Gevormde verlengstukken van achterplanken.

Gedrukte opschriften op briefpapier, vooral zakelijk briefpapier, waarop meestal de naam en het adres van de firma of instelling staat vermeld.

Gedrukte formulieren die gekenmerkt worden door een briefhoofd met een bedrijfsnaam of naam en adres, waarop een verschuldigd bedrag staat vermeld.

De bovenste lichaamsdelen van mens of dier die de mond of bek, zintuiglijke organen zoals ogen, neus en oren, en de hersenen bevatten; gewoonlijk door een nek of hals gescheiden of anderszins te onderscheiden van de rest van het lichaam.

Vrouwen die verantwoordelijk zijn voor de huishoudelijke zaken in instituten zoals ziekenhuizen, scholen en gevangenissen.

Aannemers die rechtstreeks met de eigenaar contracten hebben.

De belangrijkste altaren in kerken.

Arbeiders die ander werk verrichten dan handenarbeid, zoals schrijf-, administratief, verkoopgericht, professioneel of technisch werk waarbij het mogelijk is om geen speciale kleding te dragen.

Wordt gebruikt voor artikelen in kranten of tijdschriften waarin door redacteurs of uitgevers uitdrukking wordt gegeven aan hun opinies. Gebruik 'redactioneeltjes' voor korte verklaringen op radio en televisie waarin zendgemachtigden uitdrukking geven aan hun opinies.

Banden die om het hoofd worden gedragen.

Iedere bedekking van het hoofd.

Algemene belichting waardoor gelijkmatig, diffuus licht wordt verschaft dat geschikt is voor het opnemen van films en televisieprogramma's.

Term die over het algemeen wordt gebruikt voor diverse soorten hoofdbedekkingen, bestaande uit vlakke textiel.

Vierkante of driehoekige hoofddoeken die als hoofdbedekking worden gedragen.

Wordt in het Verenigd Koninkrijk gebruikt voor hoofddoeken die meestal langer zijn dan breed; gebruik `sjaals (kostuumaccessoires)' voor soortgelijke hoofdbedekkingen in de Verenigde Staten.

Planken die ergens het hoofd van vormen, vooral van een bed.

Films van meestal 85 tot 120 minuten lengte die het voornaamste en soms het enige aanbod vormen in een bioscoopprogramma. De meeste hoofdfilms zijn speelfilms en worden gemaakt ter ontspanning en vermaak.

Entablementen, breed horizontaal lijstwerk, naar klassiek voorschrift bestaande uit 'architraven', 'friezen' en 'kroonlijsten'. VWB.

Het oorijzer vormt een belangrijk onderdeel van sommige Nederlandse streekdrachten. In de 16de en 17de eeuw droegen vrouwen uit de burgerij eenvoudige het hoofd omsluitende beugeltjes om de kleine modemutsjes op hun plaats te houden. Toen deze oorijzers uit de mode raakten, bleven ze in veel streekdrachten in gebruik. Op sommige plaatsen maakten ze, samen met de muts, langzaam een grote verandering in vorm door. De vorm werd typerend voor die speciale plaats of streek. Naar gelang de plaatselijke mode en de financiële mogelijkheden van de draagster zijn oorijzers van goud, zilver, messing of verguld metaal.

Verwijst naar kantharoi die ook hoofdvazen zijn.

Zakken of soortgelijke houders van stof die met veren, dons, spons of ander zacht materiaal zijn gevuld en die als ondersteuning van het hoofd tijdens het slapen of rusten worden gebruikt.

De belangrijkste toevoerpijpen, die alle onderdelen van een afvoersysteem voeden.

Wordt gebruikt ter aanduiding van wat duidelijk de belangrijkste lichtbron is van een object of gebied, vooral met betrekking tot fotografie en film.

Verwijst naar heersers of leiders van clans, stammen of andere groepen. De heersers waarnaar de term verwijst, zijn vaak ook militaire leiders.

Globale, veelomvattende ontwerpen, vaak grafisch weergegeven op kleine schaal, waarin de details van andere, specifieke ontwerpen worden ingepast. Een masterplan wordt dikwijls aangevuld door geschreven materiaal. Gebruik 'ruimtelijke ordening' voor ontwerpen die betrekking hebben op wetten die bepalen hoe land wordt gebruikt, ruimtelijke ordening en stadsvernieuwing, als beschrijving voor de overkoepelende plannen van steden voor huisvesting, industriële, commerciële en recreatieve faciliteiten en de invloed daarvan op het milieu.

Aanduiding voor openbare sanitaire riolen waarmee zijriolen zijn verbonden.

Tuig waarmee een paard wordt geleid en beteugeld, gewoonlijk bestaande uit een kopstuk, bit en teugels.

Wordt alleen gebruikt voor de voornaamste doorgaande wegen in kleine tot middelgrote plaatsen. Meestal zijn dit tevens de wegen waarlangs de belangrijkste handelsondernemingen zijn gevestigd.

Wordt gebruikt voor de titel van een werk of de belangrijkste onderverdelingen ervan, zoals delen of hoofdstukken, wanneer die aan het begin van de eerste bladzijde met tekst zijn geplaatst en vaak, hoewel niet altijd, lager staan dan wat normaliter de eerste regel op de bladzijde zou zijn. Wordt ook gebruikt voor de titels van partituren wanneer deze vlak boven de openingsmaatstrepen staan.

Met zorg uitgewerkte hoofddeksels die vooral worden gedragen bij ceremoniële gelegenheden of als sierraad.

Vaten die gedeeltelijk de vorm van een geperst hoofd of gezicht hebben. Bij aryballoi, kantharoi, mokken, oinochoai en rytons is het hoofd gewoonlijk de buik. Alle andere delen van een hoofdvaas (met uitzondering van de handvatten) zijn gedraaid. Dierenhoofden werden het meeste gebruikt voor rytons, terwijl mensenhoofden of -gezichten kenmerkend zijn voor de andere typen.

De belangrijkste lijn van ommuurd vestingwerk rond forten, kastelen of steden.

Aanduiding voor de hoofdtoevoerpijpen in een stelsel dat water levert voor openbaar of gemeenschapsgebruik.

Catalogi waarin werken alfabetisch zijn gerangschikt naar naam van de auteur of van andere personen die verantwoordelijk zijn voor de intellectuele inhoud, zoals redacteurs of vertalers.

Hoofdvazen bestaande uit twee verschillende hoofden met de achterkanten tegen elkaar.

Grote vaten, vooral die met een inhoud tussen de 240 en 530 liter.

In de heraldiek het bovenste gedeelte (een derde) van een schild.

Docenten bij instellingen voor hoger onderwijs, in rang direct onder die van hoogleraar en boven die van universitair docent.

Driehoekige stukken stof die over het voorhoofd worden gedragen.

Metalen platen op bepaalde salades en gesloten helmen, die over de schedel heen buigen tot aan de rand van de wenkbrauwen en die dienen als extra bescherming van het voorhoofd. De eerste typen uit de eerste helft van de 15e eeuw bestonden uit één zware, gebogen, gepunte plaat, die was vastgeklonken aan de schedel van de helm. Tegen het einde van de 15e eeuw werd een afneembare vorm, gemaakt van twee platen, ingevoerd die tot halverwege de 16e eeuw in gebruik bleef op Duitse toernooihelmen.

Hoofddoeken, meestal van fijne stof, die om het vrouwenhoofd gewikkeld worden gedragen en gewoonlijk op het hoofd worden vastgeknoopt, waarbij de einden vaak loshangen; gedragen als onderdeel van de traditionele vrouwenkleding in West-Afrika.

Beschrijft videoband met een beeldbreedte van 8 mm, hoofdzakelijk gebruikt voor handvideocamera's of camcorders. De beeldresolutie van 8-mm-videobanden is 240 lijnen.

Wordt gebruikt voor schuren die zijn verbonden met het hoofdgebouw, ook wel met nog tussenliggende bijgebouwen.

Formeel, plechtig voorstellen van een persoon aan een vergadering of aan een ander persoon, met name van een hogere rang, zoals een staatshoofd.

Oud-Romeinse rustbanken die worden gebruikt bij het diner en zodoende meestal geen plank aan het hoofd- en voeteneinde hebben.

Gebeurtenissen waarbij de aarde schokt of beeft. Twee hoofdgroepen worden onderscheiden, vulkanisch (zwak) en tektonisch (zwaar), according to the major precipitating factor.

Bouwconstructies die in hoofdzaak bestaan uit aarde en die al naar gelang hun functies versterkt of aangevuld zijn met andere materialen. Gebruik ´land art´als de aarden constructies een meer artistiek dan functioneel doel hebben.

Te gebruiken voor de stichters of mannelijke hoofden van families, stamlijnen of hele sociale klassen, standen of volkeren. Wordt ook gebruikt voor de hooggeplaatste kerkvorsten van die naam in bepaalde christelijke kerken, zoals de Grieks-orthodoxe, Russisch-orthodoxe en Koptische kerken.

Verwijst naar de kunst en cultuur die zijn verbonden met de islamitische dynastie met deze naam die werd gesticht in 750, toen deze het Umayyad-kalifaat omverwierp. De Abbasids waren een Mexicaanse familie die afstamde van Abbas, de oom van Mohammed. Hun hoofdkwartier bevond zich in Mesopotamië en ze stichtten de stad Bagdad in 762. Perzische ideeën overheersten tijdens deze periode en de Abbasids regeerden in pracht en praal als oriëntaalse monarchen. Ze stimuleerden een intensieve intellectuele en artistieke activiteit. Er werden veel paleizen en moskeeën gebouwd en de productie van luxeartikelen werd een industrie. Er ontwikkelde zich een eenvormige kunststijl die was geïnspireerd op het oude Perzië in plaats van op het christelijke Syrië. De verwoeste stad Samarra, die in de 9de eeuw werd bezet door de Abbasids, is een uitstekend voorbeeld van deze invloed, vooral met betrekking tot de Sassaniaanse constructiemethoden. Samarra staat bekend om zijn ornamentaal stucwerk, vooral om de 'afgeschuinde' manier van decoreren die is afgeleid van Scythisch-Siberisch abstract ontwerp. Hoogwaardig Chinees porselein werd geïmiteerd door pottenbakkers uit deze periode; de resultaten waren echter duidelijk islamitisch, met Arabische inscripties en ontwerpen. Abbasid-weefsels kregen eveneens een herkenbaar islamitisch karakter. Het grote rijk werd onbeheersbaar en toen het centrale bestuur zwakker werd, werden er rivaliserende kalifaten gevestigd. De Abbasids bleven tot 1258 een gedeelte van de islamitische wereld regeren, maar hun dominantie duurde slechts tot het midden van de 10de eeuw.

Kloosters voor mannen of vrouwen, met respectievelijk een abt of abdis als hoofd.

De hiërarchie Abstracte Begrippen bestaat uit beschrijvingen van concepten en fenomenen die verband houden met een breed spectrum aan onderwerpen, waarvan sommige zich niet binnen het hoofdbestek van de AAT bevinden, zoals filosofische concepten, maar die wel van invloed zijn op onderwerpen binnen dat bestek. Relatie tot andere hiërarchieën: descriptoren van onderzoeksgebieden en specialisaties, evenals beroepen en professionele specialisaties (bijvoorbeeld geschiedenis) zijn terug te vinden in de hiërarchie Vakgebieden, terwijl concepten die verband houden met deze vakgebieden (bijvoorbeeld positivisme) hier zijn terug te vinden. Descriptoren voor stijlen en voor kunst- en architectuurbewegingen (bijvoorbeeld neoclassisistisch, impressionistisch) zijn terug te vinden in de hiërarchie Stijlen en Perioden, terwijl expressievormen (bijvoorbeeld abstract) en brede kunst- en architectuurgenres die niet specifiek zijn voor bepaalde mensen of een bepaalde periode (bijvoorbeeld organische architectuur, straatkunst), hier zijn terug te vinden.

Ruimten in hoofdzakelijk middeleeuwse kerken in Engeland die zich achter het hoogaltaar bevinden.

Wordt gebruikt als verzamelnaam voor de delen van een boek die volgen op de hoofdtekst, zoals appendices, noten of registers.

Afrikaanse draagzwaarden met lange stalen klingen, die de macht van de heersers van Benin symboliseren; traditioneel wordt er bij openbare gelegenheden een gedragen door een zwaarddrager die de oba (koning) en soms bepaalde stamhoofden vergezelt. In het verleden werden zij ook gebruikt als executiezwaarden.

De oudste Romeinse geldsoort die hoofdzakelijk bestond uit ruwe, onopgemaakte of niet afgewerkte klontjes brons van verschillend gewicht.

Afrikaanse ceremoniële zwaarden van het Asantevolk, met een gebogen stalen kling die breed is aan de punt maar taps toeloopt in de richting van het houten handvat, dat soms in goud is gevat en bestaat uit twee bollen aan weerszijden van een cilinder. Gedragen door Asante koningen en vooraanstaande stamhoofden of hun vertegenwoordigers.

Koord of band die men op het hoofd plaatst om de kaffiya op de plaats te houden.

Verwijst naar het type aardewerk dat vanaf de vroege 17de eeuw werd geproduceerd in de buurt van Fukuchiyama in het noorden van Kyushu. Het is genoemd naar de Koreaanse pottenbakker Chon'gye, die bekend stond onder de naam Agano Kizo. Theegerei vormde het hoofdaandeel van de productie en de stijlen varieerden van dik, romig wit asglazuur en donkerbruin ijzerglazuur in de vroege 17de eeuw tot raku-aardewerk en de introductie van een blauwgroen koperglazuur in de 18de eeuw.

Verwijst naar de kunst en architectuur in de periode van de heerschappij van Ahmed II, die regeerde van 1703 tot 1730. Zijn heerschappij omspant het grootste gedeelte van wat bekend staat als de 'Tulpenperiode'. Ahmed staat vooral bekend om zijn patronaat van de hofschilder Levni, die verantwoordelijk was voor een van de beroemdste latere Ottomaanse historische manuscripten, de 'Sūrnāma' of het 'Festivalboek', uit ca. 1720. Ahmed staat ook bekend om het bouwen van een aantal fonteinen in de hoofdstad met hun karakteristieke decoratie uit de Tulpenperiode, bestaande uit lage marmeren reliëfs met afbeeldingen van vazen met bloemen. Er was ook een langdurige periode van ontwikkeling van paleisarchitectuur tijdens deze periode, vooral met betrekking tot het houten kustpaleis of yali, gebouwd aan de Bosporus.

Rechtopstaande pluimen van de veren van een aigrette of reiger, die zijn samengeschikt als een haarversierig. Ook soortgelijke, met juwelen bezette sieraden in de vorm van veren, vooral als die op het hoofd worden gedragen. Militair: duidt op rang boven luitenant-kolonel.

Gouden schijven van het Afrikaanse Akan-volk, vaak verfijnd afgewerkt, doorgaans op de borst gedragen hangers, maar sporadisch ook bevestigd aan kapjes of het haar of de enkel. Ze waren oorspronkelijk bedoeld, met name bij de Asante, om de drager te onderscheiden als de 'akra' of 'zielenreiniger' van een koning, die verantwoordelijk was voor het reinigen van de ziel van de koning tijdens zuiveringsrituelen of ceremonieën ter vernieuwing van de ziel. Later kregen akrafokonmu meerdere functies en werden ze gedragen door koningen, stamhoofden, zwaarddragers, herauten, onderhoofden, krijgsheren, lagere functionarissen en jonge meisjes tijdens puberteitsrituelen.

Te gebruiken voor, gewoonlijk vrouwelijke, vruchtbaarheidsfiguren, abstract van vorm, met een schijfvormig hoofd, een hoog ovaal voorhoofd en meestal horizontale armen, een cilindervormige romp, borsten en navel; garanderen naar de overtuiging van de Asante in West-Afrika de bevruchting en een voorspoedige geboorte.

Verwijst naar opvallende medicijnpotten die tussen de 15de en 18de eeuw werden geproduceerd, hoofdzakelijk in het Midden-Oosten en in Spanje en Italië. Ze waren bedoeld als houder voor zalven en geneesmiddelen in droge poedervorm, of voor verfpigmenten. Ze zijn meestal 18 à 20 centimeter hoog, vaak van majolica of faience, en cilindrisch van vorm, met holle of verdiepte zijkanten om het vastpakken te vergemakkelijken; veelal zijn ze voorzien van een brede opening om de inhoud gemakkelijker bereikbaar te maken. Soms hebben ze dicht bij elkaar geplaatste handvatten. Ze zijn evenwel niet bedoeld voor het bewaren van vloeistof en zijn daarom niet voorzien van een tuit of rand en meestal niet van handvatten, en hebben evenmin een bolle vorm. Doorgaans hebben ze geen deksel, en werd een stukje papier of perkament rond de rand gebonden om de pot af te dekken.

Een type naaldkant die werd gemaakt in en rond Alençon in Frankrijk en vergelijkbare kant die elders werd gemaakt. Venetiaanse kantmakers werden in 1665 door Colbert naar Frankrijk gehaald, waar ze zich in 1765 vestigden in Alençon. Daar richtten ze een kantindustrie op die door de overheid werd beschermd. De industrie raakte in de loop van de 18de eeuw in verval, maar werd door Napoleon en later tijdens het Tweede Keizerrijk in ere hersteld. Alençonkant wordt gekenmerkt door een gelijkvormig vierkant maaswerk met gedraaide zijden, veelvuldig gebruik van decoraties en opvallende hoofdelementen met een in het oog springend koord.

Een oranje of rode kristallijne verbinding verkregen uit de meekrapplant, het belangrijkste kleurmiddel van meekrap; wordt tegenwoordig synthetisch gemaakt van antrachinon. Wordt hoofdzakelijk gebruikt om rode verfstoffen en pigmenten te verkrijgen.

Afzetting van aarde, zand en ander meegevoerd materiaal dat is achtergelaten door water dat stroomt over land dat niet permanent bedekt is met water; hoofdzakelijk van toepassing op de afzettingen die zich hebben gevormd in rivierdalen en -delta's.

Slappe, platte, kleploze petten met een nauwsluitende hoofdband; worden in militaire context gedragen als formeel hoofddeksel, dan voorzien van een embleem dat het wapen aanduidt waartoe de drager behoort.

Verwijst naar de periode in Egypte tijdens de Achttiende Dynastie, van circa 1353 tot 1332 v. Chr. onder het bewind van Amenophis IV, die zijn naam veranderde in Akhenaten. De naam van de periode is afgeleid van de huidige plaats El-Amarna bij de ruïnes van de nieuwe hoofdstad die werd gesticht door Akhenaten. De periode kenmerkt zich door een grondige verandering in de kunst, religie, ideeënwereld, literatuur en taal. Veel van de materiële overblijfselen uit deze tijd zijn door latere heersers vernietigd. De kunst, vooral statuair en en-reliëf beeldhouwwerk, is beschreven als expressionistisch of maniëristisch als gevolg van de breuk met artistieke conventies uit het verleden, met name de verandering in de proporties van menselijke figuren.

Wordt gebruikt voor de ambtelijke hoofdkantoren van gezanten uit een ander land die ambassadeurs heten en die zijn benoemd om te onderhandelen in internationale zaken met een buitenlandse regering; gebruik 'consulaten' als zulke hoofdkantoren zijn bedoeld voor gezanten die vooral zijn benoemd om toezicht te houden op de economische belangen van hun thuisland en deze te beschermen. Gebruik 'gezantswoningen' voor de ambtelijke woningen van buitenlandse gezanten in het algemeen.

