe technieken voor drukwerk, tentoonstellingen en fotomontage.

Sjaalachtige kledingstukken, vaak van wol of zijde, met franjes aan de vier hoeken; worden door joodse mannen om de schouders gedragen, meestal tijdens de ochtenddienst.

Tweedimensionale ontleedpuzzels die bestaan uit vijf driehoeken van verschillende afmetingen, een vierkant en een parallellogram die gecombineerd kunnen worden om vele verschillende figuren te vormen; oorspronkelijk waarschijnlijk afkomstig uit China.

Voorwerpen die bestaan uit twee armen die aan elkaar vastzitten onder een loodrechte hoek. Meestal gemaakt van hout, metaal, plastic of een combinatie van deze materialen. Worden gebruikt om rechte hoeken te tekenen of om de haaksheid van de zijden, randen of oppervlakken te controleren.

Tafels met een oppervlak dat op verschillende hoogten en onder verschillende hoeken kan worden ingesteld.

Wordt gebruikt voor steunberen die iets van de hoeken van een gebouw zijn geplaatst.

Landmeetkundige precisie-instrumenten voor het meten van horizontale en soms verticale hoeken, die bestaan uit een richttelescoop die zo is opgesteld dat het apparaat horizontaal en verticaal volkomen vrij kan ronddraaien, met bijbehorende schaalverdeling om de draaihoek te meten.

Geometrische vlakke figuren met tien zijden en tien hoeken.

Met de vorm of omtrek van een tienhoek, een vlakke figuur met tien zijden en tien hoeken.

Kruisen in de vorm van een Maltezer kruis, waarbij de armen niet zijn afgesneden maar een puntig uiteinde hebben en een bal of punt is bevestigd aan elk van de drie hoeken op elke arm. Het werd gevoerd door de middeleeuwse graven van Toulouse.

Landmeetkundige instrumenten die vooral zijn ontworpen om horizontale en verticale hoeken te meten en die meestal bestaan uit een telescoop, luchtbelwaterpas, plaatjes met schaalverdelingen, diverse waterpasstelschroeven en vaak een kompas.

Trappen die zijn gemaakt met trapspillen op de hoeken, waaraan de uiteinden van de trapbomen zijn vastgezet.

Alle vierhoeken waarvan minstens één paar tegenoverliggende zijden parallel loopt.

Een patroon waarin een serie kleine rechte hoeken een tredeachtige rand produceren, meestal een paar treden omhoog en daarna omlaag.

Wiskundigen die gespecialiseerd zijn in de relaties tussen de zijden en hoeken van driehoeken, en tussen nauw met elkaar verwante grootheden, met name bij methoden voor het afleiden van gevraagde elementen op basis van andere, gegeven elementen. Verwijst in het bijzonder naar personen die zich bezighouden met trigonometrische landmetingen.

Met de vorm of omtrek van een twaalfhoek, een vlakke figuur met twaalf zijden en twaalf hoeken.

Verwijst naar tekeningen die vanuit een twee-puntsperspectief zijn gemaakt: een lineair perspectiefsysteem met twee verdwijnpunten, één aan iedere zijkant van de compositie, waarbij rechthoeken meestal in een hoek ten opzichte van het beeldvlak worden weergegeven.

Met drie of meer zijden en hoeken. Bij verwijzing naar een vast lichaam betreft het een lichaam waarvan het grondvlak of de doorsnede een veelhoek vormt.

Architectuurstijl die in de 11de eeuw ontstond en die in verband wordt gebracht met de Deccan-regio in India. De letterlijke betekenis van het woord is 'muilezel' of 'hybride', een treffende omschrijving van de heterogene architectuurvormen die in de Deccan worden aangetroffen. In de stijl werden de verticale geleding en uitspringende hoeken van de nagarastijl opgenomen, maar de algehele structuur van de Dravidische stijl bleef behouden. De term kan soms in specifieke zin verwijzen naar een stijl van een apsistempel.

Vlakke figuren met vier hoeken en zijden.

Parallellogrammen met vier gelijke zijden en vier rechte hoeken.

Met de vorm of omtrek van een vierkant, een vlakke figuur met vier gelijke zijden en vier rechte hoeken.