Gebruik voor woningen voor personen die een publiek ambt uitoefenen, zoals staatshoofden.

Fijn generfd, duurzaam hout dat hoofdzakelijk wordt gebruikt voor stelen van bijlen en voor andere onderdelen waarvoor sterk, buigzaam hout nodig is dat tegen een ruwe behandeling kan.

Verwijst naar het werk van een school van schilders uit de 15de eeuw, die ontstond in zenkloosters en die de traditie van het schilderen met inkt uit de Muromachi-periode (1333-1568) nieuw leven inblies. De school werd vertegenwoordigd door drie generaties Ami-schilders, die in hoofdzaak conservator waren van Chinese kunstobjecten in de collectie van het Ashikaga-shogunaat. De stijl combineert de rijke wassingen en stippen van de traditionele Chinese schilderkunst van de Zuidelijke Song-dynastie (1127-1279) met sommige elementen van Koreaanse schilderkunst.

Verwijst naar de conservatieve anabaptistische sekte die werd geleid door Jakob Amman en zich afscheidde van de Mennonieten in Zwitserland rond 1693. Hieruit kwamen diverse liberalere sekten voort nadat een groot aantal Amish naar de Verenigde Staten was gemigreerd, met name in de jaren zeventig van de 18de eeuw. Alleen de zogenoemde Old Order Amish (opgericht tussen 1720 en 1740) houden zich nog aan Ammans strikte kledingregels, gewoonten en de weigering om samen te werken met de staat. Tegenwoordig leven de Amish hoofdzakelijk in Zuidoost-Pennsylvania.

Een uitvloeings-stollingsgesteente, meestal donkergrijs van kleur, dat hoofdzakelijk bestaat uit oligoklaas of andesien-veldspaat met augiet, hoornblende, hyperstheen of biotiet.

Verwijst naar de stijl die is vernoemd naar de locatie van de laatste van de koninklijke hoofdsteden van het Angkor-koninkrijk. Artistieke werken in deze stijl zijn onder meer het koninklijk plein van Angkor, een plein met de tempel van Phimeanakas (late 10de eeuw) de twee Khleangs (vroege 11de eeuw), de Baphuon (midden 11de eeuw) en de Bayon. De beeldhouwkunst in deze stijl wordt gekenmerkt door grootschalige monumenten van beschermende figuren, zoals Indra die op zijn driekoppige olifant rijdt. Op deze locatie worden de koninklijke terrassen ondersteund en verstevigd door telamons in de vorm van koninklijke dieren en mengvormen van mens en dier. Andere steunmuren zijn voorzien van beeldhouwwerken van goden in een volgorde die overeenkomt met de verschillende niveaus van het metafysische bestaan. Op de reliëfs op de friezen van tempels worden olifanten afgebeeld in oorlogs- en jachttaferelen. De heiligdommen op deze locatie zijn voorzien van torens die op verschillende niveaus zijn versierd met gebeeldhouwde gezichten van beschermfiguren.

Verwijst naar de stijl die is vernoemd naar het majestueuze tempelbergcomplex dat koning Suryavarman II (1113-1150 n. Chr.) in de 12de eeuw liet bouwen als graftempel voor zichzelf. Deze stijl wordt gezien als de laatste door het hindoeïsme beïnvloede stijl in Angkor vóór de opkomst van het Mahayana-boeddhisme. De tempel belichaamt de kenmerkende stijl van de kunst in het midden van de Angkor-periode (1080-1181 n. Chr.). Het tempelcomplex is gebouwd in lateriet en zandsteen en wordt gekenmerkt door gewelfde plafonds, houten dakspanten en het gebruik van blokken in plaats van duiveltjes voor het koppelen van kinderbalken en zuilen. Bij deze stijl deed het kruisvormige voorplein zijn intrede, ondersteund door overdekte galerijen met zuilen en onderling verbonden galerijen en paviljoenen, die door het daglicht werden verlicht dankzij een innovatief gewelfsysteem. Kenmerkend voor beeldhouwkunst in deze stijl zijn verhalende bas-reliëfs in plaats van vrijstaande beeldhouwwerken. Op reliëfpanelen worden taferelen uitgebeeld uit de Mahabharata en de Ramayana, evenals tableaus van Suryavarman II die koninklijke zaken afhandelt. Figuren van godheden en andere belangrijke personages in de friezen worden getypeerd door felle kleuren en goudbladaccenten. De tempel bevat talrijke standbeelden van apsarafiguren, die zijn afgebeeld met geplooide gewaden, versierd met bloempatronen. Acht andere tempelcomplexen in de koninklijke hoofdstad zijn volgens deze stijl gebouwd.

Te gebruiken om te verwijzen naar de anglicaanse kerk (Church of England); gebruik 'episcopaal' om te verwijzen naar de episcopale kerk in Amerika. De term verwijst naar een christelijke geloofsrichting met zowel protestantse als katholieke elementen die ontstond na de breuk tussen de Engelse koning Hendrik VIII en de rooms-katholieke kerk (circa 1532-34). Het anglicanisme is de officiële Britse staatsgodsdienst, en de Britse soevereine vorst is nog altijd het officiële hoofd van de anglicaanse kerk. Aanvankelijk droeg de kerk nog een overwegend katholiek karakter, maar onder Edward IV en Elizabeth I werden er hervormingen doorgevoerd en werd een meer protestants georiënteerde geloofsleer geïntroduceerd, met een nieuwe versie van het Book of Common Prayer en de Negenendertig Artikelen. Hoewel de huidige anglicaanse kerk in het algemeen wordt gekenmerkt door een tolerante houding, zijn de spanningen tussen protestants en katholiek gezinde stromingen binnen de kerk nooit verdwenen en heerst er weerstand tegen nieuwe vrijzinnige en evangelische invloeden. Het anglicanisme berust op episcopaal gezag en op een structuur van parochies, welke van fundamenteel belang is voor de kerkelijke organisatie.

Heuplange kledingstukken met een capuchon die over het hoofd worden aangetrokken, gemaakt van waterafstotend en winddicht materiaal, vaak met een ritssluiting bij de hals en een aantrekkoord in de boord. Ze kunnen gevoerd zijn en middenvoor een zak hebben; worden ook gedragen bij het sporten. Gebruik 'parka's' voor vergelijkbare kledingstukken die tot de dijen of knieën reiken.

Een reeks blauwe kleuren die lijken op de kleur van het pigment Antwerps blauw, een verzamelnaam voor diverse diepblauwe pigmenten die hoofdzakelijk bestaan uit ijzer-ferrocyanide.

Verwijst naar de stijl van kunstvoorwerpen die zijn gevonden nabij de Gele Rivier in Anyang, de laatste hoofdstad van de Shang-dynastie (1384-111 v. Chr.). Bij opgravingen op deze locatie legde men verschillende fundamenten van gebouwen bloot, evenals potten van steen, jade en brons, keramiek met touwindruk en geometrische en antropomorfe versieringen en geïnscribeerde orakelbotten van dieren, de oudste voorbeelden van Chinees schrift.

Verwijst naar de aardewerkstijl die zich in de 5de en 4de eeuw v. Chr. ontwikkelde in Apulië. De stijl manifesteerde zich zowel in een sobere als een rijk versierde versie. De sobere versie wordt gewoonlijk aangetroffen bij kleinere vazen met eenvoudige decoratieve composities, waarop minder figuren zijn afgebeeld, en met dionysische thema’s, of genretaferelen of eenvoudige vrouwenhoofden. Bij de rijk versierde versie zijn de vazen meestal groter en kleurrijker en de ontwerpen meer overladen, met plantenmotieven en geometrische patronen maar ook mythologische en funeraire onderwerpen.

Arbutussoort die wordt aangetroffen langs de westkust van Noord-Amerika, vanaf Brits Colombia, hoofdzakelijk Vancouver Island en de Gulf Islands, tot aan Californië. Het is een groenblijvende boom met brede bladeren en een intens roodoranje schors die afbladdert op belegen hout, waarna een gladde groenig-zilverkleurige buitenkant resteert.

Verwijst naar een sociale klasse van personen die een hooggeplaatste positie bekleden, veel macht bezitten en belangrijke voorrechten genieten. De regeringsvorm waarbij de macht hoofdzakelijk in handen is van deze personen wordt ook 'aristocratie (regeringsvorm)' genoemd.

Standbeelden van de Yoruba die een knielende vrouw voorstellen die een houder boven haar hoofd of voor zich houdt, bijvoorbeeld een kalebas, kom of schaal. Ze worden geassocieerd met de Shango-verering.

Schaal(tje) dat wordt gebruikt op aswoensdag. De priester draagt deze schaal met de as van verbrande palmtakken en tekent met deze as een kruisje op het voorhoofd van de kerkgangers of bestrooit daarmee hun hoofd.

Verwijst naar de eerste dag van de vastenperiode, zes en een halve week voor Pasen. De naam komt voort uit het gebruik om de voorhoofden van kerkgangers en geestelijken te merken met as. Meestal betreft het de as van de verbrande palmtakken die zijn gebruikt op Palmzondag van het jaar ervoor. Het is behalve Goede Vrijdag de enige dag waarvoor de rooms-katholieke kerk vasten voorschrijft. Aswoensdag wordt ook gevierd door de anglicaanse, lutheraanse en protestantse kerk. Oosters-orthodoxe kerken vieren Aswoensdag niet, omdat de vastenperiode volgens hun kalender op een maandag begint.

Beschrijft de diverse soorten kunstwerken die zijn vervaardigd door de bewoners van het eiland Aua. De Aua-bevolking is vooral bekend om haar houtsnijwerk van menselijke figuren of hoofden, vaak met trekken van krokodillen en vissen. Dergelijk snijwerk is te vinden op lijmstokken, opscheplepels van kokosnoot, eetgerei, speren, dolken van obsidiaan, spleetgongs, kano's, bedden en architecturale elementen.

Verwijst naar christelijke kloosterorden of gemeenschappen van mannen of vrouwen die zich houden aan de regel van de Heilige Augustinus, bestaande uit voorschriften voor een religieus leven geschreven door de theoloog Augustinus, bisschop van Hippo (354-430). In de augustijner regel ligt de nadruk op de verbondenheid met anderen in een gemeenschappelijke liefde voor God. De eersten die de regel volgden waren de Reguliere Kanunniken, ook wel Augustijner Kanunniken genoemd, en goedgekeurd in 1059-63. De term verwijst vaak in het bijzonder naar een van de twee augustijner hoofdstromen, namelijk de bedelorde die bekendstaat als de Augustijner Heremieten. De orde van de Augustijner Heremieten ontstond in 1256 toen verspreide orden van Italiaanse kluizenaars werden verenigd. Andere bekende kloosterorden die de regel overnamen zijn de premonstratenzers en de hiëronymieten. Augustijners zijn verantwoordelijk voor vele missies, kloosters, scholen en bekende ziekenhuizen overal ter wereld.

Gouden munten die in de Romeinse wereld ten tijde van Caesar tot Constantijn werden gebruikt, maar hoofdzakelijk in de latere periode van de Romeinse Republiek en de middenperiode van het Romeinse Keizerrijk.

Roestvrij staal dat maximaal 30% chroom en 20% nikkel bevat; wordt hoofdzakelijk gebruikt voor luchtvaartuigen en andere transportinstallaties vanwege de grote sterkte en roestbestendigheid.

Speedboten met een lichte romp en voorzien van een of meer scheepsmotoren. Hoofdzakelijk gebouwd tussen 1900 en 1910. De naam ‘autoboot’ komt oorspronkelijk uit Frankrijk, waar de eerste snelle motorboten waren uitgerust met automotoren.

Verwijst naar kartons waarin een klein gedeelte van een ontwerp is weergeven, of andere details die verband houden met het hoofdkarton.

Stripverhalen met een hoofdzakelijk avontuurlijke verhaallijn of handeling, vaak gesitueerd op exotische locaties en met hoofdpersonen die op reis zijn.

Verwijst naar de periode rondom de oude stad Ayutthaya die duurde van het midden van de 14de eeuw tot de 18de eeuw. In de beeldhouwkunst wordt deze periode vooral gekenmerkt door afbeeldingen van Boeddha die zijn gegoten in brons, of die zijn gemaakt van steen of stucwerk. In de vroege 14de eeuw culmineerde een verfijning van beeldhouwkundige stijlen in de eThong-stijl die werd gekarakteriseerd door verschillende subtypen van Boeddhabeelden. Eén type wordt gekenmerkt door de Boeddhafiguur met een prominent voorhoofd, amandelvormige ogen, rechte, bijna gesloten oogleden en conische krullen op het hoofd. Een tweede type toont sterkere Khmer-invloeden die zichtbaar zijn in het vierkante gezicht en de strenge gelaatsuitdrukking. Het derde type Boeddha-beeldhouwstijl wordt gekenmerkt door een uitgerekt lichaam en een glimlachende gelaatsuitdrukking. In de architectuur wordt deze periode gekenmerkt door tempel-sancturariumcomplexen die bekend zijn onder de naam ‘wat’. De belangrijkste zijn: Wat Thanmikarat, welke een trap bevat die is versierd met leeuwen van stucwerk en een bai sema of grenssteen gemaakt van leisteen; Wat Phutthaisawan, met door de Khmer-stijl beïnvloede galerijen, stoepa's met redans en muurschilderingen; Wat Yai Chaimongkhol, met complexe stoepa's en wihans en rechthoekige galerijen; en Wat Phra Ram, met een vierkant grondplan, een constructie van baksteen en kunstmatige bassins. Keramiekstijlen komen in deze periode ook tot volledige ontwikkeling en worden gekenmerkt door heldere kleuren: jadegroen, licht grasgroen, blauwgroen, bruin, honingbruin en wit.

Goedkope films, gewoonlijk gemaakt als voor- of nafilm bij een hoofdfilm in een dubbelprogramma. In de jaren 30 van de 20ste eeuw werd met de ‘B’ een film aangeduid die in een Amerikaanse bioscoop als tweede helft van een dubbelprogramma werd vertoond. Typische B-films hebben een lagere productiewaarde en minder bekende of zelfs onbekende acteurs in vergelijking met hoofdfilms. De term is nog altijd in gebruik, hoewel de gewoonte om twee films voor één entreeprijs te vertonen voor nieuwe films niet meer bestaat.

Driehoekige of driehoekig gevouwen hoofddoeken met twee uiteinden die onder de kin gestrikt worden; aan de achterkant zijn ze meestal open.

Slappe hoeden voor zuigelingen met een bol in de vorm van een capuchon die passend om het hoofd wordt gemaakt met behulp van een gerimpelde band die onder de kin wordt gestrikt.

Nauwsluitende waterafstotende hoofddeksels, vaak gemaakt van rubber, die worden gedragen om het haar droog te houden en samen te houden tijdens het zwemmen of baden.

Een religie die in de jaren 60 van de 19de eeuw is ontstaan uit de Perzische islamitische Babigemeenschap. Zij werd gesticht door Bahaullah, die zei dat hij de profeet was die door Ali Mohammed Shirazi, grondlegger van het Babigeloof, was voorzien. Het bahaïsme benadrukt niet alleen sociale doelen maar ook spirituele waarheden: de enkelvoudigheid van God, de eenheid van alle geloven, de harmonie van alle mensen, universeel onderwijs, trouw aan het wereldlijk gezag, het belang van een persoonlijk geweten en de onvermijdelijke eenwording van de mensheid. Vanwege dit vertrouwen in de eenheid van geloof en mensheid is elke vorm van vooroordeel onaanvaardbaar en wordt culturele diversiteit verwelkomd. Aanhangers worden aangemoedigd zelf op zoek te gaan naar de religieuze waarheid; daarom worden wetenschappelijke ontdekkingen niet onverenigbaar geacht met het geloof in het bahaïsme. Tot de bahaïstische doelstellingen behoort het streven naar een wereldregering die een einde maakt aan extreme armoede en rijkdom; dit doel zou dichterbij moeten worden gebracht met een universele hulptaal. Bahaullah verklaarde dat God zelf onkenbaar is maar zich heeft gemanifesteerd als Abraham, Mozes, Zoroaster, Boeddha, Jezus Christus, Mohammed en de Bab, met Bahaullah als de ultieme verschijning. Er bestaan geen sacramenten, pastors of initiatierituelen in het bahaïsme. De godsdienstoefening bestaat uit dagelijks gebed en schriftlezing. Op de hele wereld treft men bahaïstische godshuizen aan, vooral in de Derde Wereld, meestal bij een school, ziekenhuis, weeshuis of soortgelijke instelling. Het bestuurslichaam van het bahaïsme, het Universele Huis van Gerechtigheid, komt elke vijf jaar bijeen en heeft zijn hoofdkwartier in Haifa (Israël).

Beschrijft de diverse soorten kunstwerken die zijn vervaardigd door de bewoners van het eiland New Britain. Het Baining-volk is bekend om hun maskers en hoofdtooien, welke in veel delen van de New Britain-eilanden nog altijd in gebruik zijn. De kegelvormige maskers zijn vervaardigd uit bamboe, staken en schorsdoek, met witte, zwarte en rode ontwerpen. De mannen gebruiken ze bij geheimzinnige riten.

Verwijst naar de periode van de Tagar-fase waarin het grafgedeelte van de koergan erg klein was, met muren van slechts anderhalve tot twee meter hoog, en gemaakt van platte stenen. Elk grafgedeelte bevat slechts één graftombe die op zijn beurt slechts één skelet bevat, meestal met een of twee kruiken die bij het hoofd van de overledene zijn geplaatst, samen met offerandes van vlees en eenvoudige bronzen gebruiksvoorwerpen.

Verwijst naar de stijl die is vernoemd naar de tempelberg die is gebouwd door koning Yashovarman I (889-900 n. Chr.) in het midden van de hoofdstad ter ere van de god Shiva. De architectuur van de tempel is het eerste voorbeeld van de getrapte piramidevorm en fungeerde als model voor latere tempelbergcomplexen. Het tempelcomplex bestaat uit vijf lagen die rechtstreeks uit de rotsen zijn gehouwen, met torens in een vijfpuntige rangschikking, axiale trappen onder specifieke hoeken die leiden naar sanctuaria, bakstenen sanctuaria, terrassen, vier beelden van de heilige stier Nandi die de basis van de piramide bewaakt, en trappen die worden geflankeerd door zittende leeuwen. Kenmerkend voor beeldhouwwerk in deze stijl is een overgang van de vlezigere, gepolijste stijlen naar meer hoekige, knokige, bijna onmenselijke voorstellingen van godheden, vanaf de voorzijde bezien. Gebeeldhouwde figuren worden getypeerd door hun brede gestalte, vierkante kaken, abstracte, onbewogen gelaatsuitdrukkingen, lineaire gezichtsdetails en het ontbreken van gracieuze bewegingen.

Wordt gebruikt voor dakachtige onderdelen die via een koord uit het plafond boven het hoofd van een bed zijn bevestigd. Meestal een kegelvormige of koepelvormige kom met een val eromheen en met twee of drie gordijnen die lang genoeg zijn om tot de voet van het bed te reiken en het te omsluiten. Voor dakachtige onderdelen die boven het bed worden opgehouden met stijlen wordt 'hemels' gebruikt.

Bedden met een dakachtig onderdeel dat boven het bed door posten wordt ondersteund. Gebruik 'half-tester beds' voor bedden met een overkapping die alleen het hoofdeinde van het bed overdekt. Gebruik 'hemelbedden' wanneer het dakachtige onderdeel aan het plafond wordt gehangen in plaats van door posten te worden ondersteund.

Huiden die zijn gevild van een dood dier, met haar, wol, of veren nog bevestigd; de poten, staart, en het hoofd kunnen ook zijn bevestigd. Voor huiden met haren die worden gebruikt als materiaal, liever "pels (dierlijk materiaal)". Voor pelzen die zijn opgezet en een driedimensionaal dier weergegeven , gebruik "opgezette dieren".

Verwijst naar de periode en de stijl rondom de cultuur van het eiland Bali. De stijl vormt een afspiegeling van de rijke religieuze en politieke geschiedenis en is beïnvloed door het hindoeïstische saivisme, het boeddhisme, de islam, voorouderverering, tantrische riten en het animisme. In de stijl staan het geloof in reïncarnatie en de thematische idee van de nietigheid van de mens ten opzichte van de natuur centraal. In de schilder- en tekenkunst manifesteerde de stijl zich in afbeeldingen op rotswanden en later, toen Europese invloeden zich deden gelden, in naturalistische en romantische schilderijen in krijt, olieverf of gouache waarop gestileerde dierlijke en menselijke figuren werden afgebeeld met twee of drie horizons op de achtergrond. Beeldhouwwerken kenmerken zich door stenen constructies die Balinese vorsten als goden voorstellen, dierlijke en demonische figuren, en hindoeïstische en boeddhistische standbeelden. Voor beeldsnijwerken werd ook gebruik gemaakt van been en schildpad. In de keramiek werd deze stijl gebruikt voor aardewerken gebruiksvoorwerpen en abstracte beeldjes van zowel menselijke als mythische figuren. Sieraden als armbanden, halskettingen, zegelringen, krissen, hoofdtooien en haarspelden werden vervaardigd met robijnen, barokparels, ivoor en bloedkoraal, waarbij technieken als drijven en repoussé werden toegepast. De hofsieraden in deze stijl zijn voorzien van complexe iconografie.

Hoofdbanden, meestal van buigzaam slap materiaal, soms versierd, die horizontaal om het hoofd over het voorhoofd worden gewikkeld.

Verwijst naar de periode die is genoemd naar de hoofdstad van Thailand, gesticht door Rama I (1782-1809) in 1782. In de architectuur wordt deze periode het best vertegenwoordigd door de verschillende constructies en latere renovaties in het Grote Paleis (Phra Borom Maha Ratchawang) waarin zich de Amarin Winichai Hall bevindt, met een T-vormige plattegrond, en de Dusit Maha Prasat Throne Hall (1789), met een vloerplan in de vorm van een Latijns Kruis, gelakte en vergulde deuren en vensters en vergulde, negenlaagse spitsen. Tempels in deze periode worden gekenmerkt door centrale heiligdommen die het palladium van het koninkrijk en andere vereerde Boeddhabeelden huisvesten, altaren die het Traiphum of bestaanswerelden afbeelden, friezen of vergulde garua's, ubosots of verlengde wijdingszalen, paarlemoeren ingelegde werken, bronzen leeuwen, wihans of gemeenschapszalen en daken met meerdere lagen. Later in de 19de eeuw weerspiegelden bouwstijlen Europese koloniale esthetica. In beeldhouwkunst en schilderkunst worden op werken uit deze periode taferelen afgebeeld uit de Ramakien en uit hindoeïstische teksten.

Banken die tot een hoofdbank of centrale bank behoren.

Verwijst naar de stijl van het aardewerk dat voor het eerst in de late 18de eeuw werd vervaardigd door de koopman Numani Rozan in de buurt van Kuwana in Ise, en later Tokyo. Nu vindt de fabricage ervan plaats in en om Yokkaichi in de prefectuur Mie. De in deze stijl gemaakte producten zijn doorgaans serviesgoed voor de theeceremonie, schalen, kommen en kandelaars. Het aardewerk krijgt een bleekgeel melkachtig glazuur en wordt voorzien van driekleurige decoraties, hoofdzakelijk in de kleuren rood, groen en blauw of paars.

Verwijst naar een van de drie hoofdfasen van de Gansu-cultuur, die dateert uit circa 2800 tot circa 2300 v. Chr. Banshan omvat een viertal vindplaatsen: Waguanzui, Banshan zelf, Bianjiagou en Wangjiagou. De Banshan-cultuur besloeg een gebied dat deels samenviel met het oostelijke deel van de Majiayao-regio, en strekte zich naar het noorden en westen uit; de naam is ontleend aan een vindplaats in dit gebied bij de middenloop van de rivier de Tao en de bovenloop van de rivier de Wei, waar in de jaren 30 van de 20ste eeuw tal van grafurnen werden ontdekt. De aankoop van deze urnen door Amerikaanse en Europese musea had tot gevolg dat de Banshan-urnen, met hun smalle hals, brede schouder en smalle voet, van al het Chinese neolithische aardewerk het hoogst werd gewaardeerd. De ontwerpen bestaan vaak uit vier grote medaillons en zijn meestal beschilderd met purperzwarte en donkerrode pigmenten, hoewel gele en bruine kleurschakeringen ook worden gezien. Kommen werden in kleinere aantallen geproduceerd dan urnen, en zijn soms gedecoreerd met menselijke figuren.

Verwijst naar de stijl die is geïnspireerd op de bouw van de tempel van Banteay Srei in het midden van de 10de eeuw en deels de wederopleving weerspiegelt van de beeldhouwstijlen van de 7de en 8ste eeuw, vóór het Angkor-tijdperk. De tempel is van roze zandsteen, versierd met kleinschalige, gedetailleerde, edelsteenachtige reliëfs, timpaanreliëfs met grote en kleine godheden te midden van een rijk gebladerte, geraffineerde verhalende reliëfpanelen waarin Shiva, Visjnoe en Krishna worden afgebeeld op verschillende niveaus, en muurschilderingen. Gebeeldhouwde figuren hebben een slanker lichaam, natuurlijkere verhoudingen, smallere hoofden, een jeugdigere uitstraling, en kleding zonder smalle verticale plooien die strak om het lichaam valt.

Verwijst naar een protestantse gezindte waarbij het geloof centraal staat dat het sacrament van de doop alleen moet worden toegediend aan volwassen leden na een persoonlijke belijdenis van geloof in Jezus Christus. De doop vindt bij deze gezindte doorgaans plaats door volledige onderdompeling. De nadruk ligt op Bijbelse geschriften en preken. Het baptisme is in hoofdzaak ontstaan in de vroege 17de eeuw in Engeland en Wales waar het zich snel verspreidde, hoewel er enige verbanden zijn met de anabaptisten van de 16de eeuw. In de late 19de eeuw nam het aantal baptistische kerken in de Verenigde Staten snel toe.

Middeleeuwse hoofddoeken voor vrouwen, meestal bestaande uit een lange linnen of wollen doek die van één van de schouders over het hoofd, onder de kin langs en vervolgens over de rug naar de andere schouder werd gedrapeerd alwaar hij los bleef hangen.

Universitaire hoofddeksels bestaande uit een nauwe band om het hoofd met daarbovenop een breed, plat en uitstekend bovenstuk waar een kwastje aan hangt.

Type zigzagpatroon waarbij iedere puntvorm in het patroon in één verlopende kleur wordt uitgevoerd en de afzonderlijk elementen vaak een contrasterende kleur hebben. Bargello wordt hoofdzakelijk gebruikt bij borduurwerk, met name van meubelbekleding en vloerkleden. Een typisch voorbeeld van bargello is een stel 17de-eeuwse Italiaanse stoelen in het Bargello Museum in Florence. De techniek bestaat sinds de 17de eeuw en stond destijds bekend als de Hongaarse steek, en wordt tot de dag van vandaag beoefend. Het bargello-motief wordt ook verwerkt in behangpatronen en parketvloeren.

Verwijst naar verschillende christelijke kloostergemeenschappen van de Byzantijnse rite die de kloosterregel volgen van Sint Basilius, hun spirituele vader; er zijn vijf hoofdtakken van de Orde van Sint Basilius. De basiliaanse kloostergemeenschap is eeuwenlang zeer invloedrijk geweest in de Byzantijnse gemeenschap, vergelijkbaar met de benedictijnse invloed binnen de westerse kloostergemeenschap. Sint Basilius, theoloog en aartsbisschop van Caesarea in Cappadocië (in het tegenwoordige Turkije), schreef zijn kloosterregel tussen 358 en 364. De eenvoudige, maar strenge kloosterregel van Sint Basilius vereist volgelingen te leven in gemeenschappen en propageert een ascetische levenswijze als een manier om God voorbeeldiger te dienen. Het extreme ascetisme van de woestijnkluizenaars is afwezig. Sint Basilius' regels impliceren beloften van kuisheid en armoede, waarmee ze vooruitlopen op de latere westerse kloostersystemen. Ook hulp aan de armen is verplicht. Aan de kloosters dienden scholen voor kinderen gelieerd te zijn, waarin de leerlingen kunnen worden getest op een mogelijke religieuze roeping. Sint Theodorus uit Studios herzag de regel van Sint Basilius in de 9de eeuw. De basiliaanse orde mag niet worden verward met een congregatie van de Latijnse rite die dezelfde naam heeft en in 1822 werd gesticht in Frankrijk, maar later voornamelijk actief was in Canada; de leden van deze congregatie wijden zich aan het onderwijzen van kinderen.

Een pigmentsoort die blauw, lichtblauw, blauwachtig groen of groen is, meestal gemaakt door kalk of een bleekmiddel toe te voegen aan een oplossing van kopernitraat of aan gemalen azuriet (blauw) of malachiet (groen). Hoofdzakelijk gebruikt bij de productie van potloden en waterverf.

Te gebruiken voor diverse voorwerpen met korte stelen en brede, geronde koppen, meestal hoofdzakelijk van hout en ontworpen voor verschillende balspelen. Gebruik 'rackets (sportuitrusting)' voor grotere voorwerpen met een soortgelijke vorm maar met koppen met een netwerk.

In Amerikaans militair woordgebruik: korte op een jas gelijkende bovenkleding, als onderdeel van een militair uniform gedragen door legerpersoneel, hoofdzakelijk tijdens velddienst en corvee, en in verband gebracht met generaal Dwight D. Eisenhower tijdens de Tweede Wereldoorlog. In Brits militair woordgebruik ook getailleerde bovenkleding met een gordel aan de binnenzijde en met knopen vastgemaakt aan de broek, gedragen door land- en luchtsoldaten.

Verwijst naar een stijl die zijn naam ontleent aan de boeddhistische tempel van Bayon, een centrale tempel die is gebouwd door Jayavarman VII (1181-1220 n. Chr.) in de hoofdstad Angkor Thom. De stijl wordt gekenmerkt door brede galerijruimten, centrale heiligdommen volgens een cirkelvormig grondplan met daaromheen een krans van kapellen, en boven op de heiligdommen geplaatste torens die zijn versierd met beeldgesneden, grote gezichten. De stijl ontstond vanuit een intense geloofsbeleving en de spirituele plicht om een centrale ontmoetings- en rustplaats te creëren voor de goden, waar zij hun hemelse ceremonieën konden uitvoeren.

Wordt vooral gebruikt voor kerken die zijn gebouwd of vernieuwd in de 11e eeuw en bedoeld voor groepen pelgrims op de hoofdroutes naar de bedevaartsplaats Santiago de Compostela in Spanje; kan ook worden gebruikt voor andere grote kerken die zijn gebouwd om veel pelgrims te ontvangen.

De hiërarchie Beeldmateriaal bevat descriptoren voor objecten die oorspronkelijk zijn vervaardigd met als doel de betekenis hoofdzakelijk op visuele, non-verbale wijze over te dragen, met name waar het de uitdrukking van een symbolische of expressieve betekenis of esthetische ervaring betreft. Hieronder vallen voorstellingen en gebeeldhouwde werken, alsmede periodeafhankelijke werken, bijvoorbeeld performancekunst, die zich binnen de beeldende kunst hebben ontwikkeld en daarmee in verband worden gebracht. Sommige descriptoren in deze hiërarchie kunnen naar een object of beeld verwijzen; bijvoorbeeld, in het geval van een object dat is vervaardigd uit linnen, spanramen en een lijst die specifiek zijn bedoeld als drager van een geschilderde afbeelding kunnen de afbeelding en het object samen worden aangeduid als schilderij; een afbeelding op een meubelstuk daarentegen kan wel als schilderij worden aangeduid, maar de drager is in dat geval bijvoorbeeld een ladekast of haardscherm. Relatie met andere hiërarchieën: de hiërarchie Informatievormen bevat descriptoren voor objecten die wel op visuele, non-verbale wijze communiceren, maar die hoofdzakelijk een informatieve functie hebben (bijvoorbeeld 'kaarten'), met inbegrip van bepaalde afdrukken die worden geassocieerd met het reproduceren van documenten en technische tekeningen (bijvoorbeeld 'blauwdrukken'). Descriptoren voor decoratieve elementen zijn opgenomen in de hiërarchie Ontwerpelementen (bijvoorbeeld 'rolwerk') en de hiërarchie Componenten (bijvoorbeeld 'acroteriën'), terwijl architecturale vormen die in hoofdzaak structureel en in tweede instantie sculpturaal van aard zijn (bijvoorbeeld 'kariatiden') eveneens bij Componenten zijn ondergebracht. De meeste descriptoren voor de materialen die in een werk worden gebruikt, maken deel uit van de hiërarchie Materialen (bijvoorbeeld 'canvas'); indien echter found objects of bouwmaterialen zijn gebruikt (bijvoorbeeld 'platte borden', 'l-balken') verschijnen deze descriptoren op locaties die aansluiten bij de oorspronkelijke functie van het object. Descriptoren voor de methoden die gebruikt worden bij het vervaardigen van een werk (bijvoorbeeld 'natte collodiumprocedés', 'beeldsnijden') zijn opgenomen in de hiërarchie Procedés en Technieken. Met betrekking tot algemene thematische klassen verschijnen andere descriptoren binnen diverse hiërarchieën, met inbegrip van Gebeurtenissen (bijvoorbeeld 'oorlog') en Abstracte Begrippen (bijvoorbeeld 'mythologie').

Een combinatie van organisch en/of anorganisch materiaal die hoofdzakelijk bestaat uit collageen en calciumfosfaat; het vormt het geraamte van de meeste gewervelde dieren.

Papier of soortgelijk materiaal dat vaak ter versiering dient en hoofdzakelijk is gemaakt om aan muren en plafonds te bevestigen maar soms op andere oppervlakken wordt aangebracht.

Het benige geraamte van het hoofd, dat de hersenen omvat en het gezicht ondersteunt.

Personen met als hoofdactiviteit het adviseren van anderen, rechtstreeks of via publicaties, omtrent hun beleggingen en beleggingskansen.

Verwijst naar de aardewerkstijl die ontstond in de 18de eeuw, geïnspireerd op Chinese (geëmailleerde) keramiekstijlen. De stijl, ooit een koninklijk monopolie, breidde zich uit en verspreidde zich in de regio nadat Bangkok in 1782 de nieuwe hoofdstad van de dynastie werd. Producten in deze stijl zijn vaak versierd in het famille verte- of famille rose-palet. Kenmerkend zijn veelkleurige glazuren, emailleringen die het gehele stuk bedekken in heldere en terugkerende patronen, Thaise engelenfiguren en koninklijke leeuwen. Tafelgerei en huishoudelijke gebruiksvoorwerpen vertoonden vaak deze stijl.

Vorm van carbonzwart die is geproduceerd uit benzeen, dat op zijn beurt hoofdzakelijk afkomstig is uit cokesovengas. Als pigment is benzolzwart zachter, blauwer en intenser dan andere soorten carbonzwart.

Een reeks blauwe kleuren die lijken op de kleur van het pigment Berlijns blauw, een verzamelnaam voor diverse diepblauwe pigmenten die hoofdzakelijk bestaan uit ijzer-ferrocyanide.

Verwijst naar panelen van eikenhout of ander hout die worden gebruikt om wanden in een ruimte te bekleden. De term verwijst vaak specifiek naar de decoratieve of beschermende panelen op het onderste deel van een scheidingsmuur binnenshuis, hetzij van hout of van ander materiaal. De term verwees oorspronkelijk naar een hoge kwaliteit eikenhout uit Rusland, Duitsland of Nederland, dat hoofdzakelijk werd gebruikt voor verfijnde lambriseringen.

Koningskroon. Een kroon met twee gekruiste diademen (halve cirkels) op de hoofdring, versierd met edelsteenmotieven.

Boeken die worden bewaard op het hoofdkwartier van een militaire eenheid, bijvoorbeeld een regiment of compagnie, waarin bevelen van hogerhand zijn opgenomen.

Te gebruiken voor hoofdofficieren die het bevel voeren over een militaire eenheid, basis of post. Gebruik 'kapitein-luitenants-ter zee' voor officieren in de Amerikaanse en Britse marine die in rang direct onder kapiteins-ter-zee staan.

Bibliotheken die een lokale of regionale post zijn van een hoofdbibliotheek of centrale bibliotheek.

Bibliotheken die een locale of regionale post zijn van een hoofd- of centrale bibliotheek.

Te gebruiken voor gebeeldhouwde menselijke figuren of hoofden die zijn bevestigd aan de reliekhouders van overleden Fang voorouders; ze dienen als symbolen voor aangeroepen voorouders en beschermers van de relieken.

Gebouwen bij een hoofdgebouw, met een zelfstandige functie en vaak met een aparte ingang; aangebouwd dan wel vrijstaand en deel uitmakend van de architectonische opzet van het hoofdgebouw. Gebruik 'bijgebouwen (vrijstaand)' als algemene term voor bouwconstructies die geen onderdeel zijn van de architectonische opzet van het hoofdgebouw, en bovendien kleiner van omvang en praktischer van aard zijn, zoals 'privaathuisjes'.

Bouwconstructies, relatief klein van omvang en eenvoudig van aard, die praktische functies hebben voor hoofdgebouwen en geen onderdeel zijn van de architectonische hoofdopzet. Gebruik 'bijgebouwen (delen van gebouwen)' voor gebouwen waarin dergelijke functies zijn ondergebracht en die duidelijk wel passen bij de architectonische opzet van het hoofdgebouw, vrijstaand dan wel aangebouwd.

Te gebruiken voor poppen die hoofdzakelijk van ongeglazuurd porselein zijn gemaakt; ze worden vervaardigd sinds halverwege de 19e eeuw.

Opvouwbare krukken van uiteenlopende aard die door gelovigen worden gebruikt om op te zitten of te knielen, in het bijzonder door het staatshoofd tijdens de kroning. Gebruik ‘faldistoria’ voor stoelen die door bisschoppen of andere prelaten worden gebruikt in het koor van een kerk. Gebruik 'pliants' voor een Frans type vouwkruk dat na de 17de eeuw aan het hof of in woonhuizen werd gebruikt.

Mondstukken van het hoofdstel, met aan elke kant hulpstukken waaraan de teugels zijn bevestigd

Zware, gebreide of gehaakte, mutsen die het hoofd, de nek en de bovenkant van de schouders bedekken; worden vooral gedragen door soldaten en bergbeklimmers.