Verwijst naar de culturen die zich ontwikkelden in de regio die is gesitueerd langs de oosterse kust van het Indochinese schiereiland en die tegenwoordig bekendstaat als Vietnam. Artistieke productie in deze regio wordt gekenmerkt door een breed scala aan stijlen en onderlinge vermenging hiervan. Kenmerkend zijn dynastieke tempelconstructie met variaties van torenschrijnen, sanctuaria, portieken, gemodelleerde kapitalen en nissen, alsmede prachtig en verfijnd beeldhouwwerk met monsterfiguren die hoeken van architraven versierden, leeuwenfiguren, robuuste slangachtige ornamentatie die doet denken aan bladmotieven van de Indo-Khmer en aan Dong Song-stijlen, en grote iconen en reliëfpanelen die zijn gebeeldhouwd in sensuele stijlen die doen denken aan Chen-la-werken. Vanaf de 15de tot en met de 18de eeuw, bevatte architecturale planning confucianistische en taoïstische elementen, en beeldhouwkundige stijlen uit deze periode worden gekenmerkt door zeer kleurrijk houtsnijwerk dat is gebaseerd op de draak-en-wolkdecoratie van de Ming- en Ch'ing-dynastieën in China.

Met de vorm of omtrek van een vijfhoek, een vlakke figuur met vijf zijden en vijf hoeken.

Bril of zonnebril met rond montuur of halfmontuur met in punt omhooglopende bovenhoeken. Met name in zwang eind jaren '50 en jaren '60.

Stalen onderslagen die zijn opgebouwd uit platen en hoeken of andere structuurvormen, die aan elkaar zijn gelast of geklonken.

Archeologische term die verwijst naar een projectielpunt waarbij inkepingen voor bevestiging van het heft in de hoeken van de basis zijn aangebracht.

B Verwijst naar de vroegste fase van de geometrische stijl, die eindigde in het begin van de 9de eeuw v. Chr. De periode kenmerkt zich door het ontstaan van gestandaardiseerde vormen van vaatwerk, zoals amforen, pelikai, stamnoi, hydria's, oinochoai, kraters, kylikes en lekythoi, en door geschilderde abstracte vormen zoals driehoeken, blokpatronen en concentrische cirkels.

Mesachtige wapens uit Centraal Afrika, soms met meerdere scherpe lemmeten onder verschillende hoeken met het heft, die worden gebruikt om naar een vijandelijke of dierlijke prooi te worden geworpen.

Te gebruiken voor een aantal symmetrische gebinten: die welke in de vorm van drie gelijkbenige driehoeken waarvan één driehoek in het centrum ligt met de onderkant langs de onderligger en waarvan de twee buitenste driehoeken met hun onderkant langs de schuine zijde bij een bovenligger liggen, of die welke in de vorm van driehoeken waarvan de diagonalen een W vormen, of die in de vorm van rechthoeken met weinig verticalen in verhouding tot talrijke diagonale kapdelen van verschillende lengte.

Verwijst naar een type 17de-eeuwse kruik in de vorm van twee ringen die elkaar onder rechte hoeken kruisen. Ze zijn gemaakt van Rijnlands steengoed.

Met een vorm of ontwerp van twee kruisende balken of lijnen van gelijke lengte, waarbij het snijpunt niet noodzakelijkerwijs rechte hoeken vormt en waarbij de balken diagonaal over het verticale vlak lopen. De basis van de vorm rust dus op twee armen die niet haaks op het horizontale grondvlak staan. Lijkt op de letter 'X'. Gebruik 'kruisvormig' voor vormen of ontwerpen met twee snijdende lijnen of balken met rechte hoeken, waarbij de balken al dan niet van gelijke lengte zijn en waarbij de basis van de vorm loodrecht op het horizontale vlak staat.

Japanse boekbanden die bestaan uit gevouwen vellen papier die zodanig aan elkaar zijn gestikt dat de gevouwen hoeken de frontsnede vormen.

Met de vorm of omtrek van een zeshoek, een vlakke figuur met zes zijden en zes hoeken.

Met de vorm of de omtrek van een zevenhoek, een vlakke figuur met zeven hoeken en zeven zijden.

Voorwerpen die lijken op kruishaken maar een verstelbaar blad hebben dat op verschillende hoeken kan worden ingesteld.

Wordt gebruikt voor bogen of van draagstenen voorziene tussenelementen die de binnenhoeken van een vierkante of veelhoekige structuur overspannen, en dienen om een ronde of veelhoekige bovenstructuur te ondersteunen.