Dun bladmetaal dat bij het vergulden wordt gebruikt om een zilverachtig effect te creëren. Bladaluminium heeft een vrij doffe, loodachtige tint, en wordt dan ook als goedkoop alternatief beschouwd voor bladzilver of bladpalladium. Bladaluminium wordt hoofdzakelijk in de commerciële kunst toegepast.

Kerkelijke, meestal vierkante hoofddeksels met drie of vier rechtopstaande uitsprongen die van het midden van de bovenkant naar de rand lopen. Zijn rood, paars of zwart voor respectievelijk kardinaal, bisschop of priester. Soms met pompon.

Soort hominide die alleen voorkomt in de regenwouden in het lage stroomgebied van de Kongorivier. De verschillen met de andere bestaande soort uit het genus Pan, de chimpansee (Pan troglodytes), zijn de volgende: bonobo's zijn slanker, hebben langere ledematen, een smallere borst, een ronder hoofd met een gezicht dat minder ver vooruitsteekt, komen alleen uit de bomen om naar andere bomen te gaan en vertonen ander gedrag, bijvoorbeeld de sociale dynamiek in groepen is anders. In oudere classificaties werden de bonobo en de gewone chimpansee als één soort beschouwd.

Sierstukken die vaak van bont zijn en om de hals worden gedragen en veelvuldig zijn afgezet met hoofden en staarten van het bontdragende dier.

Aan elkaar genaaide stukken bont die men om de schouders of armen kan dragen. Vaak is een bontstola gemaakt van de vacht van één enkel dier (met het hoofd van het dier eraan vast).

Geweven stof waarbij de hoofd- of aanvullende inslag wordt opgehaald om lussen op het oppervlak te vormen.

Zachte hoofddeksels afgezet met kant, in de 19e en vroege 20e eeuw door vrouwen over het haar gedragen in de slaapkamer.

Beschrijft kunstwerken die zijn vervaardigd door de bewoners van de Bougainville-eilanden. De bevolking van Bougainville creëert menselijke en dierlijke vormen met naturalistische proporties en details, maar soms vertonen de menselijke hoofden ook hondachtige trekken, met een sterk naar voren stekende kaak. Het oppervlak is vaak zwart gevlekt en verfraaid met ingelegde patronen van rode en witte pigmenten. De decoratieve elementen die voor ceremoniële structuren worden gebruikt, zijn vermaard vanwege de hoge technische kwaliteit van het snijwerk.

Structurele of decoratieve vormen die oorspronkelijk of hoofdzakelijk ontstonden als architectonische componenten, vaak aangepast voor andere bewoonbare ruimten zoals grote voertuigen, en vaak geleend of geïmiteerd voor structureel of decoratief gebruik op andere objecten.

Een bepaalde combinatie van zuilenorde en hoofdgestel uit de klassieke architectuur, met bepaalde standaardonderdelen.

Een hindoeïstisch georiënteerde beweging die in de jaren 30 van de 20ste eeuw in Hyderabad is voortgekomen uit de levendige religieuze ervaringen van een koopman genaamd Dada Lekhraj. Onder de nieuwe naam Prajapita Brahma bevorderde Lekhraj de overgang van het leiderschap van de beweging in vrouwelijke handen, waar het is gebleven. In deze duizendjarige beweging zijn de traditionele rollen van man en vrouw omgedraaid. Het hindoeïstische geloof in de mogelijkheid te ontsnappen aan de samsara wordt afgewezen ten gunste van een geloof in een gouden tijdperk dat zal volgen op onze tijd van neergang, die zal eindigen in een atoomramp. Alleen gezuiverde zielen zullen in dit gouden tijdperk blijven bestaan en als goden in een staat van volkomen geluk leven. Aanhangers propageren een vegetarisch, celibatair leven zonder alcohol en sigaretten met een grote nadruk op meditatie en yoga als manieren om geestelijke eenwording met God te bereiken. Hun ideeën worden verspreid in de vorm van boodschappen of 'murli’s' die dagelijks worden afgegeven bij Brahma Kumari-centra over de hele wereld. Volgelingen van de beweging zijn recentelijk actief geworden bij de Verenigde Naties; zij hebben bijvoorbeeld de inspiratie geleverd voor de Global Co-operation Movement. Het hoofdkwartier bevindt zich tegenwoordig in Mount Abu in Rajasthan (India).

Aanvoeropeningen om water van hoofdleidingen of aanvoerbuizen af te tappen; gewoonlijk gesitueerd langs straten en gebruikt voor brandbestrijding.

Papier om brieven op te schrijven, vaak met een briefhoofd of een decoratief ontwerp en vaak geleverd met bijpassende enveloppen.

Te gebruiken voor tweemasters die ra's aan de fokkenmast voeren en hoofdzakelijk gaffelzeilen aan de grote mast, al hebben sommige een vierkant topzeil aan de grote mast.

Een aantrekkelijk schelpmarmer uit het Spaanse Tortosa, waar het nog steeds wordt gewonnen. De hoofdkleur varieert van roodachtig lila tot geel, afhankelijk van de hoeveelheid slakken die het bevat. De gele kleur wordt bepaald door de weekdieren en het lila door de zeebedding waarin het is verzonken. Broccatello werd veelvuldig gebruikt als oppervlakteversiering in kerken in Rome en Napels.

Een geel, niet in water oplosbaar poeder (AgBr), dat donkerder wordt bij blootstelling aan licht, het resultaat van een reactie van zilvernitraat en een bromide. Het werd hoofdzakelijk gebruikt bij de vervaardiging van fotografische emulsie vanaf circa 1875-1880.

Gebogen Romeinse koperen aërofonen met een conische boring waarmee slechts een paar toonhoogtes op de natuurlijke toonladder kunnen worden gespeeld en hoofdzakelijk een waarschuwingsfunctie vervullen.

Verwijst naar Japanse ceremoniële dansen in combinatie met muziek bij shintoïstische, boeddhistische en keizerlijke hofrituelen en feesten. De dans en muziek werden al vroeg vanuit China, Korea, India en Zuidoost-Azië in Japan geïntroduceerd. Tijdens de 9de eeuw werden deze dans- en muziekvormen door de Japanse keizers gestandaardiseerd. De dansen bestaan uit gestileerde bewegingen op de maat van een trommel, terwijl de algehele choreografie op eenvoudige geometrische patronen is gebaseerd. De maskers die door de dansers worden gedragen, vormen een belangrijk element bij bugaku. Er zijn twee basisdansvormen met begeleiding van specifieke muziek: saho no mai ('dansen van de linkerzijde'), begeleid door togaku (hoofdzakelijk gebaseerd op Chinese muziek); en uho samai no mai ('dansen van de rechterzijde'), begeleid door komagaku (muziek die oorspronkelijk uit Korea komt). De rijk geborduurde kostuums van de saho no mai-dansers zijn meestal rood, terwijl de kostuums van uho samai no mai-dansers doorgaans groen of blauw zijn. Een bugaku-programma begint meestal met een selectie die wordt uitgevoerd door de hoofddansers van beide vormen, waarna beurtelings dansen uit beide repertoires worden uitgevoerd. Als er uitsluitend muziek wordt uitgevoerd, gebruikt men de term 'gagaku'.

In complexe kastelen, de ruimten tussen de buitenmuren en de binnenmuren. In tegenstelling tot 'binnenhoven' waarmee de ruimte tussen binnenmuur en de hoofdvesting bescheven wordt.

Beschrijft werken die zijn vervaardigd door de bewoners van het eiland Buka. Veranderingen in de Bukakunst aan het eind van de 20ste eeuw zijn toe te schrijven aan de kennismaking van de eilandbewoners in de Stille Zuidzee met de buitenwereld. In de 19de eeuw ontdekten walvisvaarders dat de Bukapeddels perfect geschikt waren voor hun werk en gingen ze de productie van peddels door de Buka stimuleren. Tot aan het einde van de 20ste eeuw waren er stijlvarianten te herkennen in het Lapita-aardewerk en de bijbehorende materialen. De bevolking van Buka staat bekend om haar naturalistische afbeeldingen van menselijke en dierlijke vormen; de menselijke hoofden vertonen evenwel hondachtige trekken, met een sterk naar voren stekende kaak. Het oppervlak is vaak zwart gevlekt en verfraaid met ingelegde patronen van rode en witte pigmenten.

Verwijst naar een productieve Indiase schilderschool die verbonden is met het vorstendom Bundi in het zuidoosten van Rajasthan. Het andere grote centrum van de Bundi-schilderschool was het naburige vorstendom Kotah, waarmee Bundi ook familiebetrekkingen onderhield. Andere idioomvormen van de Bundi-stijl, zoals Indargarh, Khatoli, Toda Rai Singh, Raghugarh, Uniara en Kapren, hebben zich eveneens ontwikkeld uit deze school, die aanvankelijk uitsluitend door de Bundi-heersers werd ondersteund. De Mogolinvloeden lieten zich met name gelden in de Rajasthan-school, die een periode vanaf de 17de eeuw tot het einde van de 19de eeuw omvat. Bundi-schilderijen vertonen ook overeenkomsten met de Deccan-schilderijen uit het zuiden, een regio waarmee de heersers van Bundi en Kotah intensieve contacten onderhielden. De schilderijen werden meestal uitgevoerd als wandschilderingen in het paleis of als miniatuurkunst. Kenmerken van de Bundi-school zijn bewegende figuren, ronde hoofdvormen, symmetrische, waaiervormige platanen, weelderige plantengroei, spectaculaire nachtluchten en een opvallende weergave van water (lichtgekleurde wervelende vormen tegen een donkere achtergrond). Met name de schilderijen die werden geproduceerd onder Rao Bhao Singh (heerste van 1658-81) en Rao Anurad Singh (heerste van 1681-95) hadden een herkenbaar, gerijpt en verfijnd karakter. Bovendien was de repertoirekeuze vergroot. De schilders in Kotah hadden belangrijke opdrachtgevers als Rao Jagan Singh (heerste van 1658-84), Maharao Umed Singh (heerste van 1770-1819), Maharao Ram Singh (heerste van 1827-66) en Maharao Shatru Sal (heerste van 1866-89); vooral populair waren de weelderige schilderijen van jachttaferelen waarin de heerser een rol speelde, uitgevoerd in de vorm van wandschilderingen of als miniaturen.

Gebouwen of groepen van gebouwen die hoofdzakelijk zijn bedoeld als versterkte verblijfplaats voor een prins of edelman.

Losse gewaden die het hele lichaam en hoofd bedekken met een gesluierde opening voor de ogen, gedragen door Moslimvrouwen.

Familie van circa 16 genera harshoudende bomen en heesters. Hoofdzakelijk inheems in de tropische regio's van Amerika, maar enkele soorten komen ook voor in Afrika en Azië.

Verwijst naar een neolithische stijl en cultuur die bloeide in het gebied van het huidige Bosnië en is genoemd naar de opgravingen bij Butmir. Deze stijl kenmerkt zich door hoogwaardige vazen op voetstukken en ander aardewerk, versierd met linten, driehoeken, ruitvormen en spiralen, en kleifiguren met expressieve hoofden en overdreven gelaatstrekken, veelal in de vorm van een grimas van verrassing of angst.

Wordt gebruikt voor vitrines die uit het hoofdoppervlak van een gebouw steken.

Een wit kristallijn poeder dat in de natuur hoofdzakelijk voorkomt in de vorm van de mineralen calciet en aragoniet.

Portugese baldakijnbedden met gedraaide onderdelen en houtsnijwerk op het hoofdeinde. Ze hebben meestal gedraaide posten en een rechte of pagodevormige overkapping. Dit type werd in de 16e eeuw gemaakt.

Hoofddeksel dat ook de oren bedekt en sinds de twaalfde eeuw wordt gedragen door pausen. Vaak gemaakt van rode wol of fluweel en versierd met rood satijn, zwanendons of hermelijn. Tijdens de pinksterweek wordt een witte camauro gedragen. De term betekent ���hoofddeksel van kamelenhuid'.

Verwijst naar de aardewerkstijl die voornamelijk werd gemaakt in Capua en Cumae in de regio Campania (Italië) vanaf het tweede kwart van de 4de eeuw v. Chr. In het algemeen kenmerkt de stijl zich door kleine vazen van verschillende vormen, waaronder een typische beugelamfoor; de decoratie is in de roodfigurige stijl, waarbij de vrouwelijke huidskleur meestal in wit werd uitgevoerd. De thema’s zijn meestal grafscènes of mythologische afbeeldingen, waarbij vrouwelijke hoofden werden toegevoegd als aanvullende decoratie onder de handvatten van hydria’s en op de hals van amforen. Sommige details zijn uniek voor deze stijl, waaronder het gebruik van bepaalde helmen en een bijzonder soort kuras.

Kariatiden met manden op het hoofd.

Grote ronde purperen of rode mantel met een grote kap en een gat voor het hoofd die wordt gedragen door hogere prelaten, bisschoppen en kardinalen. Door de grootte van de mantel sleept de achterkant over de grond en moet de voorkant gedeeltelijk over een arm worden gedrapeerd om er niet over te struikelen. Pas in de veertiende eeuw kreeg de koorkap zijn huidige vorm.

Kleine stoffen mutsjes die door vrouwen en soms jonge meisjes hoog op het hoofd werden gedragen in de 17e en 18e eeuw. Oudere versies werden met kleppen gemaakt, latere versies waren vaak afgezet met ruches of kant.

Verwijst naar kisten, met name Italiaanse kisten die vanaf de 14de tot en met de 16de eeuw werden vervaardigd, hoofdzakelijk in Florence, Siena en de Veneto. Vaak waren ze voorzien van rijk beeldsnijwerk of rijke decoraties met pastiglia en geschilderde panelen. Meestal liet men ze per paar vervaardigen wanneer een huis werd ingericht voor een jong echtpaar, en werden ze door de bruidegom gekocht.

Een taai, synthetisch thermoplastic dat zeer brandbaar is maar meestal niet explosief; hoofdzakelijk samengesteld uit cellulose-nitraat met kamfer of een andere weekmaker.

Verwijst naar de regionale stijl van Centraal-Java. Decoratieve kunsten en kostuums uit dit gebied worden vaak gekenmerkt door het gebruik van teritik voor het omlijnen van motieven, textielproducten die worden gedragen als hoofddoeken, grote ceremoniële omslagdoeken en sjerpen en kain kembangan bloem- en plaidmotieven. De textielmethode van de productie die bekend staat als ‘ikat’ wordt gebruikt voor het aanbrengen van patronen, waarbij gedeelten van patronen van draad worden afgebonden om de verfstof tegen te houden. Hofkledingstijlen werden gekenmerkt door appliqué op geïmporteerde zijden textielstoffen die over het effen, centrale ruitvormige gebied van een borstkleed en ceremoniële omslagdoeken werden aangebracht. In de beeldhouwkunst wordt de stijl gekenmerkt door de vroegste voorbeelden van stenen monumenten en candi's, zeldzame afbeeldingen van hindoegoden, reliëfpanelen die rigide, kloksgewijze narratieve sequenties afbeelden en Boeddhabeelden gezeten op leeuwentronen. Centraal in religieuze beeldhouwkundige programma's staat het elitaire karakter van het boeddhisme, waardoor boeddhistische iconografie en kunst de overhand hadden. In tegenstelling tot stijlen in andere gebieden van Java, wordt deze stijl niet gekenmerkt door een traditie van gegraveerde stenen afbeeldingen. In de architectuur wordt de stijl gekenmerkt door getrapte sanctuaria, afgeknotte piramideconstructies en makara-ornamenten ter versiering van trappen.

Platte versie van de twee- of driekantige steek, aangepast voor het dragen aan het hof; is bedoeld om onder de arm te worden gehouden en niet op het hoofd gedragen.

Verwijst naar een Zuid-Chinese dynastie uit de periode 557 tot 589 n. Chr., de laatste van de Zes Dynastieën. De dynastie werd gesticht in 557, nadat Chen Baxian de Liang-keizer had afgezet; het door de Chen beheerste gebied was evenwel kleiner dan dat van hun voorgangers in de reeks dynastieën. Jiankang, de hoofdstad van de Zes Dynastieën, was een belangrijk cultureel, politiek en religieus centrum waarheen kooplieden en boeddhistische missionarissen vanuit Zuidoost-Azië en India trokken. De schilderkunst, kalligrafie, muziek en dichtkunst beleefden een bloeiperiode, mede dankzij het mecenaat van de Chen-keizers en de aristocratie. De werken van Yao Zui en Xie He laten duidelijk zien dat ook de literaire kritiek en kunstkritiek zich hadden ontwikkeld. Nadat generaal Yang Jian, hertog van Sui, zijn macht in het noorden had gevestigd, nam hij Jiankang in 589 in en vestigde daarmee de Sui-dynastie; heel China was nu verenigd.

Uit hout gesneden Bamana hoofdtooien die antilopes of aardvarkens voorstellen. Ze worden gedragen door mannen die een maskerade opvoeren in paren, waarbij de ene danser een mannelijk dier voorstelt en de ander een vrouwelijk.

Grove haarnetjes die vaak zeer decoratief zijn en worden gebruikt om het haar onderin de nek of in een knot bij elkaar te houden; soms vastgemaakt aan de achterrand van een hoed. Gebruik 'huiven (hoofddeksels)' voor nauwsluitende netkappen of haarnetjes, meestal van goud-, zilver-, zijde- of woldraad, die werden gedragen van de 13e tot de 17e eeuw.

Verwijst naar een type Chinese kamerschermen die doorgaans een zeer forse omvang hadden, tot wel drie meter hoog en zes meter breed, met twaalf panelen van gelakt en verguld hout. Coromandel-schermen bevatten ingesneden en gelakte decoraties en hebben vaak een brede rand om het hoofdonderwerp. De naam is afkomstig van een deel van de kust van Zuidoost-India bij Madras, waar goederen uit het Verre Oosten werden overgeslagen om verder door de Engelse East India Company naar Europa te worden vervoerd. Coromandel-schermen werden voornamelijk in de 17de en 18de eeuw in China gemaakt voor de Europese markt.

Stam van gewone gewervelde dieren als vissen, amfibieën, reptielen, vogels, zoogdieren en manteldiertjes en lancetvisjes. Bijna alle chordadieren zijn actieve dieren met bilateraal symmetrische lichamen die in de lengte zijn onderverdeeld in een hoofd, romp en staart. Het belangrijkste morfologische kenmerk van chordadieren zijn de chorda dorsalis (bij embryo's), de wervelkolom en de inwendige holtes.

Verwijst naar een christelijke gezindte en beweging die is gesticht door Mary Baker Eddy (1821-1910) en die streeft naar herbevestiging van de christelijke boodschap van verlossing van al het kwaad, met inbegrip van ziekte en zonde. Eddy, die half invalide was en geïnteresseerd in genezing zonder medicijnen, beweerde dat zij in 1866 zonder medische hulp was hersteld van zwaar letsel. Daarna wijdde zij zich aan het herstel van de nadruk op gebedsgenezing die het vroege christendom had gekenmerkt. In 1875 voltooide zij de eerste editie van haar boek 'Science and Health with Key to the Scriptures'. Dit werk en de Bijbel zijn de voornaamste geschriften van de beweging, die veel belang hecht aan de inrichting van leesruimten waar deze boeken een eigen beroep op de lezers kunnen doen. Ook de 'Christian Science Monitor' wordt door het kerkgenootschap uitgegeven. Volgens de leer van Christian Science is onwetendheid de wortel van het menselijk ongemak, de menselijke ziekte. In plaats van medische behandeling te zoeken moet men gebedsgenezers van Christian Science raadplegen voor spirituele genezing. Gezondheid, geluk en heiligheid kunnen worden hersteld door alle aspecten van de levenspraktijk en -houding aan te spreken in overeenstemming met het beginsel van goddelijke harmonie. De eerste Church of Christ, Scientist werd in 1879 in Boston gesticht en het hoofdkwartier van de beweging is daar nog altijd gevestigd.

Verwijst naar een belangrijke school of sekte binnen het religieuze taoïsme, in 1163 gesticht door Wang Chuan-yang (1112-1170) nadat hij een kluizenaar had ontmoet die zei een incarnatie van twee van de onsterfelijken te zijn en van wie hij geheim onderricht ontving. Chuan-yang baseerde zich op klassieke taoïstische bronnen en op bronnen buiten de taoïstische traditie, in het bijzonder uit het zenboeddhisme. Elke volgeling van deze school heeft als doel het bereiken van de tao-ervaring door inzicht in zijn eigen geest en aard in relatie tot de tao. De beweging had de voorkeur van de Mongolen, en de tweede patriarch, Chiu Chang-chun, werd uitgenodigd om naar Midden-Azië te komen en te preken voor Dzjengis Khan. De school was immens populair en de gemeenschappen van celibataire monniken bleven actief tot in de 20ste eeuw met het befaamde Klooster van de Witte Wolken in Peking als hoofdkwartier. Dit klooster behoort tot de school van Lung-men (Drakenpoort), een van de belangrijkste van verscheidene bewegingen die zijn voorgekomen uit Chuan-chen tao.

Grote chordofonen met een basbereik, verwant aan de viool. Ze werden gemaakt in New England in de 19e eeuw, hoofdzakelijk om kerkkoren te begeleiden.

Verwijst naar een stijl van kunst en bouwkundige ornamenten van het einde van de 17de tot het einde van de 18de eeuw, hoofdzakelijk in Spanje en de Spaanse koloniën in Amerika. De stijl is genoemd naar een Madrileense familie van architecten, in het bijzonder José de Churriguera, al hebben ook andere architecten bijgedragen aan de ontwikkeling en verbreiding ervan. De stijl kenmerkt zich door een overvloed aan versiering en detaillering, waarin verscheidene elementen uit eerdere maniëristische en barokke kunst zijn gecombineerd.

Lange dolken of korte zwaarden, hoofdzakelijk civiel, met een brede, zeer taps toelopende kling, voorzien van brede groeven in lengterichting, met een sterk omlaag gebogen pareerstang; vervaardigd in Italië in de 15e en 16e eeuw.

Circustenten zijn in circa 1825 geïntroduceerd door het Amerikaanse reizende gezelschap van J. Purdy Brown. Deze vernieuwing werd spoedig de standaard voor circusvoorstellingen over de hele wereld. Wanneer een circus meerdere tenten heeft, wordt de term 'circustent' gebruikt voor de hoofdtent.

Wordt gebruikt voor bepaalde hellenistische zilveren munten, hoofdzakelijk van Pergamon, aangemunt in de 2e en 1e eeuw v.C.

Een soort glas dat wordt gekenmerkt door de hoofdzakelijk groenachtige, turkooizen, gele, bruingroene of rookzwarte kleur geaccentueerd met luchtbellen, roze en witte vegen, en vlekken van aventurien; werd gemaakt door James Couper & Sons, Glasgow.

Nauwsluitende (onder)mutsen in diverse vormen en maten die in verschillende perioden door mannen en vrouwen werden gedragen, soms met een hoed of hoofddeksel erbovenop.

Decoratieve of symbolische afhangende sjaals of sluiers, bevestigd aan helmen van ridders of aan hoofdtooien van dames zoals hennins.

Het vaste residu dat overblijft wanneer steenkool zonder luchttoevoer of met beperkte luchttoevoer (carbonisatie) wordt verhit. Cokes worden hoofdzakelijk gebruikt als brandstof of als reduceermiddel in de ijzer- en staalindustrie, hoofdzakelijk in hoogovens.

Instellingen of afdelingen van instellingen die uitsluitend of hoofdzakelijk afbeeldingen in verschillende formaten (zoals dia's, foto's en digitale afbeeldingen) opslaan, onderhouden, verzorgen en beschikbaar maken.

Wordt gebruikt voor aantekeningen die tijdens een college worden gebruikt door de spreker of worden gemaakt door diens toehoorders. Kan ook worden gebruikt voor een overzicht van de hoofdpunten van een voordracht die, al dan niet tegen een vergoeding, aan de toehoorders ter beschikking wordt gesteld.

Wordt gebruikt voor nederzettingen waarvan de inwoners uitsluitend of hoofdzakelijk afhankelijk zijn van één enkele werkgever die ook een aanzienlijk deel van het onroerend goed en de huizen bezit.

Familie van ongeveer 1600 genera en 24.000 soorten kruiden, struiken, klimplanten en bomen. De leden van deze familie hebben bloemhoofdjes die bestaan uit een groot aantal kleine klokvormige bloempjes op een schijf met bracteeën (schutbladeren) eromheen. Fossielen wijzen erop dat de eerste leden van deze familie ongeveer 50 miljoen jaar geleden in Argentinië zijn ontstaan.

Veelomvattend begrip dat verwijst naar een breed scala van kunstuitingen uit de jaren 60 en 70 van de 20ste eeuw. De stijl levert kritisch commentaar op de kunst als handelswaar. Daarbij staat niet het vervaardigde kunstwerk zelf centraal, maar het overbrengen van een idee en de intentie van de kunstenaar. Vaak gaat het werk vergezeld van documentatie die als toelichting dient bij het ontstaansproces, in de vorm van bijvoorbeeld kaarten, foto's en aantekeningen. Een kunstgenre waarbinnen de ideeën of concepten die een werk uitdrukt of waarnaar het verwijst als wezenlijk worden beschouwd, terwijl het tastbare eindproduct, als dat er al is, hoofdzakelijk wordt gezien als een vorm van documentatie, en dus niet als kunstwerk. Het genre kwam op aan het einde van de jaren 60 en de vroege jaren 70, een proces dat zich vrijwel gelijktijdig voltrok in Noord-Amerika, Europa en Latijns-Amerika. De conceptuele kunst heeft er mede toe bijgedragen dat niet-traditionele media als foto's, bouwtekeningen en performancekunst een gelijkwaardige status verwierven naast de traditionele schilder- en beeldhouwkunst. Mede dankzij de conceptuele kunst worden kunstenaarsboeken nu als volwaardige kunstvorm gezien. De term raakte in zwang na een artikel van Sol LeWitt in het blad Artforum, 'Paragraphs on Conceptual Art', gepubliceerd in 1967.

Open ruimten of hallen waar menigten hoofdzakelijk bij toeval samenkomen, zoals pleinen, promenades en grote stationshallen.

Personen die een leidinggevende of beherende taak uitvoeren met betrekking tot de collecties, tentoonstellingen, onderzoeksactiviteiten en medewerkers van een museum, kunstgalerie of dierentuin, of een andere tentoonstellingslocatie; verwijst tevens naar personen die hoofdverantwoordelijk zijn voor een collectie of onderzoeksthema binnen een dergelijke instelling.

Wordt gebruikt voor de ambtelijke hoofdkantoren van gezanten uit een ander land die vooral zijn aangesteld om toezicht te houden op de economische belangen van hun thuisland en deze te beschermen in het buitenland; gebruik 'ambassades' als zulke hoofdkantoren zijn bedoeld voor gezanten die ambassadeurs heten, die zijn benoemd om te onderhandelen in aangelegenheden van internationale politiek en zaken met een buitenlandse regering. Gebruik 'gezantswoningen' voor de ambtelijke woningen van buitenlandse gezanten in het algemeen.

De evenwichtige doch asymmetrische positie van het afgebeelde menselijk lichaam, waarin het draaien of het buigen van de verticale as van het lichaam een verandering van de richting van heupen, schouders en hoofd tot gevolg heeft.

Beschrijft werken die zijn vervaardigd door de bewoners van de Cookeilanden. De bevolking van de Cookeilanden staat bekend om hun houtsnijwerk en beeldhouwwerken, die hoofdzakelijk werden gebruikt tijdens traditionele religieuze ceremonies. De heilige aard van de objecten stimuleerde de houtsnijder om de duurzaamheid ervan te vergroten, zodat ze ook aan latere generaties konden worden doorgegeven.

Hoofdpartijen van aanzienlijke stads- of buitenhuizen, naar de trant van een Frans hôtel. Ze onderscheiden zich van de zijvleugels of de zijpaviljoenen, die meestal lager en meer ondergeschikt zijn.

Te gebruiken voor personen of organisaties die met anderen communiceren door middel van correspondie. Gebruik 'correspondenten (verslaggevers)' voor personen die in dienst zijn van een krant of omroep en regelmatig nieuwsberichten of verklaringen doorgeven van een plaats ver van het hoofdkantoor.

Te gebruiken voor personen in dienst van een krant of omroep die regelmatig nieuwsberichten of verklaringen doorgeven van een plaats ver van het hoofdkantoor. Gebruik 'correspondenten (correspondentieschrijvers)' voor mensen en organisaties die door middel van correspondentie met anderen communiceren.

Benaming die door Chippendale wordt gebruikt voor rustbanken met twee hoofdeindes en een baldakijn.

Verwijst naar de Griekse kunststijl tijdens de 7de eeuw v. Chr. die vooral wordt gekenmerkt door de figuratieve weergave en is genoemd naar Daedalus, een legendarische architect en beschermheer van handwerkslieden. De stijl wordt gekenmerkt door figuren met zuilvormige lichamen, versierd met ingekerfde patronen die de stof aanduiden, een vereenvoudigde anatomie, grote hoofden met brede platte gezichten, een starende uitdrukking en hoofdhaar in gestileerde strengen.

Genus van rotanpalmen die hoofdzakelijk in de tropische en subtropische gebieden van Zuidoost-Azië inheems zijn. De stammen worden geoogst voor hun kern, die wordt gebruikt voor de vervaardiging van wandelstokken en meubilair. De vruchten van bepaalde soorten produceren een rode hars die als bron dient voor 'drakenbloed', dat als geneesmiddel en als lak wordt gebruikt. De zaden van sommige soorten worden geoogst voor de productie van Boeddhistische gebedskralen.

Een grove, korrelige, zandachtige substantie die hoofdzakelijk uit klei bestaat; wordt in Afrika tot een mortel gemaakt die wordt gebruikt in de bouw.

Verwijst naar de periode van de achtste en negende eeuw die is genoemd naar de hoofdstad van de Chinese provincie Dai-Lai. De stijl van deze periode wordt bepaald door de bloei van het boeddhisme, die van invloed was op de ontwikkeling van beeldhouwkunst en architectuur en door de inbreng van Chinese stijl en Cham-stijl. In de beeldhouwkunst wordt deze periode gekenmerkt door afbeeldingen van het boeddhistische godendom en van boeddhistische monniken, geconstrueerd in hout of steen, stenen pilaren, mythische kinnarafiguren, beschermende lokapala-figuren beïnvloed door Indiase en Chinese decoraties, en beeldsnijwerken in bas-reliëf van planten en figuren die doen denken aan grotsculpturen van Yungang en Longmen in China. In de architectuur wordt deze periode gekenmerkt door terracotta lijstwerk op tempels, stoepa's gebouwd van baksteen en motieven op constructies met gestileerde draken, wolken en planten.

Personen die aan het hoofd staan van één van de afdelingen, faculteiten, 'colleges' of studierichtingen van een universiteit.

Contracten die worden opgesteld tussen opdrachtgevers en aannemers die geen hoofdaannemers zijn; de aannemers worden in dit geval ingehuurd voor onderdelen van een bouwproject.

Verwijst naar diverse functionarissen in de christelijke kerk, maar in hoofdzaak naar leidinggevende (onder de bisschop geplaatste) geestelijken in kathedraalkapittels of diocesen. De term verwees oorspronkelijk naar monniken die de leiding hadden over een tiental novicen.

Verwijst naar aardewerk met tinglazuur dat voor het eerst aan het begin van de 17de eeuw in Delft werd vervaardigd. Dit type tinglazuur werd later door de Hollanders in Engeland geïntroduceerd. In het moderne taalgebruik is de term van toepassing op al het aardewerk dat in Nederland of Engeland wordt geproduceerd, ter onderscheiding van de 'faience' uit Frankrijk, Duitsland, Spanje en Scandinavië, en het Italiaanse 'majolica'. Delfts aardewerk kwam tot ontwikkeling nadat de productie van Chinees porselein halverwege de 17de eeuw ernstig te lijden had gekregen van de oorlog tussen de heersende Ming-dynastie en de binnenvallende Qing, waarbij belangrijke Chinese industriële ovens verloren gingen. Zo kwam er een einde aan de voorheen omvangrijke invoer van Chinees porselein in de Nederlanden; de Delftse aardewerkfabrieken De Porceleynen Schotel, De Porceleynen Lampetkan en andere fabrieken begonnen nu met de grootschalige productie van faience gedecoreerd met schilderwerk in Chinese stijl. In 1665 telde Delft circa 20 faiencefabrieken. Ze hielden zich hoofdzakelijk bezig met de massaproductie van imitatieporselein dat als kopie van het Chinees Kraakporselein was bedoeld. Rond 1680 gingen de makers van het Delftse aardewerk met verschillende kleuren experimenteren om hun aanbod te verbreden.

Verwijst naar een regionale school van Rajasthan-miniatuurschilderkunst met als centrum Deogarh, een afsplitsing van de Mewar-school; de stijl kende een bloeitijd aan het einde van de 18de eeuw, toen het werk van het Mewar-hof, waartoe Deogarth behoorde, aan kwaliteit had ingeboet. Duidelijk herkenbaar is een doelbewuste terugkeer naar pre-islamitische conventies, met name in het krachtige kleurgebruik en de vervormde weergave van figuren (bijvoorbeeld vissenogen, overdreven grote hoofden). Andere opvallende kenmerken van de Deogarth-schilderkunst zijn een dromerige blik, opgezwollen lichamen, bijzondere kledij, losjes geschilderde vormen en een voorkeur voor modderige kleuren, met name groentinten. Deogarh-kunstenaars brachten vaak een perspectivisch element in hun miniaturen aan door verder gelegen objecten kleiner weer te geven.

Handelaars die zich in hoofdzaak bezighouden met de rechtstreekse verkoop aan consumenten.

Literair of mondeling fictiegenre waarin een misdaad, vaak moord, onder mysterieuze omstandigheden wordt gepleegd en daarna door de hoofdpersoon of door een detective wordt opgelost door nauwkeurige observatie en een weldoordachte analyse van aanwijzingen en bewijs.

Sierhoofdbanden van metaal of stof; wordt vooral gebruikt voor het soort dat gedragen wordt als symbool van koninklijke waardigheid.

Literaire werken waarin een of meer dieren de hoofdfiguren zijn.

Verwijst naar componenten of verfraaiingen die tijdens de oudheid zowel in het oosten als in het westen werden gebruikt. Gemodelleerde dierkapitelen werden vaak toegepast bij oud vaatwerk, met name plastische vazen zoals rytons of kantharoi, maar ze komen ook bij andere typen vaatwerk zoals smeltkroezen en schouderhydria's. Dierkapitelen bestaan meestal uit een bovendeel (hoofd, borst en voorpoten) van een dier of mythologisch wezen, of het hoofd en bovenlichaam van een persoon. In Griekse vaasbeschilderingen worden dierkapitelen vaak ook als schildelementen afgebeeld. Dierkapitelen werden onder meer gebruikt als verfraaiing op oude Hettitische architectuur en Romeins meubilair. Met name in hun vroegste gedaanten hadden dierkapitelen vermoedelijk ook een functie als votiefbeeld. De term verwijst soms naar verfraaiingen van latere datum, met name in steen uitgevoerde architecturale verfraaiingen tijdens de Middeleeuwen.

Te gebruiken voor de officiële hoofden van organisaties zoals scholen, instituten of overheidsinstellingen of voor personen die een bestuursfunctie in een bedrijf zijn toegewezen. Te onderscheiden van 'managers' die een deel of een project binnen een instituut of bedrijf leiden.

Een Italiaans woord dat ontwerp of tekening betekent en dat meer in het algemeen en in theoretisch opzicht ook kan verwijzen naar het ontstaan van een kunstwerk, omdat tekenen tijdens de renaissance werd beschouwd als de basis van kunst in Italië, vooral in Toscane. In de maniëristische kunsttheorie verwijst de term naar een kunstwerk met een ideale of platonische vorm die alleen in het hoofd van de kunstenaar vorm kon krijgen.

Kapitelen waarvan de hoofdvorm bestaat uit een kubus met aan de onderzijde afgeronde hoeken, zoals een dobbelsteen (teerling) die een dergelijke afronding aan alle hoeken heeft. VWB.

Sint-jacobsschelp, hetzij een echte, hetzij een van (edel-)metaal óf een schelpvormig schaaltje, waarmee het doopwater boven het doopbekken of doopvont over het hoofd van de dopeling wordt gegoten.

Beeldende werken waarvan de hoofdvoorstelling een dorp is. Gebruik 'stadsgezichten' voor beeldende werken waarvan de hoofdvoorstelling een stad is.

Kuipen waarin water wordt gespoten vanuit een doorgaans boven het hoofd van de badende persoon bevestigde douchekop.

Draden of strengen die als decoratie op een object worden aangebracht, in het bijzonder met betrekking tot glasdraden als versiering van in hoofdzaak de hals, steel en rand van drinkglazen en andere objecten. Draadwerk dient te worden onderscheiden van ‘trailings’ (glasdraden), in die zin dat bij draadwerk een zelfstandige, deels vrijstaande decoratie op het vat wordt aangebracht, terwijl ‘trailings’ slechts bestaan uit eenvoudige decoratieve lijnen op het glasoppervlak.

Wordt gebruikt om objecten stabiel op het hoofd te vervoeren, veelal in combinatie met een gewonden doek.

Carbrodruk voor het vervaardigen van kleurenafdrukken. Er worden drie aparte overdrachtpapieren gemaakt die elk overeenkomen met één van de te subtraheren hoofdkleuren (cyaan, magenta en geel). De vellen worden één voor één overgebracht op de ondergrond om de afbeelding te vormen.

Soort sieraad op het hoofd gedragen door vrouwen, meestal van koninklijken of adellijken bloede bij staats- of andere formele aangelegenheden. Meestal in de vorm van een licht gebogen (minder dan een halve cirkel) verticale band, meestal in het midden wat hoger, bezet met diamanten of andere edelstenen. Deze term werd oorspronkelijk gebruikt voor hoofdtooien die door de oude Perzen werden gedragen en verwijst nu ook naar de pauselijke driekroon.

Harnassen die het lichaam bedekken van het hoofd tot aan de knieën.

Pijpen die water van een hoofdsluis naar een waterrad leiden; ook pijpleidingen voor het overbrengen van water naar een elektriciteitscentrale.

Trappen waarin twee wenteltrappen in elkaar zijn gedraaid. Een van de meest beroemde voorbeelden hiervan is de hoofdtrap in het Chateau van Chambord.

Voorouderschermen van het Kalibaravolk in Nigeria, over het algemeen bestaande uit een reeks bamboelatten in een houten raam, versierd met houtsnij- en schilderwerk. Aan het scherm is een afbeelding vastgebonden van de voorouder voor wie het scherm is gemaakt, vergezeld van twee figuren die bedienden voorstellen. Samen met een altaar voor het ontvangen van plengoffers vormt het scherm een schrijn voor de voorouder. De term betekent letterlijk ‘voorhoofden van de doden’.

Afrikaanse draagzwaarden met een lusvormig heft en een zeer dunne, brede kling die aan het eind uitloopt in een grote ovale vorm, aan het koninklijke hof gedragen door Beninse stamhoofden.

Te gebruiken voor luchtvaartuigen waarvan de horizontale stabilisatoren, die worden gebruikt voor stabiliteit en besturing, zich vóór de hoofdvleugels bevinden.

Verwijst naar de periode in Egypte van circa 1075 tot 950 v. Chr., ook wel de Tanite Dynastie genoemd, naar de hoofdstad Tanis. De periode kenmerkt zich door een paar bewaard gebleven monumenten, een algeheel verval, met name in de beeldhouwkunst, en de vernietiging van beelden.

Dieren in de gedaante van een paard met een lange gedraaide hoorn midden op het voorhoofd, ook als heraldische figuur

Kamers in privéwoningen of openbare etablissementen waar het avondmaal en andere hoofdmaaltijden worden genuttigd en die voor dit doel zijn ingericht.

Verwijst naar een aardewerkstijl uit de midden-Minoïsche periode die hoofdzakelijk werd vervaardigd aan de hoven van Knossos, Phaistos en Mallia. De stijl kenmerkt zich door het gebruik van een nieuwe techniek, het pottenbakkerswiel, waardoor verfijnde vormen mogelijk werden met buitengewoon delicate wanden, zo dun dat deze doen denken aan een eierschaal. Deze stijl verschilt van het veel latere zogenaamde ‘eggshell porcelain’, zowel wat de samenstelling van het materiaal betreft als de dunheid van de wanden.

Houten beeldhouwwerken, gemaakt en gebruikt door de Baga-Bulunits in de centrale kuststreek van Guinee. Ze hebben de vorm van een lange kop met een snavel op een lange, dikke hals die op een bol voetstuk staat; de hoofden kunnen gesneden zijn in de vorm van mensenhoofden of de koppen van vogels, krokodillen, gehoornde dieren of nimbafiguren. Ze worden voornamelijk als schrijnfiguren gebruikt en stellen zowel de oppergod als de beschermer van het voorgeslacht voor; ze worden ook gebruikt als hoofdtooi bij dansen en als waarzeggerijvoorwerp bij verschillende rituelen, zoals mannelijke en vrouwelijke initiatieceremonies, oogst- en genezingsrituelen, rechtszaken en begrafenissen.

Verwijst naar de periode in Egypte van circa 2081 tot 1938 v. Chr., hoewel het land pas in 2008 werd herenigd en het Middel Rijk ontstond. Hoewel het zuidelijke Thebe de hoofdstad van de dynastie was, veroorzaakte de hereniging een terugkeer naar de artistieke tradities die aan het noorden worden toegeschreven, en een algehele eenvormigheid van stijl als gevolg van het centrale gezag over de koninklijke werkplaatsen.

Genus dat uit circa 20 soorten sierheesters en bomen bestaat. Het verspreidingsgebied beperkt zich hoofdzakelijk tot gematigde streken in het noordelijk halfrond, maar komen in het zuidelijk halfrond voor in de gehele Andes tot circa de 20ste breedtegraad. Alleen op het Amerikaanse continent worden leden van deze familie langs gebergten tot op het zuidelijk halfrond aangetroffen. De els onderscheidt zich van de berk doordat hij vaak gesteelde winterknoppen heeft en door de kegels (elzenproppen) die op de tak blijven zitten nadat ze de kleine, gevleugelde noten hebben laten vallen. De schubachtige schors is bij sommige soorten grijsbruin van kleur, terwijl hij bij andere soorten bijna wit is. De ovale bladeren zijn afwisselend geplaatst en hebben vaak ondiepe lobben; ze zijn kleverig wanneer ze zich ontvouwen en glanzend wanneer ze rijp zijn, en vallen zonder van kleur te veranderen. Mannelijke en vrouwelijke bloemen bevinden zich in afzonderlijke katjes op dezelfde boom. Ze ontstaan in de zomer en bloeien doorgaans in het volgende voorjaar, voordat de bladeren opengaan.

Een meestal ondoorzichtig, glasachtig deklaagje hoofdzakelijk bestaande uit kwarts, veldspaat, klei, natriumcarbonaat en borax, dat door inbranding wordt aangebracht op ondergronden van met name metaal, keramiek of glas; het glanst als het hard is geworden.

Meestal afbeeldingen, ontwerpen, motto's, of een combinatie daarvan, die individuen, groepen en soms bedrijven als onderscheidingsteken gebruiken, en die vaak bedoeld zijn om een bepaalde afkomst of kwaliteit over te brengen. Zie 'logo's' voor emblemen die in hoofdzaak uit een symbool of een afbeelding bestaan, vaak als handelsmerk worden gebruikt en zijn ontworpen om een product, bedrijf of organisatie snel te herkennen. Zie 'insignes (emblemen)' voor emblemen die specifiek aangeven dat een persoon of object tot een groep of organisatie behoort, waaruit soms ook rang of functie blijkt.

Algemene term voor aardewerk dat hoofdzakelijk is gedecoreerd met één of meer klei-engobes met een hoger of lager ijzergehalte dan de klei van het aardewerk zelf. Engobewerk kan worden gedecoreerd door engobe te gieten, te dippen, te beschilderen, te bestrijken of met pipet te decoreren op de ongebakken en soms één keer gebakken romp. Na het aanbrengen kan de engobe worden gemanipuleerd door het stuk te draaien, door de engobe met een kam of veer tot een regelmatiger dessin te vormen of, nadat het tot een kleverige massa is gedroogd, met de sgraffitotechniek te beeldsnijden. Dippen, met pipet decoreren en marmeren zijn andere veel gebruikte technieken bij met engobe gedecoreerde keramiek. Het aanbrengen van engobe gaat vrijwel altijd aan het glazuren vooraf.

Bouwcontracten waar al het werk wordt uitgevoerd onder de verantwoordelijkheid van één hoofdaannemer.

Verwijst naar oude Griekse dij- en kniebeschermers van wolbewerkers. Zij hebben de vorm van een halve cilinder van dik terracotta, aan één uiteinde open en aan het andere gesloten, waarvan het gesloten einde aansluit op de knie. Het precieze gebruik is onzeker, maar op enig moment tijdens de wolmakerij, na het kaarden en wellicht voor het spinnen, werden de vezels langs de bovenkant van een epinetron, ruw gemaakt met een ingesneden patroon, gewreven. Het knie-einde was soms versierd met een geperst vrouwenhoofd, toepasselijk aangezien weven en wolbewerking werden beoefend door vrouwen. Sommige van de met figuren versierde en uitvoeriger beschilderde epinetra werden waarschijnlijk als huwelijksgeschenken aan jonge vrouwen gegeven. Hoewel de term ‘onos’ vaak als synoniem van epinetron wordt gebruikt, was een onos een voetsteun voor wolbewerkers.

Oosters-orthodoxe religieuze stola waarvan de twee uiteinden aan elkaar zijn vastgenaaid en recht naar beneden hangen, tot op de knieën of tot de grond, met een opening aan de bovenkant voor het hoofd. De voorkant kan ook van één stuk stof zijn gemaakt in plaats van twee aparte stukken. De sticharion en epitrachelion worden bijeengehouden door de zone (gordel), een smalle riem van wollen stof met gespen. Het verschil met stola's uit de westerse kerk is erin gelegen dat het epitrachelion recht hangt en niet gekruist over de borst.

Voor de kunstenaar gemaakte afdrukken die apart van de oplage zijn genummerd, maar doorgaans wel gelijk met de oplage zijn geproduceerd. De afdrukken zijn meestal gesigneerd en op een bijzondere manier onderscheiden, en worden vaak verkocht tegen overdreven hoge prijzen. Afdrukken voor de kunstenaar zijn dikwijls de eerste tien tot twintig afdrukken van een serie. Het aantal afdrukken voor de kunstenaar benadert soms het aantal van de hoofdoplage, maar deze praktijk wordt als onethisch beschouwd.

Motieven die bestaan uit vrouwenmaskers met een fraise om het hoofd en onder de kin, populair in de achtiende-eeuwse franse kunstnijverheid uit de Régence.

Bengaalse vedels die uit één stuk worden gemaakt en een peervormige, aan de voorkant versmalde klankbodem hebben, bedekt met geitenvel. Ze hebben een lange hals bedekt met een holle, houten toets met gebogen metalen fretten; vier hoofdsnaren en vijftien sympatische snaren, alle van metaal.

Verzonnen verhalen, meestal met dieren of levenloze voorwerpen als hoofdpersonen, waarin gewoonlijk een boodschap met betrekking tot menselijk gedrag wordt verborgen.

Schrijvers van verzonnen verhalen, meestal met dieren of levenloze voorwerpen als hoofdpersonen, die gewoonlijk een boodschap met betrekking tot menselijk gedrag en vaak een morele les bevatten.

Aanduiding voor industriële nederzettingen waarin de werkgelegenheid hoofdzakelijk te vinden is in fabrieken ter vervaardiging van bijvoorbeeld, papier, staal of textiel

Verwijst naar populair 18de-eeuws gebruiksaardewerk waarbij de inscripties deel uitmaken van de decoratie, vandaar de naam, die 'pratend faience' betekent. Veel van dit aardewerk werd vervaardigd in het Franse Nevers, en het betreft hoofdzakelijk borden, kannen en kommen. Bij de inscripties gaat het onder meer om de namen van de eigenaar, familiewapens, vrijmetselaarssymbolen, verwijzingen naar poëzie, liederen of spreekwoorden, en de data van verjaardagen, jubilea of andere thema's.

Naamgeving voor families van Chinees porselein met tinglazuur en een tekening in email uit de Qing-periode. De naam, in de 19de eeuw bedacht door de Franse keramiekhistoricus Albert Jacquemart, is ontleend aan de kleuren die in het email domineren: groen, geel, zwart en roze. De hoofdgroepen, waarvan de overige groepen zijn afgeleid, zijn de 'famille verte' en de 'famille rose'.

Verwijst naar een type porselein dat in China is vervaardigd en dat wordt gekenmerkt door een ondoorzichtige emailkleur die kan variëren van roze tot paarsachtig roze. Het pigment zelf, het zogeheten purper van Cassius, werd rond 1685 door jezuïtische missionarissen in China geïntroduceerd. De stijl bereikte zijn hoogtepunt tijdens het bewind van Yung Cheng (1723-1735). Later werd het porselein hoofdzakelijk nog voor commerciële doeleinden vervaardigd en als exportproduct naar Europa verscheept. De stijl wordt eveneens aangetroffen bij Duitse faience en Engels porselein.

Kleine hoofddoeken soms afgezet met kant.

Kapmantel, voorzien van borduurwerk of anderszins versierd, die wordt gedragen over de albe. Fanons zijn rond van vorm en hebben een ronde opening in het midden voor het hoofd. De mantel steekt net uit over de schouders en vormt aan de voor- en achterkant een halve cirkel, zoals bij een korte cape. Van de achtste tot en met de twaalfde eeuw werden fanons gedragen door personen van verschillende niveaus in de kerkelijke hiërarchie. In de eeuwen daarna was dat voorbehouden aan de paus. Om pauselijke fanons te onderscheiden van fanons die ook door anderen werden gedragen, gebruikt men ook wel de term ���pauselijke fanon'.

Dunne banden, van goud of met juwelen, die op het voorhoofd worden gedragen.

Bekleding van cement en asbest, hoofdzakelijk in Australië toegepast bij de bouw van goedkope woningen.

Voorstellingen met als hoofdmotief een of meer menselijke gestalten, al dan niet naakt of gekleed, die meestal een verhaal uitbeelden. Een figuurstuk met een onderwerp uit het dagelijks leven noemen we een 'genrestuk'.

Alle beeldende werken waarin mensen, dieren of mythische beesten de hoofdvoorstelling vormen.

Beschrijft de diverse soorten kunstwerken die zijn vervaardigd door de bewoners van de Fiji-eilanden, waarvan de kolonisten bekend zijn om hun Lapita-aardewerk. De Fijische mannen gebruiken vaak hout als primair medium voor de kunstproductie. Gespecialiseerde Fijische timmerlieden maken beeldhouwwerken, kommen, kano's, trommels, wapens, hoofdsteunen en ornamenten. Aan het eind van de 20ste eeuw werden op de Fiji-eilanden onder meer traditionele objecten voor de ambachtsmarkt en voor lokaal gebruik vervaardigd, alsmede reproducties van 19de-eeuws werk en souvenirs voor de toeristenindustrie.

Decoratie die helemaal bestaat uit dun draad, hoofdzakelijk ter versiering van goud en zilver. De term wordt meestal gebruikt voor ajourwerk dat uit metaaldraad bestaat.

Kleine of middelgrote vaten, hoofdzakelijk voor medicinaal gebruik en toiletbereidingen.

Verwijst naar de stijl die in verband wordt gebracht met de regio Flores in Indonesië. De stijl wordt gekenmerkt door bewerkte schelpen en botten, gedetailleerd kraalwerk en vergulde, met edelstenen bezette sieraden. Bij deze stijl worden ook niet-inheemse materialen zoals glas en koraalkralen toegepast in inheemse ontwerpen. Hoofd- en halssieraden worden vaak gegoten met het verlorenwasgietprocedé, en versierd met motieven van buffelkoppen en -hoorns. Monumentale beeldhouwwerken in deze stijl dragen sterke religieuze invloeden, met offeraltaren en heilige megalietstructuren, menhirs, dolmens en terrasvormige grafheuvels. Na de introductie van het hindoeïsme en het boeddhisme werden in de monumentale beeldhouwkunst ook symbolen van Boeddha en Shiva gebruikt. In de beeldhouwkunst in deze stijl bestaat een sterke houtsnijwerktraditie, waarbij vaak een mythische draak-slang wordt afgebeeld ter versiering en als symbool van bescherming.

Term die van toepassing is op de hoge, kanten hoofdtooien die door vrouwen werden gedragen aan het eind van de 17e en het begin van de 18e eeuw.

Verwijst naar stijl en beweging die is verbonden met een groep Poolse schilders en beeldhouwers die werkzaam waren tussen 1917 en 1922 en die van 1917 tot 1919 hoofdzakelijk bekend waren als Poolse Expressionisten. De Formisten stelden voor het eerst werken tentoon in Kraków in 1917, en streefden ernaar een duidelijke nationale stijl te creëren die in overeenstemming was met de ideologieën achter het Poolse modernisme.

Versierde, cosmetische houders, door Afrikaanse edelsmeden van het volk der Akan gemaakt van ingevoerd bladkoper; hoofdzakelijk gebruikt voor het bewaren van sheaboter, soms voor het bewaren van gouden gewichten, goudpoeder en andere kostbaarheden.

Instellingen die uitsluitend of hoofdzakelijk foto's bewaren, onderhouden en verzorgen. Kan ook verwijzen naar collecties van digitaal opgeslagen afbeeldingen.

Zowel te gebruiken voor meerdere oorlogsdoeleinden inzetbare marineschepen uit de late 18e en vroege 19e eeuw, meestal met het maximum aantal zeilen aan alle drie de masten en bewapend met vuurwapens op een of twee dekken, als voor een klasse kleine oorlogsschepen met gemiddelde snelheid uit de 20e eeuw die hoofdzakelijk zijn ontworpen om andere schepen te begeleiden en zijn voorzien van afweergeschut tegen vliegtuigen, schepen en duikboten.

Riem die over het voor hoofd van het paard loopt en ervoor zorgt dat het hoofdstel niet naar achter kan glijden.

Banden van stof die over het voorhoofd of over de hoofdbedekking worden gedragen en vaak versierd zijn met parels, edelstenen of andere soortgelijke versieringen.

Leer of gewoonte waarbij de nadruk wordt gelegd op praktisch nut of functionele verhoudingen in het ontwerp en de constructie van structuren, objecten en systemen. Ook te gebruiken voor de ontwerpfilosofie uit de 20e eeuw, die zich hoofdzakelijk met architectuur en meubelen bezighoudt en van mening is dat deze vorm zich aan gebruik, materiaal en structuur zou moeten aanpassen.

Verwijst naar plattegronden met de configuratie en ligging van de fundering, oftewel het geheel van dragende elementen van een gebouw, dat zich hoofdzakelijk ondergronds bevindt en de druk van het bouwwerk afvoert naar de grond of het gesteente eronder. Ook kunnen er specifieke eisen met betrekking tot de dragende structuur in zijn opgenomen.

Stollingsgesteente dat lijkt op dioriet, hoofdzakelijk samengesteld uit ferromagnetische mineralen met kristallen die met het blote oog zichtbaar zijn. Het heeft dezelfde minerale samenstelling als basalt.

Verwijst naar een type traditionele Japanse muziek die hoofdzakelijk werd uitgevoerd bij ceremoniële gebeurtenissen aan het keizerlijk hof. De naam is afgeleid van de Japanse uitspraak van de Chinese tekens voor elegante muziek (ya yueh). Deze muziek werd in de 5de eeuw vanuit Korea in Japan geïntroduceerd en vormde vanaf de 8de eeuw een vast onderdeel van de hoftraditie. In de 9de eeuw werden de diverse vormen van de Noord-Aziatische, Chinese, Indiase, Zuidoost-Aziatische en inheemse Japanse muziek geherstructureerd tot twee hoofdgenres: togaku en komagaku. Togaku, de 'muziek van de rechterzijde,' is afgeleid van Chinese en Indiase vormen, terwijl komagaku, 'muziek van de rechterzijde,' Zuidoost-Aziatische en Japanse elementen bevat. Bij gagaku-uitvoeringen worden meestal combinaties van tokkelinstrumenten, blaasinstrumenten, trommels en een gong gebruikt. De hoofdtrommel en hoofdfluit van de twee typen verschillen onderling, en bij komagaku worden er geen snaarinstrumenten gebruikt. De term kangen verwijst naar zuiver instrumentale gagaku-uitvoeringen, terwijl bugaku ('dansmuziek') verwijst naar de muziek die wordt uitgevoerd in combinatie met een ceremoniële dans. Sommige elementen van het bijbehorende Shinto-rituelen en de oude stemmen zijn daarbij gehandhaafd; de solomuziek voor de gagaku-instrumenten is grotendeels verloren gegaan, maar sommige notaties zijn nog wel bewaard gebleven. De nog wel overgeleverde gagaku-muziek verschaft waardevolle informatie over de traditionele muziekvormen van Japan. Gagaku lijkt sterk op de wereldlijke muziek van China uit de Tang-dynastie, en verschaft daardoor inzicht in de muziek uit deze vroege periode.

Steunen onder gebeeldhouwde bustes of hoofden, zoals die worden aangetroffen op grensbeelden of hermen, in de vorm van pijlers die naar onderen taps toelopen.

Roei- en zijlvaartuigen meestal gebruikt voor de strijd op zee en bestemd om tijdens het gevecht geroeid te worden. In gebruik van de 8e eeuw voor Christus tot de 18e eeuw na Christus. Gebruik 'ramschepen' voor de 19e- en 20e-eeuwse stoomschepen die met een gepantserde voorsteven als hoofdwapen waren uitgerust.

Scheikundig element met symbool Ga en atoomnummer 31. Het is een zilverachtig, zacht hoofdgroepmetaal en wordt voornamelijk gebruikt in het maken van legeringen met een laag smeltpunt.

Verwijst naar een regionale school van Pahari-miniatuurschilderkunst die wordt geassocieerd met Garhwal, in het uiterste zuidoosten van het heuvelgebied van Punjab; de Garhwal-school kende een bloeitijd vanaf de tweede helft van de 18de eeuw tot aan het einde van de 19de eeuw, met name in Srinagar, de hoofdstad van dit gebied. De school was weliswaar niet productief maar heeft wel een belangrijke bijdrage geleverd aan de Pahari-schilderkunst. Kenmerkende elementen zijn een krachtige en zorgvuldige lijnvoering, heldere kleuren, expressieve figuren, krachtige composities en weelderige, sfeervolle landschappen. De invloed van de Guler-schilderkunst staat nog volop ter discussie, aangezien er diverse stilistische overeenkomsten bestaan tussen de twee scholen. Vermoedelijk hebben zich schilders uit Guler in Garhwal gevestigd, terwijl kunstenaars uit Garhwal op hun beurt mogelijk in de leer zijn geweest bij andere kunstcentra. Niettemin heeft Garhwal zijn eigen identiteit weten te behouden. De figuren in de Garhwal-schilderijen dragen steevast het halvemaanvormige shiva-teken op het voorhoofd, terwijl dit element doorgaans ontbreekt in andere Pahara-schilderijen. Andere onderscheidende kenmerken zijn tijgers, luipaarden en vogels die in paren worden afgebeeld, lotusvijvers en bloemen met puntige bloemblaadjes. De productie van de schilderschool liep geleidelijk terug in de 19de eeuw, toen Garhwal te lijden had onder invallen door vreemde mogendheden en onder aardbevingen.

Contracten waarbij het werk wordt verdeeld in verschillende hoofdcontracten, zoals een algemeen contract, een contract voor de mechanische werkzaamheden en een contract voor de elektriciteitswerkzaamheden, in plaats van dat het aan één aannemer wordt toegewezen.

Wordt gebruikt voor orthogonale tekeningen waarop een doorsnede is te zien van een bouwwerk of voorwerp dat 90 graden is gedraaid, en is getekend op het hoofdaanzicht.

Verwijst naar de school in het Tibetaanse boeddhisme die in 1409 is begonnen toen Tsongkapa (1357-1419) het klooster Riwo Ganden stichtte. Als laatste van de grote scholen is Gelug ook de grootste geworden. De dalai lama en de panchen lama zijn beiden lid van deze school. De Kadampa, de oudste orde van het Tibetaanse boeddhisme, is erin opgegaan. De Gelug is sinds de 17de eeuw de overheersende school en heeft een enorme politieke macht gehad van de tijd van de vijfde dalai lama, die heerser van Tibet werd, tot de Chinese inval van 1951. De leden hechten waarde aan eruditie en organiseren regelmatig debatten tussen vertegenwoordigers van tegengestelde filosofische standpunten. Dogmatiek en logica worden beschouwd als hulpmiddelen om verlossing te bereiken omdat het continuüm van een persoon wordt gezien als een cognitieve en lumineuze energie die kan worden gezuiverd door meditatie en contemplatie. De school staat bekend om het rigoureuze onderwijssysteem dat bestaat uit een aantal klassen die een monnik moet doorlopen; de meest begaafde leerlingen gaan op voor de graad van Geshe ('professor'), waarvoor zij 24 jaar moeten studeren. De nadruk ligt op kloosterdiscipline (vinaya), celibatair leven, onthouding van bedwelmende middelen en geweldloosheid. Tantristische lessen worden daarom aangepast aan de celibataire leefstijl en zijn alleen beschikbaar voor hen die eerst de theorie onder de knie hebben gekregen. Aanhangers worden vaak ‘geelkappen’ genoemd vanwege de gele kappen die Tsongkapa aan de Gelug-monniken voorschreef om zich te onderscheiden van Nyingma-monniken, die rode kappen dragen. De school heeft met centra in Europa en de Verenigde Staten ook veel weerklank gevonden buiten Tibet. Het hoofdkwartier staat in Dharmasala in het noorden van India, waar met een ambitieus uitgeefproject wordt getracht de Tibetaanse teksten te conserveren en te verspreiden.

Verwijst naar het op één na grootste mormoonse kerkgenootschap. Het heeft zijn hoofdkwartier in Independence (Missouri) in de Verenigde Staten en telde aan het eind van de 20ste eeuw meer dan 200.000 leden. De Gemeenschap van Christus is voortgekomen uit een van de facties die zijn ontstaan na de dood van Joseph Smith in 1844. Een groep mormonen die het leiderschap van Brigham Young afwees, stelde dat niet hij maar Smiths zoon de rechtmatige opvolger was; zij volgden Young niet naar Utah. De leiders van het kerkgenootschap waren tot 1996 afstammelingen van de grondlegger. De kerk wijst de aanduiding mormoons af vanwege de associatie met polygamie. De volgelingen vinden dat polygamie niet in overeenstemming is met de oorspronkelijke leerstellingen van de kerk, noch met de leer en godsdienstoefeningen van Smith. Veel doctrines van de Gemeenschap van Christus lijken op die van andere mormoonse kerkgenootschappen, maar de kerk kan in het algemeen worden omschreven als liberaler en oecumenischer. Zo laat de Gemeenschap van Christus de wijding van vrouwen toe en verwerpt zij de praktijk van het 'bloedoffer' waartoe Young opriep. De diensten van de Gemeenschap zijn bovendien openbaar.

Het lichaam of de hoofdstructuur van meubilair waarop vernis wordt aangebracht.

Wordt gebruikt voor het aanbrengen van pigmenten op een oppervlak met als doel een expressief of communicatief beeld te vormen. Gebruik 'verven (bedekken)' voor het hoofdzakelijk ter bescherming aanbrengen van verf op een oppervlak.

Groepen families en huishoudens waarvan de hoofden beweren af te stammen van een gemeenschappelijke voorouder.

Nauwsluitende helmen met een vizier en kinstuk die het hoofd en gezicht omsluiten; alle hoofdonderdelen werken door middel van een gemeenschappelijk stel draaipunten bij de slapen. Ze werden alom gebruikt van de 16e tot halverwege de 17e eeuw.

Beschermende metalen helmen veelal voorzien van hoofdbandenstel en kinband. Als deze helmen niet zijn voorzien van een hoofdbandenstel, dan is er vaak een bijbehorende binnenhelm aanwezig. Gebruikt voor militaire doeleinden, bijvoorbeeld te velde ter bescherming tijdens gevechten.

Een paar uitstulpingen van been dat jaarlijks wordt afgeworpen; het steekt uit vanaf de voorhoofdsbeenderen van gehoefde dieren die behoren tot de hertenfamilie. Te onderscheiden van 'hoorn', dat uit vervormd huidweefsel of samengeperst haar bestaat.

Een serpentijn met meestal een groene hoofdkleur, hoewel er ook enkele paarse varianten zijn. Vaak lijkt het erg op graniet. Het beste gewone serpentijn komt uit het Italiaanse Ligurië.

Hoogleraren met de hoogste status van het onderwijzend personeel van een universiteit of hogeschool. Ze beschikken over alle privileges en hebben een hogere positie dan universitaire hoofddocenten of universitaire docenten.

Geweven stof met een glad, glimmend oppervlak, gekenmerkt door een hoofdbindingssysteem, de satijnbinding. Bij deze binding loopt elke kettingdraad over vier of meer opeenvolgende inslagdraden heen en onder de volgende door, het bindingspunt. De bindingspunten van de naast elkaar liggende kettingdraden zijn van tenminste twee inslagdraden verschoven, zodat nooit keperlijnen gevormd worden.

Dunne, ongeplooide gordijnen die vlak tegen het glas van een raam of een deur hangen of direct boven een scherm en meestal dicht blijven zodat het licht wordt gedempt en het binnenkijken wordt bemoeilijkt. Gebruik 'ondergordijnen' voor dunne gordijnen die onder de hoofdgordijnen worden gebruikt om zo het licht te dempen. Gebruik 'vitragegordijnen' voor de gordijnen die vaak als ondergordijnen dienen en worden gemaakt van doorzichtig, zeer lichtgewicht materiaal, vaak effen wit.

Verwijst naar de technologie, oorspronkelijk ontwikkeld door het Amerikaanse ministerie van Defensie, die bestaat uit 24 satellieten welke continu wereldwijd signalen doorgeven. In combinatie met ontvangers op aarde kan het systeem op basis van driehoeksmeting zeer snel de lengte- en breedtegraad en de hoogte van een bepaald punt of boven het aardoppervlak bepalen. Het systeem wordt voor militaire doeleinden gebruikt, maar hoofdzakelijk voor het verzamelen van ruimtelijke gegevens die nodig zijn voor het samenstellen van landkaarten en voor het berekenen van geografische posities voor reizigers met een GPS-ontvanger. De oorspronkelijke naam van het systeem was 'NAVSTAR' (Navigation System with Timing And Ranging).

Hoofdzakelijk een 19e eeuws drukprocédé vanaf een dun gipsverband van ofwel een bas-reliëf model gietvorm of een gegraveerd oppervlak, oorspronkelijk ook met behulp van gips of gebrand gips.

Kleine, puntige gebeeldhouwde houten pinnen, met een menselijk hoofd gegraveerd in het bovenste gedeelte. De godenstokken worden gebruikt als plaatsen die godheden tijdens rituelen kunnen betreden.

Doorlopend ornament waarin het hoofdelement van de ene kant van de band naar de andere heen en weer golft.

Personen die onderzoek of werkzaamheden verrichten met betrekking tot een vorm van scheikunde en speculatieve wijsbegeerte die hoofdzakelijk tijdens de middeleeuwen en de renaissance in Europa werd beoefend, en die zich met name bezighielden met het zoeken naar methoden om onedel metaal in goud te veranderen, en naar een universeel oplosmiddel en levenselixer.

Verwijst naar benoemde of gekozen functionarissen in verschillende bestuurslichamen, die het hoogste gezag vertegenwoordigen. In de Verenigde Staten verwijst de term naar het hoofd van de uitvoerende macht in elk van de staten, in het Britse Gemenebest naar de vertegenwoordiger van de kroon in een lidstaat of afhankelijk gebiedsdeel.

Rechtopstaande steen aan het hoofd van het graf, gewoonlijk met een inscriptie van de naam en de geboorte- en sterfdatum van de overledene.

Zware bassinetten met een zwenkend vizier met een oogspleet, een lange halsbeschermer die de bovenkant van de rugplaat bedekt en een breed kinstuk zodat het gewicht door de schouders werd gedragen en niet door het hoofd. Ze waren in gebruik vanaf het eind van de 14e eeuw tot aan het begin van de 16e eeuw, tegen het eind van de 15e eeuw waren ze uitermate zwaar en lang geworden.

Stijf militair hoofddeksel met puntige top oorspronkelijk gebruikt door grenadiers, met op de voorzijde een metalen plaat waarop het embleem is aangebracht

Leden van een ondersoort van de bruine beer, die inheems zijn in de bergstreken van het westen van Noord-Amerika en zich kenmerken door hun grote omvang, gedrongen schouders, het hoge voorhoofd dat bijdraagt aan een enigszins holrond profiel, en een vacht die bruinachtig tot vaalgeel van kleur is met haren met opvallend zilverkleurige of bleke punten, waardoor het 'grizzled' ('grijsgemaakte') uiterlijk ontstaat waaraan deze beren hun naam danken.

Verwijst in hoofdzaak naar de inheems Amerikaanse tekenaars en schilders uit de 19de eeuw die grootboeken of soortgelijke gelinieerde of ingebonden boeken gebruikten om beschrijvingen van het leven van de Prairie-indianen in vast te leggen.

De guillotine is een instrument waarmee door middel van een valbijl mensen werden onthoofd. Het toestel ontstond tijdens de Franse Revolutie en werd behalve in Frankrijk gebruikt in België, Duitsland, Zweden en sommige Zwitserse kantons

U-vormige spelden die worden gebruikt om haar of hoofddeksels op de plaats te houden; ze zijn gemaakt van metaal- of plasticdraad, schildpad of soortgelijke materialen en kunnen ook decoratief zijn.

Haarmonsters die worden gedragen als toevoeging aan het natuurlijke haar van de drager; ofwel om kale plekken op het hoofd te bedekken of om het haar aan te vullen voor een meer weelderig kapsel.

Grote Spaans-Amerikaanse landgoederen, boerderijen of ranches; kan ook worden gebruikt voor het hoofdgebouw van een dergelijk complex.

In algemene zin, in reliëf gevormd aardewerk met lood- of tinglazuur dat vanaf 1350 hoofdzakelijk in Duitsland is geproduceerd voor isolatietegels van kachels. De term wordt eveneens gebruikt voor het beschrijven van vaatwerk met een figuratieve decoratie, meestal religieuze of mythologische voorstellingen, dat vanaf de 16de eeuw door kachelbouwers werden vervaardigd. Vanaf circa 1500 verschijnt er polychroom glazuur en vanaf het midden van de 17de eeuw wordt loodglazuur verdrongen door tinglazuur. Neurenberg wordt beschouwd als het productiecentrum van Hafnerwaar, hoewel het ook in Zwitserland en andere delen van Midden-Europa is vervaardigd.

Overkleding, meestal van wol, die het hoofd en het lichaam bedekt; gedragen in noordelijk Afrika.

Bedden met overkappingen die alleen het hoofdeinde van het bed bedekken.

Aureolen die bestaan uit een cirkel, schijf, reeks lijnen of lichtstralen die het hoofd van een heilig personage omgeven. In de Hellenistische en Romeinse kunst worden halo's gedragen door de zonnegod Helios, terwijl Romeinse keizers vaak worden afgebeeld met een stralenkrans. Dit beeld is overgenomen in de christelijke kunst.

Stukken stof, waarvan de lengte en breedte variëert, die voor de sier of voor de warmte om de schouders, de hals, over het hoofd of om het middel worden gedragen.

Dakachtige onderdelen, meestal eenzijdig ondersteund vanaf de hoofdstijlen, die van het hoofdeinde tot de helft van het bed reiken.

Japanse cilinders van klei of terracotta overdekt met geboetseerde figuren of hoofden, als afscheiding rondom grafheuvels geplaatst.

Hoofdklasse zeep; wordt vervaardigd uit olijfolie en natronloog. Algemeen type zeep, meestal wit of gevlekt.

Doek, meestal wit, die aan een hoofddeksel vastzit en over de nek hangt om die te beschermen tegen de zon.

Wordt gebruikt voor bouwwerken die zich uitstrekken vanaf de kust of oever het open water in, om de stroming te beïnvloeden of om te voorkomen dat de toegang tot een haven of een rivier dichtslibt. Gebruik 'strandhoofden' voor soortgelijke bouwwerken die zijn opgeworpen om erosie van het strand te beperken of te sturen; gebruik 'vleugeldammen' voor erosiebeschermingswerken langs de oevers van rivieren of stromen.

Bedgordijnen aan de zijkanten van het hoofdeinde van een bed. Gebruik 'headcloths' voor vaste bedbehangsels aan het hoofdeinde van een bed.

Enkelvoudige, vaste bedbehangsels aan het hoofdeinde van een bed, doorgaans passend bij de bedgordijnen. Gebruik 'head curtains' voor gordijnen aan beide zijden van het hoofdeinde van een bed.

Verwijst naar de Japanse stijl en periode die zich ontwikkelde van 794 tot 1185 n. Chr. en samenviel met de verplaatsing van de hoofdstad naar Heian (het tegenwoordige Kyoto) en de opkomst van het tantristisch boeddhisme, afkomstig uit China. De stijl wordt gekenmerkt door de nadruk op mandala’s in beelden en de komst van nieuwe figuurtypen, zoals boeddha’s met een kroon en sieraden, en godheden met meerdere ledematen en woeste gezichtsuitdrukkingen om bovennatuurlijke krachten aan te geven. De architectuur uit deze periode wordt gekenmerkt door grote woonhuizen gebouwd op rechthoekige stukken land. Deze huizen bestaan uit paviljoens en zalen, verbonden met overdekte gangen en omheind met aarden muren.

Dakachtige onderdelen die over het algemeen eenzijdig ondersteund worden vanaf het hoofdeinde in plaats van ondersteund te worden door stijlen, en die over het gehele bed reiken. Voor gelijksoortige elementen die slechts over het hoofdeinde reiken wordt 'halve hemels' gebruikt.

Beschermende hoofddeksels, meestal gemaakt van een hard materiaal.

Te gebruiken voor maskers die het hoofd geheel of gedeeltelijk omsluiten, in het bijzonder die welke worden gedragen tijdens Afrikaanse ceremonies en maskerades.

Een wit, kristallijnen, in water oplosbaar, bitter, corroderend, giftig poeder (AgNO3), dat ontstaat wanneer zilver wordt opgelost in salpeterzuur. Het werd hoofdzakelijk gebruikt bij de vervaardiging van fotografische emulsies of spiegels.

Onderkleding voor het bovenlijf, met of zonder mouwen, op de huid gedragen. Meestal van katoen en over het hoofd aangetrokken. Gebruik 'T-shirts' voor soortgelijke kledingstukken die als bovenkleding worden gedragen.

Dakachtige onderdelen die boven het bed worden gehouden met stijlen, en over het gehele bed reiken. Voor dakachtige onderdelen die vanaf het hoofdeinde, meestal aan een kant ondersteund, over het gehele bed reiken, wordt 'hele hemels' gebruikt. Voor soortgelijke elementen die alleen over het hoofdeinde hangen wordt 'halve hemels' gebruikt. Voor dakachtige elementen die aan een ketting of koord uit het plafond boven het hoofd van het bed zijn vastgemaakt wordt 'baldakijnen (constructie-elementen) gebruikt.

Een ijzerhoudend proteïnepigment dat voorkomt in de rode bloedcellen van gewervelde dieren en hoofdzakelijk zorgt voor de toevoer van zuurstof vanuit de longen naar de lichaamsweefsels.

Hoge hoofdtooien die tot een meter boven het hoofd konden uitsteken, meestal kegelvormig maar ook in de vorm van een hoorn of hart en over het algemeen met een kleine voile aan de punt. Werden gedragen door vrouwen in de 15e eeuw.

Verwijst naar ambtenaren of bedienden, bij vooraanstaande huishoudens of individuen, die berichten overbrengen of proclameren, vaak de genealogische documenten bijhouden en de afbeelding van de (familie)wapens regulariseren. De term is vooral van toepassing op ambtenaren in middeleeuws en modern Europa die ceremoniële vieringen organiseerden, in het bijzonder toernooien, waarbij ze de speciale taak hadden de uitdagingen over te brengen en het gebruik van wapens door de strijdende partijen te regulariseren. Vanaf de 19de eeuw zijn de taken van deze functie hoofdzakelijk het regulariseren van de wapens (in de betekenis ‘familietekens’) van een familie of organisatie en vaak ook het beschilderen van die wapens. Zie 'wapenschilders' voor beeldend kunstenaars die zich alleen bezighouden met het afbeelden van (familie)wapens.

Sculptuur in de vorm van een stenen paal of plaat met een hoofd, buste of figuur ten halven lijve die wordt ondersteund door en als het ware groeit uit een naar onderen taps toelopende pijler of pilaster, en vaak onderaan een fallus vertoont; oorspronkelijk meestal een verbeelding van de Griekse god Hermes.

Te gebruiken voor lage hoeden met een brede rand, gedragen door de oude Grieken, Etrusken en Romeinen, en opnieuw in de vroege Middeleeuwen. Ook te gebruiken voor gevleugelde of nauwsluitende hoofddeksels zoals te zien op voorstellingen van Hermes of Mercurius.

In het algemeen een hoofddoek of sluier die het hoofd en de hals bedekt, maar het gezicht vrij laat. In islamitische culturen dragen vrouwen ze als uitdrukking van bescheidenheid.

Verwijst naar de stijl in de Shinto-architectuur die zich ontwikkelde tijdens de Heian-periode (794-1185). De stijl wordt gekenmerkt door een tempelsoort waaraan een vast dak was gebouwd aan de voorkant en twee zijden van het hoofdgebouw.

Alleen te gebruiken voor speelgoedpaarden of andere dieren die op schommelhouten, glijders of springveren zijn gemonteerd; gebruik 'stokpaarden' voor speelgoed met een paardehoofd op het uiteinde van een korte stok waar kinderen op rijden.

Voorgevormde hoofddeksels met een rand en een bol, of één van beide.

Wordt gewoonlijk gebruikt voor stenen die onderdeel vormen van hoeken of kanten bij muren, vooral wanneer ze liggen bij de fundering van een hoofdhoek, en met name wanneer de datum of de inscriptie van de bouwaanvang erin staat.

Tapijten met een herhalend patroon dat uit twee hoofdelementen bestaat; een achthoek met dooreengevlochten hoeken en een kruisvormig motief met arabeske vormen.

Bedden die bestaan uit een metalen frame, springveren, matrassen en een plank aan het hoofdeinde, maar niet aan het voeteneinde. Dit type werd omstreeks 1945 in Amerika gemaakt.

De hoofdzaal van Japanse tempelcomplexen waarin gewoonlijk de belangrijkste Boeddhabeelden of beelden van bodhisattva's stonden. Gebruik ���kondō' voor de hoofdzalen van sommige vroege boeddhistische tempels (die tot en met de achtste eeuw zijn gebouwd).

Versterkte hoofdgedeelten van Japanse kastelen die de ���tenshu' bevatten. Letterlijk betekent de term ���hoofdcirkels'. Dit waren de best beschermde delen van de kastelen en in sommige gevallen gebruikten de kasteelheren ze tijdens oorlogen om in te wonen.

Uitgroei van aangepaste huid of zeer compact haar, vaak in paren die uitsteken vanaf de voorhoofdsbotten aan beide zijdes van de schedel en bestaan uit een permanente opperhuid van keratine. Te onderscheiden van 'gewei', dat bestaat uit aangepast been.

Een wit, granulair, niet in water oplosbaar poeder (AgCI), dat donkerder wordt bij blootstelling aan licht, het resultaat van een reactie van zilvernitraat en een chloride. Het werd hoofdzakelijk gebruikt bij de vervaardiging van fotografische emulsies en antiseptische zilverpreparaten vanaf circa 1895-1900.

In de militaire architectuur, buitenwerken van twee halve bastions die zijn verbonden door middel van een gordijn en die aan het hoofdbouwwerk zijn vastgezet met twee evenwijdige vleugels.

Beschrijft werken die zijn vervaardigd door het gelijknamige Afrikaanse volk, dat hoofdzakelijk in Burundi en Rwanda leeft, maar ook in Uganda, Tanzania en de Democratische Republiek Congo. De Hutu's vestigden zich rond 1000 tot 500 v. Chr. in het Grote Meren-gebied. Te midden van de inheemse Twa-pigmeeënvolkeren stichtten ze een agrarische gemeenschap op basis van familie-eenheden. In de 14de en 15de eeuw werd dit systeem geleidelijk verdrongen door een feodaal systeem, onder aanvoering van de aristocratische leden van het nomadenvolk de Tutsi's. De omverwerping van de Tutsi-monarchie in Rwanda vond plaats in de jaren 1959-1961. In de Europese koloniale periode ontstonden er spanningen tussen de twee groepen, die voortdurend tot problemen hebben geleid.

Geslacht van roofdieren met gevlekte of gestreepte huid, die hoofdzakelijk op lijken azen

Delen van gebouwen die het hoofdgebouw verbinden met de zijvleugels bij gebouwen met een vijfdelige Palladiaanse vorm.

Schijfvormig amulet gemaakt uit bepleisterd linnen dat door de Oude Egyptenaren onder het hoofd van een mummie werd geplaatst om de overledene te beschermen in het hiernamaals. Op de amulet werden afbeeldingen en spreuken aangebracht.

Japanse figuratieve beeldhouwtechniek die kenmerkend is voor de vroege Heian-periode (794-1185), waarbij het hoofd en de romp uit hetzelfde houtblok zijn gesneden. De armen, benen en andere elementen - zoals draperieën - werden vaak uit aparte stukken hout gesneden en erop aangebracht.

Verwijst naar de kunst en architectuur die is verbonden met de islamitische dynastie met deze naam die heerste in Marokko van 789 tot 985; de Idrisidische dynastie was de eerste islamitische dynastie die een onafhankelijke staat vestigde in Marokko en speelde een belangrijke rol bij de islamisering van Marokko. Islamitische stedelijke cultuur verscheen in Marokko gedurende de Idrisidische periode. Idris I, een afstammeling van Mohammed, stichtte de dynastie en ook de stad Fez. Fez werd de hoofdstad tijdens de heerschappij van zijn zoon, Idris II, en floreerde als een handelscentrum en als een religieus en intellectueel centrum onder het patronaat van Idris II. De Idrisids waren verantwoordelijk voor het ontwerp van het oude stadscentrum en de verdeling van de stad in twee afzonderlijke gebieden (voor de Kairouani's en de Andalusiërs), gescheiden door de rivier Fas. Helaas zijn fysieke overblijfselen uit deze periode beperkt. De Idrisids bouwden in Fez wat nu de Qarawiyyin-moskee is, maar alleen in de kern ervan zijn Idrisid-elementen bewaard gebleven. De tombe van Idris I bij Moulay Idris in de buurt van Volubilis (dat na 788 tot de hoofdstad van Idris I werd gemaakt) en die van Idris II in Fez worden beschouwd als de heiligste graftomben in Marokko; beide tomben werden in de 18de eeuw volledig herbouwd.

Te gebruiken voor gehoornde figuren die het vermogen van een man symboliseren om in de wereld te slagen met behulp van de kracht van zijn sterke rechterarm; kunnen de vorm hebben van alleen hoorns op een voetstuk, een gehoornd hoofd of een aanzienlijk gedetailleerde volledige mannenfiguur; gewoonlijk in verband gebracht met de Igbo en Igala in Nigeria.

Indexen waarin elk hoofdelement van een ingang in een meervoudige woordindex verschijnt als een archiefelement.

Hoofddeksels van de oorspronkelijke Amerikaanse bevolking, onderdelen van ceremoniële onderscheidingstekens en gemaakt van het haar van herten, stekelvarkens en soms elanden of paarden. De indianentooi wordt op zijn plaats gehouden door een scalplok, een kleine lok haar gevlochten op de kruin van het hoofd van de drager.

Verwijst naar gebieden die bestemd zijn voor of hoofdzakelijk bebouwd zijn met bouwwerken waarin industriële activiteiten worden uitgevoerd.

Aanduiding voor nederzettingen, voornamelijk gebouwd sinds de Industriële Revolutie, waarin de werkgelegenheid hoofdzakelijk in fabrieken is. Gebruik 'fabriekssteden' wanneer de werkgelegenheid voornamelijk in fabrieken voor de vervaardiging van papier, staal of textiel te vinden is. Gebruik 'fabrieksdorpen' wanneer nederzettingen doelbewust zijn gebouwd door fabriekseigenaren om arbeiders naar geïsoleerd gelegen plaatsen te trekken.

Kammen die over het algemeen in paren worden gemaakt en aan weerskanten van het hoofd worden gedragen om het haar op de plaats te houden.

Helmen die het hoofd helemaal omsluiten met een opening voor het gezicht (zoals gedragen door motorrijders).

De hiërarchie Interieurinrichting bevat descriptoren voor hoofdzakelijk verplaatsbare artikelen die comfort, gemak of bescherming bieden in woningen, zakelijke omgevingen of andere openbare ruimten of privéruimten. Interieurinrichting kan functioneel of ornamenteel van karakter zijn en binnenshuis of buitenshuis worden gebruikt. Ook handelsnamen en eigennamen van bepaalde typen interieurinrichting die (vrijwel) volledig zijn ingeburgerd in het algemene taalgebruik zijn in deze hiërarchie opgenomen. Relatie met andere hiërarchieën: objecten die primair fungeren als opslageenheid of andere vorm van houder (bijvoorbeeld 'kaarsenbakken' of 'footlockers') zijn opgenomen in de hiërarchie Houders. Permanente installaties die in gebouwen zijn geïntegreerd (bijvoorbeeld 'altaren' of 'koorschermen') zijn te vinden in de hiërarchie Componenten. Uurwerken en meteorologische instrumenten (bijvoorbeeld 'staande horloges' of 'barometers') zijn ondergebracht in de hiërarchie Meetinstrumenten. Descriptoren voor de diverse vormen van meubelstukken zijn opgenomen in de hiërarchie Kenmerken en Eigenschappen (bijvoorbeeld 'gerond'). Descriptoren voor samenstellende delen van interieurinrichting (bijvoorbeeld 'voetsteunen') zijn ondergebracht in de hiërarchie Componenten. Eveneens in deze hiërarchie vindt u descriptoren voor architecturale elementen die vaak deel uitmaken van een interieurinrichting (bijvoorbeeld 'bogen' of 'frontons'). Abstracte of gestileerde motieven en gestandaardiseerde patronen (bijvoorbeeld 'eierlijsten' of 'driepassen'), beeldbeschrijvende begrippen die telkens terugkeren in de kunstnijverheid, zijn opgenomen in de hiërarchie Ontwerpelementen.

Het zodanig schikken en aanpassen van proporties dat de hoofden van figuren zich op hetzelfde horizontale niveau bevinden. Vooral veel toegepast in Griekse reliëfs en friezen.

De met kralen versierde hoofdtooien van getrouwde Zulu-vrouwen, met bovenop een verwijderbare knoop van mandvlechtwerk.

Monoclien mineraal dat hoofdzakelijk wordt gevonden in Birma; het bevat een natriumaluminiumsilicaat en is, wanneer het is gesneden, een waardevolle variant van jade.

Verwijst naar de periode van de heerschappij van koning Jayavarman IV (921-944 n. Chr.) en de verplaatsing van de hoofdstad van Angkor naar Koh Ker. De stijl van deze periode wordt gekenmerkt door de onafgebroken ontwikkeling en uitbreiding van de tempel-bergconstructies.

Verwijst naar de periode van de heerschappij van koning Jayavarman V (968-1001 n. Chr.). Een voorbeeld van de bouwkundige stijl van deze periode is de staatspaleistempel, Ta Keo, die zich bevindt in het centrum van de hoofdstad Jayendranagari, en de Banteay Srei, een versierde tempel die wordt gekenmerkt door colonnetten en lateien in archaïsche stijl en die timpanen bevat met taferelen uit de Indiase mythologie. Deze periode wordt over het algemeen gekenmerkt doordat nog steeds zandsteen wordt gebruikt en door de verdere ontwikkeling van gelaagde, piramideachtige tempelconstructies.

Verwijst naar de periode van de heerschappij van koning Jayavarman VII (1181-1220 n. Chr.) over het Angkor-rijk. Deze periode wordt gemarkeerd door de triomfantelijke verdrijving van de Chams-indringers uit Angkor. Deze periode kende een uitzonderlijke bouwactiviteit, en de stad werd versterkt ter verering van de almacht en het gecentraliseerde gezag van de koning en de instelling van Mahayana-boeddhisme als de staatsreligie. De architectuurstijl uit deze periode is verbonden met kolossale tempel-bergen die zijn gesitueerd in het centrum van de hoofdstad Angkor Thom. Bij tempels die zijn gebouwd in deze periode ging het in toenemende mate puur om de grootte en raakten de subtiele proporties van vroegere tempelstijlen op de achtergrond. In deze periode werden ook voor het eerst 'gezichtstorens' gebouwd in de tempelarchitectuur, grote stèle-superconstructies die in de hoofdrichtingen werden geplaatst en die werden versierd met grote gezichten op elke zijde, die de suprematie symboliseerden van de bodhisattva Lokeshvara en van de koning. Beeldhouwkundige stijlen uit deze periode weerspiegelen religieuze eenheid, grootsheid en uitbundigheid, door middel van nadruk op overdreven symboliek.

Een rooms-katholieke orde voor mannen die in 1540 werd gesticht door de heilige Ignatius van Loyola, een Spaanse soldaat die zich tijdens het herstel van een oorlogswond bekeerde tot het geloof. Het is een niet-contemplatieve orde die strikte gehoorzaamheid, naleving van Ignatius' Geestelijke Oefeningen en bijzondere trouw aan de paus vereist. De jezuïeten zwoeren veel middeleeuwse gebruiken af, waaronder de verplichting tot regelmatige penitentie en vastentijden, uniforme kleding en de gezamenlijke voordracht van de liturgische dienst. Andere vernieuwingen waren de zeer gecentraliseerde gezagsvorm met een levenslange ambtstermijn voor het hoofd van de orde, gradatie van leden, een jarenlange proeftijd voorafgaand aan de gelofte en het ontbreken van een vrouwelijke tak. De jezuïeten voeren verschillende soorten missiewerk uit, met de nadruk op scholing. De orde heeft overal ter wereld talrijke onderwijsinstellingen opgericht. De jezuïeten waren de belangrijkste geloofsverdedigers van de rooms-katholieke kerk, vooral ten tijde van de Contrareformatie. Meer recent was de orde van grote invloed op de modernisering van de kerk.

Verwijst naar de grootste richting binnen het Japanse boeddhisme. Jodo Shinshu werd gesticht door Shinran (1173-1262) en georganiseerd door Rennyo (1414-1499) en is gebaseerd op een simpele maar wel exclusieve toewijding aan Amida. Shinran, een leerling van Honen, was radicaler dan zijn leermeester en geloofde dat Amida’s genade van belang is voor een goed mens en daarom nog relevanter is voor een zondig mens. Vertrouwen op Amida is alles wat er nodig is voor bevrijding. Slechts één oprechte recitatie van de 'nembutsu' is nodig om te worden wedergeboren in het Zuivere Land van Amida. De nembutsu wordt veeleer beschouwd als een uiting van dankbaarheid dan als een smeekbede om vertrouwen. Dit en andere aspecten van Jodo Shinshu (bijvoorbeeld dat het een lekenbeweging is zonder monniken of kloosters) maakten de beweging uiterst populair. Zij raakte in de 17de eeuw verdeeld in twee facties, de Otani en de Honganji. Beide zijn tegenwoordig nog altijd invloedrijk en populair en hebben hun hoofdtempels in Kyoto.

Vierkante, meestal katoenen hoofddoeken die vaak in een driehoek worden gevouwen en traditioneel op het hoofd worden vastgemaakt met een agal; worden vooral gedragen door mannen in West-Azië en delen van Noord-Afrika.

Homogene zandsteen met een cement of matrix van calciumcarbonaat dat de kwartsdeeltjes bindt waaruit zandsteen hoofdzakelijk bestaat. Deze zandsteen splijt in beide richtingen vrijwel even goed, is gemakkelijk te bewerken, maar desintegreert bij blootstelling. Zuivere kalkhoudende zandsteen is wit of crème van kleur. Andere kleuren zijn het gevolg van onzuiverheden: de aanwezigheid van ijzeroxiden veroorzaakt gele en rode kleuren, glauconiet zorgt voor een groene kleur en zwart is het gevolg van de aanwezigheid van mangaandioxide.

Algemene benaming voor een afzettingsgesteente dat in vele soorten voorkomt en hoofdzakelijk bestaat uit calciet of dolomiet.

Strakke hoofddeksels die vaak van gaas, wol, zijde of fluweel zijn gemaakt en alleen de kruin van het hoofd bedekken.

Verwijst naar een regionale school van Pahari-miniatuurschilderkunst die bloeide in de heuvelstaat Kangra. Deze productieve school beleefde zijn hoogtijdagen van circa 1770 tot bijna het einde van de 19de eeuw, en het fraaiste werk dateert uit de periode tussen circa 1775 en 1820. Er zijn evenwel al werken uit 1690 bekend, en de regionale schildertraditie heeft zich tot in de 20ste eeuw weten te handhaven. Het in Kangra geproduceerde werk is zeer gevarieerd, waardoor het lastig is van één Kangra-stijl te spreken. De invloed van de late Mogolperiode is evenwel onmiskenbaar aanwezig in de Kangra-schilderijen, en vaak wordt er een afwijzing van de Basohli-school in gezien. Landschap en perspectief zijn naturalistischer, de kleuren zijn gedempter, de lijnvoering is verfijnder en booglijnig, en de stijl maakt in het algemeen een meer lyrische indruk dan Basohli-werk. De Kangra-schilderkunst bereikte een hoogtepunt tijdens het bewind van radja Sansar Chand (heerste van 1775-1823), een belangrijk opdrachtgever. In geografische zin bleef de school niet beperkt tot de staat Kangra, maar verspreidde hij zich naar alle delen van het laaggebergte van de Himalaya, waar tal van eigen idioomvormen tot ontwikkeling kwamen. Bij de meeste werken is het lastig uitsluitsel te geven over de herkomst, aangezien de heuvelstaten klein waren en vaak dicht bij elkaar lagen. Scènes uit de dichtwerken over het leven van Krishna, de 'Bhagavata-Purana' en de 'Gitagovinda,' behoren tot de bekendste thema's in de Kangra-schilderkunst, evenals illustraties van andere hindoemythen, ragamala-reeksen en portretten van heuvelhoofdmannen en hun families.

De grootste letters van een gegeven lettergrootte in getypte tekst. In een handgeschreven teksten letters gemodelleerd op oude Romeinse hoofdletters. Voor handgeschreven teksten die over het algemeen geen stokken en staarten hebben wordt 'majuskel' gebruikt.

Hoofden of gezagvoerders van niet-militaire schepen.

Te gebruiken voor officieren in het leger waarvan de specifieke rang en aanzien per instituut varieert, maar die in het algemeen de leiding hebben over een groep mannen of een commandopost, zoals een schip, luchtvaartuig of basis. Gebruik 'diensthoofden' voor officieren van openbare voorzieningen en instituten met dezelfde titel.

Te gebruiken voor officieren in de Amerikaanse en Britse marine, in rangorde ondergeschikt aan kapiteins-ter-zee. Gebruik 'bevelvoerend officier' voor hoofdofficieren die het bevel voeren over een militaire eenheid, basis of post.

Zachte hoofddeksels voor het hoofd en de nek, soms tot de schouders reikend, die zowel apart van een kledingstuk of hieraan vastgemaakt kunnen zijn..

Ronde, opgevulde hoofddeksels met brede slippen die vanaf de bovenkant naar beneden hangen; gedragen in de 14e en 15e eeuw.